📣 سایت تابناک شرایط کار و کارگران را چگونه می‌بیند
و مطالبه‌گران به جای اصرار بر توضیح نابسامانی‌های کلی چه می‌توانند بکنند؟

«تابناک» از رسانه‌های راست‌گرای حامی حاکمیت با انتشار این ویدیو، طیف گسترده‌ای از مشکلات و مصائب معیشتی و مرتبط با کار را در کشور توضیح می‌دهد. فارغ از رویکردی که در اوایل دوره ریاست جمهوری تازه، از قضایای ریشه‌دار اقتصادی و معیشتی به عنوان ابزاری برای رویارویی جناحی بهره می‌برد و چنین رویکرد جناحی در کشورهای دیگر هم وجود دارد- اکنون کارگران و حقوق‌بگیرانی که سفره معیشت خود را خالی‌تر از همیشه می‌بینند اکنون شاهدند که به سوژه محبوب تبدیل شده‌اند، بدون آن که از مشکلاتشان کاسته شود.

▫️چه کسانی بر بدبختی کارگران سرمایه‌گذاری می‌کنند؟
یک پاسخ سریع به این پرسش این است: کسانی که در جایگاه قدرت تصمیم‌گیری، نقش اکتویسیت را بازی می‌کنند.

یک شیوه عمومی سود بردن از وضعیت نابسامان کارگران، این است که افرادی در قدرت و با مناصب تصمیم‌گیری چه در تشکل‌های دولت‌ساز، چه در مناصب تصمیم‌گیری در بخش‌های حاکمیت و یا به عنوان کارفرماهای وصل به قدرت در شرکت‌های خصوصی به جای پاسخگویی در قبال بهره‌مندی از قدرت تصمیم‌گیری، در کسوت اکتیویست حقوق کارگران ظاهر می‌شوند و شعارهای کارگران را تکرار می‌کنند.
چنین افرادی دست‌کم تا زمانی که از سوی کارگران هدف پرسشگری و توضیح و فشار برای شفافیت قرار نگیرند، ممکن است به عنوان حامی کارگران شناخته شوند و با حاشیه امنی که برای خود پدید آورده‌اند، جای پای خود را برای صعود در قدرت محکم کنند.
کسوت اکتویسیت ناراضی به فرد برخوردار از قدرت به وی این امکان را می‌دهد که قدرت خود را کتمان کند، میان مطالبه‌گرانی که ممکن است بخواهند کارنامه وی را به حسابرسی بکشانند دودستگی ایجاد کند.
آنان به سادگی ممکن است جلوی تحقق مطالبات ساده را به این دلیل بگیرند که مطالبات جدی‌تر در دستور کار مطالبه‌گران قرار نگیرد.

اما ادامه این روند به مطالبه‌گران، تحلیل‌های پیوسته آنان و شیوه مطالبه‌گری آنان بستگی دارد.

▫️این ویدیو چه چیزی را به مطالبه‌گران یاداوری می‌کند؟
همه، حتی برنامه‌سازان و بازیگران ویدیوهای سایت تابناک می‌دانند که وضعیت معیشتی نابسامان است پس شما به عنوان یک گروه مطالبه‌گر مدنی یا صنفی اگر می‌خواهید وضعیت خود را توضیح بدهید باید بتوانید روایت‌های شخصی را جایگزین حرف‌های کلی کنید.

هیچ‌کس به اندازه کارفرما نمی‌داند که وضعیت نابسامان پرسنل، نتیجه تصمیم‌های مدیریتی است. نتیجه این تصمیم‌ها به یکباره خود را نشان نمی‌دهد بلکه عمیق‌تر شدن نابسامانی معیشتی نیز به زمان نیاز دارد، پس کارفرما نه تنها درباره وضعیت کارگران خود اطلاع دارد، بلکه می‌داند که در آینده قرار است وضعیت آنان به چه سویی حرکت کند.

تا زمانی که مطالبه‌گران به جای پیگیری چندجانبه گام‌های جدی‌تر مطالبه‌گری فقط بخواهند شرح مصیبت‌های خود را به گوش کارفرما برسانند یا به وی اطلاع بدهند که «حقوقشان ریالی است و هزینه‌ها دلاری»، چندان چیزی تغییر نخواهد کرد.

در گزارش داوطلب بخوانید که سیاست‌های وزارت کار قرار است تشکل‌ها را به چه سمت و سویی ببرد و چرا مطالبه‌گران نگرانند که تشکل‌های موجود با دستور کار جدید این سازمان محدودتر شوند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 نجات یک فعال صنفی از زندان نیاز به اقدامات قانونی، اجتماعی، و بین‌المللی دارد

راهنمای تاب‌آوری سازمان‌های مدنی و صنفی

مراحل و راهکارهای کلاسیک برای کمک به یک فعال صنفی دربند، با این توضیح در زیر آمده است که قضایا و پرونده هر فرد با دیگری فرق دارد و فعالان می‌دانند که به هر مورد باید با توجه و دقت کافی به صورت جداگانه و با در نظر گرفتن حساسیت‌ها پرداخته شود؛ اما چیزی که پیداست، در صورت ترکیب چندین مرحله و راهکار موازی، احتمال سرعت بخشیدن به نجات یک فعال صنفی بیشتر می‌شود.

همچنین، به ازای هر گامی که در شرایط محیطی نامساعد، ناممکن به نظر می‌رسد، مسیر برای آزادی یک نفر ناهموارتر و دشوارتر می‌شود، پس کلید آزادی یک نفر در شرایط محیطی نامساعد، زمینه‌سازی و برنامه‌ریزی برای اقدامات جایگزین جزو پیش‌شرط‌هاست.

کنشگران در شرایط محیطی نامساعد، با تقسیم کار و دست‌یافتن به شیوه‌هایی برای پایداری، برای اجرایی شدن گام‌هایی‌ تلاش می‌کنند که در نگاه اول دشوار و یا ناممکن به نظر می‌رسد.


با توضیح بالا، گام‌ها و مراحل کلاسیک آزادی یک فعال صنفی دربند از این قرارند:

۱. مشاوره حقوقی وکیل متخصص: پیدا کردن وکیل متخصص در حقوق بشر و حقوق کارگری که بتواند پرونده را به صورت قانونی پیگیری کند.

▫️بررسی پرونده: بررسی دقیق پرونده و یافتن نقاط ضعف قانونی و استفاده از آن‌ها برای دفاع.

۲. فعالیت‌های پیگیر رسانه‌ای

▫️افشاگری رسانه‌ای:
اطلاع‌رسانی در رسانه‌های ملی و بین‌المللی درباره وضعیت فعال صنفی و شرایط زندان.

▫️شبکه‌های اجتماعی: استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای جلب توجه عمومی و افزایش فشار بر مسئولان.

۳. فشارهای بین‌المللی سازمان‌های حقوق بشری:
تماس با سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی مانند عفو بین‌الملل و دیدبان حقوق بشر.

▫️نمایندگان بین‌المللی: مکاتبه با نمایندگان پارلمان‌های دیگر کشورها و درخواست کمک و حمایت

۴. جنبش‌های اجتماعی و کارگری

▫️تظاهرات و تجمعات: سازماندهی تظاهرات و تجمعات مسالمت‌آمیز برای حمایت از فعال صنفی.

▫️اتحادیه‌های کارگری: جلب حمایت اتحادیه‌های کارگری دیگر برای ایجاد فشار بیشتر.

۵. اقدامات قانونی داخلی

▫️فشار برای استفاده از ظرفیت‌های نادر و برقراری رویه‌های قانونی مثل دادگاه‌های تجدید نظر:
درخواست تجدید نظر در دادگاه‌های بالاتر به همراه استفاده از ابزارهای فشار

۶. پویش‌های مردمی جمع‌آوری امضا:
راه‌اندازی پویش‌های جمع‌آوری امضا برای آزادی فعال صنفی.

▫️کمپین‌های مردمی: راه‌اندازی کمپین‌های مردمی با استفاده از ابزارهای آنلاین و آفلاین

۷. دیپلماسی مذاکره با مقامات دولتی: تلاش برای مذاکره و گفت‌وگو با مقامات دولتی برای آزادی فعال صنفی.
▫️استفاده از روابط بین‌المللی: بهره‌گیری از روابط بین‌المللی و فشارهای دیپلماتیک برای آزادی فعال صنفی.

۸. پشتیبانی مالی و معنوی کمک‌های مالی:
جمع‌آوری کمک‌های مالی برای هزینه‌های قانونی و پشتیبانی از خانواده فعال صنفی.

▫️حمایت معنوی:
نشان دادن حمایت و همدردی با خانواده و نزدیکان فعال صنفی.

این اقدامات نیازمند همکاری و هماهنگی میان افراد، سازمان‌ها، و نهادهای مختلف است تا بتواند موثر واقع شود. بسیار محتمل است که با گفتگو درباره هر مورد در گروه، بتوان مسائلی را به هر مورد اضافه کرد و یا برخی از مراحل و استراتژی‌های بالا را جایگزین کرد.

تاب آوری روشی برای چگونه بودن است، و نه یک مقصد نهایی. در این باره، جزوه قابل پرینت داوطلب را در این لینک ببینید.

همچنین بررسی ابزارهای مشروع فشار که می‌تواند هم‌زمان با برخی از این اقدامات همپوشانی داشته باشد، مبحث دیگری است که می‌توان به آن پرداخت.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 «کنشگران مدنی و صنفی هرگز ناامید نمی‌شوند!»
جمله بالا کاملا اشتباه است!

کنشگران مدنی و صنفی مثل همه رهبران بارها ناامید می‌شوند اما به ابزارهایی مجهزند که ناامیدی را در سطح پاسخ فیزیکی بدن و سپس در سطح منطقی مدیریت کنند. رهبران یاد می‌گیرند که پس از بارها ناامیدی از به نتیجه نرسیدن یک ایده یا برآورده نشدن یک انتظار، چگونه قضیه را بارها از نو بررسی کنند و چنین روحیه‌ای شبیه زمان ساختن یک دستگاه‌ یا نوشتن یک کد کامپیوتری است که تنها پس از بارها اشتباه می‌توان به نتیجه رسید.

ویدیوی داوطلب:
هفت توصیه برای فعالیت موثر فعالان مدنی و صنفی در جریان تغییرات گسترده اجتماعی

پس چگونه دیگران هرگز کنشگران مدنی و صنفی را در حالت ناامیدی نمی‌بینند؟

سرعت بررسی قضایا:
روزآمد کردن سریع قضایا در مرحله واقعیت کنونی/ Status quo

یک دلیل دیده نشدن کنشگران در حالت خمودگی یا ناامیدی، می‌تواند واکنش سریع‌تر به عبور از این مرحله باشد. تصویری شگفت از هوش یا هشیاری همیشگی کنشگران مدنی و صنفی در ذهن بیشتر افراد نقش بسته و به این پرسش دامن می‌زند که وقتی دیگران انرژی مدیریت روزمره کارهای خود را هم ندارند، رهبران جریان‌های کنشگرانه چگونه همیشه به بمب انرژی شبیهند؟

رهبران به دلیل سرعت بررسی تحلیلی می‌توانند مشکل یا «قضیه ناامیدکننده» را به عنوان «مسئله جدید» ببینند و آخرین نسخه واقعیت کنونی را به سرعت در قالب مسئله جدید آپدیت کنند. در حالی که دیگران در مرحله واکنش احساسی- بدنی به یک شکست یا رویدادی از سرکوب برای مدت طولانی‌تری متوقف می‌شوند، رهبران با تمرین و تکرار به فرمول‌هایی می‌رسند که چگونه به آخرین شکست یا ضربه به عنوان سیستم ضعف‌یاب کنشگری نگاه کنند و به سرعت در جهت برنامه‌ریزی گروهی و چندین‌مرحله‌ای اقدامات آتی برآیند.

به این ترتیب، رهبران ناامیدی را بارها تجربه می‌کنند ولی اولا در آن باقی نمی‌مانند و در ثانی، ناامیدی خود را با گروه در میان نمی‌گذارند که انرژی گروه تحلیل برود بلکه یا با نسخه جدید پرسش خود یعنی «بررسی واقعیت کنونی» در جمع حاضر می‌شوند و یا حتی به سرعت با «راه‌حل‌هایی برای مدیریت واقعیت کنونی» احتمال ناامیدی جمع را پیش‌بینی و آن را مدیریت می‌کنند.

در این مطلب مرور کنید که رهبران در چه مواقعی نباید از حق بیان خود استفاده کنند

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣اهمیت مطالبه‌گری تشکل‌های کارگری در خصوص رعایت استاندارد HSE در محیط کار

▫️امنیت، بهداشت و محیط زیست (HSE) سه رکن اساسی برای حفظ سلامت و امنیت #کارگران در محیط کار هستند. در کشورهای پیشرفته، قوانین HSE تحت نظارت‌های سخت‌گیرانه‌ای اجرا می‌شوند تا از بروز حوادث ناگوار جلوگیری شود، اما در ایران، عدم رعایت کافی استانداردهای HSE، به‌ویژه در مشاغل پرخطر مانند معادن، کارگاه‌ها و ساختمان‌سازی بارها باعث ایجاد فاجعه‌های انسانی شده است و حادثه‌ تلخی که چندی پیش در #معدن_زغال‌سنگ_طبس رخ داد تنها یکی از این نمونه‌ها است.

در چنین شرایطی نقش تشکل‌های کارگری چیست؟

▫️در بسیاری از کشورهای جهان، #تشکل‌های_کارگری به‌عنوان نهادهایی مستقل، نه‌تنها برای بهبود شرایط کارگران فعالیت می‌کنند، بلکه نقش مهمی در افزایش #ایمنی_محیط_کار ایفا می‌کنند. تشکل‌های کارگری نقش حیاتی در نظارت بر اجرای استاندارد HSE و حمایت از حقوق کارگران دارند.

▫️تشکل‌ها می‌توانند با فشار بر کارفرمایان و دولت، اجرای دقیق‌تر قوانین مربوط به HSE را #مطالبه کنند. در واقع، پیگیری این تشکل‌ها می‌تواند مانع از بروز بسیاری از حوادث شود و جان بسیاری از کارگران را نجات دهد.

▫️پیگیری استانداردهای HSE توسط تشکل‌های کارگری می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی نسبت به اهمیت این موضوع کمک کند و توجه بیشتری به مشکلات امنیتی و بهداشتی کارگران جلب نماید. همچنین، این تشکل‌ها می‌توانند به عنوان نماینده کارگران، در مذاکرات با دولت و کارفرمایان برای اجرای استاندارد HSE شرکت کنند و از #حقوق_کارگران دفاع کنند.

▫️یکی از مشکلات اساسی در پیگیری‌های HSE در ایران، عدم اجرای دقیق #قوانین موجود است. اگرچه قوانین متعددی در زمینه ایمنی و بهداشت کار از جمله در ماده ۸۵، ۹۱ و ۹۳ #قانون_کار وجود دارند اما ضعف در نظارت و اجرای آن‌ها باعث می‌شود که این قوانین غالباً فقط بر روی کاغذ باقی بمانند.

▫️تشکل‌های کارگری باید به دولت و مسئولان فشار بیاورند تا این قوانین به‌طور جدی اجرا شوند و کارفرمایانی که قوانین ایمنی را نادیده می‌گیرند، مورد بازخواست قرار گیرند.

منبع مطلب: صفحه اصل ۲۰


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣جنگ خاموش علیه جان کارگران
نقض ایمنی به اندازه آمار جنگ از کارگران قربانی می‌گیرد

تشکل‌ها می‌توانند با برقراری نظارت ایمنی نقش حافظ صلح را داشته باشند به شرطی که هم جنگ و هم تشکل‌ها و نقششان به رسمیت شناخته شوند.

حوادث محیط کار در سه روز ۲۴، ۲۵ و ۲۶ مهر۱۴۰۳ جان ۴۶ کارگر را گرفت و ۴۱ مصدوم بر جای گذاشت.
آمار قربانیان این دست حوادث محیط کار در یک هفته حتی به نسبت «سه روز منتهی به ۲۴ مهر»، دست‌کم چهار برابر شده است.

ایران وایر بر اساس گزارش پیش‌تر روزنامه «ایران» و آمار‌های سازمان تامین اجتماعی، نوشت که سالانه بین ۴۰ تا ۴۵ هزار حادثه ناشی از کار در مورد بیمه‌شدگان مشمول قانون تامین اجتماعی گزارش می‌شود. آماری که شامل کارگاه‌های خارج از شمول قانون کار هم نمی‌شود. حوادث این سه روز سهمناک در استان‌های مرکزی، اصفهان، خوزستان، تهران، هرمزگان، همدان، اتفاق افتاده‌اند.

در این گزارش حوادث و آمار زیر مرور شده‌اند:

▫️مصدومیت ۲۸ کارگر یک کارخانه
صبح روز چهارشنبه ۲۵مهر، اتوبوس حامل کارگران یک کارخانه در محور اتوبان ساوه - تهران در ورودی آزادگان-جنوب واژگون شد. بر اثر این حادثه، ۲۸ کارگر مصدوم و به دو بیمارستان منتقل شده‌اند. یکی از مصدومان دچار قطع عضو از ناحیه پا شده که به بیمارستان امام خمینی منتقل شده است.

▫️مرگ و مصدومیت ۹ کارگر در اثر انفجار کوره
در اثر انفجار کوره در «کارخانه چدن سازان مشفق» واقع در شهرک صنعتی امیرکبیر اصفهان، ۲ کارگر جان خود را از دست داده و ۷ کارگر دیگر مصدوم و به بیمارستان منتقل شدند. حال ۳ کارگر مصدوم این حادثه، وخیم گزارش شده است.

▫️مرگ و مصدومیت ۷ کارگر در آتش‌سوزی پالایشگاه پارس پترو شوشتر بر اثر برخورد تانکر با مخزن بنزین-شب ۲۴مهر
یک کارگر در دم جان باخت و شش کارگر مصدوم شدند. حال ۲ کارگر مصدوم به‌دلیل سوختگی بالای ۸۰ درصد وخیم گزارش شده است.

▫️جان باختن یک کارگر راه آهن زاگرس در بیمارستان به دلیل سقوط از ارتفاع
«حیدر دهقان پور» کارگر نگهبان امور نگهداری خطوط راه‌آهن زاگرس پس از چهار روز براثر شدت جراحات وارده جان باخت.

▫️جان باختن بر اثر برق‌گرفتگی و سقوط
یک کارگر چاه‌کن هنگام انجام عملیات لایروبی در چاه یک باغچه-رستوران در منطقه فرحزاد تهران، براثر برق‌‌گرفتگی و سقوط به داخل چاه سی‌متری جان خود را از دست داد.

▫️جان باختن یک معلم سر کلاس درس به دلیل سکته قلبی
«آسیه صالحی»، معلم مدرسه «امید ایران»، واقع در ناحیه یک بندرعباس، هنگام تدریس بر اثر سکته قلبی جان خود را از دست داد. خانم صالحی با سابقه ۱۳ سال آموزگاری، دارای یک فرزند پسر ۱۲ ساله است. به‌گفته همکاران این معلم، او بیماری زمینه‌ای نداشته و یک‌باره دچار ایست قلبی شده است.

▫️جان باختن یک کارگر بر اثر سقوط از ارتفاع
یک کارگر ۳۲ ساله هنگام کار نصب داربست فلزی در بلوار کولاب شهر همدان بر‌ اثر سقوط از طبقه سوم ساختمان جان خود را از دست داد.


▫️افزایش ۶۰درصدی کارگران جان باخته حوادث کاری تنها در استان بوشهر
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، حوادث حین کار منجر به مرگ ۳۰ تن در استان بوشهر شد.
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان بوشهر گفت: حوادث شرکت‌های پیمانکاری امسال در مدت شش ماهه اول سال جاری منجر به فوت ۲۷ کارگر و مصدوم شدن ۳۰۰ نفر شده است.
او شمار مرگ ناشی از حوادث محیط‌های کارگری استان بوشهر در سال ۱۴۰۲ را بیش از ۶۰ نفر اعلام کرد و افزود: «این تعداد فوتی نسبت به سال قبل از آن افزایش ۶۰ درصدی دارد.»

در شرایطی که خانواده‌ها داغدارند، همکاران پراکنده و از مرگ همکاران خود مبهوتند و خود را نیز در معرض خطر و آسیب جسمی و روحی ناشی از محیط کار ناامن می‌بینند و با وجود آمار هشدارآمیز، تغییر رفتاری در مسئولان دولتی و کارگاه‌ها دیده نمی‌شود، تشکل‌ها می‌توانند به شیوه‌های مختلف صدای کارگرانی باشند که چشمشان به زندگی‌ و خواسته‌شان کار شایسته بود.

ببینید:
▫️واکنش هیات دولت به مرگ روزانه شش کارگر:
تصویب الزامی نبودن اسناد صلاحیت ایمنی در اسناد مناقصه

▫️جمهوری اسلامی چگونه از بار مسئولیت شانه خالی می‌کند:
ضرورت پیوستن ایران به کنوانسیون ایمنی معادن

▫️نقش تشکل‌های کارگری در رعایت استاندارد HSE در محیط کار

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 بیش از ۳۳۰ تجمع در شش ماه اول سال:
بازنشستگان از خیابان چه می‌خواهند؟!

گزارش نیم‌سال داوطلب

بررسی‌های «داوطلب» نشان می‌دهد که این اعتراضات با میزان مشارکت، پراکندگی و در عین حال دستاوردهای متفاوت و نامتوازنی در حال برگزاری است. به این معنا که پراکندگی تجمعات در میان «بازنشستگان مخابرات» که تجمعات آنها به صورت هفتگی و متناوب در بیش از ده شهر کشور)تهران، کرمان، بندرعباس، شیراز، اصفهان، همدان، تبریز، رشت، اهواز، سنندج، زنجان، ساری و …) برگزار می‌شود، بیش از پراکندگی تجمعات «بازنشستگان تامین اجتماعی» یا «بازنشستگان کشوری» است که تجمعات آنها به طور خاص در سه یا چهار شهر کشور (شوش، اهواز، کرمانشاه، رشت) برگزار می‌شود. همچنین اگر میزان مشارکت را مبنا قرار دهیم، باید «معلمان بازنشسته» و «بازنشستگان فولاد» را رکورددار بیشترین میزان مشارکت بدانیم. این دو گروه همچنین توانسته‌اند اعتراضات میدانی خود را از سطح نهادهای میانی حاکمیتی همچون ادارات و صندوق‌های بیمه‌ای خارج کنند و با برگزاری تجمعاتی در مقابل نهادهای تصمیم‌ساز همچون «سازمان برنامه و بودجه» و «نهاد ریاست جمهوری» به طور مستقیم سازوکار تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی در سطح کلان هدف قرار دهند.

در زمینه دستاوردها نیز می‌توان گفت که کنش‌های میدانی بازنشستگان دارای نقاط قوت و ضعف مشترکی است که بر نتایج نهایی تاثیر می‌گذارد.

از جمله دستاوردهای مشترک اعتراضات گروههای مختلف بازنشستگان، تشویق و ترغیب به فعالیت جمعی است. در غیاب تشکل‌های مستقلی که حقوق بازنشستگان را به دور از منافع شخصی و ایدئولوژیک مطالبه کنند و سیاست‌های نادرست را به چالش بکشند، فعالان صنفی بازنشسته با تشکیل گروههایی در فضای مجازی خبرها، گزارش‌ها و حتی فراخوان‌های مربوط به اعتراضات جمعی را به اشتراک می‌گذارند. گروهی از این افراد با ایجاد شبکه‌های دوستی در دسته‌های چند ده نفره تا چند صد نفره‌ای از بازنشستگان، همه هفته در مقابل ادارات و سازمان‌ها تجمع می‌کنند و با به دست گرفتن پلاکاردها و سردادن شعارهایی حقوق خود را مطالبه می‌کنند.

این اعتراضات که گاهی به صورت هماهنگ و مشترک برگزار می‌شود، قابلیت تبدیل شدن به یک اعتراض معیشتی گسترده را دارد. نمونه آن تجمعات مشترک بازنشستگان تامین اجتماعی، بازنشستگان کشوری و صنایع فولاد است که هر از گاهی به صورت تصادفی و یا هماهنگ شده در مقابل نهادهای حکومتی برگزار می‌شود.

در گزارش داوطلب با تحلیل عمیق‌تر وضعیت شش ماه گذشته، درباره نقاط ضعف برخی از استراتژی‌های مطالبه‌گرانه بخوانید و برخی از راه‌حل‌ها و استراتژی‌های تاثیرگذار را مرور کنید.
✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 اتحادیه پرستاران دیگر کشورها چگونه برای رویارویی با هوش مصنوعی صف‌آرایی می‌کنند؟

بزرگترین اتحادیه پرستاران ایالات متحده با نام ان‌ان‌یو که امروز ۲۲۵هزار عضو دارد، در سال 2009 در کالیفرنیا تشکیل شد و سپس به سرعت در تمام امریکا گسترش پیدا کرد تا تمام پرستاران این کشور را تحت پوشش قرار بدهد. چهار زن از چهار پیش‌زمینه نژادی و اتنیکی که هسته اصلی مدیران و سازمان‌دهندگان این اتحادیه ملی را تشکیل می‌دهند، اکنون در تلاشند که با جلب حمایت همکاران خود، جلوی پیشروی AI یعنی هوش مصنوعی را در حرفه خود بگیرند.

این اتحادیه برای اطلاع‌رسانی، ابتدا تاثیر هوش مصنوعی بر حرفه پرستاری را در چند پاراگراف با زبان ساده به تفکیک توضیح داده است که هوش مصنوعی چیست، مثال‌ها و مصداق استفاده از آن در این حرفه کدامند، چرا مسئله‌ساز است و با استفاده از هوش مصنوعی، در چه مواردی، چه بر سر بیماران می‌آید. سپس برای همکاران به نسبت هر مورد توضیح داده است که چرا اتحادیه‌های پرستاری باید علیه پذیرفته شدن هوش مصنوعی در این حرفه اقدام کنند.

مراقبت از بیمار به پرستاران نیاز دارد - و همیشه نیاز خواهد داشت.
تصمیمات مرگ و زندگی مربوط به دقت بیمار، تصمیمات درمانی و سطوح کارکنان نمی تواند بدون مهارت های ارزیابی و تفکر انتقادی پرستاران اتخاذ شود. به عنوان مثال، علائم مشخص از وضعیت بیمار، مانند بوی نفس بیمار و رنگ پوست، عاطفه، یا رفتار او، اغلب توسط A.I و الگوریتم تشخیص داده نمی‌شود.

مراقبت از بیمار را نمی‌توان به A.I واگذار کرد؛ فناوری که به وضوح مستعد اشتباهات و سوگیری‌های جدی بوده است.
علاوه بر فقدان تحقیقات، کارآزمایی‌های بالینی و ارزیابی پس از اجرا، سازندگان الگوریتمی و A.I. نرم افزارها نیازی به افشای نحوه عملکرد الگوریتم های خود یا دلیل ایجاد یک نتیجه معین ندارند. A.I. سیستم‌هایی که در حال حاضر مستقر شده اند "جعبه های سیاه" بدون هیچ شفافیت و بدون ورودی از RN ها هستند.

هوش مصنوعی فرصت‌هایی برای استثمار و قربانی شدن پرستاران در اختیار کارفرما می‌گذارد.
فن‌آوری‌ها نظارت انبوه پرستاران و سایر کارکنان مراقبت‌های بهداشتی در تأسیسات، فرصت‌های آزاردهنده‌ای در اختیار برای کارفرمایان می‌گذارد که حریم خصوصی و حقوق سازمان‌دهی اتحادیه‌ای پرستاران را نقض کنند. A.I همچنین خطر مسئولیت حقوقی پرستاران را افزایش می‌دهد، که پروانه کار پرستاران حرفه‌ای را به دلیل تصمیمات اشتباه توسط مدل ها در خطر بیندازند در حالی که مدیریت بیمارستان و شرکت‌های نرم افزاری ممکن است از پذیرش مسئولیت خودداری کنند.

هوش مصنوعی به دلیل سود محور بودن، مهارت را از مراقبت‌های پرستاری حذف می‌کند و بیماران را در معرض خطر قرار می‌دهد.
اتکای بیش از حد به A.I. - و متعاقب آن تقسیم دانش پیچیده و جامع RN ها به وظایف مجزا - قضاوت حرفه ای پرستاران حرفه‌ای را تضعیف می کند. ارزیابی بیماران و تدوین برنامه‌های پرستاری برای مداخلات درمانی، هم هنر و هم علم است که بر پایه آموزش و قضاوت است که از طریق سال‌ها تجربه حرفه‌ای به دست می‌آید.

در پایان نیز توضیح داده شده که بر اساس منشور حقوق پرستاران و بیماران و اصول «عدالت هوش مصنوعی» در پرستاری و مراقبت‌های بهداشتی، چه تکنولوژی‌هایی و چگونه حق دارند در فضای مراقبت‌های پرستاری به کار گرفته شوند، پرستاران نگران کدام دسته از فناوری‌ها هستند و استفاده از هوش مصنوعی در تنظیمات مراقبت‌های بهداشتی باید از کدام اصول پیروی کند تا از مراقبت با کیفیت، ایمنی و برابری بیمار اطمینان حاصل شود.

این اتحادیه، ضمنا کلاس‌های آموزشی ضمن خدمت و خدمات سازمان‌دهی برای پرستاران دارد و برنامه‌های مختلفی که با گشت و گذار در وبسایت این اتحادیه می‌توان از ان‌ها اطلاع پیدا کرد.

منبع: اتحادیه ملی پرستاران (امریکا)
ترجمه و خلاصه: داوطلب

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 چند اشتباه‌ رایج در فعالیت مدنی و صنفی؛
چگونه در دام اشتباه «بدیهی» یا «معلوم است که» نیفتیم؟

- تلقی خود را بیان کنید و آن را بلافاصله به پرسش ارتقا بدهید.
- نداشتن تلقی به معنی ناآگاهی از پیش‌فرض‌هاست.
- از اتاق خود بیرون بیایید و وارد گفتگوی واقعی شوید!

درسنامه دوره آموزشی آنلاین داوطلب: روزنامه‌نگاری کار و کارگری

🔲 یک اشتباه رایج در مطالبه‌گری و فعالیت مدنی و صنفی، «بدیهی فرض کردن یک قضیه‌» و ناآگاهی از یک پیش‌فرض است.
می‌دانیم که پیش‌فرض‌ها راه را برای پرسیدن پرسش‌های راهگشا و دقیق در تعیین استراتژی می‌بندند و انگاره‌های نادقیق را به جای واقعیت می‌نشانند ولی آگاهی از پیش‌فرض‌ها کار ساده‌ای نیست.


▫️«فرض بر دانستن همه» یا «بدیهی بودن» هنگام اطلاع‌رسانی:
پایه اطلاع‌رسانی، داشتن مفاد گزارش، روایت دقیق و به موقع است. فرض نیاز نبودن به توضیح واضحات هنگام ضبط یک ویدیو، تهیه یک گزارش و یا انتشار آن یک اشتباه رایج است.


چند مثل شوخ‌طبعانه خبرنگاری درباره خبررسانی ناقص وجود دارد که نشان می‌دهند چه پیش‌فرض‌هایی ممکن است از خبررسانی موثر جلوگیری کنند:
- «خودمان می‌دانیم ما چه کسانی هستیم، برای چه این‌جا جمع شده‌ایم و همین کافی است!»
- «خودمان هم دقیقا نمی‌دانیم برای چه این‌جا جمع شده‌ایم پس نیازی نیست دیگران هم بدانند!»

بسیاری از ویدیوهای خبری هنگام ضبط ویدیو و پس از آن تهیه گزارش و انتشار آن، نیازی نمی‌بینند که درباره چند پرسش اصلی که نیاز جامعه هدف است اطلاعات دقیقی ارائه کنند.
«ما چه کسانی هستیم، دقیقا برای چه تجمع کرده‌ایم، امروز چه روزی است و این جا کجاست، چه رویدادهایی ما را به تجمع واداشته و مخاطب چه کمکی می‌تواند بکند.»

▫️چاله‌ای به نام «قاعدتا» به جای «تحقیق میدانی»:
یک سازمان‌دهنده فعالیت‌های مطالبه‌گرانه، یک جمع‌کننده امضا، و یا عضوگیرنده کمپین یا تجمع ممکن است تفکر حلقه‌ای از افرادی همفکر و یا برایند همفکران مجازی را به جامعه‌ای بزرگتر از همکاران نسبت بدهد و نداند چرا نتیجه‌ای که در گفتگو با افراد گروه به سادگی «مطلوب و دست‌یافتنی» فرض می‌شد در مقیاس جمعیتی بزرگتر به دست نیامده است.
فعالان مدنی ایرانی در اولین کمپین‌های جمع‌آوری امضا به یاد دارند و گاهی مکتوب کرده‌اند که چگونه هنگامی که جمع‌آوری امضا را به خیابان و در میان مردم بردند تازه درباره پیش‌فرض‌های نادقیق خود و همچنین درباره انگاره‌های ناپیدا و تلقی‌های دور از واقعیت خود اطلاعات عملی به دست آوردند و میزان کار مورد را توانستند بهتر بسنجند.


▫️مقوله شایع «ما سوگیری و یا پیش‌فرضی نداریم!»
برخی از فعالان مدنی و صنفی ممکن است چنان از سوگیری‌های ذهنی خود نامطلع باشند که در تعیین اندازه کار مورد نیاز برای ایجاد یک تغییر دچار خطا شوند. اما شایع‌تر از آن هنگامی‌ست که یک فرد، فرض کند که هیچ سوگیری یا پیش‌فرضی ندارد و برای آماده شدن با پیش‌فرض‌ها و سوگیری‌های خود به پرسش‌ای اساسی مجهز نباشد. در این صورت، یک کنشگر یا گروه هنگامی که گمان می‌کند درباره قضیه‌ای هیچ سوگیری، پیش‌فرض و یا تمایل خاصی ندارد، بهتر است تمایل خود را روایت کند و ببیند که در چه شرایطی آن را به واقعیت برتری داده است.

کوتاه آن که، گمان تلقی نداشتن می‌تواند به این معنی باشد که فرد آماده کشف انگاره‌های خود و تغییر آن‌ها نیست، هنوز برنامه و استراتژی مشخصی برای مطالبه‌گری آغاز نکرده و یا ایجاد تغییر را به عواملی خارج از کنترل خود و گروه خود نسبت می‌دهد؛ پس احتمالا برای ایجاد تغییر زمان بیشتری باید اختصاص داد.


🔲 استفاده از تئوری انتقادی در کشف تمایلات، سوگیری‌ها و پیش‌فرض‌ها
هرچند که کنشگران مدنی و صنفی برای کشف انگاره‌های ناپیدای ذهنی خود از تئوری‌ها آگاهی کسب می‌کنند ولی آگاهی آنان به شیوه‌ای ملموس به تغییر رفتارشان منجر می‌شود. از جمله، بر اساس تئوری انتقادی، کنشگران بلافاصله پس از رسیدن به یک جمله که به نظر منطقی و یا واقعی می‌رسد، آن را زیر سوال می‌برند و (مثلا در مقایسه با یک فلسفه‌دان)، عموما کنشگران مدنی و صنفی تئوری‌ها را در رابطه با خود یا جمع در مرحله عمل مطالعه می‌کنند، به دنبال نتایج کلی و بی‌ارتباط به موضوع کنشگری خود نمی‌گردند بلکه با به آزمایش گذاشتن پرسش خود در جامعه‌ای واقعی، هدفِ به ثمر رساندن یک تغییر مطلوب را در دستور کار ذهنی خود پیگیری می‌کنند.

ببینید و بازنشر کنید:
درسنامه دوره آموزشی آنلاین داوطلب: روزنامه‌نگاری کار و کارگری

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣چه چیزی از شجاعت یک کنشگر مهم‌تر است؟

کنشگران و مطالبه‌گران سرمایه‌های یک جنبش‌ مطالبه‌گری‌اند و باید از قمار خود پرهیز کنند. کنشگران جدی صبر ایوب دارند و با وجود خطرات کار کردن در فضای پرمخاطره باید بتوانند به شیوه‌ای بردبار و مداوم عمل جمعی قابل تکثیر را با اعضای گروه تشخیص بدهند، علامتگذاری کنند و این رفتارهای مرتبط و قابل تکثیر را به شیوه‌ای خلاقانه، هر بار یک درجه ارتقا بدهند.

دستگیر شدن یک نفر در شرایط فشار بر نهادهای صنفی و مدنی، پیام‌های متناقضی به اجتماع می‌دهد و ممکن است احقاق حقوق جمعی را برای چندین ماه به تعویق بیندازد.

بسیاری از فعالان حقوق مدنی و صنفی و حتی کسانی که خبر ایستادگی نمادین و شجاعانه فعالان صنفی را می‌شنوند به این فکر می‌کنند که «چه چیزی بهتر از عمل شجاعانه است؟»

شاید یک پاسخ این باشد:

تکثیر سیستماتیک شجاعت.

اگر شجاعت مدنی به گونه‌ای تکثیر شود که همه یک گام بر حقوق صنفی و مدنی خود تکیه کنند، یک کنشگر مدنی به تنهایی مجبور به پرداخت هزینه عمل شجاعانه احقاق حقوق جمع نمی‌شود.

فعالان مدنی باید بتوانند رفتار کنشگرانه را از انحصار افراد شجاع و توانمند خارج کنند و به حوزه‌ امکان‌پذیر برای همه گسترش بدهند و چنین گسترشی نیازمند همکاری، همفکری و تدوین نقشه راه است.

حالا کسانی باید بتوانند رفتارهای نامنظم و تک‌بعدی را به رفتار سیستماتیک و قابل تحلیل و برنامه‌ریزی تبدیل کنند تا حد فاصل رفتار یک کنشگر شاخص و دیگران پر شود و حرکت کنشگری حقوق مدنی و صنفی به پیش برود.

از این‌جا ببینید که نقشه راه تاب‌آوری در شرایط پرمخاطره چیست و چگونه تدوین آن ممکن است سرنوشت گروه، سازمان و یا جنبش شما را تغییر بدهد.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 جنبش‌های موفق بازنشستگان از چه ترفندها و راهکارهایی برای پیروزی استفاده کردند؟

جنبش‌های بازنشستگان در کشورهای مختلف از بستر تحولات سیاسی و اقتصادی هر کشور جدا نیست.
جنبش‌های موفق بازنشستگان معمولاً از راهکارهایی شامل اتحاد، ائتلاف، سازمان‌دهی منسجم و استفاده از ابزارهای قانونی و حضور گسترده رسانه‌ای استفاده کرده‌اند. تظاهرات خیابانی، اتحاد با اتحادیه‌های کارگری، استفاده از قدرت رأی‌دهی و لابی‌گری، و بهره‌گیری از رسانه‌ها از جمله روش‌های موفق بوده‌اند که به دستاوردهای مهمی در افزایش حقوق بازنشستگی و بهبود شرایط زندگی بازنشستگان منجر شد.
هیچ‌یک از جنبش‌های موفق بازنشستگان تنها با یک راهکار به نتیجه نرسیدند بلکه ترکیب مناسبی از چندین روش هم‌زمان عمدتا موجب موفقیت این جنبش‌ها شد. همچنین، نقش اتحادیه‌ها، سندیکاها و به طور کلی تشکل‌ها که سازمان‌دهی جریان‌های مطالبه‌گرانه بازنشستگان را بر عهده داشته‌اند در تک‌تک این موفقیت‌ها انکارنشدنی است.

چند مورد مهم و موفق از جنبش‌های بازنشستگان در کشورهای مختلف از این قرارند:🔻

📣 جنبش‌های موفق بازنشستگان از چه ترفندها و راهکارهایی برای پیروزی استفاده کردند؟
-ادامه:
چند مورد مهم و موفق از جنبش‌های بازنشستگان در کشورهای مختلف از این قرارند:

۱. جنبش بازنشستگان فرانسه
در فرانسه، بازنشستگان چندین بار به دلایل مختلف دست به اعتراضات گسترده زده‌اند، که یکی از مهم‌ترین دوره‌ها مربوط به سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۹-۲۰۲۰ است.

▫️اعتراضات ۲۰۱۰:
زمینه:
در سال ۲۰۱۰، دولت فرانسه به دنبال اصلاحات سیستم بازنشستگی بود که شامل افزایش سن بازنشستگی از ۶۰ به ۶۲ سال بود.
واکنش بازنشستگان: این تصمیم با مخالفت شدید اتحادیه‌های بازنشستگان و کارگری مواجه شد. آنها اعتصابات و تظاهرات گسترده‌ای را در سراسر کشور سازمان‌دهی کردند.

نتیجه:
با وجود مقاومت‌های گسترده و اعتصابات ملی، دولت اصلاحات خود را به‌ اجرا درآورد. اما این اعتراضات نقطه عطفی در بسیج بازنشستگان بود که نشان دادند که می‌توانند نیروهای قابل‌توجهی را برای فشار آوردن به دولت بسیج کنند.

▫️اعتراضات ۲۰۱۹-۲۰۲۰:
زمینه:
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، اصلاحات گسترده‌تری در سیستم بازنشستگی پیشنهاد کرد که شامل تغییرات در سیستم محاسبه حقوق بازنشستگی بود.
استراتژی: بازنشستگان با حمایت اتحادیه‌های کارگری بارها به خیابان‌ها آمدند. تظاهرات گسترده‌ در پاریس و سایر شهرهای فرانسه ماه‌ها ادامه یافت.
نتیجه:
با توجه به حجم بالای اعتراضات و شیوع ویروس کرونا، دولت مجبور شد اجرای برخی از بخش‌های اصلاحات را به تعویق بیندازد.

۲. جنبش بازنشستگان اسپانیا (۲۰۱۸)
اسپانیا در سال ۲۰۱۸ شاهد یکی از موفق‌ترین جنبش‌های بازنشستگان بود.

زمینه:
افزایش نارضایتی: در پی رکود اقتصادی و سیاست‌های ریاضتی، حقوق بازنشستگان اسپانیا دچار افت شدیدی شد. افزایش حقوق بازنشستگی به کمتر از ۱٪ سال‌های قبل از ۲۰۱۸ به نارضایتی گسترده‌ای منجر شد.

استراتژی:
تظاهرات سراسری: در فوریه ۲۰۱۸، ده‌ها هزار نفر از بازنشستگان در سراسر اسپانیا به خیابان‌ها آمدند تا نسبت به وضعیت حقوق بازنشستگی اعتراض کنند.
حمایت اجتماعی و سیاسی: این جنبش موفق به جلب حمایت رسانه‌ها، احزاب سیاسی چپ‌گرا و بخشی از جامعه مدنی شد.

نتیجه:
موفقیت در مذاکره: دولت اسپانیا به‌سرعت به فشارهای بازنشستگان پاسخ داد و در نهایت در اواخر سال ۲۰۱۸ افزایش حقوق بازنشستگان را تصویب کرد که برای سال ۲۰۱۹ اجرایی شد.

۳. جنبش بازنشستگان ایتالیا (۲۰۱۱-۲۰۱۲)
در ایتالیا، پس از بحران اقتصادی اروپا در سال ۲۰۰۸، دولت مجبور به اعمال سیاست‌های ریاضتی شد. یکی از پیامدهای این سیاست‌ها افزایش سن بازنشستگی بود که با اعتراضات گسترده‌ای روبرو شد.

اعتراضات ۲۰۱۱-۲۰۱۲:
زمینه:
در سال ۲۰۱۱، دولت ماریو مونتی اعلام کرد که سن بازنشستگی افزایش می‌یابد و مزایای بازنشستگان کاهش خواهد یافت. این اصلاحات در چارچوب سیاست‌های ریاضتی گسترده‌تر در سراسر اروپا بود.
واکنش بازنشستگان: بازنشستگان ایتالیایی با کمک اتحادیه‌های کارگری بزرگ همچون CGIL، اعتراضات بزرگی را سازمان‌دهی کردند. این اعتراضات در رم و شهرهای دیگر با تجمع‌های گسترده برگزار شد.

نتیجه:
برخی از تغییرات با موفقیت اجرا شد، اما فشارهای مداوم از سوی اتحادیه‌های کارگری و بازنشستگان باعث شد دولت مجبور به ایجاد اصلاحات جزئی در سیستم بازنشستگی و ارائه برخی تسهیلات شود.

📣 تعامل داوطلبانه!
با «داوطلب» تعامل کنید!

«داوطلب» خبرگزاری نیست!
ولی باور دارد که در عصر ارتباطات، با استاندارد بالای گزارشگری خبر
می‌توان به یک گروه مدنی و صنفی کمک کرد که فعالیتش بهتر دیده شود.

دغدغه‌های داوطلب، دغدغه‌های محیط و قضایای صنفی-مدنی است
و باور دارد که چنین دغدغه‌هایی میان تمام افرادی که کار می‌کنند وجود دارد.

داوطلب باور دارد که که با تعامل می‌توان قضایای همیشگی را از زاویه فنی‌تری دید
پس تلاش می‌کند
در یافتن پرسش‌هایی دقیق‌تر و پاسخ‌هایی برآمده از تجارب زیسته اجتماع، در کنار شما باشد.

ما را در جریان بگذارید که
خبرهای نادیده گرفته شده را پوشش بدهیم
و با بازتاب دادن
دغدغه‌ها،
راه‌حل‌ها،
پرسش‌ها،
و نقدها و تحلیل‌های شما از قضایای مدنی- صنفی
به روشن‌تر شدن قضایا کمک کنیم.

📣 با ما تماس بگیرید

✔️ما را در جریان بگذارید
✔️ ما را نقد کنید
✔️ما را به دوستان خود معرفی کنید.

✔️ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣چرا سازمان‌های پیگیر حقوق صنفی در ایران، قضایای تاب‌آوری را جدی می‌گیرند؟
چگونه انجمن‎های صنفی/مدنی تاب‌آور بسازیم

ماهیت «تاب‌آوری» بدین معناست:
توانایی پیش‌بینی و سازگارشدن سریع و هدفمند نسبت به شوک‌ها یا برخوردها به گونه‌ای که نه تنها بتوان زنده ماند، بلکه در چنین محیط
ناشناخته‌ای بتوان پیشرفت هم داشت.

پیدایش مسئله تاب‌آوری در گفتمان توسعه بین‌المللی و ادغام آن به عنوان یک مفهوم در میان آژانس‌ها و ارکان مختلف منجر به انفجار مجازی
چارچوب‌های متمرکز بر تاب‌آوری شد که به دنبال حمایت از جامعه مدنی بودند؛ هرچند آن‌ها در زمینه کاهش ریسک و بلایا، سیاست‌های مرتبط با تغییرات آب و هوایی، امنیت غذایی، پایداری محیط زیست، و معیشت و دیگر موضوعات پیشرفت داشته‌اند با این حال تاکنون کمتر ارگانی به تاب‌آوری
سازمانی در جامعه مدنی در مواجهه با بسته شدن فضای مدنی پرداخته است.

شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران با انتشار جزوه تاب‌آوری نوشت:

▫️در این فایل می‌آموزیم که چگونه در شرایط فشار و سرکوب، به فعالیت‌های صنفی و مدنی ادامه دهیم.

▫️چگونه رویای جمعی به تداوم فعالیت‌‎ها کمک می‌کند.

این فایل نوشتاری را می توانید به صورت جزوه میان فعالان در حوزه‌های مختلف پخش کنید؛ آن را از این لینک به صورت مستقیم دانلود کنید.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 آیا در موقعیت‌های بحرانی مانند شرایط جنگی، فرصتی برای اعتراضات کارگری وجود دارد؟
پاسخ به این پرسش مثبت است.

گزارش داوطلب

اعتراضات کارگری حتی در زمانی که کشور با بحران جنگ مواجه است نیز می‌تواند رخ دهد، البته با چالش‌ها و خطرات بیشتر.

چند راه برگزاری اعتراضات کارگری در زمان جنگ از این قرارند:

▫️تمرکز بر مسائل خاص: اعتراضات کارگری ممکن است بر موضوعات خاصی که مستقیماً با حقوق کارگران مرتبط است، مانند شرایط ناامن کار، دستمزدهای پرداخت نشده یا فقدان خدمات ضروری که با درگیری تشدید می‌شود.

▫️اتحاد با جامعه مدنی و سایر گروه‌های اجتماعی: گروههای مختلف اجتماعی می‌توانند برای تقویت خواسته‌های خود، ائتلاف ایجاد کنند و توجه را به تأثیر جنگ بر کارگران و طبقات تهیدست جلب کنند.

▫️همبستگی بین‌المللی: کارگران می‌توانند از سازمان های بین المللی کارگری، اتحادیه های کارگری و سازمان های غیردولتی حمایت و همبستگی بگیرند تا بر دولت ها فشار وارد کنند و آگاهی را در مورد نقض حقوق کار در طول دوره بحران افزایش دهند.

▫️تظاهرات مسالمت‌آمیز: علیرغم خطرات، کارگران می‌توانند تظاهرات مسالمت آمیز، اعتصابات یا تحصن ها را برای مطالبه شرایط کاری بهتر، دستمزد عادلانه و پایان دادن به خشونت سازماندهی کنند و توجهات را به مطالبات خود جلب کرده و از حقوق خود دفاع کنند.

▫️فعالیت آنلاین: در شرایطی که تجمعات فیزیکی ناامن است، فعالان کارگری می‌توانند از پلتفرم های آنلاین، رسانه های اجتماعی و کمپین های دیجیتال برای بسیج حمایت، افزایش آگاهی و هماهنگی اقدامات و در عین حال به حداقل رساندن خطرات برای شرکت کنندگان استفاده کنند.

▫️ابتکارات محلی: کارگران می‌توانند در ابتکارات جامعه محلی و سازماندهی تلاش های مردمی برای رسیدگی به نیازهای فوری و ایجاد همبستگی در جوامع خود شرکت کنند و زمینه را برای بسیج گسترده کارگری فراهم کنند.

▫️تاکتیک‌های خلاق: اشکال جایگزین اعتراض را بررسی کنید که خطرات را برای شرکت‌کنندگان به حداقل می‌رساند، مانند تظاهرات مجازی، دادخواست‌های آنلاین یا اقدامات نمادین. این شیوه مطالبه‌گری همچنان می‌تواند توجهات را به شکایات کارگران جلب کند.

▫️انطباق پذیری و انعطاف پذیری: نسبت به شرایط متغیر اجتماعی انعطاف‌پذیر باقی بمانید، راهبردهای اعتراض را در صورت لزوم تنظیم کنید، نگرانی‌های امنیتی را بررسی، و ایمنی شرکت‌کنندگان را تضمین کنید.

📣در مجموع، در حالی که اعتراضات کارگری در زمان منازعات داخلی و یا جنگ با دشمن خارجی ممکن است با موانعی روبرو شود، اما فرصتی را برای کارگران فراهم می‌کند تا از حقوق خود دفاع کنند، خواستار شرایط بهتری شوند و در تلاش‌های گسترده‌تر برای عدالت اجتماعی و صلح مشارکت کنند.


در گزارش داوطلب درباره تاثیر جنگ بر فضای مطالبه‌گری بخوانید و آن را برای دوستان و همکاران خود نیز بفرستید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣تجربه شخصی کتایون ریاحی از کارزار اینترنتی حمایت از الهه محمدی و نیلوفر حامدی

▫️آیا سلبریتی‌ها می‌توانند به ما در رساندن پیام یک حرکت صنفی و مدنی کمک کنند؟

کتایون ریاحی، هنرمند مشهور تلویزیون و سینما، در پستی اینستاگرامی حمایت همه‌جانبه خود را از کارزار درخواست آزادی الهه محمدی و نیلوفر حامدی را اعلام کرد.

خانم ریاحی در این پست نوشت که چگونه در پاسخ به یک تماس تلفنی نیروهای اطلاعات ناخشنود از شعار جنبش زن‌، زندگی، آزادی در استوری وی، به آنان یاداوری کرده که این نیروها به این دلیل که از مردم حقوق می‌گیرند باید به مردم پاسخگو باشند.

متن کارزار مجازی بسیار ساده است و خطاب به رییس قوه قضائیه نوشته شده:
ما جمعی از هنرمندان، روزنامه‌نگاران و فعالان اجتماعی درخواست توقف اجرای حکم پنج سال زندان الهه محمدی و نیلوفر حامدی را داریم. در فضای کنونی کشور که رئیس‌جمهور از وفاق ملی سخن می‌گوید، اجرای حکم زندان این دو خبرنگار اجتماعی در تناقض با این رویکرد و همچنین بخشنامه عفو ۱۴۰۱ است.
با سپاس از توجه حضرتعالی»

این کارزار یک‌ماه که از روز ٢٩ مهر ١٤٠٣ با بیش از ۶۰۰۰ امضا طی ۲۴ ساعت اول از ۶۰‌درصد از امضاهای حد نصاب گذشت، با هشتگ رسمی #توقف_حکم_زندان_خبرنگاران به دست مینا اکبری، (عکاس)، شهرزاد همتی (دبیر گروه جامعه روزنامه شرق) و شاهد حلاج (روزنامه‌نگار معتقد به رکن چهارم دموکراسی یعنی آزادی مطبوعات) نوشته شده است.

الهه محمدی و نیلوفر حامدی، روزنامه‌نگاران روزنامه‌های شرق و هم‌میهن، در جریان مرگ مشکوک مهسا (ژینا) امینی و پوشش خبری وقایع پیرامون آن دستگیر و بیش از یک سال در بازداشت موقت ماندند. این دو، روز یکشنبه ۲۴ دی ماه ۱۴۰۲، پس از بیش از ۴۰۰ روز بازداشت، الهه محمدی و نیلوفر حامدی روزنامه‌نگاران روزنامه‌های شرق و هم‌میهن از زندان اوین آزاد شدند. خبر قبلی داوطلب در این مورد

در مطلب بعدی بخوانید:
آیا سلبریتی‌ها می‌توانند به ما در رساندن پیام یک حرکت صنفی و مدنی کمک کنند؟

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر