پاینده ایران
« #نوروز، یکی از جشن‌های کهن ایرانی در آغاز فروردین است. به چم (یعنی) روز نو
( نو + روز ). ترکیب این واژه همانند:
نونهال، نوجوان، نوسال، نوساز، نوبهار، نوبخت و ... است.
خاستگاه این جشن کهن، دل ایرانشهر، به چم ایران کنونی بوده است.
زمانی که مرزهای ایران فراتر از مرزهای سیاسی کنونی بوده، این جشن در همه ایران بزرگ برگزار می‌شده است.
پس از جدایی پاره‌های بسیاری از تن ایران، هنوز نشانه های فراوانی از فرهنگ کهن ایرانی در این بخش ها دیده می شود.
از جمله آیین‌های باشکوه ایرانی، همانند:
#جشن_نوروز، #جشن_سده، #جشن_چله، #جشن_تیرگان و ...
نوروز آیین دیرین ایرانی است، اینکه امروزه برخی کشورها این جشن را با ژرف نگری با همین نام و با همین آداب و رسومِ ایرانی گرامی می دارند مانند:
(گره زدن سبزه و خوان هفت سین و ۱۳بدر و ...) ولی از سویی خواهان این جشن هستند و ناپذیر ایرانی بودن آن، جای بسی شگفتی است!»
(برگرفته از کانال تلگرامی کهن دیار)
@paniranist_party
« #نوروز، یکی از جشن‌های کهن ایرانی در آغاز فروردین است. به چم (یعنی) روز نو
( نو + روز ). ترکیب این واژه همانند:
نونهال، نوجوان، نوسال، نوساز، نوبهار، نوبخت و ... است.
خاستگاه این جشن کهن، دل ایرانشهر، به چم ایران کنونی بوده است.
زمانی که مرزهای ایران فراتر از مرزهای سیاسی کنونی بوده، این جشن در همه ایران بزرگ برگزار می‌شده است.
پس از جدایی پاره‌های بسیاری از تن ایران، هنوز نشانه های فراوانی از فرهنگ کهن ایرانی در این بخش ها دیده می شود.
از جمله آیین‌های باشکوه ایرانی، همانند:
#جشن_نوروز، #جشن_سده، #جشن_چله، #جشن_تیرگان و ...
نوروز آیین دیرین ایرانی است، اینکه امروزه برخی کشورها این جشن را با ژرف نگری با همین نام و با همین آداب و رسومِ ایرانی گرامی می دارند مانند:
(گره زدن سبزه و خوان هفت سین و ۱۳بدر و ...) ولی از سویی خواهان این جشن هستند و ناپذیر ایرانی بودن آن، جای بسی شگفتی است!»
(برگرفته از کانال تلگرامی کهن دیار)
@paniranist_party
پاینده ایران
« #نوروز، یکی از جشن‌های کهن ایرانی در آغاز فروردین است. به چم (یعنی) روز نو
( نو + روز ). ترکیب این واژه همانند:
نونهال، نوجوان، نوسال، نوساز، نوبهار، نوبخت و ... است.
خاستگاه این جشن کهن، دل ایرانشهر، به چم ایران کنونی بوده است.
زمانی که مرزهای ایران فراتر از مرزهای سیاسی کنونی بوده، این جشن در همه ایران بزرگ برگزار می‌شده است.
پس از جدایی پاره‌های بسیاری از تن ایران، هنوز نشانه های فراوانی از فرهنگ کهن ایرانی در این بخش ها دیده می شود.
از جمله آیین‌های باشکوه ایرانی، همانند:
#جشن_نوروز، #جشن_سده، #جشن_چله، #جشن_تیرگان و ...
نوروز آیین دیرین ایرانی است، اینکه امروزه برخی کشورها این جشن را با ژرف نگری با همین نام و با همین آداب و رسومِ ایرانی گرامی می دارند مانند:
(گره زدن سبزه و خوان هفت سین و ۱۳بدر و ...) ولی از سویی خواهان این جشن هستند و ناپذیر ایرانی بودن آن، جای بسی شگفتی است!»
(برگرفته از کانال تلگرامی کهن دیار)
@paniranist_party
« #نوروز، یکی از جشن‌های کهن ایرانی در آغاز فروردین است. به چم (یعنی) روز نو
( نو + روز ). ترکیب این واژه همانند:
نونهال، نوجوان، نوسال، نوساز، نوبهار، نوبخت و ... است.
خاستگاه این جشن کهن، دل ایرانشهر، به چم ایران کنونی بوده است.
زمانی که مرزهای ایران فراتر از مرزهای سیاسی کنونی بوده، این جشن در همه ایران بزرگ برگزار می‌شده است.
پس از جدایی پاره‌های بسیاری از تن ایران، هنوز نشانه های فراوانی از فرهنگ کهن ایرانی در این بخش ها دیده می شود.
از جمله آیین‌های باشکوه ایرانی، همانند:
#جشن_نوروز، #جشن_سده، #جشن_چله، #جشن_تیرگان و ...
نوروز آیین دیرین ایرانی است، اینکه امروزه برخی کشورها این جشن را با ژرف نگری با همین نام و با همین آداب و رسومِ ایرانی گرامی می دارند مانند:
(گره زدن سبزه و خوان هفت سین و ۱۳بدر و ...) ولی از سویی خواهان این جشن هستند و ناپذیر ایرانی بودن آن، جای بسی شگفتی است!»
(برگرفته از کانال تلگرامی کهن دیار)
@paniranist_party
پاینده ایران
جشن سده
برآمد به سنگ گران‌سنگ خرد
هم آن و هم این سنگ گردید خرد
فروغی پدید آمد از هر دو سنگ
دل سنگ گشت از فروغ آذرنگ
جهاندار پیش جهان آفرین
نیایش همی کرد و خواند آفرین
که اورا فروغی چنین هدیه داد
همین آتش آن گاه قبله نهاد
یکی جشن کرد آنشب و باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده کرد
فردوسی
#جشن_سده
@paniranist_party
جشن سده
برآمد به سنگ گران‌سنگ خرد
هم آن و هم این سنگ گردید خرد
فروغی پدید آمد از هر دو سنگ
دل سنگ گشت از فروغ آذرنگ
جهاندار پیش جهان آفرین
نیایش همی کرد و خواند آفرین
که اورا فروغی چنین هدیه داد
همین آتش آن گاه قبله نهاد
یکی جشن کرد آنشب و باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده کرد
فردوسی
#جشن_سده
@paniranist_party
پاینده ایران
جشن باستانی سَده بر همه ایرانیان خجسته باد
رویداد #جشن_سده یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است که به افتخار شناسانده شدن آتش از سوی اهورامزدا به هوشنگ‌شاه پیشدادی و به عنوان نمادی از روشنایی، گرما و زندگی توسط ایرانیان برگزار می‌شود.
شاعر ملی #فردوسی بزرگ در #شاهنامه می‌فرماید:
بگفتا فروغی است این ایزدی
پرستید باید اگر بخردی
شب آمد بر افروخت آتش چو کوه
همان شاه در گرد او با گروه
یکی جشن کرد آن شب و باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده کرد
ز هوشنگ ماند این سده یادگار
بسی باد چون او دگر شهریار
این جشن در دهمین شب از بهمن‌ماه (۵۰ روز مانده به نوروز) برگزار می‌شود و از آیین‌های زرتشتی و میراث فرهنگی ایرانی است که امروزه نیز نزد ملی‌گرایان و ایران‌دوستان از جایگاه تاریخی و ویژه‌ای برخوردار است.
آتش جان‌بخشی که در جشن #سده برافروخته می‌شود، نماد روشنایی و امید است که فروزانی آن، تاریکی و سردی زمستان را می‌زداید و با گرمای زندگی، نوید پیروزی دوبارهٔ نور بر تاریکی و اهریمن را به ما می‌دهد.
چهارشنبه، ۱۰ بهمن ۱۴۰۳
پاینده ایران
#حزب_پان‌ایرانیست
@paniranist_party
جشن باستانی سَده بر همه ایرانیان خجسته باد
رویداد #جشن_سده یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است که به افتخار شناسانده شدن آتش از سوی اهورامزدا به هوشنگ‌شاه پیشدادی و به عنوان نمادی از روشنایی، گرما و زندگی توسط ایرانیان برگزار می‌شود.
شاعر ملی #فردوسی بزرگ در #شاهنامه می‌فرماید:
بگفتا فروغی است این ایزدی
پرستید باید اگر بخردی
شب آمد بر افروخت آتش چو کوه
همان شاه در گرد او با گروه
یکی جشن کرد آن شب و باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده کرد
ز هوشنگ ماند این سده یادگار
بسی باد چون او دگر شهریار
این جشن در دهمین شب از بهمن‌ماه (۵۰ روز مانده به نوروز) برگزار می‌شود و از آیین‌های زرتشتی و میراث فرهنگی ایرانی است که امروزه نیز نزد ملی‌گرایان و ایران‌دوستان از جایگاه تاریخی و ویژه‌ای برخوردار است.
آتش جان‌بخشی که در جشن #سده برافروخته می‌شود، نماد روشنایی و امید است که فروزانی آن، تاریکی و سردی زمستان را می‌زداید و با گرمای زندگی، نوید پیروزی دوبارهٔ نور بر تاریکی و اهریمن را به ما می‌دهد.
چهارشنبه، ۱۰ بهمن ۱۴۰۳
پاینده ایران
#حزب_پان‌ایرانیست
@paniranist_party