سووشون با آهنگسازی خلاقانه #پورناظری، صدای پرسوز و مخملین #همایون_شجریان و ترانه بی‌تکلف #پوریا_سوری مرثیه‌ای است با وقار برای سوگوارانی چون همایون که همچنان در غم از دست دادن سیاوش خود یعنی #محمدرضا_شجریان شکوه دارد.

#سووشون در فرهنگ عامه به آئینی کهن در فرهنگ ایران بازمی‌گردد که تا امروز در نقاط مختلف ایران و حتی خارج از آن برگزار می‌شود. سووشون یا سوگ سیاوش، سوگواری چند هزار ساله‌ای است که امروزه با این نام از گذشتگان ما به ارث رسیده است. نکته بسیار زیبا در ترانه‌سرایی #پوریا_سوری اشاره به نام مستعار محمدرضا شجریان یعنی #سیاوش_بیدکانی دارد و همچنین ظرافت دیگر او تلمیح بسیار زیبا با جمله "جان پدر کجاستی" است که به حادثه تلخ حمله به دانشگاه کابل اشاره دارد.

ترانه به غایت سهل و ممتنع است، چراکه شنیدن آن به دلیل سادگی و لطافتش احساس هر شنونده‌ای را بر می‌انگیزاند. #پورناظری با آهنگسازی اتمسفریک و در عین حال ملودی پر سوزش به سهم خود در اثربخشی این مرثیه شریک بوده است. بیش از هر چیز، اما پیوند میان شعر و موسیقی و رابطه خواننده با آن، توجه مخاطب را به این موضوع جلب می‌کند. گویی شنونده با چنین پیش‌فرض‌های خودآگاه یا ناخودآگاهی با تمام وجودش اندوه نهفته در موسیقی را درک می‌کند.

بی شک، درگذشت #محمدرضا_شجریان ضایعه تاسف باری بود که درک و هضم آن برای شنوندگان و دوستداران وی بسیار سخت و غمناک است. در واقع سوگواری آیینی است طبیعی که کم و بیش در تمام فرهنگ‌ها وجود دارد. همانا مرثیه‌های بسیاری که زیر غباری از گذر زمان در حافظه‌ تاریخی ما جا خوش کرده‌اند.

چنین آثار عمیقی علاوه بر همدلی و همدردی، تلنگری است برای جامعه و در نوع خود می‌تواند مفید باشد. با این حساب نباید فراموش کرد که سوگ و مرثیه تمام ماجرا نیست، بلکه نقطه شروع حرکتی زیبا و مدبرانه، حداقل برای فرهنگ و هنر ایران است!

#سووشون
خواننده #همایون_شجریان
شعر #پوریا_سوری
آهنگ #تهمورس_پورناظری
#سهراب_پورناظری نوازنده کمانچه
#سحر_محمدی و #دنیا_کمالی همخوان

نوروز خوانی
آلبوم ایران من
#همایون_شجریان
#سهراب_پورناظری


بریز ای ابر در گوشم طنین ساز باران را
برآور از دل این خاک تیره سبزه ی باغِ بهاران را
زمستان آب شد از شرم نوروز
بهاران آمده امروز
نوروز نوروز نوروز

بریز ای ماهی کوچک تمام حجم دریا را
درون تُنگ فروردین
دلم موسیقی بی وقت میخواهد
دلم موسیقی بی وقت میخواهد
از آن آوازهای مانده در گوش صدف ها
تازه کن دل بیقراران را
تازه کن دل بیقراران را
بهاری کن هوای نوروز داران را
زمستان آب شد از شرم نوروز
بهاران آمده امروز
نوروز نوروز نوروز

با من امشب زیر باران گریه کن…
سر به زانوی خیابان گریه کن
مو به مو پیچ وخم هر کوچه را…
با خم موی پریشان گریه کن!
یا از اول دل به رویایی نبند ...
یا بر این رویای ویران گریه کن!
عشق سلطان است و باقی بنده‌ایم
زیر تیغش پایکوبان گریه کن!
درد را باران نمی‌شوید ولی…
زیر باران زیر باران گریه کن…
#گریه_کن

📜 شعر: #اهورا_ایمان
🎼 آهنگساز: #فردین_خلعتبری
🎙 آواز: #همایون_شجریان

#موزیک_خوب_گوش_کنیم

نوروز خوانی
آلبوم ایران من
#همایون_شجریان
#سهراب_پورناظری


بریز ای ابر در گوشم طنین ساز باران را
برآور از دل این خاک تیره سبزه ی باغِ بهاران را
زمستان آب شد از شرم نوروز
بهاران آمده امروز
نوروز نوروز نوروز

بریز ای ماهی کوچک تمام حجم دریا را
درون تُنگ فروردین
دلم موسیقی بی وقت میخواهد
دلم موسیقی بی وقت میخواهد
از آن آوازهای مانده در گوش صدف ها
تازه کن دل بیقراران را
تازه کن دل بیقراران را
بهاری کن هوای نوروز داران را
زمستان آب شد از شرم نوروز
بهاران آمده امروز
نوروز نوروز نوروز

نـامِ هـمـایـون و هـمـایـون نـظـر
فـال همـایـون و هــمـایـون اثــر
چـون رگـه‌ای بــر رخ فـیروزه‌ای
ریشه‌ی همایون و همایون شجر

۳۱_ اردیبهشت، فرخنده زادروز شباهنگ آسمان هنر ایران، "استاد همایون شجریان" است!

‌اهل موسیقی به اتفاق بر این نکته باور دارند که #همایون_شجریان در تکنیکِ آوازخوانی سرآمد است. تسلط او در خواندنِ هر گامی تقریبا در موسیقی ایران بی‌مانند است. تحریرهای متنوع، تکنیک بالا، تسط بر ملودی و ریتم و البته داشتنِ نفس طولانی از مهمترین ویژگی‌های آوازخوانی همایون شجریان است.

وقتی #همایون_شجریان آلبوم #شوق_نامه را زیرنظر #محمدرضادرویشی منتشر کرد، پدرش در توصیف توانایی‌های همایون شجریان گفته بود که «من نمی‌دانم همایون این همه نَفَس را از کجا آورده است.»

همیشه شنیده شده که همایون شجریان زیاد به کوهستان می‌رود و آنجا به تمرین آواز می‌پردازد. شاید همین مسئله و تمرین در دامان کوهستان یکی از دلایل این توانمندی است.

به احترام او که #همایون_شجریان است و نه فرزند #محمدرضاشجریان
درود بر تو ژنِ خوبِ خوش‌صدایِ باشخصیتِ ما
عمرت دراز باد.

#چکاهنگ 💚

‍ آب،نان،آواز

کمترین تحریری از یک آرزو این است
آدمی را آب و نانی باید و آنگاه آوازی...
در قناری ها نگه کن، در قفس، تا نیک دریابی
کز چه در آن تنگناشان باز، شادی های شیرین است.
کمترین تصویری از یک زندگانی،
آب،
نان،
آواز،
ور فزون تر خواهی از آن، گاهگه پرواز
ور فزون تر خواهی از آن، شادی آغاز
ور فزون تر، باز هم خواهی، بگویم باز...
آنچنان بر ما به نان و آب، اینجا تنگ سالی شد
که کسی در فکر آوازی نخواهد بود
وقتی آوازی نباشد،
شوق پروازی نخواهد بود...

#آب_نان_آواز
#همایون_شجریان
#آهنگساز_علی_قمصری
شاعر #محمد_رضا_شفیعی_کدکنی

«دریای پارس (خلیج فارس )

آواز: #همایون_شجریان
موسیقی: #علی_قمصری
شعر: #حسین_فرهنگ‌مهر


غرشِ خیزابهای نیلگون دریای پارس
بازتابی هست از نامِ غرور افزایِ پارس
تا به یاد آرد شکوهِ روزگارِ باستان
کی خلیج پارس از بیگانگان گیرد نشان

همنوا خیزابها خوانند با آهنگ این سرود
باد بر هر چه نشان از پارس دارد پس درود
همنوا خیزابها خوانند با آهنگ این سرود باد بر هر چه نشان از پارس دارد پس درود
همنوا و هم سرا خیزابهایِ پر خروش میزنند ایرانیان را سر به سر بانگِ بهوش

یک زبان و یک دل و هم بسته و هم داستان مرزها را با خردورزی زدایید از میان
پاک باید تا کنید آثارِ ننگین نامه ها
کرد آنچه پاره پاره میهن و از هم جدا جدا

سر به سر باشید مانند دماوند استوار
هم دل و هم آرمان و ایران زمین را پاسدار

هرآن‌کس که پوشید راز از پزشک
ز مژگان فرو ریخت خونین سرشک

ز دانندگان گر بپوشیم راز
شود کارِ آسان برِ ما دراز

همهْ آرزو تندرستی بود
چو از درد روزی به سستی بود

امیدِ سپاه و سپهبد به توست
که روشنْ‌روان باشی و تندرست
#فردوسی

چندان که گفتم غم با طبیبان...
#همایون_شجریان
#حسین_علیزاده


نخستین روز شهریورماه، آذین شده است به نام #پورسینا و #پزشک

این روز و هرروز بر  تمامی #پزشکان خصوصا عزیزان همنورد تبریک و تهنیت عرض میکنیم

دیدار #شمس و #مولانا
#همایون_شجریان
#محمد_معتمدی

شکر ایزد را که دیدم روی تو
یافتم ناگه رهی من سوی تو.....

‍ برای #مولانا آفتاب که از روزن می تافت عین #شمس بود و هوایی که در سینه اش شادی و نشاط می آفرید نَفَس #شمس بود.
در و دیوار خانه #شمس بود، کائنات عالم #شمس بود، ماورای کائنات #شمس بود، عشقی هم که ذکر "الله" در قلب وی القا می کرد #شمس بود. این پندار وسوسه یی یا توهمی بود که او را ترک نمی کرد و همواره مثل یک مکاشفه در خاطر #مولانا رسوخ داشت.
این مکاشفه به اندیشه ای ثابت تبدیل می شد، به نوری که از روزن می تافت تبدیل می شد، به کبود آسمان که به آفاق دنیای غیب و دنیای ارواح و ملائک گشوده می گشت تبدیل می شد، و به عروج روحانی که #شمس در هر لحظه بارها وی را پله پله تا افقهای بی پایان آن را می کشید تبدیل می شد. در همه این احوال مولانا #شمس را مرشد خویش، معشوق خویش و خدای خویش می یافت.

#عبدالحسین_زرین_کوب
#پله_پله_تا_ملاقات_خدا
دربارهٔ زندگی، اندیشه و سلوک #مولانا