‍ ارتجاعِ ضدِچپ؛ با پرچمِ «شیرِ نَر» داد می‌زند: مرد، میهن، آبادی!

با شروع خیزش سراسری ژینا مردم انقلابی ایران با شعارهای شفاف جریانات راست و مرتجع را هدف قرار دادند. «نه سلطنت نه رهبری/دمکراسی برابری»، «مرگ بر ستمگر/چه شاه باشه چه رهبر»، «مرگ بر سه فاسد/شاه ملا مجاهد» از جمله شعارهای درخشان این دوره هستند. حالا دستگاه دروغ‌پراکنیِ رسانه‌های دست راستی علاوه بر #سانسور صداهای رسای #کف_خیابان به جعل شعار و‌ در بوق و کَرنا دمیدن تک صداها روی آورده‌اند. تلاش برای کمرنگ کردن شعار درخشان #ژن_ژیان_ئازادی تداوم همین سیاست است. نظریات فوق ارتجاعی #محمد_رضا_پهلوی در مورد زنان، تحقیر آشکار #فرح دیبا در مقابل خبرنگاران خارجی و برافراشتن پرچم #شیر_نر با سر دادن تک بیت سراپا مردسالارانه‌ی «مرد، میهن، آبادی» در خارج کشور توسط هواداران نظام شاهنشاهی همه و همه با شعار مترقی #زن_زندگی_آزادی در تضاد قرار دارند. تحریف شعارهای واقعی و تلاش برای القای شعار ضد مردمی «مرگ بر سه فاسد/ملا #چپی مجاهد» یکی دیگر از این تلاشها برای به بیراهه بردن جنبش انقلابی است. بگذارید ببینیم #اپوزسیون_راست_برانداز چرا با چپ دشمنی دارد؟
تنها نیرویی که بر تداوم جنبش انقلابی از سرنگونی جمهوری اسلامی تا پیروزی انقلاب و افتادن قدرت به دست مردم تاکید می‌کند، چپ است. شعار «زن، زندگی، آزادی» هم در محتوا هم در عالم واقع از اعماق #جنبش_چپ جامعه برخواسته است. چپ، پرچم‌دار مهم‌ترین مطالبات اکثریت جامعه است که تحقق هر کدام از آنها در گرو عقب زدن اپوزسیون راست (جعل‌کنندگان شعارهای کف خیابان) است. پایان دادن به استثمار و ستم طبقاتی، لغو خصوصی سازی‌ها، به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت ملت های ستمدیده، تامین برابری کامل زن و مرد، رفع ستم جنسی وجنسیتی، تامین حقوق دمکراتیک مردم و پایان دادن به سلطه‌ی هر گونه سیستم سرکوبگر از جمله‌ی این مطالبات است.
این دشمنی با چپ که در حقیقت دشمنی با جنبش آزادی‌خواهی و برابری‌طلبی مردم است ریشه‌های تاریخی دارد. راست برانداز در طول تاریخ یکصد ساله‌ی ایران با هر نیرویی که مخالف ستم و نابرابری بوده، درافتاده است. جلادان شاه، خون عزیزترین مبارزان راه رهایی مردم #بیژن_جزنی، #حمید_اشرف، #امیرپرویز_پویان، #مرتضی_کیوان، #محمد_حسین_کریمی و هزاران مبارز دیگر را بر زمین ریختند. 12 اردیبهشت 1340 (#روز_معلم) دکتر #ابوالحسن_خانعلی معلم مبارز را در تجمع اعتراضی معلمان در میدان بهارستان کُشتند. در تاریخ 16 آذر 1332 (#روز_دانشجو) سه دانشجوی مبارز #مصطفی_بزرگ‌نیا، #احمد_قندچی و #مهدی_شریعت‌رضوی را با ضرب گلوله در دانشگاه تهران به قتل رساندند. همه‌ی این مبارزات و اهداف و افق هایش را چپ جامعه نمایندگی می‌کرد و همچنان نمایندگی می‌کند. چپ، بازگرداندن اراده‌ی حکمرانی بر سرنوشت جامعه به دست‌های پر توان توده‌ها را نمایندگی می‌کند. چپ مانعی جدی بر سر راه تداوم #استبداد، محافظان نظم موجود و مدافعان نظام #سلطه_و_استثمار است. آری! جاعلان شعار و رسانه‌های سانسورچی‌شان از صدای بلند چپ در کف جامعه به لرزه افتاده‌اند. بگذار سانسور کنند، ما فریادمان را بلند و بلندتر سر می‌دهیم: «مرگ بر ستمگر/چه شاه باشه چه رهبر»

جمعی از جوانان انقلابی  محلات مریوان
چهارشنبه  21 دیماه 1401

#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر

🚩۱۲ اردیبهشت روز معلم گرامیباد!

♦️روز ۱۲ اردیبهشت ۱۳۴۰ معلمان با خواست افزایش دستمزد، دست به اعتصاب زده و مقابل مجلس در میدان بهارستان تجمع کردند. ماموران با تیراندازی هوایی و استفاده از باتوم می‌خواستند معلمان را متفرق کنند، اما شلیک تیر مستقیم سرگرد ناصر شهرستانی، رئیس کلانتری بهارستان موجب تحرکات بیشتری شد. یکی از گلوله‌های شهرستانی به پیشانی معلم جوان #ابوالحسن_خانعلی نشست. ‌‏خانعلی، اهل کن،از توابع تهران بود و در دبیرستان‌های جامی و شریف؛ فلسفه و عربی تدریس می‌کرد. خانعلی با مدرک لیسانس در سال ۱۳۳۵ به استخدام وزارت فرهنگ درآمده بود و همزمان با تدریس، دوره دکترای فلسفه را در دانشگاه تهران می‌گذراند.

♦️تشییع جنازه خانعلی در روز ۱۳ اردیبهشت به یکی از بزرگترین تظاهرات خیابانی بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تبدیل شد. ‏در پی این حوادث،شریف امامی روز ۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۰ استعفای خود را به دربار تسلیم کرد و شاه، علی امینی را به‌عنوان نخست‌وزیر معرفی کرد. ‏معلمان در شب‌هفت خانعلی، روز ۱۲ اردیبهشت را«روز معلم» نامیدند.امینی شرایط معلمان را پذیرفت و هیأت دولت حقوق معلمان را افزایش داد.سرگرد شهرستانی نیز برکنار و تحویل دادگستری شد.
#معلم_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran