✳️ راه عبور از جمهوری اسلامی: تجربه‌هایی که در جهان جواب داده‌اند
عبور از یک نظام سرکوبگر فقط با شعار ممکن نیست.
باید بدانیم چه ریشه‌ها و رفتارهای اجتماعی در کشورهای دیگر مؤثر بوده تا بفهمیم ما کجا ایستاده‌ایم.

📌 چند درس مهم از تاریخ معاصر:
1️⃣ انزوای اجتماعی وابستگان به رژیم
نه احترام، نه تعامل. وقتی جامعه آن‌ها را طرد کند، خودشان هم ریزش می‌کنند.

2️⃣ اتحاد اقشار مختلف
دانشجو، کارگر، زن، روشنفکر... همه با هم، نه جدا جدا.

3️⃣ بی‌اعتبار کردن شعارهای فریبنده
رژیم‌هایی مثل جمهوری اسلامی با شعارهایی مانند «عدالت و دین»، «دفاع از مظلوم»، و «حمایت از مستضعفین» خود را تطهیر می‌کنند.
اما این‌ها فقط ابزار کنترل‌اند.
وقتی مردم واقعیت را ببینند — گرسنگی در جامعه، فساد مسئولان، و وابستگی به چین و روسیه — دیگر این شعارها اثر نمی‌کند.
📍 مثال: شوروی با شعار «برابری» فقر را گسترش داد. وقتی مردم فهمیدند عدالت فقط تظاهر است، نظام فروپاشید.

4️⃣ حرکت از ترحم به خشم آگاهانه
نقطه‌ی انفجار همین‌جاست. ترحم، دیگر کافی نیست.

5️⃣ اطلاع‌رسانی و افشاگری دائمی
طبقه‌ی خاکستری فقط با حقیقت بیدار می‌شود.

6️⃣ وجود چهره یا گروه قابل اعتماد
مثل له‌والسا، گاندی یا ماندلا.
ایران هم صدای قابل اعتماد خودش را دارد: #شاهزاده_رضا_پهلوی

7️⃣ تظاهرات منظم، نه فقط احساسی
موج‌های مداوم، رژیم را خسته می‌کنند. نه حرکت‌های لحظه‌ای و یک‌باره.

8️⃣ امید واقعی به آینده
فقط نفرت کافی نیست. باید بدانیم دنبال چه هستیم و به چه کسی می‌خواهیم اعتماد کنیم.

🔸 تجربه‌ی تونس، مصر، آلمان شرقی، گرجستان و لهستان این موارد را ثابت کرده.

🟢 اگر مسیر را با آگاهی برویم، نه فقط با احساس،
ایران هم می‌تواند.

✋ یک پیام به اونایی که از اداره‌ها و نهادها زیر پست‌هام فحاشی می‌کنن:
واقعاً ممنونم! 🙏
شما با هر کامنت‌تون، مثل یه شات اسپرسوی صبحگاهی، من رو بیدارتر، هوشیارتر و پرانرژی‌تر می‌کنید!

هرچه بیشتر بی‌ادبی کنید، انگیزه‌ی من برای روشنگری بیشتر می‌شه.
فحش‌های شما نه تنها منو نمی‌سوزونه، بلکه بهم سوخت می‌ده.

ممنون که یادم می‌دین راهی که انتخاب کردم، درسته.
من ادامه می‌دم — حتی پررنگ‌تر از قبل.

ماچ به همتون 😘
✊
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#آگاهی_یعنی_قدرت

✍️ از ایمان تا آزادی
من سال‌ها با باورهای مذهبی بزرگ شدم؛
دعا، ایمان، و اعمال دینی بخشی از ذهن، قلب و آرامش من بودن.
اما زندگی، مهاجرت، عشق، تجربه‌های انسانی عمیق و روبه‌رو شدن با فرهنگ‌های مختلف، زاویه‌های جدیدی از معنا، اخلاق، و حتی مفهوم «خدا» رو به من نشون داد.
نگاهم به دین، از حالت سنتی و دستوری، به نگاهی انسانی‌تر، بازتر، و شخصی‌تر تبدیل شد.
اما همه این مسیر رو طی نکردن.
خیلی‌ها ممکنه هنوز در مرحله‌ای باشن که مذهب براشون تنها پناهگاه روحی و معنوی باشه — و این کاملاً قابل درکه.
هرکس مسیر خودش رو داره.
اما مشکل از جایی شروع می‌شه که برخی چهره‌های عمومی، به‌خصوص هنرمندان یا افراد دارای تریبون، از همون باورهایی استفاده می‌کنن که حکومت جمهوری اسلامی سال‌هاست باهاش مردم رو سرکوب کرده — و این کار رو با نیت خوب انجام می‌دن، بی‌آنکه بدونن دارن همان ابزار سرکوب رو بازتولید می‌کنن.
📌 یک مثال ساده:
هنرمندی که از درد مردم می‌گه، ولی بلافاصله اون درد رو با عباراتی مثل
«این روزها، همه‌مون مثل یاران امام حسین تو کربلا آزمون می‌شیم»
«صبر حضرت زینب رو داشته باشید، خدا خودش انتقام ظالمان رو می‌گیره»
«ما ملت عاشورایی هستیم‌‌»—
بدون اینکه بدونه این‌ها دقیقاً همون واژگانی هستن که رژیم ازش برای تسلیم‌سازی مردم استفاده می‌کنه.
نیتش ممکنه خیر باشه، ولی نتیجه‌اش مثل دوستی خاله‌خرسه‌ست:
نه تنها کمک نمی‌کنه، بلکه حس ناتوانی و سرسپردگی رو تقویت می‌کنه — و مردم رو از قدرت درونی‌شون دور می‌کنه.

🔍 چرا این موضوع مهمه؟
چون اون بخش از جامعه که هنوز در حال رشد فکریه، به این چهره‌ها اعتماد داره.
اگر اون‌ها ناآگاهانه از زبان ایدئولوژی حکومت استفاده کنن، ناخواسته ذهن جامعه رو به عقب می‌برن.

✨ دعوت به مسئولیت
ما اینجا درباره باور شخصی یا رابطه‌ فرد با خدا حرف نمی‌زنیم.
هیچ‌کس نمی‌تونه ایمان یا معنویت کسی رو قضاوت کنه.
اما اگر امروز شما تریبون دارید — اگر هنرمند، فعال فرهنگی یا چهره‌ی عمومی هستید —
باید آگاه باشید از چه واژگانی استفاده می‌کنید.
چون ممکنه در ظاهر، دلسوزی کنید، ولی در واقع، دارید به بقای همون نظامی کمک می‌کنید که مردم ازش رنج می‌برن.

🟢 جمع‌بندی
این متن دعوت‌نامه‌ای نیست به بی‌باوری یا رد ایمان.
بلکه یک هشدار دوستانه‌ست:
اگر تریبون دارید، لطفاً عمیق‌تر فکر کنید.
ببینید آیا دلداری‌هاتون، اصطلاحات مذهبی‌تون، یا رویکردتون
ممکنه ناخواسته صدای همان سیستمی باشه که ما داریم ازش عبور می‌کنیم؟
بلوغ اجتماعی یعنی درک کنیم نیت خوب کافی نیست.
ما امروز بیش از هر زمان به صداقت در مواجهه با خود،
و شجاعت در جدا کردن ایمان از ابزار سلطه نیاز داریم.

🔚 و در پایان...
از همه‌ی هم‌میهنانم خواهش می‌کنم:
اگر هنرمندان یا چهره‌هایی رو می‌شناسید که با نیت خیر، اما ناآگاهانه در حال بازتولید ایدئولوژی مذهبی حکومت هستن —
بیایید با احترام، بدون تعارف، این گفت‌وگو رو شروع کنیم.
دعوت‌شون کنیم که کنار مردم بایستن، نه کنار روایت‌های حکومتی.
با آگاهی، گفت‌وگوی سازنده، و اتحاد فکری،
ما می‌تونیم هم مسیر آزادی باشیم، هم وجدان فرهنگی نسل بعد.
✊
#آگاهی_یعنی_قدرت
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#ایمان_شخصی_نه_ابزار_سرکوب