:چرا همیشه می‌گوییم✳️
«ما ایرانی‌ها...»؟»
🔻در لحظه‌های بحران، ناراحتی یا شکایت، یک عبارت پرتکرار از دهان خیلی از ما بیرون می‌آید:
«ما ایرانی‌ها فلانیم... ما ایرانی‌ها بهمانیم...»
ولی این عبارت ساده، فقط یک گلایه‌ی فرهنگی نیست — یک نشانه‌ی ریشه‌دار از الگوهای ذهنی ماست. اما چرا؟

مغز ما دنبال مقصر می‌گردد 🧠
در هر وضعیت بحرانی، مغز انسان به‌صورت طبیعی به دنبال دلیل می‌گردد. دلیل داشتن یعنی "کنترل داشتن". چون وقتی بفهمیم چرا یک اتفاق افتاده، احساس می‌کنیم شاید بتوانیم دفعه بعد جلویش را بگیریم.
حتی در کودکی هم این مکانیزم را تمرین می‌کنیم:
وقتی بچه زمین می‌خورد، بزرگ‌ترها بلافاصله می‌گویند:
«آخ! تقصیر زمین بود!» یا «دیدی گفتم مواظب باش؟!»
ما به جای آموزش تحلیل شرایط یا درک پیامدها، از همان ابتدا سرزنش را یاد می‌گیریم — یا خودمان را، یا دیگری را

👥👥 وقتی دلیل شخصی نمی‌یابیم، می‌رویم سراغ جمع
در بزرگسالی، وقتی از یک موقعیت راضی نیستیم ولی دلیل مشخص یا جرأت ابراز دلیل واقعی را نداریم، به یک الگوی عمومی پناه می‌بریم:
«ما ایرانی‌ها فلانیم...»
نه آن‌قدر خطرناک است که کسی با ما بحث کند،
و نه آن‌قدر بی‌دلیل که از نظرمان غیرمنطقی برسد.

ولی آیا این فقط خاص ماست؟ 🤔
نه. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، مردم در لحظه‌ی شکایت اجتماعی، نوعی خودسرزنشی گروهی دارند:
• در هند: «ما هندی‌ها همیشه فقط حرف می‌زنیم...»
• در مصر: «ما عرب‌ها فقط دنبال احساساتیم...»
• در ترکیه: «ما ترک‌ها همیشه دو دسته می‌شیم...»
این نشان می‌دهد که در هر جامعه‌ای که از تغییر بزرگ ناامید شده، مردم به‌جای بروز خشم یا تحلیل واقعی، سراغ "ناراحتی از خود" می‌روند. یک نوع درون‌ریزی سیاسی و فرهنگی.

راه حل چیه؟ 🟢
1 یاد بگیریم دیدمان را گسترش بدهیم
وقتی فقط یک زاویه می‌بینیم، به سرعت سرزنش می‌کنیم. با دیدن لایه‌های مختلف، مقصرها گم می‌شوند، و مسئله تبدیل به تحلیل می‌شود، نه شکایت.
2 خودمان را از جمع جدا نکنیم
وقتی می‌گوییم «ما ایرانی‌ها...»، در واقع داریم خودمان را هم می‌زنیم. این حس #شرم، جلوی حرکت ما را می‌گیرد. بهتر است بگوییم:
«در فرهنگ ما، این ضعف وجود دارد، ولی می‌شود اصلاحش کرد.»
3 شجاعانه ولی با مهربانی نقد کنیم
نقد بدون تحقیر، می‌تواند آگاهی بسازد. تحقیر، فقط فرار از ناراحتی است.

جمع‌بندی: ✅
عبارت «ما ایرانی‌ها...» در لحظه‌ی خشم، ابزاری است برای کنترل روانی شرایط.
اما اگر یاد بگیریم این جمله را از سر آگاهی و نه خشم بگوییم، می‌توانیم به مرور از این الگوی خودتخریبی عبور کنیم.
و به جای سرزنش دائم خود، به درمان فرهنگی برسیم.

پاینده ایران
منصور

:چرا همیشه می‌گوییم✳️
«ما ایرانی‌ها...»؟»

@OfficialMansour

#هشدار
آگاهی، اتحاد، عبور

🔴 حضور سایبری جمهوری اسلامی چند برابر شده
در چند روز اخیر، نتایج رأی‌گیری‌ها، بخش نظرات خبرگزاری‌ها و واکنش‌ها در فضای مجازی نشان می‌دهد که حجم حضور سازمان‌یافته‌ی نیروهای سایبری رژیم به‌طور چشمگیری افزایش یافته.
💻 در چند نظرسنجی که انجام دادیم، متوجه شدیم آمارها به‌طرز غیرعادی به نفع جمهوری اسلامی برگشته—در حالی که رفتار و نظر عمومی تغییر خاصی نداشته.
📌 پیام واضح است:
یک تیم هماهنگ پشت مانیتورها نشسته‌اند تا واقعیت را وارونه جلوه دهند:
کامنت می‌نویسند، رأی می‌دهند، لایک و دیسلایک می‌زنند…
تا «تصویری جعلی از افکار عمومی» بسازند.
⚠️ حالا بیش از هر زمان دیگری باید:
✅ با دقت خبررسانی کنیم
✅ فریب سناریوهای جنگ روانی را نخوریم
✅ به اتحاد، تحلیل و شفافیت متعهد بمانیم
🟢 ما در این جنگ رسانه‌ای تنها نیستیم—فقط باید آگاه‌تر باشیم.

🔥 پشت این آرامش، آماده‌باشی خطرناک در جریان است
پس از جنگ ۱۲روزهٔ ایران و اسرائیل، آنچه به‌ظاهر صلحی شکننده است، در واقع یک آتش‌بس تاکتیکی همراه با تحرکات نظامی گسترده در پشت صحنه است:
🔻 ایران:
طبق گزارش مؤسسه ISW، محموله‌های سوخت موشکی از چین به بندرعباس رسیده و ظرفیت تولید تا ۸۰۰ موشک جدید در حال شکل‌گیری است.
🔻 اسرائیل:
بر اساس منابعی چون WSJ و AP News، ارتقاء گنبد آهنین (Iron Dome) و توسعهٔ فناوری لیزری Iron Beam با هدف مقابله با تهدیدات موشکی ایران در دستور کار قرار گرفته است.
🔻 آمریکا:
طبق گزارش Associated Press، در عملیات "Midnight Hammer"، سه تأسیسات هسته‌ای ایران مورد هدف قرار گرفته‌اند و هشدار داده شده که ادامهٔ حملات محتمل است.
📍 نشانه‌ها می‌گویند:
• ایران در حال بازسازی زیرساخت موشکی است
• اسرائیل دفاع خود را تقویت می‌کند
• آمریکا حضور فعال نظامی و سیاسی خود را حفظ کرده
این "آرامش"، موقتی نیست — این «آماده‌باش» برای مرحله‌ی بعدی بحران است.

✅ وظیفه‌ی ما چیست؟
1 اطلاع‌رسانی دقیق و مستند
2 افشای فعالیت‌های سایبری فریبنده
3 تقویت سواد رسانه‌ای و شبکه‌سازی مردمی
4 اجرای کمپین عمومی بلاک‌لیست برای صفحات وابسته به رژیم
5 تحلیل‌محوری به‌جای احساس‌گرایی؛ آگاهی به‌جای شعار

🟢 تو دل تاریکی، صدایی هست که خاموش نمی‌شه
✍️ شاهزاده رضا پهلوی؛ نمایندهٔ اتحاد ملی دوران گذار
در این فضای پرتنش، ایران بیش از هر زمان به چهره‌ای مستقل، صادق و متعهد نیاز دارد—نه جاه‌طلب، نه قدرت‌طلب.
شاهزاده رضا پهلوی، با بیش از ۴۵ سال تجربه، صراحت، صداقت و پایبندی به اصل دموکراسی، آمده تا پل میان «دیروز زخمی» و «فردای آزاد» باشد—نه برای حکومت، بلکه برای عبور مردم ایران به سوی نظامی آزاد و مردمی.
و من، به‌عنوان یک ایرانی، به این مسیر افتخار می‌کنم.

🟢 جمع‌بندی نهایی:
ما در یک جنگ ترکیبی هستیم:
– بخشی از آن نظامی و امنیتی است
– بخشی رسانه‌ای و سایبری
– بخشی تبلیغاتی و روانی

ایرانیان شایستهٔ فردایی روشن‌تر، آزادتر و بزرگ‌ترند.
در این مسیر، ایران تنها نیست — فقط باید متحد بمانیم.
✊ زنده‌باد #شاهزاده_رضا_پهلوی
پاینده‌باد ایران

#نه_به_جمهوری_اسلامی
#جنگ_ترکیبی
#جنگ_سایبری
#وحدت_ملی

✍️ از ایمان تا آزادی
من سال‌ها با باورهای مذهبی بزرگ شدم؛
دعا، ایمان، و اعمال دینی بخشی از ذهن، قلب و آرامش من بودن.
اما زندگی، مهاجرت، عشق، تجربه‌های انسانی عمیق و روبه‌رو شدن با فرهنگ‌های مختلف، زاویه‌های جدیدی از معنا، اخلاق، و حتی مفهوم «خدا» رو به من نشون داد.
نگاهم به دین، از حالت سنتی و دستوری، به نگاهی انسانی‌تر، بازتر، و شخصی‌تر تبدیل شد.
اما همه این مسیر رو طی نکردن.
خیلی‌ها ممکنه هنوز در مرحله‌ای باشن که مذهب براشون تنها پناهگاه روحی و معنوی باشه — و این کاملاً قابل درکه.
هرکس مسیر خودش رو داره.
اما مشکل از جایی شروع می‌شه که برخی چهره‌های عمومی، به‌خصوص هنرمندان یا افراد دارای تریبون، از همون باورهایی استفاده می‌کنن که حکومت جمهوری اسلامی سال‌هاست باهاش مردم رو سرکوب کرده — و این کار رو با نیت خوب انجام می‌دن، بی‌آنکه بدونن دارن همان ابزار سرکوب رو بازتولید می‌کنن.
📌 یک مثال ساده:
هنرمندی که از درد مردم می‌گه، ولی بلافاصله اون درد رو با عباراتی مثل
«این روزها، همه‌مون مثل یاران امام حسین تو کربلا آزمون می‌شیم»
«صبر حضرت زینب رو داشته باشید، خدا خودش انتقام ظالمان رو می‌گیره»
«ما ملت عاشورایی هستیم‌‌»—
بدون اینکه بدونه این‌ها دقیقاً همون واژگانی هستن که رژیم ازش برای تسلیم‌سازی مردم استفاده می‌کنه.
نیتش ممکنه خیر باشه، ولی نتیجه‌اش مثل دوستی خاله‌خرسه‌ست:
نه تنها کمک نمی‌کنه، بلکه حس ناتوانی و سرسپردگی رو تقویت می‌کنه — و مردم رو از قدرت درونی‌شون دور می‌کنه.

🔍 چرا این موضوع مهمه؟
چون اون بخش از جامعه که هنوز در حال رشد فکریه، به این چهره‌ها اعتماد داره.
اگر اون‌ها ناآگاهانه از زبان ایدئولوژی حکومت استفاده کنن، ناخواسته ذهن جامعه رو به عقب می‌برن.

✨ دعوت به مسئولیت
ما اینجا درباره باور شخصی یا رابطه‌ فرد با خدا حرف نمی‌زنیم.
هیچ‌کس نمی‌تونه ایمان یا معنویت کسی رو قضاوت کنه.
اما اگر امروز شما تریبون دارید — اگر هنرمند، فعال فرهنگی یا چهره‌ی عمومی هستید —
باید آگاه باشید از چه واژگانی استفاده می‌کنید.
چون ممکنه در ظاهر، دلسوزی کنید، ولی در واقع، دارید به بقای همون نظامی کمک می‌کنید که مردم ازش رنج می‌برن.

🟢 جمع‌بندی
این متن دعوت‌نامه‌ای نیست به بی‌باوری یا رد ایمان.
بلکه یک هشدار دوستانه‌ست:
اگر تریبون دارید، لطفاً عمیق‌تر فکر کنید.
ببینید آیا دلداری‌هاتون، اصطلاحات مذهبی‌تون، یا رویکردتون
ممکنه ناخواسته صدای همان سیستمی باشه که ما داریم ازش عبور می‌کنیم؟
بلوغ اجتماعی یعنی درک کنیم نیت خوب کافی نیست.
ما امروز بیش از هر زمان به صداقت در مواجهه با خود،
و شجاعت در جدا کردن ایمان از ابزار سلطه نیاز داریم.

🔚 و در پایان...
از همه‌ی هم‌میهنانم خواهش می‌کنم:
اگر هنرمندان یا چهره‌هایی رو می‌شناسید که با نیت خیر، اما ناآگاهانه در حال بازتولید ایدئولوژی مذهبی حکومت هستن —
بیایید با احترام، بدون تعارف، این گفت‌وگو رو شروع کنیم.
دعوت‌شون کنیم که کنار مردم بایستن، نه کنار روایت‌های حکومتی.
با آگاهی، گفت‌وگوی سازنده، و اتحاد فکری،
ما می‌تونیم هم مسیر آزادی باشیم، هم وجدان فرهنگی نسل بعد.
✊
#آگاهی_یعنی_قدرت
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ایمان_شخصی_نه_ابزار_سرکوب