Forwarded from روان‌کوک
#پیشنویس #نمایشنامه
در این قسمت از تحلیل می خوام به چندتا از ویژگی های بارز آنشرلی بپردازم.
نکته ای وجود داره که با اینکه پیش از این اشاره کردم ،چون خیلی مهمه دوباره تکرار می کنم.
گفتیم که هر نمایشنامه از سه بخش یا سه پرده تشکیل شده.پرده اول،پرده میانی و پرده نهایی.
در همذات پنداری ها من در پرده اول نمایشنامه شخصیتی که بیشترین شباهت رو در ناخوداگاه به من داره انتخاب می کنم و اگر پرده نهایی داستان برای ناخوداگاه من مطلوب باشه(که در اکثر داستانهای افسانه ای پرده آخر با خوشبختی همراهه) من به این نتیجه می رسم که برای اینکه پرده آخر زندگی من هم مثل قصه بشه باید زندگی واقعی رو مثل پرده دوم اجرا کنم.
البته لازم به ذکره که ویژگی های ذاتی شخصیتی و استعدادهای من هم در این زمینه به کمکم میاد.
در قصه آنشرلی اگر نخوایم خیلی وارد جزییات بشیم با یک آدم پر حرف خیال پرداز طرفیم.پس واضحه کسی که با آنه همذات پنداری کرده این صفات رو در خودش پرورش میده.خیلی خیال پردازی می کنه در حدی که شاید دنیای خیالاتش براش امن تر و پر رنگ تر از دنیای واقعیش میشه و احتمالا این دسته از آدمها وقتی زندگی براشون خیلی سخت میشه وارد دنیای خیالاتشون میشن.
اما اگه یکم جزیی تر بررسی کنیم می بینم که آنه بعضی جا ها خرابکاریاش رو با پر حرفی شیرینش جبران می کنه.به این شکل که طرف بعد از یک خرابکاری انقدر حرف می زنه و فلسفه بافی می کنه که شاید طرف مقابل برای اینکه مجبور نباشه ادامه حرفاش رو گوش کنه از تقصیرش چشم پوشی می کنه.
#روان_کوک
@TA9Gram
در این قسمت از تحلیل می خوام به چندتا از ویژگی های بارز آنشرلی بپردازم.
نکته ای وجود داره که با اینکه پیش از این اشاره کردم ،چون خیلی مهمه دوباره تکرار می کنم.
گفتیم که هر نمایشنامه از سه بخش یا سه پرده تشکیل شده.پرده اول،پرده میانی و پرده نهایی.
در همذات پنداری ها من در پرده اول نمایشنامه شخصیتی که بیشترین شباهت رو در ناخوداگاه به من داره انتخاب می کنم و اگر پرده نهایی داستان برای ناخوداگاه من مطلوب باشه(که در اکثر داستانهای افسانه ای پرده آخر با خوشبختی همراهه) من به این نتیجه می رسم که برای اینکه پرده آخر زندگی من هم مثل قصه بشه باید زندگی واقعی رو مثل پرده دوم اجرا کنم.
البته لازم به ذکره که ویژگی های ذاتی شخصیتی و استعدادهای من هم در این زمینه به کمکم میاد.
در قصه آنشرلی اگر نخوایم خیلی وارد جزییات بشیم با یک آدم پر حرف خیال پرداز طرفیم.پس واضحه کسی که با آنه همذات پنداری کرده این صفات رو در خودش پرورش میده.خیلی خیال پردازی می کنه در حدی که شاید دنیای خیالاتش براش امن تر و پر رنگ تر از دنیای واقعیش میشه و احتمالا این دسته از آدمها وقتی زندگی براشون خیلی سخت میشه وارد دنیای خیالاتشون میشن.
اما اگه یکم جزیی تر بررسی کنیم می بینم که آنه بعضی جا ها خرابکاریاش رو با پر حرفی شیرینش جبران می کنه.به این شکل که طرف بعد از یک خرابکاری انقدر حرف می زنه و فلسفه بافی می کنه که شاید طرف مقابل برای اینکه مجبور نباشه ادامه حرفاش رو گوش کنه از تقصیرش چشم پوشی می کنه.
#روان_کوک
@TA9Gram
Forwarded from روان‌کوک
دوره بعدی به زودی در تهران و رشت
برای اطلاع از جزئیات اسم و شماره تماستون رو به @TA9Gram_admin ارسال کنید.
#روان_کوک
@TA9Gram
برای اطلاع از جزئیات اسم و شماره تماستون رو به @TA9Gram_admin ارسال کنید.
#روان_کوک
@TA9Gram
Forwarded from روان‌کوک
یکی از متداول ترین و همه گیر ترین #آلودگی ها توجیه کردن و نادیده گرفتن نقاط ضعف شخصیتی به وسیله ماه تولده.
در فیلم بالا جناب #ریوندی با طنازی و زیبایی این موضوع رو بیان کردن.
💥چی شد با فلانی بهم زدی؟
✖من تیر ماهی ،اونم که بهمن ماهی...دیگه خودت حسابش رو بکن.
⤵من این جمله رو اینجوری می شنوم:
✔من نمی خوام و طاقتش رو ندارم که نقاط ضعف ارتباطی و شخصیتی خودم رو ببینم.نمی خوام کاری واسشون بکنم.واسه همین ترجیح میدم که اونا رو بندازم گردن ماه تولدم.این جوری راحت تره.
💥فلانی چرا تو نمی ری سرکار؟نمی خوای پول در بیاری؟
✖من یه مردادی ام...یه مردادی هیچ وقت برای پول دراوردن تن به خفت و خواری کار کردن برای دیگری نمی ده.
⤵من این جمله رو اینطوری می شنوم:
✔من از مستقل شدن می ترسم...حال کار کردن هم ندارم ولی برای اینکه اینارو نبینم ترجیح میدم بندازم گردن ماه تولدم.
💥فلانی!چرا هر چی به تو میگن زود بهت بر می خوره؟
✖من یه تیرماهی حساسم!
⤵من این جمله رو اینطوری می شنوم:
✔من نمی خوام رو شخصیتم کار کنم.نمی خوام یه کاری برای عقده های حقارتم بکنم.واسه همین ترجیح میدم اینو بندازم گردن ماه تولدم
و صدها مثال دیگه.
در این توجیهات ما هم آلودگی بالغ توسط والد داریم،هم آلودگی بالغ توسط کودک.
موافقید؟
شما نظرتون چیه؟
#روان_کوک
#آلودگی
@TA9Gram
در فیلم بالا جناب #ریوندی با طنازی و زیبایی این موضوع رو بیان کردن.
💥چی شد با فلانی بهم زدی؟
✖من تیر ماهی ،اونم که بهمن ماهی...دیگه خودت حسابش رو بکن.
⤵من این جمله رو اینجوری می شنوم:
✔من نمی خوام و طاقتش رو ندارم که نقاط ضعف ارتباطی و شخصیتی خودم رو ببینم.نمی خوام کاری واسشون بکنم.واسه همین ترجیح میدم که اونا رو بندازم گردن ماه تولدم.این جوری راحت تره.
💥فلانی چرا تو نمی ری سرکار؟نمی خوای پول در بیاری؟
✖من یه مردادی ام...یه مردادی هیچ وقت برای پول دراوردن تن به خفت و خواری کار کردن برای دیگری نمی ده.
⤵من این جمله رو اینطوری می شنوم:
✔من از مستقل شدن می ترسم...حال کار کردن هم ندارم ولی برای اینکه اینارو نبینم ترجیح میدم بندازم گردن ماه تولدم.
💥فلانی!چرا هر چی به تو میگن زود بهت بر می خوره؟
✖من یه تیرماهی حساسم!
⤵من این جمله رو اینطوری می شنوم:
✔من نمی خوام رو شخصیتم کار کنم.نمی خوام یه کاری برای عقده های حقارتم بکنم.واسه همین ترجیح میدم اینو بندازم گردن ماه تولدم
و صدها مثال دیگه.
در این توجیهات ما هم آلودگی بالغ توسط والد داریم،هم آلودگی بالغ توسط کودک.
موافقید؟
شما نظرتون چیه؟
#روان_کوک
#آلودگی
@TA9Gram
به علاقمندان اطلاع دهید.
برای اطلاع از جزئیات بیشتر به کانال زیر مراجعه کنید.
@TARavankook
یا با @TA9Gram_admin ارتباط برقرار کنید.
...
#روان_کوک
@TA9Gram
برای اطلاع از جزئیات بیشتر به کانال زیر مراجعه کنید.
@TARavankook
یا با @TA9Gram_admin ارتباط برقرار کنید.
...
#روان_کوک
@TA9Gram
Forwarded from روان‌کوک
#پیشنویس
#نمایشنامه
پس از تحلیل مختصر از کاکرو وسوباسا میریم سراغ دو نفر از شخصیتهایی که در رای گیری دوستان زیادی ازشون به عنوان شخصیتهایی که باهاشون همذات پنداری کردن نام بردن.
واکی (با نام خانوادگی احتمالی "بایاشی") و تارو (با نام خانوادگی احتمالی "میساکی")
نقطه مشترک هر دو شخصیت شاخص بودن و تاثیرگذار بودنشونه.واکی به عنوان یک دروازه بان مقتدر و تارو هم به عنوان مکمل که در لحظات حساس به کمک سوباسا و تیم می اومد.
اما در مقایسه با سوباسا و کاکرو که هر دو در تیمشون نفر اول بودن، تارو و واکی نفرات دوم تیم حساب می شدن.
البته واکی رو میشه به نوعی نفر اول دروازه حساب کرد ولی در مورد تارو به وضوح نفر دوم بود.
پس تا همین جا میشه گفت که افرادی که با تارو و واکی همذات پنداری کردن درسته که سعی وتلاش زیادی برای شاخص بودن و تاثیرگذار بودن دارن اما این اتفاق همیشه در سایه شخص دیگری اتفاق میفته.در مورد تارو با قطعیت بیشتری میشه گفت فردی که با تارو همذات پنداری کرده قطعا در زندگی برای درخشش نیاز به یک آدم قوی تر از خودش داره.
اما این دو با هم تفاوتهایی هم دارن.
نکته خاص در شخصیت واکی صفت "تودار" بودنشه.اون با اینکه مصدومه و درد و رنج تحمل می کنه سعی می کنه نقشش رو به بهترین شکل انجام بده و تا جایی که می تونه دردش رو پنهان می کنه.پس اگه کسی با واکی به قدر کفایت همذات پنداری کرده بعید نیست که تو زندگی برای رسیدن به اهدافش سلامتیش رو نادیده بگیره.به خودش آسیب بزنه(در سطح ناخودآگاه) تا قوی به نظر برسه.اصولا همچین آدمی درگیر قوی بودن یا نبودنه...
در مورد تارو نکته جالبی وجود داره.اون به همراه پدر هنرمندش مدام در سفره و اصولا هیچ وقت مدت طولانی جایی نمونده.پس فردی که به قدر کفایت با تارو همذات پنداری کرده علاوه بر ویژگی هایی که در بالا اشاره شد از درون احساس عدم تعلق به افراد و مکانها می کنه...احتمالا خودش رو متعلق به جایی نمی دونه و بعید نیست تمایل شدید به ماجراجویی و سفر داشته باشه.
احتمالا اینجور افراد به شکل ناگهانی غیب میشن...از رابطه...از گروهها و شایدم از وطنشون...
#روان_کوک
@TA9Gram
#نمایشنامه
پس از تحلیل مختصر از کاکرو وسوباسا میریم سراغ دو نفر از شخصیتهایی که در رای گیری دوستان زیادی ازشون به عنوان شخصیتهایی که باهاشون همذات پنداری کردن نام بردن.
واکی (با نام خانوادگی احتمالی "بایاشی") و تارو (با نام خانوادگی احتمالی "میساکی")
نقطه مشترک هر دو شخصیت شاخص بودن و تاثیرگذار بودنشونه.واکی به عنوان یک دروازه بان مقتدر و تارو هم به عنوان مکمل که در لحظات حساس به کمک سوباسا و تیم می اومد.
اما در مقایسه با سوباسا و کاکرو که هر دو در تیمشون نفر اول بودن، تارو و واکی نفرات دوم تیم حساب می شدن.
البته واکی رو میشه به نوعی نفر اول دروازه حساب کرد ولی در مورد تارو به وضوح نفر دوم بود.
پس تا همین جا میشه گفت که افرادی که با تارو و واکی همذات پنداری کردن درسته که سعی وتلاش زیادی برای شاخص بودن و تاثیرگذار بودن دارن اما این اتفاق همیشه در سایه شخص دیگری اتفاق میفته.در مورد تارو با قطعیت بیشتری میشه گفت فردی که با تارو همذات پنداری کرده قطعا در زندگی برای درخشش نیاز به یک آدم قوی تر از خودش داره.
اما این دو با هم تفاوتهایی هم دارن.
نکته خاص در شخصیت واکی صفت "تودار" بودنشه.اون با اینکه مصدومه و درد و رنج تحمل می کنه سعی می کنه نقشش رو به بهترین شکل انجام بده و تا جایی که می تونه دردش رو پنهان می کنه.پس اگه کسی با واکی به قدر کفایت همذات پنداری کرده بعید نیست که تو زندگی برای رسیدن به اهدافش سلامتیش رو نادیده بگیره.به خودش آسیب بزنه(در سطح ناخودآگاه) تا قوی به نظر برسه.اصولا همچین آدمی درگیر قوی بودن یا نبودنه...
در مورد تارو نکته جالبی وجود داره.اون به همراه پدر هنرمندش مدام در سفره و اصولا هیچ وقت مدت طولانی جایی نمونده.پس فردی که به قدر کفایت با تارو همذات پنداری کرده علاوه بر ویژگی هایی که در بالا اشاره شد از درون احساس عدم تعلق به افراد و مکانها می کنه...احتمالا خودش رو متعلق به جایی نمی دونه و بعید نیست تمایل شدید به ماجراجویی و سفر داشته باشه.
احتمالا اینجور افراد به شکل ناگهانی غیب میشن...از رابطه...از گروهها و شایدم از وطنشون...
#روان_کوک
@TA9Gram
دلواپسی بنیادین
#نوازش
ناگهان در می یابیم که از صحنه ی تئاتر زندگی به حاشیه رانده شده ایم، نقش های ما رنگ می بازد و نور صحنه ی جامعه به سمت و سوی دیگران رفته است. از آن پس، ما را نمی بینند و به حساب نمی آورند. بی توجه از کنار ما می گذرند، بی آن که گوشه چشمی به ما داشته باشند.
این چنین می شود که غم غربت و غم دیده نشدن از سوی دنیای اطراف به ما هجوم می آورد و در نتیجه ی آن، احساس تلخ تنهایی آزارمان می دهد.
دیده شدن صرفا به معنای انعکاس تصویر خود در شبکیه ی چشمان دیگری و مواجهه ی مستقیم با دیگری و مشاهده از طریق حس بینایی، نیست. دیده شدن معنای وسیع تری دارد. البته یکی از انواع دیده شدن، معنای مرسوم و متعارف آن است. بلکه دیده شدن، به همه ی آن چه گفته می شود که موجب می گردد دیگری و یا دیگران، آدمی را در ذهن و ضمیر خود حاضر بیابند، در کانون توجه شان قرار گیرد و مستقیم و یا غیر مستقیم به او بیندیشند. هم چنین دیده شدن، یعنی این که در روابط و مراودات روزمره به حساب این و آن بیاید.
دیده شدن، (درمعنای موسع آن) نیاز روان شناختی و اجتماعی همه ی آدمیان، از همان زاد روز نخست تا پایان راه غبارآلود زندگی است. در مقابل مفهوم دیده شدن، مفهوم تلخ تنهایی و جدایی از دیگران می نشیند. "فروم از این نقطه آغاز می کند که بنیادی ترین دلواپسی بشر، تنهایی اگزیستانسیال است، یعنی آگاهی از جدا بودن، خاستگاه همه ی اضطراب ها است." یالوم از قول یکی از بیمارانش می نویسد: "آن چه دستپاچه ام می کند این است که در ان لحظه هیچ کس در دنیا به من فکر نمی کند." چنین بیماری ترجیح می دهد که بمیرد تا این که تنها بماند، زیرا در نگاه او آدمی"وقتی تنها است، وجود ندارد." اضطراب تنهایی، یعنی هراس از گم شدن در پهنه ی تاریخ و از دست رفتن در فراخنای زمان است. اضمحلال "خود"، و در افتادن به ورطه ی غمناکی است که نمی داند کیست و در کجا ایستاده است. گرچه نیاز به دیده شدن، ویژگی اگزیستانسیال و بنیادین درون آدمی است. اما گویا همه ی افراد به یک اندازه و میزان، چنین نیازی را در خود احساس نمی کنند.
نیاز به دیده شدن، دست کم به دو عامل وابسته است:
اولا، به ساختار روانی افراد (دورن گرا – برون گرا )
ثانیا، وابسته به این است که شخص در کجای نردبان فردیت خویش ایستاده و چه درجه ای از فرهیختگی را کسب کرده باشد.
بیگانگی از خود و درونی بیهوده و پوچ، وابستگی آدمی را به دیگران و نگاه های آنان بیشتر می کند تا جایی که فقط تا وقتی کسانی او را ببینند، احساس می کند وجود دارد. موجودیت و هستی درماندگان، در اسارت نظر و نگاه های دیگران است. اسارتی در زندان مخوف و تاریک فراموش شدن از سوی دیگران. اما آنان که درونی فربه و جانی آباد دارند، چه نیازی به دیده شدن های مکرر؟ آنان که ایستاده بر پای خویش اند، چندان محتاج "چشم" های دیگران نیستند.
کسانی که سقف "هستی" خویش را بر ستون توجه و نگاه این و آن می نهند، زندگی فرو ریختنی و لرزانی را در حضور دیگران تجربه می کنند. زیستن در حضور دیگران، زیستنی تلخ و ناگوار است، زیرا نگاه های دیگران، امری پایدار و همیشگی نیست. روزی فرا می رسد که از کانون توجه جمع بیرون می آید و در سرمای تنهایی بر خود خواهد لرزید، بی آن که لباسی از خویشتن، بر قامت"خود" کرده باشد. چنین شخصی،. تا زمانی می تواند حس بودن و زیستن داشته باشد که کسی او را نظاره کند و یا در خاطره ای حضور داشته باشد.
بزرگترین رنج انسان میان تهی، رنج تنهایی و دیده نشدن است. زیرا برای احساس زنده بودن و زیستن، محتاج تصدیق دیگران است.
#نوازش
#بانک_نوازشی
#بانک_نوازشی_سوراخ
#خودشکوفایی
#مسیر_خودشکوفایی
#روان_کوک
@TA9Gram
#نوازش
ناگهان در می یابیم که از صحنه ی تئاتر زندگی به حاشیه رانده شده ایم، نقش های ما رنگ می بازد و نور صحنه ی جامعه به سمت و سوی دیگران رفته است. از آن پس، ما را نمی بینند و به حساب نمی آورند. بی توجه از کنار ما می گذرند، بی آن که گوشه چشمی به ما داشته باشند.
این چنین می شود که غم غربت و غم دیده نشدن از سوی دنیای اطراف به ما هجوم می آورد و در نتیجه ی آن، احساس تلخ تنهایی آزارمان می دهد.
دیده شدن صرفا به معنای انعکاس تصویر خود در شبکیه ی چشمان دیگری و مواجهه ی مستقیم با دیگری و مشاهده از طریق حس بینایی، نیست. دیده شدن معنای وسیع تری دارد. البته یکی از انواع دیده شدن، معنای مرسوم و متعارف آن است. بلکه دیده شدن، به همه ی آن چه گفته می شود که موجب می گردد دیگری و یا دیگران، آدمی را در ذهن و ضمیر خود حاضر بیابند، در کانون توجه شان قرار گیرد و مستقیم و یا غیر مستقیم به او بیندیشند. هم چنین دیده شدن، یعنی این که در روابط و مراودات روزمره به حساب این و آن بیاید.
دیده شدن، (درمعنای موسع آن) نیاز روان شناختی و اجتماعی همه ی آدمیان، از همان زاد روز نخست تا پایان راه غبارآلود زندگی است. در مقابل مفهوم دیده شدن، مفهوم تلخ تنهایی و جدایی از دیگران می نشیند. "فروم از این نقطه آغاز می کند که بنیادی ترین دلواپسی بشر، تنهایی اگزیستانسیال است، یعنی آگاهی از جدا بودن، خاستگاه همه ی اضطراب ها است." یالوم از قول یکی از بیمارانش می نویسد: "آن چه دستپاچه ام می کند این است که در ان لحظه هیچ کس در دنیا به من فکر نمی کند." چنین بیماری ترجیح می دهد که بمیرد تا این که تنها بماند، زیرا در نگاه او آدمی"وقتی تنها است، وجود ندارد." اضطراب تنهایی، یعنی هراس از گم شدن در پهنه ی تاریخ و از دست رفتن در فراخنای زمان است. اضمحلال "خود"، و در افتادن به ورطه ی غمناکی است که نمی داند کیست و در کجا ایستاده است. گرچه نیاز به دیده شدن، ویژگی اگزیستانسیال و بنیادین درون آدمی است. اما گویا همه ی افراد به یک اندازه و میزان، چنین نیازی را در خود احساس نمی کنند.
نیاز به دیده شدن، دست کم به دو عامل وابسته است:
اولا، به ساختار روانی افراد (دورن گرا – برون گرا )
ثانیا، وابسته به این است که شخص در کجای نردبان فردیت خویش ایستاده و چه درجه ای از فرهیختگی را کسب کرده باشد.
بیگانگی از خود و درونی بیهوده و پوچ، وابستگی آدمی را به دیگران و نگاه های آنان بیشتر می کند تا جایی که فقط تا وقتی کسانی او را ببینند، احساس می کند وجود دارد. موجودیت و هستی درماندگان، در اسارت نظر و نگاه های دیگران است. اسارتی در زندان مخوف و تاریک فراموش شدن از سوی دیگران. اما آنان که درونی فربه و جانی آباد دارند، چه نیازی به دیده شدن های مکرر؟ آنان که ایستاده بر پای خویش اند، چندان محتاج "چشم" های دیگران نیستند.
کسانی که سقف "هستی" خویش را بر ستون توجه و نگاه این و آن می نهند، زندگی فرو ریختنی و لرزانی را در حضور دیگران تجربه می کنند. زیستن در حضور دیگران، زیستنی تلخ و ناگوار است، زیرا نگاه های دیگران، امری پایدار و همیشگی نیست. روزی فرا می رسد که از کانون توجه جمع بیرون می آید و در سرمای تنهایی بر خود خواهد لرزید، بی آن که لباسی از خویشتن، بر قامت"خود" کرده باشد. چنین شخصی،. تا زمانی می تواند حس بودن و زیستن داشته باشد که کسی او را نظاره کند و یا در خاطره ای حضور داشته باشد.
بزرگترین رنج انسان میان تهی، رنج تنهایی و دیده نشدن است. زیرا برای احساس زنده بودن و زیستن، محتاج تصدیق دیگران است.
#نوازش
#بانک_نوازشی
#بانک_نوازشی_سوراخ
#خودشکوفایی
#مسیر_خودشکوفایی
#روان_کوک
@TA9Gram
Forwarded from روان‌کوک
به علاقمندان اطلاع دهید.
برای اطلاع از جزئیات بیشتر به کانال زیر مراجعه کنید.
@TARavankook
یا با @TA9Gram_admin ارتباط برقرار کنید.
...
#روان_کوک
@TA9Gram
برای اطلاع از جزئیات بیشتر به کانال زیر مراجعه کنید.
@TARavankook
یا با @TA9Gram_admin ارتباط برقرار کنید.
...
#روان_کوک
@TA9Gram
Forwarded from روان‌کوک
#پیشنویس
#نمایشنامه
پیش از این در مورد چهار شخصیتی که توسط دوستان بیشتر از همه تکرار شد صحبت کردیم
که سوباسا،کاکرو،واکی و تارو بودن.
شخصیت بعدی که بیشتر تکرار شده بود واکاشی زوما بود و شخصیتی که تقریبا اصلا تکرار نشده بود ایشی زاکی بود که چون جالبه توضیح مختصری در مورد اون هم میدم.
اما واکاشی زوما
دروازه بان کاربلدی که بسیار مرموز و خاص بود...
وقتی فردی با شخصیت واکاشی زوما همذات پنداری کرده ظن من رو به این سمت می بره که این آدم بسیار زیاد دوست داره تا خاص باشه.با بقیه فرق کنه.نکته بعدی تمایل به ناشناخته بودن و مرموز بودنه.این رو می شد در ظاهر واکاشی زوما دید.موهای اون بخشی از صورتش رو پوشونده بود.صورت قسمتی از بدن آدماست که معمولا پوشیده نیست و وقتی کسی اون رو می پوشونه احتمالا داره چیزی رو پنهان کنه.پس وقتی من با این شخصیت همذات پنداری می کنم می تونه به رازهای مگویی در من دلالت کنه.
نکته دیگه در مورد واکاشی زوما که البته در تمام شخصیت های مهم کارتون فوتبالیست ها بود کارهای خاص و عجیب کردن اونم در اوج نا امیدیه(حتما اون سکانس معروفی که واکاشی زوما با استفاده از تیرک دروازه به سمت دیگه دروازه جهش می کنه یادتونه).پس فردی که با واکاشی زوما همذات پنداری کرده احتمالا دوست داره تا مسائل رو پیچیده کنه و درنهایت یه کار محیرالعقوال کنه تا دهن همه باز بمونه.حالا اینکه چقدر موفقه نمیدونم.
اما در مورد ایشی
شخصیت دست و پاچلفتی خرابکار دوست داشتنی
کسی که با ایشی همذات پنداری کرده احتمالا علاقه زیادی به خرابکاری و معذرت خواهی بعدش داره(دوستانی که با بازی های روانی اریک برن آشنا هستن می دونن این همون بازی شلمیله اریک برنه)
صحنه ای از کارتون یادمه که ایشی در حالی قصد دفع توپ رو داره ،توپ اشتباها به بغل پاش می خوره و وارد دروازه خودی میشه.از این موضوع ناراحت میشه و ناگهان همه دورش جمع میشن و ازش می خوان که ناراحت نباشه و قول میدن که اینو جبران کنن.
با این قسمت پرونده این قصه هم بسته شد.
#روان_کوک
@TA9Gram
#نمایشنامه
پیش از این در مورد چهار شخصیتی که توسط دوستان بیشتر از همه تکرار شد صحبت کردیم
که سوباسا،کاکرو،واکی و تارو بودن.
شخصیت بعدی که بیشتر تکرار شده بود واکاشی زوما بود و شخصیتی که تقریبا اصلا تکرار نشده بود ایشی زاکی بود که چون جالبه توضیح مختصری در مورد اون هم میدم.
اما واکاشی زوما
دروازه بان کاربلدی که بسیار مرموز و خاص بود...
وقتی فردی با شخصیت واکاشی زوما همذات پنداری کرده ظن من رو به این سمت می بره که این آدم بسیار زیاد دوست داره تا خاص باشه.با بقیه فرق کنه.نکته بعدی تمایل به ناشناخته بودن و مرموز بودنه.این رو می شد در ظاهر واکاشی زوما دید.موهای اون بخشی از صورتش رو پوشونده بود.صورت قسمتی از بدن آدماست که معمولا پوشیده نیست و وقتی کسی اون رو می پوشونه احتمالا داره چیزی رو پنهان کنه.پس وقتی من با این شخصیت همذات پنداری می کنم می تونه به رازهای مگویی در من دلالت کنه.
نکته دیگه در مورد واکاشی زوما که البته در تمام شخصیت های مهم کارتون فوتبالیست ها بود کارهای خاص و عجیب کردن اونم در اوج نا امیدیه(حتما اون سکانس معروفی که واکاشی زوما با استفاده از تیرک دروازه به سمت دیگه دروازه جهش می کنه یادتونه).پس فردی که با واکاشی زوما همذات پنداری کرده احتمالا دوست داره تا مسائل رو پیچیده کنه و درنهایت یه کار محیرالعقوال کنه تا دهن همه باز بمونه.حالا اینکه چقدر موفقه نمیدونم.
اما در مورد ایشی
شخصیت دست و پاچلفتی خرابکار دوست داشتنی
کسی که با ایشی همذات پنداری کرده احتمالا علاقه زیادی به خرابکاری و معذرت خواهی بعدش داره(دوستانی که با بازی های روانی اریک برن آشنا هستن می دونن این همون بازی شلمیله اریک برنه)
صحنه ای از کارتون یادمه که ایشی در حالی قصد دفع توپ رو داره ،توپ اشتباها به بغل پاش می خوره و وارد دروازه خودی میشه.از این موضوع ناراحت میشه و ناگهان همه دورش جمع میشن و ازش می خوان که ناراحت نباشه و قول میدن که اینو جبران کنن.
با این قسمت پرونده این قصه هم بسته شد.
#روان_کوک
@TA9Gram
🔆 آدمها فکر می کنند اگر یک بار دیگر متولد شوند جور دیگری زندگی
می کنند،شاد وخوشبخت و کم اشتباه خواهند بود،فکر می کنند می توانند همه چیز را از نو بسازند،
محکم و بی نقص!
اما حقیقت ندارد..
اگر ما جسارت طور دیگری زندگی
کردن را داشتیم،
اگر قدرت تغییر کردن را داشتیم،
اگر آدم ساختن بودیم،
از همین جای زندگیمان به بعد را
مى ساختيم....
#متفرقه
#روان_کوک
@TA9Gram
می کنند،شاد وخوشبخت و کم اشتباه خواهند بود،فکر می کنند می توانند همه چیز را از نو بسازند،
محکم و بی نقص!
اما حقیقت ندارد..
اگر ما جسارت طور دیگری زندگی
کردن را داشتیم،
اگر قدرت تغییر کردن را داشتیم،
اگر آدم ساختن بودیم،
از همین جای زندگیمان به بعد را
مى ساختيم....
#متفرقه
#روان_کوک
@TA9Gram
...
بیست و سوم دیماه هزار و سیصد و نود و شش
پایان دومین دوره مقدماتی تحلیل تیپهای شخصیتی نه گانه(انیاگرام) با متد تحلیل رفتار متقابل
...
جای همراهان همیشگی و زوج خوب کلاس نازنین و آیدین عزیز خالی بود.همینطور خانمها شکوه و سپیده عزیز.
...
ایشالا از هفته بعد بدون درنگ دوره پیشرفته رو شروع می کنیم.
https://www.instagram.com/p/Bd5dmdwHvmV/
بیست و سوم دیماه هزار و سیصد و نود و شش
پایان دومین دوره مقدماتی تحلیل تیپهای شخصیتی نه گانه(انیاگرام) با متد تحلیل رفتار متقابل
...
جای همراهان همیشگی و زوج خوب کلاس نازنین و آیدین عزیز خالی بود.همینطور خانمها شکوه و سپیده عزیز.
...
ایشالا از هفته بعد بدون درنگ دوره پیشرفته رو شروع می کنیم.
https://www.instagram.com/p/Bd5dmdwHvmV/
Instagram
TA9Gram تحلیل رفتار و انیاگرام
... بیست و سوم دیماه هزار و سیصد و نود و شش پایان دومین دوره مقدماتی تحلیل تیپهای شخصیتی نه گانه(انیاگرام) با متد تحلیل رفتار متقابل ... جای همراهان همیشگی و زوج خوب کلاس نازنین و آیدین عزیز خالی بود.همینطور خانمها شکوه و سپیده عزیز. ... ایشالا از هفته بعد…
سندروم « نتیجه فوری» چیست؟
موفقیت نا‌محدود در ۲۰ روز!
چاقی و لاغری در سه روز!
با شغل دوم و کمتر از یک ساعت در روز میلیاردر شوید!
یادگیری ۳۵ زبان دنیا در ۱۰ روز!
ترک اعتیاد فوری بدون درد در ۴۵ روز!
با ۶۸ ثانیه تمرکز به آرزوهای خود برسید و...
این همان سندروم خطرناک «نتیجه فوری» است که گریبان جامعه ما را گرفته است.
آن قدر گرفتار «جنون سرعت» و «یک شبه ره صد ساله رفتن» برای رسیدن به خواسته‌هایمان هستیم که دوست داریم همه این تبلیغات عجیب را یکجا باور کنیم! این پیام‌های تبلیغاتی همگان را دچار نوعی بیماری به نام «نتیجه فوری» کرده است. تقویت این نوع نگرش تاثیرات بسیار مخربی بر حوزه مدیریت استراتژيک زندگی شخصی/اداره سازمان/کشورداری می گذارد.
هیچ کدام از این ها واقعیت ندارد. اگر هم داشته باشد، در دنیای استراتژی چنین چیزی نداریم: موفقیت آسان، ساده و سریع! فقط در کتاب های علمی تخیلی یافت می شود.
سندروم نتیجه فوری دو پیامد بسیار مخرب دارد:
1. افق فکری ما را کوتاه می کند: ما فکر می کنیم که یک دستاورد باید در سه ماه بدست بیاید درغیر اینصورت به زحمتش نمی ارزد. بنابراین اصولا از برنامه های که مثلا باید یک سال آن ها را دنبال کنیم استقبال نمی کنیم. به همین دلیل هم هیچگاه کارهای بزرگ را شروع نمی کنیم.
2. رها کردن اقدام در میانه راه: تصمیم جدی گرفته ایم که زبان آلمانی را بیاموزیم. چون فکر می کنیم که یادگیری زبان در 20 روز ممکن است، 20 روز هم وقت می گذاریم ولی چون آن وعده واقعیت نداشته است، نیمه کاره یادگیری زبان آلمانی را کنار می گذاریم آن هم با سرخوردگی. به همین دلیل هم هست که ما هزار کار نیمه تمام داریم هیچ کاری را به انتها نمی بریم چون به اندازه کافی صبور نیستیم.
#موفق_نباش
#روند_تخریب
#روان_کوک
@TA9Gram
موفقیت نا‌محدود در ۲۰ روز!
چاقی و لاغری در سه روز!
با شغل دوم و کمتر از یک ساعت در روز میلیاردر شوید!
یادگیری ۳۵ زبان دنیا در ۱۰ روز!
ترک اعتیاد فوری بدون درد در ۴۵ روز!
با ۶۸ ثانیه تمرکز به آرزوهای خود برسید و...
این همان سندروم خطرناک «نتیجه فوری» است که گریبان جامعه ما را گرفته است.
آن قدر گرفتار «جنون سرعت» و «یک شبه ره صد ساله رفتن» برای رسیدن به خواسته‌هایمان هستیم که دوست داریم همه این تبلیغات عجیب را یکجا باور کنیم! این پیام‌های تبلیغاتی همگان را دچار نوعی بیماری به نام «نتیجه فوری» کرده است. تقویت این نوع نگرش تاثیرات بسیار مخربی بر حوزه مدیریت استراتژيک زندگی شخصی/اداره سازمان/کشورداری می گذارد.
هیچ کدام از این ها واقعیت ندارد. اگر هم داشته باشد، در دنیای استراتژی چنین چیزی نداریم: موفقیت آسان، ساده و سریع! فقط در کتاب های علمی تخیلی یافت می شود.
سندروم نتیجه فوری دو پیامد بسیار مخرب دارد:
1. افق فکری ما را کوتاه می کند: ما فکر می کنیم که یک دستاورد باید در سه ماه بدست بیاید درغیر اینصورت به زحمتش نمی ارزد. بنابراین اصولا از برنامه های که مثلا باید یک سال آن ها را دنبال کنیم استقبال نمی کنیم. به همین دلیل هم هیچگاه کارهای بزرگ را شروع نمی کنیم.
2. رها کردن اقدام در میانه راه: تصمیم جدی گرفته ایم که زبان آلمانی را بیاموزیم. چون فکر می کنیم که یادگیری زبان در 20 روز ممکن است، 20 روز هم وقت می گذاریم ولی چون آن وعده واقعیت نداشته است، نیمه کاره یادگیری زبان آلمانی را کنار می گذاریم آن هم با سرخوردگی. به همین دلیل هم هست که ما هزار کار نیمه تمام داریم هیچ کاری را به انتها نمی بریم چون به اندازه کافی صبور نیستیم.
#موفق_نباش
#روند_تخریب
#روان_کوک
@TA9Gram