جلسه مورخ ۹ مهر ۱۳۸۱
مقاله ماورای اصل لذت
از کلاس‌های عرصه فرویدی – مکتب لکان

فروید در مقاله ای که در سال ۱۹۱۱ نوشته است معتقد به دو اصل روانی بوده است یکی اصل لذت و دیگری اصل واقعیت که اصل لذت کاملاً حاکم است. ولی کم کم بیشتر به خاطر اینکه بشر نمی تواند فقط با اصل لذت زندگانی کند مجبور می شود که اصل واقعیت را ایجاد کند و به واقعیتهای موجود دنیای اطراف خودش توجه بکند تا زنده بماند و بعد به اصل لذت بپردازد ولی نه به آن معنا. و همانجا فروید می گوید که این اصل واقعیت یک اصل لذت تاخیری یا منحرف شده است یعنی حالا شخص مجبور است که یک دور بزند تا به همان لذتی که دنبالش بوده برسد، و در واقع اصل واقعیت در نهایت این است که شخص به لذت برسد. منتها حالا دیگر در اینجا و زیر توضیح می دهد که دستاوردهای روانکاوی به جایی رسیده است که دیگر به ما این امکان را نمی دهد که باور داشته باشیم که اصل لذت بدون چون و چرا حاکم است و نکات زیادی است که آنها را اسم می‌برد که نشان‌دهنده این است که حاکمیت اصل لذت مطلق نیست و تمام این مقاله در این باره است و این مقاله اوج نوشته‌های متاسایکولوژی است و از ۱۹۱۳ شروع شده است.از زمانهای مقاله mental function شروع شده است و به نقطه اوج در این مقاله رسیده است. پس اینها مطالبی است که توی این مقاله رسیده است. بخصوص مقوله ای که برای این چرخش ۱۸۰ درجه تعیین کننده بوده است. مجبور می شود که تجدیدنظر کلی کند و از اینجا است که روانکاوی به معنی واقعی آن متولد می شود و در حقیقت خود فروید هم داشته رواندرمانی می کرده! و همانطور که قبلا گفتم که می شود این مقاله را با چشمه غدیر خم مقایسه کرد، که از اینجا معلوم می شود که چه کسی فرویدی است و چه کسی نه. این است که آنهایی که فرویدی هستند ادامه دادند و آنهایی که تا همین جا ماندند و شیوه قدیمی را دنبال کردند.

برگرفته از #سایت_انجمن_فرویدی

نقاشی اثر: کاترین ولز اشتاین
نام اثر :That's My Way

انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا

#ماورای_اصل_لذت
#اصل_لذت
#اصل_واقعیت
#لذت
#متاسایکولوژی
#رواندرمانی
#ژیژک

@doostdaran_freudianassociation

مسئولیت اخلاقی رویاها
ششمین جلسه پنج شنبه های فرویدی

...آیا هر فردی باید مسئولیت محتوای رویاهایش را بپذیرد؟
برای اینکه این موضوع تکمیل شود، این نکته را نیز باید اضافه کرد که رویاها همیشه نشان دهنده ی ارضای آرزوهای غیر اخلاقی نیستند. بلکه اغلب واکنش های پر قدرتی علیه این آرزوها به شکل رویا های تنبیه در آنها وجود دارد. به عبارت دیگر، سانسور رویا نه تنها خود را به شکل تحریفات نشان می دهد و یا ایجاد اضطراب می کند، بلکه می تواند تا آنجایی پیش رود که موضوع غیر اخلاقی را به طور کامل بپوشاند و چیز دیگری را به عنوان کفاره جانشین آن کند. اگر چه می توان دید چه چیزی پشت آن وجود دارد اما مشکل مربوط به محتوای غیر اخلاقی رویاها از این پس برای ما وجود دارد و واضح است که فرد باید مسئولیت تکانه های شیطانی رویاهایش را به عهده بگیرد. اگر نه، چه کار دیگری می بایست انجام دهد مگر اینکه بگوید محتوای رویاها به وسیله ارواح بیگانه در من دمیده شده است.
در غیر این صورت قسمتی از وجود خودمان است. و اگر من به دنبال این باشم که تکانه هایی را که در من است بر اساس استاندارد های اجتماعی به خوب و بد تقسیم بندی کنم می بایست مسئولیت هر دو نوع را بپذیرم و حال اگر در دفاع از خود بگویم چیزی که در من ناشناخته، ناخودآگاه و واپس زده است ایگوی من نیست، در این صورت شاید من با انتقادات همنوعانم و توسط سردرگمی احساساتم بهتر از این آموزش داده شوم. شاید یاد بگیرم آنچه من در حال انکارش هستم و به آن اعتقادی ندارم نه تنها در من وجود دارد بلکه گاهی از من بیرون سر می زند.
این حقیقت دارد که از دیدگاه متاسایکولوژی، این محتوای بدِ واپس زده به ایگوی من تعلق ندارد. یعنی فرض اینکه من از نظر اخلاقی فردی هستم که نمی شود به او خرده گرفت ولی این رویاها به "اید" ای تعلق دارد که "ایگو" ی من روی آن قرار گرفته. و باید گفت این "ایگو" از درون "اید" رشد کرده. بنابراین "ایگو' یک واحد بیولوژیک منفرد یا متحد با "اید" می سازد و "ایگو" فقط یک قسمت پیرامونی، مخصوصا تغییر یافته از "اید" است و مطیع تاثیرات آن است و از انتظارات "اید" اطاعت و تبعیت می کند...

برگرفته از: دی وی دی «پنج شنبه های فرویدی»

نقاشی اثری از: مارک شاگال

انتخاب متن و تصویر: مریم دم ثنا

#مسئولیت_اخلاقی
#رویا
#آرزو
#تنبیه
#تکانه
#مسئولیت
#آموزش
#متاسایکولوژی
#اخلاقی
#ایگو
#اید
#بیولوژیک
#ناخودآگاه
#واپس_زده

@doostdaran_freudianassociation