#راهپیمایی_اربعین و شکل گیری پارادایس شیعی

از دو سال پیش که تجمع بیست و دو میلیونی عاشقان #امام_حسین در مسیر بصره به کربلا ، باعث متوقف شدن و عقب راندن موج وحشتناک پیروزی‌های پی در پی #داعش شد؛ می‌توانستیم پیش‌بینی کنیم که هدف بعدی تهاجم رسانه‌ای آفرینندگان فتنه داعش،همایش میلیونی #اربعین خواهد بود.

به جز تلاش شیطانی برای ناامن کردن مسیر اربعین که هر ساله به پشتیبانی سرویس‌های جاسوسی عربی_عبری_غربی در جریان است و معمولا به شهادت جمعی از محبان اهل‌بیت منجر می‌گردد و با توجه به روحیه شهادت‌طلبی ایشان اثر معکوس هم دارد، هجمه‌ی #رسانه ای به اربعین ، به ویژه در سال جاری در برنامه بوده است.

روایت‌های اربعین نشان دهنده‌ی چند روز زندگی زاهدانه و ساده‌ی میلیون‌ها انسان در یک سوگواره‌ی چند روزه است. مردمی که روی زمین می‌خوابند، مهمان مهربانی فقیرترین ملت جهان هستند و به مدت حدود ده روز زندگی در حکومت #موعود را تجربه می‌کنند که در آن آدم‌ها با مدارا و درک تفاوت‌ها ، بدون تنازع و تفاخر زیر سایه #امامت و #به_رهبری_حسین ، یکدل و یکصدا #پارادایس_شیعی را شکل می‌دهند.

نکته‌ی جالب این است که در هجمه‌ی رسانه‌ای به اربعین ، حتی انتقاداتی که گاهی به مراسم حج می‌شود نیز به آن وارد نیست. زیرا زائران اربعین نه تنها هزینه‌‌ی زیادی برای این سفر متحمل نمی‌شوند ؛ بلکه تحقیقا هزینه زندگی‌شان در این ایام، از وضعیت عادی تا حد قابل توجهی کمتر است.

به عبارتی به جز برخی هزینه‌های حمل و نقل تا مرز یا هزینه ویزا که صرف امنیت مراسم می‌گردد؛ آدمها به تجربه‌ی خاصی از #اقتصاد_مهدوی می‌رسند. یعنی یک زندگی تقریبا رایگان، اما ساده و زاهدانه و بدون هیچ فاصله طبقاتی.اینجا حتی سفره افطار فقیر و غنی تفاوتی ندارد و نمی‌تواند داشته باشد.

همسفرگی و همسفری یک جامعه‌ی #جهان_وطنی با هم با حداقل دخالت دولت‌ها...

این همایش حتی امسال توانسته برخی نمایندگان سابق کنگره آمریکا و سیاستمداران حق‌طلب سایر کشورهای جهان را به خود بخواند و اگر بتواند تبدیل به یک مدل شود؛ برای هژمونی سلطه بسیار خطرناک خواهد بود‌. اربعین به لحاظ اجتماعی تولید کننده #قدرت است. قدرتی که نفع آن نه برای شیعه بلکه به نفع بشریت است.

شرکت اهل تسنن و مسیحیان و هندوها در این همایش گویای این واقعیت بزرگ است که سرمایه‌گذاری جهانی روی مکتب عقلانی و عاطفی #امام_حسین علیه‌السلام می‌تواند تضمین کننده امنیت و همزیستی پایدار جوامع در غرب آسیا باشد.

طبیعتاً در این رهگذار تلاش مذبوحانه برخی برای شبهات انحرافی مانند جنگ عربی- ایرانی و توجه دادن به ایرادات جزئی هیچ نتیجه‌ای جز آبروریزی برای گوینده نداشته و نخواهد داشت.

در این میان حکومت حجاز حق دارد بیشترین نگرانی را از این جریان داشته باشد،زیرا نه در میان برخی کتاب‌ها و روایات، بلکه حالا به چشم می‌بیند اگر روزی صدای #اناالمهدی از سوی کعبه بلند شود، این بیست و چند میلیون جمعیت زنده و بیش از آن اینبار بدون ویزا و گذرنامه و با پای پیاده قصد مکه را خواهند کرد.
http://tabnakjavan.com/fa/news/537/

امام‌صادق (ع) و انحراف زیدیه

بی‌تردید مصائبی که #امام_جعفر_صادق علیه‌السلام در عصر امامت خود از جانب علویونی که بعدها به عنوان امامان #زیدی خوانده شدند؛ متحمل گردید، کمتر از رنجی نبود که از خلفای تازه کار عباسی بر آن حضرت تحمیل شد.

برابر گزارش‌های قابل توجهی که از سوی کلینی و ابوالفرج اصفهانی و طبری و دیگران صورت گرفته است.با تزلزل پایه‌های حکومت بنی‌امیه، جنبش‌های دینی و سیاسی برای کسب قدرت به حرکت در آمدند اما چشم امت اسلامی به سمت خاندان پیامبر (ص) بود.

اولین کسی که در این زمینه پیش‌دستی نمود،عبدالله ابن حسن حسنی بود که سعی کرد با استفاده از احادیث #مهدویت ، نظر مردم را به سمت فرزندش محمد معروف به #نفس_زکیه جلب نمود و حتی خلفای نخستین #بنی_عباس نیز با او بیعت کردند.

#امام_ششم که نیک می‌دانستند که محمد حسنی آن #موعود معهود خدا نیست؛ از سر دلسوزی و هدایت هیچ‌گاه با او و ادعاهای پدرش روی خوشی نشان نداد و معتقد بودند، بلند پروازی عبدالله پسر حسن مثنی برای فرزندش باعث کشته شدن او و آسیب‌های جدی به #شیعیان و علویان خواهد شد و شیعه کشی و کشتار سادات را به نحو بی سابقه‌ای به امری عادی تبدیل می‌کند.

به بیان دیگر، ریشه ظاهری سخت گیری #منصور_دوانیقی بر خاندان پیامبر و آزاری که او با فشار و اهانت و اذیت بنی‌هاشم پیش گرفت و در نهایت امام را نیز به شهادت رساند، همین قیام‌های بی‌اجازه و ساده نگرانه‌ای بود که نمی‌توان همه‌اش را به انگیزه‌های دنیوی و سیاسی منحصر دانست.

این جماعت که بعدها به عنوان زیدیه شناخته شدند دچار انحراف بینشی بودند. از نظر آن‌ها در #تشیع آن‌چه اصالت داشت مبارزه مسلحانه است و هر تفکری که مبارزه سخت را نپذیرد، #سازشکار است.

به روایت ایشان بالاترین فضیلت برای شناسایی امام اول نسب فاطمی بود و بعد قیام به شمشیر.

آن‌ها #تقیه را حرام می‌دانستند و اعتقاد داشتند حتی امامت مفضول بر فاضل به دلیل سبقت او در قیام و مبارزه شایسته و مباح است.

کمی غیرقابل باور است اما در گزارش‌های تاریخی تصریح شده، اینان وقتی در مراحل اولیه قیام توفیقاتی کسب کردند، برای بیعت گرفتن امام معصوم را تحت فشار و تهدید و زندان قرار دادند.

امامان زیدی که برخی از نسل امام حسن(ع) و برخی دیگر حسینی تبار بودند(بجز برخی استثنائات مانند خود زید، فرزندش، شهید فخ و کشتگان زندان هاشمیه) به دلیل توهم انقلابی‌گری و مبارزه کور به رغم آن‌که نوعا از زاهدان و مومنان و محدثان زمانه خود تلقی می‌شدند و سر سازش با هیچ ستمکاری را نداشتند،مهمترین موانع توجه مردم به جریان اصیل امامت بودند.

از زمان امام باقر تا پایان امامت حضرت جواد(علیهم‌السلام) جریان امامت رسالتی مهمتر از مرز گذاری برای عقاید اسلام ناب برای خود قائل نبود.

امامان معتقد بودند، قیام بدون داشتن نگره‌های اصیل و امتی تربیت شده که در مقابل ابتلائات استقامت می‌کند، هدر دادن جان و فرصت‌ها برای تربیت جامعه و مبارزه با اندیشه‌هایی است که با توجه به گسترش جغرافیایی اسلام ، بازار التقاط و انحراف را داغ کرده بود.

از نظر امام صادق سلام‌الله‌علیه قیام کسی که علم کافی به معروف و منکر ندارد، نمی‌توانست مصداق امر به معروف و نهی از منکر باشد.

قیامی که بنیان آن رشد فهم عمومی نباشد هر جوری که به دست آمده باشد ، ماندگار نخواهد بود.

قیامی که آیین اخذ قدرت در آن برپایه شمشیر و زور و اکراه باشد، دینی نیست.

از نظر امام حکومت سیاسی بدون دانایی و بر پایه زور پذیرفته نبود ؛ حتی اگر قیام توسط مومنان نماز شب خوان صورت پذیرفته باشد زیرا امام در فهم مصالح امت نه عشیره‌ای نگاه می‌کردند و نه حتی بر پایه نگاه به صلاحیت و ایمان ظاهری افراد:

«فلاتخرقوا بهم اما علمت ان امارة بني­امية كانت بالسيف و العسف و الجور و ان امارتنا بالرفق و التألف و الوقار و التقية و حسن الخلطة و الورع و الاجتهاد فرغّبوا الناس في دينكم و فيما أنتم فيه»
به مردم فشار نياوريد. آيا نمي­داني كه حكومت­داري بني‌­اميه با شمشيرو زور و فشار و ستم بود ولي روش ما با نرمي، مهرباني، متانت، نگهداري، حسن معاشرت، پاكدامني و كوشش است. پس كاري كنيد كه مردم به دين شما و مسلكي كه داريد رغبت پيدا كنند.

قطعا تفکراتی که در آن اصالت با مبارزه است و هر کار دیگری در آن خیانت و سازش تلقی شود؛ نمی توانست امامت رئیس مذهب جعفری را بپذیرد.

بنابراین زمینه جمع شدن حوزه درس و در نهایت شهادت آن امام همام را فراهم کرد.

البته مشکلات ناشی از رسوخ تفکر زیدیه و بروز آن در لوای اسماعیلیه و حتی برخی جریان‌های عصر حاضر فراتر از این‌هاست که بررسی مجالی بیشتر می‌طلبد‌.

t.me/iranianmedia

دهه منتظرین

خداوند در #سوره_فجر به شب‌های ده‌گانه قسم خورده و میراث روایی تصریح دارد که منظور از این ده روز، #دهه_اول_ذی_الحجه است.

شاید بسیاری معتقد باشند که انجام مناسک #حج مهم‌ترین دلیل تقدس این شب‌هاست اما این نزدیک‌ترین پاسخ است و نه لزوما همه‌ی پاسخ‌. در قرآن کریم ، دهه اول #ذیحجه به عنوان موعد ده روزه امتحان بنی‌اسرائیل معرفی شده است. وقتی که وعده سی روزه‌ی موسی به چهل روز افزایش یافت تا دلائل سامری برای فریب #یهود کامل شود.

این #غیبت تجلی صفتی از خداوند بود که کمتر درباره‌ی آن گفتگو شده است.

شیطان اجازه یافت؛ دل سست ایمان‌ها را بفریبد و همانگونه که خداوند اسباب هدایت آن ها رقم زده است این بار با آزمایش آنان، #مضل اهل نفاق شد.

هارون در این ایام به جهت #وحدت مامور به سکوت بود و جز اندکی، همه #اسرائیلی ها از این اضلال متزلزل شدند.

چهل روز که گذشت و #موسی بازگشت و رو سیاهی به #سامری و #گوساله_پرستان_بنی_اسرائیل ماند.

گوساله به آتش کشیده شد و #بنی_اسرائیل مشمول عذاب قرار گردیدند.

تصور من این است که تقدس این ده شب به نفس همان‌هایی است که دیر شدن وعده الهی آن‌ها را از حقیقت معنای #موعود دور نکرده بود‌. تلخی و تندی طعنه‌ها و زیبایی با جماعت ماندن آنها را به کفر نکشانده بود.

و خدا به همان ده شب تلخ زیادت غیبت موسی قسم خورده که در آن انسان‌های با ایمان غربال می‌شوند.

غربالی که مومنین را از مسلمین و #منتظران را از اهل یقین جدا می‌کند.

اینجا #عید_قربان وعده‌گاه حقیقی آنهایی است که میان غوغای روندگان بمانند و در رکود وامانده‌ها نمانند و بروند.

عید نزدیکی به خدا برای آنها که غیبت ، #انتظار شان را کمرنگ نمی‌کند و درخشش طلا و معجزه‌ی شعبده‌ی #دجال آن‌ها را نمی‌فریبد.

شرف این ده شب ، تکریم آن‌هاست که برای همیشه پای موعد موعودشان ایستاده‌اند. تا فجر

#والفجر_وليال_عشر
محمد صادق دهنادی