پاینده ایران
زهرخند
آن روز در میان شما، جای یکی خالی است. آن منم؛ کس نشناختش، ناشناس آمد، ناشناس بزیست، ناشناس بمرد.
ای گردش چرخ! تو فزون از آن چه اندوه دیدی، بر او باریدی. کوره‌ای از رنج ساختی، گنجی در آن گداختی، چه ساختی؟
آهسته از خاک برگرفت توشه‌ی خود. یک عمر جوشید و خروشید. آن خاک که تو بدو پوشاندی، چه سخت او را گرفت به خود. نه کس دید، نه شنید، از آن چه در میان می‌خروشید: ز خشم، ز رنج، ز تباهی ...
رازی نیافت، جز آن که راز نتوان گفت. رازی نگفت، جز آن که راز نتوان یافت.
نایافته راز، راز می گفت و این سرانجام به رنجش کشید؛ رنجش کشید و برد.
چه جهانی، نه دوست، نه خویش، نه آدمی. همه از آن رنج آگاهند؛ همه رازگوی رازهای مگو.
بی دوست زیست. با رنج زندگی کرد. بی دوست، با دوست می پنداشت و بی رنج بود ز ناتنهایی تا گشت زمان بسیار، بر او یکایک تلخش آموخت تا آخر بخواند:
هر در به جستجو شدیم، هر در زدیم آن را که خواستیم نیافتیم.
از جمادی مرد و نامی شد؛ در این رنج که دید حق را عیان. کوره‌ای سخت بگداختش، بسوختش؛ چون آموخت در این سوز، ساختن را، آماده زندگی گشت (اندکی).
چه رازها بباید دانست، چه سخت. گر نخواهیم حق، آسان توان زیست.
نه! زی جمادی روی نتوان کرد "انسانم آرزوست".
نوشته شهید دکتر محمدرضا عاملی تهرانی (آژیر)، پانزده اردیبهشت ۱۳۳۰
۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴
#پان‌ایرانیسم
#ملی‌گرایی_ایرانی
@paniranist_party
زهرخند
آن روز در میان شما، جای یکی خالی است. آن منم؛ کس نشناختش، ناشناس آمد، ناشناس بزیست، ناشناس بمرد.
ای گردش چرخ! تو فزون از آن چه اندوه دیدی، بر او باریدی. کوره‌ای از رنج ساختی، گنجی در آن گداختی، چه ساختی؟
آهسته از خاک برگرفت توشه‌ی خود. یک عمر جوشید و خروشید. آن خاک که تو بدو پوشاندی، چه سخت او را گرفت به خود. نه کس دید، نه شنید، از آن چه در میان می‌خروشید: ز خشم، ز رنج، ز تباهی ...
رازی نیافت، جز آن که راز نتوان گفت. رازی نگفت، جز آن که راز نتوان یافت.
نایافته راز، راز می گفت و این سرانجام به رنجش کشید؛ رنجش کشید و برد.
چه جهانی، نه دوست، نه خویش، نه آدمی. همه از آن رنج آگاهند؛ همه رازگوی رازهای مگو.
بی دوست زیست. با رنج زندگی کرد. بی دوست، با دوست می پنداشت و بی رنج بود ز ناتنهایی تا گشت زمان بسیار، بر او یکایک تلخش آموخت تا آخر بخواند:
هر در به جستجو شدیم، هر در زدیم آن را که خواستیم نیافتیم.
از جمادی مرد و نامی شد؛ در این رنج که دید حق را عیان. کوره‌ای سخت بگداختش، بسوختش؛ چون آموخت در این سوز، ساختن را، آماده زندگی گشت (اندکی).
چه رازها بباید دانست، چه سخت. گر نخواهیم حق، آسان توان زیست.
نه! زی جمادی روی نتوان کرد "انسانم آرزوست".
نوشته شهید دکتر محمدرضا عاملی تهرانی (آژیر)، پانزده اردیبهشت ۱۳۳۰
۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴
#پان‌ایرانیسم
#ملی‌گرایی_ایرانی
@paniranist_party
پاینده ایران
شب حمید احمدی
هشتصد و پنجاه و دومین شب از شب‌های مجلۀ بخارا به بزرگداشت دکتر حمید احمدی اختصاص یافته است. این نشست در ساعت پنج بعدازظهر یکشنبه چهارم خردادماه ۱۴۰۴ با سخنرانی گارنیک آساطریان، علی‌اشرف صادقی، سعیده لطفیان، روزبه زرین‌کوب، نسرین مصفا، احمد بستانی و علی دهباشی در تالار فردوسی خانۀ اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود.
حمید احمدی در آموزش پژوهشهای علمی مربوط به هویت و ملیت ایرانی و گسترش حس میهن‌پرستی در میان دانشجویان رشته‌های علوم انسانی و اجتماعی در چند دهۀ اخیر مؤثر بوده است. او که متولد مشهد و استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران است، در دهۀ ۱۳۶۰ به مدت یک دهه همزمان با تحصیل علوم سیاسی به ترجمه و تألیف کتاب در زمینۀ خاورمیانه و ایران مشغول بود. مجموعۀ سه جلدی موسوم به «سه‌گانه‌های خاورمیانه‌شناسی» چاپ نشر نی و مجموعۀ چهار جلدی تألیف و ترجمه در بارۀ بنیادگرایی اسلامی معاصر از جمله پژوهشهای او در این رابطه است.
با این همه، حمید احمدی دورۀ دکتری خود را در خارج از کشور که همزمان با پایان جنگ سرد و آغاز دور تازه‌ای از تهدیدات و چالشهای فراروی ایران و هویت و ملیت آن بود، به حوزۀ ایران‌شناسی سیاسی، بویژه مباحث مربوط به هویت و همبستگی ملی و چالشهای فراروی آن تغییر گرایش داد و کتابها و مقالات متعددی به زبان فارسی و انگلیسی در این رابطه منتشر کرد. دو کتاب «بنیادهای هویت ملی ایرانی» و «قومیت و قوم‌گرایی در ایران» و کتاب «هویت ایرانی» احمد اشرف که بارها به چاپ رسیده‌اند از زمرۀ تألیف‌ها و ترجمه‌های او هستند.
خانۀ اندیشمندان علوم انسانی: خیابان نجات‌الهی (ویلا)، چهارراه ورشو، تالار فردوسی
#ایران
#ملی‌گرایی_ایرانی
۲ خرداد ۱۴۰۴
@paniranist_party
شب حمید احمدی
هشتصد و پنجاه و دومین شب از شب‌های مجلۀ بخارا به بزرگداشت دکتر حمید احمدی اختصاص یافته است. این نشست در ساعت پنج بعدازظهر یکشنبه چهارم خردادماه ۱۴۰۴ با سخنرانی گارنیک آساطریان، علی‌اشرف صادقی، سعیده لطفیان، روزبه زرین‌کوب، نسرین مصفا، احمد بستانی و علی دهباشی در تالار فردوسی خانۀ اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود.
حمید احمدی در آموزش پژوهشهای علمی مربوط به هویت و ملیت ایرانی و گسترش حس میهن‌پرستی در میان دانشجویان رشته‌های علوم انسانی و اجتماعی در چند دهۀ اخیر مؤثر بوده است. او که متولد مشهد و استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران است، در دهۀ ۱۳۶۰ به مدت یک دهه همزمان با تحصیل علوم سیاسی به ترجمه و تألیف کتاب در زمینۀ خاورمیانه و ایران مشغول بود. مجموعۀ سه جلدی موسوم به «سه‌گانه‌های خاورمیانه‌شناسی» چاپ نشر نی و مجموعۀ چهار جلدی تألیف و ترجمه در بارۀ بنیادگرایی اسلامی معاصر از جمله پژوهشهای او در این رابطه است.
با این همه، حمید احمدی دورۀ دکتری خود را در خارج از کشور که همزمان با پایان جنگ سرد و آغاز دور تازه‌ای از تهدیدات و چالشهای فراروی ایران و هویت و ملیت آن بود، به حوزۀ ایران‌شناسی سیاسی، بویژه مباحث مربوط به هویت و همبستگی ملی و چالشهای فراروی آن تغییر گرایش داد و کتابها و مقالات متعددی به زبان فارسی و انگلیسی در این رابطه منتشر کرد. دو کتاب «بنیادهای هویت ملی ایرانی» و «قومیت و قوم‌گرایی در ایران» و کتاب «هویت ایرانی» احمد اشرف که بارها به چاپ رسیده‌اند از زمرۀ تألیف‌ها و ترجمه‌های او هستند.
خانۀ اندیشمندان علوم انسانی: خیابان نجات‌الهی (ویلا)، چهارراه ورشو، تالار فردوسی
#ایران
#ملی‌گرایی_ایرانی
۲ خرداد ۱۴۰۴
@paniranist_party