🟣‌‌ دیدار جمعی از فعالین با خانواده‌ی آنیشا اسداللهی در سالروز تولد او


«روز یکشنبه ۶ آبان‌ماه، جمعی از نویسندگان و اعضای کانون نویسندگان، فعالان صنفی و اعضای کانون‌های صنفی معلمان، بازنشستگان، وکلا، فعالان دانشجویی، فعالان زنان، دیگر فعالان اجتماعی و سیاسی و زندانیان سابق بند زنان اوین با حضور در کنار خانواده آنیشا اسداللهی تولد او را به صورت غیابی شادباش گفتند و خواستار آزادی فوری آنیشا اسداللهی و تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی شدند.

آنیشا اسداللهی معلم، مترجم و فعال چپ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ در منزل خود همراه با همسرش کیوان مهتدی بازداشت و شهریور همان سال با قید وثیقه موقتا آزاد شد. اردیبهشت ماه ۱۴۰۲ آنیشا اسداللهی مجددا بازداشت و در نهایت به پنج سال زندان قابل اجرا محکوم شد که از مرداد ۱۴۰۲ در حال گذراندن این حکم است. در بهار ۱۴۰۳ این حکم در دیوان عالی کشور به سه سال و هفت ماه کاهش یافت. 

⚪️ آنیشا اسداللهی بارها با اقدامات تنبیهی مسئولان زندان و وزارت اطلاعات از جمله ممنوعیت تلفن و ملاقات مواجه بوده است. در مورد آخر، در اعتراض به اعدام‌های رو به افزایش، آنیشا اسداللهی به همراه تعدادی دیگر از زندانیان بند زنان از تیر ماه ۱۴۰۳ ممنوع الملاقات بوده و از آن زمان تا کنون فقط یک نوبت در روز آزادی همسرش (چون در آن زمان هم ملاقات و هم تماس او قطع بود) امکان ملاقات اعضای خانواده خود را داشته است.  

آنیشا اسداللهی پیش‌تر نیز در تجمع روز جهانی زن در سال ۱۳۹۶ و در تجمع روز جهانی کارگر در سال ۱۳۹۸ دستگیر و محکوم شده بود».

⚪️ گزارش ارسالی به بیدارزنی

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‌ پیوستن زندان کهنوج به کارزار"سه‌شنبه‌های‌ نه به اعدام" در چهلمین هفته این کارزار

《تایید حکم اعدام چهار تن از اعضای کارزار》

این روزها ماشین اعدام در حکومت مستبدِ ولایت فقیه، بی‌دنده و ترمز سرعت گرفته و سر باز ایستادن ندارد. در حکومت قرون وسطایی حاکم بر ایران روزانه شاهد گسترش فزاینده اعدام‌ها هستیم. از ابتدای سال جاری تاکنون قریب به ۵۶۷ اعدام صورت گرفته که ۱۵۰ تن از محکومان تنها در مهرماه اعدام شده‌اند. به طوری که در هفته اول آبان ماه، ۲۷ تن به دار آویخته شدند و ۲۱ اعدام در ۳ روز اجرا شد. یعنی هر روز هفت اعدام.

متاسفانه روز گذشته، جمشید شارمهد پس از ۴ سال حبس ظالمانه اعدام شد. #جمشید_شارمهد تمام این مدت در بازداشگاه امنیتی محبوس بود و نهادهای امنیتی در چهار سال گذشته با هدف پنهان نگه داشتن شکنجه‌ها و نقض حقوق انسانی وی، اجازه انتقال جمشید شارمهد به بند عمومی را نداده بودند.

در اقدام سرکوبگرانه دیگر، روز ۴ آبان حکم چهار زندانی سیاسی _عقیدتی بلوچ توسط دیوان تایید و به اجرای احکام دادسرای امنیت تهران ارجاع داده شد؛ این چهار زندانی به نام‌های #عیدو_شه‌بخش ، #عبدالغنی_شه‌بخش ، #عبدالرحیم_قنبرزهی و #سلیمان_شه‌بخش از اعضای کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام"  هستند و در شرایط بسیار اسفبار نزدیک از ۱۶ ماه پیش در "بند امن" واحد سه زندان قزلحصار محبوس بوده و جانشان در خطر جدی است و هر لحظه احتمال اجرای حکم آنان وجود دارد.
در ادامه این سرکوب‌ها در چند روز گذشته بی‌دادگاه کیفری دو تهران، ۵ زندانی سیاسی زنِ محبوس در اوین را که به اعدام‌ها‌ی گسترده، اعتراض کرده بودند مجموعاً به ۲۷ ماه حبس اضافی محکوم نمود. که یکی از آنها زندانی سیاسی #وریشه_مرادی است که با اتهام واهی بغی روبرو بوده و خود در معرض حکم اعدام است. وی ۱۹ روز  است در اعتراض به صدور احکام عدام و گسترش آنها اعتصاب غذا کرده‌است.

با تمام این سرکوب‌ها و ایجاد رعب و وحشت در جامعه، اما مقاومت و ایستادگی همچنان ادامه‌ دارد. چنان‌که هفته گذشته همزمان با کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" جمعی از خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام مقابل مجلس تجمع اعتراضی علیه اعدام برگزار نمودند. شعار #نه_به_اعدام سر دادند و از نیروهای سرکوبگر نترسیدند. ما این شجاعت را ستایش می‌کنیم و به این خانواده‌های مقاوم درود می‌فرستیم.

در خبری دیگر، روز گذشته جمعی از زندانیان سیاسی زندان کهنوج استان کرمان، در نامه‌ای اعلام کردند که از این هفته به کارزار‌ "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" می‌پیوندند و در اعتصاب غذا خواهند بود.

اعضای این کارزار در چهلمین هفته خود در ۲۴ زندان مختلف، اعدامهای گسترده در ایران و همچنین ارجاع پرونده  ۴ زندانی بلوچ ـ که در دادگاهی بسیار مبهم و به دور از حق دادرسی منصفانه محکوم شده‌اند ـ را شدیداً محکوم می‌کند و از همه فعالان سیاسی، حقوق بشری و تمام وجدان‌های بیدار می‌خواهد صدای این زندانیان بی نام و نشان و تمام محکومان به اعدام باشند و خواهان حمایت عملی از خانواده‌های محکومان به اعدام هستند. ما همچنان تاکید می‌کنیم تنها راه توقف ماشین اعدام، اقدام و همبستگی جمعی است.

⚪️ در هفته چهلم، زندانیان اعتصابی در زندان‌های زیر در اعتصاب هستند:

زندان اوین(بند زنان،بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خرم آباد، زندان اراک، زندان اسد آباد اصفهان، زندان نظام شیراز، زندان شیبان اهواز ، زندان بم، زندان مشهد، زندان لاکان رشت(بند زنان و مردان)،زندان قائمشهر، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران و زندان کهنوج کرمان

سه‌شنبه‌ ۸ آبان ۱۴۰۳
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام


#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‌ محکومیت سولماز حسن‌زاده خواهر دادخواه محمد حسن‌زاده به یک سال حبس


به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان: «سولماز حسن‌زاده از جانباختگان قیام ژینا توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری دو بوکان به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس تعزیری محکوم شد.

وی پیشتر در شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری بوکان به ریاست قاضی مهدی فخری محاکمه و ماه گذشته صدور حکم یک سال حبس تعزیری به وی ابلاغ شده بود.
در تاریخ ۹ مرداد ۱۴۰۳، خانواده حسن‌زاده در تدارک برگزاری مراسم سالروز تولد محمد حسن‌زاده بودند که نیروهای امنیتی بدون ارائه حکم قضایی به منزل آنان یورش برده و ضمن ضرب و شتم اعضای خانواده، احمد حسن‌زاده و فرزندش سولماز حسن‌زاده را بازداشت کردند.
سولماز حسن‌زاده پس از بازداشت به سلول انفرادی زندان مرکزی ارومیه منتقل و در تاریخ ۱۶ مرداد در اعتراض به ادامه بازداشت خود دست به اعتصاب غذا زد. وی در تاریخ ۲۳ مرداد پس از ۸ روز اعتصاب غذا با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت از زندان آزاد شد.

محمد حسن‌زاده در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱ در جریان قیام ژینا در بوکان در اثر ضربات چاقو کشته شد. نهادهای امنیتی از بازداشت فردی به اتهام قتل محمد حسن‌زاده خبر دادند اما خانواده وی، آن را سناریو نهادهای امنیتی دانسته و حکومت را مسئول کشته شدن فرزندشان می‌دانند».


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‌ #بیدارزنی : خودکشی‌های اخیر زنان سودان از وحشت تجاوز جنسی در خلال جنگ


آخرین گزارش کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد در روز گذشته (۲۹ اکتبر ۲۰۲۴) به خشونت جنسی گسترده علیه زنان در منازعات سودان اختصاص یافته است.
زنان سودان قربانی منازعات جنگی هستند، اما چگونه؟ دو گروه «نیروهای پشتیبانی سریع» و «نیروهای ارتش سودان» که باهم در سال 2021 دولت غیرنظامی حاکم را ساقط کردند، از سال 2023 درگیر جنگ داخلی‌ای هستند که به مرگ بیش از صد و ده هزار نفر و آواره شدن بیش از 14 میلیون نفر انجامیده است.

سازمان حقوق زنان در منطقه شاخ آفریقا هشدار داده است که نسل‌کشی در مرکز سودان در حال وقوع است. بر اساس گزارش کمیته حقیقت‌یاب مستقل بین المللی برای سودان، نیروهای پشتیبانی سریع (RSF) همزمان با اشغال مناطق شهری و روستایی علیه ساکنان یا آوارگان در حال ِ فرار به طور گسترده از خشونت جنسی استفاده کرده‌اند.

این گروه در مناطق تحت کنترل خود مرتکب اِعمال گسترده خشونت جنسی شده است: از جمله تجاوز، تجاوز گروهی، برده‌داری جنسی و قاچاق انسان به آن سوی مرز برای مقاصد جنسی. 

بنا بر این گزارش در دارفور، اعمال خشونت جنسی با سلاح گرم، چاقو و شلاق برای ارعاب یا اجبار قربانیان استفاده شده است، در حالی که زنان مورد توهین‌ و تحقیر، در معرض فحاشی‌های نژادپرستانه یا جنسیتی و تهدید به مرگ قرار گرفته‌اند. این اعمال خشونت آمیز اغلب در مقابل اعضای خانواده که آنها نیز در معرض تهدید بودند، صورت گرفته است. طبق گزارش‌ها، مردان و پسران هم در حین بازداشت با خشونت جنسی، از جمله تجاوز جنسی، تهدید به تجاوز، برهنگی اجباری و ضرب و شتم بر روی اندام تناسلی مورد هدف قرار گرفته‌اند.
 این اقدامات که جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت محسوب می‌شوند، بخشی از یک رویه‌ی سیستماتیک برای ترساندن و مجازات غیرنظامیان است. این خشونت‌ها در جریان حمله به شهرها، حمله به اردوگاه‌های آوارگان و اشغال مناطق شهری رخ می‌دهد و اغلب زنان و دختران را علاوه بر جنسیت به دلیل تعلق شان به جمعیت اتنیکی خاصی هدف قرار می‌دهد. وحشیگری این اعمال، قربانیان را با آسیب‌های جسمی و روانی شدیدی مواجه کرده است. از آنجا که هفتاد درصد زیرساخت‌های بهداشت و سلامت سودان، ویران شده و همین طور به دلیل سطح بالای انگ اجتماعی درباره قربانیان خشونت جنسی و سرزنش آنان، عدم دسترسی به مراقبت‌های پزشکی و فقدان حمایت این بحران را برای زنان تشدید کرده است. در این شرایط است که زنان در مواجهه با خطر مورد تعرض و تجاوز قرار گرفتن خودکشی را انتخاب را می‌کنند‌. هر چند این خبر که «زنان سودانی این روزها خودشان مرگ را انتخاب می کنند پیش از آن که به قتل برسنند» مانند بسیاری خبرها که به ستم به زنان سیاه یا رنگین پوست مربوط است در صدر اخبار هیچ رسانه‌ای قرار نمی‌گیرد.

⚪️ رهایی زنان از تمامی اشکال ارتجاع و کوتاه‌سازی دست متجاوزان دولتی و… از پیکره‌ و جان زنان، نیازمند زیرساخت‌های قانونی، پیروی از کنوانسیون منع خشونت علیه زنان، تشکیل کمیته‌های پیگیری بین‌المللی بررسی جنایات جنگی و صد البته، نمایان ساختن این جنایات از سوی فعالان حقوق زنان و کلکتیوهای فمینیستی است. باید پرسید که چرا جنایاتی در این سطح هولناک و ضد بشر، حتی از شانس پوشش رسانه‌ای نیز محروم مانده است؟

اشد فجایع جاری بر زنان افغانستان توسط نکبتِ طالبان، محرومیت از حق سقط جنین و محاکمه‌ی پزشکان و متخصصان زنان و زایمان از لهستان تا ایران، قتل‌های ناموسی در ترکیه و شهرهای ایران و آمار همیشه در صدرِ تجاوزهای جنسی در هند، می‌بایست با رساترین صدای ممکن، فریاد زده شود. خودکشی زنان سودان از وحشت تجاوز جنسی، عینی‌ترین تصویر از پیامدهای جنگ در این کشور است. همان جنگی که به‌مدد ابررسانه‌های جمعی و دولت‌هایی همواره قدرت‌طلب، به مجادله‌ی دیپلماتیک مردان سیاست، ترجمه می‌شود!

▪️تصویر: شرکت گسترده زنان در انقلاب 2018 که با کودتای ارتش به سرنگونی عمر البشیر پس از سه دهه حکمرانی منجر شد. سرود «الثورة» به معنی انقلاب هست که می‌گوید «گلوله نمی‌کشد؛ آنچه می‌کشد، سکوت مردم است».


#ژن_ژیان_ئازادی

@bidarzani

🟣‌‌ ژینا مدرس گرجی، جهت تحمل حبس راهی زندان سنندج شد


امروز شنبه ١٢ آبان‌ماه، ژینا مدرس‌گرجی، فعال حقوق زنان جهت اجرای حکم ۱۶ ماه حبس روانه زندان شد.

وی پیش از ورود به زندان در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشت: «امروز به زندانی می‌روم که حاشیه و تبعیض آنجا ضربدر سه است. زندان زنان سنندج.
حاشیه و تبعیض جنسیت، طبقه و ملیت. با این‌حال وقتی وسایلم را برای زندان آماده می‌کردم پیش از همه چیز امید را در چمدانم گذاشتم.‌ من با امیدم به آنجا می‌روم».


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‌ ضرب‌وشتم آرمیتا پاویر در سلول انفرادی زندان تبریز


به گزارش قاسم‌بعدی، وکیل این دانشجوی زندانی: «ماموران امنیتی زندان تبریز، عصر روز گذشته (جمعه ۱۱ آبان) با حمله به آرمیتا پاویر که در سلول انفرادی نگهداری می‌شود، او را مورد ضرب و شتم قرار دادند و در نتیجه این حمله، ضربات متعددی به سر و گردن این زندانی وارد شده است.
آرمیتا پاویر از فعالان دانشجویی دانشگاه شهید مدنی ‎تبریز، توسط دادگاه انقلاب آذرشهر، با اتهام توهین به رهبری، تبلیغ علیه نظام، در مجموع به بیست و دوماه و هفده روز حبس محکوم شده است.

او از شهریور ۱۴۰۲ در زندان تبریز تحت شکنجه‌های روحی و با شدیدترین محدودیت‌ها در حبس است.

این ‏فعال دانشجویی دانشگاه تبریز، به صورت غیرحضوری، در حالی که اجازه تعیین وکیل و امکان دفاع حقوقی نداشته، محاکمه شده است».

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‌ تعرض جنسی و بازداشت یک دختر دانشجوی علوم تحقیقات

به گزارش دادبان: «شماری از منابع خبری دانشجویی در ایران از تعرض جنسی و ربایش یک دختر دانشجو توسط حراست دانشگاه آزاد، واحد علوم تحقیقات، در تهران خبر داده‌اند.

به گزارش کانال تلگرامی خبرنامه امیرکبیر که اخبار حوزه دانشجویی در ایران را پوشش می‌دهد، این واقعه، ظهر امروز شنبه ۱۲ آبان و پس از آزارهای چنیدن هفته‌ای نیروهای بسیج و حراست دانشگاه علوم تحقیقات اتفاق افتاده است.

به نوشته این کانال تلگرامی، یک دانشجو دختر پس از آزار و اذیت توسط یک نیروی بسیجی به دلیل نداشتن مقنعه و پس از پاره کردن لباسش توسط نیروهای حراست، در حرکتی اعتراضی لباس‌های خود را از تن درآورده است.

⚪️ بنا بر این گزارش، پس از آن این دانشجو دختر با حرکت به سمت محوطه دانشگاه مجددا توسط ۴ تن از نیروهای حراست دانشگاه علوم تحقیقات مورد ربایش قرار گرفته و با اعمال فشار و ضرب و شتم شدید، او را در پراید نقره‌ای (مدل هاچبک ۱۱۱) سوار کرده و به محل نامعلوم گریختند.

این گزارش به نقل از یک شاهد عینی نوشته در نتیجه ضرب و شتم صورت گرفته علیه این دختر، سر او به در یا ستون خودرو برخورد کرده و خونریزی شدیدی داشته و رد خون بر روی لاستیک ماشین رویت شده است.

به نوشته خبرنامه امیرکبیر از وضعیت عمومی، شرایط نگهداری و محل نگهداری این دانشجو اطلاعاتی در دسترس نیست».

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‌ تعیین وقت دادگاه شریفه محمدی در دادگاه انقلاب رشت

دادگاه شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، روز ۲۴ آبان‌ماه در شعبه ۲ دادگاه انقلاب رشت برگزار می‌شود.

او پیشتر توسط قاضی درویش‌گفتار به اعدام محکوم شده بود، حکمی که توسط دیوان عالی کشور نقض شد.

شریفه محمدی از تاریخ ۱۴ آذر ۱۴۰۲ کماکان در بازداشت موقت است. او پس از بازداشت توسط اطلاعات گیلان به اداره‌ی اطلاعات سنندج نیز منتقل و‌ مورد شکنجه‌های جسمی و روانی قرار گرفت.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‌ چهل و یکمین هفته از کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در ۲۴ زندان مختلف

⚪️ هشدار درباره متهمان #پرونده_اکباتان پشت درهای بسته

در حکومت اعدامی، سرکوب و اعدام کماکان در حال افزایش است و متاسفانه این رویکرد ضد انسانی علیه شهروندان و زندانیان مثل همیشه به عنوان یک رویه ادامه دارد.
به طوری که از اول آبان تا کنون نزدیک به ۵۶ تن از زندانیان اعدام شده‌اند؛ و از هفته گذشته تا کنون نیز دستکم ۲۳ تن حلق آویز شده‌اند، که یکی از این اعدام شده‌ها زندانی ایرانی یهودی به اسم #آروین_قهرمانی در زندان دیزل آباد کرمانشاه بود که در روند دادرسی بسیار مبهم و ناعادلانه محکوم به اعدام شده بود.

روز گذشته نیز شاهد محاکمه ۸ تن از جوانان بازداشت شده اعتراضات ۱۴۰۱ موسوم به پرونده اکباتان در پشت درهای بسته بودیم که با توجه به اتهامات سنگین وارده به آنها بیم آن می رود در معرض حکم اعدام قرار گیرند.

کارزار " سه‌شنبه‌های نه به اعدام" اکنون در هفته چهل و یکم در ۲۴ زندان مختلف کشور گسترش پیدا کرده و هموطنان در داخل و خارج از کشور در هفته‌های اخیر در حمایت از کارزار تجمع‌های مختلفی داشته‌اند و این نشان از عزم راسخ مردم ایران در لغو حکم غیر انسانی "اعدام" است.

خاطر نشان می شود همانطور که در گزارش هفته پیش آمده بود ۴ تن از هم‌وطنان بلوچ به نام‌های عیدو شه‌بخش ، عبدالغنی شه‌بخش ، عبدالرحیم قنبرزهی و سلیمان شه‌بخش، از اعضای کارزار، حکم اعدامشان در دیوان عالی تایید و به شعبه یکم اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ ارجاع شده‌است و هر لحظه ممکن است حکمشان اجرا و به چوبه دار سپرده شوند.

با توجه به  اینکه سرعت ماشین کشتار روز به روز در حال افزایش و فزونی است، ضروری است که تمام فعالان در حوزه های مختلف جهت توقف و لغو حکم اعدام در ایران مخالفتشان را بسیار رساتر از قبل فریاد کنند و عاملان و آمران ماشین اعدام و کشتار را در برابر وجدان‌های بیدار افشا نموده و آنان را نسبت عمل جنایتکارانه خود پاسخگو و محاکمه نمایند. این خواسته ممکن نخواهد بود جز با مقاومت و عمل جمعی مردم آزاده و تمامی فعالان سیاسی ، حقوق بشری ، صنفی ، مدنی و ... که توقف اقدام برایشان امری ضروری و مهم است.

کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در هفته چهل و یکم روز سه‌شنبه ۱۵ آبان در ۲۴ زندان مختلف در اعتصاب خواهند بود.

⚪️ این زندانها شامل زندانهای زیر می‌باشند:
زندان اوین (بند زنان ،بند ۴و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج ، زندان تهران بزرگ، زندان اراک ، زندان خرم آباد ، زندان اسد آباد اصفهان ، زندان شیبان اهواز ، زندان نظام شیراز ، زندان بم ، زندان کهنوج ، زندان مشهد ، زندان قائمشهر ، زندان رشت (بند مردان و زنان )، زندان اردبیل ، زندان تبریز ، زندان ارومیه ، زندان سلماس ، زندان خوی ، زندان نقده ، زندان سقز ، زندان بانه ، زندان مریوان و زندان کامیاران

#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳

#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‌ رتبه‌بندی با طعم تحقیر


نویسنده: مژگان باقری، فعال صنفی معلمان در استان فارس

بعد از چند دقیقه معطلی، یک نفر از اتاق بیرون می‌آید. یک تکه کاغذ را نشانم می‌دهد و می‌گوید این متن را با ادبیات خودتان بنویسید و امضا کنید تا رتبه شما برقرار شود. روی کاغذ چند جمله با عجله و بدون رعایت نکات نگارشی نوشته شده. خلاصه‌ی جملات این است: من باید تعهد بدهم که شئونات اسلامی را رعایت می‌کنم، علیه مسئولین کشور موضع‌گیری نمی‌کنم، در کانون‌های صنفی غیرقانونی عضو نمی‌شوم و در تجمعات غیرقانونی شرکت نمی‌کنم.

در حال نگاه کردن به جملات روی کاغذ هستم که کارمند حراست یک کاغذ A4 به دستم می‌دهد و می‌گوید چیز خاصی نیست. این تعهد پیش خودمان می‌ماند و قرار نیست کسی بفهمد. در دلم می‌گویم مهم این است که خودم می‌فهمم چه چیزی را امضا کرده‌ام و چه کسی مهم‌تر از خودم؟! پس از امضای این کاغذ با سرزنش خودم چه کنم؟ دو سال بازداشت و زندان و پابند و آنهمه هزینه روحی و روانی و مالی و آنهمه فشار به خانواده را تحمل نکرده‌ام که الان با امضای یک تعهد همه را به باد بدهم. سعی می‌کنم با کارمند حراست بحث کنم. می‌دانم کار بیهوده‌ای است و تصمیم از بالا گرفته شده و او فقط مامور است و معذور، اما راه دیگری ندارم. می‌خواهم قبل از اینکه با گفتن "نه" از اتاق بیرون بیایم همه‌ی تلاشم را برای بیدار کردن وجدانش به‌کار گیرم. به پابندم اشاره می‌کنم و می‌گویم من برای این پولی که الان در جیب شماست هزینه داده‌ام اما خودم برای گرفتن این پول باید تعهد بدهم؟! خودتان خنده‌تان نمی‌گیرد‌؟ باید می‌گفتم با دیدن این پابند شرم نمی‌کنید؟ اما نمی‌گویم. تلاش می‌کنم خشمم را فرو دهم تا از مسیر منطق خارج نشوم. می‌گویم رتبه‌بندی، قانونِ مصوب مجلس و حق همه‌ی معلمان است. مگر شما از همه‌ی معلمان تعهد گرفته‌اید؟ می‌گوید آنها مرتکب جرم نشده‌اند. می‌گویم اولا تجمع جرم نیست. ثانیا اگر آن تجمعات نبود هرگز رتبه‌بندی تصویب نمی‌شد. شما دارید بابت کاری از من تعهد می‌گیرید که باعث افزایش حقوق شما و دیگر معلمان شده است. این تناقض نیست؟! می‌خندد. وجدانش و عقلش حرف مرا تایید می‌کند ولی او فقط یک مامور است و معذور. می‌گوید سخت نگیرید. در استان فارس همه امضا کرده‌اند. فقط شما مانده‌اید و یک نفر دیگر. اسم یک همکار زن را به زبان می‌آورد. در دلم با غرور تکرار می‌کنم. فقط دو زن امضا نکرده‌اند! فقط دو زن باقی مانده‌اند!

برایش استدلال می‌کنم که رتبه‌بندی حق قانونی من است و من برای گرفتن این حق، گدایی نمی‌کنم. چرا باید تعهد بدهم که شئونات اسلامی را رعایت می‌کنم؟ مگر در سی سال گذشته رعایت نکرده‌ام؟ چرا باید تعهد بدهم که از مسئولین انتقاد نمی‌کنم؟ مگر مسئولین جزء مقدسات هستند؟ من ناچارم به دیوان عدالت شکایت کنم. شانه‌اش را بالا می‌اندازد و می‌گوید شکایت کنید. ما کار غیر قانونی نکرده‌ایم.

پس از شنیدن داستان تعهد، همکاران با خواهش و التماس از من می‌خواهند که امضا کنم تا حقم ضایع نشود. می‌دانم که این نصیحت از سرِ دلسوزی است و نیز می‌دانم که این کاغذ تعهد هیچ ارزش قانونی ندارد. اما این را هم می‌دانم که آنها می‌خواهند با گرفتن تعهد، ما را تحقیر کنند و انتقام تجمعات باشکوه خیابان را بگیرند.

اگر کانونها و انجمن‌های صنفی سراسر کشور، با قدرت در مقابل این روند ظالمانه و غیرقانونی حراست آموزش و پرورش می‌ایستادند و از معلمانِ محروم از رتبه، حمایت می‌کردند هیچ معلمی برای برخورداری از حقوق ناچیز رتبه‌بندی، مجبور به دادن تعهد نمی‌شد‌.
دادن بالاترین رتبه به فعالینِ صنفیِ محروم از رتبه و پرداخت حقوق مربوط به آن به صورت ماهانه از طرف معلمین هر استان، یکی از این حمایتها بود.

ما برای برقراری حاکمیت قانون راهی به جز نه گفتن به کسانی که سلیقه‌های شخصی خود را در اجرای قانون اعمال کرده‌اند نداریم. اما بدون وجود کانون‌های قوی و جامعه‌ی آگاه و دغدغه‌مند، این نه گفتن‌ها در حیطه‌ی تصمیمات شخصی باقی می‌ماند و تاثیرگذاری لازم را ندارد.

موضوع رتبه بندی، فارغ از نتایج مادیِ آن، میدانِ تمرینِ مقاومت مدنی برای معلمان است. آیا آنها می‌توانند ابزار فشار حاکمیت بر معلمانِ فاقد رتبه را بی اثر کنند؟ یا اینکه فقط به نصیحت‌های دلسوزانه ادامه می‌دهند تا هر کسی با توجه به میزان تحمل خود، یک تصمیم شخصی بگیرد؟ امیدوارم جامعه معلمان از این آزمون سربلند بیرون بیاید.

⚪️ منبع: کانال انجمن صنفی معلمان فارس

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‌ روز گذشته، سه‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه، انجمن صنفی فرهنگیان شاغل و بازنشسته کرمانشاه، در تجمع اعتراضی خود، خواهان آزادی #آهو_دریایی و پایان سیاست‌های فقیرسازی سیستماتیک و جنگ‌افروزی شدند:

▪️آهو دریایی، آزاد باید گردد

▪️نه جنگ می‌خوایم نه کشتار/رفاه می‌خوایم ماندگار

▪️تورم، گرانی، نه به جنگ و ویرانی

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌ وریشه مرادی به اعدام محکوم شد


به گزارش شبکه حقوق بشر کردستان: «وریشه مرادی، زندانی سیاسی کورد و عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار)، از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.

جلسات دادگاه وی در تاریخ‌های ۲۷ خرداد و ۱۴ مهر ۱۴۰۳ برگزار و حکم اعدام امروز یکشنبه، ۲۰ آبان به وکلای وی ابلاغ شده است. در جلسات دادگاه، وریشه مرادی اجازه دفاع از خود را نداشت و قاضی صلواتی حتی به وکلای او نیز اجازه دفاع نداد. همچنین وکلای پرونده که پیشتر از حق مطالعه پرونده محروم شده بودند، پس از پایان دومین جلسه دادگاه، تنها به مدت چند ساعت موفق به مطالعه پرونده موکل‌شان شدند».


#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌ تجمع زندانیان سیاسی بند زنان اوین در اعتراض به صدور حکم اعدام «وریشه مرادی» و «پخشان عزیزی»

صبح امروز دوشنبه ۲۱ آبان‌ماه، زنان زندانی سیاسی بند زنان اوین با تجمع و سردادن شعارهایی نظیر:

▪️کوردستان، کوردستان، گورستان فاشیستان

▪️بند زنان اوین، هم‌صدا و هم‌پیمان، علیه حکم اعدام، ایستاده‌ایم تا پایان

▪️صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان، از کردستان تا هر گوشه در ایران

▪️جان برود، سر برود، آزادی هرگز نرود

▪️مرگ بر دیکتاتور

▪️زندانی سیاسی، آزاد باید گردد


اعتراض خود را علیه احکام اعدام وریشه مرادی و پخشان عزیزی، اعلام کردند.


#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‍ لوئیز دوپن: فمینیست پیشگام روزگار روشنگری فرانسه

▪️نویسنده: ربکا ویلکین 
▪️ترجمه: مهتاب محبوب


از متن: «ژان ژاک روسو پیش از به شهرت رسیدن، به مدت شش سال منشی و کاتب لوئیز دوپن بود. نوشته‌های روسو درباره نابرابری آکنده‌اند از ایده‌های دوپن بعد از زدودن رویکرد فمینیستی آنها. 


وقتی به روزگار تدوین فلسفه روشنگری نگاه می‌کنیم، صدایی فراموش‌شده در طول زمان طنین‌انداز می‌شود – صدای لوئیز دوپَن ( Louise Dupin)، زن ثروتمند پاریسی‌ای که کارش در مورد حقوق زنان احتمالا سنگ‌بنای تفکر سیاسی مدرن را شکل داده است. در حالی که نام ژان ژاک روسو به دلیل افکارش در مورد نابرابری و قراردادهای اجتماعی در تاریخ حک شده، در واقع این دوپن بود که برای اولین بار بسیاری از این مفاهیم را از دریچه فمینیستی بیان کرد.

لوئیز دوپن، متولد ۱۷۰۶، روشنفکر برجسته فرانسوی از خانواده‌ای متمول و میزبان یکی از تأثیرگذارترین سالن‌های سیاسی و فلسفی پاریس بود که فیلسوفان و متفکران برجسته‌ای مانند ولتر و مونتسکیو را به خود جذب می‌کرد. با این حال، مهم ترین ارتباط او با ژان ژاک روسو بود که به مدت شش سال به عنوان منشی او کار کرد، دستیار تحقیقاتش بود و از روی دستنوشته‌های دوپن کپی برمی‌داشت. در این مدت روسو خود را در پروژه بلندپروازانه دوپن در مورد برابری زنان غرق کرد. این پروژه از اثرِ فرانسوا پولن دولابار به نام «درباره برابری دو جنس» (۱۶۷۳) الهام گرفته بود که فرادستی مردان بر زنان را به چالش می‌کشید، همان‌طور که کوپرنیک پیش از آن، پیش‌‌فرض هزاران ساله‌ی چرخیدن زمین به دور خورشید را به چالش کشیده بود. لوئیز دوپن در پی نفی مفهوم حقارت طبیعی زنان رویکردی انقلابی اتخاد کرد: به جای اتکای صرف به استدلال‌های فلسفی، (به کمک روسو) تاریخ را از طریق سفرنامه‌های محبوب آن زمان بررسی کرد تا قدرت و قابلیت‌های زنان را از امپراتورهای چین و ژاپن گرفته تا ملکه‌های هند، اندونزی، آنگولا و پرتغال به نمایش بگذارد. در توضیح علت غیاب این زنان در تاریخ‌نگاری‌های متداول او مفهوم «غرور مردانه» را مطرح کرد - تعصبی تشکیل شده از مردانگی سمی و سوگیری تأییدی که در روایت تاریخ همچون آینه‌ای بزرگ‌نما درباره اهمیت مردان غلو می‌کرد و نقش زنان را خفیف نشان می‌داد…»


⚪️ ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:

https://shorturl.at/oY0Em


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣‌‍ ادامه اعتصاب غذا در هفته چهل‌و‌سوم از کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در ۲۵ زندان مختلف

اعدام‌های سبعانه در سالگرد قیام آبان ۱۳۹۸


همزمان با پنجمین سالگرد اعتراضات مردمی در قیام آبان ۱۳۹۸ شاهد افزایش اعدام‌های سبعانه و صدور این احکام ضدانسانی بویژه برای جوانانی هستیم که در اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت شده‌اند.

چنان‌که در هفته گذشته برای ۶ تن از متهمان پرونده "اکباتان" (#میلاد_آرمون ، #علیرضا_کفایی، #علیرضا_برمرزپورناک ، #حسین_نعمتی، #نوید_نجاران و #امیرمحمد_خوش‌اقبال ) در یک روند دادرسی سرتاپا تناقض، ناعادلانه و مبهم حکم اعدام صادر شد؛ همچنین یک زندانی سیاسی گمنام به اسم #محمدمهدی _س که او نیز در اعتراضات ۱۴۰۱ بازداشت شده بود توسط شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی به اعدام محکوم شده است.

حکومت مستبد دینی حاکم بر ایران از سه‌شنبه گذشته تا کنون ۲۸ تن و از ابتدای آبان تا کنون بیش از ۱۳۳ تن شامل ۳ زن و ۱۳ شهروند افغانستانی را اعدام کرده که تنها در ۱۶ آبان ۱۸ تن اعدام شده‌اند.

⚪️حکومت اعدامی در ادامه اعدام‌های جنایتکارانه و سبعانه خود هفته پیش یک زندانی را در ملاء عام و یک زندانی به اسم احمد علیزاده را در زندان قزلحصار در یک اقدام ضد انسانی دو بار اعدام کرد و یک زندانی به اسم غفار اکبری در بازداشتگاه آگاهی ملکان در استان آذربایجان شرقی را زیر شکنجه‌های شدید به قتل رساند تا کلکسیون اعمال شوم خود را تکمیل کند.

⚪️همچنین باخبر شدیم که سیدعلیرضا رضوی، جوانی که از سوی قاضی صلواتی به‌خاطر درگیری با نیروهای سرکوبگر به افساد و محاربه محکوم شده بود، مخفیانه و بدون اطلاع خانواده حدود بیست روز پیش در زندان قزلحصار اعدام شده ‌است.

در ایامی که حکومت، سرکوب و کشتار را علیه مردم در زنجیر به حد اعلا رسانده و ماشین اعدام را به‌پیش می‌راند، متقابلاً شاهد مقاومت زندانیان دربند هستیم به‌طوری که در ۲۵ زندان زندانیان عضو کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" با وجود تمام فشارها، ۴۳ هفته است که هر سه‌شنبه اعتصاب غذا می‌کنند و ندای نه به اعدام سر می‌دهند.

کارزار "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" ضمن محکوم نمودن تمامی اعدام‌‌ها در ایران از گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران خانم مای ساتو می‌خواهد جهت نجات جان زندانیان محکوم به اعدام که در این روزها در ایران بیش از حد افزایش یافته است اقدام جدی به عمل آورده و آمران و عاملان این عمل ضدانسانی را پاسخگو کند.
همچنین اعضای کارزار از مردم شریف می‌خواهد با اتحاد عمل و همبستگی به صورت فعالانه از کارزار "سه‌شنبه های نه به اعدام" حمایت نمایند و صدای زندانیان گمنام و بی‌پناه در صف اعدام باشند.

اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ در هفته چهل و سوم در ۲۵ زندان مختلف در اعتصاب غذا هستند.

زندانیان اعتصابی شامل زندانهای زیر است:

زندان اوین (بند زنان ،بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج ، زندان تهران بزرگ، زندان اراک ، زندان خرم آباد ، زندان اسد آباد اصفهان،زندان دستگرد اصفهان ، زندان شیبان اهواز ، زندان نظام شیراز ، زندان بم ، زندان کهنوج ، زندان مشهد ، زندان قائمشهر ، زندان لاکان رشت (بند مردان و زنان )، زندان اردبیل ، زندان تبریز ، زندان ارومیه ، زندان سلماس ، زندان خوی ، زندان نقده ، زندان سقز ، زندان بانه ، زندان مریوان و زندان کامیاران

#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
سه‌شنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳


#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣‌‍ ادعای سخنگوی قوه قضاییه: آهو دریایی به خانواده «تحویل» داده شده است


اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی روز سه‌شنبه ۲۹ آبان در نشست خبری گفت: «هیچ پرونده‌ای در دستگاه قضایی برای آهو دریایی تشکیل نشده است». او همچنین مدعی شد آهو دریایی بیمار است و  به خانواده‌اش «تحویل داده شده است».

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از او نوشت: «با توجه به این‌که فرد بیمار بوده و به بیمارستان اعزام شده است و مشخص شده که بیمار هست، الان تحویل خانواده‌اش است. خانواده‌اش مشغول مراقبت و تیمارداری او هستند و هیچ پرونده‌ای در دستگاه قضایی برای او  تشکیل نشده است».

او افزود:‌ «حراست دانشگاه را نمی‌دانم ولی در قوه قضاییه پرونده‌ای تشکیل نشده است». اظهارات سخنگوی قوه قضائیه در حالی منتشر شده است که گزارش‌های تأییدنشده از انزوای اجباری آهو دریایی و شرایطی شبیه بازداشت از سوی نهادهای امنیتی خبر می‌دهند. پس از دو هفته از تاریخ بازداشت او، برخی گزارش‌ها گفته‌ اند آهو دریایی در اتاقی جداگانه در مرکز درمانی اعصاب و روان حبس شده است بدون این‌که به پزشک و کادر درمان دسترسی داشته باشد. گفته می‌شود اطلاعات سپاه پاسداران مسئول پرونده اوست و خانواده و کارکنان این مرکز تحت نظر و تحت فشار این نهاد امنیتی قرار دارند.
آهو دریایی دانشجوی رشته ادبیات فرانسه دانشگاه علوم و تحقیقات تهران است که گفته می‌شود با درآوردن لباس‌های خود در محوطه دانشگاه آزاد اسلامی تهران به حجاب اجباری اعتراض کرده است.
مأموران امنیتی۱۲ آبان‌ماه در همان محوطه دانشگاه آزاد آهو دریایی را با خشونت بازداشت کردند. سخنگوی دولت جمهوری اسلامی پیش‌تر بستری اجباری آهو دریایی را تأیید کرده بود.


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‍ برگزاری دادگاه آنلاین روشنک مولایی در زندان قرچک ورامین


به گزارش کانون زنان ایرانی: «روشنک مولایی، دختری که سرباز موتورسیکلت‌سوار آزارگر را هل داده بود، دیروز دادگاهی شد.
بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده توسط کانون زنان ایرانی، این دادگاه به صورت آنلاین برگزار شده و روشنک مولایی از زندان زنان قرچک ورامین، از طریق ویدئوکنفرانس در جلسه دادگاه حضور داشته است. تاکنون جزئیات بیشتری از روند دادگاه در دست نیست.

روشنک مولایی از فعالان مبارزه با حجاب اجباری است و پیش‌تر در جریان جنبش زن، زندگی، آزادی نیز بازداشت شده بود. او از ۲۰ روز پیش در زندان قرچک به‌سر می‌برد.

فرماندهی انتظامی تهران در اطلاعیه‌ای اعلام کرده بود که این حادثه در تاریخ ۱۰ آبان ۱۴۰۳ در خیابان آفریقا (جردن) رخ داده است. بر اساس این گزارش، درگیری به دلیل ایجاد مزاحمت برای روشنک مولایی توسط یک موتورسیکلت‌سوار آغاز شد. نیروی انتظامی گفته است که پس از بررسی‌ها، پرونده‌ای با موضوع «ایجاد مزاحمت برای بانوان» تشکیل و برای سیر مراحل قانونی به مراجع قضایی ارسال شده است».


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‍ حکم ۵ سال حبس تعزیری سروه پورمحمدی از اعضای انجمن نوژین


حکم ١٠ سال حبس تعزیری سروه پورمحمدی، عضو انجمن فرهنگی – اجتماعی «نوژین» در دادگاه تجدیدنظر به پنج سال حبس تعزیری کاهش پیدا کرد.

این حکم روز دوشنبه ٥ آذر ١٤٠٣ به وکلای سروه پورمحمدی ابلاغ شده و طی روزهای آینده اجرا خواهد شد.
پیشتر، این عضو انجمن فرهنگی – اجتماعی «نوژین» توسط شعبه اول دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی «کرمی» به اتهام «تشکیل گروه و دسته‌جات به قصد بر هم زدن امنیت کشور» به ١٠ سال حبس تعزیری محکوم و این حکم روز پنج‌شنبه ٤ آبان‌ ١٤٠٢ از طریق وکلایش به وی ابلاغ شده بود.

روز یکشنبه ٩ بهمن‌ ١٤٠١، وی در حین پیگیری وضعیت اعضای بازداشتی انجمن فرهنگی – اجتماعی «نوژین» در دادگاه انقلاب سنندج توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده بود».


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

🟣‌‍ نامه زینب جلالیان، از پشت دیوارهای زندان به تمامی آزادی‌خواهان

از متن: «من زینب جلالیان، یک زن آزادی‌خواه سیاسی هستم که به‌خاطر افکارم در زندان به‌سر می‌برم. افکار من الهام گرفته از پارادایم فکری رهبرم عبدالله اوجالان هستند که ایشان نیز ۲۶ سال است به‌خاطر افکار و آزادی‌خواهی‌شان در اسارتی ناانسانی نگه داشته می‌شود. وظیفه‌ی اصلی و اخلاقی خود می‌دانم که در کمپینی شرکت کنم که برای آزادی جسمانی رهبرم به راه انداخته شده است. درود می‌فرستم بر بزرگوارترین آزاده جهان که مشق آزادی به من آموخت و آزادی را برای این اندیشمند و انسان عظیم خواستارم.
در آن هنگام که سرزمین مادری ما خاورمیانه و قلب آن کردستان تبدیل به گورستانی شده بود که مردگانی سر پا ایستاده در آن بسر می‌بردند، در آن هنگام که دیگر کسی یا نیرویی برای مبارزه و جنگیدن در برابر دشمنان یارای مقاومت را نداشت، به‌ویژه در شمال کردستان رژیم فاشیستی ترکیه بی‌رحمانه وجود کردها را انکار کرده و آنان را کشتار می‌نمود، تنها کسی که علیه این دولت فاشیستی سر بلند کرد، رهبر عبدالله اوجالان بود...

من زینب جلالیان به‌خاطر دفاع از حق و حقوق خود و مردم سرزمینم ۱۷ سال است در سخترین شرایط زندان به‌سر می‌برم. شرایط زندان را نیک درک می‌کنم. هر گاه انزوای تحمیلی بر رهبرمان در امرالی را بشکنیم تمام زندانها را نیز در هم خواهیم شکست. به این ترتیب این ما زنان خواهیم بود که پیشاهنگی در هم شکستن نظام زندانها خواهیم شد.

در ایران زنان و تمامی خلق در حال شکل دادن به انقلاب هستند و شعار #ژن_ژیان_ئازادی که فلسفه آزادی ما زنان است را سر می‌دهند. این شعار اندیشه و فلسفه‌ای است که رهبر عبدالله اوجالان معمار آن است، پس برای صیانت از اندیشه‌، بر آزادی ایشان اصرار ورزیده و در چارچوب آن شعار برای ایرانی دموکراتیک، از تفکر و انسان آزاد حمایت و حفاظت نماییم.


⚪️ به همین دلیل از تمام زنان و جوانان، به‌ویژه اندیشمندان، آکادمیسین‌ها، هنرمندان، تشکلات اجتماعی، حقوقدانان، تشکلات زیست محیطی، فمینیست‌ها و خلق کرد و خلق‌های آزادیخواه ایران خواستار حمایت از آزادی رهبر عبدالله اوجالان و شرکت در کمپین آزادی جسمانی برای ایشان هستم که در سرتاسر جهان آغاز شده و توسعه یافته است…»


متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

https://shorturl.at/oRGOG

#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری


@bidarzani

🟣 انجمن زنان مریوان: «این صدا، صدای آزادی است، این ندا، طغیان آگاهی است»

▪️تجمع فعالان حقوق زنان، ۲۲ خرداد ۱۳۸۴ مقابل دانشگاه تهران


#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani