بخشی از #فیلم “میترا” ساخته #لئون درباره #بستری_اجباری دکتر #میترا_کدیور.


جهت دسترسی به اطلاعات موثق در مورد روانکاوی اصیل و حقیقی به سایت انجمن فرویدی مراجع فرمایید:

https://freudianassociation

@doostdaran_freudianassociation

#مصاحبه #خورخه_لئون در مورد ساخت اپرا_فیلم مرتبط با #بستری_اجباری خانم دکتر #میترا_کدیور
مصاحبه کامل آن در پیج #انجمن_فرویدی موجود است


#میترا_کدیور
#مافیای_روان
#کاسبان_روان
#روانکاو
#روانکاوی

@doostdaran_freudianassociation

در طی تاریخ هر بار که تحمیق گران موفق نشده اند عملاََ و علناََ یک تفکر روشنگرانه را به طور فیزیکی حذف کنند یا آن را از دسترس دور نگه دارند، مجبور به ابداع روشهای زیرکانه تر شده اند. یکی از انواع این روشها آن چیزی است که اصطلاحاََ رویزیونیسم یا تجدید نظر طلبی نامیده می شود که نوع متجددانه تر تحریف است. از قدیمی ترین نمونه های تاریخی تحریف می توان روش رونویس ها یا دبیرهای بعضی از صومعه ها را ذکر کرد. آنها در هر دور جدید رونویسی فقط نقطه ای را جابجا می کردند؛ همین و بس. می دانیم که تحریف از حرف می آید و حرف نه تنها به معنای سخن است بلکه به معنای یکی از اجزاء الفبا نیز هست. برای تحریف کردن جابجایی حرفی از حروف الفبا نیز کافی است.
تحریف اعمال شده در مورد آثار فروید بسیار زمخت تر و بسیار مضحک تر است. از آنجایی که رویزیو نیست های فروید با کتاب مقدس سرو کار نداشته اند آزادی عمل بیشتری از خود نشان داده اند و حتی برای هوش و ذکاوت خوانندگان خود نیز ارجی قائل نبوده اند. این است که در مدتی کمتر از یک دهه بعد از مرگ فروید،《نئو فرویدی》ها پرچمدار روانکاوی به قول خودشان نوین می شوند و تفکر انقلابی فروید تبدیل به افسانه ها و لالایی هایی برای خواب کردن کودکان سه ساله می شود. این لاطائلات، حالا، همچون ورق زر به یغما می روند و این کتابها به تجدید چاپهای هجدهم و نوزدهم می رسند. چرا؟ چون بشر آنچه را که بیش از جانش دوست دارد خواب، رؤيا و توهماتش است.
منبع: کتاب مکتب لکان《عنوان: انسان نرمال!!!》
....

#پروژه_حذف_فیزیکی_دکتر_میترا_کدیور
#بستری_اجباری_دکتر_میترا_کدیور
#تحریف_کتاب_مکتب_لکان
#انجمن_جهانی_روانکاوی
#فر_ایران_را_میستائیم
#کتاب_مکتب_لکان_دریای_بیکران
#افسانه #لالایی #خواب #توهم #مقاومت

انتخاب متن و تصویر: فاطمه حُسنی ابراهیمی

@doostdaran_freudianassociation

سخنرانی‌های آشنایی با روانکاوی
سخنرانی ۳۴
توضیحات، کاربردها و راهکارها
زیگموند فروید (۱۹۳۳)
...

ممنوعیتی که در آن روزها برای روانکاوی وجود داشت از آن موقع تا به حال برداشته شده. اما درست مثل یک ایمان ترک شده که به حیات خود به صورت خرافات ادامه می‌دهد، درست مثل یک تئوری که توسط علم کنار گذاشته شده و به حیات خود به عنوان یک عقیده عوامانه ادامه می‌دهد، متهم کردن بنیادی روانکاوی توسط گروه‌های علمی امروز هم در تلاش سرگرم کننده افراد عامی‌که کتاب می‌نویسند یا در مورد آن صحبت می‌کنند، به حیات خود ادامه می‌دهد. پس این دیگر شما را متعجب نخواهد کرد.
اما نباید انتظار داشته باشید این اخبار خوشحال کننده را بشنوید که مبارزه بر سر روانکاوی پایان یافته است و به، به رسمیت شناختن آن به عنوان یک علم و پذیرش آن به عنوان موضوع تدریس در دانشگاه انجامیده است. مبارزه ادامه می‌یابد، اگرچه در اشکال مؤدبانه‌تر. آنچه باز هم تازه است این است که نوعی لایه محافظ (buffer layer) در جامعه علمی بین روانکاوی و مخالفان‌اش شکل گرفته است. این، شامل افرادی است که اعتبار بعضی قسمت‌های روانکاوی را قبول می‌کنند و ویژگی‌های جالب‌تر موضوع را می‌پذیرند، اما از سوی دیگر قسمت‌های دیگر آن را رد می‌کنند، واقعیتی که نمی‌توانند با صدای بلند آن را ابراز کنند. این آسان نیست حدس بزنیم چه چیز انتخاب آن‌ها را در این مسأله تعیین می‌کند. به نظر می‌رسد این به احساسات شخصی بستگی دارد. یکی با سکسوالیته مخالفت می‌کند، دیگری با ناخودآگاه؛ آنچه بخصوص رد می‌شود حقیقت سمبولیسم است...

منبع: #سایت_انجمن_فرویدی

#میترا_کدیور #روانکاو #روانکاوی #مافیای_روان #بستری_اجباری #پدر_خوانده #مکتب_لکان #سانسور

انتخاب متن و تصاویر: مهدی ربیعی

@doostdaran_freudianassociation

نگارنده در مقدمه ی کتاب فرهنگ مقدمانی اصطلاحات روان کاوی لکانی(۱۳۸۶) به دین میترا کدیور و راهی که با او گشوده شده بود اشاره کرده است. به یک معنا، میترا کدیور به منزله ی یک زن با شروع تاریخ روان کاوی با زنان نیز پیوند دارد. هم برای فروید و هم برای لکان. از این رو اگر بخواهیم به زبانی لکانی سخن بگوییم کدیور نه یک «نام پدر» که یک «نام مادر» را به روان کاوی لکانی می دهد. شروع یک تاریخ ایرانی برای روان کاوی با او، به منزله ی مادرِ روان کاوی در ایران. مانند مراقبت مادرانه از یک کودک نوپا و ایثاری که برای به ثمر نشاندن آن لازم است.

مشهور شدن ناخواسته ی کدیور زمانی بود که بستری شدن اجباری با تشخیص پسیکوز سبب شناخته شدن او و کارش در سطح ایران و جهان شد. در حقیقت این «اپیزود روان پریشانه» پاسخی بود از امر واقع و این که چگونه دشمن همواره در مجرایی عمل می کند که خدا می خواهد: «و ما تشاوءون الا ان یشاءالله». و بار دیگر حافظ شگفت انگیز است: «عقل اگر داند که دل در بند زلف اش چون خوش است/عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما» (حافظ، ۱۳۸۶: ۱۶). اما به حقیقت نام ها که بازگردیم نام میترا که برآمده از آیین مهر است یادآور تصویری است در میترائیسم رومی از یک صورت فلکی که در آن میترا گاوی را از پای در می آورد. و آن گاو در تعبیر هستی شناختی چه می تواند باشد جز نفس، جز بلاهت نفس. همه ی جنگ ها جنگ نور است. هم چنان که برای سهروردی بود و اشراقی که او را از شهاب بودن به خورشید بودن کشاند، وقتی که از بالای برجی او را فرو افکندند، در سقوط معراج کرد.

برگرفته از #سایت_انجمن_فرویدی
"تاریخ خُرد روانکاوی در ایران"
#مهدی_رفیع

#نه_به_تحریف_مکتب_لکان
#روانکاو #میترا_کدیور #میترا #بستری_اجباری #فروید #لکان #انجمن_فرویدی #دوستداران_انجمن_فرویدی

انتخاب متن و تهیه تصویر: مریم قائدرحمتی

@doostdaran_freudianassociation