📣 آزادی انجمن‌ها در عصر دیجیتال
انقلاب جدیدی در حقوق کارگری

▫️ تمام ابعاد زندگی در #عصر_دیجیتال با فناوری آمیخته شده و کار نیز از این قاعده مستثنی نیست. پلتفرم‌های دیجیتال، از اوبر و آمازون گرفته تا یوتیوب و اینستاگرام، مدل‌های کاری جدیدی را به وجود آورده‌اند که در کنار همه سودمندی‌ها، چالش‌های بزرگی را برای #حقوق_کار، به‌ویژه آزادی انجمن‌ها ایجاد کرده‌اند.

▫️ این پلتفرم‌ها دیگر به کارگران به‌عنوان کارکنان رسمی نگاه نمی‌کنند؛ آن‌ها به کارگرانی مستقل تبدیل شده‌اند که به‌تنهایی کار می‌کنند و تحت مدیریت الگوریتمی قرار دارند. 

▫️ یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های اقتصاد پلتفرمی، پراکندگی کارگران است. برخلاف محیط‌های سنتی کاری که کارگران در کنار یکدیگر کار می‌کردند و فرصت‌های زیادی برای گفت‌وگو و #سازماندهی داشتند، کارگران پلتفرمی اغلب به‌صورت انفرادی در خانه یا فضاهای عمومی کار می‌کنند.

▫️ این وضعیت باعث شده که فضای همبستگی، که در محیط‌های کاری گذشته به وجود می‌آمد، کمتر دیده شود. هرچه کارگران بیشتر پراکنده باشند، امکان سازماندهی و جمع شدن نیز کمتر می‌شود. این پراکندگی می‌تواند #قدرت_چانه‌زنی کارگران را تضعیف کند.

▫️ در دنیایی که کارگران تنها و به‌صورت فردی با کارفرمایان (یا بهتر بگوییم، پلتفرم‌های دیجیتال) ارتباط برقرار می‌کنند، قدرت #مذاکره_جمعی، که زمانی انجمن‌ها آن را فراهم می‌کردند، به شدت کاهش یافته است.
 
▫️ یکی دیگر از چالش‌های اساسی، مدیریت الگوریتمی است. در دنیای پلتفرم‌ها، به جای مدیران انسانی، الگوریتم‌ها هستند که بسیاری از تصمیمات مربوط به کارگران را می‌گیرند. الگوریتم‌ها هستند که تصمیم می‌گیرند چه کسی کار را دریافت کند، چقدر حقوق بگیرد، و حتی بعضا چه زمانی اخراج شود.

▫️ کارگران نمی‌دانند که تصمیمات چگونه گرفته می‌شوند و از چه معیارهایی استفاده می‌شود. این عدم شفافیت باعث شده تا #کارگران نتوانند به درستی با شرایط کاری خود مخالفت کنند یا به دنبال عدالت باشند.

▫️ این سیستم مدیریتی نه تنها قدرت چانه‌زنی کارگران را تضعیف می‌کند، بلکه نمایندگی جمعی آن‌ها را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. اتحادیه‌ها نمی‌دانند چگونه باید با این سیستم نامرئی مبارزه کنند و کارگران نیز نمی‌دانند چگونه می‌توانند از حقوق خود دفاع کنند.
 
▫️ یکی دیگر از چالش‌ها، مقاومت اتحادیه‌های سنتی است. بسیاری از #اتحادیه‌های_کارگری همچنان در مدل‌های قدیمی کارگری گیر کرده‌اند و تمایلی به ادغام کارگران پلتفرمی ندارند. از نظر آن‌ها، کارگران پلتفرمی به‌عنوان کارآفرینان مستقل و نه به‌عنوان اعضای طبقه کارگر تلقی می‌شوند.

▫️ این اختلاف باعث شده که هم کارگران و هم اتحادیه‌ها به نوعی دوگانگی دچار شوند. اتحادیه‌ها باید به نیازهای کارگران جدید و دنیای دیجیتال پاسخ دهند، اما بسیاری از آن‌ها به دلیل ساختارها و فرهنگ‌های سنتی قادر به انجام این کار نیستند.

▫️ در نهایت، چالش‌های #حقوقی یکی از موانع اصلی در تضمین آزادی تشکل‌ها در دنیای دیجیتال است. قوانین کار که برای حمایت از کارگران در دوران انقلاب صنعتی اول و دوم تدوین شده بود، اکنون دیگر کارایی لازم را برای پاسخگویی به مشکلات عصر دیجیتال ندارد. بسیاری از کارگرانِ پلتفرمی، تحت عنوان کارگر مستقل دسته‌بندی می‌شوند و از حمایت‌های قانونی کارگران رسمی برخوردار نیستند.

▫️ آینده حقوق کارگران در دنیای دیجیتال به انعطاف‌پذیری و نوآوری انجمن‌ها، دولت‌ها و کارگران بستگی دارد. اگر به چالش‌های عصر دیجیتال پاسخ داده شود، ممکن است شاهد انقلاب جدیدی در حقوق کارگری باشیم که هم #آزادی_انجمن‌ها را حفظ کند و هم نیازهای دنیای دیجیتال را برآورده سازد.

منبع: کانال اصل ۲۰

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر

📣 کنشگران چگونه در فضای ناسازگار می‌توانند به صورت امن از پلتفرم‌های آنلاین برای فعالیت‌های جمعی استفاده کنند؟

▫️#فعالان_مدنی و #کنشگران در حکومت‌های سرکوبگر که آزادی بیان و تجمعات مسالمت‌آمیز محدود یا ممنوع است، از فضای مجازی به‌عنوان ابزاری حیاتی برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کنند. اینترنت و شبکه‌های اجتماعی به این فعالان امکان می‌دهد تا پیام‌ها و #مطالبات خود را به‌طور گسترده منتشر کنند و شبکه‌های حمایتی گسترده داخلی و بین‌المللی ایجاد کنند. این فضا همچنین به آنها اجازه می‌دهد که در برابر سانسور و سرکوب، صدای خود را به گوش جهان برسانند.

▫️پلتفرم‌های آنلاین طی سال‌های اخیر در کشورهای دیکتاتوری و سرکوبگر نقش بسیار مهمی در پیشبرد #جنبش‌های_مدنی ایفا کرده‌اند. یکی از نمونه‌های بارز آن بهار عربی در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ بود. در مصر و تونس، شبکه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک و توییتر ابزاری قدرتمند برای هماهنگی اعتراضات و اطلاع‌رسانی بین فعالان مدنی شدند. در مصر، صفحه‌ای به نام «We are all Khaled Said» در فیس‌بوک، که به یاد جوانی کشته‌شده توسط پلیس ایجاد شده بود، توانست میلیون‌ها نفر را به خیابان‌ها بکشاند. این صفحه به معترضان اجازه داد تا #اعتراضات خود را #سازمان‌دهی کنند و اخبار را بدون سانسور منتشر کنند. از سوی دیگر، توییتر برای انتشار سریع و لحظه‌ای اخبار و تصاویر اعتراضات به‌کار گرفته شد.

▫️در حال حاضر بسیاری از کشورهای سرکوبگر از فناوری‌های پیشرفته برای نظارت بر #فضای_مجازی و رهگیری فعالیت‌های مدنی استفاده می‌کنند. به همین دلیل، انتخاب پلتفرم‌های امن و استفاده از ابزارهای حفظ حریم خصوصی بسیار اهمیت دارد.

▫️#تلگرام
تلگرام با ارائه قابلیت رمزنگاری سرتاسری در چت‌های مخفی و امکان ایجاد کانال‌های گسترده، یکی از محبوب‌ترین پلتفرم‌ها برای فعالان مدنی در کشورهای سرکوبگر، مانند ایران، به شمار می‌رود. این پلتفرم به کاربران اجازه می‌دهد تا بدون افشای هویتشان با دیگران در ارتباط باشند و پیام‌های خود را در جمع‌های بزرگ منتشر کنند.

▫️#سیگنال
سیگنال یکی از امن‌ترین پیام‌رسان‌ها است که از رمزنگاری سرتاسری برای پیام‌ها، تماس‌ها و فایل‌های به اشتراک گذاشته‌شده استفاده می‌کند. به‌دلیل #امنیت بالا و عدم ذخیره اطلاعات کاربران، سیگنال به یکی از محبوب‌ترین ابزارها در بین فعالان مدنی و خبرنگاران تبدیل شده است.

▫️#واتس‌اپ
واتس‌اپ نیز از رمزنگاری سرتاسری بهره می‌برد و به‌طور گسترده استفاده می‌شود. با این حال، به‌دلیل مالکیت آن توسط فیسبوک، که ممکن است به نهادهای دولتی پاسخگو باشد و احتمال اشتراک‌گذاری برخی #اطلاعات وجود دارد، توصیه می‌شود فعالان مدنی در شرایط حساس از پلتفرم‌های امن‌تری مانند سیگنال استفاده کنند.

▫️بسترهای غیرمتمرکز مثل #Mastodon
پلتفرم Mastodon یک شبکه اجتماعی غیرمتمرکز است که به کاربران امکان می‌دهد بدون #نظارت یا #سانسور دولتی فعالیت کنند. ساختار غیرمتمرکز آن به این معنی است که دولت‌ها نمی‌توانند به‌راحتی این پلتفرم را مسدود کنند و این باعث شده که به یک گزینه مناسب برای فعالان مدنی تبدیل شود.

▫️علاوه براین راهکارهایی وجود دارد که می‌تواند فعالیت کنشگران و فعالان مدنی را در #شبکه‌های_اجتماعی امن‌تر کند.

▫️ استفاده از VPN: بسیاری از حکومت‌های سرکوبگر دسترسی به اینترنت را محدود می‌کنند در چنین شرایطی استفاده از ابزارهایی مانند #VPN و شبکه Tor می‌تواند به فعالان کمک کند تا از این محدودیت‌ها عبور کنند. VPN به شما امکان می‌دهد تا آی‌پی خود را تغییر داده و هویت خود را پنهان کنید، اما باید از VPNهایی استفاده کنید که خود از امنیت بالایی برخوردار باشند و داده‌های شما را به‌طور مؤثر رمزنگاری کنند.

▫️استفاده از پلتفرم‌های دارای رمزنگاری سرتاسری: فعالان مدنی باید از پلتفرم‌هایی استفاده کنند که پیام‌ها را به‌صورت رمزنگاری‌شده ارسال می‌کنند تا در صورت رهگیری، اطلاعاتشان محافظت شود.

▫️استفاده از نام‌های مستعار و حساب‌های موقت: برای جلوگیری از شناسایی توسط حکومت‌ها، بهتر است از اسامی مستعار و حساب‌های موقت استفاده شود.

▫️بک‌آپ‌گیری ایمن از اطلاعات: برای جلوگیری از دسترسی نیروهای سرکوبگر به اطلاعات حساس، باید بک‌آپ‌هایی از داده‌های مهم تهیه و آن‌ها را به‌طور #ایمن ذخیره کرد.

▫️فعال‌سازی رمز دو مرحله‌ای: فعالان مدنی باید رمزهای حساب‌های کاربری خود را دو مرحله‌ای کنند. این کار به دلیل اضافه کردن یک لایه حفاظتی اضافی بسیار مهم است. حتی اگر رمز عبور شما به سرقت برود، باز هم نیاز به تایید هویت دوم خواهد بود که از دسترسی غیرمجاز به حساب‌های شما جلوگیری می‌کند.

منبع: کانال اصل۲۰

✅ خبرها و مسائل کارگری را در تارنمای داوطلب دنبال کنید.
@davtalaborg  -  اینستاگرام -  توییتر