٭٭٭درگرامیداشت ٣١ خرداد روز پیشمرگ کومەلە٭٭٭
#حسن_رحمان_پناه
@peshrawcpiran
٤٠سال قبل در روز ٣١خراد سال ١٣۵٧ رفیق سعید معینی(خانه) از مبارزین شناختە شدە مخالف رژیم پهلوی ، از چهرهای مقاوم سیاه چالهای رژیم سلطنتی که بیش از ١۶ ماه در تک سلولی زندان و تحت شکنجەهای طاقت فرسا و وحشیانه قرار گرفته بود و لب رازدارش را نگشود ،از روستای "بێژوێ"در منطقه "ئالان"سردشت همراه جمعی از پیشمرگان "اتحادیه میهنی کردستان عراق " وارد منطقه "ماوت" در آن سوی مرز در کردستان عراق شدند. این واحد نظامی در نزدیک روستای "دری" در حال استراحت بودند که توسط یک مزدور محلی مکان اختفای آنان لو رفت و مورد یورش نیروهای ارتش و گارد ویژه (قوات خاصه) رژیم بعث فاشیست عراق قرار گرفتند . در این نبرد نابرابر رفیق سعید معینی (خانه) همراه چند پیشمرگ دیگر جانباختند.
رفیق سعید معینی که به دلیل محبوبیت توسط خانواده و دوستانش لقب "خانه" بر وی گذاشته بودند، اولین عضو ، کادر و جانباختە کومەله بود که برای اطلاع و آشنایی دقیق از وضعیت جنبش مبارزاتی مردم کردستان عراق و بویژه نیروی سازمانده جنگ مسلحانه دور جدید یعنی "اتحادیه میهنی کردستان" و جناح اصلی و چپ آن حزب "کومەله مارکسیست_لنینیست" کە بعدآ به "کومەله رەنجدران کردستان عراق" تغییر نام داد، که پس از تسلیم جنبش مسلحانه دهە ۶٠ و نیمه اول دهه ٧٠ و اعلام شکست آن در سال ١٩٧۵ میلادی به رهبری "حزب دمکرات کردستان عراق" و شخص "ملا مصطفی بارزانی"، شروع به نبرد مسلحانه مجدد کرده بودند، عازم این مآموریت شد . هدف از این مآموریت، هم کسب اطلاعات دقیق از حرکت نوپای کردستان عراق و هم برقراری رابطه "کومەله" کە در حال فعالیت مخفی علیه رژیم شاه بود و خود را برای تحولات مهم و سرنوشت ساز ایندە در ایران آمادە می کرد با آن جریان و جنبش بود. اما متاسفانه کاک"خانه" به مقصد نرسید و در ٣١ خرداد سال ١٣٥٧ خورشیدی جانباخت.
٨ماه بعدتر در روز ٢۶ بهمن ١٣۵٧ که روز جانباختن رفیق محمد حسین کریمی از بنیانگدارن کومەلە است، جریانی اعلام موجودیت نمود کە ٩ سال بود در گلوی استبداد سلطنتی، در میان کارگرن و ستمدیدەگان و در شکنجەگاههای ساواک فعالیت و مبازرە میکرد کە برای اولین بار به اسم "سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران" خود را به جامعەمعرفی نمود. اعلام موجودیت علنی کومەله، چیزی جز اعلام اراده اگاهانه و متشکل کارگران ، کمونیستها و مردم آزادیخواه در صفوفی به هم فشرده برای ادامه مبارزه و تحقق خواست و مطالباتی بود که در قیام سال ۵٧ ایران برای آن مبارزه و جانفشانی کرده بودند. اعلام موجودیت علنی کومەله، اعلام صف مستقل کارگران و کمونیستها از بورژوازی و جناحهای آن چه در داخل کردستان و چه در سطح سراسری، جهت به نتیجه رساندن زحمت و جانفشانی تودەهای تشنه اگاهی و آزادی و رسیدن به جهانی دیگر بود. بعد از سرنگونی رژیم پهلوی ، شرایط نوینی در مبارزه با رژیم تازه به قدرت رسیده مذهبی ایجاد شده بود که هم آرایش و نیروی جدید و هم سازمان و امکانات وسیع تر و گستردەتری را در همه عرصه ها، بویژه فعالیت علنی و رودررو می طلبید. رژیم اسلامی تازه به قدرت رسیده همه جا بر طبل جنگ می کوبید. بر دست آوردهای قیام یورش می برد و این دست آوردها را یکی پس از دیگری را در ابعاد سراسری بازپس میگرفت . از همان روزهای اول نضج بستن نطفه حکومت اسلامی ،کومەله از محدود جریاناتی بود که به آن توهم نداشت و در برابر متوهمین و "لبیک گویان" به خمینی بعنوان "رهبر کبیرانقلاب" قد علم کرد و چنین توهمی را بعنوان سم قاتل در خون تازە به جریان افتادە تودهای به پا خواستە افشا کرد و به رژیم اسلامی "نه" گفت .
در جواب به شرایط جدید ایجاد شده،در دفاع از دست آوردهای مبارزات مردم زحمتکش در جریان قیام بهمن ٥٧ از جملە آزادی و حاکمیت برسرنوشت خود کە از خواست و مطالبات اصلی قیام کنندگان بود، در بی توهمی به رژیم تازه به قدرت رسیده اسلامی و آمادگی برای دفاع مسلحانه در برابر آن، در تقابل با سازشکاری و تسلیم طلبی جریان لیبرال _ناسیونالیست در کردستان،در ضرورت نبرد با جریان اسلامی سنی واپس گرا از "مکتب قرآن و مفتی زاده" تا شیوخ مزدور و وابسته به بعث عراق متشکل در "سپاه رزگاری" کە قصد داشتند "داعش" سالهای اخیر در عراق و سوریە را ، در کردستان ایران، ٤٠ سال قبل ایجاد کنند، سازماندهی و ایجاد نیروی مسلح کمونیست ، رزمندە و انقلابی ،حیاتی و جزو ضروریات روز و زمانه خود بود . به دلایل فوق، رهبری وقت کومەله به درست نیروی پیشمرگ کومەله را از همان روزهای آغاز به فعالیت علنی این تشکیلات، ابتدا در "جمعیت ها و اتحادیەهای دهقانی" و سپس در نیروی مسلح کومەلە سازمان داد و روز ٣١ خرداد را روز پیشمرگ کومەله در جنبش انقلابی کردستان و ایران نام گذاری کرد
@peshrawcpiran
از آن زمان تا کنون ٤٠ سال میگذرد. در طول ٤ دهە گذشته، نیروی پیشمرگ کومەله،
#حسن_رحمان_پناه
@peshrawcpiran
٤٠سال قبل در روز ٣١خراد سال ١٣۵٧ رفیق سعید معینی(خانه) از مبارزین شناختە شدە مخالف رژیم پهلوی ، از چهرهای مقاوم سیاه چالهای رژیم سلطنتی که بیش از ١۶ ماه در تک سلولی زندان و تحت شکنجەهای طاقت فرسا و وحشیانه قرار گرفته بود و لب رازدارش را نگشود ،از روستای "بێژوێ"در منطقه "ئالان"سردشت همراه جمعی از پیشمرگان "اتحادیه میهنی کردستان عراق " وارد منطقه "ماوت" در آن سوی مرز در کردستان عراق شدند. این واحد نظامی در نزدیک روستای "دری" در حال استراحت بودند که توسط یک مزدور محلی مکان اختفای آنان لو رفت و مورد یورش نیروهای ارتش و گارد ویژه (قوات خاصه) رژیم بعث فاشیست عراق قرار گرفتند . در این نبرد نابرابر رفیق سعید معینی (خانه) همراه چند پیشمرگ دیگر جانباختند.
رفیق سعید معینی که به دلیل محبوبیت توسط خانواده و دوستانش لقب "خانه" بر وی گذاشته بودند، اولین عضو ، کادر و جانباختە کومەله بود که برای اطلاع و آشنایی دقیق از وضعیت جنبش مبارزاتی مردم کردستان عراق و بویژه نیروی سازمانده جنگ مسلحانه دور جدید یعنی "اتحادیه میهنی کردستان" و جناح اصلی و چپ آن حزب "کومەله مارکسیست_لنینیست" کە بعدآ به "کومەله رەنجدران کردستان عراق" تغییر نام داد، که پس از تسلیم جنبش مسلحانه دهە ۶٠ و نیمه اول دهه ٧٠ و اعلام شکست آن در سال ١٩٧۵ میلادی به رهبری "حزب دمکرات کردستان عراق" و شخص "ملا مصطفی بارزانی"، شروع به نبرد مسلحانه مجدد کرده بودند، عازم این مآموریت شد . هدف از این مآموریت، هم کسب اطلاعات دقیق از حرکت نوپای کردستان عراق و هم برقراری رابطه "کومەله" کە در حال فعالیت مخفی علیه رژیم شاه بود و خود را برای تحولات مهم و سرنوشت ساز ایندە در ایران آمادە می کرد با آن جریان و جنبش بود. اما متاسفانه کاک"خانه" به مقصد نرسید و در ٣١ خرداد سال ١٣٥٧ خورشیدی جانباخت.
٨ماه بعدتر در روز ٢۶ بهمن ١٣۵٧ که روز جانباختن رفیق محمد حسین کریمی از بنیانگدارن کومەلە است، جریانی اعلام موجودیت نمود کە ٩ سال بود در گلوی استبداد سلطنتی، در میان کارگرن و ستمدیدەگان و در شکنجەگاههای ساواک فعالیت و مبازرە میکرد کە برای اولین بار به اسم "سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران" خود را به جامعەمعرفی نمود. اعلام موجودیت علنی کومەله، چیزی جز اعلام اراده اگاهانه و متشکل کارگران ، کمونیستها و مردم آزادیخواه در صفوفی به هم فشرده برای ادامه مبارزه و تحقق خواست و مطالباتی بود که در قیام سال ۵٧ ایران برای آن مبارزه و جانفشانی کرده بودند. اعلام موجودیت علنی کومەله، اعلام صف مستقل کارگران و کمونیستها از بورژوازی و جناحهای آن چه در داخل کردستان و چه در سطح سراسری، جهت به نتیجه رساندن زحمت و جانفشانی تودەهای تشنه اگاهی و آزادی و رسیدن به جهانی دیگر بود. بعد از سرنگونی رژیم پهلوی ، شرایط نوینی در مبارزه با رژیم تازه به قدرت رسیده مذهبی ایجاد شده بود که هم آرایش و نیروی جدید و هم سازمان و امکانات وسیع تر و گستردەتری را در همه عرصه ها، بویژه فعالیت علنی و رودررو می طلبید. رژیم اسلامی تازه به قدرت رسیده همه جا بر طبل جنگ می کوبید. بر دست آوردهای قیام یورش می برد و این دست آوردها را یکی پس از دیگری را در ابعاد سراسری بازپس میگرفت . از همان روزهای اول نضج بستن نطفه حکومت اسلامی ،کومەله از محدود جریاناتی بود که به آن توهم نداشت و در برابر متوهمین و "لبیک گویان" به خمینی بعنوان "رهبر کبیرانقلاب" قد علم کرد و چنین توهمی را بعنوان سم قاتل در خون تازە به جریان افتادە تودهای به پا خواستە افشا کرد و به رژیم اسلامی "نه" گفت .
در جواب به شرایط جدید ایجاد شده،در دفاع از دست آوردهای مبارزات مردم زحمتکش در جریان قیام بهمن ٥٧ از جملە آزادی و حاکمیت برسرنوشت خود کە از خواست و مطالبات اصلی قیام کنندگان بود، در بی توهمی به رژیم تازه به قدرت رسیده اسلامی و آمادگی برای دفاع مسلحانه در برابر آن، در تقابل با سازشکاری و تسلیم طلبی جریان لیبرال _ناسیونالیست در کردستان،در ضرورت نبرد با جریان اسلامی سنی واپس گرا از "مکتب قرآن و مفتی زاده" تا شیوخ مزدور و وابسته به بعث عراق متشکل در "سپاه رزگاری" کە قصد داشتند "داعش" سالهای اخیر در عراق و سوریە را ، در کردستان ایران، ٤٠ سال قبل ایجاد کنند، سازماندهی و ایجاد نیروی مسلح کمونیست ، رزمندە و انقلابی ،حیاتی و جزو ضروریات روز و زمانه خود بود . به دلایل فوق، رهبری وقت کومەله به درست نیروی پیشمرگ کومەله را از همان روزهای آغاز به فعالیت علنی این تشکیلات، ابتدا در "جمعیت ها و اتحادیەهای دهقانی" و سپس در نیروی مسلح کومەلە سازمان داد و روز ٣١ خرداد را روز پیشمرگ کومەله در جنبش انقلابی کردستان و ایران نام گذاری کرد
@peshrawcpiran
از آن زمان تا کنون ٤٠ سال میگذرد. در طول ٤ دهە گذشته، نیروی پیشمرگ کومەله،
"اسب ها در سربالای همدیگر را گاز می گیرند "
✍ : #حسن_رحمان_پناه
❇️وضعیت جامعە ایران بحرانی است . این جملە سخن هر ناظر خارجی و هر فرد ساکن ایران است. تودەهای مردم با حضور و اعتراض روزانه در خیابان ، با اعتصابات و تجمعات مختلف، صدا خود را از هر زمان دیگری رساتر به گوش ناشنوای دولتمردان سرکوبگر اسلامی رساندەاند. شوق و شعف در میان مردم و اعتماد به نیروی خود جهت تغییر شرایط مرگبار روزانه در سطح جامعە در حال گسترش است. این حقیقت سادە اما بنیادی، خواب را از چشم سران حکومت مذهبی ربودە و به چارە اندیشی واداشتە است . سران و کارگزاران حکومت شرایط بحرانی کنونی را از هرکس دیگر بیشتر احساس کردە و از منظر خود به دنبال خروج از بن بست کنونی هستند. جناح اقتدارگرا کماکان بر اسب خود می تازد و علت را در خارج از مرزها و "توطئە دشمنان انقلاب" می داند. اصلاح طلبان حکومتی و روحانی "چوب لای چرخ" دولت گذاشتن را عامل التهاب جامعە می دانند . هر کدام به شکل و سیاق خود در صدد جوابگویی به وضعیت انفجار آمیز جامعە هستند. حکومتگران از هر دو جناح، هر روز بهانەای را برای توضیح وضعیت موجود بیان می کنند . اما هر دو جناح در بیان یک حقیقت سادە با هم اشتراک نظر دارند . "اگر کشتی جمهوری اسلامی غرق شود ، همه با هم غرق خواهند شد ." شکی در این نگرانی و اشتراک نظرنیست . وحشت از خشم مردم جان بەلب رسیدە، دو جناح رژیم اسلامی و کل خدم و حشم وابستە به آنان و لیبرالهای وحشت زدە از انقلاب تهیدستان را برای نجات کشتی توفان زدە جمهوری اسلامی به تکاپو انداختە است.
شرایط کنونی حاکم بر جامعە ایران تشابه زیادی با ماه های پائیز و زمستان سال ٥٧ دارد . زمزمە تغییر در مهرهای حکومتی جهت آرام نمودن تودەهای ناراضی از هر زمان دیگری رساتر به گوش می رسد. بحث حکومت نظامی و فرماندار یونیفرم پوش با اتکا بە سپاە پاسدارن و ارتش هر ناظری را به یاد حکومت نظامی شاه در سال ٥٧ به منظور برون رفت از بحران می اندازد. در سیستم های استبدادی و دیکتاتوری رفورم برای آرام کردن مردم و از جملە تغییر مهرەها، بی ثباتی بیشتر برای حاکمان و توقع و انتظار بیشتر برای محکومان به همراه دارد. اما تفاوت بنیادی در ایران امروز با چهل سال قابل در این است کە هم حکومت مدارن کنونی مشابه حکومت سلطنتی نیستند و هم تودەهای ناراضی، مردمان سال ٥٧ نمی باشند. مضافآ امروز هر شهروند جامعە با تلفن همراهش شهروند جهانی است و از تجارب گذشتە و جهان پیرامون آگاه و درس می آموزد. بزرگترین ضعف وضعیت کنونی در صفوف جبهە "راست و چپ" جامعە عدم شکل گیری و مقبولیت تودەای الترناتیو این دو گرایش سیاسی و طبقاتی جداگانه و متضاد در ابعاد اجتماعی در تقابل با حکومت اسلامی کنونی است.
در جدال دو باند حکومتی برای برون رفت از شرایط بحرانی امروز جناح اصولگرا فشارهای خود را بر جناح رقیب و ناتوانی آن در ادارە جامعە متمرکز کردە است. ۱٨۷نماینده مجلس شورای اسلامی در نامه ای خطاب به "حسن روحانی" رئیس جمهور اسلامی ایران به وی اولتیماتوم دادە و تهدید کردەاند " تا قبل از تصمیم مجلس، نسبت به تغییر فوری تیم اقتصادی دولت اقدام کند."
نمایندگان رژیم در مجلس اسلامی در نامه خود افزودەاند "آگاه هستیم که امروز در شرایط اقتصادی با تحریم ها و توطئه های پیچیده دشمنان این مرز و بوم و تشکیل اتاق جنگ علیه جمهوری اسلامی ایران مواجه هستیم، اما برخی ناکارآمدی‌های بخش اقتصادی دولت در این زمینه تاثیر جدی داشته است، ضرورت دارد دولت برنامه ریزی دقیق اقتصادی متناسب با شرایط موجود داشته باشد."
امضا کنندگان نامه افزودەاند " به نظر اینجانبان عملکرد نامناسب مدیران ارشد اقتصادی کشور در طی سالهای اخیر موجب بی اعتمادی روزافزون مردم نسبت به تصمیمات و سیاستهای ابلاغی و اجرایی در بخش اقتصادی کشور گردیده است و این امر بازنگری در تیم اقتصادی دولت را ضرورتی دوچندان و اجتناب ناپذیر می کند."
این نامە در شرایطی منتشر شدە کە گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری طی ماه های اخیر ادامه یافتە و افزون بر آن اعتصاب بازاریان در تهران ، تبریز، شیراز، کرمانشاه ، اراک و چندین شهر دیگر از روز دوشنبە ٤تیر ماه آغاز و رژیم را در وحشت فروبردە است . سران جمهوری اسلامی و از جملە رئیس ٣ نهاد اجرایی ، قانونگذاری و قضائی نشست اضطراری برگزار نمودە و به چارە اندیشی پرداختەاند. صادق لاریجانی رئیس قوە قضائیە به این نشست اکتفا ننمودە و روز سه شنبه پنجم تیرماه در تجمع سراسری مسئولین این نهاد اعدام و جنایت کە برای شاخ و شانه کشیدن علیە مردم معترض و ناراضی ترتیب دادە شدە بود، طی سخنانی گفت، "عده‌ای با سرمایه‌های کلانشان قصد بر هم زدن ثبات اقتصادی را دارند. این افراد با ریختن پولشان در بازار و جمع کردن دلار و سکه می‌خواهند بازار را ملتهب کنند و نیروهای اطلاعاتی باید تلاش کنند این افراد را شناسایی کنند". وی در ادامه تهدیداتش
✍ : #حسن_رحمان_پناه
❇️وضعیت جامعە ایران بحرانی است . این جملە سخن هر ناظر خارجی و هر فرد ساکن ایران است. تودەهای مردم با حضور و اعتراض روزانه در خیابان ، با اعتصابات و تجمعات مختلف، صدا خود را از هر زمان دیگری رساتر به گوش ناشنوای دولتمردان سرکوبگر اسلامی رساندەاند. شوق و شعف در میان مردم و اعتماد به نیروی خود جهت تغییر شرایط مرگبار روزانه در سطح جامعە در حال گسترش است. این حقیقت سادە اما بنیادی، خواب را از چشم سران حکومت مذهبی ربودە و به چارە اندیشی واداشتە است . سران و کارگزاران حکومت شرایط بحرانی کنونی را از هرکس دیگر بیشتر احساس کردە و از منظر خود به دنبال خروج از بن بست کنونی هستند. جناح اقتدارگرا کماکان بر اسب خود می تازد و علت را در خارج از مرزها و "توطئە دشمنان انقلاب" می داند. اصلاح طلبان حکومتی و روحانی "چوب لای چرخ" دولت گذاشتن را عامل التهاب جامعە می دانند . هر کدام به شکل و سیاق خود در صدد جوابگویی به وضعیت انفجار آمیز جامعە هستند. حکومتگران از هر دو جناح، هر روز بهانەای را برای توضیح وضعیت موجود بیان می کنند . اما هر دو جناح در بیان یک حقیقت سادە با هم اشتراک نظر دارند . "اگر کشتی جمهوری اسلامی غرق شود ، همه با هم غرق خواهند شد ." شکی در این نگرانی و اشتراک نظرنیست . وحشت از خشم مردم جان بەلب رسیدە، دو جناح رژیم اسلامی و کل خدم و حشم وابستە به آنان و لیبرالهای وحشت زدە از انقلاب تهیدستان را برای نجات کشتی توفان زدە جمهوری اسلامی به تکاپو انداختە است.
شرایط کنونی حاکم بر جامعە ایران تشابه زیادی با ماه های پائیز و زمستان سال ٥٧ دارد . زمزمە تغییر در مهرهای حکومتی جهت آرام نمودن تودەهای ناراضی از هر زمان دیگری رساتر به گوش می رسد. بحث حکومت نظامی و فرماندار یونیفرم پوش با اتکا بە سپاە پاسدارن و ارتش هر ناظری را به یاد حکومت نظامی شاه در سال ٥٧ به منظور برون رفت از بحران می اندازد. در سیستم های استبدادی و دیکتاتوری رفورم برای آرام کردن مردم و از جملە تغییر مهرەها، بی ثباتی بیشتر برای حاکمان و توقع و انتظار بیشتر برای محکومان به همراه دارد. اما تفاوت بنیادی در ایران امروز با چهل سال قابل در این است کە هم حکومت مدارن کنونی مشابه حکومت سلطنتی نیستند و هم تودەهای ناراضی، مردمان سال ٥٧ نمی باشند. مضافآ امروز هر شهروند جامعە با تلفن همراهش شهروند جهانی است و از تجارب گذشتە و جهان پیرامون آگاه و درس می آموزد. بزرگترین ضعف وضعیت کنونی در صفوف جبهە "راست و چپ" جامعە عدم شکل گیری و مقبولیت تودەای الترناتیو این دو گرایش سیاسی و طبقاتی جداگانه و متضاد در ابعاد اجتماعی در تقابل با حکومت اسلامی کنونی است.
در جدال دو باند حکومتی برای برون رفت از شرایط بحرانی امروز جناح اصولگرا فشارهای خود را بر جناح رقیب و ناتوانی آن در ادارە جامعە متمرکز کردە است. ۱٨۷نماینده مجلس شورای اسلامی در نامه ای خطاب به "حسن روحانی" رئیس جمهور اسلامی ایران به وی اولتیماتوم دادە و تهدید کردەاند " تا قبل از تصمیم مجلس، نسبت به تغییر فوری تیم اقتصادی دولت اقدام کند."
نمایندگان رژیم در مجلس اسلامی در نامه خود افزودەاند "آگاه هستیم که امروز در شرایط اقتصادی با تحریم ها و توطئه های پیچیده دشمنان این مرز و بوم و تشکیل اتاق جنگ علیه جمهوری اسلامی ایران مواجه هستیم، اما برخی ناکارآمدی‌های بخش اقتصادی دولت در این زمینه تاثیر جدی داشته است، ضرورت دارد دولت برنامه ریزی دقیق اقتصادی متناسب با شرایط موجود داشته باشد."
امضا کنندگان نامه افزودەاند " به نظر اینجانبان عملکرد نامناسب مدیران ارشد اقتصادی کشور در طی سالهای اخیر موجب بی اعتمادی روزافزون مردم نسبت به تصمیمات و سیاستهای ابلاغی و اجرایی در بخش اقتصادی کشور گردیده است و این امر بازنگری در تیم اقتصادی دولت را ضرورتی دوچندان و اجتناب ناپذیر می کند."
این نامە در شرایطی منتشر شدە کە گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری طی ماه های اخیر ادامه یافتە و افزون بر آن اعتصاب بازاریان در تهران ، تبریز، شیراز، کرمانشاه ، اراک و چندین شهر دیگر از روز دوشنبە ٤تیر ماه آغاز و رژیم را در وحشت فروبردە است . سران جمهوری اسلامی و از جملە رئیس ٣ نهاد اجرایی ، قانونگذاری و قضائی نشست اضطراری برگزار نمودە و به چارە اندیشی پرداختەاند. صادق لاریجانی رئیس قوە قضائیە به این نشست اکتفا ننمودە و روز سه شنبه پنجم تیرماه در تجمع سراسری مسئولین این نهاد اعدام و جنایت کە برای شاخ و شانه کشیدن علیە مردم معترض و ناراضی ترتیب دادە شدە بود، طی سخنانی گفت، "عده‌ای با سرمایه‌های کلانشان قصد بر هم زدن ثبات اقتصادی را دارند. این افراد با ریختن پولشان در بازار و جمع کردن دلار و سکه می‌خواهند بازار را ملتهب کنند و نیروهای اطلاعاتی باید تلاش کنند این افراد را شناسایی کنند". وی در ادامه تهدیداتش
ناسیونالیسم_کرد_،_در_دادگاه_شوونیسم.pdf
105.4 KB
ناسیونالیسم کرد ، در دادگاه شوونیسم ایرانی!
✍ #حسن_رحمان_پناه
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
✍ #حسن_رحمان_پناه
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
استیضاح و برکناری وزیر ضد کارگر.pdf
72.2 KB
استیضاح و برکناری وزیر ضد کارگر جمهوری اسلامی و ضرورت گسترش و تعمیق مبارزە علیە رژیم!
✍ #حسن_رحمان_پناه
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
✍ #حسن_رحمان_پناه
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
*به یاد کمونیست برجستە و سخنگوی جسور شورای شهر سنندج*
✍#حسن_رحمان_پناه
امروز سەشنبه ١٣ شهریورماه سال١٣٩٧ خورشیدی برابر با ٤ سپتامبر ٢٠١٨میلادی، سالروز جانباختن رفیق صدیق کمانگر، چهره شناخته شده جنبش کمونیستی ایران، از رهبران و سازماندهندگان جنبش انقلابی کردستان، وکیل مدافع ستمکشان در دوران استبداد سلطنتی ، عضو کانون وکلای ایران، سخنگوی جسور شورای شهر سنندج ، عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران و کومه له و آژیتاتوری برجسته و از رهبران محبوب مردم ستمدیده کردستان است . رفیق صدیق کمانگر ساعت ٢ نصف شب ١٣ شهریورماه سال ١٣٦٨ خورشیدی و دو روز بعد از سخنرانی تاریخیش در سالگرد تاسیس حزب کمونیست ایران کە کارگران را فراخواند که "این حزب ، حزب شما است آنرا به دست بگیرید"، در محل کارش در یکی از مقرات نظامی کومه له در نزدیکی شهر رانیه در کردستان عراق و پس از نوشتن آخرین مطلب برای رادیو "صدای انقلاب ایران" (رادیو کومه له)، توسط مزدوری که در صفوف پیشمرگان کومه له از جانب رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی سازماندهی شده بود، ترور و یک ساعت بعد در بیمارستان کومەلە جانباخت.
جمهوری اسلامی از همان جلسات نخست سنندج کە به "نوروز خونین سنندج" معروف شد و میان نمایندگان مردم کردستان ، بویژه نمایندگان شهر سنندج با سران و رهبران جمهوری اسلامی در این شهر به منظور اتش بس و پایان دادن به جنگ ارتجاعی رژیم تازە به قدرت رسیدە علیە مردم مقاوم سنندج سازماندهی شدە بود ، خشم و تنفر عمیقی نسبت به رفیق صدیق کمانگر در دل داشت. سران جمهوری اسلامی کە به جز خمینی ، تقریبآ همه در نشست سنندج حضور داشتند و در برابر سوال تحریک آمیز "طالقانی" کە پرسیدە بود "صدیق کمانگر کیست کە فرمان حملە به پادگان سنندج را صادر کردە است "؟ با جواب قاطع و جسورانه صدیق کمانگر کە از میان حاضرین در جلسە، دلیرانه به پا می خیزد و با صدای بلند و رسایش میگوید " من صدیق کمانگر هستم و در برابر فرمان یورش شما به مردم شهرم ، فرمان مقاومت و خلع سلاح پادگان را صادر کردەام " ، میخکوب و به هر وسیلەی کە شدە رفسنجانی و دیگران در صدد پینه کردە سخنان "طالقانی" و آرام کردن رهبر جسور مردم سنندج و جلسە بر می آیند. جمهوری اسلامی و سرانش از آن جلسە، وحشت از صدیق کمانگر بعنوان رهبر تودەای ، فرماندەای جسور، زبان آتشین انقلاب ، سخن وری کم نظیر و یکی از سازماندهندگان انقلاب آیندە را در دل داشتند و در فکر انتقام و ترورش بودند. این نقشە کثیف ، متاسفانه در سحرگاه ١٣ خرداد ٦٨ توسط یکی از عوامل تروریست و مزدور حکومتی کە در صفوف پیشمرگان کومەلە سازماندهی شدە بود عملی گردید.
صدیق کمانگر جزو محدود رهبرانی بود کە اعتبار و اتوریتەاش را نە از مقام و موقعیت تشکیلاتی و حزبی ، بلکە از جنبش تودەای و مردمی ، از صفوف کارگران و تهیدستان ، از هدایت قیام کنندگان در شهر مقاوم سنندج و از عزم انقلابی برای تغییر بنیادین در مناسبات ظالمانە سرمایەداری گرفتە بود.
ایشان از پرگویان بی عمل کە هویت و هست و نیست شان مدیون موقعیت تشکیلاتی و نان خوردن از دسترنج و فداکاری دیگران است، نبود. برای صدیق کمانگر پل ارتباط حرف و عمل، انسان اگاە و رزمندە بود کە با پراتیک متحول بخش خود آنرا پر می کرد و خود چنین بود. رفیق صدیق کمانگر مظهر رفاقت ، صمیمت ، انسان دوستی ، صداقت و فداکاری بود. اعتبار اجتماعی ایشان آینە تمام قد یک جریان کمونیستی معتبر در قلب ستمدیدگان و خاری در چشم دشمنان بود.
با از دست دادن رفیق صدیق کمانگر، جنبش کارگری و کمونیستی ایران یکی از رهبران برجسته و حزب کمونیست ایران و سازمان کردستان حزب (کومه له) نیز یکی از سیاست گذاران دوراندیش و رزمنده خود را از دست دادند. در این روز، یاد رفیق صدیق کمانگر و تمام جانباختگان راه انقلاب کارگری و مبارزه برای ایجاد جامعه سوسیالیستی را با تشدید مبارزه متحدانه جهت سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و تحقق آرمان های والای کمونیستی رفیق صدیق، عزیز و گرامی می داریم.
١٣ شهریور ١٣٩٧
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
✍#حسن_رحمان_پناه
امروز سەشنبه ١٣ شهریورماه سال١٣٩٧ خورشیدی برابر با ٤ سپتامبر ٢٠١٨میلادی، سالروز جانباختن رفیق صدیق کمانگر، چهره شناخته شده جنبش کمونیستی ایران، از رهبران و سازماندهندگان جنبش انقلابی کردستان، وکیل مدافع ستمکشان در دوران استبداد سلطنتی ، عضو کانون وکلای ایران، سخنگوی جسور شورای شهر سنندج ، عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران و کومه له و آژیتاتوری برجسته و از رهبران محبوب مردم ستمدیده کردستان است . رفیق صدیق کمانگر ساعت ٢ نصف شب ١٣ شهریورماه سال ١٣٦٨ خورشیدی و دو روز بعد از سخنرانی تاریخیش در سالگرد تاسیس حزب کمونیست ایران کە کارگران را فراخواند که "این حزب ، حزب شما است آنرا به دست بگیرید"، در محل کارش در یکی از مقرات نظامی کومه له در نزدیکی شهر رانیه در کردستان عراق و پس از نوشتن آخرین مطلب برای رادیو "صدای انقلاب ایران" (رادیو کومه له)، توسط مزدوری که در صفوف پیشمرگان کومه له از جانب رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی سازماندهی شده بود، ترور و یک ساعت بعد در بیمارستان کومەلە جانباخت.
جمهوری اسلامی از همان جلسات نخست سنندج کە به "نوروز خونین سنندج" معروف شد و میان نمایندگان مردم کردستان ، بویژه نمایندگان شهر سنندج با سران و رهبران جمهوری اسلامی در این شهر به منظور اتش بس و پایان دادن به جنگ ارتجاعی رژیم تازە به قدرت رسیدە علیە مردم مقاوم سنندج سازماندهی شدە بود ، خشم و تنفر عمیقی نسبت به رفیق صدیق کمانگر در دل داشت. سران جمهوری اسلامی کە به جز خمینی ، تقریبآ همه در نشست سنندج حضور داشتند و در برابر سوال تحریک آمیز "طالقانی" کە پرسیدە بود "صدیق کمانگر کیست کە فرمان حملە به پادگان سنندج را صادر کردە است "؟ با جواب قاطع و جسورانه صدیق کمانگر کە از میان حاضرین در جلسە، دلیرانه به پا می خیزد و با صدای بلند و رسایش میگوید " من صدیق کمانگر هستم و در برابر فرمان یورش شما به مردم شهرم ، فرمان مقاومت و خلع سلاح پادگان را صادر کردەام " ، میخکوب و به هر وسیلەی کە شدە رفسنجانی و دیگران در صدد پینه کردە سخنان "طالقانی" و آرام کردن رهبر جسور مردم سنندج و جلسە بر می آیند. جمهوری اسلامی و سرانش از آن جلسە، وحشت از صدیق کمانگر بعنوان رهبر تودەای ، فرماندەای جسور، زبان آتشین انقلاب ، سخن وری کم نظیر و یکی از سازماندهندگان انقلاب آیندە را در دل داشتند و در فکر انتقام و ترورش بودند. این نقشە کثیف ، متاسفانه در سحرگاه ١٣ خرداد ٦٨ توسط یکی از عوامل تروریست و مزدور حکومتی کە در صفوف پیشمرگان کومەلە سازماندهی شدە بود عملی گردید.
صدیق کمانگر جزو محدود رهبرانی بود کە اعتبار و اتوریتەاش را نە از مقام و موقعیت تشکیلاتی و حزبی ، بلکە از جنبش تودەای و مردمی ، از صفوف کارگران و تهیدستان ، از هدایت قیام کنندگان در شهر مقاوم سنندج و از عزم انقلابی برای تغییر بنیادین در مناسبات ظالمانە سرمایەداری گرفتە بود.
ایشان از پرگویان بی عمل کە هویت و هست و نیست شان مدیون موقعیت تشکیلاتی و نان خوردن از دسترنج و فداکاری دیگران است، نبود. برای صدیق کمانگر پل ارتباط حرف و عمل، انسان اگاە و رزمندە بود کە با پراتیک متحول بخش خود آنرا پر می کرد و خود چنین بود. رفیق صدیق کمانگر مظهر رفاقت ، صمیمت ، انسان دوستی ، صداقت و فداکاری بود. اعتبار اجتماعی ایشان آینە تمام قد یک جریان کمونیستی معتبر در قلب ستمدیدگان و خاری در چشم دشمنان بود.
با از دست دادن رفیق صدیق کمانگر، جنبش کارگری و کمونیستی ایران یکی از رهبران برجسته و حزب کمونیست ایران و سازمان کردستان حزب (کومه له) نیز یکی از سیاست گذاران دوراندیش و رزمنده خود را از دست دادند. در این روز، یاد رفیق صدیق کمانگر و تمام جانباختگان راه انقلاب کارگری و مبارزه برای ایجاد جامعه سوسیالیستی را با تشدید مبارزه متحدانه جهت سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و تحقق آرمان های والای کمونیستی رفیق صدیق، عزیز و گرامی می داریم.
١٣ شهریور ١٣٩٧
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
بمباران مقرات "حدک" و اعدام ٣زندانی سیاسی، حلقەای از یک سناریو
✍ #حسن_رحمان_پناه
بنا به گزارشات منتشر شدە ساعت ١٠ و ٤٥ دقیقە صبح امروز مقرات "حزب دمکرات کردستان" در نزدیک شهر "کویە" در کردستان عراق توسط جمهوری اسلامی بمباران توپ باران و موشک باران زمینی شدە و گفتە می شود همزمان صدای هواپیمای بدون سرنشین هم شنیدە شدە است . مقرات رهبری "حدک" در حالی مورد بمباران قرار گرفتە کە رهبری این حزب در حال برگزاری پلنوم بودەاند. طبق اطلاعات اولیە ١٤ تن جانباختە و ٣٩ نفر نیز مجروح هستند.
همزمان با آنجام این عملیات جنایتکارانە ، بنا به اظهار خانوادە و بستگان ٣ زندانی سیاسی دربند ، "لقمان و زانیار مردای و رامین حسین پناهی" کە برای اجرای حکم اعدام بە زندان رجائی شهر کرج و بند اعدام منتقل شدە بوند ، صبح امروز توسط جانیان اسلامی بە جوخە اعدام سپردە شدەاند.
همزمانی این دو جنایات توسط جمهوری اسلامی بی ارتباط با هم و اقدامی عادی نیست. سران جمهوری اسلامی اگاهانە حملە نظامی به مقرات "حدک" و اعدام ٣ زندانی سیاسی دربند را همزمان سازمان دادەاند. سران کوتەبین و جنایت پیشە اسلامی، با آنجام همزمان این دو جنایت، قصد نشان دادن ضرب شست بە مردم کردستان و ایران و دهن کجی با خواست و مطالبات برحق مردم علیە حکم جنایتکارانە اعدام با تعرض بە خارج از مرزها را دارند. آنان قصد دارند وانمود کنند کە حاکمان اسلامی گوششان کر و نسبت به نارضایتی های تودەای و مردمی در داخل و خارج کشور علیە اعدام زندانیان سیاسی بی منت هستند.
جمهوری اسلامی بعد از به آتش کشیدە شدن کنسولگریش در شهر بصرە در عراق در روز گذشتە، قصد دارد انتقام این شکست و سرافکندگی را از زندانیان سیاسی بی دفاع ، از مردم جان بە لب رسیدە کردستان و ایران و از احزاب مخالف رژیم کە نیروی مسلح در خارج از مرزها دارند بگیرد. اما بی تردید این بار نیز سر رهبران جمهوری اسلامی بە سنگ خواهد خورد. مردم آزادیخواه و حق طلب کردستان و ایران ، افکار مترقی و انساندوست در خارج کشور این جنایات جمهوری اسلامی را بی جواب نخواهند گذاشت.اکنون زمان عمل و اقدام مشترک احزاب و سازمانهای سیاسی در داخل کردستان و در کل ایران ، مردم معترض و ناراضی در کردستان، ایران و خارج از کشور است. مردم کردستان تجربە دو اعتصاب عمومی گستردە علیە ترور "شوانە سیدقادری" در مهاباد " در ١٦ مرداد ١٣٨٤ بە فراخوان کومەلە (سازمان کردستان حزب کمونیست ایران) و اعتصاب عمومی ٢٣اردیبهشت ١٣٨٩در اعتراض به اعدام فرزاد کمانگر و ٤ همرزم زندانیش را دارند. امروز جنبش انقلابی در ایران و در کردستان، نسبت به گذشتە چند گام بە پیش رفتە است . خیزش دیماه ١٣٩٦ در سطح بسیار گستردەای زنگ مرگ جمهوری اسلامی را در بیش از ١٠٠شهر بە صدا در آورد و توازن نیرو را به نفع جبهە مردم تغییر داد.مبارزات کارگری ، اعتراضات خیابانی ، اعتصاب کامیونداران ، نارضایتی بازریان ، جنبش رادیکال و سرخ مریوان و سنندج در گرامیداشت یاد ٤ مدافع محیط زیست ، تنها گوشەهای از نفرت عمومی مردم از حاکمیت سرکوبگرانە جمهوری اسلامی طی ماههای گذشتە است .
_ در برابر این جنایت نباید سکوت کرد. بمباران مقرات "حدکا" در مدار ٣٦درجە صورت گرفتە کە از سال ١٩٩١ مسئولیت حفاظت از آن برعهدە نیروهای ایالات متحد آمریکا و متحدینش است . لذا آنها مسئول و جوابگو هستند.
_ حکومت محلی اقلیم کردستان و دو حزب اصلی حاکم در این منطقە "حزب دمکرات کردستان عراق" و "اتحادیە میهنی کردستان عراق " مسئولیت مستقیم در برابر جان ، محل زندگی و مکانهای استقرار احزاب سیاسی و نیروهای مسلح آنان در کردستان عراق برعهدە دارند . باید آنها را تحت فشار و اعتراض عمومی و مردمی گذاشت کە نسبت به جنایات بمباران امروز مقرات "حدک" و جنایات مشابە حاکمان اسلامی ایران کە بە قول خودشان "دوست و متحدشان" هستند، از این بیشتر سکوت نکنند و این جنایات را محکوم نمایند.
_ باید اقدامات هماهنگی در داخل کردستان جهت مقابلە با جنایت اعدام زندانیان سیاسی ، رامین حسین پناهی ، زانیار و لقمان مرادی در دستور کار فوری مردم کردستان قرار گیرد. تجربه اعتصاب عمومی دو دورە گذشتە در کردستان مسیر اقدام متقابل و متحدکنندە را نشان دادە است.
_ در کردستان عراق کە رویداد بمباران مقرات حزب دمکرات کردستان در آن آنجام گرفتە ، باید مردم ناراضی را مورد خطاب قرار داد و بە همت و همکاری نیروهای مترقی و انساندوست اعتراض و نارضایتی گستردە خیابانی سازمان داد و خواستار تعطیلی فوری کنسولگریهای جمهوری اسلامی در شهرهای کردستان بعنوان مکان سازماندهی جرم جنایت رژیم در این منطقە شد.
_ در خارج کشور باید اقدامات عملی از جملە سازماندهی تجمع و اعتراض در مقابل سفارتخانەهای رژیم ، در میادین شهرها و مکان های عمومی ، در برابر نهادهای مدافع حقوق بشر و انساندوست ، چپ و کارگری را سازمان داد و خواهان اقدامات عملی در تقابل با جنایات رژیم در
✍ #حسن_رحمان_پناه
بنا به گزارشات منتشر شدە ساعت ١٠ و ٤٥ دقیقە صبح امروز مقرات "حزب دمکرات کردستان" در نزدیک شهر "کویە" در کردستان عراق توسط جمهوری اسلامی بمباران توپ باران و موشک باران زمینی شدە و گفتە می شود همزمان صدای هواپیمای بدون سرنشین هم شنیدە شدە است . مقرات رهبری "حدک" در حالی مورد بمباران قرار گرفتە کە رهبری این حزب در حال برگزاری پلنوم بودەاند. طبق اطلاعات اولیە ١٤ تن جانباختە و ٣٩ نفر نیز مجروح هستند.
همزمان با آنجام این عملیات جنایتکارانە ، بنا به اظهار خانوادە و بستگان ٣ زندانی سیاسی دربند ، "لقمان و زانیار مردای و رامین حسین پناهی" کە برای اجرای حکم اعدام بە زندان رجائی شهر کرج و بند اعدام منتقل شدە بوند ، صبح امروز توسط جانیان اسلامی بە جوخە اعدام سپردە شدەاند.
همزمانی این دو جنایات توسط جمهوری اسلامی بی ارتباط با هم و اقدامی عادی نیست. سران جمهوری اسلامی اگاهانە حملە نظامی به مقرات "حدک" و اعدام ٣ زندانی سیاسی دربند را همزمان سازمان دادەاند. سران کوتەبین و جنایت پیشە اسلامی، با آنجام همزمان این دو جنایت، قصد نشان دادن ضرب شست بە مردم کردستان و ایران و دهن کجی با خواست و مطالبات برحق مردم علیە حکم جنایتکارانە اعدام با تعرض بە خارج از مرزها را دارند. آنان قصد دارند وانمود کنند کە حاکمان اسلامی گوششان کر و نسبت به نارضایتی های تودەای و مردمی در داخل و خارج کشور علیە اعدام زندانیان سیاسی بی منت هستند.
جمهوری اسلامی بعد از به آتش کشیدە شدن کنسولگریش در شهر بصرە در عراق در روز گذشتە، قصد دارد انتقام این شکست و سرافکندگی را از زندانیان سیاسی بی دفاع ، از مردم جان بە لب رسیدە کردستان و ایران و از احزاب مخالف رژیم کە نیروی مسلح در خارج از مرزها دارند بگیرد. اما بی تردید این بار نیز سر رهبران جمهوری اسلامی بە سنگ خواهد خورد. مردم آزادیخواه و حق طلب کردستان و ایران ، افکار مترقی و انساندوست در خارج کشور این جنایات جمهوری اسلامی را بی جواب نخواهند گذاشت.اکنون زمان عمل و اقدام مشترک احزاب و سازمانهای سیاسی در داخل کردستان و در کل ایران ، مردم معترض و ناراضی در کردستان، ایران و خارج از کشور است. مردم کردستان تجربە دو اعتصاب عمومی گستردە علیە ترور "شوانە سیدقادری" در مهاباد " در ١٦ مرداد ١٣٨٤ بە فراخوان کومەلە (سازمان کردستان حزب کمونیست ایران) و اعتصاب عمومی ٢٣اردیبهشت ١٣٨٩در اعتراض به اعدام فرزاد کمانگر و ٤ همرزم زندانیش را دارند. امروز جنبش انقلابی در ایران و در کردستان، نسبت به گذشتە چند گام بە پیش رفتە است . خیزش دیماه ١٣٩٦ در سطح بسیار گستردەای زنگ مرگ جمهوری اسلامی را در بیش از ١٠٠شهر بە صدا در آورد و توازن نیرو را به نفع جبهە مردم تغییر داد.مبارزات کارگری ، اعتراضات خیابانی ، اعتصاب کامیونداران ، نارضایتی بازریان ، جنبش رادیکال و سرخ مریوان و سنندج در گرامیداشت یاد ٤ مدافع محیط زیست ، تنها گوشەهای از نفرت عمومی مردم از حاکمیت سرکوبگرانە جمهوری اسلامی طی ماههای گذشتە است .
_ در برابر این جنایت نباید سکوت کرد. بمباران مقرات "حدکا" در مدار ٣٦درجە صورت گرفتە کە از سال ١٩٩١ مسئولیت حفاظت از آن برعهدە نیروهای ایالات متحد آمریکا و متحدینش است . لذا آنها مسئول و جوابگو هستند.
_ حکومت محلی اقلیم کردستان و دو حزب اصلی حاکم در این منطقە "حزب دمکرات کردستان عراق" و "اتحادیە میهنی کردستان عراق " مسئولیت مستقیم در برابر جان ، محل زندگی و مکانهای استقرار احزاب سیاسی و نیروهای مسلح آنان در کردستان عراق برعهدە دارند . باید آنها را تحت فشار و اعتراض عمومی و مردمی گذاشت کە نسبت به جنایات بمباران امروز مقرات "حدک" و جنایات مشابە حاکمان اسلامی ایران کە بە قول خودشان "دوست و متحدشان" هستند، از این بیشتر سکوت نکنند و این جنایات را محکوم نمایند.
_ باید اقدامات هماهنگی در داخل کردستان جهت مقابلە با جنایت اعدام زندانیان سیاسی ، رامین حسین پناهی ، زانیار و لقمان مرادی در دستور کار فوری مردم کردستان قرار گیرد. تجربه اعتصاب عمومی دو دورە گذشتە در کردستان مسیر اقدام متقابل و متحدکنندە را نشان دادە است.
_ در کردستان عراق کە رویداد بمباران مقرات حزب دمکرات کردستان در آن آنجام گرفتە ، باید مردم ناراضی را مورد خطاب قرار داد و بە همت و همکاری نیروهای مترقی و انساندوست اعتراض و نارضایتی گستردە خیابانی سازمان داد و خواستار تعطیلی فوری کنسولگریهای جمهوری اسلامی در شهرهای کردستان بعنوان مکان سازماندهی جرم جنایت رژیم در این منطقە شد.
_ در خارج کشور باید اقدامات عملی از جملە سازماندهی تجمع و اعتراض در مقابل سفارتخانەهای رژیم ، در میادین شهرها و مکان های عمومی ، در برابر نهادهای مدافع حقوق بشر و انساندوست ، چپ و کارگری را سازمان داد و خواهان اقدامات عملی در تقابل با جنایات رژیم در
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🛑سخنرانی رفیق #حسن_رحمان_پناه در تظاهرات امروز جلوساختمان پارلمان سوئد در حمایت از #اعتصاب_سراسری در کردستان.
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
شانزدهمین روز اعتصاب و اعتراض کارگران نیشکر #هفت_تپه و حمایت های گستردە از آن
✍#حسن_رحمان_پناه
روز سه شنبه ٢٩ آبانماه، اعتصاب و اعتراض کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه وارد شانزدهمین روز خود شد.
روز سە شنبە کارگران هفت تپه در شرایطی بە اعتراض و اعتصاب بیش از دو هفتەای خود آدامە دادند کە از روز گذشتە مورد هجوم نیروهای حافظ سرمایە قرار گرفتند و شماری از رهبران و فعالین آنان دستگیر شدند. مسئولین رژیم تصور میکردند با دستگیری فعالین و رهبران کارگری اعتصاب حق طلبانە و مبارزاتی آنان بە پایان خواهد رسید و کارگران همچون گذشتە بدون دریافت حقوق ماهانە و با فریب وعدە و وعیدهای دروغین مقامات رژیم بر سر کارهای خود باز خواهند گشت .دولت حامی صاحب کار و دشمن کارگران از قرار معلوم و بر خلاف گفتە استاندار خوزستان " هنوز صدای اعتراض کارگران را نشنیدە است " . حاکمان در قدرت تا روزهای پایانی حکومت سرگوبگرانە خود "صدای انقلاب کارگران و محرومان" نمی شنوند. زمانی آنرا می شوند کە دیگر دیر شدە و باید بساط جور و ستم را جمع کردە و به زبالەدان تاریخ افکندە شوند کە مکان واقعی آنان همانجا است .
کارگران هفت تپە و خانوادەهای آنان نە تنها در شانزدهمین روز اعتراض و اعتصاب مستمر خود و با وصف دستگیری چند تن از رهبران خود وحشت زدە نشدند ، بلکە امروز خشمگین تر از گذشتە به اعتصاب و اعتراض خود آدامە دادە و نشان دادند کە تنها چند نفری کە طی روزهای گذشتە بعنوان سخنگویان و رهبران عملی آنان ظاهر شدند و رژیم تعدادی از آنان را دستگیر کرد ، جنبش موجود محدود به آنان نیست ، بلکە آنان قطرەای از دریای بیکران جنبش طبقاتی کارگران هستند کە بە آنجام وظیفە و رسالت تاریخی خود عمل نمودند. سوخت و ساز درونی مبارزە طبقاتی ، بویژە در روزهای سخت ، پر تحول و در بطن نبرد رودررو، رهبران جدید را بەعرصە ظهور خواهد رساند و جای خالی رهبران دستگیر شدە را پر میکنند. این امر حقیقت پویایی جنبش طبقە کارگر ، بدیل بودن آن در برابر نظام ظالمانە و طبقاتی سرمایەداری و از جملە بدیل سوسیالیستی کارگران را نشان می دهد.
اما باید اعتراف نمود کە زور سازمانیافە سرمایەدارن در دولت و نهادهای تحت کنترل و هدایت آنان را تنها با قدرت متشکل و سازمانیافتە کارگران میتوان جواب داد و درهم شکست . سازمان و تشکل رزمندە و طبقاتی کارگران ، با اتکا بە نیروی اگاە و خود ساختە آنان ، فارغ از دخالت و کارشکنی دولت و کارفرما ، بە اندازە دستمزدەهای معوقە و شاید بیشتر از آنهم برای کارگران نە تنها هفت تپە، بلکە کل طبقە کارگر ضروری و حیاتی است . در کنار و همگام با سازمان و تشکیلات ،حمایت گستردە و تودەای ، چە توسط بخش های مختلف جنبش کارگری و چە توسط دیگر جنبش های اصیل و رادیکال از جملە جنبش دانشجوایی ، جنبش معلمان و دیگر جنبش های تودەهای محروم جامعە بسیار ضروری و حیاتی است . وظیفەای کە طی چند روز اخیر در حال شکل گیری بودە و لازم است به همت مبارزین و دلسوزان واقعی جنبش کارگری و دیگر جنبش های انقلابی پیگیری و سازماندهی گردد. طی دو روز گذشتە شاهد حضور و حمایت مردم شوش از اعتصاب کارگران هفت تپە و حمایت و همراهی آنان در خیابانهای این شهر با شعار "کارگر زندانی آزاد باید گردد" تا مقابل درب فرمانداری این شهر و تجمع شورانگیز آنان بودیم . "سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه"، معلمان و فرهنگیان کرمانشاه، فرهنگیان مشهد، کارگران "عسلویه"، "هپکو اراک"، " فولاد اهواز"، "پتروشیمی ماهشهر"، "آبداران شاوور"، "نیشکر میان آب"، "کاغذ پارس" طی اطلاعیەهای جداگانە حمایت خود از اعتصاب کارگران هفت تپە را اعلام نمودند. همچنین تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران طی تجمع اعتراضی از اعتصاب و اعتراض کارگران هفت تپه حمایت کردند. دانشجویان دانشگاه چمران اهواز نیز در واکنش به وضعیت کارگران هفت تپه و گروه ملی فولاد اهواز در بیانیه‌ای حمایت خود را از کارگران اعتصابی اعلام نمودند . همچنین بیش از دویست نفر از کارگران و فعالین کارگری در کردستان با نوشتن بیانیه ای، همبستگی خود را با کارگران هفت تپه اعلام نموده و خواستار آزادی فوری و بی قید شرط نماینده گان زندانی کارگران شدند. در پی اعتراضات کارگری و مردمی، چهاردە تن ازکارگران بازداشتی به قید کفالت آزاد شده اند. اما همچنان چهار تن از نمایندگان دستگیر شدە کارگران به نام های اسماعیل بخشی، مسلم ارمند، محمد خنیفر و حسن فاضلی در زندان به سر می برند.
✍#حسن_رحمان_پناه
روز سه شنبه ٢٩ آبانماه، اعتصاب و اعتراض کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه وارد شانزدهمین روز خود شد.
روز سە شنبە کارگران هفت تپه در شرایطی بە اعتراض و اعتصاب بیش از دو هفتەای خود آدامە دادند کە از روز گذشتە مورد هجوم نیروهای حافظ سرمایە قرار گرفتند و شماری از رهبران و فعالین آنان دستگیر شدند. مسئولین رژیم تصور میکردند با دستگیری فعالین و رهبران کارگری اعتصاب حق طلبانە و مبارزاتی آنان بە پایان خواهد رسید و کارگران همچون گذشتە بدون دریافت حقوق ماهانە و با فریب وعدە و وعیدهای دروغین مقامات رژیم بر سر کارهای خود باز خواهند گشت .دولت حامی صاحب کار و دشمن کارگران از قرار معلوم و بر خلاف گفتە استاندار خوزستان " هنوز صدای اعتراض کارگران را نشنیدە است " . حاکمان در قدرت تا روزهای پایانی حکومت سرگوبگرانە خود "صدای انقلاب کارگران و محرومان" نمی شنوند. زمانی آنرا می شوند کە دیگر دیر شدە و باید بساط جور و ستم را جمع کردە و به زبالەدان تاریخ افکندە شوند کە مکان واقعی آنان همانجا است .
کارگران هفت تپە و خانوادەهای آنان نە تنها در شانزدهمین روز اعتراض و اعتصاب مستمر خود و با وصف دستگیری چند تن از رهبران خود وحشت زدە نشدند ، بلکە امروز خشمگین تر از گذشتە به اعتصاب و اعتراض خود آدامە دادە و نشان دادند کە تنها چند نفری کە طی روزهای گذشتە بعنوان سخنگویان و رهبران عملی آنان ظاهر شدند و رژیم تعدادی از آنان را دستگیر کرد ، جنبش موجود محدود به آنان نیست ، بلکە آنان قطرەای از دریای بیکران جنبش طبقاتی کارگران هستند کە بە آنجام وظیفە و رسالت تاریخی خود عمل نمودند. سوخت و ساز درونی مبارزە طبقاتی ، بویژە در روزهای سخت ، پر تحول و در بطن نبرد رودررو، رهبران جدید را بەعرصە ظهور خواهد رساند و جای خالی رهبران دستگیر شدە را پر میکنند. این امر حقیقت پویایی جنبش طبقە کارگر ، بدیل بودن آن در برابر نظام ظالمانە و طبقاتی سرمایەداری و از جملە بدیل سوسیالیستی کارگران را نشان می دهد.
اما باید اعتراف نمود کە زور سازمانیافە سرمایەدارن در دولت و نهادهای تحت کنترل و هدایت آنان را تنها با قدرت متشکل و سازمانیافتە کارگران میتوان جواب داد و درهم شکست . سازمان و تشکل رزمندە و طبقاتی کارگران ، با اتکا بە نیروی اگاە و خود ساختە آنان ، فارغ از دخالت و کارشکنی دولت و کارفرما ، بە اندازە دستمزدەهای معوقە و شاید بیشتر از آنهم برای کارگران نە تنها هفت تپە، بلکە کل طبقە کارگر ضروری و حیاتی است . در کنار و همگام با سازمان و تشکیلات ،حمایت گستردە و تودەای ، چە توسط بخش های مختلف جنبش کارگری و چە توسط دیگر جنبش های اصیل و رادیکال از جملە جنبش دانشجوایی ، جنبش معلمان و دیگر جنبش های تودەهای محروم جامعە بسیار ضروری و حیاتی است . وظیفەای کە طی چند روز اخیر در حال شکل گیری بودە و لازم است به همت مبارزین و دلسوزان واقعی جنبش کارگری و دیگر جنبش های انقلابی پیگیری و سازماندهی گردد. طی دو روز گذشتە شاهد حضور و حمایت مردم شوش از اعتصاب کارگران هفت تپە و حمایت و همراهی آنان در خیابانهای این شهر با شعار "کارگر زندانی آزاد باید گردد" تا مقابل درب فرمانداری این شهر و تجمع شورانگیز آنان بودیم . "سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه"، معلمان و فرهنگیان کرمانشاه، فرهنگیان مشهد، کارگران "عسلویه"، "هپکو اراک"، " فولاد اهواز"، "پتروشیمی ماهشهر"، "آبداران شاوور"، "نیشکر میان آب"، "کاغذ پارس" طی اطلاعیەهای جداگانە حمایت خود از اعتصاب کارگران هفت تپە را اعلام نمودند. همچنین تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران طی تجمع اعتراضی از اعتصاب و اعتراض کارگران هفت تپه حمایت کردند. دانشجویان دانشگاه چمران اهواز نیز در واکنش به وضعیت کارگران هفت تپه و گروه ملی فولاد اهواز در بیانیه‌ای حمایت خود را از کارگران اعتصابی اعلام نمودند . همچنین بیش از دویست نفر از کارگران و فعالین کارگری در کردستان با نوشتن بیانیه ای، همبستگی خود را با کارگران هفت تپه اعلام نموده و خواستار آزادی فوری و بی قید شرط نماینده گان زندانی کارگران شدند. در پی اعتراضات کارگری و مردمی، چهاردە تن ازکارگران بازداشتی به قید کفالت آزاد شده اند. اما همچنان چهار تن از نمایندگان دستگیر شدە کارگران به نام های اسماعیل بخشی، مسلم ارمند، محمد خنیفر و حسن فاضلی در زندان به سر می برند.
در گرامیداشت ١۶ آذر.pdf
449.5 KB
🔴در گرامیداشت ١۶ آذر، #روز_دانشجو
✍#حسن_رحمان_پناه
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
✍#حسن_رحمان_پناه
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
#هاشمی_شاهرودی از مهرەهای برجستە جمهوری اسلامی مرد
✍#حسن_رحمان_پناه
برخی از رسانەهای جمهوری اسلامی صبح امروز دوشنبە سوم دیماە خبر در گذشت محمود هاشمی شاهرودی را منتشر کردند.اما این خبر تآئید نشد و اعلام نمودند کە در کما است . سرآنجام شامگاه امشب مرگ رئیس مجمع تشخیص نظام و رئیس سابق قوه قضائیە ایران منتشر شد. شاهرودی کە در سن ٧٠ سالگی در گذشت، متولد نجف و عراقی الاصل و از شاگرادن "صدر پدر" و روح اللە خمینی بود. وی کە در زمان رژیم بعث زندانی بود، بعد از آزادی از زندان و با به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی در زمستان ١٣٥٧ به ایران رفت و از بنیانگذارن "مجلس اعلای اسلامی عراق" شد. شاهرودی مسئولیت های کلیدی در جمهوری اسلامی برعهدە گرفت و در دوران ریاستش بر قوە قضائیە به مدت دە سال، هزاران تن از مردم ایران به جوخە اعدام سپردە شدند. توقیف گسترده مطبوعات "اصلاح‌طلب "حکومتی و نشریات غیرە حکومتی در سال ١٣٧٩ در دوران ریاست وی بر قوە قضائیە صورت گرفت . محاکمه دەها تن از بازداشت‌شدگان پس از انتخابات ١٣٨٨ نیز در دوران صادرت نامبردە بر قوه قضائیه آغاز و آنجام شد. شاهرودی از چهرەهای شاخص نظام ولایت فقیە بود و بارها در محافل حکومتی و سیاسی از وی بە عنوان جانشین علی خامنەای رهبر جمهوری اسلامی یاد می شد.
بعد از فوت هاشمی رفسنجانی در دیماه ١٣٩٦ رئیس "مجمع تشخیص مصلت نظام ” و عضو “شورای نگهبان” رژیم اسلامی،شاهرودی صندلی خالی وی را پر کرد.
تردیدی نیست کە محمود هاشمی شاهرودی همچون امامش خمینی و سپس خامنەای و رفسنجانی از روز اول سرکوب قیام و مبارزات حق طلبانه مردم ستمدید ایران کە با سرکوب کارگران بندرانزلی ، نوروز خونین سنندج و سپس “فرمان جهاد” خمینی علیە کردستان، کشتار بیرحمانه ترکمن صحرا، سرکوب دانشگاهها تا شکستن قلم ها ، قتل روشنفکران و دگراندیشان تا سازماندهی قتل های زنجیرەای پاییز ٧٧ ، سرکوب زنان و اسیدپاشی علیە آنان تا قتل عام زندانیان سیاسی در ٣٠خرداد ۶٠ و تابستان و پاییز ۶٧، تا ترور فعالین و مخالفین سیاسی در خارج و داخل کشور، تا سازماندهی و حمایت از گروەها و شبکەهای تروریستی و بنیادگرای اسلامی و دولت های حامی آنان و دهها صفحە و صحنە خونبار دیگر ، شریک و بخشی از کارنامه وی است کە در همه آنها دستان کثیف و خونین نامبردە مشهود و نقش مهمی داشتە است.
اما باید گفت کە شاهرودی نیز همچون هاشمی رفسنجانی و درست یک سال بعد از مرگ وی، ناگفتەهای زیادی از جنایات جمهوری اسلامی در عرصە داخلی و بین المللی در سینە داشت کە با مرگ وی همه آنها را با خود به زیر خاک برد. آرزوی اکثریت مردم ایران و بویژە قربانیان جنایت های جمهوری اسلامی در سیاه چالهای مخوف و قرون وسطائی رژیم این است و خواهد بود کە سران جمهوری اسلامی در یک دادگاه مردمی و جوابگو، در بارگاه مردم زجرکشیدە و ستمدیدە ایران، محاکمە و تاوان جنایات و قصاوت های کە علیە این مردم ، منطقە و جهان آنجام دادەاند، پاسخگو باشند ، نه با مرگ طبیعی در جهان ناامنی کە ایجاد کردەاند آسودە سربربالین بگذارند.
شکی نیست کە با مرگ محمود هاشمی شاهرودی ، پروندە قطورش در جرم و جنایت علیە مردم ایران و بدون محاکمە بستە خواهد شد و مردم ایران از نبودش خوشحال خواهند شد . اما لازم است در شرایط پر تب و تاب امروز ایران و در متن اعتراضات و مبارزات رو بە گسترش انقلابی ، تودەهای کارگر و ستمدیدە از این خوشحالی ، برای خودسازماندهی، اتحاد و مبارزە اگاهانه و فعالانە تر با هدف بە گور سپردن کلیت نظام جمهوری اسلامی استفادە کنند کە شاهرودی از رهبران اصلی و مهرە های درشت این نظام فاشیست مذهبی بود.
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
✍#حسن_رحمان_پناه
برخی از رسانەهای جمهوری اسلامی صبح امروز دوشنبە سوم دیماە خبر در گذشت محمود هاشمی شاهرودی را منتشر کردند.اما این خبر تآئید نشد و اعلام نمودند کە در کما است . سرآنجام شامگاه امشب مرگ رئیس مجمع تشخیص نظام و رئیس سابق قوه قضائیە ایران منتشر شد. شاهرودی کە در سن ٧٠ سالگی در گذشت، متولد نجف و عراقی الاصل و از شاگرادن "صدر پدر" و روح اللە خمینی بود. وی کە در زمان رژیم بعث زندانی بود، بعد از آزادی از زندان و با به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی در زمستان ١٣٥٧ به ایران رفت و از بنیانگذارن "مجلس اعلای اسلامی عراق" شد. شاهرودی مسئولیت های کلیدی در جمهوری اسلامی برعهدە گرفت و در دوران ریاستش بر قوە قضائیە به مدت دە سال، هزاران تن از مردم ایران به جوخە اعدام سپردە شدند. توقیف گسترده مطبوعات "اصلاح‌طلب "حکومتی و نشریات غیرە حکومتی در سال ١٣٧٩ در دوران ریاست وی بر قوە قضائیە صورت گرفت . محاکمه دەها تن از بازداشت‌شدگان پس از انتخابات ١٣٨٨ نیز در دوران صادرت نامبردە بر قوه قضائیه آغاز و آنجام شد. شاهرودی از چهرەهای شاخص نظام ولایت فقیە بود و بارها در محافل حکومتی و سیاسی از وی بە عنوان جانشین علی خامنەای رهبر جمهوری اسلامی یاد می شد.
بعد از فوت هاشمی رفسنجانی در دیماه ١٣٩٦ رئیس "مجمع تشخیص مصلت نظام ” و عضو “شورای نگهبان” رژیم اسلامی،شاهرودی صندلی خالی وی را پر کرد.
تردیدی نیست کە محمود هاشمی شاهرودی همچون امامش خمینی و سپس خامنەای و رفسنجانی از روز اول سرکوب قیام و مبارزات حق طلبانه مردم ستمدید ایران کە با سرکوب کارگران بندرانزلی ، نوروز خونین سنندج و سپس “فرمان جهاد” خمینی علیە کردستان، کشتار بیرحمانه ترکمن صحرا، سرکوب دانشگاهها تا شکستن قلم ها ، قتل روشنفکران و دگراندیشان تا سازماندهی قتل های زنجیرەای پاییز ٧٧ ، سرکوب زنان و اسیدپاشی علیە آنان تا قتل عام زندانیان سیاسی در ٣٠خرداد ۶٠ و تابستان و پاییز ۶٧، تا ترور فعالین و مخالفین سیاسی در خارج و داخل کشور، تا سازماندهی و حمایت از گروەها و شبکەهای تروریستی و بنیادگرای اسلامی و دولت های حامی آنان و دهها صفحە و صحنە خونبار دیگر ، شریک و بخشی از کارنامه وی است کە در همه آنها دستان کثیف و خونین نامبردە مشهود و نقش مهمی داشتە است.
اما باید گفت کە شاهرودی نیز همچون هاشمی رفسنجانی و درست یک سال بعد از مرگ وی، ناگفتەهای زیادی از جنایات جمهوری اسلامی در عرصە داخلی و بین المللی در سینە داشت کە با مرگ وی همه آنها را با خود به زیر خاک برد. آرزوی اکثریت مردم ایران و بویژە قربانیان جنایت های جمهوری اسلامی در سیاه چالهای مخوف و قرون وسطائی رژیم این است و خواهد بود کە سران جمهوری اسلامی در یک دادگاه مردمی و جوابگو، در بارگاه مردم زجرکشیدە و ستمدیدە ایران، محاکمە و تاوان جنایات و قصاوت های کە علیە این مردم ، منطقە و جهان آنجام دادەاند، پاسخگو باشند ، نه با مرگ طبیعی در جهان ناامنی کە ایجاد کردەاند آسودە سربربالین بگذارند.
شکی نیست کە با مرگ محمود هاشمی شاهرودی ، پروندە قطورش در جرم و جنایت علیە مردم ایران و بدون محاکمە بستە خواهد شد و مردم ایران از نبودش خوشحال خواهند شد . اما لازم است در شرایط پر تب و تاب امروز ایران و در متن اعتراضات و مبارزات رو بە گسترش انقلابی ، تودەهای کارگر و ستمدیدە از این خوشحالی ، برای خودسازماندهی، اتحاد و مبارزە اگاهانه و فعالانە تر با هدف بە گور سپردن کلیت نظام جمهوری اسلامی استفادە کنند کە شاهرودی از رهبران اصلی و مهرە های درشت این نظام فاشیست مذهبی بود.
💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran
🔴 ٢٨مرداد، فرمان جهاد خمینی، "خلق کرد در بوتە آزمایش"
#حسن_رحمان_پناه
جمعه - ۱۱ مرداد
(1)...✍شامگاه ٢۶ مرداد ١٣۵٨ خورشیدی، خمینی بنیانگذار رژیم فاشیستی اسلامی حاکم بر ایران از تلویزیون دولتی ظاهر و فرمان"جهاد" علیه مردم آزادیخواه و صلح طلب کردستان را صادر کرد. بهانه جلاد جماران برای اعلام "فتوای جهاد"، ظاهرآ "دستگیری و زندانی کردن تعدادی زن مسلمان در مسجد جامع شهر سنندج توسط کمونیست ها بود". خمینی این بهانه خودساختە را با چاشنی مذهبی آراست و با " فتوای جهاد" کە بر گرفتە از آیات قرآن بود به لشکرکشی علیه مردم کردستان که یک نیاز سیاسی و حکومتی بود اقدام نمود. این دروغ و توجیه ایدئولوژیکی جمهوری اسلامی در لشکرکشی به کردستان ، مشابه توجیه ایدئولوژیکی نازیسم در دوران زمامداری "ادولف هیتلر"در آلمان به منظور سرکوب و نسل کشی یهودیان(هولوکاست) و دیگر مخالفین در آن کشور در دوران جنگ دوم جهانی بود.
▪خمینی رهبر جنایتکار جمهوری اسلامی به قوای سه گانه، هوایی، زمینی و دریایی فرمان داد "که در کوتاهترین زمان ممکن غائله کردستان" را که از نظر او و دیگر سران حکومت اسلامی "وابسته به امپریالیسم آمریکا، رژیم بعث عراق و سران از قدرت ساقط شده حکومت سلطنتی بودند، سرکوب نمایند". متعاقب این فرمان، دیگر سران ریز و درشت جمهوری اسلامی، از لیبرال های وحشت زده از قیام ۵٧ که عملا عصای دست آخوندها و مذهبیون در سازماندهی حکومت ترور و سرکوب اسلامی بودند، تا همکارانشان در حزب توده که نور امید ضد امپریالیستی را در دستان آغشته به خون خمینی و دار و دسته اش می دیدند ، در رکاب آنان قرار گرفتند و به حامیان وقیح نظام خودکامه و یکە سالاراسلامی تبدیل شدند، تا سازماندهندگان بعدی انقلاب فرهنگی و ایجاد وزارت اطلاعات، از سروش و حجاریان تا سازگارا و اکبر گنجی و دیگر اصلاح طلبان ، سبز پوشان و حاکمان کنونی دولت "تدبیر و امید" حسن روحانی، با اسلحه و قلم و زبان در خدمت ضد انقلاب اسلامی برای سرکوب انقلاب مردم کردستان که همچنان سنگر مقاوم و رزمنده قیام شکست خوردە ایران بود، بسیج شدند. یورش گسترده سپاه و ارتش از پاوه و نوسود با فرماندهی، فرماندهان سابقا ساواکی و به تازگی اسلامی شده، تا مصطفی چمران، قاتل مردم زجر کشیده “تل زعتر” در فلسطین ، با استفاده از مدرنترین امکانات نظامی از طریق زمین و هوا در ٢٨ مرداد یورش به کردستان آغاز شد. سپاه سرکوبگر اسلام، با یورش گسترده و در نهایت قساوت و بی رحمی به جان مردم مقاوم، مبارز و آزادیخواه کردستان افتادند که تنها گناه آنها اداره زندگی عادی و روزانه خود به شکل انسانی و دموکراتیک و به دور از قانون شرع و اسلام بود.
▪همزمان با این یورش گسترده و همه جانبه، میدیای وابسته و مزدور، از صدا و سیما، تا روزنامه ها و مطبوعات دولتی، منبر مساجد و نماز جمعه ها، حوزهای ارتجاع و کارخانه های آخوند سازی، در هماهنگی کامل و یک صدا علیه مردم کردستان که به "کفار" نامبرده می شدند، به خط شدند و در پشت لشکریان اسلام قرار گرفتند. واعظان مذهب شیعه درهای بهشت را بر روی شهدای اسلام باز و با قصر و قصور رویایی و دختران باکره و جویبارهای شراب و واگذاری کلید دربست این ویلاها، که از مغازهای سر کوچه تهیه شده و بر گردن جوانان نااگاه و فریب خوردە پاسدار و بسیجی آویزان میکردند، آنان را به قتلگاه کردستان اعزام کردند و خود در بهشت دنیای مادی کنونی به عیاشی و خوش گذرانی پرداختند. همزمان با اعزام فوج و لشکرهای متعدد از سپاه اسلام به کردستان و بمباران شدید شهر و روستاهای این منطقه و قتل عام مردم بی دفاع این دیار، قصاب بی رحم و تشنه خون، موجودی جنونی و دیوانه به اسم "صادق خلخالی" با حکم شرعی و حکومتی خمینی به کردستان اعزام و دهها تن از مبارزین و انسان های بی گناه را به جوخه آتش سپرد. مبارزین زخمی را با بلانکارد به میدان تیر اعزام و آنان را گلوله باران کردند. شماری از روستاهای کردستان از جمله "قارنه و قلاتان،ایندرقاش، کانی مام سید،سرچنار و گولی و چندین روستای دیگر" را با پیر و کودک ، زن و مرد قتل عام و دسترنج دهها ساله این مردم بی دفاع و زجرکشیدە را به یغما برده یا به آتش کشیدند. چنین رفتاری تنها با یورش مغول ها به ایران، فاشیست های آلمان در کشتار یهودیان و سازماندهی کشتار یهودیان در کوره های آدم سوزی، کشتار و نسل کشی آرامنه توسط ترک های جوان در ترکیه و انفال و قتل عام کردها در زمان حکومت بعث و صدام حسین در عراق و کشتار فلسطینیان توسط رژیم نژاد پرست اسرائیل، قابل مقایسه بود و هست.
▪در برابر این یورش وحشیانه و ضد انسانی، مردم کردستان در صفی به هم فشرده و متحدانه به مقامت و دفاع سراسری پرداختند و طعم شیرین پیروزی را در مدت زمانی کوتاه به جام زهری تاریخی برای خمینی و دارودستەاش تبدیل و او را ناچار به سر کشیدن آن کردند.
🆔️ @peshrawcpiran
👇👇👇
#حسن_رحمان_پناه
جمعه - ۱۱ مرداد
(1)...✍شامگاه ٢۶ مرداد ١٣۵٨ خورشیدی، خمینی بنیانگذار رژیم فاشیستی اسلامی حاکم بر ایران از تلویزیون دولتی ظاهر و فرمان"جهاد" علیه مردم آزادیخواه و صلح طلب کردستان را صادر کرد. بهانه جلاد جماران برای اعلام "فتوای جهاد"، ظاهرآ "دستگیری و زندانی کردن تعدادی زن مسلمان در مسجد جامع شهر سنندج توسط کمونیست ها بود". خمینی این بهانه خودساختە را با چاشنی مذهبی آراست و با " فتوای جهاد" کە بر گرفتە از آیات قرآن بود به لشکرکشی علیه مردم کردستان که یک نیاز سیاسی و حکومتی بود اقدام نمود. این دروغ و توجیه ایدئولوژیکی جمهوری اسلامی در لشکرکشی به کردستان ، مشابه توجیه ایدئولوژیکی نازیسم در دوران زمامداری "ادولف هیتلر"در آلمان به منظور سرکوب و نسل کشی یهودیان(هولوکاست) و دیگر مخالفین در آن کشور در دوران جنگ دوم جهانی بود.
▪خمینی رهبر جنایتکار جمهوری اسلامی به قوای سه گانه، هوایی، زمینی و دریایی فرمان داد "که در کوتاهترین زمان ممکن غائله کردستان" را که از نظر او و دیگر سران حکومت اسلامی "وابسته به امپریالیسم آمریکا، رژیم بعث عراق و سران از قدرت ساقط شده حکومت سلطنتی بودند، سرکوب نمایند". متعاقب این فرمان، دیگر سران ریز و درشت جمهوری اسلامی، از لیبرال های وحشت زده از قیام ۵٧ که عملا عصای دست آخوندها و مذهبیون در سازماندهی حکومت ترور و سرکوب اسلامی بودند، تا همکارانشان در حزب توده که نور امید ضد امپریالیستی را در دستان آغشته به خون خمینی و دار و دسته اش می دیدند ، در رکاب آنان قرار گرفتند و به حامیان وقیح نظام خودکامه و یکە سالاراسلامی تبدیل شدند، تا سازماندهندگان بعدی انقلاب فرهنگی و ایجاد وزارت اطلاعات، از سروش و حجاریان تا سازگارا و اکبر گنجی و دیگر اصلاح طلبان ، سبز پوشان و حاکمان کنونی دولت "تدبیر و امید" حسن روحانی، با اسلحه و قلم و زبان در خدمت ضد انقلاب اسلامی برای سرکوب انقلاب مردم کردستان که همچنان سنگر مقاوم و رزمنده قیام شکست خوردە ایران بود، بسیج شدند. یورش گسترده سپاه و ارتش از پاوه و نوسود با فرماندهی، فرماندهان سابقا ساواکی و به تازگی اسلامی شده، تا مصطفی چمران، قاتل مردم زجر کشیده “تل زعتر” در فلسطین ، با استفاده از مدرنترین امکانات نظامی از طریق زمین و هوا در ٢٨ مرداد یورش به کردستان آغاز شد. سپاه سرکوبگر اسلام، با یورش گسترده و در نهایت قساوت و بی رحمی به جان مردم مقاوم، مبارز و آزادیخواه کردستان افتادند که تنها گناه آنها اداره زندگی عادی و روزانه خود به شکل انسانی و دموکراتیک و به دور از قانون شرع و اسلام بود.
▪همزمان با این یورش گسترده و همه جانبه، میدیای وابسته و مزدور، از صدا و سیما، تا روزنامه ها و مطبوعات دولتی، منبر مساجد و نماز جمعه ها، حوزهای ارتجاع و کارخانه های آخوند سازی، در هماهنگی کامل و یک صدا علیه مردم کردستان که به "کفار" نامبرده می شدند، به خط شدند و در پشت لشکریان اسلام قرار گرفتند. واعظان مذهب شیعه درهای بهشت را بر روی شهدای اسلام باز و با قصر و قصور رویایی و دختران باکره و جویبارهای شراب و واگذاری کلید دربست این ویلاها، که از مغازهای سر کوچه تهیه شده و بر گردن جوانان نااگاه و فریب خوردە پاسدار و بسیجی آویزان میکردند، آنان را به قتلگاه کردستان اعزام کردند و خود در بهشت دنیای مادی کنونی به عیاشی و خوش گذرانی پرداختند. همزمان با اعزام فوج و لشکرهای متعدد از سپاه اسلام به کردستان و بمباران شدید شهر و روستاهای این منطقه و قتل عام مردم بی دفاع این دیار، قصاب بی رحم و تشنه خون، موجودی جنونی و دیوانه به اسم "صادق خلخالی" با حکم شرعی و حکومتی خمینی به کردستان اعزام و دهها تن از مبارزین و انسان های بی گناه را به جوخه آتش سپرد. مبارزین زخمی را با بلانکارد به میدان تیر اعزام و آنان را گلوله باران کردند. شماری از روستاهای کردستان از جمله "قارنه و قلاتان،ایندرقاش، کانی مام سید،سرچنار و گولی و چندین روستای دیگر" را با پیر و کودک ، زن و مرد قتل عام و دسترنج دهها ساله این مردم بی دفاع و زجرکشیدە را به یغما برده یا به آتش کشیدند. چنین رفتاری تنها با یورش مغول ها به ایران، فاشیست های آلمان در کشتار یهودیان و سازماندهی کشتار یهودیان در کوره های آدم سوزی، کشتار و نسل کشی آرامنه توسط ترک های جوان در ترکیه و انفال و قتل عام کردها در زمان حکومت بعث و صدام حسین در عراق و کشتار فلسطینیان توسط رژیم نژاد پرست اسرائیل، قابل مقایسه بود و هست.
▪در برابر این یورش وحشیانه و ضد انسانی، مردم کردستان در صفی به هم فشرده و متحدانه به مقامت و دفاع سراسری پرداختند و طعم شیرین پیروزی را در مدت زمانی کوتاه به جام زهری تاریخی برای خمینی و دارودستەاش تبدیل و او را ناچار به سر کشیدن آن کردند.
🆔️ @peshrawcpiran
👇👇👇
*به یاد کمونیست برجستە و سخنگوی جسور شورای شهر سنندج*
✍#حسن_رحمان_پناه
امروز سەشنبه ١٣ شهریورماه سال١٣٩٧ خورشیدی برابر با ٤ سپتامبر ٢٠١٨میلادی، سالروز جانباختن رفیق صدیق کمانگر، چهره شناخته شده جنبش کمونیستی ایران، از رهبران و سازماندهندگان جنبش انقلابی کردستان، وکیل مدافع ستمکشان در دوران استبداد سلطنتی ، عضو کانون وکلای ایران، سخنگوی جسور شورای شهر سنندج ، عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران و کومه له و آژیتاتوری برجسته و از رهبران محبوب مردم ستمدیده کردستان است . رفیق صدیق کمانگر ساعت ٢ نصف شب ١٣ شهریورماه سال ١٣٦٨ خورشیدی و دو روز بعد از سخنرانی تاریخیش در سالگرد تاسیس حزب کمونیست ایران کە کارگران را فراخواند که "این حزب ، حزب شما است آنرا به دست بگیرید"، در محل کارش در یکی از مقرات نظامی کومه له در نزدیکی شهر رانیه در کردستان عراق و پس از نوشتن آخرین مطلب برای رادیو "صدای انقلاب ایران" (رادیو کومه له)، توسط مزدوری که در صفوف پیشمرگان کومه له از جانب رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی سازماندهی شده بود، ترور و یک ساعت بعد در بیمارستان کومەلە جانباخت.
جمهوری اسلامی از همان جلسات نخست سنندج کە به "نوروز خونین سنندج" معروف شد و میان نمایندگان مردم کردستان ، بویژه نمایندگان شهر سنندج با سران و رهبران جمهوری اسلامی در این شهر به منظور اتش بس و پایان دادن به جنگ ارتجاعی رژیم تازە به قدرت رسیدە علیە مردم مقاوم سنندج سازماندهی شدە بود ، خشم و تنفر عمیقی نسبت به رفیق صدیق کمانگر در دل داشت. سران جمهوری اسلامی کە به جز خمینی ، تقریبآ همه در نشست سنندج حضور داشتند و در برابر سوال تحریک آمیز "طالقانی" کە پرسیدە بود "صدیق کمانگر کیست کە فرمان حملە به پادگان سنندج را صادر کردە است "؟ با جواب قاطع و جسورانه صدیق کمانگر کە از میان حاضرین در جلسە، دلیرانه به پا می خیزد و با صدای بلند و رسایش میگوید " من صدیق کمانگر هستم و در برابر فرمان یورش شما به مردم شهرم ، فرمان مقاومت و خلع سلاح پادگان را صادر کردەام " ، میخکوب و به هر وسیلەی کە شدە رفسنجانی و دیگران در صدد پینه کردە سخنان "طالقانی" و آرام کردن رهبر جسور مردم سنندج و جلسە بر می آیند. جمهوری اسلامی و سرانش از آن جلسە، وحشت از صدیق کمانگر بعنوان رهبر تودەای ، فرماندەای جسور، زبان آتشین انقلاب ، سخن وری کم نظیر و یکی از سازماندهندگان انقلاب آیندە را در دل داشتند و در فکر انتقام و ترورش بودند. این نقشە کثیف ، متاسفانه در سحرگاه ١٣ خرداد ٦٨ توسط یکی از عوامل تروریست و مزدور حکومتی کە در صفوف پیشمرگان کومەلە سازماندهی شدە بود عملی گردید.
صدیق کمانگر جزو محدود رهبرانی بود کە اعتبار و اتوریتەاش را نە از مقام و موقعیت تشکیلاتی و حزبی ، بلکە از جنبش تودەای و مردمی ، از صفوف کارگران و تهیدستان ، از هدایت قیام کنندگان در شهر مقاوم سنندج و از عزم انقلابی برای تغییر بنیادین در مناسبات ظالمانە سرمایەداری گرفتە بود.
ایشان از پرگویان بی عمل کە هویت و هست و نیست شان مدیون موقعیت تشکیلاتی و نان خوردن از دسترنج و فداکاری دیگران است، نبود. برای صدیق کمانگر پل ارتباط حرف و عمل، انسان اگاە و رزمندە بود کە با پراتیک متحول بخش خود آنرا پر می کرد و خود چنین بود. رفیق صدیق کمانگر مظهر رفاقت ، صمیمت ، انسان دوستی ، صداقت و فداکاری بود. اعتبار اجتماعی ایشان آینە تمام قد یک جریان کمونیستی معتبر در قلب ستمدیدگان و خاری در چشم دشمنان بود.
با از دست دادن رفیق صدیق کمانگر، جنبش کارگری و کمونیستی ایران یکی از رهبران برجسته و حزب کمونیست ایران و سازمان کردستان حزب (کومه له) نیز یکی از سیاست گذاران دوراندیش و رزمنده خود را از دست دادند. در این روز، یاد رفیق صدیق کمانگر و تمام جانباختگان راه انقلاب کارگری و مبارزه برای ایجاد جامعه سوسیالیستی را با تشدید مبارزه متحدانه جهت سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و تحقق آرمان های والای کمونیستی رفیق صدیق، عزیز و گرامی می داریم.
١٣ شهریور ١٣٩٧
🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran
✍#حسن_رحمان_پناه
امروز سەشنبه ١٣ شهریورماه سال١٣٩٧ خورشیدی برابر با ٤ سپتامبر ٢٠١٨میلادی، سالروز جانباختن رفیق صدیق کمانگر، چهره شناخته شده جنبش کمونیستی ایران، از رهبران و سازماندهندگان جنبش انقلابی کردستان، وکیل مدافع ستمکشان در دوران استبداد سلطنتی ، عضو کانون وکلای ایران، سخنگوی جسور شورای شهر سنندج ، عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران و کومه له و آژیتاتوری برجسته و از رهبران محبوب مردم ستمدیده کردستان است . رفیق صدیق کمانگر ساعت ٢ نصف شب ١٣ شهریورماه سال ١٣٦٨ خورشیدی و دو روز بعد از سخنرانی تاریخیش در سالگرد تاسیس حزب کمونیست ایران کە کارگران را فراخواند که "این حزب ، حزب شما است آنرا به دست بگیرید"، در محل کارش در یکی از مقرات نظامی کومه له در نزدیکی شهر رانیه در کردستان عراق و پس از نوشتن آخرین مطلب برای رادیو "صدای انقلاب ایران" (رادیو کومه له)، توسط مزدوری که در صفوف پیشمرگان کومه له از جانب رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی سازماندهی شده بود، ترور و یک ساعت بعد در بیمارستان کومەلە جانباخت.
جمهوری اسلامی از همان جلسات نخست سنندج کە به "نوروز خونین سنندج" معروف شد و میان نمایندگان مردم کردستان ، بویژه نمایندگان شهر سنندج با سران و رهبران جمهوری اسلامی در این شهر به منظور اتش بس و پایان دادن به جنگ ارتجاعی رژیم تازە به قدرت رسیدە علیە مردم مقاوم سنندج سازماندهی شدە بود ، خشم و تنفر عمیقی نسبت به رفیق صدیق کمانگر در دل داشت. سران جمهوری اسلامی کە به جز خمینی ، تقریبآ همه در نشست سنندج حضور داشتند و در برابر سوال تحریک آمیز "طالقانی" کە پرسیدە بود "صدیق کمانگر کیست کە فرمان حملە به پادگان سنندج را صادر کردە است "؟ با جواب قاطع و جسورانه صدیق کمانگر کە از میان حاضرین در جلسە، دلیرانه به پا می خیزد و با صدای بلند و رسایش میگوید " من صدیق کمانگر هستم و در برابر فرمان یورش شما به مردم شهرم ، فرمان مقاومت و خلع سلاح پادگان را صادر کردەام " ، میخکوب و به هر وسیلەی کە شدە رفسنجانی و دیگران در صدد پینه کردە سخنان "طالقانی" و آرام کردن رهبر جسور مردم سنندج و جلسە بر می آیند. جمهوری اسلامی و سرانش از آن جلسە، وحشت از صدیق کمانگر بعنوان رهبر تودەای ، فرماندەای جسور، زبان آتشین انقلاب ، سخن وری کم نظیر و یکی از سازماندهندگان انقلاب آیندە را در دل داشتند و در فکر انتقام و ترورش بودند. این نقشە کثیف ، متاسفانه در سحرگاه ١٣ خرداد ٦٨ توسط یکی از عوامل تروریست و مزدور حکومتی کە در صفوف پیشمرگان کومەلە سازماندهی شدە بود عملی گردید.
صدیق کمانگر جزو محدود رهبرانی بود کە اعتبار و اتوریتەاش را نە از مقام و موقعیت تشکیلاتی و حزبی ، بلکە از جنبش تودەای و مردمی ، از صفوف کارگران و تهیدستان ، از هدایت قیام کنندگان در شهر مقاوم سنندج و از عزم انقلابی برای تغییر بنیادین در مناسبات ظالمانە سرمایەداری گرفتە بود.
ایشان از پرگویان بی عمل کە هویت و هست و نیست شان مدیون موقعیت تشکیلاتی و نان خوردن از دسترنج و فداکاری دیگران است، نبود. برای صدیق کمانگر پل ارتباط حرف و عمل، انسان اگاە و رزمندە بود کە با پراتیک متحول بخش خود آنرا پر می کرد و خود چنین بود. رفیق صدیق کمانگر مظهر رفاقت ، صمیمت ، انسان دوستی ، صداقت و فداکاری بود. اعتبار اجتماعی ایشان آینە تمام قد یک جریان کمونیستی معتبر در قلب ستمدیدگان و خاری در چشم دشمنان بود.
با از دست دادن رفیق صدیق کمانگر، جنبش کارگری و کمونیستی ایران یکی از رهبران برجسته و حزب کمونیست ایران و سازمان کردستان حزب (کومه له) نیز یکی از سیاست گذاران دوراندیش و رزمنده خود را از دست دادند. در این روز، یاد رفیق صدیق کمانگر و تمام جانباختگان راه انقلاب کارگری و مبارزه برای ایجاد جامعه سوسیالیستی را با تشدید مبارزه متحدانه جهت سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و تحقق آرمان های والای کمونیستی رفیق صدیق، عزیز و گرامی می داریم.
١٣ شهریور ١٣٩٧
🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran