#ویژه_برنامه

🚩یک آلترناتیو سوسیالیستی ضروری و ممکن است!

#کنفرانس_استکهلم

#بخش_چهارم

💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

برنامه حزب کمونيست ايران

#بخش_چهارم

🔴رفع و لغو تبعيض از زنان، برابری زن و مرد

حزب کمونيست ايران برای تامين برابری کامل زن و مرد در همه عرصه های زندگی سياسی، اقتصادی، اجتماعی و خانوادگی مبارزه میكند و به اين منظور خواهان تحقق فوری نكات زير است
1-حقوق اجتماعی و سياسی
زنان و مردان بايد به يكسان از حق انتخاب کردن و انتخاب شدن در کليه ارگانهای قانونگذاری، قضائی و اجرايی، در کليه سطوح کشوری و محلی برخوردار باشند. کليه قوانين و مقرراتی که آزادی زنان را در لباس پوشيدن مقيد میكند، همچون قانون حجاب اجباری، لغو میگردد. هرگونه مقرراتی مربوط به جداسازی زنان و مردان در اجتماعات، مدارس و دانشگاهها، مكانها و وسايل نقليه عمومی ملغی اعلام میشود. هرگونه تبعيض بر حسب جنسيت در زمينه آموزش و پرورش لغو میشود. کلاسهای درسی در کليه سطوح آموزشی بايد مختلط باشند. زنان حق دارند در کليه رشته های ورزشی، هنری و علمی شرکت کنند و بايد از کليه امكانات در اين زمينه ها برخوردار باشند؛زنان بايد از فشار کار خانگی رهايی يابند و شرکت آنها در زندگی اجتماعی بايد تهسيل شود و به اين منظور موسسات خدماتی ويژه از قبيل شيرخوارگاه، مهدکودك، لباسشوئی و غيره در محلات مسكونی ايجاد و بطور رايگان در اختيار عموم قرار میگيرد.
2-حقوق اقتصادی
برابری کامل زن و مرد در امر اشتغال، پرداخت مزد برابر برای کار مشابه به زنان و مردان، بيمه های اجتماعی يكسان برای زنان و مردان. برخورداری از حق دو روز مرخصی ماهانه برای زنان شاغل، ممنوعيت سپردن هر نوع کار زيان آور به زنان باردار. ممنوعيت اخراج زنان باردار به هر بهانه ای. خودداری از استخدام زنان باردار و دارای فرزند غير قانونی بوده و جرم محسوب میگردد. ممنوعيت اعلام جنسيت در آگهیهای استخدام و تحصيلی (مگر در موارد استثنائی و ضروری که قانون تعيين مینمايد)؛ برخورداری از 16 هفته مرخصی برای دوران بارداری و يكسال مرخصی برای نگهداری نوزاد که با توافق طرفين توسط زن و شوهر مورد استفاده قرار مىگيرد.
3-حقوق زن در خانواده
آزادی در امر ازدواج و انتخاب همسر. ممنوعيت هر نوع معامله گری از قبيل شيربها، مهريه، جهيزيه وغيره در امر ازدواج. به رسميت شناختن ازدواج از طريق ثبت در دفاتر دولتی؛ ممنوعيت صيغه و تعدد زوجات. برابری حقوق زن و مرد در امر طلاق و تكفل فرزندان. ممنوعيت ازدواج زنان و مردان زير18 سال. اشخاص و مراجع مذهبی که افراد زير
سال را عقد شرعی میكنند مجرم محسوب ميشوند. ممنوعيت بر قراری رابطه جنسی افراد بالای 18 سال با دختران و پسران زير 16 سال؛
زن و مرد بايد از حقوق و مسئوليت کاملاً يكسان و برابر در قبال يكديگر، در قبال فرزندان و در تمام جنبه های زندگی برخودار باشند. محل زندگی بايد با توافق مشترك طرفين انتخاب شود.
قانونی که تنها حق مردان را در تعيين محل سكونت به رسميت مىشناسد، بايد لغو شود. حق زنان برای کارکردن و مسافرت نبايد منوط به اجازه شوهر باشد.
کليه قوانين شرعی و عُرفی که تحت عنوان دفاع از ناموس، جرم مرتكبين جنايت عليه زنان را تخفيف میدهند، بايد لغو گردند. برای جرم و جناياتی که از طرف پدر، برادر، شوهر ويا هر فرد ديگری نسبت به زنان، تحت عنوان دفاع از ناموس و نظاير آن صورت میگيرد، مجازات سنگين تعيين مىشود: هر گونه تبعيض و نابرابری ميان زن و مرد در قوانين مربوط به وراثت، تقسيم اموال و دارائیها و امتيازات قانونی مردان و سلسله پدری در مساله قيمومت و سرپرستی لغو میگردد. زنان و مردان بايد به يكسان از حق طلاق برخوردار باشند. قانون بايد در صورت تمايل هر يك از طرفين، چه زن و چه مرد، جدايی آنها را به رسميت بشناسد. حقوق مادری بايد مستقل از ازدواج به رسميت شناخته شود. زنانی که بدون ازدواج دارای فرزند میشوند بايد از کليه حقوق فردی و اجتماعی مادری برخوردار باشند. فرزندان آنها نيز بايد از کليه حقوق اجتماعی را دارا باشند. روابط خصوصی زن و مرد محترم است و از هرگونه تعرض بايد مصون باشد. دخالت افراد و مراجع دولتی در زندگی خصوصی زن و مرد اکيداً ممنوع است.
3-سقط جنين
جامعه سرمايه داری تنها دو راه را در مقابل زنانی که ناخواسته باردار میشوند قرار میدهد
از بين بردن جنين و يا تحمل شرايط سخت روحی، اقتصادی و اجتماعی در صورت حفظ جنين.

#پلنوم

گزارش برگزاری پلنوم کمیته مرکزی کومه له منتخب کنگره 17
#بخش_چهارم و پایانی

پلنوم در آخرین بخش از مباحثات خود حول گزارش سیاسی به مسائل مربوط به کردستان ایران پرداخت. در این رابطه نکات اصلی بحث عبارت بودند از:

1_طی ماههای اخیر و در فاصله بین دو پلنوم، کردستان نیز مانند سایر نقاط ایران، از کانونهای مبارزات و اعتراضات توده ای بود. شهرهای کردستان با اعتصاب رانندگان کامیون و کامیونداران همراهی نمود. فراخوان اعتصاب معلمان از جانب معلمان کردستان پاسخ شایسته ای گرفت. مراسم باشکوه تشییع جنازه جانباختگان دفاع از محیط زیست، شریف باجور و یارانش در مریوان که به یک مارش سیاسی رادیکال و پیشرو تبدیل شد و چند روز بعد تجمع مردم مبارز شهر سنندج در یکی از پارکهای شهر و راهپیمائی متعاقب آن در گرامیداشت یاد این جانباختگان، از جمله نمونه های برجسته حضور مردم مبارز کردستان در صحنه های سیاسی و اجتماعی پیشرو بود. اما نقطه درخشان مبارزه مردم کردستان در این دوره پاسخ یکپارچه و قاطعانه ای بود که به فراخوان اعتصاب عمومی از جانب نیروهای سیاسی فعال در کردستان داده شد. این حرکت پاسخ قاطعانه ای بود به اعدام زندانیان سیاسی رامین، زانیار و لقمان و همچنین حمله موشکی به دفاتر هر دو بخش حزب دموکرات. این حرکت درخشان، نشان داد که در کردستان این تنها خشم آنی و فروخفته نیست که به ناگاه فوران می کند. اینجا آگاهی، تجریه، سازمان و رهبری است که عمل می کند. این حرکت بار دیگر نشان داد که کردستان جامعه ای تحزب یافته است و از این لحاظ ظرفیتهای این جامعه برای تاثیر گزاری بر تحولات آتی در ایران را به همگان نشان داد.

پلنوم در ادامه مباحث خود بر اولویتهای تعیین شده در پلنوم قبلی مجددا تاکید نمود و میزان پیشرفت در زمینه های مختلف را بررسی کرد. این اولویتها بطور خلاصه عبارت بودند از:

تحکیم موقعیت کومه له در رهبری مبارزه بر علیه ستم ملی با اتکا به "برنامه کومه له برای حاکمیت توده ای " ، "استراتژی کومه له در جنبش کردستان" و مصوبات کنگره 17 کومه له، شرکت فعال در مبارزات جاری، شکل دادن به یک قطب چپ و سوسیالیست در کردستان، گسترش تشکیلات حزبی بویژه در کارگاهها و محلات کارگری، بالابردن ظرفیت و توانائی تشکیلات برای جذب جوانان انقلابی و کمونیست فعال در دانشگاهها، در میان معلمان و در محیط های فرهنگی مترقی و پیشرو، تقویت همبستگی و وحدت حزبی در سطوح مختلف، گسترش فعالیتهای نمایندگی کومه له در خارج کشور، استفاده بهینه از شبکه های اجتماعی، آمادگی لازم برای ایفای نقش موثر در صورت بروز شرایط نامطلوب.

2_ یکی از اولویتهای تعیین شده در پلنوم قبلی تلاش برای شکل دادن به یک قطب چپ در کردستان بود. هدف این بود که کلیه فعالین چپ و کمونیست در داخل و خارج کشور که میخواهند در ظرفیت جنبش انقلابی مردم کردستان نقش ایفا کنند و در حال حاضر الزاما عضو هیچ تشکل سیاسی معینی هم نیستند، به علاوه سازمانهای سیاسی فعال در کردستان، همگی بر طبق پروژه ای که مشترکا تدوین خواهد شد، دور هم جمع شوند و توانائی خود را به شکلی نقشه مند، در هماهنگی با هم بکار گیرند. در این رابطه در فاصله بین دو پلنوم، کمیته مرکزی کومه له اقدامات معینی به عمل آورده است. برای تشریح اهداف این حرکت بزودی سمیناری در خارج از کشور تحت عنوان: "کردستان، جنبش چپ و آلترناتیو سوسیالیستی"، برگزار می شود، نمایندگی کومه له در خارج کشور این سمینار را سازمان می دهد. در این سمینار از سازمانهای چپ و سوسیالیت و از افراد و نیروهای فعال چپ در کردستان دعوت می شود تا ملاحظات و نقطه نظرات خود را در این زمینه با همدیگر در میان بگذارند. بعلاوه متعاقب آن چند گروه و سازمان فعال در کردستان از جمله کومه له، سازمان کردستان حزب کمونیست ایران، روند سوسیالیستی کومه له، شاخه کردستان حزب کمونیست کارگری ـ حکمتیست، شاخه کردستان حزب کمونیست کارگری ایران و گروه مبارزان کمونیست، مشترکا در خارج از کشور کنفرانسی با همین هدف برگزار خواهند کرد و تلاش می کنند به سند و نقشه عمل مشترکی در این زمینه دست یابند.

3_ تشکیلات علنی کومه له در کردستان عراق یکی از عرصه های با اهمیت فعالیت ارگانهای تشکیلاتی کومه له است. حفظ و تقویت این مرکز همواره یکی از اولویتهای ما در دوره های مختلف بوده است. اما در عین حال در پلنوم بار دیگر تاکید شد که به حکم شرایط عینی سیاسی، ضمن تقویت و حفظ چهره مسلح کومه له، در حد مقدورات این دوره، این واقعیت را نیز باید اذعان کرد که مدتهاست دیگر کردستان عراق پشت جبهه فعالیت نظامی ما به حساب نمی آید. احزابی که در تعیین استراتژی نظامی خود این واقعیت را در نظر نگرفته اند، نه تنها راه به جائی نبرده اند، بلکه هم خود ضربه خورده اند و هم به رژیم امکان داده اند تبلیغات روحیه شکنانه ای در میان بخشهائی از مردم کردستان به عمل آورد.

پلنوم در

‍‍ ‍‍ #استراتژی_حزب_کمونیست_ایران
مصوب کنگره یازدهم حزب کمونیست ایران

#بخش_چهارم

• مبارزه سیاسی و طبقاتی طبقه کارگر مجموعه ای از اقدامات منفرد و منزوی و نامربوط به همدیگر نیستند، بلکه این مبارزه پروسه ای به هم پیوسته است. طبقه کارگر برای بهبود شرایط کار و زندگی اش به طور طبیعی مبارزه میکند، در نتیجه این مبارزه عقب نشینی هائی را به دشمن طبقاتی تحمیل میکند، شرایط زندگی اش بهبود مییابد، بهبود شرایط زندگی به وی فرصت پرداختن به امور دیگری را میدهد، با روشنفکران کمونیست و انقلابی ارتباط برقرار میکند، افق پیشارویش بازتر میشود، جایگاه خود را به عنوان یک طبقه درمییابد، وارد میدان مبارزه سیاسی میشود، با مبارزات خود آزادیهای دموکراتیک و حقوق عمومیتری را به دشمن تحمیل میکند، کسب آزادیهای دموکراتیک به وی فرصت سازمانیابی و تشکل را میدهد، راههای قانونی برای تغییر مناسبات موجود را بر روی خود بسته میبیند، حزب سیاسی کمونیستی خود را ایجاد می کند و یا به حزب سیاسی کمونیستی موجود پیوند می خورد، درمییابد که وی اساسا به دلیل محرومیتش از مالکیت بر ابزار تولید است که به اسارت سرمایه درآمده است، از اینرو برای رهائی از این اسارت، انقلاب می کند، با انقلاب خود ماشین دولتی بورژوازی را درهم میشکند، قانون اساسی خود را به تائید اکثریت جامعه میرساند، دولت خود را تشکیل می دهد، تولید برای تأمین نیازهای جامعه را جایگزین تولید برای سود می کند. این پروسه همچنان ادامه دارد تا تحقق برابری و رفاه، این دو را هم با تغییرات گام به گام و به تدریج، با پروژه توسعه اقتصادی و تولید انبوه و در نتیجه تغییر فرهنگ و اخلاقیات جامعه عملی میکند و سپس با پایان دادن قطعی به نظام طبقاتی و استقرار جامعه کمونیستی وجود دولت نیز غیر ضروری می شود و پروسه زوال آن نیز به فرجام خواهد رسید. چنانکه میبینیم این یک پروسه بدون وقفه و به هم پیوسته است. در خلال این پروسه ممکن است شکستها و عقبنشینیهایی پیش بیاید، توقف های کوتاه مدتی تحمیل شود، اما جهت اصلی حرکت تغییر نخواهد کرد. درک این پیوستگی از ملزومات تعیین یک استراتژی پیروزمند است.

🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran

#بخش_چهارم

✨اثر: #مارکس و #انگلس🖋📚
#MP3
#مانیفست_حزب_کمونیست

🎤:#پویا_محمدی

🆔️ @peshrawcpiran
🆔️ @peshrawcpiran

کارل مارکس، انسان شناس

#بخش_چهارم

برایان موریس

برگردان حسام حسین زاده

منتشر شده در انسانشناسي و فرهنگ

3. تاریخ

بسیاری از متفکران تاکید کرده اند که مارکس موضوع انسان را به عنوان واحدی دیالکتیکی، که ذاتاً و به طور همزمان هم موجودی طبیعی است و هم اجتماعی، نشان می دهد. اما به عنوان سوسیالیستی انقلابی مارکس همچنین تاکید کرد که همه انسان ها دارای هویت شخصی منحصر به فرد هستند. و مرکز علاقه او استقلال نبود، بلکه آزادی اجتماعی و ابراز وجود فرد انسان بود. مارکس در نتیجه درکی درست از موضوع انسان را در قالب هستی شناسی ای سه گانه بیان کرده است.

ما برای نشان دادن این ممکن است انسان شناس امریکایی، کلاید کلاکوهن[32]، مردم نگار جذاب ناواهو[33] را به کار بگیریم. کلاکوهن پیشنهاد داده که سه راه متمایز برای درک انسان وجود دارد: به عبارتی، در برخی موارد هر فردی مانند هر انسان دیگری است (مانند یک گونه بودن)؛ آن ها در داشتن شخصیتی منحصر به فرد (یا خود) شبیه هیچ انسان دیگری نیستند؛ و در نهایت، آن ها در اجتماعی و فرهنگی بودن وابسته به انسان های دیگر هستند. این سه جنبه از موضوع انسان است که بیانی اساسی از این واقعیت است که انسان ها همیشه در سه مرحله تاریخی جای گرفته اند: به عبارتی، فیلوژنتیک، مربوط به تکامل انسان به عنوان یک گونه (انسانیت)؛ رشدشناسانه[34] که مربوط به فرد به عنوان موجودی منحصر به فرد، متضمن و روان شناختی (خود)؛ و در نهایت، اجتماعی-تاریخی[35]، که فرد انسان را به عنوان یک شخص، در بستر خاص تاریخی و زیست محیطی قرار می دهد.

مانند کانت و مارسل موس[36]، مارکس نیز همیشه تصدیق می کرد که وجود انسانی، همیشه و به طور همزمان، سه «طبیعت» متمایز دارد: به عنوان یک گونه، طبیعت انسان (یا هویت) با نیازهای اساسی، قدرت ها، ظرفیت ها و تاریخ؛ به عنوان «موجودی اجتماعی» یا «مجموعه روابط اجتماعی» (به تعبیر مارکس)، شخصی که نقش اجتماعی خاصی را بر عهده دارد و هویت اجتماعی خاصی را بیان می کند؛ و در نهایت، به عنوان یک فرد، خودی با شخصیتی منحصر به فرد و سازمانی ذهنی و اخلاقی. مارکس انسان گرا بود، چرا که او همیشه بر «فردیت» انسان تاکید می کرد، و اهمیت اساسی آزادی انسان، که در قالب خودمختاری و خودابرازی فرد نشان داده شده است. اما مانند آنارشیست های اجتماعی، مارکس تصدیق و تاکید کرده که چنین آزادی ای تنها می تواند از طریق عمل جمعی و مبارزه، از یک جامعه کاملاً سوسیالیستی، برای انسان هایی که اساساً اجتماعی بودند، حاصل شود. آزادی، برای مارکس، اجتماعی بود نه متافیزیکی.
ادامه دارد....
🆔 @peshrawcpiran