بيدارزنى
4.03K subscribers
5.1K photos
1.22K videos
173 files
4.17K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
ایمیل:
bidarzani@gmail.com
Download Telegram
سرپرست اداره کل بین الملل معاونت امور زنان در گفت‌وگو با ایسنا تشریح کرد
📌جدیدترین آمارها از « #شکاف_جنسیتی» و رتبه ایران در جهان

🔸مدیرکل بین الملل معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری، آخرین گزارش سال ۲۰۱۷ مجمع جهانی اقتصاد در خصوص شکاف جنسیتی را اعلام کرد :

🔸بر اساس این گزارش، از مجموع ۱۴۴ کشور جهان، ایران رتبه ۱۴۰ را کسب کرده است.
🔸ایران بالاتر ازکشورهای چاد، سوریه، پاکستان و یمن قرار دارد.
🔸عربستان سعودی، ‌ مالایا و لبنان در شاخص‌ یاد شده بالاتر از ایران قرار دارند.
🔸رتبه کشورها در ۴ شاخص اقتصاد، آموزش، سلامت و مشارکت سیاسی را مورد بررسی قرار داده است که طبق این گزارش رتبه ایران در شاخص اقتصاد برابر با ۱۴۰ بوده است.
🔸در مقایسه با سال گذشته رتبه ایران یک درجه کاهش یافته است.
📌رتبه ۱۴۰ ایران در شاخص #شکاف_جنسیتی در میان ۱۴۴ کشور

مدیرکل بین‌الملل معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری:

🔸ایران در شاخص شکاف جنسیتی در میان ۱۴۴ کشور دارای رتبه ۱۴۰ است.
🔸به کارگیری زنان در سطوح مدیریتی میانی در آینده نزدیک فرصت را برای حضور زنان در مناصب بالاتر همچون موقعیت وزارتی و مجلس که نقش مهمی در ارتقای شاخص مشارکت سیاسی زنان دارد، فراهم خواهد کرد.

🔸در جامعه جهانی سه کشور ایران ، ترکیه و عربستان درخاورمیانه تعین کننده هستند؛ همچنین موضوع فرهنگ اسلامی در همه سیاست‌گذاری‌های آنها محوریت دارد، به همین دلیل بیش از سایر کشورهای غرب آسیا و خاورمیانه مورد توجه جامعه جهانی قرار می گیرند./ایسنا
بررسی موانع تاریخی حضور فعال زنان در مجلس شورای اسلامی توسط #حلقه_زنان
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران

✔️موانع ساختاری فعالیت زنان در عرصه سیاست بر اساس اسناد و منابع تاریخی

#شکاف_جنسیتی سد راه زنان در مسیر سیاست
#gender_gap
#plitical_participation

دکتر الهام ملک‌زاده پژوهشگر تاریخ و زنان: «پیش از بررسی و تحلیل چالش و موانع موجود بر سر راه فعالیت زنان در مجلس شورای اسلامی، باید در ضرورت حضور و کنشگری زنان در مشارکت سیاسی سخن راند. اینکه متناسب با ارتقای آگاهی سیاسی آنان و ورود به عرصه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، مطالبات صنفی‌شان چگونه شکل گرفت و به رسمیت شناخته شدن تشكل‌های سیاسی زنان به صورت قانونی، چگونه طرح و درخواست شد. امری که با مخالفت برخی نمایندگان مرد به بهانه غیرضروری بودن روبه‌رو و به غیرقانونی‌ بودن این تشكل‌ها از سوی مجلس رأی داده شد. در هر صورت این موارد موجب شدند تا در فرایند تاریخی شناسنامه‌دار بودن حضور و #مشارکت_سیاسی زنان موانع مشاهده شود و در فرصت‌های برابر، توانمندی‌های فردی زنان در مقابل مردان سیاست‌ورز، به خلأ مدیریتی، سوابق رسمی مشارکت سیاسی و فقدان حضور بالفعل زنان در تشکیلات، احزاب و جمعیت‌های سیاسی متقاضی حضور در مجالس قانونگذاری، تعبیرشود. دسترسی به قدرت، بیش از هر عامل دیگری، بر سازماندهی درست احزاب بستگی دارد، مشارکت پایین زنان در سطوح بالای حزبی، می‌تواند به عنوان چالشی جدی در مطالبات سیاسی و چانه‌زنی بر سر حضور در تقسیمات قدرت دارای اهمیت باشد. اصولأ عدم حضور و طرح مسائل زنان را در پی دارد که نه فقط به عنوان خواسته‌های حزبی، بلکه در سیاست‌گذاری‌های مرتبط با تقسیم کارهای کاندیداهای نمایندگی، نه توجهی به میزان حضور و سهم زنان در این تقسیم وظایف دیده می‌شود و نه از جنس مشکلات زنان در طرح لوایح و قوانین پیشنهادی، اثری وجود خواهد داشت.

دکتر سارا پارساخو، پژوهشگر زنان و استاد دانشگاه:« در ۱۲ مرداد ۱۲۹۰ یکی از نمایندگان مجلس دوم نخستین بار در ایران برابری زن و مرد را در مجلس شورا مطرح کرد و گفت: این مساله با مخالفت یکی از روحانیان مجلس مواجه شد. بدین‌ترتیب در سال ۱۳۳۸ شمسی بحث مفصلی در مورد حق رأی زنان شد و مساله حق رأی زنان با حذف آن در لایحه انتخابات دولت دکتر مصدق،‌ چند سالی مسکوت ماند تا این که دوباره مبارزات زنان برای دستیابی به این حق از سال‌های ۱۳۳۹ آغاز شد. اطلاعات زنان با این تیتر که «شرکت در انتخابات حق مسلم هر زن ایرانی است، اما برای دریافت این حق، باید آمادگی پیدا کرد!» مقاله‌ای را منتشر کرد.
 
او توضیح داد: این موضوع ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۳۴۱ تساوی حقوق زن و مرد به رفراندوم گذاشته شد. زنان برای نخستین بار به پای صندوق‌های رأی رفتند. انقلاب سفید شاه به پیروزی رسید و مشارکت سیاسی زنان هم امکان‌پذیر شد. با انتخابات مجلس‌های سنا و شورای ملی، زنان نیز به مجلس راه یافتند و بدین‌ترتیب حق رأی زنان در ۶ بهمن‌ماه ۱۳۴۱ به تصویب رسید. حدودا از مجلس بیست و یکم شورا ی ملی به بعد زنان اجازه حضور در رای دادن و رای گرفتن پیدا کردند و اولین زنانی که توانستند به مجلس راه یابند، مهرانگیز دولتشاهی از تهران، هاجر تربیت از تهران، فرخ‌رو پارسا از تهران، شوکت‌الملوک جهانبانی از تهران، نزهت نفیسی از بافت کرمان در مجلس بیست و یکم شورای ملی راه یافتند و پس از آن در مجلس بیست و دوم و بیست سوم و بیست چهارم که آخرین مجلس شورای ملی بود زنان متعددی راه یافتند. رهنگ جامعه در زن‌باوری و زن‌محوری بسیار دچار تزلزل و اختلاف نظر است. قدرت فکری و مدیریتی زنان هنوز به‌درستی در جامعه فرهنگ‌سازی نشده است که این فرهنگسازی را باید جدی گرفت و زنان باید اول برای خودشان دل بسوزانند و در این فرهنگ‌سازی نقش اساسی را ایفا کنند. تا نگاه غلط در جامعه‌به زن تصحیح نشود، چالش حضوز زنان در مجلس غیر‌قابل حل نخواهد بود و باید بپذیریم  که مدیریت فرهنگی فرایندی بس سخت‌تر از تصویب قوانین مجلس است. باید قبول کنیم که مدیریت فرهنگی کشور ما در این زمینه دچار اختلال‌ است. در اثر فقدان زیرساخت‌های لازم فرهنگی و اجتماعی، جامعه‌پذیری جنسیتی صورت می‌گیرد که خاص است و منجر می‌شود زنان با خصلت‌های زنانگی یا رازوری زنانه شناخته شوند و خودشان هم از خودشان چنین شناختی داشته باشند که در نهایت باعث عدم اعتماد به نفس برای حضور در عرصه عمومی می‌شود چون فکر می‌کنند عرصه عمومی جای آن‌ها نیست».

گزارش کامل در لینک زیر👇

 http://ibna.ir/fa/doc/report/270667
🌍تغییرات اقلیمی و نقش آن در افزایش شکاف جنسیتی

✍🏽ندا هوشنگ



#بیدارزنی: به باور بسیاری از کارشناسان اقتصادی، پیامدهای زیست‌‌محیطی ناشی از «تغییرات اقلیمی»، نظیر خشک‌سالی، سیل، آتش‌سوزی‌ها، بالا آمدن سطح دریاها و…، مهم‌ترین مسئله پیش روی جامعه بشری هستند. پنهان نمی‌توان کرد که این مسئله، مانند بسیاری دیگری از مسائل اجتماعی و اقتصادی، با «جنسیت» و تبعیض‌های نظام‌مند جنسیتی در هم آمیخته است.

🔹واقعیت این است که جنسیت افراد، به مانند وضعیت اقتصادی، خاستگاه طبقاتی و مسائل قومی و نژادی، در تأثیرپذیری عینی از بحران‌های زیست‌محیطی دخیل است.

🔹برای مثال، زنان در مقایسه با مردان، در برابر تغییرات آب‌وهوایی، آسیب‌پذیرتر هستند. این امر می‌تواند در نتیجه نقش‌های متفاوت اجتماعی، مسئولیت‌های متفاوت یا میزان حمایت‌های متفاوت از آن‌ها باشد.


📍زنان و مهاجرت‌های اقلیمی


🔹گزارش‌های پرشماری در دست است که نشان می‌دهد در مناطق مختلفی از جهان، خشک‌سالی‌های ناشی از گرمایش زمین، بسیاری از خانواده‌ها و ساکنان این مناطق را مجبور به ترک محل زندگی کرده است.

🔹در این میان، زنان و دخترانی که مجبور به مهاجرت شده‌اند، در مقایسه با مردان خانواده آسیب‌پذیرترند. در چنین شرایطی، آن‌ها به طور ساختاری در معرض آسیب‌های روانی، خشونت خانگی، آزارهای جنسی، عقب ماندن از تحصیل یا ازدواج‌های زودهنگام قرار دارند.


💥بحران‌ها و حوادث محیط ‌زیستی، در کنار نابرابری‌های ساختاری، می‌تواند زنان و کودکان را بیش‌تر به حاشیه ببرد و آن‌ها را از حقوق اجتماعی و اقتصادی، نظیر آموزش، بهداشت یا شغل، محروم کند.


#تغییرات_اقلیمی
#محیط_زیست
#شکاف_جنسیتی

👈🏽ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽

@bidarzani
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30546&rhash=3ec4f87be6d7d1