🇯🇵 🇰🇷 Khodro Jonoob 🇺🇸 🇩🇪
327 subscribers
4.11K photos
12 videos
2 files
334 links
🚗 تنها کانال رسمی #خودروجنوب در تلگرام 🛠

مرکز خدمات تخصصی خودروهای کلاسیک و مدرن آمریکایی ، اروپایی ، ژاپنی و کره ای مدلهای (1950-2025)

🕗 ساعت کاری :  8  الی  18 روزهای غیر تعطیل

📱09175902589

🖥 wWw.TKBJCo.iR
🖥 wWw.KhodroJonoob.iR
Download Telegram
🔹🔹🔹🔹بدترین خودروهای اسپرت: پورشه 914 🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #مقالات #اسپرت #پورشه #914

#KhodroJonoob #Porsche #914


914 از دوستی میان فولکس‌واگن و پورشه متولد شد و یک ماشین اسپرت معمولی نیست

پس‌ازاینکه در سری مطالبی به معرفی خودروهای ساخت شوروی پرداختیم و اتفاقاً با استقبال هم مواجه شد، این بار قصد داریم در سری مطالب دیگری به معرفی بدترین خودروهای اسپرت تاریخ از تمام خودروسازان و دوره‌های گوناگون بپردازیم. برای قسمت اول این سری مطالب پورشه 914 را انتخاب کرده‌ایم. 914 احتمالاً تنها محصول تاریخ پورشه است که نظرات کاملاً متضادی نسبت به آن وجود دارد؛ یعنی برخی آن‌را دوست دارند و برخی از آن متنفرند. در این مطلب دلایل این موضوع را بیان خواهیم کرد.

@KhodroJonoobIR

🔹چه خودرویی است؟

914 فرزند رابطهٔ بین فولکس‌واگن و پورشه بود. خودرویی موتور وسط، رودستر، دارای سقف تارگا و دونفره که عمدتاً با برند پورشه عرضه می‌شد.

@KhodroJonoobIR

🔸کی و کجا ساخته شد؟

تولید این خودرو در سال 1969 در دو کارخانه آغاز شد. یکی در اشتوتگارت و دیگری در اوسانبروک آلمان. آخرین دستگاه 914 در سال 1976 از خط تولید خارج شد درحالی‌که مجموعاً تعداد 118,978 دستگاه از آن ساخته شد.

@KhodroJonoobIR

🔹مشخصات فنی

914 یک ماشین کامپکت سبک‌وزن با طرح موتور وسط بود و تنها حدود 900 کیلوگرم وزن داشت. نیروی موردنیاز آن از طریق یک پیشرانهٔ تخت تأمین شده و توسط یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی به چرخ‌های عقب انتقال پیدا می‌کرد. این ماشین مجهز به سیستم تعلیق مستقل بود و سقف تارگای آن‌هم بسیار جذاب به نظر می‌رسید.

@KhodroJonoobIR
🔸چرا بد است؟

حداقل بر روی کاغذ، این ماشین یک پکیج بسیار جالب برای اواخر دههٔ 60 و اوایل دههٔ 70 بود به‌ویژه برای یک اتومبیل ارزان‌قیمت. 914 طراحی محافظه‌کارانه و دو صندوق بار داشت درحالی‌که با قیمت حدود 3500 دلار به فروش می‌رسید که امروزه معادل 20 هزار دلار می‌شود. مبلغی (خودروجنوب)که در حال حاضر با آن حتی نمی‌شود یک فولکس‌واگن خرید چه رسد به یک پورشه. پس مسئله چه بود؟ هرچند 914 در جاده‌های پیچ‌درپیچ هندلینگ مناسبی داشت اما هرگز خودروی پرشتابی نبود. نسخهٔ استاندارد 914/4 مجهز به یک پیشرانهٔ چهار سیلندر هواخنک بود که (خودروجنوب)قوی‌ترین آن‌ها یک واحد 2 لیتری تخت انژکتوری بود که 100 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد؛ اما محبوب‌ترین پیشرانهٔ این خودرو یک نمونهٔ 1.7 لیتری متعلق به فولکس‌واگن تایپ 4 بود که 80 اسب بخار قدرت داشت. باوجود وزن کم اما این ماشین برای رسیدن به سرعت صد کیلومتر در ساعت حداقل به 13 ثانیه زمان احتیاج داشت که برای یک ماشین اسپرت حتی در دههٔ 70 اصلاً قابل‌توجه نیست.

@KhodroJonoobIR

همچنین یک مشکل بازاریابی هم برای این ماشین وجود داشت. فری پورشه و مدیر اجرایی وقت فولکس‌واگن «Heinz Nordhoff» توافق کردند که 914 با هر دو برند و لوگوی پورشه و فولکس‌واگن به (خودروجنوب)بازار عرضه شود. حتی موضوع پس از درگذشت Heinz Nordhoff در تاریخ 12 آوریل 1968 پیچیده‌تر هم شد چراکه جانشین او «Kurt Lotz» تصمیم گرفت این خودرو را با نام فولکس‌واگن-پورشه 914 به بازار عرضه کند.

@KhodroJonoobIR

بنابراین در اینجا موضوعی مطرح می‌شود که احتمالاً بزرگ‌ترین ایراد 914 بود. آیا یک پورشه با پیشرانه و نام فولکس‌واگن یک پورشهٔ واقعی است؟ در سوی دیگر احساس ارزان‌قیمت یک فولکس‌واگن به همراه برخی(خودروجنوب)مشکلات مربوط به کیفیت ساخته‌های این شرکت نیز موجب نگرش بد طرفداران به 914 شده بود. حتی پوشه با ارائهٔ یک نسخهٔ قوی‌تر شش سیلندر با نام 914/6 به این رویکرد واکنش نشان داد اما این مدل قیمت بسیار بالاتری داشت و بسیار به مدل کاملاً برتر 911 نزدیک می‌شد.

‼️جدیدترین تصاویر ، مقالات آموزشی ، قطعات و لوازم یدکی خودروها در کانال رسمی #خودروجنوب
▶️ http://Telegram.me/KhodroJonoobiR
🔹🔹🔹🔹بدترین خودروهای اسپرت: کادیلاک XLR🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #مقالات #کادیلاک #اسپرت

#KhodroJonoob #Cadillac #XLR

در سری مطالب بدترین خودروهای اسپرت به سراغ کادیلاک XLR رفته‌ایم یعنی منحصربه‌فردترین خودروی تاریخ معاصر کادیلاک. خودرویی که بر اساس شورلت کوروت C6 ساخته شد و همهٔ ما بسیار آن‌را دوست داریم.

@KhodroJonoobiR

چه خودرویی است؟
خودروی اسپرت پرچم‌دار کادیلاک در دههٔ گذشته بود. یک رودستر کلاسیک دیفرانسیل عقب و با پیشرانهٔ بزرگ.

@KhodroJonoobiR

کی و کجا ساخته شد؟

تولید این خودرو در سال 2003 در کارخانهٔ کنتاکی کادیلاک آغاز شد. پس از شش سال حضور در بازار آخرین دستگاه XLR خط تولید را در 31 مارس 2009 ترک کرد.

@KhodroJonoobiR
مشخصات فنی

کادیلاک XLR بر روی پلت‌فرم Y جنرال موتورز ساخته شد و دارای سیستم انتقال قدرت محور عقب، موتور V8 و تعلیق مستقل در هر چهارچرخ بود. بجای نصب گیربکس به‌طور مستقیم به موتور نیز مهندسین کادیلاک تصمیم گرفتند آن‌را به‌صورت یکپارچه با دیفرانسیل در قسمت عقب نصب کنند. برای این خودرو دو موتور V8 مختلف ارائه می‌شد. یکی 4.8 لیتری تنفس طبیعی با 320 اسب بخار قدرت و دیگری یک واحد 4.4 لیتری سوپرشارژ با 443 اسب بخار قدرت. در طول چهار سال اول تولید، XLR با یک گیربکس پنج سرعتهٔ اتوماتیک عرضه شد اما در سال 2007 یک نمونهٔ جدیدتر شش سرعتهٔ اتوماتیک جایگزین گیربکس قبلی شد.
@KhodroJonoobiR

چرا بد است؟

خب اجازه دهید ابتدا با نقاط مثبت آن شروع کنیم. درحالی‌که XLR روی پلت‌فرم کوروت ساخته شده بود اما ظاهر و استایل منحصربه‌فردی داشت و برخی میگویند زیباتر از کوروت بود. همچنین کادیلاک امکانات فراوانی را همچون گرم‌کن و سردکن صندلی‌ها، سیستم ورود و خروج بدون کلید، سیستم ناوبری، رینگ‌های آلیاژی 18 اینچی، صفحه‌نمایش 7 اینچی و یک دستگاه پخش DVD به‌صورت استاندارد برای XLR ارائه می‌کرد که حتی با استاندارهای امروزی هم جالب‌توجه هستند.

@KhodroJonoobiR

اما… کادیلاک XLR بزرگ‌تر و کندتر از کوروت بود. بله تنها سرعت مهم نیست اما زمانی که شما 111 هزار دلار برای خرید مدل XLR-V به‌عنوان بالاترین مدل پرداخت می‌کنید انتظار خودرویی سریع و واقعاً سریع را از آن دارید. مدل پرچم‌دار XLR از همان موتور V8 سوپرشارژ مدل STS-V استفاده می‌کرد اما بنا بر برخی دلایل، سدان مذکور قدرتمندتر از این رودستر بود و مسافت یک‌چهارم مایل یا 400 متر را سریع‌تر طی می‌کرد. همچنین XLR-V در شتاب صفرتاصد و حداکثر سرعت هم پایین‌تر از کوروت قرار می‍گرفت.
@KhodroJonoobiR

البته XLR در زمان خودش خودروی بسیار جذابی بود اما سقف جمع شوندهٔ آن‌که از آلومینیوم ساخته شده بود آن‌قدر به وزن XLR اضافه کرده بود که به‌طور قابل‌توجهی سنگین‌تر از شورلت کوروت شده بود حتی در نسخهٔ V به‌گونه‌ای که XLR با وزن 1740 کیلوگرم در برابر 1470 کیلوگرم وزن کوروت قرار می‌گرفت.

@KhodroJonoobiR

حتی پس از فیس‌لیفت سال 2009 نیز همچنان به‌عنوان خودرویی کاملاً نامطلوب باقی ماند. در ابتدا کادیلاک انتظار فروش بین 5 تا 7 هزار دستگاه در هرسال را داشت اما درواقع هرگز موفق به فروش بیش از 3730 دستگاه در سال نشد؛ اما در سال‌های بعد وضعیت حتی از این هم بدتر شد به‌طوری‌که در سال آخر تولید یعنی سال 2009 تنها 787 دستگاه XLR فروخته شد و نمونه‌های تولید شده نیز در انبار باقی‌مانده و در سال‌های بعد فروخته شدند. در سال 2010 تعداد 188 دستگاه و در سال 2011 درحالی‌که دو سال از توقف تولید XLR می‌گذشت 12 دستگاه دیگر از آن نیز فروخته شد. این خودرو بیشترین فروش را در سال 2005 تجربه کرد که در 112 نمایندگی عرضه شده و همان‌طور که اشاره شد 3730 دستگاه از آن فروخته شد. درمجموع 15,460 دستگاه کادیلاک XLR در طول مدت تولید و دو سال بعدازآن بفروش رسید.
@KhodroJonoobiR

اما همه با این نظر موافق نیستند

همان‌طور که قبلاً گفتیم همه‌چیز سرعت و شتاب نیست و چیزی که در اینجا اهمیت دارد منحصربه‌فرد بودن است. مدل XLR-V با تنها 239 دستگاه تولید در سال 2009 می‌تواند در آیندهٔ نزدیک به خودرویی کاملاً کلکسیونی تبدیل شود. البته میدانیم که XLR به‌عنوان خودرویی اسپرت بسیار ناامیدکننده ظاهر شد اما نمی‌توانید درک کنید که دیدن یک نمونهٔ تمیز آن در سال 2016 چقدر جذاب است. کادیلاک در حال حاضر خودروهای اسپرتی مشابه آن زمان تولید نمی‌کند و بنابراین XLR نمونهٔ بسیار خاصی است. البته مسلماً در حال حاضر خودروهای اسپرت ATS-V و CTS-V بسیار عالی هستند اما XLR در سال 2003 انقلابی در برند کادیلاک ایجاد کرد. احتمالاً کسی که یک XLR می‌خرد نمی‌خواهد از آن برای سریع رفتن استفاده کند بلکه آن‌را به خاطر کمیابی، استایل خاص و اهمیتش در تاریخ برند کادیلاک خریداری می‌کند.

‼️جدیدترین تصاویر ، مقالات آموزشی ، قطعات و لوازم یدکی خودروها در کانال رسمی #خودروجنوب
🔹🔹🔹🔹بدترین خودروهای اسپرت: Honda Del Sol🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #مقالات #بررسی #اسپرت #هوندا

#KhodroJonoob #Honda #DelSol 1992

ل سُل (Del Sol) یا سیویک دل سل تلاشی از سوی هوندا جهت ارائهٔ رقیبی برای مزدا MX-5 در اوایل دههٔ 90 میلادی بود.

🔹چه خودرویی است؟

دل سل خودرویی دونفره، موتور جلو، دیفرانسیل جلو و با سقف تارگا بود. این ماشین با هدف ارائهٔ رانندگی سرگرم‌کننده و قیمتی ارزان ساخته شده بود.

@KhodroJonoobiR

🔸کی و کجا ساخته شد؟

این رودستر در ژاپن و اروپا در سال 1992 معرفی شد و یک سال بعد در بازار آمریکای شمالی (ایالات‌متحده و کانادا) هم عرضه گردید. تمامی خودروها در کارخانهٔ هوندا در سوزوکای ژاپن تولید می‌شدند. فروش دل سل در سال 1997 در آمریکای شمالی به پایان رسید اما در ژاپن و اروپا طی دو ماه دیگر همچنان عرضه می‌شد.

@KhodroJonoobiR

🔹مشخصات فنی

دل سل به‌عنوان خودرویی اسپرت بر اساس مدل سیویک ساخته شد. برای این اسپرت کامپکت پیشرانه‌های 1.5 لیتری و 1.6 لیتری بنزینی ارائه شد که نیروی خود را از طریق یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی یا چهار سرعتهٔ اتوماتیک به چرخ‌های جلو انتقال می‌دادند. البته دل سل یک کانورتیبل واقعی(خودروجنوب نیست چراکه دارای یک سقف سخت قابل جدا کردن و یک شیشهٔ عقبی قابل برداشتن است. این نوع سقف تارگا نامیده می‌شود.

@KhodroJonoobiR

🔸چرا بد است؟

هوندا دل سل مطمئناً بدترین خودروی اسپرت تمام دوران نیست. این خودرو درواقع یک ماشین بسیار سرگرم‌کننده با هندلینگ دقیق است که با وجود رینگ‌های 13 اینچی کوچک استاندارد آن، ترمزهای مناسب (خودروجنوب و قدرت کافی جهت پیمودن جاده‌های پیچ‌درپیچ دارد. دل سل یک هوای تازه در محصولات خسته‌کنندهٔ هوندا در اوایل دههٔ 90 محسوب می‌شد.

@KhodroJonoobiR

پس مشکل چیست؟ در ابتدا موضوع کیفیت. سقف تارگای پیچیدهٔ این خودرو سروصدای زیادی ایجاد می‌کرد که این امر موجب شد در کمتر از دو سال بسیاری از افراد از خرید آن صرف‌نظر کنند. این ایراد به همراه(خودروجنوب بسیاری از دیگر مشکلات کوچک و کیفیت پایین خودرو منجر به انتشار خبر توقف تولید آن در سال 1996 گردید. بااین‌حال هوندا تصمیم گرفت حداقل برای یک سال همچنان تولید و فروش دل سل را ادامه دهد اما این تصمیم عاقلانه‌ای نبود چراکه تنها 5603 دستگاه از آن در سال 1997 در ایالات‌متحده فروخته شد.

@KhodroJonoobiR

علاوه بر این، بسیاری از خریداران دل سل از کیفیت پایین متریال داخلی آن گله‌مند بودند. به‌عنوان یک ماشین ژاپنی متعلق به آن دوران، دل سل طراحی کابین بسیار ساده‌ای داشت و فاقد بسیاری از تجهیزات (خودروجنوب رفاهی و ایمنی بود به‌گونه‌ای که نسخهٔ پایهٔ آن در طول سه سال اول به آینه‌های جانبی برقی، ایربگ سرنشین و حتی فرمان هیدرولیک هم مجهز نبود. به همین دلیل دل سل احساس ارزان‌قیمت‌تری نسبت به سلف خود CRX داشت.

@KhodroJonoobiR

همچنین یک مشکل بازاریابی هم در دل سل وجود داشت. در سال 1994 برای بالاترین تیپ آن بنام VTEC یک موتور 1.6 لیتری(خودروجنوب دو میل‌سوپاپ با 160 اسب بخار قدرت ارائه شد اما تیپ Si که زیر تیپ VTCE قرار می‌گرفت هم از همان موتور 1.6 لیتری استفاده می‌کرد که موجب سردرگمی خریداران می‌شد.

@KhodroJonoobiR

اما همه با این نظر موافق نیستند

همان‌طور که قبلاً گفتیم، هوندا دل سل را نمی‌توان بدترین خودروی اسپرت تاریخ دانست. هنوز هم بسیاری آن‌را به خاطر هندلینگ و ترمزهای بهتر، گزینهٔ بهتری از مزدا MX-5 می‌دانند. بسیاری از دل سل‌های(خودروجنوب اواخر تولید هنوز هم قابل خریداری هستند و می‌توان یکی از آن‌ها را با قیمت بسیار مناسب به دست آورد؛ بنابراین اگر به اتاقی برای حمل چهار نفر احتیاج ندارید و فقط می‌خواهید از نور خورشید لذت ببرید، دل سل قطعاً این فرصت را به شما می‌دهد.

@KhodroJonoobiR

‼️جدیدترین تصاویر ، مقالات آموزشی ، قطعات و لوازم یدکی خودروها در کانال رسمی #خودروجنوب
▶️ http://Telegram.me/KhodroJonoobiR
🔹🔹🔹🔹بدترین خودروهای اسپرت: پونتیاک فیرو🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #اخبار #بدترین #خودرو #اسپرت #آمریکا #پونتیاک #فیرو

#KhodroJonoob #Pontiac #Fiero #GT 1985


نگاهی به اولین و تنها خودروی اسپرت موتور وسط تولید انبوه ساخت آمریکا

🔹چه خودرویی است؟

فیرو یک خودروی اسپرت موتور وسط بود که در سال 1983 توسط پونتیاک معرفی شد. با وجودی‌ که فیرو تصویری غیرقابل‌اعتماد از خود بر جای گذاشت اما ازلحاظ فروش (خودروجنوب بسیار موفق عمل کرد.

@KhodroJonoobiR

🔸کی و کجا ساخته شد؟

درمجموع تعداد 370,168 دستگاه از فیرو طی پنج سال در کارخانهٔ پونتیاک در میشیگان تولید شد.

@KhodroJonoobiR

🔹مشخصات فنی

پونتیاک فیرو از ترکیب موتور وسط-محور عقب استفاده می‌کرد و دو موتور بنزینی برای آن ارائه می‌شد. پیشرانهٔ پایه یک واحد 2.5 لیتری چهار سیلندر و موتور بعدی یک نمونهٔ 2.8 لیتری شش سیلندر بود. برای انتقال نیروی این موتورها نیز سه گیربکس مختلف در نظر گرفته شده بود که شامل نمونه‌های سه سرعتهٔ اتوماتیک و چهار سرعته و پنج سرعتهٔ دستی می‌شد. برای تعلیق فیرو در سال‌های 1984 تا 1987 از شاسی شورلت شِوِت (Chevette) استفاده شده بود و از طرح دو جناغی استفاده (خودروجنوب می‌کرد؛ اما در سال 1988 تعلیق کاملاً جدیدی برای فیرو ارائه شد و ترمزها نیز در هر چهارچرخ به نوع دیسکی با تهویهٔ مناسب تغییر یافتند. بدنهٔ این خودرو توسط پونتیاک و Entech توسعه پیدا کرده بود و بر روی یک شاسی فضایی نصب شده بود.

@KhodroJonoobiR

🔸چرا بد است؟

بر روی کاغذ، پونتیاک فیرو خودروی بسیار مناسب و جذابی بود. یک ماشین اسپرت کوچک، نسبتاً سبک و سرگرم‌کننده. همچنین در ابتدا به دلیل هندلینگ خوب و قیمت مقرون‌به‌صرفه، به‌خوبی توسط خریداران مورد استقبال قرار گرفت. این‌یک کوپهٔ فوق‌العاده جذاب، ارزان‌قیمت و مهم‌تر از آن‌ها، ساخت آمریکا بود؛ اما بعد از شروعی قدرتمند، حدود دو سال بعد (خودروجنوب علاقه‌مندان به خودرو به معنای واقعی کلمه از فیرو متنفر شدند چراکه این خودرو مانند مخلوطی غیردقیق از قطعات مختلفی که مرکز توسعهٔ جنرال موتورز در اواخر دههٔ 70 و اوایل دههٔ 80 وجود داشت، احساس می‌شد.

@KhodroJonoobiR

این تمام مشکل نبود. به خاطر تعلیق مستقل پیچیدهٔ پونتیاک فیرو، این خودرو هزینه‌های نگهداری بسیار بالایی داشت. همچنین به دلیل نصب رادیاتور در قسمت جلوی خودرو و نصب لوله‌های طولانی جهت انتقال آب به پیشرانه، سیستم خنک‌کنندهٔ آن ناکارآمد بوده و به موتور آسیب می‌رساند. از سوی دیگر، در ابتدا پونتیاک قصد داشت از یک پیشرانهٔ 1.8 لیتری دور بالا (خودروجنوب به‌عنوان موتور پایه در فیرو استفاده کند اما درنهایت به خاطر کاهش قیمت خودرو، از پیشرانهٔ 2.5 لیتری در آن استفاده شد آن‌هم فقط به خاطر اینکه این موتور در آن زمان در دسترس بود و نیازی به هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری از سوی جنرال موتورز نداشت.

@KhodroJonoobiR

این کار به این خاطر انجام شد که قرار بود پونتیاک فیرو یک خودروی اسپرت مقرون‌به‌صرفه و ارزان‌قیمت باشد بنابراین جنرال موتورز نمی‌خواست با استفاده از یک پیشرانهٔ جدید در آن، قیمتش را افزایش دهد؛ اما این موتور 2.5 لیتری افتضاح بود. موتوری سنگین، پرسروصدا، دور پایین و ضعیف. (خودروجنوب البته موتور بزرگ‌تر V6 کاملاً عملکرد مناسب و بالایی داشت اما قیمت فیرو با این موتور در سال 1987 از 13,489 دلار آغاز می‌شد که 5 هزار دلار بیشتر از نسخهٔ پایه بود.

@KhodroJonoobiR

مشکل بعدی این بود که انتظار می‌رفت وزن فیرو با ساختار نوآورانه‌ای متشکل از شاسی فضایی و پانل‌های بدنهٔ پلاستیکی، کمتر از 900 کیلوگرم باشد اما نهایتاً وقتی ساخت خودرو به پایان رسید، مشخص شد که فیرو نه‌تنها سنگین (خودروجنوب است که حتی وزن بیشتری از خودروهایی با اندازهٔ یکسان و با بدنهٔ فولادی دارد؛ بنابراین فیرو به خاطر وزن 1135 کیلوگرمی‌اش، خودرویی کُند، واقعاً کُند بود. آزمایش واقعی کارانددرایور در دسامبر سال 1983 نشان داد که شتاب صفر تا 96 کیلومتر نسخهٔ پایهٔ فیرو 11.3 ثانیه و حداکثر سرعتش تنها 170 کیلومتر در ساعت است.

@KhodroJonoobiR

در سوی دیگر، چندی بعد کابوس فیرو یعنی هوندا CRX به بازار آمد. خودرویی با بدنهٔ فوق‌العاده سبک، اندازه‌ای جمع‌وجور و پیشرانه‌ای با ساختار ساده. با وجودی (خودروجنوب که CRX قدرت کمتری از نسخهٔ پایهٔ فیرو داشت اما از سرعت بالاتری برخوردار بود، سریع‌تر متوقف می‌شد و رانندگی لذت‌بخش‌تری داشت. همچنین خودروی ژاپنی با ضریب درگ 0.33 در مقابل 0.37 فیرو، خودروی کم‌مصرف‌تری بود.

@KhodroJonoobiR
🔹🔹🔹🔹شورولت امسال تولید سدان اسپرت SS را متوقف می‌کند🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #اخبار #خودرو #شورولت #اس_اس #توقف #تولید #اسپرت

#KhodroJonoob #Chevrolet #SS 2016

شورولت SS در اصل همان هولدن کومودور ساخت استرالیا است که توسط شورولت در ایالات‌متحده عرضه می‌شود؛ اما جنرال موتورز تصمیم گرفته است که تولید کومودور را در استرالیا متوقف کرده و نسل جدید اوپل اینسیگنیا را به‌عنوان نسل جدید کومودور در استرالیا عرضه کند. البته اینسیگنیا(خودروجنوب به‌صورت وارداتی در استرالیا عرضه خواهد شد و کارخانهٔ تولیدی هولدن که زیرمجموعهٔ جنرال موتورز است برای همیشه در استرالیا تعطیل خواهد شد.


بنابراین انتظار داشتیم که دیر یا زود خبر توقف تولید شورولت SS که در اصل همزاد آمریکایی نسل هولدن کومودور است را بشنویم. حالا سرانجام رئیس جنرال موتورز شمال آمریکا «Alan Batey» در نمایشگاه دیترویت اعلام کرد(خودروجنوب که متأسفانه امسال رسماً تولید سدان اسپرت، جذاب و دوست‌داشتنی شورولت SS بدون برنامه‌ریزی برای ارائهٔ جایگزین متوقف خواهد شد.


از سال 2013 در بازار ایالات‌متحده عرضه شد و همان‌طور که گفته شد اساساً نسخهٔ فرمان چپ هولدن کومودور بود. هرچند SS همواره از سوی بسیاری از مردم و مطبوعات مورد تحسین قرار گرفته بود اما فروش آن بسیار پایین بود به‌گونه‌ای که در سال 2016 تنها 3013 دستگاه از آن فروخته شد که هرچند 4.1 درصد نسبت به سال قبل افزایش داشته است اما با توجه به اینکه تولید هولدن کومودور(خودروجنوب در استرالیا متوقف شده است این میزان فروش آن‌قدری نیست که شورولت بخواهد تولید SS را انحصاراً برای بازار آمریکای شمالی ادامه دهد.


این سدان اسپرت ساخت استرالیا مجهز به یک پیشرانهٔ 6.2 لیتری V8 با 415 اسب بخار قدرت است که نیروی آن توسط یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود. SS با استفاده از این موتور(خودروجنوب می‌تواند ظرف تنها 4.6 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر در ساعت دست پیدا کند؛ اما نقطه‌ضعف اصلی این سدان اسپرت مصرف سوخت بالای آن است به‌گونه‌ای که در هر صد کیلومتر در شهر 15.7 لیتر و در بزرگراه 11.2 لیتر بنزین مصرف می‌کند.


به گفتهٔ رئیس جنرال موتورز در نمایشگاه دیترویت تولید شورولت SS در پایان امسال متوقف خواهد شد و آن روز، روز غم‌انگیزی برای طرفداران خواهد بود. بااین‌حال فروش پایین این خودرو موجب شده که شورولت و در رأس آن جنرال موتورز علاقه‌ای برای ادامهٔ تولید SS نداشته باشند چراکه این روزها افراد چندانی(خودروجنوب تمایل به خرید یک خودروی سدان V8 تشنه به سوخت ندارند؛ بنابراین به‌زودی تنها سدان دیفرانسیل عقب شورولت از خط تولید کنار خواهد رفت تا سدان‌های دیفرانسیل عقب این شرکت بار دیگر به تاریخ بپیوندند.

‼️جدیدترین تصاویر ، مقالات آموزشی ، قطعات و لوازم یدکی خودروها در کانال رسمی #خودروجنوب
▶️ http://Telegram.me/KhodroJonoobiR
🔹🔹🔹🔹بدترین خودروهای اسپرت: فورد Probe🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #اخبار #بدترین #خودرو #اسپرت #آمریکا #فورد #پروب

#KhodroJonoob #Ford #Probe #GT (1989-1993)

فورد پروب خودروی بدی نیست اما بازاریابی آن کاملاً اشتباه بود

🔹چه خودرویی است؟

پروب یک کوپهٔ اسپرت جهانی بود که در سال 1989 توسط فورد به‌عنوان جایگزین مدل EXP در ایالات‌متحده و مدل موفق کاپری (خودروجنوب در اروپا معرفی شد. این خودرو در دو نسل تا سال 1997 تولید شد.

@KhodroJonoobiR


🔸کی و کجا ساخته شد؟

نسل اول پروب در اواخر سال 1988 معرفی و مدت کوتاهی بعد تولیدش آغاز شد. این نسل تا سال 1993 که نسل دوم معرفی شد، (خودروجنوب به تولید رسید. درمجموع 309,876 دستگاه از این کوپهٔ اسپرت در کارخانهٔ میشیگان فورد تولید شد.

@KhodroJonoobiR

🔹مشخصات فنی

هر دو نسل پروب بر روی پلت‌فرم مزدا ساخته شدند و مهندسی آن توسط دو شرکت فورد و مزدا صورت گرفت. همچنین بسیاری از قطعات فنی این خودرو با مزدا MX-6 مشترک بود و 60 درصد از مهندسی نسل دوم آن توسط مزدا صورت گرفته بود. در نسل اول از سال 1989 تا 1993 پروب با سه پیشرانهٔ مختلف (خودروجنوب عرضه شد. موتور پایه یک واحد 2.2 لیتری تنفس طبیعی چهار سیلندر بود و موتور بعدی هم نسخهٔ توربوشارژ همان پیشرانهٔ پایه بود. بالاترین موتور هم یک نمونهٔ 3 لیتری V6 با 145 اسب بخار قدرت بود.

@KhodroJonoobiR

ولی در سال‌های 1993 تا 1997 یعنی در نسل دوم، برای پروب دو موتور ارائه شد که البته کارآمدتر و قدرتمندتر بودند. این (خودروجنوب پیشرانه‌ها شامل یک واحد 2 لیتری متعلق به موندئو با 120 اسب بخار قدرت و یک نمونهٔ بزرگ‌تر 2.5 لیتری V6 با 164 اسب بخار قدرت می‌شدند. گیربکس‌ها نیز پنج سرعتهٔ دستی و چهار سرعتهٔ اتوماتیک بودند.

@KhodroJonoobiR

🔸چرا بد است؟

نه، درواقع فورد پروب خودروی خوبی بود تا جایی که هر دو نسل آن در آزمون جستجوی بهترین خودروی جهان توسط مجلهٔ Automobile حتی به مقام سوم دست پیدا کردند. همچنین قیمت و تاریخ تحویل آن نیز دقیقاً همانی بود که وعده داده شده بود. فرود پروب آغاز راه تولید خودروهای مقرون (خودروجنوب ‌به‌صرفه در دنیا بود ولی مشکلی پروب با دیگر خودروهایی که تاکنون در این سری مطالب معرفی کرده‌ایم کاملاً متفاوت بود چراکه این کوپهٔ آمریکایی بیشتر در بخش بازاریابی مشکل داشت.

@KhodroJonoobiR

پروب در آمریکا در اصل به‌عنوان نسل جدید موستانگ در نظر گرفته شده بود اما این یک خودروی دیفرانسیل جلو، فاقد موتور V8 و با اصل و نسب ژاپنی بود که هرگز نشانی از موستانگ نداشت. ابن واقعیت ب (خودروجنوب ه‌تدریج موجب کاهش فروش پروب شد به‌گونه‌ای که در سال 1993 نزدیک به 120 هزار دستگاه از آن فروخته شد اما چهار سال بعد فروش سالانهٔ پروب به تنها 19,400 دستگاه رسید. به‌طورکلی خریداران آمریکایی و طرفداران فورد از چیزی که فورد طراحی کرده و ساخته بود راضی نبودند.

@KhodroJonoobiR
در همین حال، در طرف دیگر اقیانوس اطلس، پروب وظیفهٔ دشوار پُر کردن بازاری را بر عهده داشت که پیش از آن توسط کوپهٔ محبوب کاپری اشغال شده بود. در اوایل دههٔ 90 میلادی، بازار خودروهای اسپرت اروپا در (خودروجنوب حال احیا بود و خودروهایی مانند هوندا پرلود، نیسان سیلویا، میتسوبیشی اکلیپس و تویوتا سلیکا از این تقاضای رو به رشد بهره می‌برند؛ بنابراین فورد تصمیم گرفت پروب را به‌عنوان رقیب مستقیمی برای کوپه‌های ژاپنی و آلمانی در اروپا عرضه کند و امیدوار بود سالانه حداقل 20 هزار دستگاه از آن فقط در بریتانیا فروخته شود.

@KhodroJonoobiR

اما در طول سه سال تنها حدود 15 هزار دستگاه پروب در انگلستان فروخته شد یعنی نزدیک به یک‌چهارم رقم پیش‌بینی‌شده. بر اساس آخرین گزارش‌ها، تنها 718 دستگاه فورد پروب هنوز در این کشور وجود دارد؛ بنابراین پروب اساساً ماشین خوبی بود اما در زمانی اشتباه، مکانی اشتباه و برای خریدارانی اشتباه ارائه شد. خریداران آمریکایی یک کوپهٔ دیفرانسیل عقب V8 می‌خواستند (خودروجنوب درحالی‌که اروپاییان خواهان یک کوپهٔ جمع‌وجور و کم‌مصرف بودند و پروب هیچ‌یک از این‌ها نبود. موفقیت نسل چهارم موستانگ در آمریکا و مدل‌های اسکورت و سی‌یرا کاسورث در اروپا و انگلستان شاهد این ادعا هستند.

@KhodroJonoobiR

🔹اما همه با این نظر موافق نیستند

هرچند پروب خودروی اسپرتی که مردم از فورد در دهه‌های 80 و 90 میلادی انتظار داشتند نبود، اما این یکی از اولین محصولات جهانی نسبتاً موفق این شرکت بود. پروب همزمان در آمریکا و اروپا عرضه شد و سعی (خودروجنوب داشت رضایت خریدارانی با انتظارات کاملاً متفاوت را جلب کند. این استراتژی فورد در حال حاضر نیز برای بسیاری از محصولاتش اجرا می‌شود و موفق است مانند نسل کنونی موستانگ که یک خودروی اسپرت جهانی است و از فروش و محبوبیت بالایی در هر دو سوی اقیانوس اطلس برخوردار است.
🔹🔹🔹🔹پورشه پانامرا شوتینگ بریک امسال به بازار عرضه می‌شود🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #اخبار #بازار #پورشه #پانامرا #اسپرت #توریسمو #شوتینگ_بریک #عرضه

#KhodroJonoob #Porsche #Panamera #Turbo #Sport #Turismo 2017


در نمایشگاه ژنو امسال که در اوایل ماه مارس برگزار می‌شود (اسفند)، پورشه نسخهٔ شوتینگ بریک از پانامرا را معرفی خواهد کرد که کارایی بیشتری نسبت به نسخهٔ سدان خواهد داشت. این خودرو بسیار شبیه به کانسپت اسپرت توریزمو خواهد بود که در سال 2012 رونمایی شد و پورشه امید زیادی به موفقیت این شوتینگ بریک پنج‌در لوکس در بازار اروپا دارد.
@KhodroJonoobIR

فروش پانامرا شوتینگ بریک پیش از پایان سال 2017 در ایالات‌متحده آغاز خواهد شد اما هنوز هیچ تاریخی برای عرضهٔ آن در(خودروجنوب بازار ایالات‌متحده اعلام نشده است. مدیر فروش و بازاریابی پورشه در مدل پانامرا دکتر «Stefan Utsch» در طول مصاحبهٔ اخیر خود با Car Magazine در مورد نسخهٔ شوتینگ بریک پانامرا گفته است:

«این خودرو طراحی بسیار تیزی خواهد داشت و من فکر می‌کنم این نوع سبک بدنه را برای اولین بار در این بخش ارائه می‌کند (خودروجنوب درحالی‌که قابلیت استفادهٔ آن حتی بالاتر از رقبا خواهد بود».
@KhodroJonoobIR

در بخش پیشرانه‌ها، پانامرا شوتینگ بریک یا اسپرت توریزمو با همان پیشرانه‌های نسخهٔ معمولی عرضه خواهد شد اما درحالی‌که پانامرا (خودروجنوب سدان در نسخهٔ Executive با فاصلهٔ محوری کشیده هم تولید می‌شود، شانس بسیار کمی وجود دارد که این نسخه در مدل شوتینگ بریک هم ارائه شود.


‼️جدیدترین تصاویر ، مقالات آموزشی ، قطعات و لوازم یدکی خودروها در کانال رسمی #خودروجنوب
▶️ http://Telegram.me/KhodroJonoobiR
🔹🔹🔹🔹تر و تازه کردن پورشه کاین S با نسخه Platinum🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #اخبار #خودرو #بازار #پورشه #اسپرت #کاین #پلاتینیوم

#KhodroJonoob #Porsche #Cayenne #Platinum #Edition 2017

سال گذشته و در ماه آوریل پورشه با معرفی کاین Platinum Edition طیف محصولات خود را گسترش داد. این تریم خاص با پیشرانه‌ی 6 سیلندر توربودیزل و هیبریدی در دسترس بوده است. حالا مدیران اشتوتگارتی همین کار را به کاین S کرده‌اند. این خودرو تجهیزات بیشتری چون صندلی‌های چرم اسپورت با تنظیم در 8 جهت که از مدل سطح بالاتر GTS قرض گرفته شده دارد. هر دو نسخه‌ی (خودروجنوب بنزینی و دیزلی این شاسی‌بلند پرفورمنس از رینگ‌های 21 اینچی اسپورت ادیشن استفاده می‌کنند. از نظر بصری می‌توان این رینگ‌ها را با جزئیات مشکی تشخیص داد.

@KhodroJonoobIR
این رینگ‌ها را می‌توان با رنگ‌های استاندارد مشکی و سفید و یا یکی از 5 رنگ سفارشی نقره‌ای رودیوم، Mahogany، مشکی جت، سفید کررا و Purpurite سفارش داد. صرف نظر از انتخابی که می‌کنید، بخش بالایی (خودروجنوب قوس چرخ با همان رنگ کل بدنه عرضه خواهد شد درحالی‌که شیشه‌های عقب دودی و چراغ‌های بای زنون تطبیق شونده نیز بخشی از تجهیزات استاندارد این خودرو هستند.

@KhodroJonoobIR
اما با قدم گذاشتن داخل کابین، کاین S با رکاب‌های زیبای خود که نوشته‌ی Platinum Edition دارند از شما پذیرایی خواهد کرد. پورشه همچنین سیستم اطلاعات سرگرمی PCM خود را با سیستم ناوبری آنلاین (خودروجنوب و سیستم صوتی Bose ارائه کرده است. از دیگر خوبی‌های این خودرو می‌توان به صندلی‌های گرم شونده، حسگرهای پارک جلو و عقب، آینه‌ی عقب با تیرگی خودکار و ساعت آنالوگ قرار گرفته در داشبورد اشاره کرد.

@KhodroJonoobIR
زیر کاپوت تغییر صورت نگرفته بنابراین کاین S Platinum Edition از پیشرانه 6 سیلندر 3.6 لیتری بای توربو (خودروجنوب با قدرت 420 اسب بخار و گشتاور 550 نیوتون متر سود می‌برد. همین داستان درباره‌ی کاین S Diesel Platinum Edition نیز صدق می‌کند. این خودرو به‌صورت استاندارد از پیشرانه 8 سیلندر 4.2 لیتری با قدرت 385 اسب بخار و گشتاور 850 نیوتون متر استفاده می‌کند.
@KhodroJonoobIR

دریافت سفارش‌ها برای این خودرو در آلمان آغاز شده و بهای اعلام شده از سوی پورشه برای مدل بنزینی 87442 یورو بوده و مدل دیزلی نیز بهای 90417 یورویی را طلب می‌کند. بد نیست اشاره کنیم که کاین S معمولی در دو فرم بنزینی و دیزلی به ترتیب بهای 8429 و 87442 یورویی دارد.
@KhodroJonoobIR

اما افرادی که خواهان نسل جدید کاین هستند باید احتمالاً تا نمایشگاه خودروی فرانکفورت صبر کنند. انتظار می‌رود فروش (خودروجنوب نسل جدید کاین از اواخر سال جاری شروع شود.

‼️جدیدترین تصاویر ، مقالات آموزشی ، قطعات و لوازم یدکی خودروها در کانال رسمی #خودروجنوب
▶️ http://Telegram.me/KhodroJonoobiR
🔹🔹🔹🔹بدترین خودروهای اسپرت: فورد موستانگ نسل دو🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #اخبار #مقالات #آمریکایی #بدترین #خودرو #اسپرت #آمریکا #فورد #موستانگ

#KhodroJonoob #Ford #Mustang (1974-1978)


نگاهی به کوچک‌ترین، کُندترین و زشت‌ترین موستانگ تاریخ


🔸چه خودرویی است؟

این نسل دوم فورد موستانگ بود که با نام موستانگ II شناخته می‌شد و در دو نسخهٔ کوپه و لیفت‌بک ساخته شد.
@KhodroJonoobiR


🔹کی و کجا ساخته شد؟

موستانگ II در سال 1973 در نمایندگی‌های فورد برای فروش عرضه شد و تولید آن تا سال 1978 ادامه داشت. این خودرو در میشیگان، (خودروجنوب کالیفرنیا، نیوجرسی و مکزیک تولید شد و بیش از چهار میلیون دستگاه از آن در طی چهار سال به فروش رسید.

@KhodroJonoobiR

🔸مشخصات فنی

نسل دوم موستانگ هیچ بخش یا قطعهٔ مشترکی با نسل اول پرافتخارش که یک ماسل کار واقعی بود نداشت و بر اساس مدل پینتو ساخته شده بود. بااین‌حال موستانگ II از همان طرح سنتی موتور جلو و دیفرانسیل عقب استفاده می‌کرد و یک موتور چهار سیلندر، یک شش سیلندر و یک هشت (خودروجنوب سیلندر بنزینی برای آن ارائه شد؛ اما موستانگ II درواقع خودروی بسیار متفاوتی از پینتو بود. این خودرو مجهز به سیستم فرمان راک ‌اند پینیون و ترمزهای دیسکی جلو بود و سطح ارتعاشات و سروصدای کمتری نسبت به پینتو داشت.

@KhodroJonoobiR

🔹چرا بد است؟

موستانگ نسل دو از یک خودروی اسپرت خوب فاصله داشت اما باید گفت که این خودرو در زمانی به دنیا آمد که اقتصاد آمریکا وضعیت بسیار بد و دشواری داشت. این سال‌ها همزمان بود با ایجاد بحران سوخت (خودروجنوب در ایالات‌متحده، افزایش نرخ بیمه و ایجاد استانداردهای جدید و سخت‌گیرانهٔ آلایندگی و مقررات ایمنی. به همین دلیل فورد هم ابعاد موستانگ را کاهش داده بود و هم موتورهای بسیار کوچک‌تر و ضعیف‌تری برای آن ارائه کرده بود.

@KhodroJonoobiR

پیشرانهٔ پایهٔ موستانگ II یک واحد چهار سیلندر بود که به معنای واقعی کلمه یک فاجعه بود زیرا این موتور در سال 1974 تنها 90 اسب بخار قدرت داشت. پیشرانهٔ بعدی هم یک نمونهٔ V6 بود که با تنها 17 اسب بخار قدرت بیشتر نسبت به موتور پایه، چندان بهتر نبود؛ اما همه‌چیز بدتر شد زمانی (خودروجنوب که فورد مبدل کاتالیزوری اجباری را روی موستانگ نصب کرد که قدرت این موتورها را به ترتیب به 83 اسب بخار و 97 اسب بخار کاهش داد. البته خوشبختانه در سال 1976 این دو موتور مورد تجدیدنظر قرار گرفتند و چند اسب بخار به قدرت آن‌ها اضافه شد اما همچنان با قدرت افسانه‌ای نسل اول کیلومترها فاصله داشتند.
@KhodroJonoobiR


البته یک موتور V8 هم برای موستانگ II در نظر گرفته بود اما این موتور هم در سال 1974 و در مدل مک وان تنها 105 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد! آن‌هم درحالی‌که موستانگ مک وان نسل اول در سال 1971 با 375 اسب (خودروجنوب بخار قدرت خیابان‌ها را به آتش می‌کشید. فورد اما برای افزایش جذابیت موستانگ II در سال 1978 نسخه‌ای خاص از آن‌را با نام کینگ کبرا معرفی کرد که مجهز به یک پیشرانهٔ 5 لیتری V8 بود اما این نسخه هم تنها 140 اسب بخار قدرت داشت.
@KhodroJonoobiR

از سوی دیگر، ساخت موستانگ نسل دو بر روی مدل ارزان‌قیمت و پینتو هم هرگز ایدهٔ خوبی نبود. علاوه بر این، پینتو به دلیل مکان نامناسب نصب باک سوخت که در تصادفات از عقب منجر به چندین مورد انفجار (خودروجنوب و آتش‌سوزی شده بود، بسیار بدنام بود؛ بنابراین درحالی‌که موستانگ II و پینتو در بسیاری از اجزا با یکدیگر تفاوت داشتند اما مخزن سوخت موستانگ همانند پینتو بود و در همان‌جا نصب شده بود.
@KhodroJonoobiR


فورد در نسل دوم موستانگ یک ماسل کار کوچک‌تر، هوشمندانه‌تر و کم‌مصرف‌تر را تولید کرده بود اما حقیقت این بود که طرفداران موستانگ خواهان یک ماسل کار V8 واقعی بودند چراکه موستانگ همواره با عملکرد و سرعت بالا شناخته می‌شد نه به‌عنوان خودرویی دوست دار محیط‌زیست و کم‌مصرف؛ (خودروجنوب اما این‌ها تمامی معایب موستانگ II نبودند. طراحی احمقانه، کیفیت ساخت بد، طراحی داخلی سؤال‌برانگیز و… همگی از ایرادات نسل دوم فورد موستانگ بودند ولی ما بدگویی از این خودرو را در همین‌جا متوقف می‌کنیم چراکه موستانگ II فروش بسیار مناسبی داشت و نام موستانگ را زنده نگه داشت.
@KhodroJonoobiR


🔸اما همه با این نظر موافق نیستند
🔹🔹🔹🔹بدترین خودروهای اسپرت: لکسوس SC نسل اول🔹🔹🔹🔹

#خودروجنوب #اخبار #مقالات #بدترین #ژاپنی #اسپرت #لکسوس

#KhodroJonoob #Lexus #SC400 1991 🇯🇵

دیداری با اولین خودروی دودرب لکسوس

🔸چه خودرویی است؟

این اولین خودروی اسپرت لکسوس است که در دو نسل تولید شد. SC در اصل یک گرند تورر بزرگ بود که از طرح کلاسیک یعنی(خودروجنوب موتورجلو-محورعقب استفاده کرده و ظرفیت حمل چهار نفر را داشت.

🚘 @KhodroJonoobiR
🔹کی و کجا ساخته شد؟

نسل اول لکسوس SC که در این مطلب به آن پرداخته‌ایم، در سال 1991 به بازار عرضه شده و تا جولای سال 2000 به فروش رسید. (خودروجنوب SC در کنار تویوتا Soarer در کارخانهٔ Higashi Fuji تویوتا در شینزوکا تولید شد.

🚘 @KhodroJonoobiR
🔸مشخصات فنی

نسل اول این کوپهٔ ژاپنی با دو پیشرانهٔ شش سیلندر خطی و V8 بنزینی عرضه شد که نیروی آن‌ها از طریق سه گیربکس پنج سرعتهٔ دستی و چهار سرعته و پنج سرعتهٔ اتوماتیک به چرخ‌های عقب انتقال پیدا (خودروجنوب می‌کرد. در ابتدا تنها پیشرانهٔ قدرتمندتر ارائه شد که 250 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد اما مدت کوتاهی بعد این موتور به‌روزرسانی شده و قدرتش به 260 اسب بخار افزایش پیدا کرد. علاوه بر این، با تجهیز این موتور به سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها در سال 1997، قدرت آن به 290 اسب بخار افزایش پیدا کرد.

🚘 @KhodroJonoobiR

🔹چرا بد است؟

درواقع لکسوس SC اصلاً خودروی بدی نیست. این ماشین به‌اندازهٔ کافی قدرت داشت، سواری خوبی در بزرگراه ارائه می‌کرد و (خودروجنوب از طراحی خوبی هم برخوردار بود به‌گونه‌ای که با ضریب آئرودینامیک 0.31، در آن دوران از لحاظ طراحی در سگمنت خود، اتومبیل برجسته‌ای بود. همچنین SC از کیفیت ساخت خوبی داشت، فضای داخلی آن راحت بود و به فروش خوبی هم دست پیدا کرد.

🚘 @KhodroJonoobiR

بنابراین ممکن است الآن بپرسید که پس مشکل این خودرو چیست؟ در جواب باید گفت لکسوس SC در جایی بین گرند توررهای (خودروجنوب سنتی و خودروهای اسپرت قرار داشت و این در حالی بود که در آن زمان در بازار هم خودروهای گرند تورر بهتر و هم خودروهای اسپرت به مرتب بهتری وجود داشتند؛ اما احتمالاً بزرگ‌ترین مسئله، وجود تویوتا سوپرا بود.

🚘 @KhodroJonoobiR

لکسوس SC و تویوتا سوپرا در بسیاری از مؤلفه‌ها باهم اشتراک داشتند و حتی پیشرانه‌های آن‌ها هم یکسان بود؛ اما درحالی‌که سوپرا تجربهٔ رانندگی سرگرم‌کننده‌ای را ارائه می‌کرد، SC تنها به‌صورت مصنوعی (خودروجنوب خوب بود. البته بسیاری از افراد یک خودروی گرند تورر را برای رانندگی‌های طولانی در بزرگراه‌ها خریداری می‌کنند اما زمانی که قدرت خودرو نزدیک به 300 اسب بخار است، برخورداری از هندلینگ خوب نیز ضروری است.

🚘 @KhodroJonoobiR

همچنین احتمالاً لکسوس SC را نباید در دستهٔ خودروهای اسپرت قرار داد اما این خودرو تمام ویژگی‌های لازم جهت رقابت با بهترین‌های(خودروجنوب این کلاس را نداشت. برخی میگویند SC بهتر و لوکس‌تر از سوپرا بود اما ما در جواب میگوییم این خودرو کُندتر و سنگین‌تر از آن بود.

🚘 @KhodroJonoobiR

🔸اما همه با این نظر موافق نیستند

توضیح دادن اینکه چرا لکسوس SC واقعاً یک خودروی عالی است کار سختی نیست. در وهلهٔ اول طراحی بیرونی آن است که حتی در اواخر دههٔ 90 که پنج سال از عمرش می‌گذشت هم عالی به نظر می‌رسید. البته شاید SC در بیرون از طراحی متمایزی برخوردار نبود اما زمانی که داخل آن می‌نشستید، (خودروجنوب درست مثل یک گرند تورر بزرگ واقعی، بسیار راحت و آرام بود یعنی همان‌طوری که باید باشد. به این موارد کیفیت سواری عالی، کیفیت ساخت بالا و متریال خوب را هم اضافه کنید. هرچند لکسوس SC یک خودروی اسپرت عالی نبود اما این یک گرند تورر فوق‌العاده بود


‼️جدیدترین تصاویر ، مقالات آموزشی ، قطعات و لوازم یدکی خودروها در کانال رسمی #خودروجنوب
▶️ http://Telegram.me/KhodroJonoobiR