هادی گفت از وقتی برگشته ایم ایران ، مدام در تلاش و تلاطم بوده ایم و تو بیشتر . گفت این روزها مدام اخبار بد شنیده ایم و دلمان گرفته و تو بیشتر . گفت اغلب دل نگران چیزی بوده ایم و تو بیشتر... گفت : برایت کاری کرده ام! هرچند کوچک عزیزم اما می دانم که حالت را عوض می کند و خستگی ات را کمتر. این ها را گفت و از توی کلاه شعبده بازیش بلیط نمایشنامه خوانی #روز_می گذرد #محمد_رحمانیان را گذاشت توی دستم. بلیط یکنفره؟! پس خودت چی؟ گفت : من می مانم با پسرانمان تا تو بی دغدغه و آسوده در جا و مکانی که دوستش داری، کمی خوشحال تر باشی .
عیش ازین بالاتر!
نمایش #افرا را به کارگردانی خود استاد #بهرام_بیضایی به وقت بودنش، دیده بودم و می دانستم این متن حتی نمایشنامه خوانی اش هم آموزنده و لذت بخش است به خصوص با اجرای بازیگرانی که کار اغلبشان را دوست داشتم. پس به انتظار ماندم تا روز موعود! روزها گذشتند و شنبه آمد!
مثل سایر تماشاگران به موقع رسیدیم و روی صندلی هایمان به انتظار نشستیم و روبرویمان هم نمایشنامه خوانان بر جایگاهشان نشسته بودند تا ساعت از ۷ گذشت. آن روبرو آن ها خاموش به ما می نگریستند و ما پرسان و بیقرار به روبرو نگاه می کردیم. به آن ها. داشت دیر می شد!
دیر شد و اجرا آغاز نشد و به جایش آقای کارگردان آمد روی صحنه. آمد و وروبرویمان ایستاد و بین ما و آن ها فاصله انداخت. دهان باز نکرده فهمیدیم خبری شده است و خبری هم بود . خبری که بد بود . اجرایی که قرار نبود اجرا شود و اجازه ای که دیگر قرار نبود صادر شود و عیشی که دیگر نبود و کیفی که کوفت شده بود و عشقی که بغض شده بود و ریخته بود توی چشم و دل ما و آن آقای روبرویی مان و آن های پشت سرش که نمی دانستند حالا باید به کجا نگاه کنند تا عشق و امید اشک شده توی چشمشان و فریاد خفه شده توی گلویشان را ما نبینیم و بیش ازین از آینده ی تاتر کشورمان نترسیم.
برگشتم خانه . چطورش را اصلا یادم نیست . تار بود همه جا. هادی پرسید؟ نپرسید ! فهمید حالم بهتر نشده، خستگی ام کمتر نشده و... امیدم برای ماندن در وطنم بیشتر نشده، که ... به فنا رفت!
تنها خوشحالی ام اینست که چه خوب پسرانم کوچکند و هنوز لازم نیست برایشان توضیح بدهم چرا هنرمند و هنردوست در زادگاهشان محترم شمرده نمی شود و در کل هنر از هر نوعش با اینکه ماهیتی شهودی، خلاق و رها از قید و بند دارد، اسیر مجوز و سانسور و چارچوبی متحجر و سودجوست؟! این شنبه که خوش نگذشت. امان از شنبه های پیش رو... نوشین غریب دوست
اسفند۱۳۹۶
#افرا
#هنر
#هنر_نمایش
https://www.instagram.com/p/BgTAkyAHxYz/?igshid=3dby38b8bndj

شاد بودن هنر است،
شاد کردن هنری والاتر ،
لیک هرگز نپسندیم به خویش،
که چو یک شکلک بی‌جان ،
شب و روز،
بی‌خبر از همه،
خندان باشیم.
بی‌غمی عیب بزرگی است،  که دور از ما باد!

زندگی صحنهٔ یکتای هنرمندی ماست،
هرکسی نغمهٔ خود خواند و از صحنه رود،
صحنه پیوسته بجاست،
خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.

#ژاله_اصفهانی (شاعر اُمید)
#روز_جهانی_تاتر
#صحنه
#زندگی
https://www.instagram.com/p/Bg1313lHQFp/?igshid=j0ezh2uzrt6

در سکانسی از فیلم روز واقعه ندایی به گوش داماد تازه مسلمان شده می رسد که هل من ناصر ینصرنی؟ آیا کسی هست که مرا یاری دهد؟ و او بی سرو پا سفره‌ عقد با معشوق را رها می کند و به دل کارزار می تازد!
از دیروز و بعد از شنیدن خبر فوت دختر آبی ، این جمله هزار بار در گوش دلم بلند و زنگ دار تکرار می شود : آیا کسی هست که
مرا یاری کند؟
صدا صدای
سحر خدایاری است که در حال سوختن پروانه وار به هزار سو می چرخد و فریاد می کشد.
بعد از هر فریادش سکوتی عمیق و سهمگین همه ی هستی اطرافم را چون سیاه چاله ای به درون خود می کشد و دوباره صدا ی اوست: آیا کسی هست که مرا یاری کند؟
پاهایم می لرزد .سرم درد می گیرد و توی دلم یکهو خالی می شود بغضم می ترکد و اشک می ریزم  گریه ای که کمترین و بی ارزش ترین کار است ! شرمم باد که هیچ کاری از دستم بر نمی آید! شرمم باد که دور، خیلی دور از تو و عزیزانم نشسته ام! شرمم باد که خاموشم! که هیچم ! شرمم باد ...! #روز_واقعه
#سکوت_نکنیم #سحر_خدایاری #دختر_آبی #استادیوم #آزادی #عدالت #نه_به_ظلم
https://www.instagram.com/p/B2QREJXBEOV/?igshid=1ncva8g93o86m

به بهانه August 19 روز جهانی عکاسی

عکس ها شگفت انگیزند!
چون می تونن تخیل ما رو قلقلک بدن و وادارمون کنن تا ازشون قصه بسازیم.
عکس ها میتونن اشک ما رو دربیارن یا مارو بخندونن.
گاهی عکس ها تاریخ رو ثبت می کنن و گاهی طبیعت رو پیش چشممون میارن، به همون زیبایی و بکری!
و اینروزها عکس ها می تونن واقعیت رو تاحد زیادی تحریف شده به ما نشون بدن.
عکس های فتوشاپ شده از پوست و هیکل های فیک و تفریحات قسطی و بغل های نمایشی، قادرن حسرت ما رو نشونه بگیرن و چه بسا رفتارهای بعدی ما رو کنترل کنن.
عکس ها خاموشن اما میتونن در ذهن ما صدا تولید کنن!
عکس ها می تونن طیف متنوعی از احساسات مثبت و منفی رو در ما تولید کنن و ماهیت هر هنر خلاقانه‌ای همینه!
خوبه که حواسمون بیشتر به شناخت و درک این حس ها باشه!
روز جهانی عکاسی مبارک🌿

#یک_فنجان_آگاهی
#نوشین_غریب_دوست
#روز_عکاس
#احساسات
#هنر_عکاسی

Photo no1 by: Rachel Sela, Sweden,
1st Place, Photographer of the Year. Anti-social Distancing.
Photo no2 by: Mitchell Lewis is a National Geographic award-winning nature photographer.
Photo no3 by: nooshin
https://www.instagram.com/p/Chcylh3OaJX/?igshid=MDJmNzVkMjY=

روز روانشناس بر همه همکاران و دوست‌داران روانشناسی و مشاوره مبارک🌿

من نیز چون شما و سایر انسان های حاضر در بازی زندگی، روزهای بی شماری را سرگشته و پرسوال سپری کرده‌ام،
روزهای بسیاری غمگین بوده‌ام و گریسته‌ام و روزهای بسیاری عصبانی و ناراضی به زمین و زمان فحش داده ام،
من هم دل‌ بسته‌ام، دل کنده‌ام، دل‌گیر شده‌ام و بخشیده‌ام. من هم بارها از پیچ و خم‌های نقشم ترسیده ام!
و اگرچه سخت، بارها از توّهم خودم بهتر "می‌دانم" بیرون آمده ام و به خاطر "نمی‌دانم"‌هایم  سر خم کرده ام. پرسیده‌ام، خوانده‌ام و در مواقعی که لازم بوده مشاوره گرفته‌ام و راهنمایی شده‌ام.
من هنوز هم سوالات بسیاری دارم و جواب‌های کشف نشده‌ی بسیار.
کتاب‌های زیادی هستند که نخوانده‌ام و مقاله‌ها و داستان‌ها و شعرها و بسیاری وجود دارند که نیازمند والبته حریصِ خواندشان هستم.
اما برای درمان زخم هایم یاد گرفته‌ام که صبور باشم، چون شفای مطلقی وجود ندارد و لذت کشف و شهود دانستن با شتاب حاصل نمی شود، چون عمق پیدا کردن دانایی، تکرار و تمرین و تمرین می طلبد، چون این بازی زنده و پویا است و من هم باید هم‌پای او و با قدم های زندگی از یک مرحله به مرحله بعدی پیش بروم. 

من فکر می کنم این زندگی، یک نمایشنامه‌ی باشکوه است، یک بازی عظیم و پیچیده با چند میلیارد بازیگر.
یادمان باشد که ما رقیب هم نیستیم، ما همبازی و هم‌‌تیمی هم هستیم و قوی‌تر شدن و خوب بازی کردن هر کدام از ما، به برنده شدن همگی‌مان و زیباتر شدن این نمایش کمک خواهد کرد.
و همه ما برای قوی تر شدن و خوب بازی کردن نیازمند شناختن زخم ها و بهبود آن ها هستیم و با یادگیری مهارت‌های این بازی زندگی، می‌توانیم عبور از چالش های این بازی را آسان تر کنیم.
هر کس در زندگی رسالتی دارد که به زندگی اش معنا می‌دهد و تحقق این رسالت، رضایت و خوشحالی می آفریند.
مشاوره و آموزش برای من یک شغل نیست، رسالت زندگی من است و از تک تک شما استادان و همکاران و کلاینت ها و همراهانم در این مسیر شگفت انگیز سپاسگزارم.
#نوشین_غریب_دوست

#روز_ روانشناس_مبارک
#یک_فنجان_آگاهی
#رسالت_زندگی
#آموزش
#روانشناسی
#مشاوره
#تغییر
#موفقیت
#نمایشنامه_زندگی

Instagram: @nooshin.gharibdoost
Telegram: @nooshin_gharibdoost
https://www.linkedin.com/in/noushin-gharibdoust-41010959

https://www.psychologytoday.com/ca/therapists/noushin-gharibdoust-thornhill-on/1037539