بيدارزنى

1.06K views18:29

🟣 نامه‌ی پرشنگ، خواهر پخشان عزیزی:

«به همه بگو پخشان، دلش گرم است»

از متن:

_ می‌خواهی بروی آنجا چه‌کار کنی پشی (پخشان) گیان؟

بروبر نگاهمان کرد و گفت:
«واقعاً می‌پرسید یا شوخی می‌کنید؟»

سکوت کردیم. فهمید سوال جدی است. بابا و مامان دوست داشتند پشی (پخشان) بماند مهاباد پیش خودشان. گفت:
- «نمی‌بینید اوضاع را؟ نشنیدید پنج هزار دختر ایزدی را دریده‌اند؟این همه آدم را که آواره کوه و بیابان شدند ندیدید توی اخبار؟»

- توی این سرزمین همیشه جنگ بوده دخترم، همیشه یک جای خاورمیانه جنگ بوده و آدم‌ها از خانه‌هاشان آواره شده‌اند…

می‌دانستم این حرف‌ها پشی را از تصمیمش منصرف نمی‌کند.
گفت:

- «اگر ما جای آنها بودیم و اگر آواره کوه و بیابان شده بودیم و آنها سکوت می‌کردند و بی‌خیال ما می‌شدند، درباره‌شان چه فکری می‌کردیم؟»

_ آخر یکی دو جا که نیست پشی گیان، امروز آنجا جنگ است. دو روز دیگر یک جای دیگر..

- «جایش مهم نیست پدر جان، آدم‌ها مهم‌اند. عراق، سوریه، فلسطین، شنگال، حلب، غزه، لبنان... هر جا که جان آدم‌ها در خطر است، باید رفت و بی‌خیال نبود. لااقل می‌شود زخم‌ها را تیمار کرد. وسط جنگ، آواره‌ها بدون مدد، جان سالم به در نمی‌برند. اسم مکان‌ها را بردار پدر، به جایشان اسم آدم‌ها را بگذار: هانیه، احمد، هیوا، ماجد، لیلا، سارا. جان آدم‌هاست که بازیچه شده. سرزمین‌ها بدون آدم‌ها برهوت‌اند پدر».

نگاهم می‌کند. انگار چیزی ازم پرسیده باشد و من غرق در افکارم بوده‌ باشم و نشنیده‌ باشم. از نگاهم خوانده که حواسم نیست. می‌گوید:
«نگفتی هوگر چطور است؟»

⚪️ متن کامل نامه را در لینک زیر بخوانید:

https://shorturl.at/hh97A

#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_آزادی
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani

Telegraph

نامه‌ی پرشنگ، خواهر پخشان عزیزی: به همه بگو پخشان، دلش گرم است

متن کامل نامه: «آرام باش، صبور باش، به هم نریز». هر روز این حرف‌ها را می‌شنوم از دوست و آشنا، از اقوام. می‌گویند تو هر کاری می‌توانستی کردی، باید منتظر باشی، قوی باشی. به‌خاطر هوگر گِیان، به‌خاطر مامان، بابا، به‌خاطر داداش‌ها. تو بچه اولی، تو باید به آن‌ها…

2.27K views18:29