در گرامیداشت ١۶ آذر.pdf
449.5 KB
🔴در گرامیداشت ١۶ آذر، #روز_دانشجو
✍#حسن_رحمان_پناه
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
✍#حسن_رحمان_پناه
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
#اطلاعیه_کمیته_مرکزی_حزب_کمونیست_ایران
به مناسبت ۱۶ آذر #روز_دانشجو
(۱۳۹۷)
جنبش دانشجویی ایران امسال در شرایطی به استقبال ۱۶ آذر روز دانشجو می رود که بحران سرمایه داری ایران تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی تأثیرات فاجعه بار دو چندانی بر کار و زندگی کارگران و اکثریت مردم ایران بجای گذاشته است. تحت این شرایط پدیده بیکاری بویژه در میان جوانان ابعاد هشدار دهنده ای پیدا کرده است. کارگران و کارکنانی که حقوق و دستمزدهای چهار مرتبه پایین تر از خط فقر دریافت می کردند، یک دفعه قدرت خریدشان هشتاد درصد سقوط کرده و ابعاد فقر و فلاکت اقتصادی را به حد غیر قابل تحملی رسانده است. میلیون ها زن و مرد از فقر مطلق و گرسنگی رنج می برند. هر روز شمار بیشتری از کودکان زیر فشار فقر از چرخه تحصیل خارج می شوند و به اردوی میلیونی کودکان کار و خیابان می پیوندند. این اوضاع فلاکتبار اقتصادی و بحران های زیست محیطی و گسترش آسیب های اجتماعی ناشی از این مجموعه، جامعه ایران را در معرض یک فاجعه اجتماعی قرار داده است. این اوضاع مستقیما بر وضعیت زندگی و تحصیل آن بخش از دانشجویان که از طبقات و اقشار فرودست جامعه هستند تأثیر گذاشته است. بویژه تداوم خصوصی سازی ها در حوزه آموزش، تبعیض و نابرابری در زمینه برخورداری از امکانات آموزشی را تشدید کرده است.
رژیم جمهوری اسلامی بر متن این بحران و درماندگی اقتصادی با یک بحران ایدئولوژیک عمیق نیز روبرو شده است. یعنی یکی از ستون های حاکمیت این رژیم که از طریق آن جامعه را به لحاظ اخلاقی و فکری کنترل می کرد، در نتیجه تحول در عرصه های فرهنگی و هنری و گسترش مقاومت و مبارزه زنان، جوانان و مردم عاصی از سلطه قوانین مذهبی فرو ریخته است. روی آوری گسترده زنان به تحصیلات عالی و به بازار کار غیر رسمی و حضور گسترده آنان در صف مقدم مبارزات توده ای، مردسالاری و آپارتاید جنسیتی یکی دیگر از پایه های حاکمیت مذهبی را متزلزل کرده است. از طرف دیگر خیزش سراسری تهیدستان شهری در دی ماه سال گذشته و روند رو به گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری و جنبش های توده ای که بیانگر تحول بزرگی در آگاهی و در مناسبات کارگران و مردم ایران با حکومت بوده، رژیم اسلامی را بیش از هر زمان در تنگنا قرار داده است. فقط برای نمونه اعتصابات سراسری کارگران راه آهن، اعتصابات سراسری رانندگان کامیون و کامیون داران، اعتصابات سراسری معلمان، همایش های توده ای و اعتصاب عمومی در کردستان در چند ماه اخیر و چهار هفته اعتصاب و اعتراضات متحدانه و یکپارچه کارگران نیشکر هفت تپه و گروه صنعتی فولاد اهواز برای دستیابی به خواسته هایشان نشان می دهند که جنبش کارگری و توده ای در ایران از چه پتانسیل و ظرفیت های عظیمی برای ایجاد تحول اجتماعی در جامعه ایران برخوردار هستند. این شرایط عینی جامعه ایران را مستقل از اراده احزاب و نیروهای سیاسی به طرف یک دوره انقلابی نزدیک می کند. رژیم جمهوری اسلامی زیر فشار مبارزات کارگری و توده ای، بحران ایدئولوژیک و فشارهای بین المللی با بحران حکومتی روبرو شده است و این اوضاع مسئله جایگزینی رژیم جمهوری اسلامی را به یک موضوع مهم سیاست روز ایران تبدیل کرده است. در این شرایط بخش های مختلف اپوزیسیون بورژوایی ایران تحرک تازه ای برای آلترناتیو سازی پیدا کرده اند. هر کدام از بخش های اپوزیسیون بورژوایی ایران مطابق استراتژی سیاسی که دارند برای دست به دست شدن قدرت از بالای سر کارگران و توده های جان به لب رسیده مردم ایران و برای عقیم گذاشتن انقلاب آتی ایران تلاش می کنند.
در این شرایط، فضای حاکم بر دانشگاه ها و صف بندی سیاسی موجود در جنبش دانشجویی جدا از اوضاع عمومی حاکم بر جامعه ایران نیست. بخش چپ و رادیکال جنبش دانشجویی بعنوان حساسترین بخش روشنفکران جامعه تاریخا تلاش کرده است که به آگاهانه ترین و قاطع ترین وجهی منافع اقشار فرودست و محروم جامعه را منعکس کند. بر پائی تجمع های دانشجویی در روزهای اخیر در دانشگاههای تهران، بابل، اهواز، و مازندران و چندین دانشگاه دیگر در دفاع از خواسته ها و مطالبات کارگران هفت تپه و فولاد اهواز و معلمان نشانگر همین واقعیت است. سر دادن شعارهای "فرزند کارگرانیم کنارشان میمانیم"، "کارگر زندانی آزاد باید گردد"، "دانشجوکارگر، معلم، اتحاد اتحاد"، "دانشجو آگاه است با کارگرهمراه است"، "نه تهدید نه زندان دیگر اثر ندارد"، "دانشگاه پول گردان تضیف زحمتکشان"، "هفت تپه، هپکو، فولاد، کارگر، دانشجو، اتحاد اتحاد" به روشنی جهت گیری طبقاتی گرایش سوسیالیستی در جنبش دانشجویی را بازتاب می دهد. در این شرایط فعالین و پیشروان جنبش دانشجویی نه تنها لازم است که توده های هر چه بیشتر از دانشجویان را حول دفاع از منافع جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی بسیج نمایند، بلکه باید در عرصه فعالیت نظری و روشنگرانه نیز تلاش کنند ماهیت واقعی استراتژی سیاسی
به مناسبت ۱۶ آذر #روز_دانشجو
(۱۳۹۷)
جنبش دانشجویی ایران امسال در شرایطی به استقبال ۱۶ آذر روز دانشجو می رود که بحران سرمایه داری ایران تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی تأثیرات فاجعه بار دو چندانی بر کار و زندگی کارگران و اکثریت مردم ایران بجای گذاشته است. تحت این شرایط پدیده بیکاری بویژه در میان جوانان ابعاد هشدار دهنده ای پیدا کرده است. کارگران و کارکنانی که حقوق و دستمزدهای چهار مرتبه پایین تر از خط فقر دریافت می کردند، یک دفعه قدرت خریدشان هشتاد درصد سقوط کرده و ابعاد فقر و فلاکت اقتصادی را به حد غیر قابل تحملی رسانده است. میلیون ها زن و مرد از فقر مطلق و گرسنگی رنج می برند. هر روز شمار بیشتری از کودکان زیر فشار فقر از چرخه تحصیل خارج می شوند و به اردوی میلیونی کودکان کار و خیابان می پیوندند. این اوضاع فلاکتبار اقتصادی و بحران های زیست محیطی و گسترش آسیب های اجتماعی ناشی از این مجموعه، جامعه ایران را در معرض یک فاجعه اجتماعی قرار داده است. این اوضاع مستقیما بر وضعیت زندگی و تحصیل آن بخش از دانشجویان که از طبقات و اقشار فرودست جامعه هستند تأثیر گذاشته است. بویژه تداوم خصوصی سازی ها در حوزه آموزش، تبعیض و نابرابری در زمینه برخورداری از امکانات آموزشی را تشدید کرده است.
رژیم جمهوری اسلامی بر متن این بحران و درماندگی اقتصادی با یک بحران ایدئولوژیک عمیق نیز روبرو شده است. یعنی یکی از ستون های حاکمیت این رژیم که از طریق آن جامعه را به لحاظ اخلاقی و فکری کنترل می کرد، در نتیجه تحول در عرصه های فرهنگی و هنری و گسترش مقاومت و مبارزه زنان، جوانان و مردم عاصی از سلطه قوانین مذهبی فرو ریخته است. روی آوری گسترده زنان به تحصیلات عالی و به بازار کار غیر رسمی و حضور گسترده آنان در صف مقدم مبارزات توده ای، مردسالاری و آپارتاید جنسیتی یکی دیگر از پایه های حاکمیت مذهبی را متزلزل کرده است. از طرف دیگر خیزش سراسری تهیدستان شهری در دی ماه سال گذشته و روند رو به گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری و جنبش های توده ای که بیانگر تحول بزرگی در آگاهی و در مناسبات کارگران و مردم ایران با حکومت بوده، رژیم اسلامی را بیش از هر زمان در تنگنا قرار داده است. فقط برای نمونه اعتصابات سراسری کارگران راه آهن، اعتصابات سراسری رانندگان کامیون و کامیون داران، اعتصابات سراسری معلمان، همایش های توده ای و اعتصاب عمومی در کردستان در چند ماه اخیر و چهار هفته اعتصاب و اعتراضات متحدانه و یکپارچه کارگران نیشکر هفت تپه و گروه صنعتی فولاد اهواز برای دستیابی به خواسته هایشان نشان می دهند که جنبش کارگری و توده ای در ایران از چه پتانسیل و ظرفیت های عظیمی برای ایجاد تحول اجتماعی در جامعه ایران برخوردار هستند. این شرایط عینی جامعه ایران را مستقل از اراده احزاب و نیروهای سیاسی به طرف یک دوره انقلابی نزدیک می کند. رژیم جمهوری اسلامی زیر فشار مبارزات کارگری و توده ای، بحران ایدئولوژیک و فشارهای بین المللی با بحران حکومتی روبرو شده است و این اوضاع مسئله جایگزینی رژیم جمهوری اسلامی را به یک موضوع مهم سیاست روز ایران تبدیل کرده است. در این شرایط بخش های مختلف اپوزیسیون بورژوایی ایران تحرک تازه ای برای آلترناتیو سازی پیدا کرده اند. هر کدام از بخش های اپوزیسیون بورژوایی ایران مطابق استراتژی سیاسی که دارند برای دست به دست شدن قدرت از بالای سر کارگران و توده های جان به لب رسیده مردم ایران و برای عقیم گذاشتن انقلاب آتی ایران تلاش می کنند.
در این شرایط، فضای حاکم بر دانشگاه ها و صف بندی سیاسی موجود در جنبش دانشجویی جدا از اوضاع عمومی حاکم بر جامعه ایران نیست. بخش چپ و رادیکال جنبش دانشجویی بعنوان حساسترین بخش روشنفکران جامعه تاریخا تلاش کرده است که به آگاهانه ترین و قاطع ترین وجهی منافع اقشار فرودست و محروم جامعه را منعکس کند. بر پائی تجمع های دانشجویی در روزهای اخیر در دانشگاههای تهران، بابل، اهواز، و مازندران و چندین دانشگاه دیگر در دفاع از خواسته ها و مطالبات کارگران هفت تپه و فولاد اهواز و معلمان نشانگر همین واقعیت است. سر دادن شعارهای "فرزند کارگرانیم کنارشان میمانیم"، "کارگر زندانی آزاد باید گردد"، "دانشجوکارگر، معلم، اتحاد اتحاد"، "دانشجو آگاه است با کارگرهمراه است"، "نه تهدید نه زندان دیگر اثر ندارد"، "دانشگاه پول گردان تضیف زحمتکشان"، "هفت تپه، هپکو، فولاد، کارگر، دانشجو، اتحاد اتحاد" به روشنی جهت گیری طبقاتی گرایش سوسیالیستی در جنبش دانشجویی را بازتاب می دهد. در این شرایط فعالین و پیشروان جنبش دانشجویی نه تنها لازم است که توده های هر چه بیشتر از دانشجویان را حول دفاع از منافع جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی بسیج نمایند، بلکه باید در عرصه فعالیت نظری و روشنگرانه نیز تلاش کنند ماهیت واقعی استراتژی سیاسی
Forwarded from Peshrawcpiran
#اطلاعیه_کمیته_مرکزی_حزب_کمونیست_ایران
به مناسبت ۱۶ آذر #روز_دانشجو
(۱۳۹۷)
جنبش دانشجویی ایران امسال در شرایطی به استقبال ۱۶ آذر روز دانشجو می رود که بحران سرمایه داری ایران تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی تأثیرات فاجعه بار دو چندانی بر کار و زندگی کارگران و اکثریت مردم ایران بجای گذاشته است. تحت این شرایط پدیده بیکاری بویژه در میان جوانان ابعاد هشدار دهنده ای پیدا کرده است. کارگران و کارکنانی که حقوق و دستمزدهای چهار مرتبه پایین تر از خط فقر دریافت می کردند، یک دفعه قدرت خریدشان هشتاد درصد سقوط کرده و ابعاد فقر و فلاکت اقتصادی را به حد غیر قابل تحملی رسانده است. میلیون ها زن و مرد از فقر مطلق و گرسنگی رنج می برند. هر روز شمار بیشتری از کودکان زیر فشار فقر از چرخه تحصیل خارج می شوند و به اردوی میلیونی کودکان کار و خیابان می پیوندند. این اوضاع فلاکتبار اقتصادی و بحران های زیست محیطی و گسترش آسیب های اجتماعی ناشی از این مجموعه، جامعه ایران را در معرض یک فاجعه اجتماعی قرار داده است. این اوضاع مستقیما بر وضعیت زندگی و تحصیل آن بخش از دانشجویان که از طبقات و اقشار فرودست جامعه هستند تأثیر گذاشته است. بویژه تداوم خصوصی سازی ها در حوزه آموزش، تبعیض و نابرابری در زمینه برخورداری از امکانات آموزشی را تشدید کرده است.
رژیم جمهوری اسلامی بر متن این بحران و درماندگی اقتصادی با یک بحران ایدئولوژیک عمیق نیز روبرو شده است. یعنی یکی از ستون های حاکمیت این رژیم که از طریق آن جامعه را به لحاظ اخلاقی و فکری کنترل می کرد، در نتیجه تحول در عرصه های فرهنگی و هنری و گسترش مقاومت و مبارزه زنان، جوانان و مردم عاصی از سلطه قوانین مذهبی فرو ریخته است. روی آوری گسترده زنان به تحصیلات عالی و به بازار کار غیر رسمی و حضور گسترده آنان در صف مقدم مبارزات توده ای، مردسالاری و آپارتاید جنسیتی یکی دیگر از پایه های حاکمیت مذهبی را متزلزل کرده است. از طرف دیگر خیزش سراسری تهیدستان شهری در دی ماه سال گذشته و روند رو به گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری و جنبش های توده ای که بیانگر تحول بزرگی در آگاهی و در مناسبات کارگران و مردم ایران با حکومت بوده، رژیم اسلامی را بیش از هر زمان در تنگنا قرار داده است. فقط برای نمونه اعتصابات سراسری کارگران راه آهن، اعتصابات سراسری رانندگان کامیون و کامیون داران، اعتصابات سراسری معلمان، همایش های توده ای و اعتصاب عمومی در کردستان در چند ماه اخیر و چهار هفته اعتصاب و اعتراضات متحدانه و یکپارچه کارگران نیشکر هفت تپه و گروه صنعتی فولاد اهواز برای دستیابی به خواسته هایشان نشان می دهند که جنبش کارگری و توده ای در ایران از چه پتانسیل و ظرفیت های عظیمی برای ایجاد تحول اجتماعی در جامعه ایران برخوردار هستند. این شرایط عینی جامعه ایران را مستقل از اراده احزاب و نیروهای سیاسی به طرف یک دوره انقلابی نزدیک می کند. رژیم جمهوری اسلامی زیر فشار مبارزات کارگری و توده ای، بحران ایدئولوژیک و فشارهای بین المللی با بحران حکومتی روبرو شده است و این اوضاع مسئله جایگزینی رژیم جمهوری اسلامی را به یک موضوع مهم سیاست روز ایران تبدیل کرده است. در این شرایط بخش های مختلف اپوزیسیون بورژوایی ایران تحرک تازه ای برای آلترناتیو سازی پیدا کرده اند. هر کدام از بخش های اپوزیسیون بورژوایی ایران مطابق استراتژی سیاسی که دارند برای دست به دست شدن قدرت از بالای سر کارگران و توده های جان به لب رسیده مردم ایران و برای عقیم گذاشتن انقلاب آتی ایران تلاش می کنند.
در این شرایط، فضای حاکم بر دانشگاه ها و صف بندی سیاسی موجود در جنبش دانشجویی جدا از اوضاع عمومی حاکم بر جامعه ایران نیست. بخش چپ و رادیکال جنبش دانشجویی بعنوان حساسترین بخش روشنفکران جامعه تاریخا تلاش کرده است که به آگاهانه ترین و قاطع ترین وجهی منافع اقشار فرودست و محروم جامعه را منعکس کند. بر پائی تجمع های دانشجویی در روزهای اخیر در دانشگاههای تهران، بابل، اهواز، و مازندران و چندین دانشگاه دیگر در دفاع از خواسته ها و مطالبات کارگران هفت تپه و فولاد اهواز و معلمان نشانگر همین واقعیت است. سر دادن شعارهای "فرزند کارگرانیم کنارشان میمانیم"، "کارگر زندانی آزاد باید گردد"، "دانشجوکارگر، معلم، اتحاد اتحاد"، "دانشجو آگاه است با کارگرهمراه است"، "نه تهدید نه زندان دیگر اثر ندارد"، "دانشگاه پول گردان تضیف زحمتکشان"، "هفت تپه، هپکو، فولاد، کارگر، دانشجو، اتحاد اتحاد" به روشنی جهت گیری طبقاتی گرایش سوسیالیستی در جنبش دانشجویی را بازتاب می دهد. در این شرایط فعالین و پیشروان جنبش دانشجویی نه تنها لازم است که توده های هر چه بیشتر از دانشجویان را حول دفاع از منافع جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی بسیج نمایند، بلکه باید در عرصه فعالیت نظری و روشنگرانه نیز تلاش کنند ماهیت واقعی استراتژی سیاسی
به مناسبت ۱۶ آذر #روز_دانشجو
(۱۳۹۷)
جنبش دانشجویی ایران امسال در شرایطی به استقبال ۱۶ آذر روز دانشجو می رود که بحران سرمایه داری ایران تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی تأثیرات فاجعه بار دو چندانی بر کار و زندگی کارگران و اکثریت مردم ایران بجای گذاشته است. تحت این شرایط پدیده بیکاری بویژه در میان جوانان ابعاد هشدار دهنده ای پیدا کرده است. کارگران و کارکنانی که حقوق و دستمزدهای چهار مرتبه پایین تر از خط فقر دریافت می کردند، یک دفعه قدرت خریدشان هشتاد درصد سقوط کرده و ابعاد فقر و فلاکت اقتصادی را به حد غیر قابل تحملی رسانده است. میلیون ها زن و مرد از فقر مطلق و گرسنگی رنج می برند. هر روز شمار بیشتری از کودکان زیر فشار فقر از چرخه تحصیل خارج می شوند و به اردوی میلیونی کودکان کار و خیابان می پیوندند. این اوضاع فلاکتبار اقتصادی و بحران های زیست محیطی و گسترش آسیب های اجتماعی ناشی از این مجموعه، جامعه ایران را در معرض یک فاجعه اجتماعی قرار داده است. این اوضاع مستقیما بر وضعیت زندگی و تحصیل آن بخش از دانشجویان که از طبقات و اقشار فرودست جامعه هستند تأثیر گذاشته است. بویژه تداوم خصوصی سازی ها در حوزه آموزش، تبعیض و نابرابری در زمینه برخورداری از امکانات آموزشی را تشدید کرده است.
رژیم جمهوری اسلامی بر متن این بحران و درماندگی اقتصادی با یک بحران ایدئولوژیک عمیق نیز روبرو شده است. یعنی یکی از ستون های حاکمیت این رژیم که از طریق آن جامعه را به لحاظ اخلاقی و فکری کنترل می کرد، در نتیجه تحول در عرصه های فرهنگی و هنری و گسترش مقاومت و مبارزه زنان، جوانان و مردم عاصی از سلطه قوانین مذهبی فرو ریخته است. روی آوری گسترده زنان به تحصیلات عالی و به بازار کار غیر رسمی و حضور گسترده آنان در صف مقدم مبارزات توده ای، مردسالاری و آپارتاید جنسیتی یکی دیگر از پایه های حاکمیت مذهبی را متزلزل کرده است. از طرف دیگر خیزش سراسری تهیدستان شهری در دی ماه سال گذشته و روند رو به گسترش اعتصابات و اعتراضات کارگری و جنبش های توده ای که بیانگر تحول بزرگی در آگاهی و در مناسبات کارگران و مردم ایران با حکومت بوده، رژیم اسلامی را بیش از هر زمان در تنگنا قرار داده است. فقط برای نمونه اعتصابات سراسری کارگران راه آهن، اعتصابات سراسری رانندگان کامیون و کامیون داران، اعتصابات سراسری معلمان، همایش های توده ای و اعتصاب عمومی در کردستان در چند ماه اخیر و چهار هفته اعتصاب و اعتراضات متحدانه و یکپارچه کارگران نیشکر هفت تپه و گروه صنعتی فولاد اهواز برای دستیابی به خواسته هایشان نشان می دهند که جنبش کارگری و توده ای در ایران از چه پتانسیل و ظرفیت های عظیمی برای ایجاد تحول اجتماعی در جامعه ایران برخوردار هستند. این شرایط عینی جامعه ایران را مستقل از اراده احزاب و نیروهای سیاسی به طرف یک دوره انقلابی نزدیک می کند. رژیم جمهوری اسلامی زیر فشار مبارزات کارگری و توده ای، بحران ایدئولوژیک و فشارهای بین المللی با بحران حکومتی روبرو شده است و این اوضاع مسئله جایگزینی رژیم جمهوری اسلامی را به یک موضوع مهم سیاست روز ایران تبدیل کرده است. در این شرایط بخش های مختلف اپوزیسیون بورژوایی ایران تحرک تازه ای برای آلترناتیو سازی پیدا کرده اند. هر کدام از بخش های اپوزیسیون بورژوایی ایران مطابق استراتژی سیاسی که دارند برای دست به دست شدن قدرت از بالای سر کارگران و توده های جان به لب رسیده مردم ایران و برای عقیم گذاشتن انقلاب آتی ایران تلاش می کنند.
در این شرایط، فضای حاکم بر دانشگاه ها و صف بندی سیاسی موجود در جنبش دانشجویی جدا از اوضاع عمومی حاکم بر جامعه ایران نیست. بخش چپ و رادیکال جنبش دانشجویی بعنوان حساسترین بخش روشنفکران جامعه تاریخا تلاش کرده است که به آگاهانه ترین و قاطع ترین وجهی منافع اقشار فرودست و محروم جامعه را منعکس کند. بر پائی تجمع های دانشجویی در روزهای اخیر در دانشگاههای تهران، بابل، اهواز، و مازندران و چندین دانشگاه دیگر در دفاع از خواسته ها و مطالبات کارگران هفت تپه و فولاد اهواز و معلمان نشانگر همین واقعیت است. سر دادن شعارهای "فرزند کارگرانیم کنارشان میمانیم"، "کارگر زندانی آزاد باید گردد"، "دانشجوکارگر، معلم، اتحاد اتحاد"، "دانشجو آگاه است با کارگرهمراه است"، "نه تهدید نه زندان دیگر اثر ندارد"، "دانشگاه پول گردان تضیف زحمتکشان"، "هفت تپه، هپکو، فولاد، کارگر، دانشجو، اتحاد اتحاد" به روشنی جهت گیری طبقاتی گرایش سوسیالیستی در جنبش دانشجویی را بازتاب می دهد. در این شرایط فعالین و پیشروان جنبش دانشجویی نه تنها لازم است که توده های هر چه بیشتر از دانشجویان را حول دفاع از منافع جنبش کارگری و دیگر جنبش های پیشرو اجتماعی بسیج نمایند، بلکه باید در عرصه فعالیت نظری و روشنگرانه نیز تلاش کنند ماهیت واقعی استراتژی سیاسی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🛑تریبون آزاد دانشجویان #دانشگاه_سمنان به مناسبت #روز_دانشجو و اعلام همبستگی با کارگران زندانی.
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
تجمع دانشجویان دانشگاه بین المللی منسوم به خمینی، در اعتراض به مشکلات صنفی
دوشنبه ۱۹ آذر
#دانشگاه_زنده_است
#دانشجو_کارگر_معلم_اتحاد
#روز_دانشجو
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
دوشنبه ۱۹ آذر
#دانشگاه_زنده_است
#دانشجو_کارگر_معلم_اتحاد
#روز_دانشجو
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
Peshrawcpiran
Photo
ارتجاعِ ضدِچپ؛ با پرچمِ «شیرِ نَر» داد می‌زند: مرد، میهن، آبادی!
با شروع خیزش سراسری ژینا مردم انقلابی ایران با شعارهای شفاف جریانات راست و مرتجع را هدف قرار دادند. «نه سلطنت نه رهبری/دمکراسی برابری»، «مرگ بر ستمگر/چه شاه باشه چه رهبر»، «مرگ بر سه فاسد/شاه ملا مجاهد» از جمله شعارهای درخشان این دوره هستند. حالا دستگاه دروغ‌پراکنیِ رسانه‌های دست راستی علاوه بر #سانسور صداهای رسای #کف_خیابان به جعل شعار و در بوق و کَرنا دمیدن تک صداها روی آورده‌اند. تلاش برای کمرنگ کردن شعار درخشان #ژن_ژیان_ئازادی تداوم همین سیاست است. نظریات فوق ارتجاعی #محمد_رضا_پهلوی در مورد زنان، تحقیر آشکار #فرح دیبا در مقابل خبرنگاران خارجی و برافراشتن پرچم #شیر_نر با سر دادن تک بیت سراپا مردسالارانه‌ی «مرد، میهن، آبادی» در خارج کشور توسط هواداران نظام شاهنشاهی همه و همه با شعار مترقی #زن_زندگی_آزادی در تضاد قرار دارند. تحریف شعارهای واقعی و تلاش برای القای شعار ضد مردمی «مرگ بر سه فاسد/ملا #چپی مجاهد» یکی دیگر از این تلاشها برای به بیراهه بردن جنبش انقلابی است. بگذارید ببینیم #اپوزسیون_راست_برانداز چرا با چپ دشمنی دارد؟
تنها نیرویی که بر تداوم جنبش انقلابی از سرنگونی جمهوری اسلامی تا پیروزی انقلاب و افتادن قدرت به دست مردم تاکید می‌کند، چپ است. شعار «زن، زندگی، آزادی» هم در محتوا هم در عالم واقع از اعماق #جنبش_چپ جامعه برخواسته است. چپ، پرچم‌دار مهم‌ترین مطالبات اکثریت جامعه است که تحقق هر کدام از آنها در گرو عقب زدن اپوزسیون راست (جعل‌کنندگان شعارهای کف خیابان) است. پایان دادن به استثمار و ستم طبقاتی، لغو خصوصی سازی‌ها، به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت ملت های ستمدیده، تامین برابری کامل زن و مرد، رفع ستم جنسی وجنسیتی، تامین حقوق دمکراتیک مردم و پایان دادن به سلطه‌ی هر گونه سیستم سرکوبگر از جمله‌ی این مطالبات است.
این دشمنی با چپ که در حقیقت دشمنی با جنبش آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی مردم است ریشه‌های تاریخی دارد. راست برانداز در طول تاریخ یکصد ساله‌ی ایران با هر نیرویی که مخالف ستم و نابرابری بوده، درافتاده است. جلادان شاه، خون عزیزترین مبارزان راه رهایی مردم #بیژن_جزنی، #حمید_اشرف، #امیرپرویز_پویان، #مرتضی_کیوان، #محمد_حسین_کریمی و هزاران مبارز دیگر را بر زمین ریختند. 12 اردیبهشت 1340 (#روز_معلم) دکتر #ابوالحسن_خانعلی معلم مبارز را در تجمع اعتراضی معلمان در میدان بهارستان کُشتند. در تاریخ 16 آذر 1332 (#روز_دانشجو) سه دانشجوی مبارز #مصطفی_بزرگ‌نیا، #احمد_قندچی و #مهدی_شریعت‌رضوی را با ضرب گلوله در دانشگاه تهران به قتل رساندند. همه‌ی این مبارزات و اهداف و افق هایش را چپ جامعه نمایندگی می‌کرد و همچنان نمایندگی می‌کند. چپ، بازگرداندن اراده‌ی حکمرانی بر سرنوشت جامعه به دست‌های پر توان توده‌ها را نمایندگی می‌کند. چپ مانعی جدی بر سر راه تداوم #استبداد، محافظان نظم موجود و مدافعان نظام #سلطه_و_استثمار است. آری! جاعلان شعار و رسانه‌های سانسورچی‌شان از صدای بلند چپ در کف جامعه به لرزه افتاده‌اند. بگذار سانسور کنند، ما فریادمان را بلند و بلندتر سر می‌دهیم: «مرگ بر ستمگر/چه شاه باشه چه رهبر»
جمعی از جوانان انقلابی محلات مریوان
چهارشنبه 21 دیماه 1401
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
با شروع خیزش سراسری ژینا مردم انقلابی ایران با شعارهای شفاف جریانات راست و مرتجع را هدف قرار دادند. «نه سلطنت نه رهبری/دمکراسی برابری»، «مرگ بر ستمگر/چه شاه باشه چه رهبر»، «مرگ بر سه فاسد/شاه ملا مجاهد» از جمله شعارهای درخشان این دوره هستند. حالا دستگاه دروغ‌پراکنیِ رسانه‌های دست راستی علاوه بر #سانسور صداهای رسای #کف_خیابان به جعل شعار و در بوق و کَرنا دمیدن تک صداها روی آورده‌اند. تلاش برای کمرنگ کردن شعار درخشان #ژن_ژیان_ئازادی تداوم همین سیاست است. نظریات فوق ارتجاعی #محمد_رضا_پهلوی در مورد زنان، تحقیر آشکار #فرح دیبا در مقابل خبرنگاران خارجی و برافراشتن پرچم #شیر_نر با سر دادن تک بیت سراپا مردسالارانه‌ی «مرد، میهن، آبادی» در خارج کشور توسط هواداران نظام شاهنشاهی همه و همه با شعار مترقی #زن_زندگی_آزادی در تضاد قرار دارند. تحریف شعارهای واقعی و تلاش برای القای شعار ضد مردمی «مرگ بر سه فاسد/ملا #چپی مجاهد» یکی دیگر از این تلاشها برای به بیراهه بردن جنبش انقلابی است. بگذارید ببینیم #اپوزسیون_راست_برانداز چرا با چپ دشمنی دارد؟
تنها نیرویی که بر تداوم جنبش انقلابی از سرنگونی جمهوری اسلامی تا پیروزی انقلاب و افتادن قدرت به دست مردم تاکید می‌کند، چپ است. شعار «زن، زندگی، آزادی» هم در محتوا هم در عالم واقع از اعماق #جنبش_چپ جامعه برخواسته است. چپ، پرچم‌دار مهم‌ترین مطالبات اکثریت جامعه است که تحقق هر کدام از آنها در گرو عقب زدن اپوزسیون راست (جعل‌کنندگان شعارهای کف خیابان) است. پایان دادن به استثمار و ستم طبقاتی، لغو خصوصی سازی‌ها، به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت ملت های ستمدیده، تامین برابری کامل زن و مرد، رفع ستم جنسی وجنسیتی، تامین حقوق دمکراتیک مردم و پایان دادن به سلطه‌ی هر گونه سیستم سرکوبگر از جمله‌ی این مطالبات است.
این دشمنی با چپ که در حقیقت دشمنی با جنبش آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی مردم است ریشه‌های تاریخی دارد. راست برانداز در طول تاریخ یکصد ساله‌ی ایران با هر نیرویی که مخالف ستم و نابرابری بوده، درافتاده است. جلادان شاه، خون عزیزترین مبارزان راه رهایی مردم #بیژن_جزنی، #حمید_اشرف، #امیرپرویز_پویان، #مرتضی_کیوان، #محمد_حسین_کریمی و هزاران مبارز دیگر را بر زمین ریختند. 12 اردیبهشت 1340 (#روز_معلم) دکتر #ابوالحسن_خانعلی معلم مبارز را در تجمع اعتراضی معلمان در میدان بهارستان کُشتند. در تاریخ 16 آذر 1332 (#روز_دانشجو) سه دانشجوی مبارز #مصطفی_بزرگ‌نیا، #احمد_قندچی و #مهدی_شریعت‌رضوی را با ضرب گلوله در دانشگاه تهران به قتل رساندند. همه‌ی این مبارزات و اهداف و افق هایش را چپ جامعه نمایندگی می‌کرد و همچنان نمایندگی می‌کند. چپ، بازگرداندن اراده‌ی حکمرانی بر سرنوشت جامعه به دست‌های پر توان توده‌ها را نمایندگی می‌کند. چپ مانعی جدی بر سر راه تداوم #استبداد، محافظان نظم موجود و مدافعان نظام #سلطه_و_استثمار است. آری! جاعلان شعار و رسانه‌های سانسورچی‌شان از صدای بلند چپ در کف جامعه به لرزه افتاده‌اند. بگذار سانسور کنند، ما فریادمان را بلند و بلندتر سر می‌دهیم: «مرگ بر ستمگر/چه شاه باشه چه رهبر»
جمعی از جوانان انقلابی محلات مریوان
چهارشنبه 21 دیماه 1401
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎼سرود راهِ کوچه
جمعی از دانشجویان موسیقی
#روز_دانشجو #دانشگاه_سنگر_مقاومت #دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#زن_زندگی_آزادی #نان_کار_آزادی_اداره_شورايى #فرزند_کارگرانیم_کنارشان_میمانیم
💢 پنجشنبه ۱۶ آذر۱۴۰۲
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
جمعی از دانشجویان موسیقی
#روز_دانشجو #دانشگاه_سنگر_مقاومت #دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#زن_زندگی_آزادی #نان_کار_آزادی_اداره_شورايى #فرزند_کارگرانیم_کنارشان_میمانیم
💢 پنجشنبه ۱۶ آذر۱۴۰۲
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
#علی یونسی و #امیرحسین مرادی، دو دانشجوی دانشگاه شریف که چهارمین سال حبس را در زندان اوین سپری می‌کنند، با انتشار نامه‌ای به مناسبت روز دانشجو ضمن تاکید بر ضرورت تداوم قیام و پایان دادن به حکومت دیکتاتوری از هر شکل شاه و شیخ، عنوان کردند؛
#جنگ واقعی ما؛
*شانزدهم آذر ماه در شرایطی فرا می‌رسد که جمهوری اسلامی از هراس قیامی دیگر قیامی که میتواند تا رسیدن به آزادی ادامه پیدا کند، از یک سو به اعدام و دستگیری گسترده اقدام کرده و از سوی دیگر به دنبال پراکندن گرد ناامیدی است تا شاید در این دوگانه ترس و یأس جامعه چند روزی بیشتر زنده بماند.
تلاشی تکراری که نه در ۷۸، نه در ۸۸ و نه در ۹۶ و ۹۸ نتوانست مانع قیام بعدی باشد و این بار نیز گریزی از قیام آتی نیست، قیامی که به زودی فرا می‌رسد.
دانشجویان سال گذشته نشان دادند که بخش مهمی از قیام و تحولات پس از آن هستند. امروز نیز به عنوان یک قشر جوان و آگاه می‌توانند پایان بخش تردیدها باشند.
تردیدهایی مثل «اینا برن کی بیاد» که بی پایه و بنیاد است. زیرا اصلا بنا نیست که «کسی» بیاید و بناست که حکومت دیکتاتوری در هر شکل آن چه شاه چه شیخ یک‌بار برای همیشه پایان یابد و یک جمهوری واقعی و جمهوری دموکراتیک جایگزین آن شود.
همین پتانسیل و نقش تأثیرگذار دانشجویان است که مایه هراس حکومت شده و تیغ سرکوب را علیه دانشجویان و اساتید تیزتر کرده است.
#شب در تلاش بیهوده، خورشید پنهان می‌کند
انجم ولی آوازه‌خوان امید فردا می‌دهد
آتش بزن در قلب شب، گویی تویی کابوس شب
#روز_دانشجو_گرامى_باد
#دانشگاه_زنده_است
💢 پنجشنبه ۱۶ آذر۱۴۰۲
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn
#جنگ واقعی ما؛
*شانزدهم آذر ماه در شرایطی فرا می‌رسد که جمهوری اسلامی از هراس قیامی دیگر قیامی که میتواند تا رسیدن به آزادی ادامه پیدا کند، از یک سو به اعدام و دستگیری گسترده اقدام کرده و از سوی دیگر به دنبال پراکندن گرد ناامیدی است تا شاید در این دوگانه ترس و یأس جامعه چند روزی بیشتر زنده بماند.
تلاشی تکراری که نه در ۷۸، نه در ۸۸ و نه در ۹۶ و ۹۸ نتوانست مانع قیام بعدی باشد و این بار نیز گریزی از قیام آتی نیست، قیامی که به زودی فرا می‌رسد.
دانشجویان سال گذشته نشان دادند که بخش مهمی از قیام و تحولات پس از آن هستند. امروز نیز به عنوان یک قشر جوان و آگاه می‌توانند پایان بخش تردیدها باشند.
تردیدهایی مثل «اینا برن کی بیاد» که بی پایه و بنیاد است. زیرا اصلا بنا نیست که «کسی» بیاید و بناست که حکومت دیکتاتوری در هر شکل آن چه شاه چه شیخ یک‌بار برای همیشه پایان یابد و یک جمهوری واقعی و جمهوری دموکراتیک جایگزین آن شود.
همین پتانسیل و نقش تأثیرگذار دانشجویان است که مایه هراس حکومت شده و تیغ سرکوب را علیه دانشجویان و اساتید تیزتر کرده است.
#شب در تلاش بیهوده، خورشید پنهان می‌کند
انجم ولی آوازه‌خوان امید فردا می‌دهد
آتش بزن در قلب شب، گویی تویی کابوس شب
#روز_دانشجو_گرامى_باد
#دانشگاه_زنده_است
💢 پنجشنبه ۱۶ آذر۱۴۰۲
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpirn