🟣 #بیدارزنی: جنبش با سرکوب، به محاق نمی‌رود
گفتگوی بیدارزنی با «نشریه‌ی فراسوی کندوکاو»
▪️بیدارزنی: متن پیش‌رو حاصل گفتگوی بیدارزنی با «نشریه‌ی فراسوی کندوکاو» است. این گفتگو با محوریت بررسی نقش معلمان و تشکل‌های صنفی معلمان در پیش‌روی قیام ژیناست. قرارگیری در شرایط اوج و حضیض این قیام، ما را بر آن داشت تا با طرح سوالاتی پیرامون جنبش مبارزاتی دانش‌آموزان در مدرسه و از سوی دیگر سرکوب‌های حداکثری حاکمیت، به تحلیل چشم‌انداز قیام ژینا در مدرسه بپردازیم. گفتگویی با محوریت پیوند جنبش صنفی معلمان با قیام «زن، زندگی، آزادی»، سوژگی سیاسی دانش‌آموزان و روند بالفعل‌شدگی آنان در مدرسه، تبعات ستم ملی و روند آسیمیلاسیون و مبارزات معلمان در پیش و پس از قیام ژینا، از محورهای اصلی این گفتگوی جمعی است.
«از متن:
_ #بیدارزنی: ما در شماره چهارم نشریه‌ی کندوکاو، در بخش بیانیه‌ی تحلیلی «در مورد نحوه‌ی ادامه مطالبه‌گری و اعتراضات» که در سیزده بند ارائه شده، می‌خوانیم: «شرایط کرونا، نزول سطح آموزش و نبود زیرساختهای ضروری برای آموزش مجازی، تبعات وحشتناکی داشته که رانده شدن بیش از سه میلیون دانش‌آموز از مدرسه، آن هم بنا بر آمار ادعایی مسئولان که بدون شک آمیخته با پنهانکاری بوده، یکی از آنهاست. امروز در شرایطی قرار داریم که مدتها از پایان اپیدمی کرونا و مجازی شدن آموزش می‌گذرد، اما ترک تحصیل اجباری و نزول سطح آموزش بنا بر نابرابری‌های ساختاری، کماکان یک معضل جدی در آموزش عمومی محسوب می‌شود…. حملات شیمیایی اخیر، عملا بیشتر فرزندان خانواده‌های تهیدست را از تحصیل محروم کرده و یا کیفیت آموزش آنان را تنزل داده است.» به نظر شما چه رانه‌های اعتراضی و یا اتحادی بین تشکل‌های صنفی باید صورت پذیرد تا آمار میلیونی ترک تحصیل اجباری کودکانِ متعلق به طبقه‌ی کارگر و تهیدست، تنها یک آمار اسف‌بار باقی نماند؟ و آیا به نظر شما این فاجعه، خود یکی از قوی‌ترین دلایل برای اتحادی در جهت پایان روند فقیرسازی سیستماتیک در تمامی ارکان آن نیست؟
_ #فراسوی_کندوکاو: این سوال برای ما سؤال مهمی است. چون اتفاقا در همین سؤال ما آلترناتیو خود را مطرح می‌کنیم، یعنی آلترناتیو فراسو را. در واقع به هویت خود اینجا اشاره می‌کنیم. ببینید درباره‌ی آموزش رایگان و بازماندگی از تحصیل، اینها همواره مطالبه‌ی اصلی شورا و کانون‌ها بوده و واقعا ماهیت جنبش معلمان با این مطالبات گره خورده است. در جنبش معلمان، «نه به خصوصی‌سازی» هم مطرح بوده و متقابلا در کارگرها هم مثلا در کانون‌های فعالی مانند هفت‌تپه، فولاد در گذشته یا هپکو و آذرآب ما “نه به خصوصی‌سازی” را شاهد بودیم و پیرامون این مطالبه کنشگری کرده‌اند. این نشان می‌دهد که مدارهایی برای همبستگی بین فرودستان و به‌طور کلی طبقه کارگر وجود دارد و بر سر همین دارد اعتراض و کنشگری صورت می‌گیرد و در درون آن، دغدغه‌های ایجابی‌ای برای آینده هم نهفته است. وقتی ما خواهان این نیستیم که خصوصی‌سازی صورت بگیرد، از یک سو خواهان این هم نیستیم که همه چیز در دست دولت قرار بگیرد چون می‌بینیم که دولت هم در این زمینه نهاد ناکارآمدی است و این می‌تواند آلترناتیوهایی هم در دل خود داشته باشد، مانند اداره‌ی شورایی مدرسه و این شکلی از امر ایجابی علیه منطق سرمایه است که می‌تواند گروه‌های مختلف ستمدیده را گرد هم بیاورد و متحد کند...»
#ژن_ژیان_ئازادی
#جنبش_زنان #حملات_شیمیایی_به_مدارس
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46216/
@bidarzani
گفتگوی بیدارزنی با «نشریه‌ی فراسوی کندوکاو»
▪️بیدارزنی: متن پیش‌رو حاصل گفتگوی بیدارزنی با «نشریه‌ی فراسوی کندوکاو» است. این گفتگو با محوریت بررسی نقش معلمان و تشکل‌های صنفی معلمان در پیش‌روی قیام ژیناست. قرارگیری در شرایط اوج و حضیض این قیام، ما را بر آن داشت تا با طرح سوالاتی پیرامون جنبش مبارزاتی دانش‌آموزان در مدرسه و از سوی دیگر سرکوب‌های حداکثری حاکمیت، به تحلیل چشم‌انداز قیام ژینا در مدرسه بپردازیم. گفتگویی با محوریت پیوند جنبش صنفی معلمان با قیام «زن، زندگی، آزادی»، سوژگی سیاسی دانش‌آموزان و روند بالفعل‌شدگی آنان در مدرسه، تبعات ستم ملی و روند آسیمیلاسیون و مبارزات معلمان در پیش و پس از قیام ژینا، از محورهای اصلی این گفتگوی جمعی است.
«از متن:
_ #بیدارزنی: ما در شماره چهارم نشریه‌ی کندوکاو، در بخش بیانیه‌ی تحلیلی «در مورد نحوه‌ی ادامه مطالبه‌گری و اعتراضات» که در سیزده بند ارائه شده، می‌خوانیم: «شرایط کرونا، نزول سطح آموزش و نبود زیرساختهای ضروری برای آموزش مجازی، تبعات وحشتناکی داشته که رانده شدن بیش از سه میلیون دانش‌آموز از مدرسه، آن هم بنا بر آمار ادعایی مسئولان که بدون شک آمیخته با پنهانکاری بوده، یکی از آنهاست. امروز در شرایطی قرار داریم که مدتها از پایان اپیدمی کرونا و مجازی شدن آموزش می‌گذرد، اما ترک تحصیل اجباری و نزول سطح آموزش بنا بر نابرابری‌های ساختاری، کماکان یک معضل جدی در آموزش عمومی محسوب می‌شود…. حملات شیمیایی اخیر، عملا بیشتر فرزندان خانواده‌های تهیدست را از تحصیل محروم کرده و یا کیفیت آموزش آنان را تنزل داده است.» به نظر شما چه رانه‌های اعتراضی و یا اتحادی بین تشکل‌های صنفی باید صورت پذیرد تا آمار میلیونی ترک تحصیل اجباری کودکانِ متعلق به طبقه‌ی کارگر و تهیدست، تنها یک آمار اسف‌بار باقی نماند؟ و آیا به نظر شما این فاجعه، خود یکی از قوی‌ترین دلایل برای اتحادی در جهت پایان روند فقیرسازی سیستماتیک در تمامی ارکان آن نیست؟
_ #فراسوی_کندوکاو: این سوال برای ما سؤال مهمی است. چون اتفاقا در همین سؤال ما آلترناتیو خود را مطرح می‌کنیم، یعنی آلترناتیو فراسو را. در واقع به هویت خود اینجا اشاره می‌کنیم. ببینید درباره‌ی آموزش رایگان و بازماندگی از تحصیل، اینها همواره مطالبه‌ی اصلی شورا و کانون‌ها بوده و واقعا ماهیت جنبش معلمان با این مطالبات گره خورده است. در جنبش معلمان، «نه به خصوصی‌سازی» هم مطرح بوده و متقابلا در کارگرها هم مثلا در کانون‌های فعالی مانند هفت‌تپه، فولاد در گذشته یا هپکو و آذرآب ما “نه به خصوصی‌سازی” را شاهد بودیم و پیرامون این مطالبه کنشگری کرده‌اند. این نشان می‌دهد که مدارهایی برای همبستگی بین فرودستان و به‌طور کلی طبقه کارگر وجود دارد و بر سر همین دارد اعتراض و کنشگری صورت می‌گیرد و در درون آن، دغدغه‌های ایجابی‌ای برای آینده هم نهفته است. وقتی ما خواهان این نیستیم که خصوصی‌سازی صورت بگیرد، از یک سو خواهان این هم نیستیم که همه چیز در دست دولت قرار بگیرد چون می‌بینیم که دولت هم در این زمینه نهاد ناکارآمدی است و این می‌تواند آلترناتیوهایی هم در دل خود داشته باشد، مانند اداره‌ی شورایی مدرسه و این شکلی از امر ایجابی علیه منطق سرمایه است که می‌تواند گروه‌های مختلف ستمدیده را گرد هم بیاورد و متحد کند...»
#ژن_ژیان_ئازادی
#جنبش_زنان #حملات_شیمیایی_به_مدارس
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46216/
@bidarzani
بیدارزنی
جنبش با سرکوب، به محاق نمی‌رود - بیدارزنی
متن پیش‌رو گفتگوی بیدارزنی با نشریه‌ی فراسوی کندوکاو است. این گفتگو با محوریت بررسی نقش معلمان و تشکل‌های صنفی معلمان در پیش‌روی قیام ژیناست.
بيدارزنى
🟣 #بیدارزنی: چرایی شکل‌گیری جنش سراسری زن، زندگی، آزادی تحلیل جنبش سراسری ژینا (بخش اول) از متن: «طی ماه‌های گذشته شاهد قیام کم‌نظیر ژینا با شعار محوری زن زندگی آزادی در تاریخ مبارزات اجتماعی-سیاسی ایران بودیم. قیامی که مشابه آن در تاریخ مبارزات مردمی در…
🟣 #بیدارزنی: خاستگاه و مطالبات معترضان در جنبش سراسری ژینا (بخش دوم)
#بیدارزنی: در تحریریه بیدارزنی بر آن شدیم که طی یک گفتگوی جمعی و با پاسخ به چند پرسش محوری، به تحلیل جنبش سراسری ژینا از نظرگاه خود برآییم. بخش اول به این پرسش پرداختیم که چه شد ستم جنسیتی علیه یک زن کُرد قیام سراسری ژینا را رقم زد. در پاسخ به این پرسش چند مقوله مورد توجه ما قرار گرفت؛ شکاف جنسیتی و کنشگری زنان؛ سرکوب گروه‌های تحت ستم و سابقه سیاسی مبرزین کردستان، پیوند جنبش ژینا با خیزش‌ها و اعتراضات پیشین و نقش شبکه‌های اجتماعی. یکی از موضوعات محوری که بسیاری از تحلیل‌ها تا کنون به آن پرداخته‌اند، شناخت و بررسی عاملیت در قیام ژینا است، متن پیش‌رو پیرامون همین موضوع است. سوال محوری ما این است که زنان چه نقشی را در طول قیام ژینا ایفا کردند؟ کدام گروه از زنان و با چه مطالباتی و چگونه در این جنبش فعال بودند؟
از متن:
▪️مطالبات زنان معترض در قیام و جنبش سراسری ژینا
«در طول قیام مطالبات متنوعی مطرح شد اما همگی ذیل شعار «زن، زندگی» آزادی» معنا یافتند. بخشی از مطالبات کلی و مربوط به ساختار نظام بود و برخی مشخص‌تر بود. به کمک متون، بیانیه‌ها و فراخوان‌ها از یک سو و شعارهایی که در خیابان‌ها و پشت بام‌ها سرداده شد یا دیوارنویسی‌ها و از همه مهم‌تر اکت‌های اعتراضی تا حدود زیادی می‌توان گفت که خواسته‌ها چه بودند.
⚪️ تفاوتی که این اعتراضات به طور خاص داشتند بیان واضح «نخواستن جمهوری اسلامی» با صدای بلند بود. از همان لحظه کشته شدن ژینا، «رفتن کلیت نظام» یک مطالبه‌ی جمعی بود. کسانی که روسری خود را آتش زدند یا حجاب از سر برداشتند، تنها خواسته‌شان رفتن گشت ارشاد نبود، بلکه درهم‌تنیدگی تمامی ستم‌ها از جمله ستم‌های جنسیتی، اتنیکی|ملی، طبقاتی و انباشت چهار دهه سرکوب و تبعیض و کشتار و فقر سیستماتیک کاری کرد که رادیکال‌ترین وجه شعار و ادیکال‌ترین وجه مطالبات در سطح دانشگاه، مدارس و خیابان، سرداده شود. این موضوع را می‌توان حتی در بازنمایی رسانه‌هایی که تا قبل از این سویه‌های دیگری داشتند، مشاهده کرد.
⚪️ اما جدا از شعار «زن، زندگی، آزادی» که در سراسر اعتراضات ستم جنسیتی را نشانه گرفته بود و به جز لغو حجاب اجباری، آیا مسائل دیگر زنان هم بیان شد؟ چه دریافتی از شعار زن زندگی آزادی وجود داشت و چرا به یکباره شعار «مرد میهن آبادی» در کنار آن حتی در چندین دانشگاه سرداده شد؟ به نظر می‌رسد محتوای شعارهایی که در خیابان سرداده می‌شد با متون و ادبیات منتشر شده توسط فمینیست‌ها در رسانه‌ها یا اقدامات خیابانی‌شان متفاوت بود.
محتوای برخی از شعارهای سرداده شده در خیابان‌ها سکسیستی و ضد زن بودند -به جز بلوچستان و کردستان. بسیاری هم نقد کردند که شعارها بیانگر خواسته‌های جنبش نیست؛ اما خشم بسیاری که از سرکوب وجود داشت به گسترش این شعارها کمک کردند. خصوصا در ابتدای قیام، مطالبات دیگر زنان -به غیر از مقابله با حجاب اجباری- فرصت طرح نیافت. شاید این موضوع طبیعی بود، چرا که در کشاکش اعتراضاتی که مقابل آن اسلحه بود، فرصت کمتری برای همراهی با شعارهای سازمان‌یافته بود. شاید به همین دلیل در بلوچستان و کردستان شعارهای سکسیستی سرداده نشد، چون مبارزه در آن‌جا شکل سازمان‌یافته‌تری داشت.
⚪️ مدتی کوتاه بعد از اینکه اعتراضات خیابانی تب و تاب قبلی را به دلیل سرکوب گسترده از دست داد، مطالبات زنان راه خود را در تحلیل‌های کمیته‌ها و گروه‌های کوچک و بزرگ و رسانه‌ها باز کرد؛ راه درازی که همچنان پیش روی ماست. بسیاری از همان ابتدا طرح موضوع کردند که آیا «ژن، ژیان، ئازادی» به تنهایی کفایت می‌کند یا لازم است مفهوم آن را بشکافیم و مسائل زنان را به طور خاص‌تر مشخص کنیم. این موضوع مسئله‌ای بود که ما را در گروه کوچک بیدارزنی بارها به چالش کشاند.
به نظر می‌رسد این چالشی بود که در میان گروه‌های زنان دیگر نیز مطرح بود به طوری که در بسیاری از متن‌ها این شعار کلیدی بازتعریف شد. چندین منشور زنان نوشته شد، بروشورهایی تهیه و بیانیه‌های مشترکی منتشر شد که در همگی بر آنچه که برای آینده زنان می‌خواستند، اشاره داشت. شعارهایی در توضیح زن زندگی آزادی مطرح و دیوارنویسی شدند از ربط پدرسالاری به دولت و تضییع حق بر بدن، تا منع خشونت علیه زنان و جداماندگی زنان از بازار کار. این را فعالان زنان به صورت ساختارمند انجام دادند...»
#ژن_ژیان_ئازادی
#جنبش_زنان #انقلاب
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46223/
@bidarzani
#بیدارزنی: در تحریریه بیدارزنی بر آن شدیم که طی یک گفتگوی جمعی و با پاسخ به چند پرسش محوری، به تحلیل جنبش سراسری ژینا از نظرگاه خود برآییم. بخش اول به این پرسش پرداختیم که چه شد ستم جنسیتی علیه یک زن کُرد قیام سراسری ژینا را رقم زد. در پاسخ به این پرسش چند مقوله مورد توجه ما قرار گرفت؛ شکاف جنسیتی و کنشگری زنان؛ سرکوب گروه‌های تحت ستم و سابقه سیاسی مبرزین کردستان، پیوند جنبش ژینا با خیزش‌ها و اعتراضات پیشین و نقش شبکه‌های اجتماعی. یکی از موضوعات محوری که بسیاری از تحلیل‌ها تا کنون به آن پرداخته‌اند، شناخت و بررسی عاملیت در قیام ژینا است، متن پیش‌رو پیرامون همین موضوع است. سوال محوری ما این است که زنان چه نقشی را در طول قیام ژینا ایفا کردند؟ کدام گروه از زنان و با چه مطالباتی و چگونه در این جنبش فعال بودند؟
از متن:
▪️مطالبات زنان معترض در قیام و جنبش سراسری ژینا
«در طول قیام مطالبات متنوعی مطرح شد اما همگی ذیل شعار «زن، زندگی» آزادی» معنا یافتند. بخشی از مطالبات کلی و مربوط به ساختار نظام بود و برخی مشخص‌تر بود. به کمک متون، بیانیه‌ها و فراخوان‌ها از یک سو و شعارهایی که در خیابان‌ها و پشت بام‌ها سرداده شد یا دیوارنویسی‌ها و از همه مهم‌تر اکت‌های اعتراضی تا حدود زیادی می‌توان گفت که خواسته‌ها چه بودند.
⚪️ تفاوتی که این اعتراضات به طور خاص داشتند بیان واضح «نخواستن جمهوری اسلامی» با صدای بلند بود. از همان لحظه کشته شدن ژینا، «رفتن کلیت نظام» یک مطالبه‌ی جمعی بود. کسانی که روسری خود را آتش زدند یا حجاب از سر برداشتند، تنها خواسته‌شان رفتن گشت ارشاد نبود، بلکه درهم‌تنیدگی تمامی ستم‌ها از جمله ستم‌های جنسیتی، اتنیکی|ملی، طبقاتی و انباشت چهار دهه سرکوب و تبعیض و کشتار و فقر سیستماتیک کاری کرد که رادیکال‌ترین وجه شعار و ادیکال‌ترین وجه مطالبات در سطح دانشگاه، مدارس و خیابان، سرداده شود. این موضوع را می‌توان حتی در بازنمایی رسانه‌هایی که تا قبل از این سویه‌های دیگری داشتند، مشاهده کرد.
⚪️ اما جدا از شعار «زن، زندگی، آزادی» که در سراسر اعتراضات ستم جنسیتی را نشانه گرفته بود و به جز لغو حجاب اجباری، آیا مسائل دیگر زنان هم بیان شد؟ چه دریافتی از شعار زن زندگی آزادی وجود داشت و چرا به یکباره شعار «مرد میهن آبادی» در کنار آن حتی در چندین دانشگاه سرداده شد؟ به نظر می‌رسد محتوای شعارهایی که در خیابان سرداده می‌شد با متون و ادبیات منتشر شده توسط فمینیست‌ها در رسانه‌ها یا اقدامات خیابانی‌شان متفاوت بود.
محتوای برخی از شعارهای سرداده شده در خیابان‌ها سکسیستی و ضد زن بودند -به جز بلوچستان و کردستان. بسیاری هم نقد کردند که شعارها بیانگر خواسته‌های جنبش نیست؛ اما خشم بسیاری که از سرکوب وجود داشت به گسترش این شعارها کمک کردند. خصوصا در ابتدای قیام، مطالبات دیگر زنان -به غیر از مقابله با حجاب اجباری- فرصت طرح نیافت. شاید این موضوع طبیعی بود، چرا که در کشاکش اعتراضاتی که مقابل آن اسلحه بود، فرصت کمتری برای همراهی با شعارهای سازمان‌یافته بود. شاید به همین دلیل در بلوچستان و کردستان شعارهای سکسیستی سرداده نشد، چون مبارزه در آن‌جا شکل سازمان‌یافته‌تری داشت.
⚪️ مدتی کوتاه بعد از اینکه اعتراضات خیابانی تب و تاب قبلی را به دلیل سرکوب گسترده از دست داد، مطالبات زنان راه خود را در تحلیل‌های کمیته‌ها و گروه‌های کوچک و بزرگ و رسانه‌ها باز کرد؛ راه درازی که همچنان پیش روی ماست. بسیاری از همان ابتدا طرح موضوع کردند که آیا «ژن، ژیان، ئازادی» به تنهایی کفایت می‌کند یا لازم است مفهوم آن را بشکافیم و مسائل زنان را به طور خاص‌تر مشخص کنیم. این موضوع مسئله‌ای بود که ما را در گروه کوچک بیدارزنی بارها به چالش کشاند.
به نظر می‌رسد این چالشی بود که در میان گروه‌های زنان دیگر نیز مطرح بود به طوری که در بسیاری از متن‌ها این شعار کلیدی بازتعریف شد. چندین منشور زنان نوشته شد، بروشورهایی تهیه و بیانیه‌های مشترکی منتشر شد که در همگی بر آنچه که برای آینده زنان می‌خواستند، اشاره داشت. شعارهایی در توضیح زن زندگی آزادی مطرح و دیوارنویسی شدند از ربط پدرسالاری به دولت و تضییع حق بر بدن، تا منع خشونت علیه زنان و جداماندگی زنان از بازار کار. این را فعالان زنان به صورت ساختارمند انجام دادند...»
#ژن_ژیان_ئازادی
#جنبش_زنان #انقلاب
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46223/
@bidarzani
بیدارزنی
بررسی عاملیت در قیام ژینا، خاستگاه و مطالبات معترضان در جنبش زن زندگی آزادی - بیدارزنی
در این متن به بررسی عاملیت در قیام ژینا (نقش و گونه‌شناسی معترضان) به ویژه زنان و مطالبات آنها پرداخته‌ایم.
🟣 #بیدارزنی: زنان در قیام ژینا
✍🏽 فروغ سمیع‌نیا
از متن: «دستاوردهای این قیام فراتر از این یادداشت است، چون این قیام در ادامهٔ آبان و دی و قیام‌های پیشین بود و به نوعی از تجارب پیشین استفاده کرد. اما موضوعی که قیام ژینا را از قیام‌های دیگر متمایز می‌کرد این بود که علاوه بر مطالبات معیشتی که در همه حرکت‌های ایران مشهود است این قیام تاکید زیادی بر آزادی‌خواهی داشت و مسئلهٔ زنان از مطالبات اصلی این حرکت بود. قیام با قتل یک زن آغاز شد، با فراخوان فعالین جنبش زنان از کردستان به پایتخت رسید، نیروی محرکهٔ اصلی آن زنان بودند و شعار اصلی آن زن زندگی آزادی بود.
شعاری که به رغم گذشت ۹ ماه از شروع جنبش همچنان در همه شهرها و حتی روستاها نیز باقی مانده و موضوع شعارنویسی، هرگونه اعتراض و حتی شادی‌های مردمی است.
زنانه خطاب کردن انقلاب ما را بر آن داشت تا فکر کنیم که آیا صرف یک شعار زن زندگی آزادی کافی است یا باید آن را در تمام مطالبات بر حق زنان جستجو و فهم کرد؟ در این جنبش افراد زیادی شرکت کردند که به گفتهٔ خودشان زندگیشان دیگر به حالت سابق باز نگشت اما موضوع این یادداشت زنانی‌اند که پیش از قیام ژینا فعالیت جنبشی نداشتند و با این قیام وارد عرصه شدند و به عنوان یک زن حق‌خواهی کردند. شمار زیادی از آنان هنوز بدون حجاب اجباری در خیابان تردد می‌کنند و با این کار هنوز به حکومت اعلان مبارزه می‌کنند. با ۵ نفر از ایشان دربارهٔ چرایی ورودشان به مبارزات و مطالباتشان گفتگو کردیم تا بتوانیم نمایی دیگر از این قیام بزرگ را باز شناسیم و مطالبات و دلیل حضور در قیام را از دید کسانی ببینیم که خیابان را از آن خود کردند.
افرادی که با آنها گفتگو کردیم از دو شهر تهران و رشت بودند. دو شهری که مانند بسیاری دیگر از شهرها تمام روزها محل اعتراضات بودند و هنوز زنان بدون حجاب اجباری خیابان‌ها را در دست دارند. همهٔ مصاحبه‌شوندگان از روزهای اول در خیابان بودند و از نزدیک در جریان اعتراضات قرار داشتند.
▪️حضور در خیابان
⚪️ در شروع مصاحبه از آنها دربارهٔ دلیل حضورشان در خیابان پرسیدیم که در پاسخ‌ها بیشتر بر از بین رفتن جمهوری اسلامی و به دست آوردن آزادی تأکید داشتند. یکی از پاسخ‌دهندگان با ژینا همذات‌پنداری می‌کرد و گفت: «شاید چون ظلم به ژینا رو ظلم به خودم و همهٔ گروه‌های اجتماعی به حاشیه کشیده شده و تحت ستم می‌دونستم به همین دلیل اون روزها به خیابان رفتم.»
⚪️ یکی دیگر از پاسخ‌دهندگان می‌گوید: «برای اینکه جمهوری اسلامی بره، برای اینکه بتونم زندگی کنم، دیگه تحت فشار نباشم. من قبلاً هم توی اعتراض‌ها شرکت می‌کردم. آخریش تجمع سر هواپیمای اوکراینی بود.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#جنبش_زنان #انقلاب
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46235/
@bidarzani
✍🏽 فروغ سمیع‌نیا
از متن: «دستاوردهای این قیام فراتر از این یادداشت است، چون این قیام در ادامهٔ آبان و دی و قیام‌های پیشین بود و به نوعی از تجارب پیشین استفاده کرد. اما موضوعی که قیام ژینا را از قیام‌های دیگر متمایز می‌کرد این بود که علاوه بر مطالبات معیشتی که در همه حرکت‌های ایران مشهود است این قیام تاکید زیادی بر آزادی‌خواهی داشت و مسئلهٔ زنان از مطالبات اصلی این حرکت بود. قیام با قتل یک زن آغاز شد، با فراخوان فعالین جنبش زنان از کردستان به پایتخت رسید، نیروی محرکهٔ اصلی آن زنان بودند و شعار اصلی آن زن زندگی آزادی بود.
شعاری که به رغم گذشت ۹ ماه از شروع جنبش همچنان در همه شهرها و حتی روستاها نیز باقی مانده و موضوع شعارنویسی، هرگونه اعتراض و حتی شادی‌های مردمی است.
زنانه خطاب کردن انقلاب ما را بر آن داشت تا فکر کنیم که آیا صرف یک شعار زن زندگی آزادی کافی است یا باید آن را در تمام مطالبات بر حق زنان جستجو و فهم کرد؟ در این جنبش افراد زیادی شرکت کردند که به گفتهٔ خودشان زندگیشان دیگر به حالت سابق باز نگشت اما موضوع این یادداشت زنانی‌اند که پیش از قیام ژینا فعالیت جنبشی نداشتند و با این قیام وارد عرصه شدند و به عنوان یک زن حق‌خواهی کردند. شمار زیادی از آنان هنوز بدون حجاب اجباری در خیابان تردد می‌کنند و با این کار هنوز به حکومت اعلان مبارزه می‌کنند. با ۵ نفر از ایشان دربارهٔ چرایی ورودشان به مبارزات و مطالباتشان گفتگو کردیم تا بتوانیم نمایی دیگر از این قیام بزرگ را باز شناسیم و مطالبات و دلیل حضور در قیام را از دید کسانی ببینیم که خیابان را از آن خود کردند.
افرادی که با آنها گفتگو کردیم از دو شهر تهران و رشت بودند. دو شهری که مانند بسیاری دیگر از شهرها تمام روزها محل اعتراضات بودند و هنوز زنان بدون حجاب اجباری خیابان‌ها را در دست دارند. همهٔ مصاحبه‌شوندگان از روزهای اول در خیابان بودند و از نزدیک در جریان اعتراضات قرار داشتند.
▪️حضور در خیابان
⚪️ در شروع مصاحبه از آنها دربارهٔ دلیل حضورشان در خیابان پرسیدیم که در پاسخ‌ها بیشتر بر از بین رفتن جمهوری اسلامی و به دست آوردن آزادی تأکید داشتند. یکی از پاسخ‌دهندگان با ژینا همذات‌پنداری می‌کرد و گفت: «شاید چون ظلم به ژینا رو ظلم به خودم و همهٔ گروه‌های اجتماعی به حاشیه کشیده شده و تحت ستم می‌دونستم به همین دلیل اون روزها به خیابان رفتم.»
⚪️ یکی دیگر از پاسخ‌دهندگان می‌گوید: «برای اینکه جمهوری اسلامی بره، برای اینکه بتونم زندگی کنم، دیگه تحت فشار نباشم. من قبلاً هم توی اعتراض‌ها شرکت می‌کردم. آخریش تجمع سر هواپیمای اوکراینی بود.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#جنبش_زنان #انقلاب
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46235/
@bidarzani
بیدارزنی
زنان در قیام ژینا - فروغ سمیع‌نیا - بیدارزنی
انقلاب زنانه خطاب کردن این جنبش آیا صرف یک شعار زن زندگی آزادی کافی است یا باید آن را در تمام مطالبات بر حق زنان جستجو و فهم کرد؟
🟣 #بیدارزنی: همبستگی علیه حافظان نظم پدرسالار: ستم ملی و امنیتی کردن فضا
✍🏽 مهتاب محبوب
از متن: «در پی درگیری مسلحانه در کمپ «رزگویز» در اقلیم کردستان عراق میان دو شاخه از حزب کومله که در پی خیزش انقلابی ژینا پس از سالها باهم ائتلاف کرده بودند، دو پیشمرگه کشته شدند. در واکنش به این درگیری فمینیست‌های کرد بیانیه‌ای را منتشر کردند که علاوه بر محکوم کردن خشونت و اشاره به «تعمیق شکلی از سیاست‌ورزی غیردموکراتیک برخی از احزاب در کردستان» عواملی را برجسته می‌کرد که اساسا امکان چنین درگیری‌ای در میان احزاب کرد را فراهم کرده‌اند. این بیانیه در فضای فارسی زبان بازتاب چندانی پیدا نکرد. این مطلب تلاشی است برای نشان دادن ضرورت پرداختن به این بیانیه در مقام امری فمینیستی.
⚪️ کردستان و جایگاه کانونی آن در جنبش
جنبش انقلابی ژینا علاوه بر به چالش کشیدن رویکرد حکومتی-غالب به مسئله جنسیت، رابطه سلسله مراتبی آنچه «مرکز» و «حاشیه» دانسته می‌شد را نیز به پرسش کشیده است. طی یک سده حکمرانی حکومت‌های مرکزگرا، مناطق حاشیه‌ای شده در جغرافیای سیاسی ایران، به‌صورت چندگانه در پی تبعیض ملی، از حق تعیین سرنوشت خود نیز محروم شدند. از میان این جغرافیاها، کردستان به عنوان خاستگاه جنبش و شعار فراگیر آن «ژن، ژیان، ئازادی» در این حرکت اعتراضی جایگاهی کانونی و الهام بخش یافته است. به این واسطه نوع سیاست‌ورزی در آن این پتانسیل را دارد که در جهت‌دهی به اعتراضات ناگزیر آینده نیز نقشی اساسی ایفا کند.
کردستان در مقام آخرین سنگر مقاومت علیه ارتجاع حاکمِ برآمده از پس انقلاب بهمن و اولین «نه» سراسری به رفراندوم جمهوری اسلامی، آخرین پناهگاه نیروهای مترقی تحت سرکوب از سراسر ایران و پایگاه آزمودن تجربیات ساماندهی اجتماعی آلترناتیو (از جمله بنکه‌ها – شوراهای محلات و همین طور حضور رهبری مشترک زنان و مردان در برخی احزاب کرد) همچنان از نظر سیاسی سازمان‌یافته‌ترین منطقه ایران باقی مانده است. احزاب کرد به رغم کمپ‌نشینی ناگزیر بر اثر فشارهای امنیتی، همچنان رابطه خود را با مردم حفظ کرده‌اند و یکی از نمودهای این پیوستگی را در پاسخ به فراخوان احزاب برای اعتصاب به عنوان یک نافرمانی مدنی می‌توان دید.»
#ژن_ژیان_ئازادی
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46250/
@bidarzani
✍🏽 مهتاب محبوب
از متن: «در پی درگیری مسلحانه در کمپ «رزگویز» در اقلیم کردستان عراق میان دو شاخه از حزب کومله که در پی خیزش انقلابی ژینا پس از سالها باهم ائتلاف کرده بودند، دو پیشمرگه کشته شدند. در واکنش به این درگیری فمینیست‌های کرد بیانیه‌ای را منتشر کردند که علاوه بر محکوم کردن خشونت و اشاره به «تعمیق شکلی از سیاست‌ورزی غیردموکراتیک برخی از احزاب در کردستان» عواملی را برجسته می‌کرد که اساسا امکان چنین درگیری‌ای در میان احزاب کرد را فراهم کرده‌اند. این بیانیه در فضای فارسی زبان بازتاب چندانی پیدا نکرد. این مطلب تلاشی است برای نشان دادن ضرورت پرداختن به این بیانیه در مقام امری فمینیستی.
⚪️ کردستان و جایگاه کانونی آن در جنبش
جنبش انقلابی ژینا علاوه بر به چالش کشیدن رویکرد حکومتی-غالب به مسئله جنسیت، رابطه سلسله مراتبی آنچه «مرکز» و «حاشیه» دانسته می‌شد را نیز به پرسش کشیده است. طی یک سده حکمرانی حکومت‌های مرکزگرا، مناطق حاشیه‌ای شده در جغرافیای سیاسی ایران، به‌صورت چندگانه در پی تبعیض ملی، از حق تعیین سرنوشت خود نیز محروم شدند. از میان این جغرافیاها، کردستان به عنوان خاستگاه جنبش و شعار فراگیر آن «ژن، ژیان، ئازادی» در این حرکت اعتراضی جایگاهی کانونی و الهام بخش یافته است. به این واسطه نوع سیاست‌ورزی در آن این پتانسیل را دارد که در جهت‌دهی به اعتراضات ناگزیر آینده نیز نقشی اساسی ایفا کند.
کردستان در مقام آخرین سنگر مقاومت علیه ارتجاع حاکمِ برآمده از پس انقلاب بهمن و اولین «نه» سراسری به رفراندوم جمهوری اسلامی، آخرین پناهگاه نیروهای مترقی تحت سرکوب از سراسر ایران و پایگاه آزمودن تجربیات ساماندهی اجتماعی آلترناتیو (از جمله بنکه‌ها – شوراهای محلات و همین طور حضور رهبری مشترک زنان و مردان در برخی احزاب کرد) همچنان از نظر سیاسی سازمان‌یافته‌ترین منطقه ایران باقی مانده است. احزاب کرد به رغم کمپ‌نشینی ناگزیر بر اثر فشارهای امنیتی، همچنان رابطه خود را با مردم حفظ کرده‌اند و یکی از نمودهای این پیوستگی را در پاسخ به فراخوان احزاب برای اعتصاب به عنوان یک نافرمانی مدنی می‌توان دید.»
#ژن_ژیان_ئازادی
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46250/
@bidarzani
بیدارزنی
همبستگی علیه حافظان نظم پدرسالار: ستم ملی و امنیتی کردن فضا - مهتاب محبوب - بیدارزنی
این مطلب درباره ضرورت پرداختن به بیانیه گروهی از فمینیست‌های کُرد در محکومیت درگیری مسلحانه بین دو شاخه حزب کومله از احزاب کرد است.
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🟣 #بیدارزنی: جمعی از فعالین زنان گیلان ( گروه ارغوان‌ها)، با تهیه و پخش تراکت‌هایی درباره کشته‌شدگان خیزش #زن_زندگی_آزادی، #آبان_خونین_۹۸ و #اعتراضات_۸۸، حمایت خود را از مادران دادخواه و جنبش دادخواهی اعلام نمودند.
این مجموعه تراکت، در کنار روایتی کوتاه از قتل و جنایات حکومتی، به گوشه‌ای از فعالیت‌ها و تلاش‌های بی‌وقفه هر یک از #مادران_دادخواه پرداخته است.
سری اول از این مجموعه، به مادران کشته‌شدگان جاویدنام: مهران بصیر توانا، مهدی دائمی، نوید بهبودی، بهنام لایق‌پور، پژمان قلی‌پور، مهرگان زحمتکش، محمدرسول مومنی‌زاده از گیلان و فرهاد مجدم از فارس (که مدتی پیش در یک تصادف مشکوک از دنیا رفت) تقدیم می‌شود.
این تراکت‌ها در واکنش به فشارهای شدید و چندجانبه حکومت به خانواده‌های دادخواه در سراسر کشور و با هدف اعلام حمایت از آنان تهیه و در محلات مختلف شهر رشت و انزلی توزیع شده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#مادران_دادخواه
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
@bidarzani
این مجموعه تراکت، در کنار روایتی کوتاه از قتل و جنایات حکومتی، به گوشه‌ای از فعالیت‌ها و تلاش‌های بی‌وقفه هر یک از #مادران_دادخواه پرداخته است.
سری اول از این مجموعه، به مادران کشته‌شدگان جاویدنام: مهران بصیر توانا، مهدی دائمی، نوید بهبودی، بهنام لایق‌پور، پژمان قلی‌پور، مهرگان زحمتکش، محمدرسول مومنی‌زاده از گیلان و فرهاد مجدم از فارس (که مدتی پیش در یک تصادف مشکوک از دنیا رفت) تقدیم می‌شود.
این تراکت‌ها در واکنش به فشارهای شدید و چندجانبه حکومت به خانواده‌های دادخواه در سراسر کشور و با هدف اعلام حمایت از آنان تهیه و در محلات مختلف شهر رشت و انزلی توزیع شده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#مادران_دادخواه
#نه_می‌بخشیم_نه_فراموش_می‌کنیم
@bidarzani
بيدارزنى
🟣 #بیدارزنی: خاستگاه و مطالبات معترضان در جنبش سراسری ژینا (بخش دوم) #بیدارزنی: در تحریریه بیدارزنی بر آن شدیم که طی یک گفتگوی جمعی و با پاسخ به چند پرسش محوری، به تحلیل جنبش سراسری ژینا از نظرگاه خود برآییم. بخش اول به این پرسش پرداختیم که چه شد ستم جنسیتی…
🟣 #بیدارزنی: تجسمی از ضرورت تداوم جنبش ژینا؛ از سرکوب تا امید و مقاومت مردمی
تحلیل جنبش سراسری ژینا (۳)
⚪️ تداوم این قیام تنها به پویایی زنان و پیشروی‌شان برای یک مطالبه‌ی جمعی خلاصه نمی‌شود. همه جان‌های باخته، چشمان ساچمه‌خورده و زندانیان در بند، تجسمی از ضرورت تداوم جنبش ژینا هستند.
در تحریریه‌ی #بیدارزنی طی یک گفتگوی جمعی سعی کرده‌ایم از زاویه‌ی دید خود جنبش سراسری ژینا را تحلیل کنیم. در بخش اول، به این پرسش پرداختیم که چه شد ستم جنسیتی علیه یک زن کُرد قیام سراسری ژینا را رقم زد. در بخش دوم به خاستگاه و مطالبات معترضان در جنبش ژینا پرداختیم.
در بخش سوم و پایانی این گفتگوی جمعی به دستاوردها و وضعیت فعلی این جنبش نگاهی انداخته‌ایم؛ آیا این جنبش همچنان ادامه دارد یا از آن عبور کرده‌ایم؟
پاسخ‌های ما صرفاً رویکرد ما در این مقطع زمانی است که می‌تواند توسط دیگران و یا خود ما حتی در آینده‌ای نزدیک به چالش کشیده یا تکمیل شود.
▪️از متن:
«ایجاد گروه‌های کوچک در فرصت فروکش کردن اعتراضات بزرگ
اگرچه در حال حاضر اعتراضات خیابانی -جز در بلوچستان- افول کرده است، اما بسیاری از تحلیل‌ها، خیزش‌های دوباره به دلیل وخامت اوضاع اقتصادی را پیش‌بینی کرده‌اند. از همین رو اکنون با افول اعتراضات خیابانی فرصت بیشتری برای کنشگران این جنبش به وجود آمده که تأمل کنند، نیرویشان را بازیابند و گروه‌های کوچکی را سازمان‌دهی کنند. نشانگان این گروه‌های کوچک را کمابیش می‌توان در حرکت‌های کوچک میدانی در میان مادران و خانواده‌های دادخواه دید که به دیدار یکدیگر می‌روند و به یاد و خاطره کشته‌شدگان بر مزار عزیزانشان جمع می‌شوند و شعار می‌دهند.
همچنین این نشانگان را می‌توانیم در میان گروه‌های کوچک مردمی معترض هم ببینیم؛ که در دفاع از زندانیان قیام، اعتراض علیه اعدام‌ها و یا حتی زن‌کشی به خیابان می‌آیند یا حتی در انواع صفحات شبکه‌های اجتماعی از شهرهای مختلف و تحلیل‌هایی که ارائه می‌دهند می‌توان نشانه‌هایی از سازمان‌یابی را دریافت.
در نهایت هر چه فرصت سازمان‌یابی بیشتر باشد، نیروی معترض بهتر می‌تواند در بزنگاه بعدی مؤثر عمل کند چرا که جامعه‌ی مدنی در ایران، سالها تحت سرکوب بوده و تشکل‌های محدودی از گذشته برجای مانده است. به این ترتیب، این توقف اعتراضات خیابانی می‌تواند به نفع معترضان به وضع موجود نیز باشد تا شروع دوباره اعتراضات در بزنگاه بعدی متفاوت‌تر و حساب‌شده‌تر از شهریور ۱۴۰۱ یا آبان ۱۳۹۸ باشد.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#جنبش_زنان
#اعتراضات_سراسری
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46268/
@bidarzani
تحلیل جنبش سراسری ژینا (۳)
⚪️ تداوم این قیام تنها به پویایی زنان و پیشروی‌شان برای یک مطالبه‌ی جمعی خلاصه نمی‌شود. همه جان‌های باخته، چشمان ساچمه‌خورده و زندانیان در بند، تجسمی از ضرورت تداوم جنبش ژینا هستند.
در تحریریه‌ی #بیدارزنی طی یک گفتگوی جمعی سعی کرده‌ایم از زاویه‌ی دید خود جنبش سراسری ژینا را تحلیل کنیم. در بخش اول، به این پرسش پرداختیم که چه شد ستم جنسیتی علیه یک زن کُرد قیام سراسری ژینا را رقم زد. در بخش دوم به خاستگاه و مطالبات معترضان در جنبش ژینا پرداختیم.
در بخش سوم و پایانی این گفتگوی جمعی به دستاوردها و وضعیت فعلی این جنبش نگاهی انداخته‌ایم؛ آیا این جنبش همچنان ادامه دارد یا از آن عبور کرده‌ایم؟
پاسخ‌های ما صرفاً رویکرد ما در این مقطع زمانی است که می‌تواند توسط دیگران و یا خود ما حتی در آینده‌ای نزدیک به چالش کشیده یا تکمیل شود.
▪️از متن:
«ایجاد گروه‌های کوچک در فرصت فروکش کردن اعتراضات بزرگ
اگرچه در حال حاضر اعتراضات خیابانی -جز در بلوچستان- افول کرده است، اما بسیاری از تحلیل‌ها، خیزش‌های دوباره به دلیل وخامت اوضاع اقتصادی را پیش‌بینی کرده‌اند. از همین رو اکنون با افول اعتراضات خیابانی فرصت بیشتری برای کنشگران این جنبش به وجود آمده که تأمل کنند، نیرویشان را بازیابند و گروه‌های کوچکی را سازمان‌دهی کنند. نشانگان این گروه‌های کوچک را کمابیش می‌توان در حرکت‌های کوچک میدانی در میان مادران و خانواده‌های دادخواه دید که به دیدار یکدیگر می‌روند و به یاد و خاطره کشته‌شدگان بر مزار عزیزانشان جمع می‌شوند و شعار می‌دهند.
همچنین این نشانگان را می‌توانیم در میان گروه‌های کوچک مردمی معترض هم ببینیم؛ که در دفاع از زندانیان قیام، اعتراض علیه اعدام‌ها و یا حتی زن‌کشی به خیابان می‌آیند یا حتی در انواع صفحات شبکه‌های اجتماعی از شهرهای مختلف و تحلیل‌هایی که ارائه می‌دهند می‌توان نشانه‌هایی از سازمان‌یابی را دریافت.
در نهایت هر چه فرصت سازمان‌یابی بیشتر باشد، نیروی معترض بهتر می‌تواند در بزنگاه بعدی مؤثر عمل کند چرا که جامعه‌ی مدنی در ایران، سالها تحت سرکوب بوده و تشکل‌های محدودی از گذشته برجای مانده است. به این ترتیب، این توقف اعتراضات خیابانی می‌تواند به نفع معترضان به وضع موجود نیز باشد تا شروع دوباره اعتراضات در بزنگاه بعدی متفاوت‌تر و حساب‌شده‌تر از شهریور ۱۴۰۱ یا آبان ۱۳۹۸ باشد.»
#ژن_ژیان_ئازادی
#جنبش_زنان
#اعتراضات_سراسری
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46268/
@bidarzani
بیدارزنی
تداوم جنبش ژینا؛ از سرکوب تا امید و مقاومت مردمی عاملیت تغییر - بیدارزنی
مقاومت هر روز زنان در برابر حجاب اجباری و همه جان‌های باخته، چشمان ساچمه‌خورده و زندانیان در بند، تجسمی از ضرورت تداوم جنبش ژینا است.
بيدارزنى
Video
🟣 #بیدارزنی: میدان #شهرداری_رشت از پیش از شروع قیام #زن_زندگی_آزادی به صحنه نبرد حاکمیت و مردم تبدیل شده بود. پس از آغاز خیزش در شهریور ۱۴۰۱ اما این مبارزه رنگ و بوی دیگری به خود گرفت. در ده ماه گذشته پیاده‌راه شهرداری همه‌روزه و در تمامی ساعات عبورومرور، میزبان حضور #بدون_حجاب_اجباری زنان بسیاری بوده است. جوانان هنرمند رشتی نیز، با نواختن ساز و اجرای موسیقی زنده، در گوشه‌گوشه این پیاده‌راه فرهنگی، رهگذرانی را دور خود جمع کرده‌اند تا پس از سرکوب‌های شدید حکومتی، همچنان عرصه‌ای برای در کنارهم قرار گرفتن در فضای خیابان وجود داشته باشد. حتی حمله‌های خونین نیروهای سرکوبگر به خواندن‌ها و رقصیدن‌ها در بحبوحه خیزش، بساط این شیوه از ابراز و مقاومت مدنی را جمع نکرد، گویی خواندن و رقصیدن از اجزا جدانشدنی این بخش از شهر باشد.
در طرف دیگر اما بخشی از مسئولین مذهبی شهر خواستار برچیده شدن پیاده راه فرهنگی شده‌اند تا به زعم خودشان این مرکز فساد را نابود کنند. این پیشنهاد در شهرداری #رشت نیز مورد استقبال قرار گرفته است، اما اعتراضات و مقاومت‌های مردمی برای حفظ تنها پاتوق عمومی شهر همچنان ادامه دارد.
در راستای حذف این فضای عمومی، از ۲۵ تیر ۱۴۰۲ و با اعلام اجرای دوباره طرح گشت‌ارشاد، حاکمان و مسئولان شهری، رویه‌ای نو و غیرقابل توجیه را در این منطقه از شهر پیش گرفته‌اند. همه روزه از حوالی ساعت ۱۹ (۷عصر)، در دو قسمت این پیاده‌راه، یعنی بخش مرکزی میدان شهرداری و ورودی به سبزه میدان، ون‌های گشت‌های ارشاد به همراه تعداد پرشمار از مامورین انتظامی و لباس شخصی مستقر می‌شوند تا زنان بدون حجاب اجباری را متوقف و در مواردی که مقاومتی صورت گیرد، آنها را بازداشت کنند.
در حالی‌که پلیس در آغازین روز اجرا طرح اعلام کرده بود به تذکر لسانی و نهایتاً تهیه عکس و فیلم بسنده می‌شود و از برخورد فیزیکی خبری نیست، شهروندان رشتی در این روزها شاهد اعمال خشونت فیزیکی از سوی این نیروها و بازداشت خودسرانه تعداد زیادی از زنان بوده‌اند.
در نسخه جدید از طرح امنیت اخلاقی و #گشت_ارشاد ، تنها به حضور ون نیروی انتظامی در معابر اصلی شهر بسنده نشده و مجریان، رژه‌ای از نیروهای زن و مرد نیز برای ایجاد ترس و وحشت در این میدان به راه انداخته‌اند. در این رژه عده زیادی از زنان چادری مامور با ماسک، در جلو حرکت می‌کنند و مردان لباس شخصی با صورت‌های پوشیده پشت سرشان و در انتها نیز چند مامور با لباس نیروی انتظامی بهمراه ون گشت ارشاد مشایعتشان می‌کنند. این گروه که تعدادشان بسته به روزها از ۴۰ تا ۶۰ نفر است در مسیر پیاده راه رژه می‌روند و به زنان تذکر حجاب می‌دهند. مشاهدات و گزارش‌های مردمی نشان می‌داد که زنانی که مقاومت کرده‌اند اغلب با مداخله و محاصره جمعی همین گروه‌ها و استفاده از اسپری فلفل، شوکر و... بازداشت و با خشونت به داخل ون کشانده شده‌اند.
تنها برای بیان یک نمونه از این برخوردها می‌توان به گزارش‌های مردمی از بازداشت خشونت‌آمیز سه زن در تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۲، حوالی ساعت ۱۹:۳۰ دقیقه در مرکز پیاده راه و در نزدیکی سینماسپیدرود رشت اشاره کرد. در این برخورد نیروهای گشت ارشاد با محاصره سه زن، به کارگیری شوکر و اسپری فلفل سعی در پراکنده کردن شاهدان ماجرا و انتقال خشونت‌آمیز این زنان به ون گشت ارشاد نمودند. شاهدان می‌گویند که فرایند دستگیری و واکنش‌های مردمی، توسط چند تن از نیروهای لباس شخصی در محل فیلمبرداری شده است، اما با هرگونه فیلمبرداری توسط افراد عادی برخورد شد.
این بخش از شهر رشت همچنین شاهد حضور چندین آخوند به همراه یک یا دو جوان بسیجی با فرمی در دست است که در پیاده راه می‌گردند تا با مردم راجع به فرزندآوری، حجاب و ... صحبت کنند. بنظر می‌رسد در کنار آن همه لشکرکشی برای سرکوب، نمایش چهره کاریکاتوری و وقیحانه‌ای از رحمانیت و عطوفت نیز در دستور کار قرار گرفته است.
فضای امنیتی شهرداری رشت در این روزها همچنین شاهد حضور و تردد چندین موتور سوار با لباس گارد ویژه در دور میدان و پیاده راه است. آنها نیز بر سر زنان دادوفریاد می‌زنند و از ماموران گشت ارشاد در برابر هرگونه تحرک اعتراضی مراقبت می‌کنند.
با شروع ماه محرم، عده ای از عمال حکومتی نیز با بلندگو و آلات پرسر و صدا به قصد عزاداری و تعزیه‌خوانی وارد میدان شهرداری شده‌اند و اندک آرامش باقی مانده را از مردم سلب کرده و نمایش مضحک حاکمیت را تکمیل کرده‌اند.
⚪️ این روزها دیگر صدای سازوشادی مردم در پیاده‌راه شنیده نمی‌شود. مردم تماشاچی این نمایش مضحک شدند، گاهی حاضران در زمان بازداشت زنی، دخالت می‌کنند و مانع می‌شوند و گاه نیز فقط نظاره‌گرند. اما هنوز در گوشه و کنار همان میدان می‌توانیم زنانی را بینیم که بدون حجاب اجباری ایستاده‌اند، مقاومت می‌کنند و خشمگین منتظر جرقه‌ای هستند تا به بساط این جور و ستم پایان دهند.
@bidarzani
در طرف دیگر اما بخشی از مسئولین مذهبی شهر خواستار برچیده شدن پیاده راه فرهنگی شده‌اند تا به زعم خودشان این مرکز فساد را نابود کنند. این پیشنهاد در شهرداری #رشت نیز مورد استقبال قرار گرفته است، اما اعتراضات و مقاومت‌های مردمی برای حفظ تنها پاتوق عمومی شهر همچنان ادامه دارد.
در راستای حذف این فضای عمومی، از ۲۵ تیر ۱۴۰۲ و با اعلام اجرای دوباره طرح گشت‌ارشاد، حاکمان و مسئولان شهری، رویه‌ای نو و غیرقابل توجیه را در این منطقه از شهر پیش گرفته‌اند. همه روزه از حوالی ساعت ۱۹ (۷عصر)، در دو قسمت این پیاده‌راه، یعنی بخش مرکزی میدان شهرداری و ورودی به سبزه میدان، ون‌های گشت‌های ارشاد به همراه تعداد پرشمار از مامورین انتظامی و لباس شخصی مستقر می‌شوند تا زنان بدون حجاب اجباری را متوقف و در مواردی که مقاومتی صورت گیرد، آنها را بازداشت کنند.
در حالی‌که پلیس در آغازین روز اجرا طرح اعلام کرده بود به تذکر لسانی و نهایتاً تهیه عکس و فیلم بسنده می‌شود و از برخورد فیزیکی خبری نیست، شهروندان رشتی در این روزها شاهد اعمال خشونت فیزیکی از سوی این نیروها و بازداشت خودسرانه تعداد زیادی از زنان بوده‌اند.
در نسخه جدید از طرح امنیت اخلاقی و #گشت_ارشاد ، تنها به حضور ون نیروی انتظامی در معابر اصلی شهر بسنده نشده و مجریان، رژه‌ای از نیروهای زن و مرد نیز برای ایجاد ترس و وحشت در این میدان به راه انداخته‌اند. در این رژه عده زیادی از زنان چادری مامور با ماسک، در جلو حرکت می‌کنند و مردان لباس شخصی با صورت‌های پوشیده پشت سرشان و در انتها نیز چند مامور با لباس نیروی انتظامی بهمراه ون گشت ارشاد مشایعتشان می‌کنند. این گروه که تعدادشان بسته به روزها از ۴۰ تا ۶۰ نفر است در مسیر پیاده راه رژه می‌روند و به زنان تذکر حجاب می‌دهند. مشاهدات و گزارش‌های مردمی نشان می‌داد که زنانی که مقاومت کرده‌اند اغلب با مداخله و محاصره جمعی همین گروه‌ها و استفاده از اسپری فلفل، شوکر و... بازداشت و با خشونت به داخل ون کشانده شده‌اند.
تنها برای بیان یک نمونه از این برخوردها می‌توان به گزارش‌های مردمی از بازداشت خشونت‌آمیز سه زن در تاریخ ۳ مرداد ۱۴۰۲، حوالی ساعت ۱۹:۳۰ دقیقه در مرکز پیاده راه و در نزدیکی سینماسپیدرود رشت اشاره کرد. در این برخورد نیروهای گشت ارشاد با محاصره سه زن، به کارگیری شوکر و اسپری فلفل سعی در پراکنده کردن شاهدان ماجرا و انتقال خشونت‌آمیز این زنان به ون گشت ارشاد نمودند. شاهدان می‌گویند که فرایند دستگیری و واکنش‌های مردمی، توسط چند تن از نیروهای لباس شخصی در محل فیلمبرداری شده است، اما با هرگونه فیلمبرداری توسط افراد عادی برخورد شد.
این بخش از شهر رشت همچنین شاهد حضور چندین آخوند به همراه یک یا دو جوان بسیجی با فرمی در دست است که در پیاده راه می‌گردند تا با مردم راجع به فرزندآوری، حجاب و ... صحبت کنند. بنظر می‌رسد در کنار آن همه لشکرکشی برای سرکوب، نمایش چهره کاریکاتوری و وقیحانه‌ای از رحمانیت و عطوفت نیز در دستور کار قرار گرفته است.
فضای امنیتی شهرداری رشت در این روزها همچنین شاهد حضور و تردد چندین موتور سوار با لباس گارد ویژه در دور میدان و پیاده راه است. آنها نیز بر سر زنان دادوفریاد می‌زنند و از ماموران گشت ارشاد در برابر هرگونه تحرک اعتراضی مراقبت می‌کنند.
با شروع ماه محرم، عده ای از عمال حکومتی نیز با بلندگو و آلات پرسر و صدا به قصد عزاداری و تعزیه‌خوانی وارد میدان شهرداری شده‌اند و اندک آرامش باقی مانده را از مردم سلب کرده و نمایش مضحک حاکمیت را تکمیل کرده‌اند.
⚪️ این روزها دیگر صدای سازوشادی مردم در پیاده‌راه شنیده نمی‌شود. مردم تماشاچی این نمایش مضحک شدند، گاهی حاضران در زمان بازداشت زنی، دخالت می‌کنند و مانع می‌شوند و گاه نیز فقط نظاره‌گرند. اما هنوز در گوشه و کنار همان میدان می‌توانیم زنانی را بینیم که بدون حجاب اجباری ایستاده‌اند، مقاومت می‌کنند و خشمگین منتظر جرقه‌ای هستند تا به بساط این جور و ستم پایان دهند.
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی : روزشمار زن‌کشی در سال ۱۴۰۲
بیدارزنی: گزارش پیش‌رو، روزشمار زن‌کشی توسط یکی از اعضای خانواده/ آشنایان در سال ۱۴۰۲ است.
از متن: "از ابتدای سال تا پایان تیرماه خبر قتل دست کم ۳۴ زن / دختربچه به دست یک یا چند نفر از اعضای خانواده یا آشنایان از جمله پدر، برادر، همسر، همسر پیشین، دوست پسر یا خواستگار منتشر شده است:
۶ قتل در فروردین ماه، ۱۰ قتل در اردیبهشت، ۸ قتل در خرداد و ۱۰ قتل دیگر در تیرماه.
انتشار این اخبار موجی از نگرانی نسبت به افزایش زن‌کشی به ویژه با عنوان یا بهانه «ناموس‌پرستی» را به دنبال داشته است.
نگاهی کوتاه به این خبرها چند نکته را یادآوری می‌کند: از یک سو، پلیس در همه قتل‌ها بنا به اعتراف متهمین «اختلاف خانوادگی» را به عنوان انگیزه قتل معرفی کرده است. حتی در قتل دردناک دو دختربچه ۳ و ۸ ساله در سنندج. همین امر باعث شده که مسئله شخصی/روانی دیده شود تا اجتماعی.
از سوی دیگر، برخی رسانه‌های حکومتی با رویکرد بسیار جنسیت‌زده به این قتل‌ها نگاه کرده‌اند. تا جایی که در مورد قتل یک زن ۲۷ ساله در اسلامشهر (۱۵ تیرماه) خبرگزاری رکنا این تیتر را برای خبر خود انتخاب کرده است: <قتل زن خائن در صحنه اعتراف شرم‌آور.>
در حالی که براساس این خبر، مرد متواری شده و زن دیگر زنده نیست تا از خود دفاع کند. ضمن اینکه حتی اگر این اعتراف صحت داشت، راه جبران رابطه خارج از ازدواج، خاتمه دادن به ازدواج است، نه قتل.
پیرو همین نگاه، بسیاری از مردان برای آنکه حمایت قانون و عرف را داشته باشند از بهانه دفاع از ناموس به عنوان یک حربه استفاده می‌کنند. در چنین شرایطی، تیتر خبرگزاری رکنا و نظایر آن، نه تنها چهره زن‌کشی را سفید جلوه کرده است، بلکه با یک رویکرد زن‌ستیزانه و متهم کردن زنی که به قتل رسیده است، قتل به بهانه ناموس‌پرستی را ترویج و راه را به دیگر زن‌ستیزان نشان می‌دهد.
قتل زنان به بهانه ناموس در سال گذشته نیز بسیار نگران‌کننده بود. به گونه‌ای که برخی تحلیل‌گران به رابطه‌ی میان زن‌کشی و مبارزات زنان برای به دست گرفتن حق تمامیت جسمانی‌شان به ویژه در اعتراضات ۱۴۰۱ رابطه نزدیکی می‌بینند. به این معنا مبارزه با مردسالاری تنها مبارزه‌ای برای تغییر یک حکومت ایدئولوژیک اسلامی نیست بلکه نیاز به عمق بیشتری دارد.
در ادامه، روزشمار زن‌کشی در سال ۱۴۰۲ (چهارماه اول) را مشاهده می‌کنید..."
#ژن_ژیان_ئازادی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46278/
@bidarzani
بیدارزنی: گزارش پیش‌رو، روزشمار زن‌کشی توسط یکی از اعضای خانواده/ آشنایان در سال ۱۴۰۲ است.
از متن: "از ابتدای سال تا پایان تیرماه خبر قتل دست کم ۳۴ زن / دختربچه به دست یک یا چند نفر از اعضای خانواده یا آشنایان از جمله پدر، برادر، همسر، همسر پیشین، دوست پسر یا خواستگار منتشر شده است:
۶ قتل در فروردین ماه، ۱۰ قتل در اردیبهشت، ۸ قتل در خرداد و ۱۰ قتل دیگر در تیرماه.
انتشار این اخبار موجی از نگرانی نسبت به افزایش زن‌کشی به ویژه با عنوان یا بهانه «ناموس‌پرستی» را به دنبال داشته است.
نگاهی کوتاه به این خبرها چند نکته را یادآوری می‌کند: از یک سو، پلیس در همه قتل‌ها بنا به اعتراف متهمین «اختلاف خانوادگی» را به عنوان انگیزه قتل معرفی کرده است. حتی در قتل دردناک دو دختربچه ۳ و ۸ ساله در سنندج. همین امر باعث شده که مسئله شخصی/روانی دیده شود تا اجتماعی.
از سوی دیگر، برخی رسانه‌های حکومتی با رویکرد بسیار جنسیت‌زده به این قتل‌ها نگاه کرده‌اند. تا جایی که در مورد قتل یک زن ۲۷ ساله در اسلامشهر (۱۵ تیرماه) خبرگزاری رکنا این تیتر را برای خبر خود انتخاب کرده است: <قتل زن خائن در صحنه اعتراف شرم‌آور.>
در حالی که براساس این خبر، مرد متواری شده و زن دیگر زنده نیست تا از خود دفاع کند. ضمن اینکه حتی اگر این اعتراف صحت داشت، راه جبران رابطه خارج از ازدواج، خاتمه دادن به ازدواج است، نه قتل.
پیرو همین نگاه، بسیاری از مردان برای آنکه حمایت قانون و عرف را داشته باشند از بهانه دفاع از ناموس به عنوان یک حربه استفاده می‌کنند. در چنین شرایطی، تیتر خبرگزاری رکنا و نظایر آن، نه تنها چهره زن‌کشی را سفید جلوه کرده است، بلکه با یک رویکرد زن‌ستیزانه و متهم کردن زنی که به قتل رسیده است، قتل به بهانه ناموس‌پرستی را ترویج و راه را به دیگر زن‌ستیزان نشان می‌دهد.
قتل زنان به بهانه ناموس در سال گذشته نیز بسیار نگران‌کننده بود. به گونه‌ای که برخی تحلیل‌گران به رابطه‌ی میان زن‌کشی و مبارزات زنان برای به دست گرفتن حق تمامیت جسمانی‌شان به ویژه در اعتراضات ۱۴۰۱ رابطه نزدیکی می‌بینند. به این معنا مبارزه با مردسالاری تنها مبارزه‌ای برای تغییر یک حکومت ایدئولوژیک اسلامی نیست بلکه نیاز به عمق بیشتری دارد.
در ادامه، روزشمار زن‌کشی در سال ۱۴۰۲ (چهارماه اول) را مشاهده می‌کنید..."
#ژن_ژیان_ئازادی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46278/
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی : حس تعلق دانشجویان به خوابگاه و مقاومت دانشجویان در برابر آموزش مجازی
✍🏽 سمر نیکو
از متن: تعلق مفهومی است که تقریباً هر کسی در زندگی خود آن را از نزدیک چشیده، احساس کرده و به درک متفاوتی از آن رسیده است. در وهله‌ی اول تعلق حسی از دیرینگی، وفاداری و اشتیاق به بودن در یک مکان خاص را در خاطرمان زنده می‌کند و در ادامه در بازنمود هویت ما و ساخت الگوهای ایده‌آلی که برای زندگی خود خواهان هستیم، نقش اساسی دارد.
در تاریخ سوم اسفندماه ۱۴۰۱ رئیس دانشگاه تهران در گفتگویی اختصاصی با تلویزیون اینترنتی این دانشگاه، اعلام کرد که تمامی کلاس‌های دانشگاه تهران قرار است از تاریخ ۱۴ فروردین تا ۷ اردیبهشت به صورت مجازی دایر باشند و در این بازه‌ی زمانی سلف دانشگاه غیر فعال و خوابگاه‌ها تعطیل هستند.
پخش شدن این خبر ضربه‌ی روحی سنگینی را به دانشجویان به خصوص آن‌هایی که خوابگاهی بودند وارد کرد. و با وجود اینکه مسئولین پس از اعتراض‌های پی در پی دانشجویان به ناچار حرف خود را پس گرفتند، حس پایمال شدن حقوق دانشجویی، آن هم پس از دو سال آموزش مجازی و طرد شدن از مکانی که حکم خانه را داشت، چنان رد عمیقی از خشم و نفرت از سیستم آموزشی بر جای گذاشت که دانشجویان همچنان با بهتی حزن‌آلود از آن واقعه یاد می‌کنند و اعتراضات شبانه‌ی خود در خوابگاه‌ها را نقطه‌ی عطف آن روزهای هراس‌انگیز می‌دانند...
شروع
خبر به ناگاه مثل بمب ترکید و صدایش گوش همه را کر کرد. تعطیلی بیست روزه‌ی عید قرار بود کش بیاید و تا هفتم اردیبهشت به طول بیانجامد. همه سراسیمه این سو و آن سو می‌دویدند. ولوله‌ای به پا شده بود که آتش به جان همه می‌انداخت. خیلی زود محوریت همه‌ی حرف‌ها شد تعطیلی اجباری یک ماه و نیمه. به اسم راحتی و آسایش دانشجویان و خدا می‌داند به کام چه کسانی. لطف زیاد از حدی که کسی خواهانش نبود؛ و البته نمی‌شد با گفتن «ممنون نمی خواهیم!» آن را از سر گذراند.
زمزمه‌ی همه این بود که شاید هنوز قطعی نشده باشد، شاید در حد حرف است، مثل خیلی از حرف های بی‌پایه و اساس دیگری که نتیجه‌ی اختلاف‌نظر و سلیقه‌ی آن دیگری‌ها است. شورای عمومی در سریع‌ترین زمان ممکن تشکیل شد. حرف همه‌ی آن‌هایی که آمده بودند یکی بود: «ما آسایش اجباری نمی‌خواهیم، آموزش مجازی نمی‌خواهیم، نمی‌توانید ما را از بدیهی‌ترین حقوق خودمان محروم کنید.» ترس همه از یک چیز بود. اینکه این تعطیلی بهانه‌ای شود برای تعطیلی‌های بعدی و بعدی. اول به بهانه‌ی ماه رمضان است. بعد می‌شود به بهانه‌ی گرما و کمبود برق و چه و چه. و در عرض چشم بر هم زدنی این ترم هم در سکوت نیست و نابود می‌شود.
در این بین بار عمده‌ی استرس بر دوش ما بچه‌های خوابگاهی بود...
#ژن_ژیان_ئازادی
#مقاومت_دانشجویان
#اعتراضات_سراسری
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46366
@bidarzani
✍🏽 سمر نیکو
از متن: تعلق مفهومی است که تقریباً هر کسی در زندگی خود آن را از نزدیک چشیده، احساس کرده و به درک متفاوتی از آن رسیده است. در وهله‌ی اول تعلق حسی از دیرینگی، وفاداری و اشتیاق به بودن در یک مکان خاص را در خاطرمان زنده می‌کند و در ادامه در بازنمود هویت ما و ساخت الگوهای ایده‌آلی که برای زندگی خود خواهان هستیم، نقش اساسی دارد.
در تاریخ سوم اسفندماه ۱۴۰۱ رئیس دانشگاه تهران در گفتگویی اختصاصی با تلویزیون اینترنتی این دانشگاه، اعلام کرد که تمامی کلاس‌های دانشگاه تهران قرار است از تاریخ ۱۴ فروردین تا ۷ اردیبهشت به صورت مجازی دایر باشند و در این بازه‌ی زمانی سلف دانشگاه غیر فعال و خوابگاه‌ها تعطیل هستند.
پخش شدن این خبر ضربه‌ی روحی سنگینی را به دانشجویان به خصوص آن‌هایی که خوابگاهی بودند وارد کرد. و با وجود اینکه مسئولین پس از اعتراض‌های پی در پی دانشجویان به ناچار حرف خود را پس گرفتند، حس پایمال شدن حقوق دانشجویی، آن هم پس از دو سال آموزش مجازی و طرد شدن از مکانی که حکم خانه را داشت، چنان رد عمیقی از خشم و نفرت از سیستم آموزشی بر جای گذاشت که دانشجویان همچنان با بهتی حزن‌آلود از آن واقعه یاد می‌کنند و اعتراضات شبانه‌ی خود در خوابگاه‌ها را نقطه‌ی عطف آن روزهای هراس‌انگیز می‌دانند...
شروع
خبر به ناگاه مثل بمب ترکید و صدایش گوش همه را کر کرد. تعطیلی بیست روزه‌ی عید قرار بود کش بیاید و تا هفتم اردیبهشت به طول بیانجامد. همه سراسیمه این سو و آن سو می‌دویدند. ولوله‌ای به پا شده بود که آتش به جان همه می‌انداخت. خیلی زود محوریت همه‌ی حرف‌ها شد تعطیلی اجباری یک ماه و نیمه. به اسم راحتی و آسایش دانشجویان و خدا می‌داند به کام چه کسانی. لطف زیاد از حدی که کسی خواهانش نبود؛ و البته نمی‌شد با گفتن «ممنون نمی خواهیم!» آن را از سر گذراند.
زمزمه‌ی همه این بود که شاید هنوز قطعی نشده باشد، شاید در حد حرف است، مثل خیلی از حرف های بی‌پایه و اساس دیگری که نتیجه‌ی اختلاف‌نظر و سلیقه‌ی آن دیگری‌ها است. شورای عمومی در سریع‌ترین زمان ممکن تشکیل شد. حرف همه‌ی آن‌هایی که آمده بودند یکی بود: «ما آسایش اجباری نمی‌خواهیم، آموزش مجازی نمی‌خواهیم، نمی‌توانید ما را از بدیهی‌ترین حقوق خودمان محروم کنید.» ترس همه از یک چیز بود. اینکه این تعطیلی بهانه‌ای شود برای تعطیلی‌های بعدی و بعدی. اول به بهانه‌ی ماه رمضان است. بعد می‌شود به بهانه‌ی گرما و کمبود برق و چه و چه. و در عرض چشم بر هم زدنی این ترم هم در سکوت نیست و نابود می‌شود.
در این بین بار عمده‌ی استرس بر دوش ما بچه‌های خوابگاهی بود...
#ژن_ژیان_ئازادی
#مقاومت_دانشجویان
#اعتراضات_سراسری
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/46366
@bidarzani
بیدارزنی
حس تعلق دانشجویان به خوابگاه و مقاومت دانشجویان در برابر آموزش مجازی - بیدارزنی
بررسی حس تعلق دانشجویان به خوابگاه و گزارشی از مقاومت و اعتراضات شبانه‌ی آنها در خوابگاه‌ها در برابر آموزش مجازی.
One-Million-Signatures-Campaign-Persian.pdf
1.1 MB
🟣 هفدهمین سالگرد راه‌اندازی کمپین یک میلیون امضا توسط جمعی از فعالین حقوق زنان در ایران
#بیدارزنی: امروز هفدهمین سالگرد آغاز به کار «کمپین یک میلیون امضا» است، کمپینی مستقل که در تاریخ ۵ شهریور ۱۳۸۵، توسط شماری از فعالان حقوق زنان داخل ایران برای تغییر قوانین نابرابر و زن‌ستیز راه‌اندازی شد.
تلاش و باور به مشارکت بخش‌های وسیعی از مردم از طریق آشنایی و گفتگوی رو در رو و ایجاد زمینه برای انعکاس صدای زنان خاموش (بی‌صدایان) و باور عینی به تغییرات از پایین به بالا، از مهم‌ترین اصول این کمپین بوده است.
کتاب الکترونیک «جنبش یک میلیون امضا: روایتی از درون»، نوشته‌ی نوشین احمدی خراسانی در سال ۱۳۸۶، به خواسته‌های حقوقی این کمپین، چالش‌های درونی آن و رابطه‌ی کمپین یک میلیون امضا با جنبش‌های اجتماعی آن دوره می‌پردازد که فایل pdf آن به این پست الصاق شده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#کمپین_یک_میلیون_امضا
@bidarzani
#بیدارزنی: امروز هفدهمین سالگرد آغاز به کار «کمپین یک میلیون امضا» است، کمپینی مستقل که در تاریخ ۵ شهریور ۱۳۸۵، توسط شماری از فعالان حقوق زنان داخل ایران برای تغییر قوانین نابرابر و زن‌ستیز راه‌اندازی شد.
تلاش و باور به مشارکت بخش‌های وسیعی از مردم از طریق آشنایی و گفتگوی رو در رو و ایجاد زمینه برای انعکاس صدای زنان خاموش (بی‌صدایان) و باور عینی به تغییرات از پایین به بالا، از مهم‌ترین اصول این کمپین بوده است.
کتاب الکترونیک «جنبش یک میلیون امضا: روایتی از درون»، نوشته‌ی نوشین احمدی خراسانی در سال ۱۳۸۶، به خواسته‌های حقوقی این کمپین، چالش‌های درونی آن و رابطه‌ی کمپین یک میلیون امضا با جنبش‌های اجتماعی آن دوره می‌پردازد که فایل pdf آن به این پست الصاق شده است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#کمپین_یک_میلیون_امضا
@bidarzani
Forwarded from بيدارزنى
🟣 #بیدارزنی: «قابل تکثیر در خیابان»
#زن_زندگی_آزادی محدود شده در ایستادگی علیه حجاب اجباری نیست، بلکه قیامی برای رهایی و برابری است.
زن، زندگی، آزادی یعنی:
▪️از خانه تا خیابان، امنیتْ حق زنان
▪️همبسته تا رهایی
▪️شرایط کار منصفانه و برابر
▪️نه به خشونت علیه زنان از خانه تا خیابان
▪️نه به زن‌کشی
▪️نه به ازدواج کودکان
زن، زندگی، آزادی، یعنی تلاش جهت تحقق حق تعیین سرنوشت و ارتقای یک قیام به #شرایط_انقلابی. یعنی فضایی برای گسترش تمامی مطالبات برابری‌طلبانه‌ی زنان از خانه تا خیابان.
از این‌رو، شابلون‌های این مهم جهت تکثیر در خیابان‌ها در دسترس است
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
#زن_زندگی_آزادی محدود شده در ایستادگی علیه حجاب اجباری نیست، بلکه قیامی برای رهایی و برابری است.
زن، زندگی، آزادی یعنی:
▪️از خانه تا خیابان، امنیتْ حق زنان
▪️همبسته تا رهایی
▪️شرایط کار منصفانه و برابر
▪️نه به خشونت علیه زنان از خانه تا خیابان
▪️نه به زن‌کشی
▪️نه به ازدواج کودکان
زن، زندگی، آزادی، یعنی تلاش جهت تحقق حق تعیین سرنوشت و ارتقای یک قیام به #شرایط_انقلابی. یعنی فضایی برای گسترش تمامی مطالبات برابری‌طلبانه‌ی زنان از خانه تا خیابان.
از این‌رو، شابلون‌های این مهم جهت تکثیر در خیابان‌ها در دسترس است
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی: قتل حکومتی آرمیتا گراوند، حامل پیام سرکوب مضاعفِ حاکمیت به جامعه است
⚪️ ما در «گروه زنان بیدارزنی» تا ابد دادخواه خون عزیزمان خواهیم بود
بالاخره پس از ۲۸ روز، مرگ و پایان علائم حیاتی آرمیتا گراوند توسط پزشکان و رسانه‌های وابسته اعلام شد. ۲۸ روزی که هر روز آن، حکومت از ترس اعتراضات مردمی، نیروهایش را مقابل درب بیمارستان فجر، به‌صف کرد تا مانع از رشد دوباره‌ی جنبش «زن زندگی آزادی» شود که با قتل حکومتی ژینا امینی آغاز شده بود.
▪️قتل آرمیتا اما هشدار به جنبشی بود که چند ماه گذشته فروکش کرده بود. قتل آرمیتا یعنی اگر شما در خانه بمانید هم ما دست از قتل شما و فرزندانتان نخواهیم کشید. قتل آرمیتا یعنی زنانی که بدون حجاب اجباری و با پوشش اختیاری در خیابان‌ها هستند در معرض کشته شدن قرار دارند. یعنی این جنگ، تازه آغاز شده و هنوز باید قربانی بگیرد.
▪️قتل آرمیتا هشدار به دانش آموزان مدارس است که تاوان اعتراض و جسارت‌شان در جنبش ژینا را با جان‌شان پرداختند، مورد حملات شیمیایی واقع شدند و امروز این پیام را دریافت کردند که هنوز قرار است تاوان بدهند.
▪️قتل آرمیتا هشدار به معلمان است که برای دانش آموزان خود به دفعات به خیابان آمدند اما با حبس‌های طولانی مدت و اخراج گسترده مواجه شدند. این یعنی حکومت علاوه بر حبس و اخراج، هنوز جان دانش آموزان‌تان را در خیابان‌ها می‌ستاند.
▪️و اما قتل آرمیتا گراوند، هشدار به جامعه است که با سکوت در قبال خون‌های ریخته شده و عدم همراهی با جنبش دادخواهی، مرگ هر روزه عزیزانمان را شاهد است.
⚪️ما در «گروه زنان بیدارزنی» ضمن همدردی با خانواده، دوستان و معلمان آرمیتا گراوند و اعلام انزجار از این قتل حکومتی، یک‌بار دیگر تکرار می‌کنیم که برای توقف چنین فجایعی در کنار مردم هستیم و تا ابد دادخواه خون عزیزانمان خواهیم بود.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
⚪️ ما در «گروه زنان بیدارزنی» تا ابد دادخواه خون عزیزمان خواهیم بود
بالاخره پس از ۲۸ روز، مرگ و پایان علائم حیاتی آرمیتا گراوند توسط پزشکان و رسانه‌های وابسته اعلام شد. ۲۸ روزی که هر روز آن، حکومت از ترس اعتراضات مردمی، نیروهایش را مقابل درب بیمارستان فجر، به‌صف کرد تا مانع از رشد دوباره‌ی جنبش «زن زندگی آزادی» شود که با قتل حکومتی ژینا امینی آغاز شده بود.
▪️قتل آرمیتا اما هشدار به جنبشی بود که چند ماه گذشته فروکش کرده بود. قتل آرمیتا یعنی اگر شما در خانه بمانید هم ما دست از قتل شما و فرزندانتان نخواهیم کشید. قتل آرمیتا یعنی زنانی که بدون حجاب اجباری و با پوشش اختیاری در خیابان‌ها هستند در معرض کشته شدن قرار دارند. یعنی این جنگ، تازه آغاز شده و هنوز باید قربانی بگیرد.
▪️قتل آرمیتا هشدار به دانش آموزان مدارس است که تاوان اعتراض و جسارت‌شان در جنبش ژینا را با جان‌شان پرداختند، مورد حملات شیمیایی واقع شدند و امروز این پیام را دریافت کردند که هنوز قرار است تاوان بدهند.
▪️قتل آرمیتا هشدار به معلمان است که برای دانش آموزان خود به دفعات به خیابان آمدند اما با حبس‌های طولانی مدت و اخراج گسترده مواجه شدند. این یعنی حکومت علاوه بر حبس و اخراج، هنوز جان دانش آموزان‌تان را در خیابان‌ها می‌ستاند.
▪️و اما قتل آرمیتا گراوند، هشدار به جامعه است که با سکوت در قبال خون‌های ریخته شده و عدم همراهی با جنبش دادخواهی، مرگ هر روزه عزیزانمان را شاهد است.
⚪️ما در «گروه زنان بیدارزنی» ضمن همدردی با خانواده، دوستان و معلمان آرمیتا گراوند و اعلام انزجار از این قتل حکومتی، یک‌بار دیگر تکرار می‌کنیم که برای توقف چنین فجایعی در کنار مردم هستیم و تا ابد دادخواه خون عزیزانمان خواهیم بود.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی : گزارشی از وضعیت اشتغال زنان
(از هشت مارس تا هشت مارس)
متن پیش‌رو گزارشی از بررسی وضعیت اشتغال و معیشت زنان (خاصه زنان کارگر) طی یک سال گذشته است. یادداشتی با سه محوریت اصلی:
⚪️ قوانین بدون نظارت
⚪️ ایمنی در محیط کار برای زنان
⚪️ آزار جنسی در محیط کار
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/otTX8
#هشت_مارس
#معیشت_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
(از هشت مارس تا هشت مارس)
متن پیش‌رو گزارشی از بررسی وضعیت اشتغال و معیشت زنان (خاصه زنان کارگر) طی یک سال گذشته است. یادداشتی با سه محوریت اصلی:
⚪️ قوانین بدون نظارت
⚪️ ایمنی در محیط کار برای زنان
⚪️ آزار جنسی در محیط کار
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/otTX8
#هشت_مارس
#معیشت_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Telegraph
از هشت مارس تا هشت مارس
از هشت مارس تا هشت مارس گزارشی از وضعیت اشتغال زنان قوانین بدون نظارت بر اساس آخرین آمار منتشر شده در مرکز آمار ایران،سهم زنان از بازار کار همچنان 13.1 درصد است که نشان از تبعیض جنسیتی در بازار کار ایران دارد. این جمله، نشان دهنده‌ی وضعیت اسف‌بار اشتغال…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🟣 #بیدارزنی : ویدئویی از وضعیت اشتغال زنان
(از هشت مارس تا هشت مارس)
ویدئوی پیش‌رو بر اساس گزارشی از بررسی وضعیت اشتغال و معیشت زنان (خاصه زنان کارگر) طی یک سال گذشته با سه محوریت اصلی:
⚪️ قوانین بدون نظارت
⚪️ ایمنی در محیط کار برای زنان
⚪️ آزار جنسی در محیط کار
تهیه شده است.
#هشت_مارس
#معیشت_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
(از هشت مارس تا هشت مارس)
ویدئوی پیش‌رو بر اساس گزارشی از بررسی وضعیت اشتغال و معیشت زنان (خاصه زنان کارگر) طی یک سال گذشته با سه محوریت اصلی:
⚪️ قوانین بدون نظارت
⚪️ ایمنی در محیط کار برای زنان
⚪️ آزار جنسی در محیط کار
تهیه شده است.
#هشت_مارس
#معیشت_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی : ۱۳۳ مورد زن‌کشی و قتل ناموسی (از بازه زمانی اسفند ۱۴۰۱ تا امروز)
گزارشی از افزایش خشونت سیستماتیک علیه زنان
طی یک سال گذشته و با استناد به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های حقوق‌بشری، ۱۳۳ مورد قتل زنان با انگیزه‌های ناموسی و یا زن‌کشی صورت گرفته است؛ پر واضح است که این آمار، فقط متکی بر موارد و شهرهایی است که این جنایات در آن، مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته‌اند.
تراکم اصلی این قتل‌ها در شهرهای ارومیه، تهران، نجف‌آباد اصفهان، کارزون، مشهد، خوی، سردشت، دامغان، محلات،،پیرانشهر، الشتر، کرج (کمالشهر)، دماوند، نوشهر، اهواز، ماهدشت، هیدج (زنجان) و انزلی بوده است.
همچنین بالاترین آمار زن‌کشی و قتل‌های ناموسی در ۶ ماه نخست سال برای ۵۲ مورد نخست، متعلق به ارومیه و سپس تهران بوده است.
ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/kDQS2
#هشت_مارس
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
گزارشی از افزایش خشونت سیستماتیک علیه زنان
طی یک سال گذشته و با استناد به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های حقوق‌بشری، ۱۳۳ مورد قتل زنان با انگیزه‌های ناموسی و یا زن‌کشی صورت گرفته است؛ پر واضح است که این آمار، فقط متکی بر موارد و شهرهایی است که این جنایات در آن، مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته‌اند.
تراکم اصلی این قتل‌ها در شهرهای ارومیه، تهران، نجف‌آباد اصفهان، کارزون، مشهد، خوی، سردشت، دامغان، محلات،،پیرانشهر، الشتر، کرج (کمالشهر)، دماوند، نوشهر، اهواز، ماهدشت، هیدج (زنجان) و انزلی بوده است.
همچنین بالاترین آمار زن‌کشی و قتل‌های ناموسی در ۶ ماه نخست سال برای ۵۲ مورد نخست، متعلق به ارومیه و سپس تهران بوده است.
ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/kDQS2
#هشت_مارس
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Telegraph
۱۳۳مورد زن‌کشی و قتل ناموسی (از بازه زمانی اسفند ۱۴۰۱ تا امروز)
bidarzani گزارشی از افزایش خشونت سیستماتیک علیه زنان طی یک سال گذشته و با استناد به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های حقوق‌بشری، ۱۳۳ مورد قتل زنان با انگیزه‌های ناموسی و یا زن‌کشی صورت گرفته است؛ پر واضح است که این آمار، فقط متکی بر موارد و شهرهایی است که…
بيدارزنى
Video
🟣#بیدارزنی : ویدئویی از گزارش افزایش خشونت سیستماتیک علیه زنان
۱۳۳ مورد زن‌کشی و قتل ناموسی (از بازه زمانی اسفند ۱۴۰۱ تا امروز)
طی یک سال گذشته و با استناد به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های حقوق‌بشری، ۱۳۳ مورد قتل زنان با انگیزه‌های ناموسی و یا زن‌کشی صورت گرفته است؛ پر واضح است که این آمار، فقط متکی بر موارد و شهرهایی است که این جنایات در آن، مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته‌اند.
#هشت_مارس
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
۱۳۳ مورد زن‌کشی و قتل ناموسی (از بازه زمانی اسفند ۱۴۰۱ تا امروز)
طی یک سال گذشته و با استناد به اخبار منتشر شده از سوی رسانه‌های حقوق‌بشری، ۱۳۳ مورد قتل زنان با انگیزه‌های ناموسی و یا زن‌کشی صورت گرفته است؛ پر واضح است که این آمار، فقط متکی بر موارد و شهرهایی است که این جنایات در آن، مورد پوشش رسانه‌ای قرار گرفته‌اند.
#هشت_مارس
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن‌کشی #قتل‌های_ناموسی
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی: آمدن بهار و سال نو مبارک
سال ۱۴۰۲ را از سر گذراندیم. همچون سال‌های گذشته، باز هم سرکوب، زندان، شکنجه و اعدام را تجربه کردیم و به‌موازات آن نیز ایستادن و مقاومت را در کنار یکدیگر آموختیم.
بهاری دیگر در حالی از راه می‌رسد که خانواده‌های دادخواه، باز هم با قاب عکس‌ها و یاد عزیزانشان، سفره‌ی هفت‌سین را تزیین می‌کنند. مادران دیگری، امسال داغدار شدند و رنج نوروزِ بدون فرزند را تجربه می‌کنند.
بسیاری از آزاد اندیشان و عدالت‌خواهان، سال نو را در زندان‌های سراسر کشور، آغاز می‌کنند و عده‌ای دیگر نیز با انبوهی از پرونده‌سازی‌های امنیتی مواجهند.
در همین حال، جنگ در غزه همچنان ادامه دارد و جمهوری اسلامی نیز در کنار دیگر قدرت‌ها، در حال کسب اعتبار و منفعت خویش است و در این میان، این کودکان و مردم غزه هستند که قربانی تمامیت‌خواهی این حکومت‌ها می‌شوند.
اگرچه در چنین شرایط اسفناکی، شاید تبریک به مناسبت آمدن بهار و نوروز، دیگر در ذهن‌ها نگنجد، اما ما باز هم آمدن سال نو را تبریک می‌گوییم.
⚪️ تبریک به همه‌ی انسان‌های آزاده که با مقاومتشان در سالی که گذشت، تمام معادلات حکومت را برهم زدند. تبریک به مادران دادخواهی که صبر و ایستادگی را به ما آموختند و بزرگوارانه در کنار مردم و پیشروتر از سایرین، مبارزه می‌کنند. تبریک به همه‌ی زنانی که همچنان در خیابان با پوشش اختیاری، مقابل ماموران و طیف کثیر آتش‌به‌اختیارها ایستاده‌اند.
تبریک به فعالان حقوق زنان که امسال، بیش از سال‌های گذشته هدف سرکوب حکومت قرار گرفتند اما کماکان با قدم‌های استوار در راه برابری‌خواهی گام برمی‌دارند.
و در نهایت، تبریک به کارگران، معلمان، دانشجویان، بازنشستگان، پرستاران و … که همواره در عدالت‌خواهی، پیشگام بوده‌اند.
روزی بهار آزادی، به بهای رنجِ این دوران، خواهد آمد.
زنده‌باد زندگی
زنده‌باد آزادی
▪️ نقاشی از «بهجت صدر»
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani
سال ۱۴۰۲ را از سر گذراندیم. همچون سال‌های گذشته، باز هم سرکوب، زندان، شکنجه و اعدام را تجربه کردیم و به‌موازات آن نیز ایستادن و مقاومت را در کنار یکدیگر آموختیم.
بهاری دیگر در حالی از راه می‌رسد که خانواده‌های دادخواه، باز هم با قاب عکس‌ها و یاد عزیزانشان، سفره‌ی هفت‌سین را تزیین می‌کنند. مادران دیگری، امسال داغدار شدند و رنج نوروزِ بدون فرزند را تجربه می‌کنند.
بسیاری از آزاد اندیشان و عدالت‌خواهان، سال نو را در زندان‌های سراسر کشور، آغاز می‌کنند و عده‌ای دیگر نیز با انبوهی از پرونده‌سازی‌های امنیتی مواجهند.
در همین حال، جنگ در غزه همچنان ادامه دارد و جمهوری اسلامی نیز در کنار دیگر قدرت‌ها، در حال کسب اعتبار و منفعت خویش است و در این میان، این کودکان و مردم غزه هستند که قربانی تمامیت‌خواهی این حکومت‌ها می‌شوند.
اگرچه در چنین شرایط اسفناکی، شاید تبریک به مناسبت آمدن بهار و نوروز، دیگر در ذهن‌ها نگنجد، اما ما باز هم آمدن سال نو را تبریک می‌گوییم.
⚪️ تبریک به همه‌ی انسان‌های آزاده که با مقاومتشان در سالی که گذشت، تمام معادلات حکومت را برهم زدند. تبریک به مادران دادخواهی که صبر و ایستادگی را به ما آموختند و بزرگوارانه در کنار مردم و پیشروتر از سایرین، مبارزه می‌کنند. تبریک به همه‌ی زنانی که همچنان در خیابان با پوشش اختیاری، مقابل ماموران و طیف کثیر آتش‌به‌اختیارها ایستاده‌اند.
تبریک به فعالان حقوق زنان که امسال، بیش از سال‌های گذشته هدف سرکوب حکومت قرار گرفتند اما کماکان با قدم‌های استوار در راه برابری‌خواهی گام برمی‌دارند.
و در نهایت، تبریک به کارگران، معلمان، دانشجویان، بازنشستگان، پرستاران و … که همواره در عدالت‌خواهی، پیشگام بوده‌اند.
روزی بهار آزادی، به بهای رنجِ این دوران، خواهد آمد.
زنده‌باد زندگی
زنده‌باد آزادی
▪️ نقاشی از «بهجت صدر»
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani
Forwarded from Blackfishvoice (BFV)
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
با گذشت ۴۵ سال از استقرار نظام اسلامی در ایران، زن‌ستیزانِ حاکم کماکان و به زبونانه‌ترین وجهی در صددِ سرکوبِ زنان و ایده‌ی برابری هستند.
در تازه‌ترین این اقداماتِ امنیتی-قضایی، صبح روز هشتم فروردین ۱۴۰۳، بیش از ۶۰ سال حبس برای فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی در گیلان صادر شد.
بر اساس گزارش #بیدارزنی
#زهره_دادرس به ۹ سال و ۶ ماه حبس (به اتهام تشکیل گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی به ۶ سال و یک روز حبس تعزیری
و به اتهام اجتماع و تبانی، به ۳ سال و شش ماه و یک روز حبس تعزیری) محکوم شده است.
#فروغ_سمیع_نیا #سارا_جهانی #یاسمین_حشدری #شیوا_شاه_سیا #نگین_رضایی #متین_یزدانی #آزاده_چاووشیان» و #زهرا_دادرس هریک به ۶ سال و ۳ ماه و ۱۷ روز حبس (اجتماع و تبانی به سه سال و شش ماه و یک روز حبس برای اتهام عضویت در گروه، به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس) محکوم شده‌اند.
همچنین #جلوه_جواهری و #هومن_طاهری به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شدند.
#زن_زندگی_آزادی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #علیه_بی_تفاوتی
@Blackfishvoice1
در تازه‌ترین این اقداماتِ امنیتی-قضایی، صبح روز هشتم فروردین ۱۴۰۳، بیش از ۶۰ سال حبس برای فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی در گیلان صادر شد.
بر اساس گزارش #بیدارزنی
#زهره_دادرس به ۹ سال و ۶ ماه حبس (به اتهام تشکیل گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی به ۶ سال و یک روز حبس تعزیری
و به اتهام اجتماع و تبانی، به ۳ سال و شش ماه و یک روز حبس تعزیری) محکوم شده است.
#فروغ_سمیع_نیا #سارا_جهانی #یاسمین_حشدری #شیوا_شاه_سیا #نگین_رضایی #متین_یزدانی #آزاده_چاووشیان» و #زهرا_دادرس هریک به ۶ سال و ۳ ماه و ۱۷ روز حبس (اجتماع و تبانی به سه سال و شش ماه و یک روز حبس برای اتهام عضویت در گروه، به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس) محکوم شده‌اند.
همچنین #جلوه_جواهری و #هومن_طاهری به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شدند.
#زن_زندگی_آزادی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد #علیه_بی_تفاوتی
@Blackfishvoice1
Forwarded from بيدارزنى
🟣 اوتیسم: مدل اجتماعی معلولیت و تنوع عصب‌شناختی و برخی پژوهش‌های جدید
«به ندا که نام فامیلی نداشت،
به عاطفه رجبی سهاله
و به همه‌ی زندگی‌های عزیزِ از دست رفته در ستم‌گری و تباه‌کاری جمهوری اسلامی»
🟣 #بیدارزنی: سال گذشته اولین کتابچه از مجموعه کتابچه‌های مطالعات انتقادی معلولیت با عنوان دو مکتوب، ترجمه و در وبسایت بیدارزنی منتشر شد که شامل ترجمه سخنرانی «به خاطر ما ماتم نگیرید» از جیم سینکلر و فصل اتوبیوگرافیک پایان‌نامه جودی سینگر بود. دومین مجلد این مجموعه، نگاهی است به اوتیسم با توجه به پژوهش‌های تجربی کیفی و کَمّی و نظریه‌های جدید و از منظر مدل اجتماعی معلولیت و پارادایم تنوع عصبی (نورودایورسیتی). برخی بخش‌های این کتابچه پیش‌تر در کانال تلگرامی مطالعات انتقادی معلولیت به صورت جداگانه منتشر شده‌اند. به این مطالب ارجاعات افزوده و از نو ویرایش شده‌اند.
مقبولیت و استفاده از مدل اجتماعی معلولیت و پارادایم تنوع عصبی (نورودایورستی) در فهم معلولیت و همچنین بازنگری در خدمات، برنامه‌ها و سیاست‌های رفاهی، اجتماعی و آموزشی با سرعت زیادی درحال گسترش است و خوشبختانه تاثیرگذاری آن در بسیاری از کشورها در مورد اقدامات مرتبط با اوتیسم شروع شده‌است. به عنوان مثال در انگلستان رویکرد تنوع عصبی وارد نظام سلامت شده و طیف وسیعی از امکانات با هدف دربرگیرندگی، حقوق افراد اوتیستیک، حمایت از خانواده، توجه به نیازها و اقدامات متناسب با وضعیت خانواده و فرد و با هماهنگی و نظر فرد اوتیستیک انجام می‌شوند رو به گسترش هستند. البته این اقدامات کافی نیست زیرا همچنان بیشتر به سطح فردی مربوط هستند و از تغییرات کلان و در سطح اجتماعی کمابیش غفلت می‌شود.
هم موضوعات متعددی وجود دارد که در این کتابچه مورد بحث قرار نگرفته‌اند و هم با توجه به سرعت تحقیقات، دانش درباره اوتیسم درحال روزآمد شدن است. بنابراین این کتابچه ویراست‌های بعدی خواهد داشت و تلاش می‌شود که محتوای آن سالی یک‌بار مورد بازبینی قرار گیرد.
همچنین با توجه به این که والدین و دوستان و نزدیکان افراد اوتیستیک نیازبه راهنمایی‌های عملی نیز دارند، در ویراست‌های بعدی تلاش خواهد شد تا راهنمایی‌هایی عملی نیز فراهمb شود.
⚪️ فساد و غارت‌گری و معلولیت‌ستیزی ساختاری حاکم بر ایران، خشک‌مغزی پزشکانی که بر سازمان بهزیستی حکومت می‌کنند، تاریخ‌گذشتگی روان‌شناسان، روان‌پزشکان و عصب‌شناسان صاحب‌نام و پوسیدگی نظری تاروپود قلمروهای خیالی که برای خود در دانشگاه‌ها، کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها ساخته‌اند، صنعتی-کالایی شدن توانبخشی و حوزه سلامتn روان و انجمن‌ها و خیریه‌های وابستگان به منابع رانت و قدرت در حکومت جمهوری اسلامی، همچنان سدی محکم دربرابر ترویج و به کار بسته‌شدن یافته‌های پژوهش‌های جدید میان‌رشته‌ای و خلاف جریان اصلی هستند.
اما جامعه در سکون نیست، بلکه آوردگاه نبرد طبقات و گروه‌های ستمدیده با قدرتمندان زورگو و استثمارگر، و میدانِ چشم‌درچشم ستم‌گران دوختن، «نه» گفتن و مقاومت است. جنبش انقلابی «ژن، ژیان، ئازادی» و مردم، بالاخص دختران نوجوان و زنان مبارز کرد و بلوچ که در صف اول این خیزش ایستاده‌اند، نشان می‌دهند که با وجود دهه‌ها ستم و سرکوب ساختاری و پلیسی-نظامی اقلیت‌ها، زنان و کارگران در دو رژیم پهلوی و اسلامی، ستم‌ستیزی و میل جامعه به برابری و عدالت اجتماعی و آزادی و حقوق انسانی، همچنان نفس می‌کشد....
▪️طرح روی جلد کتابچه: «زمین و سبز» اثر «مارک روتکو»
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/44448
@bidarzani
«به ندا که نام فامیلی نداشت،
به عاطفه رجبی سهاله
و به همه‌ی زندگی‌های عزیزِ از دست رفته در ستم‌گری و تباه‌کاری جمهوری اسلامی»
🟣 #بیدارزنی: سال گذشته اولین کتابچه از مجموعه کتابچه‌های مطالعات انتقادی معلولیت با عنوان دو مکتوب، ترجمه و در وبسایت بیدارزنی منتشر شد که شامل ترجمه سخنرانی «به خاطر ما ماتم نگیرید» از جیم سینکلر و فصل اتوبیوگرافیک پایان‌نامه جودی سینگر بود. دومین مجلد این مجموعه، نگاهی است به اوتیسم با توجه به پژوهش‌های تجربی کیفی و کَمّی و نظریه‌های جدید و از منظر مدل اجتماعی معلولیت و پارادایم تنوع عصبی (نورودایورسیتی). برخی بخش‌های این کتابچه پیش‌تر در کانال تلگرامی مطالعات انتقادی معلولیت به صورت جداگانه منتشر شده‌اند. به این مطالب ارجاعات افزوده و از نو ویرایش شده‌اند.
مقبولیت و استفاده از مدل اجتماعی معلولیت و پارادایم تنوع عصبی (نورودایورستی) در فهم معلولیت و همچنین بازنگری در خدمات، برنامه‌ها و سیاست‌های رفاهی، اجتماعی و آموزشی با سرعت زیادی درحال گسترش است و خوشبختانه تاثیرگذاری آن در بسیاری از کشورها در مورد اقدامات مرتبط با اوتیسم شروع شده‌است. به عنوان مثال در انگلستان رویکرد تنوع عصبی وارد نظام سلامت شده و طیف وسیعی از امکانات با هدف دربرگیرندگی، حقوق افراد اوتیستیک، حمایت از خانواده، توجه به نیازها و اقدامات متناسب با وضعیت خانواده و فرد و با هماهنگی و نظر فرد اوتیستیک انجام می‌شوند رو به گسترش هستند. البته این اقدامات کافی نیست زیرا همچنان بیشتر به سطح فردی مربوط هستند و از تغییرات کلان و در سطح اجتماعی کمابیش غفلت می‌شود.
هم موضوعات متعددی وجود دارد که در این کتابچه مورد بحث قرار نگرفته‌اند و هم با توجه به سرعت تحقیقات، دانش درباره اوتیسم درحال روزآمد شدن است. بنابراین این کتابچه ویراست‌های بعدی خواهد داشت و تلاش می‌شود که محتوای آن سالی یک‌بار مورد بازبینی قرار گیرد.
همچنین با توجه به این که والدین و دوستان و نزدیکان افراد اوتیستیک نیازبه راهنمایی‌های عملی نیز دارند، در ویراست‌های بعدی تلاش خواهد شد تا راهنمایی‌هایی عملی نیز فراهمb شود.
⚪️ فساد و غارت‌گری و معلولیت‌ستیزی ساختاری حاکم بر ایران، خشک‌مغزی پزشکانی که بر سازمان بهزیستی حکومت می‌کنند، تاریخ‌گذشتگی روان‌شناسان، روان‌پزشکان و عصب‌شناسان صاحب‌نام و پوسیدگی نظری تاروپود قلمروهای خیالی که برای خود در دانشگاه‌ها، کلینیک‌ها و بیمارستان‌ها ساخته‌اند، صنعتی-کالایی شدن توانبخشی و حوزه سلامتn روان و انجمن‌ها و خیریه‌های وابستگان به منابع رانت و قدرت در حکومت جمهوری اسلامی، همچنان سدی محکم دربرابر ترویج و به کار بسته‌شدن یافته‌های پژوهش‌های جدید میان‌رشته‌ای و خلاف جریان اصلی هستند.
اما جامعه در سکون نیست، بلکه آوردگاه نبرد طبقات و گروه‌های ستمدیده با قدرتمندان زورگو و استثمارگر، و میدانِ چشم‌درچشم ستم‌گران دوختن، «نه» گفتن و مقاومت است. جنبش انقلابی «ژن، ژیان، ئازادی» و مردم، بالاخص دختران نوجوان و زنان مبارز کرد و بلوچ که در صف اول این خیزش ایستاده‌اند، نشان می‌دهند که با وجود دهه‌ها ستم و سرکوب ساختاری و پلیسی-نظامی اقلیت‌ها، زنان و کارگران در دو رژیم پهلوی و اسلامی، ستم‌ستیزی و میل جامعه به برابری و عدالت اجتماعی و آزادی و حقوق انسانی، همچنان نفس می‌کشد....
▪️طرح روی جلد کتابچه: «زمین و سبز» اثر «مارک روتکو»
ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/44448
@bidarzani
بیدارزنی
اوتیسم: مدل اجتماعی معلولیت و تنوع عصب‌شناختی و برخی پژوهش‌های جدید - بیدارزنی
انتشار دومین کتابچه از مجموعه کتابچه‌های مطالعات انتقادی معلولیت، به مناسبت دوم آوریل روز جهانی پذیرش اوتیسم