برگرفته از سایت نقد

▫️ مارکس، پرولتاریا و «اراده به سوسیالیسم»




🔸 مقاله‌ی پیش رو تحول اندیشه‌ی مارکس را در راستای تبیین دلایل گرایش تاریخی پرولتاریا به پذیرش ایده‌های سوسیالیستی بررسی می‌کند.

🔸 پژوهشگران معمولاً چنین استدلال می‌کنند که کارل مارکس کار فلسفی‌اش را با تلاش برای بازگشتِ انسان به «وجود نوعی» خود آغاز کرد. او در نتیجه‌ی این موضع فلسفی پیشینی بود که سوسیالیسم را به‌عنوان ابزار برگزید. مارکس در نتیجه‌ی سوسیالیسم‌اش پرولتاریا را در نقش عامل رهایی برگزید؛ در واقع پذیرش چنین نقشی برای پرولتاریا، نه به‌علت کیفیت‌های تجربی طبقه‌ی کارگر، بلکه به‌علت مطابقت فرضی‌اش با برخی انتزاعات فلسفی است که در ذهنْ صورت آرمانی یافته است. این توافق در سطح گسترده‌ای رواج دارد که دیدگاه مارکس را مبنی بر این که پرولتاریا «ذاتاً» سوسیالیست است، به دلیل خاستگاه‌های مفروض رازباورانه‌اش، در حکم ناهمگونی نظری رد کنند. فارغ از این ردیه‌های سردستی، این موضوع که چرا مارکس گمان می‌کرد طبقه‌ی کارگر به سوسیالیسم گرایش پیدا می‌کند به‌طرز عجیبی توجه چندانی را به خود جلب نکرده است. اکنون گرایش دانشگاهیانی که هم‌چنان مارکسیسم را واجد شایستگی می‌دانند، این است که مارکس را اساساً به‌علت آرمان‌های «انسان‌باورانه‌«اش ارج بگذارند، پیرامون سوسیالیسم‌اش شکاک باشند، و به‌کلی حمایتش از خودرهاسازی پرولتاریا را رد کنند. به این ترتیب عاملیت‌های ترجیحی برای دگرگونی اجتماعی مترقی طیفی گسترده را شامل می‌شود که از «جنبش‌های اجتماعی جدید» تا بمب‌افکن‌های آمریکایی را در بر می‌گیرد.

🔸 مارکس استدلال می‌کرد که انسان‌ها ضرورتاً به یک‌دیگر و به طبیعت وابسته‌اند. بااین‌حال، این وابستگی از سوی فرد به‌مثابه‌ یک عامل تحمیلی و فقدان قدرت حس می‌شود، مگر آن‌که به‌شکلی آگاهانه آن را به عنوان ابزاری برای خود‌تحقق‌یابی بپذیرد. چنین اراده‌گرایی‌ای در نزد مارکس تنها زمانی تحقق‌پذیر است که مسئولیتِ تولید وسایل حیات به‌شکلی جمعی پذیرفته شود. چنین وضع اموری سوسیالیسم نام دارد. از منظر عینی، سوسیالیسم زمانی دسترس‌پذیر می‌شود که تولید هم از لحاظ فضایی و هم زمانی ذیلِ نفوذ دانش و سازمان‌یابی علمی ادغام شود. از لحاظ ذهنی، طبقه‌ی کارگر مدرن در مقام عاملیتِ دگرگونیِ سوسیالیستی حاضر می‌شود. آگاهی طبقاتی امری است که از تمایل درونی برای تضمینِ شیوه‌ی معاش شخص نشأت می‌گیرد. در تاریخ، دسترسیِ تولیدکنندگان به وسایل معاش، یا در شکلی وابسته به اراده‌ی دیگران محقق می‌شود یا به‌شکلی مستقل، در شکلِ حقوق فسخ‌ناپذیرِ مالکیت. آگاهی طبقاتی همواره مالکیت مستقل را آرمانی می‌کند. این امر در رابطه با پرولتاریا هم مصداق دارد. هرچند، از آن‌جا که سرمایه‌داری مالکیتِ فردی را ناممکن می‌سازد، این تنها مالکیت اشتراکی است که به‌نظر می‌رسد بتواند استقلالی مطمئن را فراهم کند.

🔹 متن کامل مقاله را در لینک زیر بخوانید:

 https://wp.me/p9vUft-1aE



#مارکس #سوسیالیسم #پرولتاریا


🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran

#سوسیالیسم

#برنامه_حزب_کمونیست_ایران

از نظر ما سوسیالیسم امری مربوط به آیند نامعلوم و دور دست نیست بلکه زمینه، توانایی و امکان اجتماعی و اقتصادی آن در بطن نظام سرمایه داری ایران فراهم آمده است و تحقق آن به نیروی آگاهی، تشکل و مبارزهٔ طبقهٔ کارگر ممکن خواهد شد. امکانات مادی و ثروتهای غنی جامع ایران و همبستگی بین المللی کارگری ضامن دوام و پایداری آن خواهد بود.
🆔 @peshrawcpiran

#برافرازیم پرچم #آزادی و #سوسیالیسم را


سرود: #شوان_پرور


دکلمه فارسی: با صدای گرم رفیق جانباختە #ناصح_مردوخ
🆔 @peshrawcpiran

#سوسیالیسم


سوسیالیسم بوروکراسی های عریض و طویل، ارتش ها،‌ پلیس ها و دستگاه های امنیتی و هچنین پارلمان محدود و غیر دموکراتیک سیستم کنونی را به هم می زند و بجای آن، تا آن جا که هنوز دولتی لازم باشد، دولتی تمام مسئول در برابر جامعه، قابل تعویض و بی نهایت دموکراتیک تر از دموکراسی های بورژوایی، مبتنی بر شوراها و به طور کلی اشکال خود حکومتی هرچه مستقیم تر و مشارکت هرچه وسیع تر تولید کنندگان و شهروندان را برقرار می سازد.
🆔 @peshrawcpiran

#سوسیالیسم


سوسیالیسم خود گردانی های وسیع و مبتنی بر نهادهای انتخابی را در كليه شئون و عرصه های گوناگون اداره جامعه معمول می دارد. جامعه سوسیالیستی کلیه تبعیضات جنسی، نژادی، قومی و غیره را ملغا می سازد و برابری کامل حقوق شهروندان را تأمین می کند و اقدامات همه جانبه ای را برای ریشه کن کردن این نابرابری های عمیق و کهن سال معمول خواهد داشت، سوسیالیسم وسیع ترین آزادی های سیاسی، صنفی، فرهنگی و فردی را برقرار و تضمین می کند و به طور جدی دخالت دولت به عنوان یک نیروی مافوق جامعه را در امور فردی و خصوصی افراد موقوف می سازد، جامعه سوسیالیستی مبارزه با جرایم، این دستگاه قانونی انتقام کشی طبقه حاکمه را از اساس دگرگون کرده و اصل را بر کاهش زمینه ها و علل بروز جرایم و نیز بازآموزی و جذب مجدد به جامعه قرار می دهد. به جای محدودیت های ملی و نژادی با تنگ نظری های ناگزیر آن، سوسیالیسم مفهوم شهروندان جهان و افق وسيع همبستگی انسان ها را جایگزین می کند.
🆔 @peshrawcpiran

🛑۳۱ سال پیش در چنین روزى #کریس_هانی ( Chris Hani) رهبر حزب کمونیست #آفریقای_جنوبی در ۵۰ سالگی در #ژوهانسبورگ به دست یک فاشیستِ لهستانی به نام #یانوش_والوس
کشته شد. والوس اعتراف کرد که افراطیون سفیدپوست او را برای ارتکاب این قتل اجیر کرده بودند. هانی که بیشتر عمر خود را در مبارزه و از جمله مبارزه مسلحانه با #رژیم_آپارتاید گذرانده بود پس از فروپاشی #شوروی به نوسازی #سوسیالیسم_آفریقایی همت گمارد و موفق شد که اعضای حزب کمونیست را افزایش دهد و همین امر باعث شد که دشمنان بین‌المللی پیدا کند.
♦️او محبوب‌ترین رهبر کنگره‌ی ملی آفریقا پس از #نلسون_ماندلا بود می‌توانست جانشین او باشد ولی انتخاب کرد که #مبارزه_طبقاتی را در کنار ستم‌دیدگان ادامه دهد.

💢سه شنبه ٢٢ فروردین ١٤٠٢
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran