سخنرانی‌های آشنایی با روانکاوی
سخنرانی ۳۴
توضیحات، کاربردها و راهکارها
زیگموند فروید (۱۹۳۳)
...

ممنوعیتی که در آن روزها برای روانکاوی وجود داشت از آن موقع تا به حال برداشته شده. اما درست مثل یک ایمان ترک شده که به حیات خود به صورت خرافات ادامه می‌دهد، درست مثل یک تئوری که توسط علم کنار گذاشته شده و به حیات خود به عنوان یک عقیده عوامانه ادامه می‌دهد، متهم کردن بنیادی روانکاوی توسط گروه‌های علمی امروز هم در تلاش سرگرم کننده افراد عامی‌که کتاب می‌نویسند یا در مورد آن صحبت می‌کنند، به حیات خود ادامه می‌دهد. پس این دیگر شما را متعجب نخواهد کرد.
اما نباید انتظار داشته باشید این اخبار خوشحال کننده را بشنوید که مبارزه بر سر روانکاوی پایان یافته است و به، به رسمیت شناختن آن به عنوان یک علم و پذیرش آن به عنوان موضوع تدریس در دانشگاه انجامیده است. مبارزه ادامه می‌یابد، اگرچه در اشکال مؤدبانه‌تر. آنچه باز هم تازه است این است که نوعی لایه محافظ (buffer layer) در جامعه علمی بین روانکاوی و مخالفان‌اش شکل گرفته است. این، شامل افرادی است که اعتبار بعضی قسمت‌های روانکاوی را قبول می‌کنند و ویژگی‌های جالب‌تر موضوع را می‌پذیرند، اما از سوی دیگر قسمت‌های دیگر آن را رد می‌کنند، واقعیتی که نمی‌توانند با صدای بلند آن را ابراز کنند. این آسان نیست حدس بزنیم چه چیز انتخاب آن‌ها را در این مسأله تعیین می‌کند. به نظر می‌رسد این به احساسات شخصی بستگی دارد. یکی با سکسوالیته مخالفت می‌کند، دیگری با ناخودآگاه؛ آنچه بخصوص رد می‌شود حقیقت سمبولیسم است...

منبع: #سایت_انجمن_فرویدی

#میترا_کدیور #روانکاو #روانکاوی #مافیای_روان #بستری_اجباری #پدر_خوانده #مکتب_لکان #سانسور

انتخاب متن و تصاویر: مهدی ربیعی

@doostdaran_freudianassociation

زمانی که تقریباً تمام متقاضیان مراجعه به من را “متقاضیان روانکاو شدن” تشکیل دادند من به عنوان راه چاره اقدام به تاسیس “مرکز روانکاوی آفریقا” کردم. البته برای تاسیس این مرکز دلایل متعددی داشتم که یکی از آنها این بود که فضائی برای “متقاضیان درمان” باز شود و این که شاید بعدها از میان آنها کسانی به “متقاضیان روانکاوی” تبدیل شوند. یعنی که راه معمول و مرسوم روانکاوی دوباره گشوده شود، راهی که بخاطر شدت آز و نیاز مردمان این دیار مسدود شده بود.
در واقع تاسیس مرکز روانکاوی آفریقا کفاره ی “حرف زدن برای احمق ها” بود، یعنی در نفس خود فقط یک کفاره بود!
اما این “راه حل”، با وجودی که تا حدود بسیار زیادی انتظارات مرا از گشوده شدن راه معمول و مرسوم تقاضا و مراجعه به روانکاوی را برآورده کرد، ولی باعث نشد که تعداد “متقاضیان روانکاو شدن” به صفر برسد، بلکه باعث شد احمق های “طباطبائی” و آزمندان “سه پیچه” را به آن کندوی عسل بکشاند.
اما راستش هیچکس به اندازه ی خود فروید مسئول و مسبب همه مصائب روانکاوی واقعی و روانکاوان واقعی نبود. تا قبل از او دانشی چنین ناب و چنین ژرف فقط در مکاتب رازآمیز – و فقط به صورت سینه به سینه – آموزش داده می شد. مکاتبی که بازماندگان پاره پاره ی انجمن مغان ایران میترائی بودند. فروید آخرین گول خورده ی عصر روشنگری بود. عصری که مردمانش در نهایت ساده لوحی بر این باور بودند که می توان با تاریکی قرون وسطی به مبارزه برخاست و آن را شکست هم داد!!
با یک نگاه به جایگاه رفیع “پدر خوانده” در دکان نان و آب دار روان در ایرانِ مافیا زده می توان دریافت که هیچکس، مطلقاً هیچکس، مخالف عصر تاریکی نیست، کمتر از همه وزارت اطلاعات تاویستوکی!

منبع: جدیدترین معجون جادوگری “صن-هما-فر” – بخش شش؛ #سایت_انجمن_فرویدی

#میترا_کدیور #نه_به_سانسور_کتاب_مکتب_لکان #عصر_تاریکی #پدر_خوانده

انتخاب متن و تصویر: مهدی ربیعی

@doostdaran_freudianassociation