Forwarded from Blackfishvoice (BFV)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
برای تولد ۱۷ سالگی سارینا
تولدت مبارک خواهرِ شجاع، آگاه و شهید
(نسخه‌ی کم‌حجم)
#سارینا_اسماعیل_زاده
#حکومت_کودک_کش
#دادخواهی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان
@Blackfishvoice1
تولدت مبارک خواهرِ شجاع، آگاه و شهید
(نسخه‌ی کم‌حجم)
#سارینا_اسماعیل_زاده
#حکومت_کودک_کش
#دادخواهی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده_ایم_تا_پایان
@Blackfishvoice1
بيدارزنى
Video
🟣 امروز سالروز تولد سارینا اسماعیل‌زاده‌ست. نوجوانی آگاه و دغدغه‌مند که در عمر ۱۶ ساله‌ی خود، به تبعات فقر، نابرابری، ارتجاع، دروغ و کلیت حاکمیت سرکوبگر، معترض بود. او در روز ۳۰ شهریورماه ۱۴۰۱ و در نخستین روزهای قیام ژینا، با ضربات متعدد باتوم ماموران امنیتی بر سرش جان سپرد.
به امید تحقق آزادی، رهایی و برابریِ کودکانی که همچون او برای «زندگی» و «شادی جمعی» جنگیدند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده‌ایم_تا_پایان
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
به امید تحقق آزادی، رهایی و برابریِ کودکانی که همچون او برای «زندگی» و «شادی جمعی» جنگیدند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده‌ایم_تا_پایان
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 مریم اکبری‌منفرد، زندانی سیاسی تبعیدی که دوران محکومیت ۱۵ ساله خود را در زندان سمنان سپری می‌کند، پس از تحمل ۱۳ سال و ۶ ماه حبس بدون حتی یک روز مرخصی، با پرونده‌سازی‌های جدید و ۶ عنوان اتهامی مواجه شده است.
مریم اکبری منفرد روز شنبه ۱۰ تیر از زندان سمنان به دادسرای اوین در تهران منتقل و پس از تفهیم ۵ عنوان اتهامی مجددا به زندان سمنان بازگردانده شد.
او در این پرونده به تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی، نشر اکاذیب، توهین به رهبری و تشویق مردم به بر هم زدن نظم عمومی کشور متهم شده است.
این زندانی سیاسی تبعیدی خردادماه امسال نیز در پرونده‌ای دیگر به تبلیغ علیه نظام متهم شد و اکنون در شرایطی که ۱۸ ماه تا پایان مدت حبس ۱۵ سالهاش باقی مانده، با پرونده‌سازی جدید نهادهای امنیتی و قوه قضائیه و شش عنوان اتهامی جدید (احتمال افزایش ایام حبس) مواجه شده است.
بر اساس آنچه در جریان جلسات بازپرسی به مریم اکبری منفرد اعلام شده، مصداق اتهامات مطروحه علیه او، نامه‌ها، حمایت‌ها، گزارشات و اخباری است که در فضای مجازی و رسانه‌ها از او منتشر شده است. او سال گذشته هم در پرونده‌ای دیگر به دادسرای سمنان احضار شد و پرونده‌اش پس از تبرئه مختومه شد.
مریم اکبری منفرد ۱۰ دی ۱۳۸۸ و پس رخدادهای عاشورای ۸۸ بازداشت و توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اکبری‌منفرد متولد ۱۳۵۴، مادر سه دختر است و تاکنون از حق آزادی مشروط و حتی یک روز مرخصی در دوران حبس محروم مانده است.
مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی که اکنون چهاردهمین حبس خود را در زندان سمنان می‌گذراند، دو برادرش در سالهای ۶۰ و ۶۳ با حکم دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک و خواهرش نیز در تابستان سال ۶۷ و همزمان با موج اعدام زندانیان سیاسی اعدام شدند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#دادخواهان_خاوران
#اعتراضات_سراسری
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
مریم اکبری منفرد روز شنبه ۱۰ تیر از زندان سمنان به دادسرای اوین در تهران منتقل و پس از تفهیم ۵ عنوان اتهامی مجددا به زندان سمنان بازگردانده شد.
او در این پرونده به تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی، نشر اکاذیب، توهین به رهبری و تشویق مردم به بر هم زدن نظم عمومی کشور متهم شده است.
این زندانی سیاسی تبعیدی خردادماه امسال نیز در پرونده‌ای دیگر به تبلیغ علیه نظام متهم شد و اکنون در شرایطی که ۱۸ ماه تا پایان مدت حبس ۱۵ سالهاش باقی مانده، با پرونده‌سازی جدید نهادهای امنیتی و قوه قضائیه و شش عنوان اتهامی جدید (احتمال افزایش ایام حبس) مواجه شده است.
بر اساس آنچه در جریان جلسات بازپرسی به مریم اکبری منفرد اعلام شده، مصداق اتهامات مطروحه علیه او، نامه‌ها، حمایت‌ها، گزارشات و اخباری است که در فضای مجازی و رسانه‌ها از او منتشر شده است. او سال گذشته هم در پرونده‌ای دیگر به دادسرای سمنان احضار شد و پرونده‌اش پس از تبرئه مختومه شد.
مریم اکبری منفرد ۱۰ دی ۱۳۸۸ و پس رخدادهای عاشورای ۸۸ بازداشت و توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اکبری‌منفرد متولد ۱۳۵۴، مادر سه دختر است و تاکنون از حق آزادی مشروط و حتی یک روز مرخصی در دوران حبس محروم مانده است.
مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی که اکنون چهاردهمین حبس خود را در زندان سمنان می‌گذراند، دو برادرش در سالهای ۶۰ و ۶۳ با حکم دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک و خواهرش نیز در تابستان سال ۶۷ و همزمان با موج اعدام زندانیان سیاسی اعدام شدند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#دادخواهان_خاوران
#اعتراضات_سراسری
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
🟣 #نیکا_شاکرمی در اعتراضات ۲۸ شهریور ۱۴۰۱، نخستین روزهای آغاز قیام ژینا
⚪️ از صفحه‌ی اینستاگرام آیدا شاکرمی
#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده‌ایم_تا_پایان
@bidarzani
⚪️ از صفحه‌ی اینستاگرام آیدا شاکرمی
#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قسم_به_خون_یاران_ایستاده‌ایم_تا_پایان
@bidarzani
🟣 روز یکشنبه هجدهم تیرماه، زهرا سعیدیان جو، خواهر دادخواه میلاد سعیدیان جو، یکی از جانباختگان قیام ژینا در ایذه، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، امید سعیدیان جو، برادر وی با انتشار این خبر، اعلام کرد: «خواهرم روز گذشته در محل کارش در تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است. همچنین بازداشت وی به دلیل همدردی و دیدار با خانواده های داغدار در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، صورت گرفته است.»
امید و زهرا سعیدیان جو، پیشتر همزمان با برگزاری مراسم تولد میلاد سعیدیان جو بر سر مزارش بازداشت و پس از مدتی آزاد شدند.
⚪️ میلاد سعیدیان جو، ۲۶ ساله و اهل ایذه روز چهارشنبه ۲۵ آبان ماه ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات مردمی در این شهر، مورد اصابت گلوله ماموران قرار گرفت و جان خود را از دست داد.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
به گزارش خبرگزاری هرانا، امید سعیدیان جو، برادر وی با انتشار این خبر، اعلام کرد: «خواهرم روز گذشته در محل کارش در تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است. همچنین بازداشت وی به دلیل همدردی و دیدار با خانواده های داغدار در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، صورت گرفته است.»
امید و زهرا سعیدیان جو، پیشتر همزمان با برگزاری مراسم تولد میلاد سعیدیان جو بر سر مزارش بازداشت و پس از مدتی آزاد شدند.
⚪️ میلاد سعیدیان جو، ۲۶ ساله و اهل ایذه روز چهارشنبه ۲۵ آبان ماه ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات مردمی در این شهر، مورد اصابت گلوله ماموران قرار گرفت و جان خود را از دست داد.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🟣 #بیدارزنی: جمعی از فعالین زنان گیلان ( گروه ارغوان‌ها)، با تهیه و پخش تراکت‌هایی درباره کشته‌شدگان خیزش #زن_زندگی_آزادی، #آبان_خونین_۹۸ و #اعتراضات_۸۸، حمایت خود را از مادران دادخواه و جنبش دادخواهی اعلام نمودند.
این مجموعه تراکت، در کنار روایتی کوتاه از قتل و جنایات حکومتی، به گوشه‌ای از فعالیت‌ها و تلاش‌های بی‌وقفه هر یک از #مادران_دادخواه پرداخته است.
سری اول از این مجموعه، به مادران کشته‌شدگان جاویدنام: مهران بصیر توانا، مهدی دائمی، نوید بهبودی، بهنام لایق‌پور، پژمان قلی‌پور، مهرگان زحمتکش، محمدرسول مومنی‌زاده از گیلان و فرهاد مجدم از فارس (که مدتی پیش در یک تصادف مشکوک از دنیا رفت) تقدیم می‌شود.
این تراکت‌ها در واکنش به فشارهای شدید و چندجانبه حکومت به خانواده‌های دادخواه در سراسر کشور و با هدف اعلام حمایت از آنان تهیه و در محلات مختلف شهر رشت و انزلی توزیع شده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#مادران_دادخواه
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
این مجموعه تراکت، در کنار روایتی کوتاه از قتل و جنایات حکومتی، به گوشه‌ای از فعالیت‌ها و تلاش‌های بی‌وقفه هر یک از #مادران_دادخواه پرداخته است.
سری اول از این مجموعه، به مادران کشته‌شدگان جاویدنام: مهران بصیر توانا، مهدی دائمی، نوید بهبودی، بهنام لایق‌پور، پژمان قلی‌پور، مهرگان زحمتکش، محمدرسول مومنی‌زاده از گیلان و فرهاد مجدم از فارس (که مدتی پیش در یک تصادف مشکوک از دنیا رفت) تقدیم می‌شود.
این تراکت‌ها در واکنش به فشارهای شدید و چندجانبه حکومت به خانواده‌های دادخواه در سراسر کشور و با هدف اعلام حمایت از آنان تهیه و در محلات مختلف شهر رشت و انزلی توزیع شده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#مادران_دادخواه
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
🟣 مادر یوسفی، یکی از مادران دادخواه خاوران از میان ما رفت
سلطنت دوج (مادر یوسفی)، مادر فریده یوسفی، دانشجوی مهندسی نفت آبادان، مدرس زبان و از فعالان «سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر» بود.
فریده یوسفی در سن ۲۷ سالگی همراه با همسر خود «علی عجم» در سال ۱۳۶۲ در زندان اوین، تیرباران شدند.
مادر یوسفی، یکی از پرچم‌داران جنبش دادخواهی خاوران در دهه‌ی شصت و تابستان ۶۷ و سالیان پس از آن بود. زنی که علی‌رغم تحمل بیماری‌های متعدد، دادخواهی را چون مبارزه‌ای روزمره به‌پیش برد.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهان_خاوران
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
سلطنت دوج (مادر یوسفی)، مادر فریده یوسفی، دانشجوی مهندسی نفت آبادان، مدرس زبان و از فعالان «سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر» بود.
فریده یوسفی در سن ۲۷ سالگی همراه با همسر خود «علی عجم» در سال ۱۳۶۲ در زندان اوین، تیرباران شدند.
مادر یوسفی، یکی از پرچم‌داران جنبش دادخواهی خاوران در دهه‌ی شصت و تابستان ۶۷ و سالیان پس از آن بود. زنی که علی‌رغم تحمل بیماری‌های متعدد، دادخواهی را چون مبارزه‌ای روزمره به‌پیش برد.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهان_خاوران
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 ۲۸ شهریورماه، اولین سالگرد جان‌باختن نیکا شاکرمی
نیکا شاکرمی، متولد ۱۰ مهر ۱۳۸۴ در خرم‌آباد، نوجوان ۱۷ سالهای بود که در اعتراضات ۲۸ شهریورماه ۱۴۰۱ در بلوار کشاورز تهران حضور داشت و ناگهان ناپدید شد. پس از ۹ روز بی‌خبری، پیکر بی‌جان او روز ۹ مهرماه از سردخانه‌ی کهریزک به خانواده‌اش تحویل داده شد.
طبق گزارش‌های مبتنی بر مصاحبه‌های «نسرین شاکرمی» مادر نیکا: «جنازه‌ی نیکا با صورت و گونه‌ی شکسته، دندان‌های خرد شده و آسیب شدید در پشت جمجمه‌ی سر» در سردخانه به آنان تحویل داده شده است.
نیکا به هنر علاقه داشت و در تهران در هنرستان تحصیل می‌کرد و همزمان در کافه‌ای نیز مشغول به‌کار بود.
بر اساس ویدیوهای منتشرشده در فضای مجازی در روز ۲۸ شهریورماه، نیکای ۱۷ ساله با شجاعت تمام در صف اول اعتراضات در تقاطع بلوار کشاورز و خیابان ۱۶ آذر حضور داشته است. از این رو با شروع سرکوب، توسط نیروهای حکومتی شناسایی شده و همان شب بازداشت شده است. او در آخرین تماسی که با مادر خود داشت، گفته بود که نیروهای حکومتی او و دوستانش را دنبال کردند. تلفن‌همراه نیکا در ساعت ۱۱:۴۰ شب ۲۸ شهریورماه از دسترس خارج می‌شود و بنا بر گواهی پزشکی قانونی، جنازه‌ی وی صبح روز ۲۹ شهریورماه به سردخانه‌ی کهریزک منتقل می‌شود. پس از ۹ روز بی‌خبری و مراجعه‌ی مکرر اعضای خانواده، پیکر او در کهریزک توسط مادرش شناسایی شد.
پیکر نیکا شاکرمی توسط نیروهای امنیتی، مخفیانه و بدون حضور اعضای خانواده دفن شد. این درحالی است که قرار بود وی در قبرستان صالحین شهر خرم‌آباد به خاک سپرده شود، اما مأموران امنیتی پیکر او را از غسال‌خانه شهر خرم‌آباد دزدیدند و در روستایی دورافتاده در ۴۰ کیلومتری خرم‌آباد در آرامستان «حیات‌الغیب» به خاک سپردند. خاک‌سپاری او با حضور دست‌کم ۷۰ الی ۸۰ مامور امنیتی مسلح و بدون حضور اعضای خانواده انجام شد. دو فرد فامیل نیکا هم که پس از اطلاع از ربوده‌شدن او به‌دست مأموران امنیتی به این روستا رفتند، با ماموران درگیر شدند.
نیکا شاکرمی، دختری جسور و پر از شور زندگی بود. در تمامی ویدئوهای منتشر شده، او آزاد و رها به رقص و آواز می‌پردازد. او با شجاعتی مثال زدنی در صف نخست اعتراضات علیه قتل ژینا امینی حضور یافت و حجاب اجباری خود را آتش زد... نیکایی که به گفته‌ی مادرش، بسیار زود بزرگ شد.
#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهی
@bidarzani
نیکا شاکرمی، متولد ۱۰ مهر ۱۳۸۴ در خرم‌آباد، نوجوان ۱۷ سالهای بود که در اعتراضات ۲۸ شهریورماه ۱۴۰۱ در بلوار کشاورز تهران حضور داشت و ناگهان ناپدید شد. پس از ۹ روز بی‌خبری، پیکر بی‌جان او روز ۹ مهرماه از سردخانه‌ی کهریزک به خانواده‌اش تحویل داده شد.
طبق گزارش‌های مبتنی بر مصاحبه‌های «نسرین شاکرمی» مادر نیکا: «جنازه‌ی نیکا با صورت و گونه‌ی شکسته، دندان‌های خرد شده و آسیب شدید در پشت جمجمه‌ی سر» در سردخانه به آنان تحویل داده شده است.
نیکا به هنر علاقه داشت و در تهران در هنرستان تحصیل می‌کرد و همزمان در کافه‌ای نیز مشغول به‌کار بود.
بر اساس ویدیوهای منتشرشده در فضای مجازی در روز ۲۸ شهریورماه، نیکای ۱۷ ساله با شجاعت تمام در صف اول اعتراضات در تقاطع بلوار کشاورز و خیابان ۱۶ آذر حضور داشته است. از این رو با شروع سرکوب، توسط نیروهای حکومتی شناسایی شده و همان شب بازداشت شده است. او در آخرین تماسی که با مادر خود داشت، گفته بود که نیروهای حکومتی او و دوستانش را دنبال کردند. تلفن‌همراه نیکا در ساعت ۱۱:۴۰ شب ۲۸ شهریورماه از دسترس خارج می‌شود و بنا بر گواهی پزشکی قانونی، جنازه‌ی وی صبح روز ۲۹ شهریورماه به سردخانه‌ی کهریزک منتقل می‌شود. پس از ۹ روز بی‌خبری و مراجعه‌ی مکرر اعضای خانواده، پیکر او در کهریزک توسط مادرش شناسایی شد.
پیکر نیکا شاکرمی توسط نیروهای امنیتی، مخفیانه و بدون حضور اعضای خانواده دفن شد. این درحالی است که قرار بود وی در قبرستان صالحین شهر خرم‌آباد به خاک سپرده شود، اما مأموران امنیتی پیکر او را از غسال‌خانه شهر خرم‌آباد دزدیدند و در روستایی دورافتاده در ۴۰ کیلومتری خرم‌آباد در آرامستان «حیات‌الغیب» به خاک سپردند. خاک‌سپاری او با حضور دست‌کم ۷۰ الی ۸۰ مامور امنیتی مسلح و بدون حضور اعضای خانواده انجام شد. دو فرد فامیل نیکا هم که پس از اطلاع از ربوده‌شدن او به‌دست مأموران امنیتی به این روستا رفتند، با ماموران درگیر شدند.
نیکا شاکرمی، دختری جسور و پر از شور زندگی بود. در تمامی ویدئوهای منتشر شده، او آزاد و رها به رقص و آواز می‌پردازد. او با شجاعتی مثال زدنی در صف نخست اعتراضات علیه قتل ژینا امینی حضور یافت و حجاب اجباری خود را آتش زد... نیکایی که به گفته‌ی مادرش، بسیار زود بزرگ شد.
#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهی
@bidarzani
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🟣 «نیکا شاکرمی» از نخستین نوجوانان جان‌باخته در قیام
ژینا
#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهی
@bidarzani
ژینا
#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#دادخواهی
@bidarzani
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🟣 مادران دادخواه جانباختگان قیام ژینا در بوکان، امروز اول مهر ۱۴۰۲، مزار عزیزان خود را با پارچه‌های سرخ، تزیین کردند.
طی روزهای گذشته، ماموران امنیتی، مزار این جانباختگان را تخریب و با تهدیدهای امنیتی مانع از حضور خانواده‌ها در آرامستان‌ها شدند.
منبع ویدئو: زمانه
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
طی روزهای گذشته، ماموران امنیتی، مزار این جانباختگان را تخریب و با تهدیدهای امنیتی مانع از حضور خانواده‌ها در آرامستان‌ها شدند.
منبع ویدئو: زمانه
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 برای مادران دادخواه آبان
چهار سال پیش در چنین ساعاتی، گرانی ۳۰۰ درصدی بنزین، رانه‌ی اصلی سلسله اعتراضاتی سراسری شد که پایه‌های آن در دهه‌های گذشته خاصه پس از دی‌ماه ۹۶، مستحکم شده بود. قرارگیری در تبعات چهار دهه استبداد سیاسی، فقر حداکثری و سرکوب بی‌امان، در کنار گرانی سوخت، منجر به خلق یکی از عظیم‌ترین اعتراضات سراسری کارگران و فرودستان علیه حاکمیت شد.
در آبان ۹۸، بیش از ۱۵۰۰ معترض و حدود ۱۷ کودک با ضرب گلوله‌ی مستقیم ماموران امنیتی در خیابان‌ها جان باختند. حکومت از همان نخستین ساعات آغاز اعتراضات، با قطع سراسری اینترنت و کشتار گسترده‌ی معترضان از نیزار خوزستان تا محلات شهریار، زایشگر نوع دیگری از سرکوب پیوسته جهت تداوم قدرت خود شد.
⚪️ در بامداد ۲۴ آبان ۱۳۹۸، «جواد نظری فتح‌آبادی» با شلیک گلوله ماموران، جان خود را از دست داد. او نخستین معترضِ جان‌باخته‌ی اعتراضات سراسری آبان خونین ۹۸ بود. وی متولد ۱۳۶۶، کارگر کابینت‌سازی و صاحب ۳ فرزند بود. او یکی از هزاران معترضی بود که نه «قربانی» که «معترضی مطالبه‌گر» بود. یکی از هزاران کسی که تغییر را با دستان خود ممکن می‌دانست.
⚪️ در خلال روزهای اعتراضی که از ۲۴ آبان‌ماه آغاز شد، زنان، مردان و کودکان بسیاری کشته شدند، نیکتا اسفندانی، آزاده ضرابی، آمنه شهبازی و … از نخستین زنان و کودکان جان‌باخته در روزهای اول اعتراضات بودند.
⚪️ آمنه شهبازی، ۳۴ ساله و ساکن کرج بود و مدت‌ها در این شهر «مسافرکشی» می‌کرد. همسر وی پیک موتوری بود و هر دو در کنار هم، بار معیشت سه فرزند (دو پسر ۱۴ و ۱۲ ساله و یک دختر ۴ ساله) خود را به‌دوش می‌کشیدند.
آمنه شهبازی روز ۲۶ آبان ۹۸، در حالی با اصابت گلوله کشته شد که در حال بستن پای یک معترض تیر خورده با شال سرش بود. «محمد شهبازی» برادر وی در مصاحبه با رادیو فردا گفته بود: «خواهرم رفته بود تا از داروخانه، دارو بگیرد. صاحبخانه به او زنگ زد و پرسید کجایی؟ یک آقایی جای او جواب میدهد و میگوید: «پای یک نفر تیر خورده، این خانم دارد با شالش پای او را می‌بندد. دفعه سوم که زنگ زدیم به ما گفتند که این خانم را با خودشان بردند. دیگر خبردار نشدیم تا دو روز بعد یعنی ۲۸ آبان. وقتی که دیدم گلوله به گردنش خورده است».
▪️جانباختگان آبان ۹۸ با ایمان و باور به حق تغییر سرنوشت با دستان خود به خیابان آمدند، آنها با «عاملیت» و «سوژگی سیاسی» علیه ساختاری سراسر نظامی و ارتجاعی ایستادند و شاید از همان روست که دادخواهان آنان نیز، در زمره‌ی قدرتمندترین طیف‌های جنبش دادخواهی ایران هستند.
▪️پس از کشتار معترضان در خیابان، مادران دادخواه آبان، با گذار از حق طبیعی سوگواری نخستین، به مدد یافتن یکدیگر و پس از آن ارتباط با مادران و خانواده‌های دادخواه خاوران، اعتراضات ۸۸ و…روبان دادخواهی را به دست بستند و علی‌رغم احضارها و بازداشت‌ها، همچون کوهی استوار، دادخواه خون فرزندان خود و دیگر جان‌باختگانِ سراسر شور زندگی این سالها شدند.
⚪️ مادران دادخواه از خاوران تا آبان، به ما آموختند که امر دادخواهی، گزاره‌ای شخصی نیست و برای ساخت جامعه‌ای برابر و به‌دور از اقسام ارتجاع، می‌بایست ضرورت دادخواهی را همچون مطالبه‌ای عمومی به‌پیش برد.
⚪️ آبان ۹۸ و تمامی دستاوردهای آن نظیر جلوه‌های شکوهمند مقاومت، تسخیر محلات، اتحاد مردمی در پیش‌برد اعتراضات و از سویی دیگر، سرکوب و جانباختگان بی‌شمار آن، یکی از اصلی‌ترین محورهای بیش از چهار دهه اعتراضات مردمی با فواصل مختلف در ساختار حاکمیت است، آبانی که سنگ‌بنای سلسله اعتراضات بعدی خود را در سالیان بعد تا به‌امروز گذاشت.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#مادران_دادخواه
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
چهار سال پیش در چنین ساعاتی، گرانی ۳۰۰ درصدی بنزین، رانه‌ی اصلی سلسله اعتراضاتی سراسری شد که پایه‌های آن در دهه‌های گذشته خاصه پس از دی‌ماه ۹۶، مستحکم شده بود. قرارگیری در تبعات چهار دهه استبداد سیاسی، فقر حداکثری و سرکوب بی‌امان، در کنار گرانی سوخت، منجر به خلق یکی از عظیم‌ترین اعتراضات سراسری کارگران و فرودستان علیه حاکمیت شد.
در آبان ۹۸، بیش از ۱۵۰۰ معترض و حدود ۱۷ کودک با ضرب گلوله‌ی مستقیم ماموران امنیتی در خیابان‌ها جان باختند. حکومت از همان نخستین ساعات آغاز اعتراضات، با قطع سراسری اینترنت و کشتار گسترده‌ی معترضان از نیزار خوزستان تا محلات شهریار، زایشگر نوع دیگری از سرکوب پیوسته جهت تداوم قدرت خود شد.
⚪️ در بامداد ۲۴ آبان ۱۳۹۸، «جواد نظری فتح‌آبادی» با شلیک گلوله ماموران، جان خود را از دست داد. او نخستین معترضِ جان‌باخته‌ی اعتراضات سراسری آبان خونین ۹۸ بود. وی متولد ۱۳۶۶، کارگر کابینت‌سازی و صاحب ۳ فرزند بود. او یکی از هزاران معترضی بود که نه «قربانی» که «معترضی مطالبه‌گر» بود. یکی از هزاران کسی که تغییر را با دستان خود ممکن می‌دانست.
⚪️ در خلال روزهای اعتراضی که از ۲۴ آبان‌ماه آغاز شد، زنان، مردان و کودکان بسیاری کشته شدند، نیکتا اسفندانی، آزاده ضرابی، آمنه شهبازی و … از نخستین زنان و کودکان جان‌باخته در روزهای اول اعتراضات بودند.
⚪️ آمنه شهبازی، ۳۴ ساله و ساکن کرج بود و مدت‌ها در این شهر «مسافرکشی» می‌کرد. همسر وی پیک موتوری بود و هر دو در کنار هم، بار معیشت سه فرزند (دو پسر ۱۴ و ۱۲ ساله و یک دختر ۴ ساله) خود را به‌دوش می‌کشیدند.
آمنه شهبازی روز ۲۶ آبان ۹۸، در حالی با اصابت گلوله کشته شد که در حال بستن پای یک معترض تیر خورده با شال سرش بود. «محمد شهبازی» برادر وی در مصاحبه با رادیو فردا گفته بود: «خواهرم رفته بود تا از داروخانه، دارو بگیرد. صاحبخانه به او زنگ زد و پرسید کجایی؟ یک آقایی جای او جواب میدهد و میگوید: «پای یک نفر تیر خورده، این خانم دارد با شالش پای او را می‌بندد. دفعه سوم که زنگ زدیم به ما گفتند که این خانم را با خودشان بردند. دیگر خبردار نشدیم تا دو روز بعد یعنی ۲۸ آبان. وقتی که دیدم گلوله به گردنش خورده است».
▪️جانباختگان آبان ۹۸ با ایمان و باور به حق تغییر سرنوشت با دستان خود به خیابان آمدند، آنها با «عاملیت» و «سوژگی سیاسی» علیه ساختاری سراسر نظامی و ارتجاعی ایستادند و شاید از همان روست که دادخواهان آنان نیز، در زمره‌ی قدرتمندترین طیف‌های جنبش دادخواهی ایران هستند.
▪️پس از کشتار معترضان در خیابان، مادران دادخواه آبان، با گذار از حق طبیعی سوگواری نخستین، به مدد یافتن یکدیگر و پس از آن ارتباط با مادران و خانواده‌های دادخواه خاوران، اعتراضات ۸۸ و…روبان دادخواهی را به دست بستند و علی‌رغم احضارها و بازداشت‌ها، همچون کوهی استوار، دادخواه خون فرزندان خود و دیگر جان‌باختگانِ سراسر شور زندگی این سالها شدند.
⚪️ مادران دادخواه از خاوران تا آبان، به ما آموختند که امر دادخواهی، گزاره‌ای شخصی نیست و برای ساخت جامعه‌ای برابر و به‌دور از اقسام ارتجاع، می‌بایست ضرورت دادخواهی را همچون مطالبه‌ای عمومی به‌پیش برد.
⚪️ آبان ۹۸ و تمامی دستاوردهای آن نظیر جلوه‌های شکوهمند مقاومت، تسخیر محلات، اتحاد مردمی در پیش‌برد اعتراضات و از سویی دیگر، سرکوب و جانباختگان بی‌شمار آن، یکی از اصلی‌ترین محورهای بیش از چهار دهه اعتراضات مردمی با فواصل مختلف در ساختار حاکمیت است، آبانی که سنگ‌بنای سلسله اعتراضات بعدی خود را در سالیان بعد تا به‌امروز گذاشت.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#مادران_دادخواه
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 محاکمه‌ی محبوبه رمضانی و رحیمه یوسف‌زاده، دو تن از مادران دادخواه آبان خونین ۹۸
محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلی‌پور و رحیمه یوسف‌زاده مادر نوید بهبودی از جانباختگان آبان ۹۸ در شعبه دوم دادگاه شهریار محاکمه شدند.
بنا بر اطلاع‌رسانی پیمان قلی‌پور، فرزند محبوبه رمضانی: «اتهام این دو مادر دادخواه، عضویت در گروه مادران دادخواه و تبلیغ علیه نظام بوده است.»
⚪️ بعد از کشتار دهه‌ی شصت و اعدام هزاران زندانی سیاسی چپ، عدهای از مادران خاوران دور هم جمع و دادخواهِ خون فرزندانشان شدند. طی دهه‌های سرکوب پس از آن نیز هر کشتاری در کشور منجر به تشکیل جمعی جدید و مادرانی دادخواه شد که هرکدام برچسب سال یا قیامی را بر دوش دارند.
⚪️ پس از کشتار معترضان در آبان خونین ۹۸ و ایجاد فضای خفقان دوچندان پس از آن، تنها چند مادر، پرچم دادخواهی در دست گرفتند و هر ماه از خانه‌ای به خانه‌ی دیگر و از مزاری به مزار دیگر رفتند. مادر پژمان قلی‌پور و نوید بهبودی دو نفر از آنان بودند. آنها که نگذاشتند آبان ۹۸ فراموش شود و اعلام کردند که: «آبان ادامه دارد».
سال گذشته در یکی از همین دورهمی‌های مادران، این دو مادر دادخواه بازداشت و پس از دو‌هفته از زندان اوین آزاد شدند.
حالا اما همان جمع‌های مادران دادخواه، مصداق عضویت در گروه‌های معاند شده است و این مادران به پای میز محاکمه کشانده شدند.
⚪️ طی روزهای اخیر، خانواده‌های دادخواه بسیاری، تحت عناوین مختلف بازداشت و یا محکوم شدند. حکومت، علنا اعلام کرده که دادخواهی جرم محسوب می‌شود و اگر چند مادر در قالب یک جمع، خواسته‌هایشان را پس از کشتار ناحق فرزندانشان در خیابان، عنوان کنند، چیزی جز انباشت پرونده‌سازی امنیتی و زندان، در انتظارشان نیست، این رویه از سرکوب علیه مادران و خانواده‌های دادخواه خاوران تا به امروز، ادامه دارد.
▪️دادخواهی نه تنها جرم نیست، بلکه یک وظیفه است. هر جا خونی به ناحق بر زمین ریخته شده، عدهای به دادخواهی برخاسته‌اند. مادران دادخواه آبان، مانند دیگر مادران دادخواه چهار دهه‌ی گذشته، حق دادخواهی دارند و حکومت موظف است تا درباره کشته شدن فرزندانشان در خیابان به آنها پاسخگو باشد.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلی‌پور و رحیمه یوسف‌زاده مادر نوید بهبودی از جانباختگان آبان ۹۸ در شعبه دوم دادگاه شهریار محاکمه شدند.
بنا بر اطلاع‌رسانی پیمان قلی‌پور، فرزند محبوبه رمضانی: «اتهام این دو مادر دادخواه، عضویت در گروه مادران دادخواه و تبلیغ علیه نظام بوده است.»
⚪️ بعد از کشتار دهه‌ی شصت و اعدام هزاران زندانی سیاسی چپ، عدهای از مادران خاوران دور هم جمع و دادخواهِ خون فرزندانشان شدند. طی دهه‌های سرکوب پس از آن نیز هر کشتاری در کشور منجر به تشکیل جمعی جدید و مادرانی دادخواه شد که هرکدام برچسب سال یا قیامی را بر دوش دارند.
⚪️ پس از کشتار معترضان در آبان خونین ۹۸ و ایجاد فضای خفقان دوچندان پس از آن، تنها چند مادر، پرچم دادخواهی در دست گرفتند و هر ماه از خانه‌ای به خانه‌ی دیگر و از مزاری به مزار دیگر رفتند. مادر پژمان قلی‌پور و نوید بهبودی دو نفر از آنان بودند. آنها که نگذاشتند آبان ۹۸ فراموش شود و اعلام کردند که: «آبان ادامه دارد».
سال گذشته در یکی از همین دورهمی‌های مادران، این دو مادر دادخواه بازداشت و پس از دو‌هفته از زندان اوین آزاد شدند.
حالا اما همان جمع‌های مادران دادخواه، مصداق عضویت در گروه‌های معاند شده است و این مادران به پای میز محاکمه کشانده شدند.
⚪️ طی روزهای اخیر، خانواده‌های دادخواه بسیاری، تحت عناوین مختلف بازداشت و یا محکوم شدند. حکومت، علنا اعلام کرده که دادخواهی جرم محسوب می‌شود و اگر چند مادر در قالب یک جمع، خواسته‌هایشان را پس از کشتار ناحق فرزندانشان در خیابان، عنوان کنند، چیزی جز انباشت پرونده‌سازی امنیتی و زندان، در انتظارشان نیست، این رویه از سرکوب علیه مادران و خانواده‌های دادخواه خاوران تا به امروز، ادامه دارد.
▪️دادخواهی نه تنها جرم نیست، بلکه یک وظیفه است. هر جا خونی به ناحق بر زمین ریخته شده، عدهای به دادخواهی برخاسته‌اند. مادران دادخواه آبان، مانند دیگر مادران دادخواه چهار دهه‌ی گذشته، حق دادخواهی دارند و حکومت موظف است تا درباره کشته شدن فرزندانشان در خیابان به آنها پاسخگو باشد.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 مادر توکلی (ربابه کلباسی) آخرین بازمانده از نسل مادران دادخواه در دو حاکمیت پهلوی و جمهوری‌اسلامی، درگذشت
مادر توکلی، پس از مقاومت، ایستادگی و فریاد دادخواهی در دو رژیم استبدادی، روز پنج دی‌ماه سال جاری در مشهد درگذشت.
حمید توکلی فرزند وی همراه با سعید آریان (داماد و همسر شهین توکلی) از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، در اسفند ۱۳۵۰ پس از مدت کوتاهی از دستگیری، اعدام شدند. پیش از آن شهین توکلی فرزند دیگر وی، در روز سوم خرداد ۱۳۵۰ همزمان با جان‌بختن رفیق فدایی، «امیر پرویز پویان» در تهران دستگیر شد. او در دادگاه، به پنج سال حبس محکوم شد. حبسی که بنا به شرایط سیاسی کشور، تمدید می‌شد. در سال ۱۳۵۵، سیمین توکلی، دختر کوچک‌تر مادر توکلی و از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، توسط ماموران ساواک در خیابان به ضرب گلوله جان سپرد.
پس از ۶ سال و نیم تحمل حبس شهین توکلی و پس از روی کار آمدن حاکمیت جمهوری اسلامی، وی مجددا در سال ۱۳۶۱ بازداشت و تا ۱۳۶۵ در زندان مشهد محبوس شد.
شهین توکلی که در زندان نیز دادخواهی خانواده و پیگیری وضعیت تنها فرزند خود و سعید آریان (صمد) را عهده‌دار بود، مابقی عمر را با تبعات آثار شکنجه، سل و بیماری‌های قلبی در مشهد به‌سر کرد. او تا مهر ۱۴۰۰ که در قید حیات بود، همواره از دادخواهان استوار جنبش دادخواهی ایران بود.
مادر توکلی که مصائب اعدام و زندان فرزندان و داماد خود را به‌دوش می‌کشید، در تمامی سالهای گذشته، درب منزلش به‌روی دادخواهان خاوران و خانواده‌های جانباختگان و مبارزان علیه استبداد، گشوده بود.
⚪️ درگذشت مادر توکلی، به‌عنوان آخرین نسل از مادران دادخواه هر دو حاکمیت پهلوی و جمهوری‌اسلامی، اگرچه دردناک اما حاوی میراثی از دادخواهی است.
⚪️ مادر توکلی، نظیر مادر شایگان (فاطمه سعیدی) و یا مادر زیبرم، مادر آل‌آقا، مادر پنجه‌شاهی، مادر سلاحی، مادر کلانتری و… که دادخواه فرزندان خود در حاکمیت پهلوی و یا نظیر دیگر مادران در هر دو حکومت پهلوی و جمهوری‌اسلامی بودند، مشعل‌دار جنبشی هستند که پیروی از آن لازمه و اساس مبارزه‌ی مستمر با هر نوع شکلی از استبداد، ارتجاع و خفقان است.
⚪️ دادخواهی نه یک رویه‌ی شخصی و مختص خانواده‌های مبارزان و جانباختگان، بلکه وظیفه‌ای عمومی است، رویه‌ای که گستردگی و اتحاد حول آن، خود، زایشگر آزادی، دستیابی به حق تعیین سرنوشت و ایمان و باور به انقلاب مداوم است. وضعیتی که هیچ استبدادی به امر مطلقه بدل نشده و هیچ جنایتی با سرکوب دولتی و نظامی، در خفا نماند. از همین‌رو، دادخواهی، اساس مبارزه‌ای مستمر برای تحقق عدالت و آزادی است.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#مادران_دادخواه
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani
مادر توکلی، پس از مقاومت، ایستادگی و فریاد دادخواهی در دو رژیم استبدادی، روز پنج دی‌ماه سال جاری در مشهد درگذشت.
حمید توکلی فرزند وی همراه با سعید آریان (داماد و همسر شهین توکلی) از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، در اسفند ۱۳۵۰ پس از مدت کوتاهی از دستگیری، اعدام شدند. پیش از آن شهین توکلی فرزند دیگر وی، در روز سوم خرداد ۱۳۵۰ همزمان با جان‌بختن رفیق فدایی، «امیر پرویز پویان» در تهران دستگیر شد. او در دادگاه، به پنج سال حبس محکوم شد. حبسی که بنا به شرایط سیاسی کشور، تمدید می‌شد. در سال ۱۳۵۵، سیمین توکلی، دختر کوچک‌تر مادر توکلی و از اعضای سازمان چریک‌های فدایی خلق، توسط ماموران ساواک در خیابان به ضرب گلوله جان سپرد.
پس از ۶ سال و نیم تحمل حبس شهین توکلی و پس از روی کار آمدن حاکمیت جمهوری اسلامی، وی مجددا در سال ۱۳۶۱ بازداشت و تا ۱۳۶۵ در زندان مشهد محبوس شد.
شهین توکلی که در زندان نیز دادخواهی خانواده و پیگیری وضعیت تنها فرزند خود و سعید آریان (صمد) را عهده‌دار بود، مابقی عمر را با تبعات آثار شکنجه، سل و بیماری‌های قلبی در مشهد به‌سر کرد. او تا مهر ۱۴۰۰ که در قید حیات بود، همواره از دادخواهان استوار جنبش دادخواهی ایران بود.
مادر توکلی که مصائب اعدام و زندان فرزندان و داماد خود را به‌دوش می‌کشید، در تمامی سالهای گذشته، درب منزلش به‌روی دادخواهان خاوران و خانواده‌های جانباختگان و مبارزان علیه استبداد، گشوده بود.
⚪️ درگذشت مادر توکلی، به‌عنوان آخرین نسل از مادران دادخواه هر دو حاکمیت پهلوی و جمهوری‌اسلامی، اگرچه دردناک اما حاوی میراثی از دادخواهی است.
⚪️ مادر توکلی، نظیر مادر شایگان (فاطمه سعیدی) و یا مادر زیبرم، مادر آل‌آقا، مادر پنجه‌شاهی، مادر سلاحی، مادر کلانتری و… که دادخواه فرزندان خود در حاکمیت پهلوی و یا نظیر دیگر مادران در هر دو حکومت پهلوی و جمهوری‌اسلامی بودند، مشعل‌دار جنبشی هستند که پیروی از آن لازمه و اساس مبارزه‌ی مستمر با هر نوع شکلی از استبداد، ارتجاع و خفقان است.
⚪️ دادخواهی نه یک رویه‌ی شخصی و مختص خانواده‌های مبارزان و جانباختگان، بلکه وظیفه‌ای عمومی است، رویه‌ای که گستردگی و اتحاد حول آن، خود، زایشگر آزادی، دستیابی به حق تعیین سرنوشت و ایمان و باور به انقلاب مداوم است. وضعیتی که هیچ استبدادی به امر مطلقه بدل نشده و هیچ جنایتی با سرکوب دولتی و نظامی، در خفا نماند. از همین‌رو، دادخواهی، اساس مبارزه‌ای مستمر برای تحقق عدالت و آزادی است.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#مادران_دادخواه
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani
بيدارزنى
Video
🟣 کشتند
بامداد امروز سه‌شنبه ۳ بهمن‌ماه، محمدقبادلو در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شد.
محمد قبادلو، زندانی ۲۳ سالهای که در قیام ژینا بازداشت شده بود، بامداد امروز اعدام شد.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه با انتشار این خبر، ادعا کرد اعاده دادرسی قبادلو و وکلایش دو مرتبه در دیوان عالی رد شده است، در حالی که حکم وی در شعبه یکم دیوان عالی کشور نقض شده بود.
محمد قبادلو، ۲۲ ساله و کارگر مشغول به کار در یک آرایشگاه بود. او پیش از بازداشت ساکن شهر پرند بود.
مادر قبادلو پیش از این گفته بود که فرزندش اختلال دو قطبی دارد و چند ماه پیش از بازداشت روند درمان را متوقف کرده بود.
قبادلو را متهم کردند که در جریان اعتراض‌های شامگاه ۳۰ شهریور سال گذشته با خودروی سواری مأموران موتوری حکومتی را زیر گرفته است.
اتهام رسمی قبادلو اما «افساد فی الارض» بود که بر اساس آن قاضی ابوالقاسم صلواتی، ۲۵ آبان گذشته برای او حکم اعدام صادر کرد.
محمد قبادلو هفت سال سابقه درمان بیماری اختلال دوقطبی داشت. به علاوه، تناقض‌های دیگری نیز در پرونده او به چشم می‌خورد، از جمله گزارش پزشکی قانونی که علت مرگ مأمور پلیس را اصابت جسم سخت به سر اعلام کرده بود.
⚪️ جمهوری اسلامی، تداوم قدرت و تثبیت سرکوب را در اجرای احکام ظالمانه و غیرانسانی اعدام می‌بیند، وضعیتی که از نخستین روز استقرار حاکمیت تا به امروز برقرار بوده است.
▪️ویدئو: خانواده‌ی محمد قبادلو، مقابل زندان قزل‌حصار کرج، همزمان با شنیدن اجرای حکم اعدام وی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بامداد امروز سه‌شنبه ۳ بهمن‌ماه، محمدقبادلو در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شد.
محمد قبادلو، زندانی ۲۳ سالهای که در قیام ژینا بازداشت شده بود، بامداد امروز اعدام شد.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه با انتشار این خبر، ادعا کرد اعاده دادرسی قبادلو و وکلایش دو مرتبه در دیوان عالی رد شده است، در حالی که حکم وی در شعبه یکم دیوان عالی کشور نقض شده بود.
محمد قبادلو، ۲۲ ساله و کارگر مشغول به کار در یک آرایشگاه بود. او پیش از بازداشت ساکن شهر پرند بود.
مادر قبادلو پیش از این گفته بود که فرزندش اختلال دو قطبی دارد و چند ماه پیش از بازداشت روند درمان را متوقف کرده بود.
قبادلو را متهم کردند که در جریان اعتراض‌های شامگاه ۳۰ شهریور سال گذشته با خودروی سواری مأموران موتوری حکومتی را زیر گرفته است.
اتهام رسمی قبادلو اما «افساد فی الارض» بود که بر اساس آن قاضی ابوالقاسم صلواتی، ۲۵ آبان گذشته برای او حکم اعدام صادر کرد.
محمد قبادلو هفت سال سابقه درمان بیماری اختلال دوقطبی داشت. به علاوه، تناقض‌های دیگری نیز در پرونده او به چشم می‌خورد، از جمله گزارش پزشکی قانونی که علت مرگ مأمور پلیس را اصابت جسم سخت به سر اعلام کرده بود.
⚪️ جمهوری اسلامی، تداوم قدرت و تثبیت سرکوب را در اجرای احکام ظالمانه و غیرانسانی اعدام می‌بیند، وضعیتی که از نخستین روز استقرار حاکمیت تا به امروز برقرار بوده است.
▪️ویدئو: خانواده‌ی محمد قبادلو، مقابل زندان قزل‌حصار کرج، همزمان با شنیدن اجرای حکم اعدام وی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 اعتصاب غذای ۶۱ زن زندانی سیاسی-عقیدتی اوین در اعتراض به اعدام‌ها و برای توقف آن
«روز سه‌شنبه ۳ بهمن‌ماه، یک‌بار دیگر سرزمین ایران شاهد به‌دار آویختن جوانانش بود.
محمد قبادلو در شرایطی به دار آویخته شد که حتی حکم قطعی برای اعدام، وجود نداشت. خبر اعدام جوانان ایران، موجی از خشم و اعتراض را در جامعه رقم زده است.
⚪️ زنان زندانی سیاسی-عقیدتی اوین در اعتراض به اعدام‌های اخیر و برای «توقف اعدام» روز پنج‌شنبه ۵ بهمن‌ماه در اعتصاب غذای عمومی خواهند بود.
زنان زندانی برای زنده نگه داشتن نام اعدام‌شدگان و برای زنده ماندن صدها انسانی که در زندان‌های جمهوری‌اسلامی در سراسر کشور در صف اعدامند، مقاومت خواهند کرد و روز پنجم بهمن‌ماه، اعتراض خود را با اعتصاب‌غذای دسته‌جمعی‌شان نشان خواهند داد.
صدای ما باشید»
▪️از صفحه‌ی اینستاگرام نرگس محمدی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#ژن_ژیان_ئازادی
#قیام_علیه_اعدام
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
«روز سه‌شنبه ۳ بهمن‌ماه، یک‌بار دیگر سرزمین ایران شاهد به‌دار آویختن جوانانش بود.
محمد قبادلو در شرایطی به دار آویخته شد که حتی حکم قطعی برای اعدام، وجود نداشت. خبر اعدام جوانان ایران، موجی از خشم و اعتراض را در جامعه رقم زده است.
⚪️ زنان زندانی سیاسی-عقیدتی اوین در اعتراض به اعدام‌های اخیر و برای «توقف اعدام» روز پنج‌شنبه ۵ بهمن‌ماه در اعتصاب غذای عمومی خواهند بود.
زنان زندانی برای زنده نگه داشتن نام اعدام‌شدگان و برای زنده ماندن صدها انسانی که در زندان‌های جمهوری‌اسلامی در سراسر کشور در صف اعدامند، مقاومت خواهند کرد و روز پنجم بهمن‌ماه، اعتراض خود را با اعتصاب‌غذای دسته‌جمعی‌شان نشان خواهند داد.
صدای ما باشید»
▪️از صفحه‌ی اینستاگرام نرگس محمدی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#ژن_ژیان_ئازادی
#قیام_علیه_اعدام
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 اعلام همراهی اعتصاب غذای زینب جلالیان همراه با بند زنان اوین در اعتراض به احکام اعدام
به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان: «زینب جلالیان، زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد در زندان یزد، در اعتراض به اعدام‌های اخیر و در حمایت از اعتصاب غذای ۶۱ زن زندانی سیاسی و عقیدتی در زندان اوین برای «اعتراض به اعدام و توقف اعدام» همراهی خود با این فراخوان را اعلام کرد.
یکی از نزدیکان این زندانی سیاسی کُرد در گفت‌وگو با شبکه حقوق بشر کردستان میگوید: «با وجود این‌که زینب جلالیان در شرایط ایزوله زندان یزد نگهداری می‌شود و تماس‌های تلفنی او شدیدا محدود شده است، اما امروز پس از اطلاع از اعدام زندانیان سیاسی و عقیدتی در چند ماه گذشته و با حمایت از خواست عمومی مردم برای لغو حکم اعدام در ایران، اعلام کرد، او هم روز پنج‌شنبه ۵ بهمن همراه با ۶۱ زن زندانی سیاسی و عقیدتی، در زندان یزد اعتصاب غذا خواهد کرد.»
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان: «زینب جلالیان، زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد در زندان یزد، در اعتراض به اعدام‌های اخیر و در حمایت از اعتصاب غذای ۶۱ زن زندانی سیاسی و عقیدتی در زندان اوین برای «اعتراض به اعدام و توقف اعدام» همراهی خود با این فراخوان را اعلام کرد.
یکی از نزدیکان این زندانی سیاسی کُرد در گفت‌وگو با شبکه حقوق بشر کردستان میگوید: «با وجود این‌که زینب جلالیان در شرایط ایزوله زندان یزد نگهداری می‌شود و تماس‌های تلفنی او شدیدا محدود شده است، اما امروز پس از اطلاع از اعدام زندانیان سیاسی و عقیدتی در چند ماه گذشته و با حمایت از خواست عمومی مردم برای لغو حکم اعدام در ایران، اعلام کرد، او هم روز پنج‌شنبه ۵ بهمن همراه با ۶۱ زن زندانی سیاسی و عقیدتی، در زندان یزد اعتصاب غذا خواهد کرد.»
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 چگونه بی«دار» شویم؟ وقتی که بیدار شویم
بامداد امروز ۹ بهمن‌ماه، ۴ زندانی سیاسی کورد (وفا آذربار، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی و محسن مظلوم)، در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شدند.
جمهوری اسلامی با تمام قوا در حال اجرایی‌سازی احکام اعدام است. «اعدام» این اهرم سرکوب و تداوم حکمرانی، پشتوانه‌ی قدرت حاکمیت از آغاز قدرت‌گیری تا به‌امروز بوده است.
اعدام چهار زندانی سیاسی کورد در حالی صورت گرفت که - به‌سیاق کارنامه‌ی خونین حاکمیت در تضییع حقوق قضایی و انسانی زندانیان- آنها طی شکنجه‌های جسمی و روانی، با پرونده‌سازی سنگین امنیتی روبه‌رو شده بودند.
⚪️ روز گذشته مادران این چهار زندانی سیاسی برای بار دوم و پس از ملاقات آخر با فرزندان خود، مقابل زندان اوین تجمع کردند. اعدام وفا آذربار، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی و محسن مظلوم، داغی بر دل مادران و همسران و خشمی توامان در وجود جامعه‌ی دادخواهان است.
مادرانی هراسان و مستاصل مقابل درب زندان‌ها، زنانی ایستاده و حق‌طلب که با تمام وجود، ضرورت آزادی و آزادگی فرزندان و همسران خود را فریاد زدند…
⚪️ جمهوری اسلامی، باز هم «فرزندان آفتاب و باد» را کشت، اما روزی فرا می‌رسد که تنها «نفرین دوزخ» چاره‌ساز نباشد و «مادران سیاه‌پوش و دادخواه»، آزادی و تحقق عدالت را به‌چشم ببینند. روزی که خلق نمی‌شود، جز با بیداری.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بامداد امروز ۹ بهمن‌ماه، ۴ زندانی سیاسی کورد (وفا آذربار، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی و محسن مظلوم)، در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شدند.
جمهوری اسلامی با تمام قوا در حال اجرایی‌سازی احکام اعدام است. «اعدام» این اهرم سرکوب و تداوم حکمرانی، پشتوانه‌ی قدرت حاکمیت از آغاز قدرت‌گیری تا به‌امروز بوده است.
اعدام چهار زندانی سیاسی کورد در حالی صورت گرفت که - به‌سیاق کارنامه‌ی خونین حاکمیت در تضییع حقوق قضایی و انسانی زندانیان- آنها طی شکنجه‌های جسمی و روانی، با پرونده‌سازی سنگین امنیتی روبه‌رو شده بودند.
⚪️ روز گذشته مادران این چهار زندانی سیاسی برای بار دوم و پس از ملاقات آخر با فرزندان خود، مقابل زندان اوین تجمع کردند. اعدام وفا آذربار، پژمان فاتحی، محمد فرامرزی و محسن مظلوم، داغی بر دل مادران و همسران و خشمی توامان در وجود جامعه‌ی دادخواهان است.
مادرانی هراسان و مستاصل مقابل درب زندان‌ها، زنانی ایستاده و حق‌طلب که با تمام وجود، ضرورت آزادی و آزادگی فرزندان و همسران خود را فریاد زدند…
⚪️ جمهوری اسلامی، باز هم «فرزندان آفتاب و باد» را کشت، اما روزی فرا می‌رسد که تنها «نفرین دوزخ» چاره‌ساز نباشد و «مادران سیاه‌پوش و دادخواه»، آزادی و تحقق عدالت را به‌چشم ببینند. روزی که خلق نمی‌شود، جز با بیداری.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 هایده مومنی بیدزرد، مادر دادخواه سپهر مقصودی درگذشت
صبح امروز هایده مومنی بیدزرد که پس از کشته شدن فرزند ۱۴ سالهاش به ضرب گلوله نیروهای امنیتی در ایذه، بیمار شده بود، درگذشت.
⚪️ سپهر مقصودی از کودکان جان‌باخته در قیام ژینا است که در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱ جانش را از دست داد.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
صبح امروز هایده مومنی بیدزرد که پس از کشته شدن فرزند ۱۴ سالهاش به ضرب گلوله نیروهای امنیتی در ایذه، بیمار شده بود، درگذشت.
⚪️ سپهر مقصودی از کودکان جان‌باخته در قیام ژینا است که در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱ جانش را از دست داد.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 روایتی از کوثر (مهبانو) خشنودی‌کیا، ورزشکار و از آسیب‌دیدگان چشمی در قیام ژینا
«امروز صبح به لطف اون آدمی که چشم منو زد و شلیک کرد، جای قوری رو، روی سماور اشتباه تخمین زدم و زمانی که فکر می‌کردم سر جاش قرار گرفته، رهاش کردم و با حجم زیادی از آب جوش مواجه شدم.
سوختن دستم رو احساس نمی‌کردم فقط به این فکر می‌کردم که بقیه رو بیدار نکنم. تو گیر و دار گرفتن قوری تو هوا بودم که خنده‌ام گرفت؛ یه چیزی یادآوری شد؛
روز دوم یا سوم بود، دکتر چند تا قطره نوشته بود که باید هر دو ساعت توی چشمم ریخته می‌شد. چشمی که پلکش بخیه داشت و بسته بود. زیر اون پلکِ بسته هم یه حجم منفجر شده بود با ۳۰ و خورده‌ای بخیه قرنیه و یه ساچمه. می‌دیدم که هیچ کس دل قطره ریختن توی چشمم رو نداره. دو دو زدن چشماشونو می‌دیدم. کسی نبود که بخواد و بتونه چشممو باز کنه. دفعه اولی که وقت قطره ها رسید ضعف کردنشو دیدم ، لرزیدن دستاشو دیدم ، سکوتشم شنیدم».
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
«امروز صبح به لطف اون آدمی که چشم منو زد و شلیک کرد، جای قوری رو، روی سماور اشتباه تخمین زدم و زمانی که فکر می‌کردم سر جاش قرار گرفته، رهاش کردم و با حجم زیادی از آب جوش مواجه شدم.
سوختن دستم رو احساس نمی‌کردم فقط به این فکر می‌کردم که بقیه رو بیدار نکنم. تو گیر و دار گرفتن قوری تو هوا بودم که خنده‌ام گرفت؛ یه چیزی یادآوری شد؛
روز دوم یا سوم بود، دکتر چند تا قطره نوشته بود که باید هر دو ساعت توی چشمم ریخته می‌شد. چشمی که پلکش بخیه داشت و بسته بود. زیر اون پلکِ بسته هم یه حجم منفجر شده بود با ۳۰ و خورده‌ای بخیه قرنیه و یه ساچمه. می‌دیدم که هیچ کس دل قطره ریختن توی چشمم رو نداره. دو دو زدن چشماشونو می‌دیدم. کسی نبود که بخواد و بتونه چشممو باز کنه. دفعه اولی که وقت قطره ها رسید ضعف کردنشو دیدم ، لرزیدن دستاشو دیدم ، سکوتشم شنیدم».
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 مادر سلیمانی (مادر دادخواه ایرج ترابی) درگذشت
روز گذشته، مادر سلیمانی درگذشت. او مادر ایرج ترابی از اعضای سازمان پیکار بود که در تظاهرات این سازمان علیه انقلاب فرهنگی در ۳۱ فروردین ۱۳۶۰ جان باخت.
مهناز متین و سیروس جاوید که تاریخ‌نگاری سازمان‌های سیاسی چپ را تنظیم و تهیه کردند، پیرامون این روز نوشته‌اند: «عصر روز دوشنبه ٣١ فروردین ١۳۶۰، تظاهرات دانشجویان و دانش‌آموزان هوادار سازمان پیكار در راه آزادی طبقه‌ی كارگر به خاك و خون كشیده شد. این تظاهرات به مناسبت نخستین سالگرد تعطیل خشونت‌آمیز دانشگاه‌های كشور به دست حكومت‌گران و گرامی‌داشت جانباختگان، شبیخونی انجام گرفت كه بر آن انقلاب فرهنگی* نام نهاده بودند.
دار‌و‌دسته‌های آشوب‌گر و هراس‌افکن معروف به حزب‌الله و فالانژ كه از روزهای اول انقلاب همچون بازوی غیررسمی واپس‌گرایان حاكم با سردادن شعار «حزب فقط حزب الله، رهبر فقط روح الله»، به سرکوب مخالفین سرگرم بودند و در گردهم‌آیی‌ها و راه‌پیمایی‌های اپوزیسیون اخلال ایجاد می‌کردند، این بار به جای چماق و سنگ و سلاح‌های سرد، به تظاهرات مسالمت‌آمیزی كه در حوالی دانشگاه برگذار شده بود، با نارنجك حمله‌ور شدند.
در جریان این حمله‌ی وحشیانه، ایرج ترابی و آذر مهرعلیان كشته شدند و ده‌ها تن دچار جراحات عمیق گشتند. مژگان رضوانیان دانش‌آموز ١٦ ساله، پس از بیست روز جدال با مرگ، در بیمارستان درگذشت…».
مادر سلیمانی، یکی دیگر از مادران دادخواهی بود که پس از سالها ایستادگی و تاکید بر ضرورت دادخواهی درگذشت.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
روز گذشته، مادر سلیمانی درگذشت. او مادر ایرج ترابی از اعضای سازمان پیکار بود که در تظاهرات این سازمان علیه انقلاب فرهنگی در ۳۱ فروردین ۱۳۶۰ جان باخت.
مهناز متین و سیروس جاوید که تاریخ‌نگاری سازمان‌های سیاسی چپ را تنظیم و تهیه کردند، پیرامون این روز نوشته‌اند: «عصر روز دوشنبه ٣١ فروردین ١۳۶۰، تظاهرات دانشجویان و دانش‌آموزان هوادار سازمان پیكار در راه آزادی طبقه‌ی كارگر به خاك و خون كشیده شد. این تظاهرات به مناسبت نخستین سالگرد تعطیل خشونت‌آمیز دانشگاه‌های كشور به دست حكومت‌گران و گرامی‌داشت جانباختگان، شبیخونی انجام گرفت كه بر آن انقلاب فرهنگی* نام نهاده بودند.
دار‌و‌دسته‌های آشوب‌گر و هراس‌افکن معروف به حزب‌الله و فالانژ كه از روزهای اول انقلاب همچون بازوی غیررسمی واپس‌گرایان حاكم با سردادن شعار «حزب فقط حزب الله، رهبر فقط روح الله»، به سرکوب مخالفین سرگرم بودند و در گردهم‌آیی‌ها و راه‌پیمایی‌های اپوزیسیون اخلال ایجاد می‌کردند، این بار به جای چماق و سنگ و سلاح‌های سرد، به تظاهرات مسالمت‌آمیزی كه در حوالی دانشگاه برگذار شده بود، با نارنجك حمله‌ور شدند.
در جریان این حمله‌ی وحشیانه، ایرج ترابی و آذر مهرعلیان كشته شدند و ده‌ها تن دچار جراحات عمیق گشتند. مژگان رضوانیان دانش‌آموز ١٦ ساله، پس از بیست روز جدال با مرگ، در بیمارستان درگذشت…».
مادر سلیمانی، یکی دیگر از مادران دادخواهی بود که پس از سالها ایستادگی و تاکید بر ضرورت دادخواهی درگذشت.
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani