پاینده ایران

نوروز و عثمانی

«نوروز همانند بسیاری از آیین‌ها و مراسم ایرانی رایج در میان سلجوقیان روم که رواج آن در دورۂ عثمانی نیز تداوم داشت، مورد توجه سلاطین عثمانی بود. این توجه تا بدان حد بود که با افزودن پسوندهایی نظیر سلطانی، همایون و خوارزمشاهی به نوروز، به نوعی آن را با عالی‌رتبه‌ترین مقام دربار مرتبط می‌ساختند. برگزاری پرشکوه نوروز در دربار عصر متقدم عثمانی سبب تأثیر گذاری آن بر بخش‌های مختلف درباری و پدید آمدن اصطلاحات مرتبط با نوروز شد. برای نمونه در ادبیات، اشعار و قصائد نوروزیه، در موسیقی مقام نوروز، در داروسازی و طبابت معجون‌های نوروزیه؛ و در آداب درباری پیشکش‌های نوروزیه به چشم می‌خورد. در حکومت عثمانی رسم تبریک نوروز از جایگاه برجسته‌ای برخوردار بود و حکومت عثمانی همواره بر تبریک‌گویی نوروز تأکید داشت. عثمانیان برای تثبیت رســم تبریک‌گویی نوروز حتی دست به دامان شیوخ مذهبی شدند و فتواهایی از سوی آنان در ایــن زمینه گرفته شد. یکی از معروف‌ترین این فتواها متعلق به ابوالسعود افندی، شیخ الاسلام معروف دورۀ سلیم اول، سلیمان قانونی و سلیم دوم بود مبنی بر اینکه:
نوروز مجوسی نیست، نوروز سلطانی است»

از همین روست که در دوره بایزید دوم (حک: ۸۸۶- ۹۱۸ ق.) تبریکِ‌نامه‌ای از سوی مادرش - گلبهار والده سلطان - به مناسبت نوروز برای او ارسال شد.
   یکی از مهمترین بخش‌های مراسم نوروزی دربار عثمانی در عصر متقدم، تقديم معجون نوروزیه بود.»

(د. طاهر بابایی، جایگاه نوروز در تشکیلات حکومتی عثمانی(عصر متقدم)، از کانال تلگرامی تراث)

#نوروز
#ایران

۲۹ اسفند ۱۴۰۳

@paniranist_party

پاینده ایران

نوروز در عصر عباسی

«جشن‌های مردمان عصر عباسی منحصر در اعیاد دینی مانند فطر و قربان نبود و بلکه ایامی چون جمعه، کل ماه رمضان، نوروز و... را نیز در بر می‌گرفت. این جشن‌ها البته در دربار عباسیان نیز نمود ویژه‌ای داشت که مورد توجه مورخان آن دوران قرار گرفته است.
اما نوروز در عصر عباسی تا ۶ روز جشن گرفته می‌شد که روز ششم را "نوروز اکبر" می‌خواندند. مردم در اولین روز نوروز (یکم فروردین) زودتر از خانه بیرون می‌زدند، به سمت چاه‌های آب می‌رفتند و به سر و روی همدیگر آب می‌پاشیدند. نوروز خاصه در زمان متوکل عباسی (خلیفه‌ی ضد معتزله و شیعه و اهل رأی) جشن گرفته می‌شد. متوکل در ایام نوروز ۵ میلیون درهمِ رنگی ضرب می‌کرد و آن را بر سر کارگزارانش می‌ریخت. همچنین هنرپیشگان نقابدار (اصحاب السماجة) در جشن متوکل حاضر می‌شدند و خلیفه سکه و گل رز بر سر آن‌ها می‌ریخت. در این ایام مردم شیرینی‌های مختلف می‌پختند و به هم تعارف می‌کردند. نیز یکی از رسوم مهم نوروز عصر عباسی، هدیه دادن و هدیه گرفتن بود. البته رواج این رسم در در دارالامارة و دارالخلافة به دوران حتی پیش از امویان برمی‌گشت که مجددا در دوره‌ی یزید دوم احیا شد. متوکل عباسی از صبح ایام نوروز تا وقت نماز ظهر بر تخت می‌نشست و هدایای مقامات و دیگران را تحویل می‌گرفت. مردم در نوروز عصر عباسی خانه‌ها و منازل خود را سفیدکاری می‌کردند؛ در آن ۶ روز در خیابان‌ها جمع شده و آتش روشن می‌کردند که البته ابن حوقل می‌گوید که در منطقه‌ی جبال (عراق عجم) ۷ روز را جشن می‌گرفتند.»

(از کانال تلگرامی عدنان فلاحی، منبع: گزارش‌های محمد مناصر احسن از تواریخ اجتماعی عصر عباسی)

#نوروز
#ایران
#ایران_بزرگ_فرهتگی

۲۹ اسفند ۱۴۰۳

@paniranist_party

پاینده ایران

‌داستانِ «حاجی فیروز»

از زبان محمد بیانی، دکترای ادبیات حماسی از دانشگاه فردوسی مشهد.

#حاجی_فیروز
#نوروز
#ایران
#ایران_بزرگ_فرهتگی

۲۹ اسفند ۱۴۰۳

@paniranist_party

پاینده ایران

تولید یا سرمایه‌گذاری؟!

در ۹ سال گذشته همه سال‌ها مرتبط با تولید نام‌گذاری شده است و همه ساله هم چراغ تولید زیر فشار بوروکراسی مخرب دولتی و گسترش فساد که زمینه‌ساز توقف تولید است رفته‌رفته رو به خاموشی گرائیده است و اکنون کورسویی دارد.
امسال به این نتیجه رسیده‌اند که یکی از راه‌های تولید سرمایه‌گذاری است!
در وهله نخست تصور شد که ظاهراً نظام قصد دارد به سرمایه‌گذاری خارجی روی بیاورد. ولی توضیحات رئیس جمهور اسلامی نشان داد که نظام این بار می‌خواهد مردم دلارها و سکه‌های خود را برای سرمایه‌گذاری در اختیار وی قرار بدهند! وی می‌گوید: «ما نیازمند آن هستیم که عرصه را برای فعالیت مردم در اقتصاد و سرمایه‌گذاری فراهم کنیم، در پرتو توسعه سرمایه‌گذاری است که تولید جان می‌گیرد، اشتغال افزایش می‌یابد، معیشت مردم بهبود پیدا و کشور پیشرفت می‌کند.»!

وقتی دیوار اعتماد بین نظام و مردم وجود ندارد و #فساد_نهادینه جریان دارد واقعا آقایان تصور می‌کنند مردم سرمایه‌های خود را در اختیار دولتیان قرار می‌دهند تا باقی‌مانده ثروت مردم هم به فنا برود؟!

نظام لابد اگر وزیر اقتصاد می‌داشت به آنان یادآور می‌شد که مقصود از سرمایه‌گذاری برای تولید چه نوع سرمایه‌گذاری است!

۳۰ اسفند ۱۴۰۳

@paniranist_party

پاینده ایران

جشن‌های باشکوه نوروزی

امسال مردم ایران نوروز را به‌گونه‌ای ابتکاری و با شکوه و عشق برگزار کردند.
کارناوال‌های شادی در خیابان‌ها به راه افتاد و در شهرهای شمال غرب کشور که آماج تیرهای زهرآگین فرقه‌گرایی است گردهمایی های عظیم جشن نوروزی فراهم آمد.
در حافظیه شیراز، آرامگاه خیام، فردوسی و پاسارگاد مردم بسیاری گردامدند و با خواندن سرودهای ملی نوروز را گرامی داشتند.

نوروز بزرگترین جشن ملی ایرانیان است و هیچ قدرتی در ۲۵۰۰ سال گذشته قادر به توقف آن نبوده است.

#پاینده_ایران
#نوروز

۳۰ اسفند ۱۴۰۳

@paniranist_party

پاینده ایران

نمایی دیگر از خروش ایرانیان در برگزاری جشن نوروز.
تا ایران بماند.

#نوروز
#ایران

۱ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

هفت‌سین در تخت جمشید
تا ایران بماند.

#نوروز
#ایران

۱ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

معیار اندازه‌گیری تعهد ایرانیان به نوروز، یا ملاک برگزاری نوروز، شادی‌های بی‌پایان مردم در خانه‌ها و در کنار سفره‌های هفت‌سین، و همایش‌های شورانگیز آنان در مکان‌هایی است که نماد تاریخ باستانی ایران‌زمین یا محفل عاشقان به این آب و خاک است.

چیدن یا نچیدن سفره هفت‌سین، گفتن یا نگفتن شادباش نوروزی از سوی حکام، که در حال گذر هستند، برای مقابله با خواست مردم که به روشنی در گردهمایی‌های نوروزی فریاد زده شد تاثیری در اراده مردم و مسئولیت آنان نسبت به برگزاری و انتقال فرهنگ و تمدن ایرانی ندارد. عشق به نوروز و فرهنگ والای تمدن ایرانی بیش از ۲۵۰۰ سال است که نسل‌به‌نسل همراه با تعهد و مسئولیت منتقل می‌شود.
جامعه آگاه ایرانی اکنون خود را برای حرکتی بزرگ به سوی برپایی دولت ملی و ورود به سحرگاه بزرگی و سرفرازی ایران آماده می‌کند.

ایران سرفراز در جهان، جهان به ایران سرافراز

#نوروز
#ایران

۱ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

نوروز ترکی!

در سایه ترک‌فعل حکام ایرانی در بزرگداشت عید نوروز و امتناع از نشان دادن هرگونه حرکتی که رسماً حاکی از رضایت حاکمیت نسبت به شور مردم ایران نسبت به یادگار تاریخ تمدن ایران باشد، اکنون اردوغان که پایه‌های تخت سلطنتش به لرزه درآمده است می‌گوید نوروز باید به عنوان یک جشن ترکی اعلام و آن روز تعطیل شود! حبذا!

گرچه آتاتورک در جهت تقویت ناسیونالیسم ترکی با جشن نوروز مخالف بود ولی خلف وی اینک به نوروز علاقه پیدا کرده و وقوع آن را همراه با برپایی آتش شادباش می‌گوید. نوروز همواره در دربار عثمانی و پس از آن از سوی مردم ترکیه به‌ویژه کردها جشن گرفته شده است ولی اردوغان برای تثبیت جمهوری خود و فاصله گرفتن از اسلام‌گرایی واقعی به آیین‌های ایرانی متوسل شده است.

این که پرچم نوروز در کشورهای بسیاری به اهتزاز دربیاید نشانه صلابت فرهنگ و تمدن ایرانی و توسعه روزافزون آن است به‌گونه‌ای که حتی سلطان هم برای ثبات خود بخواهد به تیرک نوروز تکیه دهد. بدا به حال دیگر سلطان‌ها که با از دست دادن تکیه‌گاه فرهنگی خویش ستون خیمه خود را فرو‌می‌افکنند.

حاکمیت ملی درفش نوروز را به نام نامی ایران بزرگ در سپهر سیاسی و خاک معطر کشورهای وارث تمدن ایرانی به اهتزاز درخواهد آورد. چنین باد.

۲ فروردین ۱۴۰۴

#نوروز
#ایران_بزرگ_فرهتگی
#ایران_بزرگ_آرمان_بزرگ_می‌خواهد

@paniranist_party

پاینده ایران

#نوروز

۲ فروردین ۱۴۰۳

@paniranist_partt

پاینده ایران

سیمرغ ایران

شوق روزافزون ایرانیان در گرامیداشت ‎#نوروز نشان از آن دارد که ‎#امر_ایرانی به آستانه در رسیده؛ چشم براهِ دق‌البابش باشیم که سایه ‎#سیمرغ_ایران بر فلات ایران گسترانده شده. سیمرغ نماد ملکوت است و واصل #لاهوت و #ناسوت صفیر سیمرغ را دریابیم که #سیمرغ آغاز است و پایان، خود ایران!

اگر توماس هابز چهار سده پیش از این از #لویاتان سخن به میان آورد٬ ایران زمین اما ‎#سیمرغ کهنی است که دستیابی بدان—به خوانشی منسجم از خویشتنِ ایران— با تدقیق در تاریخ و جغرافیای ایران امکان‌پذیر است؛ خوانشی که نشان می‌دهد ایران٬ ورای سیستم‌های حاکم، دارای ویژگی‌هاییست دیرپا و ماندگار.

(آرش رئیسی نژاد)

#نوروز
#سیمرغ
#ایران

۲ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

برگزاری آیین نوروز در تاجیکستان

#نوروز
#ایران_بزرگ_فرهتگی

۲ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

یادداشت سه سال و نیم پیش در کانال تلگرامی حزب پان‌ایرانیست.
در بر همان پاشنه می‌چرخد.
تنها تغییرات، جابجایی آدم‌ها در پست‌های حکومتی است!
نظام دینی در اساس فاقد هرگونه توانایی حکمرانی نوین است، زیرا مصلحت نظام در حفظ اصول مذهبی، نادیده گرفتن حقوق شهروندی و وجه‌المعامله قرار دادن ایران در برابر تحفظ اصول فقهی است.


#ایران_بزرگ_آرمان_بزرگ_می‌خواهد
#ایران_ازاد
#حاکمیت_ملی
#اف_ای_تی_اف

۲ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

اتفاق در ارومیه!

تظاهرات عزاداری روز ۲۱ رمضان در ارومیه با حضور مقام‌های دولتی استان آلوده به شعارهای ضد ملی شد. نماینده سابق ارومیه شهره به تشکیل فراکسیون نمایندگان ترک (!) از پیش‌قراولان تظاهرات بود
اگر چنین مقام‌هایی در سرداده‌شدن شعارهای تفرقه‌افکن نقش نداشتند چرا کسی دستگیر نشد؟!
جشن بزرگ نوروزی ۲۸ اسفند که از سوی کردهای ارومیه (و چند شهر دیگر آذربایجان غربی) برگزار شد با کسب مجوز قبلی بود ولی ریشه‌گرایان و متعصبان تفرقه‌گرایی بدون نیاز به مجوز و تنها با راهی کردن افراد وابسته به حاکمیت که سابقه فرقه‌گرایی دارند مردم را به خیابان‌ها می‌کشانند و خود یا عوامل نفوذی مبادرت به نفرت‌پراکنی می‌کنند.
گویا دادن شعار علیه منافع ملی و نفرت‌پراکنی نیازی به مجوز ندارد چرا که قبلاً مجاز شده‌اند!

#انسجام_ملی

۲ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

تظاهرات ارومیه، با همراه داشتن چوب و چماق، و شعار علیه کردها.

کردها نوروز را جشن گرفتند ولی سردمداران #پان_ترکیسم با تحریک #باکو و #ترکیه، مردم شریف #ارومیه را با عنوان بزرگداشت امام‌جمعه اسبق، #ملاحسنی به خیابان‌ها می‌کشند و ناآرامی‌های ترکیه را به ایران منتقل می‌کنند.
این تنها بخشی از توطئه‌ها علیه انسجام ملی است.

#مرگ_بر_پان‌ترکیسم

۲ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

‍ اردوغان و بازار نوروز

۱. دولت ترکیه جزو دولت‌های جدید، غیرطبیعی و «سیاست ساخت» محسوب می‌شود که موجودیتش مدیون یکی از معامله‌های سیاسی معاصر است و اقدامش در دست‌اندازی به میراث معنوی جوامع دیگر قابل درک است. بنیاد دولت‌های جدید بر مفهوم کمپانی (اونیورسیتاس) برقرار است. بر این اساس همه‌چیز به ارادهٔ هیئت‌مدیره و مدیرعامل استوار است که باید در هر بازار به‌صرفه‌ای سرمایه‌گذاری کند و آن‌گاه که بازی در آن بازار به‌صرفه نباشد می‌توان فروختش و در بحران‌ها هم رهایش کرد.

۲. دولت ترکیه سال‌هاست که به‌مثابه شرکت عمل می‌کند، امت‌گرایی اسلامی میراث عثمانی به‌صرفه نبود، به اروپاگرایی فروختش؛ نخریدند و به باشگاه اروپای مسیحی راهش ندادند. «برندش» را به پان‌ترکیسم و بعد از آن به آسیای مرکزی‌گرایی و نژادگرایی پان‌ترکیستی بدل کرده است. با اسرائیل هم‌جیب و هم‌حساب است و همزمان پا بر روی اخوان‌المسلمین گذاشته و در سودای امت عثمانی است. مهم این نیست که مذهب و نژاد در تعارض ذاتی‌اند و خلق ملل ترک و امت مومنان لایجتمعان‌اند، بلکه مهم این است که هر دو بازار خوبی برای خرید و فروش دارند. القصه این‌که ترکیه کشور نیست، کمپانی است! با منطق بازار همه‌چیز را تحلیل می‌کند و نوروز برایش آخرین بازار است.

۳. در اینجا کاری به تاریخ، زبان‌شناسی، باستان‌شناسی و روایت سندی نوروز و پیوستگی آن با ایرانشهر ندارم که برای اهل پژوهش روشن‌تر از آفتاب است و هر تلاشی برای جعل روایتی دیگر، مصداق بردن عِرض خود است؛ اما یادآوری این نکتهٔ سیاسی ضروری‌ست که نوروز به جهت اهمیتش در تاریک‌ترین دوران سیاسی ایران هم تعطیل‌بردار نبوده و بیش از هر نهاد ایرانی با اسلام سازگار شد و با روح ایرانی پیوندی گوهری یافته است و در جهان نیز جز با فرهنگ ایرانی قابل توضیح نیست. اکنون که دولت-شرکت ترکیه عزم بهره‌برداری ابزاری از بازار نوروز را دارد بد نیست حداقل به‌صورت رسمی محدودیت و ممنوعیت‌های برگزاری مراسمات نوروز در نظام قوانین و مقررات خودش را بردارد. نوروز تا همین چندسال پیش در قلمرو ترکیه ممنوع و نمادی از تهاجم فرهنگی ایرانی بوده؛ حالا چه شد که بخشی از میراث ملی ترکیه معرفی می‌شود؟
مردم‌شناسی ترکیه نشان می‌دهد که سال‌ها طول خواهد کشید که شهروندان ترکیه با نام و معنای نوروز آشنا شوند و تا آن‌روز ترکیه بازار و برند به‌صرفه‌تری را جایگزین نوروز ایرانی خواهد کرد و آنچه که باقی می‌ماند پرسش از هویت و کیستی دولت ترکیه است که هر روز مغشوش‌تر می‌شود. دولت ترکیه باید بداند که نوروز برند آرایشی نیست که قابل خرید و فروش یا مصرف نمایشی باشد و بعید نیست دولت‌های نوزاد را دچار بحران هویت مضاعف کند.

۴. نکتهٔ آخر این‌که حرمت امامزاده با متولی است. جامعهٔ ایرانی توجهش به نوروز بیش از گذشته شده است و اکنون بیش از گذشته به‌مثابه تکیه‌گاه هویتی بدان می‌نگرد اما سیاست فرهنگی رسمی نگاهش به نوروز و میراث ملی «أكل ميتة» است و تا این رویکرد اصلاح نشود هر سرنتراشیده‌ای می‌تواند مدعی قلندری‌اش شود.

(از کانال تلگرامی ایران‌شناسی دانشگاه تهران، دکتر حبیب‌الله فاضلی کرمانشاهی
عضو هیئت‌علمی علوم سیاسی دانشگاه تهران)

#ترکیه_۱۰۰ساله
#نوروز
#حاکمیت_ملی

۲ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

پیام نوروزی دکتر علیرضا قیامتی، استاد دانشگاه فردوسی.

#نوروز

۳ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party

پاینده ایران

پدر و پسر!

فرزند حسن نصرالله که در سایه جمهوری اسلامی پناه گرفته است با گستاخی می‌گوید پدرش به ایرانیان راه انسانیت و آزادگی آموخت!

پدر ایشان و هم‌قطاران‌ش که سال‌ها از منابع مالی ایران تغذیه شده‌اند ارثی که برای پسرش به‌جا گذاشته است خوردن نمک و شکستن نمکدان است.

ایرانیان با تمدن هزاران ساله خود که در فرهنگ و اخلاق‌مداری سرآمد جهانیان بوده‌اند خود همواره فضیلت‌آموز هستند و نیازی به اخلاق انیران نداشته‌اند.

۳ فروردین ۱۴۰۴

@paniranist_party