#شهید_محمد_آژند

بسم رب الشهدا و الصدیقین

هر که می خواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند. گرچه خواندن داستان را چه سود اگر دل، کربلایی نباشد ... (سید شهیدان اهل قلم)

روایت راز تصویر شهید اتاق حضرت آقا را به خاطر دارید؟ به راستی راز آن تصویر چه بود؟!
به قول شهید سید مرتضی آوینی:
«می گویند در عالم رازی است که جز به بهای خون فاش نمی شود.»

آن زمان که به جای پیکر برادر، تصویر لحظه شهادتش را نشانم دادند ...

گویی این لحظه در دست تقدیر تاریخ نهفته بود تا لحظه شهادت برادرم فرا رسد ...

گویی تاریخ با ثبت این تصویر بار دیگر تکرار شده بود،

آن هم با تمام جزئیات ...

لباس بادگیرش، همانی بود که در تصویر اتاق رهبرم بود ...
کلاه بافتنی هم،
تفنگ و خشاب هم،
معصومیت و مظلومیت هم،
و حتی آرامش لحظه شهادت نیز هم ...
چه آرامشی بهتر از آن زمان که به دیدار محبوب می روی؟
و چه مامنی امن تر از آن که سر بر دامن مادر سادات داشته باشی؟

به راستی راز تصویر شهید اتاق حضرت آقا چه بود؟!
آیا سربندی بود که به لوله تفنگ خود بسته بود و بدون شلیک گلوله ای، بی دفاع شهید شده بود؟!

هر چه بود محمد اما، تا آخرین خشابش جنگیده بود ...
می پندارم که برادرم محمد (آژند) در آن لحظات محاصره و درگیری،
از حضرت زهرای اطهر مدد جسته بود و همچون کفیل زینب سلام الله علیها – حضرت عباس علیه السلام – با خود اینچنین زمزمه کرده بود که :
و الله ان قطعتموا یمینی انی احامی ابداً عن دینی ...

یقین دارم که غیرت عباسی برادرم او را اینگونه تا آخرین قطره حیاتش بر پای عهد عاشورایی اش استوار نگه داشته ...

آخر هنگامه ی رفتن، پدرم او را به دستان پر توان علمدار کربلا «حضرت ابوالفضل» بخشیده بود ...
و بخشش پدرم به عملدار کربلا اینگونه رقم خورد که نام محمد، در خیل مدافعان گردان عباس علیه السلام گنجانده شود ...

دایره محاصره تنگ تر می شود، خشاب ها یک به یک خالی می شوند و محمد یک به یک مزد دلدادگی هایش را می گیرد!
مزد مرثیه سرایی اش برای حضرت زهرا تیری می شود که پهلوی چپش را می درد ...
و مزد ذکر مصیبت های حضرت زینب سلام الله علیها نیز تیری می شود که قبل از تعویض آخرین خشاب بر پیشانی نازنیش فرود می آید ...

به راستی اگر دل کربلایی نباشد خواندن داستان کربلا را چه سود؟!
«و اسئله ان یبلغنی المقام المحمود لکم عندالله» را بی درد به کسی نمی دهند!
باید دلت کربلایی باشد ...
تا به بلای کربلا آزموده نشوی رسیدن به چنین مقام محمودی میسر نیست ...

این هر دو شهید به بهای ریختن خون خویش در پای محبوب به مقام محمود رسیدند ...
هر دو به تاسی از ارباب بی کفن خود،
پیکر مطهرشان را میهمان انوار طلایی آفتاب کردند و بی کفن و بی مزار بر زمینی تفتیده ماندن را بر بازگشت به دامان پدر و مادر برگزیدند ...

شاید تمام اینها راز تصویر شهید اتاق رهبرم باشد ...
و شاید تمام اینها و ناگفته های دیگری از شهادت برادرم محمد (آژند)، راز داستان شهادتش باشد که از بین دوازده شهید فدا شده در عملیات 21 دی، تنها عکس برادرم در تاریخ ثبت می شود ...

با خود می اندیشم آن زمان که حضرت آقا معصومیت و آرامش چهره برادرم محمد در هنگامه شهادت
و خون جاری بر صورتش که از محل اصابت تیر بر سر مبارکش سرازیر شده را ببیند آیا می گوید : «چهره این شهید چقدر معصوم و زیباست ... الله اکبر ...»
می اندیشم اگر رازهای شهادت برادرم محمد را برای رهبرم بازگو کنند چه خواهد فرمود؟

آیا آن روز نیز خواهد رسید که رهبر مسلمین عالم، تصویر لحظه عروج ملکوتی برادرم محمد را در اطاقش بگذارد و آن را دوست بدارد؟

ای شقایق های آتش گرفته!
دل خونین ما شقایقی است که داغ شهادت شما را بر خود دارد،
آیا آن روز نیز خواهد رسید که بلبلی دیگر در وصف ما سرود شهادت بسراید؟

(هنوز ناگفته های بسیاری از شهادت و دلاوری های برادرم باقی مانده که ان شاء الله اگر عمری باقی باشد روایتگر آنها خواهم بود.

شهدا! بر ما فاتحه ای بخوانید که شما زنده اید و ما مرده ...)
به نقل از برادر بزرگوار شهید
#ادامه_دارد ...

@Alamdarkomeil

یکی مثل بقیه بود
موهایی بور و سنی حدود ۱۸ سال
پدرش #مسلمان بود از تاجرهای #مراکش
و مادرش، #فرانسوی و اهل دین #مسیح.
" ژوان" دنبال هدایت بود.
در سفری با پدرش به مراکش رفت و مسلمان شد.
محال بود زیر بار حرفی برود که برای خودش، مستدل نباشد و محال بود حقی را بیاید و با اخلاص از آن دفاع نکند.
در نماز جمعه اهل سنت پاریس، سخنرانی های #حضرت_امام را که به فرانسه ترجمه ترجمه شده بود
پخش میکردند.
یکی از آنهارا گرفت و گوشه ای خلوتی پیدا کرد برای خواندن.
خیلی خوشش آمد و خواست که
باز هم برای او ازین سخنرانیها بیاوردند.

بعد مدتی رفت و آمد "ژوان کورسل"
با دانشجوهای #ایرانی داخل پاریس بیشتر آشنا شد .
غروب شب جمعه ای بود، یکی از دوستانش مسعود لباس پوشید که برود کانون برای مراسم ژوان پرسید:
-کجا میروی
گفت: #دعای_کمیل.
ژوان پرسید: دعای کمیل چیه مارو هم اجازه میدین بیایم؟
-بفرمایین!!
#قسمت_اول
#ادامه_دارد...
👉 @Alamdarkomeil 👈

چون پدرش مراکشی بود، عربی را خوب میدانست.
با "مسعود" رفت و آخر مجلس نشست.
آن شب " ژوان" توسل خوبی پیدا کرد.
این را همه بچه ها میگفتند.
هفته ی آینده آمد با لباس مرتب و عطر
زده گفت:
-بریم دعای #کمیل.
گفتند: -حالا که دعای کمیل نمیروند.

تا شب خیلی بیتاب بود.یک روز بچه های کانون، دیدند که ژوان نماز میخواند
اما دستهایش را روی هم نگزاشته،
هفته ی بعد دیدند که بر مهر سجده میکند.
"مسعود" #شیعه شدن او را جشن گرفت.
وقتی از او پرسیدند کی تورا شیعه کرد؟
جواب داد: -دعای کمیل #علی (ع).

گفت: میخوام اسمم رو بزارم علی
مسعود گفت: نه بزار شیعه بودنت یه راز باشه بین خودت و خدا با امیرالمومنین (ع).
گفت: پس چی؟
_هر چی دوست داری
_کمال..
چه اسم زیبایی برای خودش انتخاب کرد
مسیحی بود، شد مسلمان اهل سنت و بعد شیعه در حالی که هنوز ۱۷ بهار از عمرش نگزشته بود.

مادرش خیلی ناراحت بود میگفت:-شما بچه ی منو منحرف میکنید.
بچه ها گفتند : چند وقتی مادرتو بیار کانون و بلاخره آورد وقتی دید بچه ها اهل
فساد و انحراف نیستن خیالش راحت شد.
کتابخانه کانون بسیار غنی بود، کمال هم
کتاب میخواند مخصوصا کتابهای #شهید مطهری.
خیلی سوال میکرد بسیار تیز هوش بود
و زود جواب را میگرفت.

یک روز گفت :
_مسعود میخوام برم #ایران طلبه بشم ..
#قسمت_دوم
#ادامه_دارد...
👉 @Alamdarkomeil 👈

مسعود گفت : _ برو پی کارت تو اصلا نمیتونی توی غربت زندگی کنی برو درستو بخون.
اون زمان دبیرستانی بود.
رفت و بعد از مدتی آمد و گفت :
_ کارم برای #ایران درست شد، رفتم با بچه ها صحبت کردم بنا شده برم #عراق،
از راه #کردستان هم قاچاقی برم قم.

با برادرهای مبارز عراقی رفاقت داشت.
مسعود گفت : توکه فارسی بلد نیستی با قیافه بوری هم که داری معلوم میشه ایرانی نیستی.
خیلی اصرار داشت و بلاخره با سفارت صحزت کردند و آنها هم با قم و در مدرسه ی حجتیه پذیرش شد.
سال ۶۲_۶۳بود.
ظرف پنج ماه به راحتی فارسی صحبت کرد.
اجازه نمیداد یک دقیقه از وقتش ظایع شود.
به دوستانش میگفت : معنایی نداره آدم روی نظم نخوابه و بیدار نشه.
خیلی راحت میگفت من کار دارم شما نشستید با من حرف بزنید من باید مطالعه کنم.
کتاب "چهل حدیث" و "مساله ی #حجاب" را به زبان فرانسوی ترجمه کرد.
همیشه دوست داشت یه نامی از #امیر_المومنین (ع) روی آن باقی بماند.
میگفت : _به من بگید "#ابوحیدر" این رمزیست میان منو و علی (ع).
یک روز از مدرسه ی حجتیه تماس گرفتند که آقا پایش را در یک کفش کرده که من زن میخوام، هر چه گفتیم حالا بزار چند سال از درست بگزره قبول نمیکند.
مسعود گفت : حالا چه زنی نیخوای؟
گفت : نمیدونم #طلبه باشه،سیده باشه،پدرش روحانی باشه.
مسعود گفت: این زنی که تو میخوای خدا توی بهشت نصیبت میکنه.
هر چقدر توجیهش کردند فایده نداشت.
#قسمت_سوم🌸
#ادامه_دارد..
👉 @Alamdarkomeil 👈

#خود_سازی به سبک شهید سید مجتبی #علمدار :
برنامه ریخته بود برای خود سازی
#ده قانون داشت
قانون #اول :
بارالها! اعتراف میکنم که قرآن را نشناختم و به قرآن عمل نکردم.
حداقل باید روزی ده آیه قرآن بخوانم.
اگر روزی کوتاهی کردم و به هر دلیلی
نتوانستم این ده آیه را بخوانم،روز بعد باید حتما یک جزء کامل بخوانم.
(تاریخ اجرا ۴ مرداد ۶۹)


قانون #دوم :
پروردگارا!اعتراف میکنم که نماز را بی معنی خواندم و حواسم جای دیگری
بود.
در نتیجه دچار شک در نماز شدم.
حداقل باید روزی دو رکعت نماز قضا بخوانم.
اگر روزی به هر دلیلی نتوانستم این دو رکعت نماز را بخوانم،روز بعد باید
قضای ۲۴ ساعت،۱۷ رکعت بخوانم.
(تاریخ اجرا: ۱۱ مرداد ۶۹)

#ادامه_دارد...

👉 @Alamdarkomeil 👈

#دلنوشته :

سلام بنده حسنا رفیعی سادات هستم ۲۲ ساله ساکن استان کرمان_داستان و اتفاقهایی که میخوام بگم معجزه های شهدا بخصوص شهید گمنام شهید ابراهیم هادی است_آبان ماه ۹۷ بود اصلا آروم و قرار نداشتم دلم آشوب بود فقط میخواستم روز تا شب گریه کنم و فریاد بزنم شاید این دل آشوبی و بی قراری هام تموم شه_طرف صبح بود که رفتم توی برنامه روبیکا همینجوری داشتم سرک میکشیدم توی کانالهای شهدا سپاه بخصوص شلمچه_توی بیشتر پیجها عکس شهید ابراهیم هادی بود برام تعجب بود که این شهید کیه که اینقدر عکسش همه جا هست و چهره ی نورانی داره_توی بعضی پیجها هم میدیدم دوتا جلد کتاب شهید ابراهیم هادی را که بعضی ها خوندن و راضی بودن و حاجت گرفتن ولی هیچ تحقیقی از شهید ابراهیم هادی نکردم_بعد چند روز بعد رفتم توی پیج روبیکا عکسهای شلمچه رو دیدم دلم شکست روی عکس مسجد شلمچه کامنت گذاشتم: نوشتم یعنی میشه منم یکروزی برم شلمچه شهدا دعوتم کنن و..._ هروز کارم این بود میرفتم تو کانالهای شهدا شلمچه کامنت میذاشتم و طرف صاحب پیجها هم میگفتن ان شاء الله که شهدا دعوتت میکن و..._آذر ماه شد که بابام برای ماموریتی رفتن شلمچه ، بابت راهیانور استان کرمان از طرف مدرسه دخترانه _ خیلی به بابام التماس میکردم که پارتیم بشه منو هم همراهش ببره شلمچه ولی نشد و قسمت نبود_{من دوران دبیرستان که بچهارو میبردن شلمچه خانواده اجازه ندادن من برم}_ بابام آذر رفتن سمت شلمچه_منم همش خونه بیکار درسم تموم شده بود همش خونه بودم_بعد یکروز تصمیم گرفتم کتابهای شهید ابراهیم هادی رو از دیجی کالا تهیه کنم و سفارش هم دادم ولی وقتی به بابا گفتم گفت سفارش رو کنسل کن من از شلمچه دو جلدکتاب شهید ابراهیم هادی رو برات میگیرم...
#ادامه_دارد...
#قسمت_اول
@alamdarkomeil

#دلنوشته :
منم کنسل کردم_شب بود توی حال و هوای خودم بودم توی برنامه روبیکا عکس شهید ابراهیم هادی رو دیدم و بهش گفتم من دوست دارم داستانهاتو بخونم و شاید تو کاری کردی این بی قراری هام تموم شه و اگر داستانهاتو خوندم و دلم لرزید تورو دوست شهیدم انتخاب میکنم_{هر کسی باید برای خودش یک دوست شهید انتخاب کنه}_ بابام از شلمچه برگشت و دوتا جلد کتاب شهید رو بهم داد و همون موقع شروع کردم اول به فاتحه خوندن برای شهید و بعد بهش گفتم که وقتی کتابتو تموم کردم باید باید بخوابم بیای_بسم الله گفتم خوندم هرچقدر میخوندم سیر خوندن نمیشدم_هرصفحه که میخوندم گریه روی گریه _دلم سبک شد_فکر میکردم کسی کنارمه مواظبمه_کتاب شهید ابراهیم هادی تموم شد_دلم آروم گرفت راحت شدم فهمیدم دوست خوبی پیدا کردم_ هنوز آذر ماه بود_ ۱۵ آذر تولدم بود تصمیم گرفتم برم مزار شهدای کرمان که کنار مسجد صاحب الزمان کرمان هست اونجا جشن تولدم رو بگیرم_رفتم شیرینی گرفتم به بیشتریا شیرینی پذیرایی کردم و به هرکسی میگفتم تولدمه بفرمائید شیرینی خیلی خوشحال میشدن و کلی برام آرزوهای خوبی میکردن * همون روز عکس بزرگ شهید ابراهیم هادی رو تهیه کردم و گذاشتم بالا سر تختم_ روز تاشب میگذشت ولی خبری از خواب شهید ابراهیم هادی نبود_دو سه روز به شهید ابراهیم هادی نگفتم بیا بخوابم گفتم شاید نگمش شاید خودش امد بخوابم_ بعد از چند روز که گذشت شب خواب شهید ابراهیم هادی رو دیدم که کنارمه کنار پله های خونمون "کلاه بافتنی داشت و شلوار کردی و پیراهن بافتنی و ریش بلند و به عادت همیشگی سر به زیر بود داشت باهام حرف میزد ولی سرش پایین بود توی همین حالتش رو کرد به من یک تیکه طلا بهم داد (فکر کنم گوشواره یا دستبند بود)خودش گذاشت کف دستم و من هم دستمو بستم و شهید ابراهیم هادی رفت کنار پله نشست_صبح که شد خوابمو به خانوادم گفتم کلی خوشحال شدم و هی تو فکر شهید ابراهیم هادی بودم _ یکروز بهش گفتم خیلی دوست دارم بیام کانال کمیل ولی من بی عرضه که لیاقت کانال کمیل و شلمچه رو ندارم_ همون روز دوباره رفتم برنامه روبیکا توی پیج کانال کمیل دیدم یک پسری توی کلیپ داره میگه چندین ساله که پیگیرم بیام کانال کمیل ولی جور نمیشد ولی اینبار امدم کانال کمیل و..._دلم خیلییییی شکست کامنت گذاشتم و گفتم خوشبحالت که رفتی ان شاء الله قسمت من هم بشه_بهمن ماه شد رفتیم رفسنجان خونه عمم اونجا عکس شهید ابراهیم هادی رو دیدم که خیلی خوشحال شدم همینجوری خیره شدم به عکس شهید_شب خواب دیدم توی اتاقمم روبرو عکس شهید ابراهیم هادی داشتم بهش میگفتم شهید ابراهیم هادی ان شاء الله که ....... همین که گفتم شهید ابراهیم هادی از خواب پریدم بیدار شدم و حرفم نصفه ماند_صبح که شد به بابام خوابمو تعریف کردم خیلی ناراحت بودم چرا از خواب پریدم_گذشت و گذشت من موندمو با شهدا و خدا و امامان _آخر های بهمن ماه ۹۷ بود دقیقا روزش هم یادمه_(فکر میکنم همین دیروز بود)_بد جور دلم هوای کربلا رو کرده بود امام حسین رو قسم میدادم که منو دعوت کنه برم کربلا_ به خواهرم گفتم من دلم هوای کربلا رو کرده گفت خب ۲۵ اسفند دارن میبرن کاراتو بکن با کاروانیها برو من گفتم کسیو
#قسمت_دوم...
#ادامه_دارد
@Alamdarkomeil