روزها فکر من اینست و همه‌شب سخنم
که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
از کجا آمده‌ام آمدنم بهر چه بود
به کجا می‌روم آخر ننمایی وطنم
(منتسب به مولوی)
قرمز جیییغ 🫀

[صبح اولین روز سال و قرن جدید]

با سوزش شدید سینه‌ام از خواب بیدار شدم.از کابوسی که در بیداری هم مدام پیش چشمم دارمش.گلویم می‌سوخت.نشستم گوشی‌ام را چک کردم؛ دیدم کسی که خیلی خیلی دوستش دارم کانال تلگرام و صفحهٔ اینستاگرامم را ترک کرده است.بی‌هیچ دلیلی! البته واضح است چون من به اندازهٔ باقی اینستاگرامی‌ها «انگیزه‌بخش» نیستم.گفته بود که فلانی، داستان کار و زندگی‌اش خیلی انگیزشی ست اما تو...
من چه؟
مغرور، خود‌شیفته، زیاده‌خواه، منزوی، غمگین، بداخلاق، بی‌احساس، حسود...
بر من هرصفتی که دوست داری بگذار.
تا امروز برای این که خلافش را به شما یا حتی خودم ثابت کنم می‌جنگیدم اما دیگر خسته‌تر از آنم که به کسی التماس کنم بماند گرچه سراسر خواهش باشم.
با من نماندید هم نماندید.بی‌شک «مثل شهری که به روی گسل زلزله‌ها ست» فرومی‌ریزم اما ققنوس‌وار از خاکسترم برخواهم خواست.
تا یادم می‌آید من کسی بودم که رفتنتان را تماشا می‌کردم.این‌بار شما برگردید پشت سرتان را بنگرید.میان ما فرسخ‌ها فاصله افتاده است.من اگر ماندم و تو رفتی، دوباره از یک‌نقطه آغاز نخواهیم کرد.
هق‌هق گریه گلویم را بیشتر سوزاند.
از یاد برده‌بودم که ۱۴۰۱/۰۱/۰۱ می‌تواند شروع تازه‌ای باشد.
متنی را که نوروز پارسال نوشته‌بودم، بارها خوانده‌ام اما چرا با تماشای بهار حقیقتا نو نمی‌شوم؟ چرا سبز نمی‌شوم و جوانه نمی‌زنم؟
مگر نه این که دعای تحویل سالم، پرهیز از مقایسه شدن و مقایسه کردن بود؟
.
صبح روزی که می‌خواستم بروم مشهد در همان هوای بارانی رفتم آرایشگاه.دختری که موهای لخت و قرمزش ریخته بود تا کمرش، موهایم را بافت و دوتا ماه طلایی به بافته‌ها آویخت.
پیش از تحویل سال با مامان گل خریدیم.سفرهٔ هفت‌سین خانه را من چیدم.پیراهن بلوچی‌ام را که اسفند از زاهدان خریدم به تن کردم.
برای دل خودم رقصیدم.
برای دل خودم آواز خواندم.
برای دل خودم ادامه دادم در همان‌لحظاتی که منتظر یک نگاه تحسین‌آمیز بودم.
من برای انگیزه‌بخشیدن به خودم کافی‌ام!
هرچند تأیید نشوم و برای هیچ‌کس هیچ‌وقت کافی نباشم.
من برای خودم کافی‌ام.

#پریسا_فوجی
۱۳ فروردین‌ماه ۱۴۰۱

حلالش نمی‌کنم، هیچ‌وقت.

اشتباه خوب من!

Will you still love me when I'm no longer young and beautiful?!
Will you still love me when I got nothing but my aching soul?!
I know you will, I know you will, I know that you will
#The_Great_Gatsby
قرمز جیییغ 🫀

🌸🌺🪻🍃🌾🌱
اجرای شکوفه می‌رقصد از باد بهاری
و رقص بکن شور بده 💃🏻

#ریمیکس بهاری از ویگن و
مهرنگار رستم از #تاجیکستان 🇹🇯
تقدیم به شما☺️💝
#Tajikistan 🇹🇯

https://www.instagram.com/reel/DH6TO-CMEnx/?igsh=MXh3dHB6eHc0bTA4Mg==

سیزده به در بود و من به جای سبزه گره زدن، سوچور‌ می‌زدم.😅
اما گره کور شغالان را در سال جدید چنین که #شهریار می‌فرماید باید گشود:

سیزده را همه عالم به در آیند از شهر
من خود آن سیزدهم کز همه عالم به درم
تا به دیوار و درش تازه کنم عهد قدیم
گاهی از کوچه معشوقه خود می‌گذرم
تو از آن دگری رو که مرا یاد تو بس
خود تو دانی که من از کان جهانی دگرم
از شکار دگران چشم و دلی دارم سیر
شیرم و جوی شغالان نبود آبخورم

قرمز جیییغ 🫀

#French 🇫🇷 #Piano 🎹

شاهکار فرانسوی🤘🏻

شاید هم این منم که چندشخصیتی‌ ام و هرشخصیتم به یک زبان حرف می‌زنه!

انقدر‌ با چت جی‌‌پی‌تی درمورد مانیا حرف زدم که گفت جون هرکی دوست داری برو بگیر بخواب

کی می‌گیره جامو؟
یه کُلفت:))) کسی که براش غذا بپزه، ظرفای کثیفشو بشوره و خونه‌شو جارو بکنه.
نه که من این کارا رو انجام ندم نه فقط برای خودم انجام می‌دم نه کسی که لیاقتشو نداشته باشه.😄
یکی که دکتر نباشه!جدی میگم دکتر بودن یکی از دلایلی هست که جاتون گرفته میشه😂
و یکی که باشه بقیه فکر کنن دورش پر از دختره!
شایدم یه پسر جاتونو‌ بگیره🤣...

حالا کی می‌گیره جاتو؟
قطعا یکی خیلی خیلی بهتر از تو!

قفلی🔒
یه زمانی یکی بود که مثل این آهنگ بهش می‌گفتم کی می‌گیره جاتو رو تنم کبودی بوسه‌هاتو ولی الان هرچی فکر می‌کنم خودم به ذهنم خطور می‌کنم.🤣
به خودم میگم،کی می‌گیره جاتو؟!
رو تنم کبودی بوسه‌هاتو
سیر نمی‌شم از درد
هر سفر سختی خوبه با تو