🟣 مروری بر وضعیت «زینب همرنگ»، فعال صنفی و معلم بازنشسته زندانی
⚪️ متن ارسالی به بیدارزنی
متن پیش‌رو، یادداشتی ارسالی پیرامون وضعیت زینب همرنگ، از معلمان زندانی و فعالان صنفی فرهنگیان است. زینب همرنگ که برای تحمل ۵ سال حبس تعزیری خود در زندان اوین محبوس است، در زمره‌ی معلمانی است که حتی در شرایط زندان نیز، همراهی و هم‌دلی خود با اعتراضات دانشجویان، دانش‌آموزان و جامعه را از خاطر نبرده است.
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#زنان_زندانی_سیاسی
#یاد
@bidarzani
⚪️ متن ارسالی به بیدارزنی
متن پیش‌رو، یادداشتی ارسالی پیرامون وضعیت زینب همرنگ، از معلمان زندانی و فعالان صنفی فرهنگیان است. زینب همرنگ که برای تحمل ۵ سال حبس تعزیری خود در زندان اوین محبوس است، در زمره‌ی معلمانی است که حتی در شرایط زندان نیز، همراهی و هم‌دلی خود با اعتراضات دانشجویان، دانش‌آموزان و جامعه را از خاطر نبرده است.
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
#زنان_زندانی_سیاسی
#یاد
@bidarzani
Telegraph
مروری بر وضعیت «زینب همرنگ»، فعال صنفی و معلم بازنشسته زندانی
«زینب همرنگ، معلم زندانی ۵۰ساله، اهل شهرستان مغان در استان اردبیل و ساکن تهران، از فعالین صنفی فرهنگیان است. بازداشت اول زینب، به‌دلیل پی‌گیری مطالبات معلمان، اعتراض به سقوط هواپیمای اوکراینی و شرکت در تجمعی مسالمت‌آمیز در اعتراض به این فاجعه، در تاریخ…
بيدارزنى
Photo
🟣مروری بر وضعیت «فروغ تقی‌پور» زندانی سیاسی محبوس در اوین
فروغ تقی‌پور متولد ۱۳۷۳ و ساکن تهران است. او دارای مدرک کارشناسی حسابداری است و از زندانیان زن سیاسی محبوس در زندان اوین است.
وی اولین بار در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۸ همراه با مادرش «نسیم جباری» با یورش مامورین امنیتی در منزل بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
پس از نزدیک به دو ماه بازجویی، او به همراه مادرش و دو زن هم‌پرونده‌ای دیگر، به بند عمومی زندان قرچک منتقل شد. در این دوره - یعنی سال ۹۹ - جان زندانیان به دلیل شیوع کرونا تحت‌خطر بود و به تعدادی از زندانیان مرخصی تعلق گرفت اما با تبدیل قرار فروغ تقی‌پور به وثیقه، مخالفت کردند. او در زندان به کرونا مبتلا شد و بدون دسترسی به خدمات پزشکی، آسیب‌های زیادی را متحمل شد. همچنین در مدت حبس در زندان قرچک، چندین‌بار مورد آزار و ضرب‌وشتم زندانیان به دستور مسئولین زندان قرار گرفت.
۱۶ دی‌ماه سال ۹۹، فروغ تقی‌پور همراه با مادرش در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست عموزاد به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق» محاکمه شد.
۲۴ اسفند همان سال حکم ۵ سال حبس به وی ابلاغ شد. او در دوره بازجویی نیز به دلیل فعالیت‌های پیشین خانواده‌اش در این سازمان، تحت فشار قرار گرفته بود.
فروغ تقی‌پور در زندان به دلیل بیماری و عدم دسترسی به درمان، متحمل آسیب‌های جسمی زیادی شد. در تاریخ ۸ شهریور ماه ۱۴۰۱ به‌دلیل بیماری‌های گوارشی و هموروئید، دستور انتقال وی به بیمارستانی خارج زندان صادر شد اما به دلیل عدم موافقت وی با بستن دستبند و پابند، بعد از چند ساعت بدون درمان و رسیدگی پزشکی به زندان بازگشت.
با وجود دستور پزشک به درمان اما وی همچنان از رسیدگی پزشکی محروم مانده است و برای بار دوم بعد از کرونا سلامتی‌اش به خطر افتاد.
فروغ تقی‌پور در تاریخ ۲۴ بهمن ۱۴۰۱ بعد از دستور عفو زندانیان سیاسی پس از حدود ۲ سال از زندان آزاد شد.
کمتر از ۶ ماه از آزادی او گذشته بود که مجددا در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ در جریان بازداشت‌های پیش از سالگرد قیام ژینا دوباره بازداشت و به بند ۲۰۹ منتقل شد.
او در تاریخ ۱۸ آذر ماه در دادسرای اوین به ظن عضویت در گروه‌های مخالف نظام با اتهام «بغی» تفهیم اتهام شد. به گفته‌ی نرگس محمدی: «فروغ ۲ ماه را در انفرادی گذراند تا به این اتهام اعتراف کند».
در تاریخ ۲۷ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ او همراه با هم‌پرونده‌ای خود «مرضیه فارسی»، هر کدام با همین اتهام به ۱۵ سال حبس محکوم شدند. این حکم در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی افشاری صادر شد.
هم اکنون این زندانی زن سیاسی در بند عمومی زندان اوین دوران حکم ۱۵ ساله را میگذراند که تنها ۷ ماه از آن گذشته است…فروغ تقی‌پور ۲۹ ساله، باید تا ۴۴ سالگی یعنی تمام دوران جوانی و حتی میانسالی‌اش را در زندان بگذراند. وضعیتی که تنها نمونه‌ی کوچکی از صدور احکام فله‌ای و حکم‌رانی به مددِ سرکوب حداکثری در جامعه است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#زنان_زندانی_سیاسی
#اعتراضات_سراسری
#یاد
@bidarzani
فروغ تقی‌پور متولد ۱۳۷۳ و ساکن تهران است. او دارای مدرک کارشناسی حسابداری است و از زندانیان زن سیاسی محبوس در زندان اوین است.
وی اولین بار در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۹۸ همراه با مادرش «نسیم جباری» با یورش مامورین امنیتی در منزل بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
پس از نزدیک به دو ماه بازجویی، او به همراه مادرش و دو زن هم‌پرونده‌ای دیگر، به بند عمومی زندان قرچک منتقل شد. در این دوره - یعنی سال ۹۹ - جان زندانیان به دلیل شیوع کرونا تحت‌خطر بود و به تعدادی از زندانیان مرخصی تعلق گرفت اما با تبدیل قرار فروغ تقی‌پور به وثیقه، مخالفت کردند. او در زندان به کرونا مبتلا شد و بدون دسترسی به خدمات پزشکی، آسیب‌های زیادی را متحمل شد. همچنین در مدت حبس در زندان قرچک، چندین‌بار مورد آزار و ضرب‌وشتم زندانیان به دستور مسئولین زندان قرار گرفت.
۱۶ دی‌ماه سال ۹۹، فروغ تقی‌پور همراه با مادرش در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست عموزاد به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» و «اجتماع و تبانی از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق» محاکمه شد.
۲۴ اسفند همان سال حکم ۵ سال حبس به وی ابلاغ شد. او در دوره بازجویی نیز به دلیل فعالیت‌های پیشین خانواده‌اش در این سازمان، تحت فشار قرار گرفته بود.
فروغ تقی‌پور در زندان به دلیل بیماری و عدم دسترسی به درمان، متحمل آسیب‌های جسمی زیادی شد. در تاریخ ۸ شهریور ماه ۱۴۰۱ به‌دلیل بیماری‌های گوارشی و هموروئید، دستور انتقال وی به بیمارستانی خارج زندان صادر شد اما به دلیل عدم موافقت وی با بستن دستبند و پابند، بعد از چند ساعت بدون درمان و رسیدگی پزشکی به زندان بازگشت.
با وجود دستور پزشک به درمان اما وی همچنان از رسیدگی پزشکی محروم مانده است و برای بار دوم بعد از کرونا سلامتی‌اش به خطر افتاد.
فروغ تقی‌پور در تاریخ ۲۴ بهمن ۱۴۰۱ بعد از دستور عفو زندانیان سیاسی پس از حدود ۲ سال از زندان آزاد شد.
کمتر از ۶ ماه از آزادی او گذشته بود که مجددا در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۴۰۲ در جریان بازداشت‌های پیش از سالگرد قیام ژینا دوباره بازداشت و به بند ۲۰۹ منتقل شد.
او در تاریخ ۱۸ آذر ماه در دادسرای اوین به ظن عضویت در گروه‌های مخالف نظام با اتهام «بغی» تفهیم اتهام شد. به گفته‌ی نرگس محمدی: «فروغ ۲ ماه را در انفرادی گذراند تا به این اتهام اعتراف کند».
در تاریخ ۲۷ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ او همراه با هم‌پرونده‌ای خود «مرضیه فارسی»، هر کدام با همین اتهام به ۱۵ سال حبس محکوم شدند. این حکم در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی افشاری صادر شد.
هم اکنون این زندانی زن سیاسی در بند عمومی زندان اوین دوران حکم ۱۵ ساله را میگذراند که تنها ۷ ماه از آن گذشته است…فروغ تقی‌پور ۲۹ ساله، باید تا ۴۴ سالگی یعنی تمام دوران جوانی و حتی میانسالی‌اش را در زندان بگذراند. وضعیتی که تنها نمونه‌ی کوچکی از صدور احکام فله‌ای و حکم‌رانی به مددِ سرکوب حداکثری در جامعه است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#زنان_زندانی_سیاسی
#اعتراضات_سراسری
#یاد
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 مروری بر وضعیت «ریحانه انصاری‌نژاد»، فعال کارگری محبوس در زندان اوین
ریحانه انصاری نژاد، فعال سندیکایی و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری است که در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ در منزل خود توسط مامورین وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ منتقل شد.
در اردیبهشت این سال، وی و تعدادی دیگر از فعالین صنفی و کارگری از جمله رضا شهابی، حسن سعیدی، شعبان محمدی، سوران لطفی، مسعود نیکخواه، رسول بداقی، آنیشا اسدالهی و کیوان مهتدی به همراه دو شهروند و فعال کارگری فرانسه که به ایران آمده بودند، بازداشت شدند.
علی‌رغم وضعیت وخیم سلامتی و نیاز مبرم این فعال کارگری بازنشسته که به‌خاطر سالها کار سخت در محیط غیر ایمن کارخانه‌ها، دچار دردهای مفاصلی و بیماری آرتریت روماتوئید شده است، نزدیک به سه ماه در بندهای ۲۰۹ زندان اوین از جمله در بند انفرادی، تحت فشار برای اخذ اعتراف اجباری قرار گرفت.
او پانزدهم مرداد ۱۴۰۱ با قرار وثیقه معادل یک و نیم میلیارد تومان از زندان اوین آزاد شد.
۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ این فعال کارگری همراه با چند تن دیگر از فعالین صنفی و کارگری که برای دیدار با خدیجه پاک ضمیر، همسر محمد حبیبی، به منزل وی رفته بودند توسط ماموران وزارت اطلاعات، مجددا دستگیر و پس از ۱۰ روز در تاریخ ۱۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ با قید وثیقه از زندان آزاد و پس از چند ماه از اتهام وارده تبرئه شد.
دادگاه پرونده نخست ریحانه انصاری‌نژاد روز دوشنبه ۲۶ تیرماه ۱۴۰۲ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار گردید.
وی از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” به چهار سال حبس تعزیری محکوم شد. همچنین او با دیگر مجازات تکمیلی شامل منع عضویت در احزاب، گروه ها، دستجات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌‌ها و مطبوعات و ممنوعیت خروج از کشور به مدت دو سال نیز محکوم شد.
با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی چهار سال حبس برای وی قابل اجرا خواهد بود.
▪️ریحانه انصاری‌نژاد، دوشنبه پانزدهم آبان ۱۴۰۲، جهت اجرای حکم، راهی زندان اوین شد و از آن زمان تاکنون در بند زنان زندان اوین است.
#یاد
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
ریحانه انصاری نژاد، فعال سندیکایی و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری است که در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ در منزل خود توسط مامورین وزارت اطلاعات بازداشت و به بند ۲۰۹ منتقل شد.
در اردیبهشت این سال، وی و تعدادی دیگر از فعالین صنفی و کارگری از جمله رضا شهابی، حسن سعیدی، شعبان محمدی، سوران لطفی، مسعود نیکخواه، رسول بداقی، آنیشا اسدالهی و کیوان مهتدی به همراه دو شهروند و فعال کارگری فرانسه که به ایران آمده بودند، بازداشت شدند.
علی‌رغم وضعیت وخیم سلامتی و نیاز مبرم این فعال کارگری بازنشسته که به‌خاطر سالها کار سخت در محیط غیر ایمن کارخانه‌ها، دچار دردهای مفاصلی و بیماری آرتریت روماتوئید شده است، نزدیک به سه ماه در بندهای ۲۰۹ زندان اوین از جمله در بند انفرادی، تحت فشار برای اخذ اعتراف اجباری قرار گرفت.
او پانزدهم مرداد ۱۴۰۱ با قرار وثیقه معادل یک و نیم میلیارد تومان از زندان اوین آزاد شد.
۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ این فعال کارگری همراه با چند تن دیگر از فعالین صنفی و کارگری که برای دیدار با خدیجه پاک ضمیر، همسر محمد حبیبی، به منزل وی رفته بودند توسط ماموران وزارت اطلاعات، مجددا دستگیر و پس از ۱۰ روز در تاریخ ۱۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ با قید وثیقه از زندان آزاد و پس از چند ماه از اتهام وارده تبرئه شد.
دادگاه پرونده نخست ریحانه انصاری‌نژاد روز دوشنبه ۲۶ تیرماه ۱۴۰۲ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی برگزار گردید.
وی از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” به چهار سال حبس تعزیری محکوم شد. همچنین او با دیگر مجازات تکمیلی شامل منع عضویت در احزاب، گروه ها، دستجات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌‌ها و مطبوعات و ممنوعیت خروج از کشور به مدت دو سال نیز محکوم شد.
با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی چهار سال حبس برای وی قابل اجرا خواهد بود.
▪️ریحانه انصاری‌نژاد، دوشنبه پانزدهم آبان ۱۴۰۲، جهت اجرای حکم، راهی زندان اوین شد و از آن زمان تاکنون در بند زنان زندان اوین است.
#یاد
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 از دادخواهان خاوران: راحله راحمی‌پور، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین
⚪️ ابتلا به تومور مغزی این زندانی سیاسی و رد عدم تحمل حبس وی توسط پزشکی قانونی و وزارت اطلاعات
راحله راحمی‌پور، متولد ۱۳۳۱، از دادخواهان خاوران در حال گذران پنج سال حبس تعزیری خود در زندان اوین است.
وی در آبان ۱۳۹۸ً بازداشت و بیش از یک ماه در انفرادی بند دو الف سپاه تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از آزادی موقت با قرار وثیقه، جهت درمان سردردهای ناشی از فشار‌های عصبی تحت درمان قرار گرفت و متوجه وجود «تومور مغزی» شد.
او در آبان سال گذشته جهت تحمل حبس به زندان اوین منتقل شد.
▪️بر اساس گزارش ارسالی به #بیدارزنی: «راحله راحمی‌پور در زندان اوین چندین‌بار دچار حمله‌ی قلبی شده است که هربار به بهداری زندان منتقل و بدون رسیدگی خاصی به بند بازگردانده شده است. در یکی از حمله‌های قلبی تقریبا با حالت نیمه هوشیار به بیمارستان منتقل شد و مورد آنژیو قرار گرفت. اما سریعا به زندان بازگردانده شد و بدون وجود هیچ امکاناتی برای نگهداری از یک بیمار قلبی، در بند رها شد.
علاوه بر وجود تومور مغزی، وی در مرداد سال جاری، به‌دلیل تداوم سردردهای شدید و طولانی به بیمارستان منتقل و بعد از انجام MRI مشاهده شد که تومور قبلی رشد کرده و یک تومور ۴ میلی دیگر نیز در سر وی به وجود آمده است. این شرایط بحرانی با ورم جمجمه نیز همراه شده است.
طی این مدت، سردرهای او همچنان ادامه دارد و با وجود مشاهدات و ارائه‌ی پرونده‌ی پزشکی، کمیسیون پزشکی قانونی پس از تشکیل جلسه (به‌دلیل حضور ایشان در مراسم یادبود جانباختگان ۱۳۶۷ در بند زنان اوین) با عدم تحمل حبس مواجه شد. این عین جمله‌ای است که در رد عدم تحمل حبس به او اعلام شده است.
علاوه بر همه‌ی این موارد، نیروهای اطلاعات و دادستانی با مرخصی درمانی او نیز مخالفت کردند. بیماری‌های راحله راحمی‌پور که مدارک آن به پزشکی قانونی ارائه شده، عبارتند از: تالاسمی مینور،بیماری قلبی، تومور مغزی با وضعیت حاد، نوسان فشار خون، آب مروارید، دیابت و درد مفاصلی که با تورم و دفرمه شدن انگشتان پا همراه است. به شکلی که تعادل او را هنگام راه رفتن مختل کرده است».
برادر وی «حسین راحمی‌پور» به همراه همسر باردار خود به اتهام عضویت در «سازمان راه کارگر»، در سال ۱۳۶۲ بازداشت و در شهریور ۱۳۶۳ اعدام شد. راحله راحمی در تمامی این سالها دادخواه برادر و همچنین پیگیر سرنوشت برادرزاده‌اش که در زندان اوین به دنیا آمد، بود و سال گذشته توسط قاضی صلواتی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به شش سال و دو ماه حبس تعزیری محکوم شد.
#یاد
#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
⚪️ ابتلا به تومور مغزی این زندانی سیاسی و رد عدم تحمل حبس وی توسط پزشکی قانونی و وزارت اطلاعات
راحله راحمی‌پور، متولد ۱۳۳۱، از دادخواهان خاوران در حال گذران پنج سال حبس تعزیری خود در زندان اوین است.
وی در آبان ۱۳۹۸ً بازداشت و بیش از یک ماه در انفرادی بند دو الف سپاه تحت بازجویی قرار گرفت. او پس از آزادی موقت با قرار وثیقه، جهت درمان سردردهای ناشی از فشار‌های عصبی تحت درمان قرار گرفت و متوجه وجود «تومور مغزی» شد.
او در آبان سال گذشته جهت تحمل حبس به زندان اوین منتقل شد.
▪️بر اساس گزارش ارسالی به #بیدارزنی: «راحله راحمی‌پور در زندان اوین چندین‌بار دچار حمله‌ی قلبی شده است که هربار به بهداری زندان منتقل و بدون رسیدگی خاصی به بند بازگردانده شده است. در یکی از حمله‌های قلبی تقریبا با حالت نیمه هوشیار به بیمارستان منتقل شد و مورد آنژیو قرار گرفت. اما سریعا به زندان بازگردانده شد و بدون وجود هیچ امکاناتی برای نگهداری از یک بیمار قلبی، در بند رها شد.
علاوه بر وجود تومور مغزی، وی در مرداد سال جاری، به‌دلیل تداوم سردردهای شدید و طولانی به بیمارستان منتقل و بعد از انجام MRI مشاهده شد که تومور قبلی رشد کرده و یک تومور ۴ میلی دیگر نیز در سر وی به وجود آمده است. این شرایط بحرانی با ورم جمجمه نیز همراه شده است.
طی این مدت، سردرهای او همچنان ادامه دارد و با وجود مشاهدات و ارائه‌ی پرونده‌ی پزشکی، کمیسیون پزشکی قانونی پس از تشکیل جلسه (به‌دلیل حضور ایشان در مراسم یادبود جانباختگان ۱۳۶۷ در بند زنان اوین) با عدم تحمل حبس مواجه شد. این عین جمله‌ای است که در رد عدم تحمل حبس به او اعلام شده است.
علاوه بر همه‌ی این موارد، نیروهای اطلاعات و دادستانی با مرخصی درمانی او نیز مخالفت کردند. بیماری‌های راحله راحمی‌پور که مدارک آن به پزشکی قانونی ارائه شده، عبارتند از: تالاسمی مینور،بیماری قلبی، تومور مغزی با وضعیت حاد، نوسان فشار خون، آب مروارید، دیابت و درد مفاصلی که با تورم و دفرمه شدن انگشتان پا همراه است. به شکلی که تعادل او را هنگام راه رفتن مختل کرده است».
برادر وی «حسین راحمی‌پور» به همراه همسر باردار خود به اتهام عضویت در «سازمان راه کارگر»، در سال ۱۳۶۲ بازداشت و در شهریور ۱۳۶۳ اعدام شد. راحله راحمی در تمامی این سالها دادخواه برادر و همچنین پیگیر سرنوشت برادرزاده‌اش که در زندان اوین به دنیا آمد، بود و سال گذشته توسط قاضی صلواتی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به شش سال و دو ماه حبس تعزیری محکوم شد.
#یاد
#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 #یاد: مروری بر وضعیت «زهرا دادرس» فعال زنان محبوس در زندان لاکان رشت
⚪️ هشت مارس گذشته در شرایطی سپری شد که پاسخ تجمع برحق فعالان حقوق زنان کورد، با احضار پیش‌گیرانه و بازداشت‌های امنیتی گسترده در شهرهای سنندج، سقز و دهگلان داده شد. فعالان حقوق زنان تهران و کرج با قرائت بیانیه و مخالفت بی‌چون و چرا با احکام ارتجاعی اعدام، گردهمایی خود را شکل دادند. از دیگرسو، در هشت مارس گذشته، بسیاری از فعالان حقوق زنان در شهرهای مختلف، در حال گذران دوران حبس خود بودند (هستند).
یکی از این فعالین، #زهرا_دادرس است.
زهرا دادرس، متولد ۱۳۵۹، از فعالان شناخته‌شده اجتماعی در حوزه حقوق زنان و حقوق کودکان در رشت است. او سال‌های متمادی در انجمن‌های مردم‌نهاد کودکان و زنان مشغول به فعالیت بوده و در اجرای طرح‌هایی در راستای تغذیه، بهداشت و آموزش کودکان کار و کودکان کم برخوردار و فعالیت‌هایی در حوزه اشتغال و توانمندسازی زنان سرپرست خانوار و ارتقای بهداشت و سلامت زنان کم‌برخوردار استان، گام‌های مهمی برداشته است.
⚪️ #زهره_دادرس در مصاحبه با کانون زنان ایرانی در ارتباط با وضعیت سلامت خواهر و هم‌پرونده‌ای خود زهرا گفته بود: «خواهرم تا بیست روز حتی صدای فرزندانش را نشنید ... او را بارها زدند و از روی صندلی پرت کردند. وقتی به زندان منتقل شدیم، در بخش قرنطینه زندان من کبودی‌های روی پای او را دیدم ... خواهرم مبتلا به فقر شدید آهن، کم‌خونی، و توده‌هایی با درجه سرطانی است اما در مدت بازجویی و بازداشت، محرومیت از داروهای خود را تجربه کرد که این باعث اختلال هورمونی و بیش از ۲۰ روز خونریزی قاعدگی شد ... زهرا به عنوان مادر در دوران بازجویی مورد تحقیر و تهدید به دستگیری فرزندانش قرار گرفت. به او می‌گفتند فرزندش را توی گونی می‌کنند یا اینکه او در اتاق کناری درحال بازجویی است.»
زهرا دادرس، به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و همچنین به اتهام «عضویت در گروه» به دوسال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.
وی هم‌اینک در بند قرنطینه (زنان سیاسی) زندان لاکان رشت در حال تحمل دوران محکومیت خود است.
#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
⚪️ هشت مارس گذشته در شرایطی سپری شد که پاسخ تجمع برحق فعالان حقوق زنان کورد، با احضار پیش‌گیرانه و بازداشت‌های امنیتی گسترده در شهرهای سنندج، سقز و دهگلان داده شد. فعالان حقوق زنان تهران و کرج با قرائت بیانیه و مخالفت بی‌چون و چرا با احکام ارتجاعی اعدام، گردهمایی خود را شکل دادند. از دیگرسو، در هشت مارس گذشته، بسیاری از فعالان حقوق زنان در شهرهای مختلف، در حال گذران دوران حبس خود بودند (هستند).
یکی از این فعالین، #زهرا_دادرس است.
زهرا دادرس، متولد ۱۳۵۹، از فعالان شناخته‌شده اجتماعی در حوزه حقوق زنان و حقوق کودکان در رشت است. او سال‌های متمادی در انجمن‌های مردم‌نهاد کودکان و زنان مشغول به فعالیت بوده و در اجرای طرح‌هایی در راستای تغذیه، بهداشت و آموزش کودکان کار و کودکان کم برخوردار و فعالیت‌هایی در حوزه اشتغال و توانمندسازی زنان سرپرست خانوار و ارتقای بهداشت و سلامت زنان کم‌برخوردار استان، گام‌های مهمی برداشته است.
⚪️ #زهره_دادرس در مصاحبه با کانون زنان ایرانی در ارتباط با وضعیت سلامت خواهر و هم‌پرونده‌ای خود زهرا گفته بود: «خواهرم تا بیست روز حتی صدای فرزندانش را نشنید ... او را بارها زدند و از روی صندلی پرت کردند. وقتی به زندان منتقل شدیم، در بخش قرنطینه زندان من کبودی‌های روی پای او را دیدم ... خواهرم مبتلا به فقر شدید آهن، کم‌خونی، و توده‌هایی با درجه سرطانی است اما در مدت بازجویی و بازداشت، محرومیت از داروهای خود را تجربه کرد که این باعث اختلال هورمونی و بیش از ۲۰ روز خونریزی قاعدگی شد ... زهرا به عنوان مادر در دوران بازجویی مورد تحقیر و تهدید به دستگیری فرزندانش قرار گرفت. به او می‌گفتند فرزندش را توی گونی می‌کنند یا اینکه او در اتاق کناری درحال بازجویی است.»
زهرا دادرس، به اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و همچنین به اتهام «عضویت در گروه» به دوسال و هفت ماه و ۱۶ روز حبس محکوم شد.
وی هم‌اینک در بند قرنطینه (زنان سیاسی) زندان لاکان رشت در حال تحمل دوران محکومیت خود است.
#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani