📣 نقشه گستردگی تجمع‌های اعتراضی صنفی
از خواست معلمان بازنشسته برای آموزش باکیفیت تا مطالبه دستمزدهای اندک، دستمزدهای سقف‌دار و دستمزدهای فراموش‌شده!

سه‌شنبه ۱۷ مهرماه ۱۴۰۳

هرچند تجمع‌ها به تنهایی برایند پیگیری مطالبات صنفی و مدنی نیستند و گروه‌های مختلف استراتژی‌های مختلفی را برای رسیدن به مطالبات خود امتحان می‌کنند اما یک تجمع پیگیر و پیاپی چندهفته‌ای می‌تواند نشان مطالبات مغفول‌مانده گروهی باشد که محتاطانه ولی با اصرار بر اجرای قانون و حقوق خود تکیه می‌کند. چنین تداومی همچنین می‌تواند این پرسش را برجسته کند که گروه مورد نظر آیا مجهز به ابزارها و شیوه‌های موازی دیگری نیز هست و ممکن است کارفرما در آینده نزدیک مطالبات این گروه را جدی بگیرد و این گروه یا تنها بر یک استراتژی فرسوده تاکید می‌کند و به اصطلاح دستش و یا جعبه ابزارش خالی‌ست و کارفرما می‌تواند با خیال راحت مطالبات این گروه را نادیده بگیرد.

◽️با وجود تغییری ملموس در شیوه پوشش خبری اعتراضات کارکنان نفت پس از خروش ناگهانی پرستاران مطالبه‌گر در تابستان امسال که شاهد بودیم پرسنل پالایشگاه‌ها تصاویر بی‌حرکت همیشگی را به ویدیو تبدیل کردند، این اعتراضات در هفته دهم خود همچنان بدون پاسخ باقی مانده است.
این سه‌شنبه، پرسنل ۷ پالایشگاه‌ مختلف پارس جنوبی در اقدامی هماهنگ تجمع کردند که با وجود ناتوانی در پاسخ‌گرفتن از کارفرما، با در نظر گرفتن حساسیت‌ امنیتی نسبت به پرسنل نفت، در واقع سازمان‌دهی هماهنگ ۱۰ هفته تجمع اعتراضی را بدون ریزش بدنه نباید دست کم گرفت.

◽️همچنین، در کرمانشاه که در ماه‌های اخیر یکی از کانون‌های فعال تجمع مشترک بازنشستگان بوده است، این سه‌شنبه نیز گروهی از بازنشستگان نهادهای مختلف، از جمله بازنشستگان کشوری و فرهنگیان، سازمان تأمین اجتماعی، و شرکت مخابرات در کرمانشاه در مقابل ساختمان صندوق بازنشستگی کشوری تجمع کردند.
با توجه به تازه بودن رویداد جهانی روز معلم، بیشترین شعاری که در این تجمع مورد توجه قرار گرفت، «آموزش رایگان، حق فرزند ایران» بود که همچنین یاداور شعار امسال آموزش بین‌الملل است: «از دولت‌ها در همه جا بخواهید برای صدای معلمان ارزش قائل شوند و در آموزش عمومی با کیفیت سرمایه‌گذاری کنند.» گزارش ویژه داوطلب بابت روز جهانی معلم + گاهنامه ویژه روز جهانی معلم را ببینید.

در روز ۵ اکتبر، روز جهانی معلم کانون صنفی معلمان با انتشار بیانیه‌ای ۹ماده‌ای، خواست‌های صنفی معلمان را چنین اعلام کرد:
بازگشت به اصل ۳۰ قانون اساسی و تأمین آموزش رایگان و با کیفیت برای همه، افزایش ۲۰ درصدی بودجه آموزش و پرورش و رساندن آن به ۶ درصد از تولید ناخالص داخلی، ایجاد سازوکارهای نظارتی، افزایش شمار معلمان، کاهش بازماندگی از تحصیل، برابرسازی فرصت‌های آموزشی، ساماندهی صندوق ذخیره فرهنگیان و همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و همچنین . تغییر ساختار هرمی نظام آموزشی از مفاد این بیانیه است.

در تجمع امروز بازنشستگان در کرمانشاه، چهره زنان قدرتمند همچون همیشه برای دیگر گروه‌ها مثال‌زدنی است.
همچنین، مجتمع ماندن گروه‌های مختلف بازنشستگان (مخابرات و تامین اجتماعی) حول مطالبات مشترک، یکی از ویژگی‌های تجمع بازنشستگان کرمانشاه است که در شعار اتحاد نمود پیدا کرده است.
این گروه از مطالبه‌گران اگر با یک یا دو ابزار موازی دیگر (مثلا همراه کردن افراد شاغل در همان صنف) بتوانند مکانیسم چندگانه پیگیری مطالبات را در گروه خود فعال کنند، می‌توانند ناگهان در شرایط بهتری قرار بگیرند و حتی تاریخ‌ساز شوند. بسیاری از ما شاهد بازتاب شعارهای بازنشستگان در گروه‌های دیگری بوده‌ایم که به نظر می‌رسد گروه‌های جوان‌تر مطالبه‌گر، به نوعی از بازنشستگان مشروعیت می‌خواهند و به این گروه استناد می‌کنند.

◽️تصاویر کارگران شهرداری مریوان و کارگران مستاصل مجتمع سیمان لامرد فارس که در اعتراض به عدم پرداخت به موقع حقوق و‌دستمزدها در محوطه محل کار خود تجمع کردند، شباهت عجیبی در سرگردانی کارگرانی دارد که هرگز تاکنون به تشکل‌یابی فکر نکرده‌اند. چنین سرگردانی به الگوی تکرارشونده نقض حقوق، دامن می‌زند.
در گزارش آینده داوطلب خواهیم گفت که چگونه تقریبا نود درصد اعتراضات کارگران و مزدبگیران از سوی کارفرمایان و دولت در سطح کلان بی‌پاسخ مانده است و چرا روند رسیدگی به اعتراضات صنفی تا این اندازه کند است.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 چرا مدیران و سازمان‌دهندگان پیشرو از ابزار داستان‌گویی برای حل مشکلات استفاده می‌کنند؟

ارتباط موثر با سازمان یا بدنه صنفی به ابزار نیاز دارد. مهم است که سازمان‌دهندگان به ابزار آمار برای اثبات نقطه‌نظرات خود استفاده کنند ولی مهم‌تر این است که روایت‌هایی در جمع برجسته باشد. این کار چنان اهمیت دارد که ممکن است تا حدی پاسخگوی خلا آماری باشد که برای یک گروه دست‌یافتن به آن همیشه ساده نیست و در ضمن، آمار بدون روایت‌های شخصی، احتمالا برای اقدام جمعی کافی نیست، چرا که شور عمل‌گرایی را در کسی بر نمی‌انگیزد.

ما در سازماندهی به روایت روی می‌آوریم تا به این پرسش‌ها پاسخ دهیم:
▫️«چرا؟» - چرا اهمیت می‌دهیم، چرا
کاری که انجام می‌دهیم مهم است و چرا یک هدف را بر هدف دیگر برتری می‌دهیم.

▫️«چگونه؟»- چگونه می‌خواهیم اراده جمعی خود را به نمایش بگذاریم یا به عمل تبدیل کنیم.

▫️«کدام ارزش‌ها؟»- میل به ایجاد تغییر از باورهایی مانند انصاف، برابری، دموکراسی یا پایداری محیطی ناشی می‌شود اما پس از تدارک اساسنامه و آیین‌نامه‌های درون‌سازمانی، هنوز بسیاری از افراد ممکن است با مفاد آن‌ها ارتباط برقرار نکنند.

داستان‌گویی به ما امکان می‌دهد تا با تکیه بر ارزش‌های مشترک جمعی، یک گام نامشخص را به یک گام روشن عملی تبدیل کنیم تا همان ارزش‌ها ضمنا در گروه بازتولید شوند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣«برای شنیده شدن صدای معلمان، اتحادیه‌های آن‌ها باید در تصمیم‌گیری‌ها نقش اساسی داشته باشند»

موگونا مالولکه، رئیس آموزش بین‌المللی با تاکید بر جمله بالا در همایش روز جهانی معلم، راه‌هایی را پیش پای دولت‌ها قرار داده است.
در ویژه‌نامه داوطلب ببینید

همچنین، آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، یک هیئت عالی‌رتبه با حمایت سازمان بین‌المللی کار و یونسکو تشکیل داد.
این هیئت متشکل از کارشناسان بین‌المللی، توصیه‌های کلیدی را برای رسیدگی به کمبود ۴۴ میلیون معلم در سراسر جهان در دستور کار دارند.

همچنین این هیات موارد زیر را در دستور کار دارد:
▫️تمرکز بر معکوس کردن مشاغل دارای امنیت شغلی پایین
▫️کاهش حجم کار
▫️ رسیدگی به رفاه معلمان
و ▫️افزایش حقوق
جزو مواردی است که بنا بر توصیه دبیرکل سازمان صادر کرد.

این توصیه ها شامل مشارکت معلمان در تصمیم گیری‌های سیاستی، تقویت گفت‌وگوی اجتماعی، ایجاد کمیسیون‌های ملی برای بهبود شرایط کار و حقوق،
سرمایه‌گذاری در آموزش معلمان و توسعه حرفه‌ای، ارتقای برابری حقوق و دستمزد و تبدیل وضعیت شغلی معلمان قراردادی به سمت قراردادهای دائمی
است.

در ویژه‌نامه روز معلم ببینید که کشور ما در چه شرایطی در مقایسه با دیگر کشورهای جهان قرار دارد، از دید مخاطبان ما، «اولویت» و «ماموریت» نخست تشکل ها و فعالان صنفی چه باید باشد و چه تحلیلی در این باره می‌توان کرد و یافته‌های کلیدی کدامند.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣گفتگوی زنده: چه چیزی جنبش‌های اجتماعی را زنده نگه می‌دارد؟
خشم مطالبه‌‌گرانه در گروه شما و همکاران‌تان چه جایگاهی دارد و چگونه راه خود را به تغییر مطلوب باز می‌کند؟

مطالبه‌گران از سویی به خشم به عنوان موتور محرک یاد می‌کنند و از سویی نگرانند که جامعه با این خشم چه ارتباطی دارد و آن را چگونه تقبیح می‌کند و یا نادیده می‌گیرد؟ کدام نوع خشم قابل پذیرش است و نقش‌های جنسیتی در این زمینه چگونه تعریف می‌شود؟

این گفتگو عصر چهارشنبه ۱۸ مهر، ساعت ۲۰ به وقت ایران برگزار شد.

در این گفتگوی زنده درباره این موضوع مهم که «چه چیزی جنبش‌های اجتماعی را زنده نگه می‌دارد» و نقش احساسات در تداوم جنبش‌های اجتماعی چیست و اینکه چطور خشم و امید به موتور محرکه آن‌ها تبدیل می‌شوند صحبت شد.

این گفتگوی زنده به ابتکار اینستاگرام کنش‌سلامت با میزبانی سمانه سوادی، حقوق‌دان و کنشگر و با حضور فهیمه خضرحیدری، روزنامه‌نگار برگزار شد.

هرچند این گفتگو به صورت ویژه درباره مسائل کارگری نیست ولی توجه به انرژی یک گروه مطالبه‌گر و به ویژه موضوع تاب‌آوری و توانمندسازی جامعه مدنی و از جمله، گروه‌های مطالبه‌گر حقوق صنفی در شرایط ناسازگار محیطی به گروه‌ها کمک می‌کند که به راه حل‌های خلاقانه‌تری برای پیگیری مطالبات خود بیندیشند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣بی‌پاسخ ماندن نود درصد اعتراضات کارگری در ایران:
راه حل در «سازماندهی» است

گزارش تحلیلی داوطلب

در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، جایی که فعالیت‌های تشکیلاتی و اتحادیه‌ای کارگران ممکن است ضعیف تر باشد، اعتراضات اغلب برای دوره‌های طولانی‌تری نادیده گرفته می‌شوند، اما فشار مداوم– به ویژه زمانی که توجه بین‌المللی را به خود جلب می‌کند– می‌تواند نتایج فوری به دنبال داشته باشد. با این حال، در اغلب موارد این پاسخگویی به تأخیر می‌افتد و ممکن است به طور کامل به شکایات کارگران رسیدگی نشود.

در ایران:
بررسی اعتراضات کارگران و مزدبگیران در ایران به ویژه در شش ماه گذشته نشان دهنده نارضایتی‌های جدی اقتصادی و اجتماعی است. با این حال، با وجود برگزاری اعتراضات متعدد، دلایلی که این اعتراضات اغلب بی‌ثمر می‌مانند یا با واکنش‌های کند مواجه می‌شوند، پیچیده و با عوامل متعددی در هم تنیده هستند. از جمله این عوامل که برای مخاطب ایرانی چندان ناآشنا نیستند عبارتند از؛

▫️محدودیت‌های دولت بر تشکیل اتحادیه‌ها و تشکل‌های کارگری:
اتحادیه‌های کارگری مستقل در ایران رسماً به رسمیت شناخته نمی‌شوند و تنها تشکل‌های کارگری که از نظر قانونی به رسمیت شناخته شده‌اند، سازمان‌هایی هستند که مانند شوراهای اسلامی کار تحت نفوذ شدید دولت هستند. این شوراها اغلب منافع کارگران را به طور مؤثر نمایندگی نمی‌کنند و توانایی کارگران را برای چانه‌زنی جمعی محدود می‌کنند.

▫️سرکوب سیاسی:
حکومت ایران سابقه سرکوب اعتراضات را دارد؛ به ویژه آن دسته اعتراضاتی که اقتدار دولت را به چالش می‌کشند. اعتصابات و اعتراضات کارگران گاهی با سرکوب پلیس و دخالت نیروهای امنیتی، دستگیری و ارعاب مواجه می‌شود. این جو ترس، توانایی کارگران را برای تداوم اعتراضات و پیگیری مطالبات قاطعانه‌تر محدود می‌کند.

▫️بحران اقتصادی و اولویت‌های دولت: ایران با چالش‌های اقتصادی گسترده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند که با تحریم‌های بین‌المللی، تورم، کاهش ارزش پول و بیکاری بالا تشدید شده است. دولت ممکن است با توجه به منابع محدود موجود بین افزایش دستمزدها یا بهبود شرایط کار، ثبات اقتصادی را بر رسیدگی به مطالبات کارگران اولویت دهد.

▫️گسستگی در میان کارگران: فقدان سندیکاهای مستقل قانونی و کنترل دولت بر جریان‌های کارگری، به پراکندگی کارگران دامن زده است. بدون یک صدای واحد یا رهبری مؤثر، تلاش‌های پایدار و سازمان‌یافته برای انجام تغییرات دشوار می‌شود.

در گزارش تحلیلی داوطلب ببینید که در چنین شرایطی، چگونه می‌توان «سازماندهی» را به اولویت کارگران تبدیل کرد.
یک راه آن تشکیل و تقویت شبکه‌های زیرزمینی است.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 تشدید شکاف جنسیتی در بازار کار ایران
برای کنشگران و مطالبه‌گران صنفی به چه معناست؟

▫️هدیه بحران به تشکل‌های صنفی
این فرصت همیشگی نیست

- بر اساس گزارش مرکز آمار ایران ۸۵/۴ درصد از زنان در سن کار، معادل حدود ۲۸ میلیون نفر از زنان، نه شاغل‌اند و نه دنبال کار می‌گردند.
- نرخ اشتغال مردان معادل ۶۴/۶ درصد و زنان ۱۲/۲ درصد است. به این ترتیب، نرخ اشتغال مردان بر این اساس بیش از پنج برابر زنان است.

از جمعیت ۲/۸ میلیون نفری (افراد بدون شغل و متقاضی کار)، حدود ۹۲۸ هزار نفر از آنان را مردان تشکیل داده و یک میلیون و ۸۹۵ هزار نفر دیگر، زنان هستند.
همچنین ۴/۷ درصد از زنان و ۷/۸ درصد از مردان اشتغال ناقص دارند؛ به عبارت دیگر این افراد کمتر از ۴۴ ساعت در هفته کار می‌کنند اما خواهان و آماده برای انجام کار بیشتر هستند.

بر اساس بخش دیگری از گزارش مرکز آمار، ۶۲/۲ درصد از زنان شاغل در بخش خدمات مشغول به کار بودند، ۲۵/۱ درصد از آنها در بخش صنعت شاغل‌ بودند و ۱۲/۷ درصد از آنها در بخش کشاورزی کار می‌کردند.

آمارهای مرکز آمار ایران ادعا دارد نرخ بیکاری در ایران کاهشی شده است در حالی که کارشناسان معتقدند فرمول محاسبه افراد شاغل و بیکار از سوی مرکز آمار ایران به شکلی است که تعداد شاغلان را به صورت کاذب بیشتر از تعداد واقعی نشان می‌دهد.

در این رابطه محمد تقی فیاضی، کارشناس اقتصاد کلان، با رد این آمار گفته که تعداد واقعی بیکاران بیش از ۲۲ میلیون نفر و نرخ بیکاری به ۴۵ درصد افزایش پیدا کرده است. او آمارهای دولت در رابطه با اشتغال و بیکاری را «گمراه‌کننده» و «عددسازی» اعلام و عامل افزایش بی‌اعتمادی در جامعه ارزیابی کرده است.
فیاضی همچنین به گسترش مشاغل غیررسمی و بی‌کیفیت اشاره کرده و گفت که «بسیاری از افراد به دلیل فقدان امید به بهبود وضعیت اقتصادی و ایجاد شغل‌های پایدار، به سمت مشاغل بی‌ثبات روی آورده‌اند که نه بیمه دارند و نه شامل قوانین حمایتی می‌شوند.»

همچنین، گزارش سالانه شاخص شکاف جنسیتی که مجمع جهانی اقتصاد در نیمه تابستان منتشر کرد نشان می‌دهد که حتی در خاورمیانه نیز، ایران در انتهای جدول رتبه‌بندی کشورهای منطقه قرار دارد؛ رتبه چهاردهم در میان پانزده کشور منطقه بحث‌های بسیاری را در جامعه و شبکه‌ها برانگیخت ولی این ناباوری نشان می‌دهد که زنان از جایگاه خود راضی نیستند.

کارشناسان، پیش‌بینی می‌کنند که پس از موج مهاجرت پساخیزش مهسا امینی، موج بزرگی از مهاجرت با انگیزه پیدا کردن فرصت‌های شغلی در راه باشد و مهاجرت شغلی به سمت زنانه‌شدن پیش می‌رود.
دشوار شدن صدور گذرنامه و مجوز خروج برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی و تخصصی پاسخ دولت به موج مهاجرت نیروهای متخصص بود که به چند تجمع دانشجویان و کادر پزشکی و بحث‌های مجازی دامن زد.

در این شرایط، تشکل‌ها و گروه‌های مختلف مطالبه‌گر حقوق صنفی، باید بتوانند جذابیت کافی برای فعالیت قشر بزرگی از نیروهای آماده کار و به ویژه زنان فراهم کنند.

▫️هدیه بحران به تشکل‌های صنفی
این فرصت همیشگی نیست

هیچ زمانی این همه نیرو با پتانسیل کار داوطلبانه در جامعه حضور نداشته است و این بهترین فرصت برای تشکل‌هاست که بر روی بخشی از ۲۸ میلیون زن بدون شغل و تغییرطلب سرمایه‌گذاری کند که شجاعت و آمادگی خود را در برخی از مقاطع حساس نشان داده‌اند، به شرطی که به این باور برسند که این میدان ارزش مبارزه و فعالیت را دارد، در جایگاه تصمیم‌گیری نادیده گرفته نمی‌شوند، و یا مجبور نخواهند بود با قواعد از پیش‌تعیین شده فعالیت کنند.

زنان در بسیاری از جوامع شیوه‌های بسیار خلاقانه‌ای برای پیشبرد مقاصد داوطلبانه اجتماعی دارند و حتی چنین نقشی به صورت سنتی در برخی از جوامع از زنان انتظار می‌رود.
زمینه‌سازی برای فعالیت کنشگرانه زنان با مطالعه خواست آنان در یک گروه صنفی شروع می‌شود و از خود زنان نیز می‌توان در فراوری داده‌ها، تامین مالی پروژه‌ها و استخراج نتایج کمک گرفت.
این فرصتی است که می‌توان به آن هدیه بحران نام داد.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 یک گروه کنشگر حقوق کارگری چگونه اخبار کارگری را پوشش می‌دهد؟

یک گروه کنشگر حقوق کارگران، خبرگزاری نیست که از «تمام کارگرانِ متضرر یا حقوق‌نگرفته» اخبار کوتاه ارائه بدهد. حجم بالای شرایط رو به وخامت کارگران در شرایط نابسامان اقتصادی ممکن است ابتکار عمل را از اعضای یک گروه کنشگر بگیرد و اعضا را متقاعد کند که شرایط بدتر از آن است که بتوان کوچکترین کاری کرد.

خبر خوب آن که، در شرایط بحرانی ظرفیت ویژه‌ای در بسیاری از افراد عادی پدیدار می‌شود که در شرایط عادی از آن بی‌خبرند. همچنین در دوره بحران، ممکن است با ضرورت تغییر شرایط، انتقال تجربه‌ها با سرعت باورنکردنی انجام بگیرد و قضایای بازدارنده زمان عادی، جلوی کنش افراد عادی را نگیرد.

کنشگران با زاویه دید خاص خود نسبت به قضایا بیش از هر چیز به دنبال مصداق به ثمر رساندن یک دستاورد کوچک از سوی یک گروه کنشگر کارگری می‌گردند تا آن را در گروه به بحث بگذارند و از برخی ترفندها و یا راهکارها برای به ثمر رساندن مطالبات خود بهره ببرند.

برای فراهم کردن چنین اخباری، گروه کنشگر کارگری در شرایط بهتری است که با رویکردی منسجم و تقویت ارتباط با افراد، گروه‌ها و تشکل‌ها به دنبال مستند کردن دقیق اخبار صنف خود باشد و به انسجام و تقویت داده‌ها شدت بدهد؛ به ویژه درباره قضایایی که در رسانه‌های عادی معمولا بازتاب پیدا نمی‌کند و یا ارزش تحلیل آماری ندارند.

در کتابچه روزنامه‌نگاری کار و کارگری داوطلب بخوانید:
– تفاوت تعریف و نقش کار روزنامه‌نگاری خود را در حوزه حقوق کارگر با فعالین سیاسی
– آشنایی با اصول و قواعد بین‌المللی روزنامه‌نگاری حقوق بنیادین کار
– تجهیز با مهارت‌های لازم و به‌روز برای روزنامه‌نگاری در فضای آنلاین
– اخباری اصولی، موثق و تاثیرگذار چگونه در اختیار جامعه قرار می‌گیرد

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 چرا خودسوزی کارگران منجر به تغییر شرایط آنان نمی‌شود؟

آیا خبررسانی دقیق و منسجم می‌تواند جلوی تکرار این واقعه را بگیرد؟

بر اساس گزارش های مستقل کارگری، یک کارگر فصلی شرکت نیشکر هفت‌تپه در روز پنجشنبه ۱۹ مهر اقدام به خودسوزی کرده است. این خبر یک روز دیرتر در رسانه‌های فارسی غیرمحلی بازتاب یافت ولی ایلنا هنوز این خبر را گزارش نکرده است.

کانال مستقل کارگران هفت‌تپه در این مورد نوشته است که در ساعت ۱۱ روز پنجشنبه یکی از کارگران فصلی شرکت هفت‌تپه به خاطر «تمدید نشدن قرارداد کارش از فصلی به قراردادی» از سوی مدیر کشاورزی و معاون او اقدام به خودسوزی کرد. بر اساس گزارش، وی اعلام کرده بود که به خاطر بیکاری، آینده خانواده‌اش نامعلوم است.

بر اساس این گزارش، این کارگر که هنوز هویت او اعلام نشده و دچار سوختگی ۵۰ درصد شده، در بیمارستان طالقانی اهواز بستری است.

در کشورهای عربی، برخی از انقلاب‌ها و تغییرات سیاسی پس از خودسوزی‌هایی مانند خودسوزی محمد بوعزیزی در تونس (که جرقه انقلاب‌های عربی را زد) دستگاه کنترل و فشار از بالا به اندازه‌ای نبود که مردم نسبت به تغییر شرایط از راه حضور میلیونی خود در خیابان تردید کنند و تاثیر رسانه‌های محلی، رسانه‌های خارجی و شبکه‌های اجتماعی برای پوشش ابعاد این قضیه را نباید نادیده گرفت.

می‌توان تصور کرد که چنین واقعه‌ای برای تبدیل شدن به یک خواست تغییر بنیادی، نیاز به چندین هم‌زمانی و زمینه مناسب در شرایط مناسب دارد و لزوما چنین واقعه‌ای در پیش‌زمینه متفاوت به همان نتایج منجر نمی‌شود.
به علاوه، بسیاری از مردم ایران خبر دارند که انقلاب عربی در بیشتر کشورها به وخیم‌تر شدن اوضاع اقتصادی مردم آن کشورها دامن زد و همین خود عاملی بازدارنده برای گردآوردن کارگران حول نماد یا دلیلی است که بر آن اتفاق نظر ندارند.

دلایل اینکه خودسوزی کارگران در برخی از کشورها مانند ایران یا کشورهای مشابه منجر به تغییر شرایط آنان نمی‌شود، در مقایسه با کشورهای عربی، ترکیبی از عوامل فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. در اینجا به برخی از این عوامل می‌توان اشاره کرد:

۱. ساختار حکومتی و محدودیت‌های کنترلی
در برخی کشورها، حکومت‌ها با استفاده از مکانیسم‌های نظارتی و کنترل شدید، قدرت بیشتری برای مدیریت نارضایتی‌های عمومی دارند. این حکومت‌ها با ایجاد چارچوب‌های قانونی و اعمال محدودیت‌های گسترده بر اعتراضات، موفق می‌شوند بحران‌های اجتماعی را مهار کنند. بنابراین، خودسوزی کارگران به دلیل محدودیت‌های کنترلی نمی‌تواند به یک جریان اجتماعی گسترده تبدیل شود.

۲. رسانه‌ها و محدودیت‌های اطلاع‌رسانی
در کشورهایی که رسانه‌ها به شدت تحت کنترل قرار دارند و جریان اطلاعات محدود است، امکان انتشار گسترده وقایع ناگوار مانند خودسوزی کاهش می‌یابد. عدم دسترسی به اطلاعات کافی، از تبدیل یک حادثه فردی به یک جنبش اجتماعی جلوگیری می‌کند. همان‌گونه که خبر مرتبط با این کارگر هنوز در رسانه‌های رسمی داخلی بازتاب نداشته است.

۳. کمرنگ بودن تاثیر تشکل‌ها و نهادهای مدنی فعال
در کشورهایی که این نهادها ضعیف هستند، سازماندهی اعتراضات و حمایت از کارگران دشوارتر است. فشار بر این نهادها به این دلیل است که اعتراضات کارگران به شکل پراکنده و غیرموثر باقی بماند و به هم پیوند نخورد.

۴. تلقی فرهنگ از اعتراضات فردی و ساختار تفکیک اجتماعی
در برخی فرهنگ‌ها، اعتراضات فردی مانند خودسوزی به عنوان یک عمل قهرمانانه یا فداکارانه تلقی نمی‌شود. بلکه ممکن است به عنوان نوعی ناتوانی شخصی در مقابله با مشکلات زندگی درک شود و از تبدیل آن به نماد اجتماعی جلوگیری کند.
همچنین، در برخی جوامع همبستگی میان اقشار مختلف جامعه کم‌رنگ‌تر است. در این حالت، خودسوزی یک فرد ممکن است به عنوان یک حادثه فردی، نتواند به یک مسئله عمومی و همگانی تبدیل شود.

۵. فشارهای اقتصادی و اجتماعی
گرچه فشارهای اقتصادی و اجتماعی زیادی بر دوش کارگران کشور ما وجود دارد، اما این فشارها تاکنون به تنهایی برای ساخت جنبش‌های اجتماعی گسترده کافی نبوده‌اند. معمولاً ترکیبی از عوامل دیگر نیز باید در کنار فشارهای اقتصادی حضور داشته باشند تا یک جنبش اجتماعی به وجود آید.

۷. تکرار حادثه از تاثیر آن می‌کاهد
چنین واقعه دلخراشی بارها اتفاق افتاده است و حتی در برخی از نقاط کشور بسیار شایع است. همین موضوع آستانه تحمل مخاطبان را بالا می‌برد.

{در صورت روبرو شدن با فردی که تمایل خود به پایان دادن به زندگی را با شما در میان می‌گذارد، این هشدار را جدی بگیرید، وی را تنها نگذارید و در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.}

در مطلب بعدی بخوانید که خبررسانی دقیق و منسجم چگونه می‌تواند به تغییر شرایط کارگران منجر شود

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 سایه مرگ بر سر کارگران فصلی؛
آیا خبررسانی دقیق و منسجم درباره شرایط و وضعیت کارگران فصلی می‌تواند به تغییر شرایط آنان منجر شود؟

فرصت‌های عصر دیجیتال به افراد این توانایی را می‌دهند که با استفاده از روایت مداوم و منسجم، توجه بخش بزرگی از اجتماع را برای حل یک مشکل به یک واقعه یا گروه جلب کند. این روایت‌ها باید از تنوع کافی برای تحت تاثیر قراردادن گروه‌های مختلف برخوردار باشند.

ما هنوز شاهد چنین توجهی برای حل مشکل کارگران فصلی نیستیم در حالی که کارگران باید حول منافع جمعی خود متشکل شوند و تشکل‌ها باید بتوانند چنین توجهی را به سمت مورد نظر خود هدایت کنند.

بر اساس گزارش های مستقل کارگری، یک کارگر فصلی شرکت نیشکر هفت‌تپه به دلیل عدم تمدید قرارداد کاری در روز پنجشنبه ۱۹ مهر اقدام به خودسوزی کرده است.
این خبر یک روز دیرتر در رسانه‌های فارسی غیرمحلی بازتاب یافت ولی ایلنا هنوز این خبر را گزارش نکرده است.


بخوانید:
تلاش کارگران چینی برای به اشتراک‌گذاری تجاربی از استثمار و بی‌عدالتی
گزارش تحقیقی-مقایسه‌ای داوطلب بر اساس مطالعه موردی

وقتی رسانه‌های رسمی صدای شما را خاموش می‌کنند با استفاده از پخش زنده (لایو استریم) از حقیقت رونمایی کنید.
در این گزارش ببینید

چگونه مرگ یک کارگر و مسمومیت ۱۸۰ تن از «پرسنل پتروشیمی هولدینگ باختر» باعث اعلام فاجعه ملی نشد؟
گزارش ۲۳ مرداد ۱۴۰۳

توصیه‌هایی برای حفظ انجمن‌ها در عصر دیجیتال
با پیشرفت فناوری و گسترش دیجیتال‌سازی، فرصت‌ها و چالش‌های بسیاری در عرصه حقوق کارگری، انجمن‌ها و اتحادیه‌ها به وجود آمده است.
گزارش را در این پست بخوانید

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣چرا وجود تشکل کارگری ضروری است؟
آیا کارگران عضو اتحادیه در کشورهای پیشرفته دستمزد بالاتری دریافت می‌کنند؟

تشکل‌های کارگری به نمایندگی از اعضای خود با کارفرمایان مذاکره می‌کنند تا دستمزدها، مزایا و شرایط کاری بهتری را تأمین کنند. تشکل‌ها در این فرآیند که به عنوان «مذاکره جمعی» شناخته می‌شود، تلاش می‌کنند که کارگران در مذاکرات با مدیریت صدای واحدی داشته باشند؛ مذاکره برای شرایط کاری، از جمله مرخصی با حقوق، مرخصی بیماری و ساعات کاری معقول از این موارد هستند.

▫️تشکل‌ها نقش مهمی در حفاظت از کارگران در برابر رفتار ناعادلانه و استثمار دارند. آن‌ها وظیفه حمایت از اعضایی را که با مسائلی مانند اخراج ناعادلانه، تبعیض و کمبود دستمزد مواجه هستند، بر عهده دارند.

▫️فراتر از مسائل محل کار، اتحادیه‌های کارگری از سیاست‌های اجتماعی و اقتصادی گسترده‌تری که به نفع همه کارگران است، دفاع می‌کنند. تشکیل #کمپین برای قوانین حداقل دستمزد، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و حفاظت‌های تأمین اجتماعی چند مورد از این سیاست‌ها هستند.

▫️تشکل‌ها همچنین در اطمینان از محیط‌های کاری ایمن نقش اساسی دارند. آن‌ها برای اجرای مقررات سختگیرانه بهداشت و ایمنی تلاش می‌کنند و کارفرمایان را برای ایجاد محیط‌های کاری ایمن مسئول می‌دانند.

▫️در کشورهای پیشرفته کارگران اتحادیه‌ای معمولاً دستمزدهای بالاتری دریافت می‌کنند و مزایای بهتری نسبت به همتایان غیر اتحادیه‌ای خود دارند. به عنوان مثال، در بریتانیا، اعضای اتحادیه به طور متوسط ۱۰درصد بیشتر از کارگران غیر اتحادیه‌ای درآمد دارند.

▫️تشکل‌ها با فراهم کردن یک شبکه ایمن برای کارگران از آن‌ها در برابر اخراج‌های خودسرانه محافظت می‌کنندِ تشکل‌ها با تلاش برای تنظیم قراردادهای عادلانه‌تر، بر تصمیمات مربوط به استخدام کارگران تاثیر می‌گذارند تا به طور منصفانه و شفاف گرفته شوند.

در گزارش داوطلب بخوانید:
▫️فعالان و تشکل‌های صنفی معلمان چگونه می‌توانند خود را به سازوکار مدیریتی جدید آموزش و پرورش تحمیل کنند و خواسته‌ها و مطالبات خود را در چارچوب فعالیت صنفی پیش ببرند؟

همچنین ببینید:
▫️ پیگیری حقوق صنفی به تحلیل و برنامه‌ریزی نیاز دارد

 منبع مطلب: کانال اصل ۲۰

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣راه حل در «سازماندهی» است
چگونه می‌توان «سازماندهی» را به اولویت کارگران تبدیل کرد؟

گزارش تحلیلی داوطلب

بررسی اعتراضات کارگران و مزدبگیران در ایران به ویژه در شش ماه گذشته نشان دهنده نارضایتی‌های جدی اقتصادی و اجتماعی است. با این حال، با وجود برگزاری اعتراضات متعدد، دلایلی که این اعتراضات اغلب بی‌ثمر می‌مانند یا با واکنش‌های کند مواجه می‌شوند، پیچیده و با عوامل متعددی در هم تنیده هستند. از جمله این عوامل که برای مخاطب ایرانی چندان ناآشنا نیستند عبارتند از؛

▫️محدودیت‌های دولت بر تشکیل اتحادیه‌ها و تشکل‌های کارگری:
اتحادیه‌های کارگری مستقل در ایران رسماً به رسمیت شناخته نمی‌شوند و تنها تشکل‌های کارگری که از نظر قانونی به رسمیت شناخته شده‌اند، سازمان‌هایی هستند که مانند شوراهای اسلامی کار تحت نفوذ شدید دولت هستند. این شوراها اغلب منافع کارگران را به طور مؤثر نمایندگی نمی‌کنند و توانایی کارگران را برای چانه‌زنی جمعی محدود می‌کنند.

▫️سرکوب سیاسی:
حکومت ایران سابقه سرکوب اعتراضات را دارد؛ به ویژه آن دسته اعتراضاتی که اقتدار دولت را به چالش می‌کشند. اعتصابات و اعتراضات کارگران گاهی با سرکوب پلیس و دخالت نیروهای امنیتی، دستگیری و ارعاب مواجه می‌شود. این جو ترس، توانایی کارگران را برای تداوم اعتراضات و پیگیری مطالبات قاطعانه‌تر محدود می‌کند.

▫️بحران اقتصادی و اولویت‌های دولت: ایران با چالش‌های اقتصادی گسترده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند که با تحریم‌های بین‌المللی، تورم، کاهش ارزش پول و بیکاری بالا تشدید شده است. دولت ممکن است با توجه به منابع محدود موجود بین افزایش دستمزدها یا بهبود شرایط کار، ثبات اقتصادی را بر رسیدگی به مطالبات کارگران اولویت دهد.

▫️گسستگی در میان کارگران: فقدان سندیکاهای مستقل قانونی و کنترل دولت بر جریان‌های کارگری، به پراکندگی کارگران دامن زده است. بدون یک صدای واحد یا رهبری مؤثر، تلاش‌های پایدار و سازمان‌یافته برای انجام تغییرات دشوار می‌شود.

در گزارش تحلیلی داوطلب ببینید که در چنین شرایطی، چگونه می‌توان «سازماندهی» را به اولویت کارگران تبدیل کرد.
یک راه آن تشکیل و تقویت شبکه‌های زیرزمینی است.


✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 «رد صلاحیت ۶۰۰ معلم خراسان»، می‌تواند نام پروژه تازه‌معلمان برای پاسخگویی به خلا آموزشی باشد

با کمبود ۱۷۶ هزار معلم در کشور، آیا قضایای لاک‌ناخن مهم‌تر از تدریس فیزیک و شیمی است؟

شاید برای بسیاری مضحک باشد که فلان مقام تصمیم‌گیرنده در آموزش و پرورش که طالبان را به خاطر محرومیت دختران از تحصیل به واپس‌گرایی متهم می‌کند، دانش‌آموزانی را به این دلیل از حق برخورداری از معلم محروم کند که معلمان‌شان با وجود گذراندن مراحل گزینش در دانشگاه فرهنگیان به دلیل لاک ناخن یا به جا نیاوردن نماز قضا رد صلاحیت آموزش تشخیص داده شده‌اند. اما نکته ظریف در این است که با مقاماتی که لاک ناخن را قضیه‌ای حیاتی‌تر از برخورداری معلمان از حق تدریس و مهم‌تر از حق دانش‌آموزان برای برخورداری از معلم می‌دانند، چه رفتاری را باید در پیش گرفت و از این جاست که استراتژی خوب و چندوجهی در برابر استراتژی بد و نیم‌سنج، تفاوت کارایی را نشان خواهد داد.

پرسش این جاست که آیا این سرمایه‌های اجتماع خواهند توانست به تمرین پاسخگویی به قضیه نقض حقوق به عنوان یک پروژه آموزشی نگاه کنند؟

احتمال زیادی وجود دارد که نومعلمان نخبه‌ای که از آزمون دشوار دانشگاه فرهنگیان گذشته‌اند، دقیقا بدانند که کدام عناصر از آموزش خودشان حذف شده است و سیستم آموزشی آنان را از تمرین کدام کار جمعی و یا کدام شیوه تحلیلی محروم کرده است.

آنان احتمالا می‌دانند که تفکر نقدمحور و کنجکاوی‌مدار که اکنون در بسیاری از کشورهای جهان جای خود را به حفظیات داده، چگونه در اساس آموزشی کشور حذف شده و شاید بتوان امید داشت که یک پروژه آموزشی با گفتگوی دقیق درباره هزینه و فایده‌ی انواع واکنش جمعی ۶۰۰ معلم به رد صلاحیت‌های سلیقه‌ای، فصل جدیدی از معلمان پیشرو را برای جامعه رقم بزند.

۶۰۰ معلم، سرمایه عظیم انسانی‌ست که با وجود دلشکستگی‌ها می‌توانند نقشه راه دقیقی طراحی کنند و در کل جامعه تاثیرگذار باشند تا برخی چیزهای از کمرنگ‌شده، مثل اهمیت دانش و پژوهش را در پرتلاطم‌ترین دوره تغییرات ساختاری اجتماع به جای خود برگردانند.

آنان باید بتوانند خود را در جایگاه پیشگامان رهبری یک جامعه ببینند و با کار کردن بر ظرفیت‌های روحی، جسمی و پاسخگویی خلاقانه و علمی به خلا اطلاعاتی و عدم پیشینه کار گروهی به دستاوردهای جدیدی برسند که شاید هرگز خودشان نیز گمان نمی‌کرده‌اند.

در گام اول، نشانه‌های خوبی از رفتارهای مطالبه‌گرانه در واکنش نومعلمان ردصلاحیت‌شده دیده می‌شود.
در پیامی که در کانال شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران منتشر شد، نومعلمان چنین نوشته‌اند:

«ما دانشجومعلمان پس از چندین سال تحصیل با رتبه‌ی خوب وارد دانشگاه فرهنگیان شدیم و پس از ۴ سال توسط گزینش دولت قبل به دلایل واهی رد صلاحیت شده‌ایم.
اکنون پرونده‌های بسیاری از ما در هسته‌های گزینش و دیوان عدالت‌اداری‌ست و با معیارهای عجیب و گزینش‌های سلیقه‌ای در حال رد کردن ما و در واقع بازی با سرنوشت ما هستند.»
آنان نوشته‌اند که «ما نه کد ۵ ایم و نه ۱۹ که به تازگی وارد آ.پ شده‌اند، ما نومعلمانی هستیم که پس از ۴ سال تحصیل تخصصی در دانشگاه فرهنگیان، درحال آماده شدن برای سال اول تدریس بودیم اما بدون منطق و با دلایلی مثل نماز قضا نخواندن، لاک ناخن و آرایش و حتی استوری و لایک پست اینستا از همه چیز محروم شدیم؛ دچار اختلالات‌های روحی و روانی شدید شده‌ایم و خواستار بررسی و پیگیری از طرف شما بزرگوار هستیم.
آمار به حدی است که تنها در خراسان رضوی بیشتر از ۶۰۰ نفر به دلایل واهی از طرف گزینش آموزش و پرورش ردصلاحیت شده‌اند! در حالی که وزارت بشدت کمبود نیرو دارد!»

از این جا به بعد، معلمان می‌توانند بیندیشند که چگونه واکنش را باید به کنش تبدیل کنند.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 خبر فوری: نقض حکم اعدام شریفه محمدی، فعال کارگری در دیوان عالی کشور
دستاوردی برای کنشگران و فعالان مدنی و صنفی

شرق نوشت: امیر رئیسیان، وکیل شریفه محمدی با اشاره به آخرین وضعیت پرونده شریفه محمدی، اظهار کرد: «دیوان عالی کشور بعد از رسیدگی، حکم موکلم خانم شریفه محمدی را نقض و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه هم عرض ارجاع داد.»

شریفه محمدی، فعال کارگری ۱۴ تیر ۱۴۰۳ به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شده بود.

از بازنشستگان که در شعارهای خود در تجمع‌ها خواستار آزادی شریفه محمدی شده‌اند، تا شیوا عاملی‌راد که به نیابت از کانون صنفی معلمان در دهمین همایش بین‌المللی آموزش تصویر وی را بالا برد، تا تشکل‌ها و افرادی که به قیمت گشایش یا سنگین‌تر شدن پرونده‌های امنیتی از خانم محمدی حمایت کردند، همه در این خبر خوش سهم دارند. بسیاری از آنان، تا آزادی شریفه محمدی و دیگر کنشگرانی که به قیمت استفاده از حق بیان خود زندانی شده‌اند، دست از کوشش برنخواهند داشت.
برخی از اولین واکنش‌ها به حکم اولیه اعدام را در این پست ببینید.

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر