🔴 مبارزه با حجاب اجباریْ همهچیز نیست!
نیمی از مطالبهگری و نمود اعتراضی زنان در پوسترها، متنهای تولیدی، کتابچهها و گفتگوهای روزمره به «حق پوشش اختیاری» و «مبارزه علیه حجاب اجباری» خلاصه شده است.
اعتراضی برحق که به راستی، اشل کوچکی از دایرهی گستردهی سرکوب سیستماتیک و به حاشیهراندگی زنان است.
در این بین اما میتوان نگاهها را از جمعیت معترض مرکزی به دیگر شهرها، روستاها و در کلیت امر، زنانی خارج از چارچوب «پایتخت» هدایت کرد.
«رفع تبعیض علیه زنان» حلوایی نیست که به صرف تکرار و مکتوب شدنْ کامِ بیش از نیمی از جمعیت موجود جهان را شیرین کند.
ملغیسازی قوانین تبعیضآمیز را میتوان از جبر و محدودیت جغرافیایی و همپا با آن، ضرورت و #تشکلیابی «حضور مستقل تمامی زنان» در عرصههای اجتماعی و به ویژه «جوامع کارگری» آغاز کرد.
نگاهی کوتاه به تنوع پوششی زنان غیر کارمند در شهرهای غربی، شمال شرقی/غربی، سیستان و بلوچستان، اعراب خوزستان و کردستانْ به مثابه چراغ هدایتگری است که توجه ما را از صور ظاهری پوشش به عینیتِ امرِ نرمالیزه شدهی «تبعیض» و سرکوبهای نهان/عیانْ معطوف میدارد.
اگر از موقعیت نابرابر شغلی و وضعیت اسفبار حق برخورداری از جایگاه اجتماعی برابر در میان زنان دارای تحصیلات عالی به صورت موقت بگذریم، به خیل عظیمی از زنان کارگر واحدهای تولیدی، کارخانجات، کارگاههای زیر زمینی رسمی و غیر رسمی و مشاغل خانگی، جهت کسب درآمد خواهیم رسید:
⚪️ کمبود فرصتهای شغلی به دلیل زن بودن
⚪️ محدودیت در انتخاب شغل
⚪️ فزونی نرخ #بیکاری در میان زنان
⚪️ مواجه با قراردادهای موقت کاری حتی برای کار مستمر
⚪️ عدم بهرهمندی از حداقل #دستمزد قانونی
⚪️ عدم امکان ارتقای شغلی
⚪️ ترویج فقر در دوران بازنشستگی
⚪️ ساعات طولانی کار و عدم دریافت اضافهکار
⚪️ عدم وجود #بیمهی_بیکاری
⚪️ ارجحیت #زنان_کارگر مجرد نسبت به متاهلین
⚪️ عدم حمایتهای قانونی و اجتماعی در کارگاههای زیر ۱۰ نفر
⚪️ اخذ برگههای سفید امضا تسویه حساب از سوی کارفرمایان و
⚪️ عدم قانونگذاری برابر و بازرسی وزارت کار
تنها قسمتی از ستم روا داشته شده علیه زنان کارگر است.
اگر زنان به واسطهی آگاهی در شهرهای مرکزی به درستی و روشنی از #حق_طلاق، بیمهی درمانی رایگان، غربالگری، حق بارداری، سقط جنین و #پوشش_اختیاریْ سخن میگویند؛ زنان حاشیهرانده و متکثر در شهرهای کوچک و جمعیت روستایی با محرومیت از تحصیل، رواج فراگیر #کودک_همسری و حذف فیزیکی ذیل «#قتلهای_ناموسی» زیست خود را از بدو تولد تا لحظهی مرگ، میگذرانند.
اینجاست که دیگر هر نوع خوانشی از «دریافت دستمزد» در قبال کار خانگیْ بدل به شوخی تلخی خواهد شد.
با این حال حاکمیت، به واسطهی تزریق ایدئولوژی ارتجاعی «نهاد خانواده» و تقدسسازی از #استثمار روزمرهی زنان با ردیف کردن مفاد قانونی، احکام شرع و سیاستهایی تماما سرکوبگرایانه، «مادرانگی» را نیز یگانه هدف خلقت زنْ برمیشمارد.
ما با جمعیت کثیری از زنان کارگر و بیحق شدهای روبهروایم که حتی رسانهای برای دنبال کردن روزی تحت عنوان «هشتم مارس» ندارند.
برای دستهای خالی و کالبدهای مورد تعرضی که رنگ قراردادهای ثابت کاری، نفسِ دستمزد برابر و دیدن حتی یک روزِ بدون خشونت را در زیست خود ندیدند، هشتم مارسْ تنها برگردانِ میلادی ۱۷ اسفندماه در تقویم است.
همبستگی، خواهرانگی و گرفتن دستان یکدیگر از قضا تماما «درونْ طبقاتی»، فارغ از خوانشهای مذهبی و قومیتهاست. در ماههایی که زنان کارگر، پیش قراول اعتصابات و اعتراضات در خیابانها هستند، در روزهایی که بلقوگی سیاسی زنان معترض در خلال «#جنبش_تهیدستان» از نداریهای موجود و تبعیض سخن گفت، تمرکز رسانهای جریانات اپوزیسیون راست و در حکم کلیتر «فمینیسم راست» علیه واقعیت موجودِ جمعیت زنان زحمتکشْ قد علم کرد.
آنها هرگز رادیکالیسم اجرایی جانهای به لب رسیدهی فاقدین سرمایه را نخواهند دید. اعتراض برای آنها تنها و تنها به پروپگاند (برداشتن شال) خلاصه میشود. شالی که از سر انداختن آن در محدودهی خیابانهای ونک به بالا، نه تنها اکتیویسم که بخشی از «سبک زندگی» روزمرهی طبقهی متوسط جامعه است.
🆔️ @peshrawcpiran
🆔️ @peshrawcpiran
نیمی از مطالبهگری و نمود اعتراضی زنان در پوسترها، متنهای تولیدی، کتابچهها و گفتگوهای روزمره به «حق پوشش اختیاری» و «مبارزه علیه حجاب اجباری» خلاصه شده است.
اعتراضی برحق که به راستی، اشل کوچکی از دایرهی گستردهی سرکوب سیستماتیک و به حاشیهراندگی زنان است.
در این بین اما میتوان نگاهها را از جمعیت معترض مرکزی به دیگر شهرها، روستاها و در کلیت امر، زنانی خارج از چارچوب «پایتخت» هدایت کرد.
«رفع تبعیض علیه زنان» حلوایی نیست که به صرف تکرار و مکتوب شدنْ کامِ بیش از نیمی از جمعیت موجود جهان را شیرین کند.
ملغیسازی قوانین تبعیضآمیز را میتوان از جبر و محدودیت جغرافیایی و همپا با آن، ضرورت و #تشکلیابی «حضور مستقل تمامی زنان» در عرصههای اجتماعی و به ویژه «جوامع کارگری» آغاز کرد.
نگاهی کوتاه به تنوع پوششی زنان غیر کارمند در شهرهای غربی، شمال شرقی/غربی، سیستان و بلوچستان، اعراب خوزستان و کردستانْ به مثابه چراغ هدایتگری است که توجه ما را از صور ظاهری پوشش به عینیتِ امرِ نرمالیزه شدهی «تبعیض» و سرکوبهای نهان/عیانْ معطوف میدارد.
اگر از موقعیت نابرابر شغلی و وضعیت اسفبار حق برخورداری از جایگاه اجتماعی برابر در میان زنان دارای تحصیلات عالی به صورت موقت بگذریم، به خیل عظیمی از زنان کارگر واحدهای تولیدی، کارخانجات، کارگاههای زیر زمینی رسمی و غیر رسمی و مشاغل خانگی، جهت کسب درآمد خواهیم رسید:
⚪️ کمبود فرصتهای شغلی به دلیل زن بودن
⚪️ محدودیت در انتخاب شغل
⚪️ فزونی نرخ #بیکاری در میان زنان
⚪️ مواجه با قراردادهای موقت کاری حتی برای کار مستمر
⚪️ عدم بهرهمندی از حداقل #دستمزد قانونی
⚪️ عدم امکان ارتقای شغلی
⚪️ ترویج فقر در دوران بازنشستگی
⚪️ ساعات طولانی کار و عدم دریافت اضافهکار
⚪️ عدم وجود #بیمهی_بیکاری
⚪️ ارجحیت #زنان_کارگر مجرد نسبت به متاهلین
⚪️ عدم حمایتهای قانونی و اجتماعی در کارگاههای زیر ۱۰ نفر
⚪️ اخذ برگههای سفید امضا تسویه حساب از سوی کارفرمایان و
⚪️ عدم قانونگذاری برابر و بازرسی وزارت کار
تنها قسمتی از ستم روا داشته شده علیه زنان کارگر است.
اگر زنان به واسطهی آگاهی در شهرهای مرکزی به درستی و روشنی از #حق_طلاق، بیمهی درمانی رایگان، غربالگری، حق بارداری، سقط جنین و #پوشش_اختیاریْ سخن میگویند؛ زنان حاشیهرانده و متکثر در شهرهای کوچک و جمعیت روستایی با محرومیت از تحصیل، رواج فراگیر #کودک_همسری و حذف فیزیکی ذیل «#قتلهای_ناموسی» زیست خود را از بدو تولد تا لحظهی مرگ، میگذرانند.
اینجاست که دیگر هر نوع خوانشی از «دریافت دستمزد» در قبال کار خانگیْ بدل به شوخی تلخی خواهد شد.
با این حال حاکمیت، به واسطهی تزریق ایدئولوژی ارتجاعی «نهاد خانواده» و تقدسسازی از #استثمار روزمرهی زنان با ردیف کردن مفاد قانونی، احکام شرع و سیاستهایی تماما سرکوبگرایانه، «مادرانگی» را نیز یگانه هدف خلقت زنْ برمیشمارد.
ما با جمعیت کثیری از زنان کارگر و بیحق شدهای روبهروایم که حتی رسانهای برای دنبال کردن روزی تحت عنوان «هشتم مارس» ندارند.
برای دستهای خالی و کالبدهای مورد تعرضی که رنگ قراردادهای ثابت کاری، نفسِ دستمزد برابر و دیدن حتی یک روزِ بدون خشونت را در زیست خود ندیدند، هشتم مارسْ تنها برگردانِ میلادی ۱۷ اسفندماه در تقویم است.
همبستگی، خواهرانگی و گرفتن دستان یکدیگر از قضا تماما «درونْ طبقاتی»، فارغ از خوانشهای مذهبی و قومیتهاست. در ماههایی که زنان کارگر، پیش قراول اعتصابات و اعتراضات در خیابانها هستند، در روزهایی که بلقوگی سیاسی زنان معترض در خلال «#جنبش_تهیدستان» از نداریهای موجود و تبعیض سخن گفت، تمرکز رسانهای جریانات اپوزیسیون راست و در حکم کلیتر «فمینیسم راست» علیه واقعیت موجودِ جمعیت زنان زحمتکشْ قد علم کرد.
آنها هرگز رادیکالیسم اجرایی جانهای به لب رسیدهی فاقدین سرمایه را نخواهند دید. اعتراض برای آنها تنها و تنها به پروپگاند (برداشتن شال) خلاصه میشود. شالی که از سر انداختن آن در محدودهی خیابانهای ونک به بالا، نه تنها اکتیویسم که بخشی از «سبک زندگی» روزمرهی طبقهی متوسط جامعه است.
🆔️ @peshrawcpiran
🆔️ @peshrawcpiran
Telegram
attach📎
Peshrawcpiran
Photo
تجمع دزدها در واشنگتن، آخرین تلاشهای جریان راست
اپوزسیون بورژوایی بالاخره از چهرههای شاخص و رسانههای اصلیاش به صورت یکجا رونمایی کرد. این اقدام در حقیقت نتیجهی شکست فضاحتبار کمپین #وکالت_میدهم و تلاشهای قبلی آنها بود. رضا #پهلوی یا همان وکیلرعایا که در یک اشتباه محاسباتی خِرَد مردم ایران را دست کم گرفته بود و میخواست با هشتگ مجازی انقلاب ایران را بدزدد اکنون مجبور شده به فریبکاری حساب شدهتری دست بزند. پشت رُل اتوبوس دزدها نشسته و از دیگر سارقان میخواهد که او را همراهی کنند. از آقای #موسوی و دیگر قاتلان دههی شصت هم میخواهد که منتظر دعوت نباشند اتوبوس مجانی است فقط باید به ما لبیک بگویید. لابد مردم هم باید شما را تا مقصد هُل بدهند. آقای پهلوی در کنار زیردستانش به طرز مضحکی از مجانی بودن اتوبوس میگوید و بلافاصله درمییابد که این با آب و برق مجانی #خمینی فرق دارد. به عبارتی میخواهد بگوید این دروغ از نوع دروغهای خمینی نیست. میخواهند به اصطلاح شورایی تشکیل دهند که خودشان انتصاب کردهاند. گویا یک منشور هم تنظیم کردهاند که به دروغ میگویند متنش در داخل تنظیم شده: منشور همبستگی و سازماندهی. بگذارید اول بگوییم این نشست دمکراسی خواهی شما دروغی بیش نبود. شما اگر به دمکراسی اعتقاد داشتید به حمل کنندگان پرچم «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» و زنان پشت تریبون در اروپای آزاد حمله نمیکردید، وای به حال ایرانی که به دست دیکتاتورهای خلع شده بیافتد. بلافاصله در فردای انقلاب به دستههای چماقدار و نیروهای حاضر و آماده احتیاج دارید تا فریاد کنندگان این شعار را در #مهاباد و #بلوچستان سرکوب کنید، برای همین است که میخواهید بخشی از #سپاه و #ارتش را حفظ کنید. از خودتان پرسیدهاید که چرا این شعار در سراسر شهرها و دانشگاههای ایران تکرار میشود ولی هیچ خبری از شعارهای سلطنتخواهانهی شما نیست. آن همه پرچمهای شیر نر را در خارج عَلَم میکنید، چرا این تنظیم کنندگان دروغین منشورتان در داخل این پرچم را در کف خیابانهای تهران و کردستان و بلوچستان به دست نمیگیرند. هیچ نشانی از ائتلافها و نشستها و وکالتهای شما را در داخل ایران نمیبینیم چون اکثریت قاطع مردم ایران شما را نمیخواهند. ما منشور خود را یکماه پیش در داخل نوشتیم و آن را منتشر کردیم اما بگذارید قبل از انتشار منشور شما چند واقعیت را بگوییم. یقین داریم شما در این منشور هرگز از خصوصیسازیها و مناسبات سرمایهسالارانه که عامل اصلی فقر و فلاکت کنونی است حرفی نمیزنید، چون شما مدافع ستم و استثمار هستید. شما هرگز به حق تعیین سرنوشت مردم پایبند نخواهید بود، حق #اعتصاب، #تشکل، #تجمع و اعتراض مزدبگیران را به رسمیت نمیشناسید چون میخواهید #استبداد را دست نخورده بگذارید. از #بیمهی_بیکاری، آموزش و درمان رایگان و ایجاد فرصتهای برابر برای شکوفایی #زنان و مردان ستمدیده دفاع نمیکنید چون نمیخواهید خللی در جامعهی طبقاتی و مالکیت مقدس خصوصی بوجود بیاید. شما با شعار «زن زندگی آزادی» بیگانه هستید چون در صف «مرد میهن آبادی» قرار دارید. شما عامل تفرقه و ضربه زدن به #انقلاب_ژینا هستید چون به سایبریهای رژیم کمک میکنید تا با ترساندن مردم از بازگشت #سلطنت، آنها را از #انقلاب ناامید کنند. شما میخواهید با یک #کودتا از بالا، انقلاب مردم را بدزدید. اجازه نخواهیم داد از خارج پرچم و منشورتان را به ما تحمیل کنید، ما خودمان در داخل سرنوشت انقلاب را تعیین میکنیم. اگر شما به لابیگری و رسانه و پول مسلح هستید، ما هم با اتکا به نیروی تودهها و قدرت آگاهی و تشکل در میان #کارگران، #معلمان، #بازنشستگان، زنان، #دانش_آموزان، #دانشجویان، #جوانان و# تهیدستان شهر و روستا امیدوارانهتر از همیشه نقش خود را در به پیروزی رساندن این انقلاب تا سرنگونی کامل همهی جناحها و دستههای سرکوب حکومت اسلامی ایفا میکنیم. شوراهای واقعی انقلاب اینها هستند و ما مردم خودمان بدون احتیاج به آقابالاسر قدرت را به دست میگیریم. ما جوانان انقلابی محلات مریوان با صراحت اعلام میکنیم که فریب دروغهای شما را نمیخوریم و خود را برای مبارزه با سرکوب کنندگان و سارقان انقلاب چه در داخل، چه در خارج کشور بیش از پیش سازمان میدهیم. در مقابلِ ائتلاف شکنندهی سرمایهداران مستبد، اردوی عظیم کار و متحدین طبقهی کارگر را فرامیخوانیم تا هر چه زودتر اتحاد مستحکم کارگری را شکل دهیم.
کورد بلوچ آذری، اتحادِ کارگری
جمعی از جوانان انقلابی محلات مریوان
یکشنبه 23 بهمن 1401
#ژن_ژیان_ئازادی
#قادین_یاشام_آزادلیق
#جنین_زند_آجویی
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان
#تشکل_سازمان_چارهی_زحمتکشان
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
@javananeenghlabe
اپوزسیون بورژوایی بالاخره از چهرههای شاخص و رسانههای اصلیاش به صورت یکجا رونمایی کرد. این اقدام در حقیقت نتیجهی شکست فضاحتبار کمپین #وکالت_میدهم و تلاشهای قبلی آنها بود. رضا #پهلوی یا همان وکیلرعایا که در یک اشتباه محاسباتی خِرَد مردم ایران را دست کم گرفته بود و میخواست با هشتگ مجازی انقلاب ایران را بدزدد اکنون مجبور شده به فریبکاری حساب شدهتری دست بزند. پشت رُل اتوبوس دزدها نشسته و از دیگر سارقان میخواهد که او را همراهی کنند. از آقای #موسوی و دیگر قاتلان دههی شصت هم میخواهد که منتظر دعوت نباشند اتوبوس مجانی است فقط باید به ما لبیک بگویید. لابد مردم هم باید شما را تا مقصد هُل بدهند. آقای پهلوی در کنار زیردستانش به طرز مضحکی از مجانی بودن اتوبوس میگوید و بلافاصله درمییابد که این با آب و برق مجانی #خمینی فرق دارد. به عبارتی میخواهد بگوید این دروغ از نوع دروغهای خمینی نیست. میخواهند به اصطلاح شورایی تشکیل دهند که خودشان انتصاب کردهاند. گویا یک منشور هم تنظیم کردهاند که به دروغ میگویند متنش در داخل تنظیم شده: منشور همبستگی و سازماندهی. بگذارید اول بگوییم این نشست دمکراسی خواهی شما دروغی بیش نبود. شما اگر به دمکراسی اعتقاد داشتید به حمل کنندگان پرچم «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» و زنان پشت تریبون در اروپای آزاد حمله نمیکردید، وای به حال ایرانی که به دست دیکتاتورهای خلع شده بیافتد. بلافاصله در فردای انقلاب به دستههای چماقدار و نیروهای حاضر و آماده احتیاج دارید تا فریاد کنندگان این شعار را در #مهاباد و #بلوچستان سرکوب کنید، برای همین است که میخواهید بخشی از #سپاه و #ارتش را حفظ کنید. از خودتان پرسیدهاید که چرا این شعار در سراسر شهرها و دانشگاههای ایران تکرار میشود ولی هیچ خبری از شعارهای سلطنتخواهانهی شما نیست. آن همه پرچمهای شیر نر را در خارج عَلَم میکنید، چرا این تنظیم کنندگان دروغین منشورتان در داخل این پرچم را در کف خیابانهای تهران و کردستان و بلوچستان به دست نمیگیرند. هیچ نشانی از ائتلافها و نشستها و وکالتهای شما را در داخل ایران نمیبینیم چون اکثریت قاطع مردم ایران شما را نمیخواهند. ما منشور خود را یکماه پیش در داخل نوشتیم و آن را منتشر کردیم اما بگذارید قبل از انتشار منشور شما چند واقعیت را بگوییم. یقین داریم شما در این منشور هرگز از خصوصیسازیها و مناسبات سرمایهسالارانه که عامل اصلی فقر و فلاکت کنونی است حرفی نمیزنید، چون شما مدافع ستم و استثمار هستید. شما هرگز به حق تعیین سرنوشت مردم پایبند نخواهید بود، حق #اعتصاب، #تشکل، #تجمع و اعتراض مزدبگیران را به رسمیت نمیشناسید چون میخواهید #استبداد را دست نخورده بگذارید. از #بیمهی_بیکاری، آموزش و درمان رایگان و ایجاد فرصتهای برابر برای شکوفایی #زنان و مردان ستمدیده دفاع نمیکنید چون نمیخواهید خللی در جامعهی طبقاتی و مالکیت مقدس خصوصی بوجود بیاید. شما با شعار «زن زندگی آزادی» بیگانه هستید چون در صف «مرد میهن آبادی» قرار دارید. شما عامل تفرقه و ضربه زدن به #انقلاب_ژینا هستید چون به سایبریهای رژیم کمک میکنید تا با ترساندن مردم از بازگشت #سلطنت، آنها را از #انقلاب ناامید کنند. شما میخواهید با یک #کودتا از بالا، انقلاب مردم را بدزدید. اجازه نخواهیم داد از خارج پرچم و منشورتان را به ما تحمیل کنید، ما خودمان در داخل سرنوشت انقلاب را تعیین میکنیم. اگر شما به لابیگری و رسانه و پول مسلح هستید، ما هم با اتکا به نیروی تودهها و قدرت آگاهی و تشکل در میان #کارگران، #معلمان، #بازنشستگان، زنان، #دانش_آموزان، #دانشجویان، #جوانان و# تهیدستان شهر و روستا امیدوارانهتر از همیشه نقش خود را در به پیروزی رساندن این انقلاب تا سرنگونی کامل همهی جناحها و دستههای سرکوب حکومت اسلامی ایفا میکنیم. شوراهای واقعی انقلاب اینها هستند و ما مردم خودمان بدون احتیاج به آقابالاسر قدرت را به دست میگیریم. ما جوانان انقلابی محلات مریوان با صراحت اعلام میکنیم که فریب دروغهای شما را نمیخوریم و خود را برای مبارزه با سرکوب کنندگان و سارقان انقلاب چه در داخل، چه در خارج کشور بیش از پیش سازمان میدهیم. در مقابلِ ائتلاف شکنندهی سرمایهداران مستبد، اردوی عظیم کار و متحدین طبقهی کارگر را فرامیخوانیم تا هر چه زودتر اتحاد مستحکم کارگری را شکل دهیم.
کورد بلوچ آذری، اتحادِ کارگری
جمعی از جوانان انقلابی محلات مریوان
یکشنبه 23 بهمن 1401
#ژن_ژیان_ئازادی
#قادین_یاشام_آزادلیق
#جنین_زند_آجویی
#جوانان_انقلابی_محلات_مریوان
#تشکل_سازمان_چارهی_زحمتکشان
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
@javananeenghlabe