🔹 هشت ضعف مهارتی در دانش‎آموختگان تازه وارد به سازمان‎ها


مجله فوربس در ماه می 2016، اقدام به معرفی مهارت‎هایی نموده که از نظر مدیران، در دانش‎آموختگان تازه وارد به سازمان‎ها، به اندازه کافی و رضایت‎بخش وجود ندارد. این نتیجه، حاصل بررسی نظر حدود 64 هزار مدیر و 14 هزار دانش‎آموخته می‎باشد. مهمترین این مهارت‎ها، به‎همراه درصد موافقت شرکت‎کنندگان در این مطالعه با کمبود مهارت مذکور، عبارت است از:

- مهارت تفکر انتقادی و حل مساله (60 درصد)
- مهارت ارتباطی (46 درصد)
- مهارت رهبری (44 درصد)
- مهارت نگارش (44 درصد)
- مهارت سخن‎گفتن در جمع (39 درصد)
- مهارت کار تیمی (36 درصد)
- مهارت تحلیل داده (36 درصد)
- مهارت کار با نرم‎افزارهای صنعت مربوطه (34 درصد)

✅ با نگاهی به موارد فوق و سیستم آموزشی کشور، انتظار می‌رود دانشجویان ایرانی ضعف بیشتری در این مهارت‌ها داشته‌باشند. لذا آموزش آن‌ها، کاملا ضروری به نظر می‌رسد.


@jobsinretail

⁠⁣عیب رندان مکن‌ای زاهد پاکیزه سرشت
⁣که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی‌ آن دروَد عاقبت کار که کشت

امروز ۲۰ مهر روز #حافظ شیرازی است.

⁣https://t.me/shirazimedia

حکومت ایران ۳۸ ساله (به‌درستی) کودتای ۲۸ مرداد رو می‌کوبه تو سر امریکا، اون‌وقت اسم مصدق رو نمیاره و کاشانی حامی کودتاچیا رو روی سرش میذاره.

بهمن دارالشفایی
@mamlekate

#مدیر_خوب اختلافات را حذف نمی کند؛ بلکه تلاش می کند #اختلافات توان سازمان را تلف نکند.یادمان باشد در تئوری های مدیریت، #تعارض اجتناب ناپذیر می باشد و نمی توان سازمان بدون تعارض داشت، هدف مدیران آگاه، مدیریت تعارض است.
@shirazimedia

📷 مارک #روته، نخست وزیر #هلند برای دیدار با پادشاه این کشور با دوچرخه به کاخ سلطنتی رفته است. 🇱🇺


t.co/ok1ZC6jp3e
Mehran Ahmadi
@mamlekate

از دوران انقلاب صنعت تا امروز زمان زیادی گذشته است و شیوه ها و شکلهای مدیریت کسب و کار و تولید با تغییر و تحولات زیادی روبرو شده است. یکی از این تغییرات حرک از ریاست به سمت مدیریت در سطوح بالای سازمانی بوده است. در دنیای امروز، ریاست جایگاه ویژه ای در سازمانها ندارد و آن چه جایگزین شده است، مدیریت است.

خلاصه و بی پروا می توانیم اشاره کنیم که مدیر، کسی نیست که دستور می دهد یا امر و نهی می کند ! امر و نهی کردن دستور دادن، به مفهوم ریاست نزدیک تر است تا مدیریت.

لازم است در همین جا، فهرست وار به تفاوتهای ریاست و مدیریت اشاره کنیم.

برخی از تفاوتهای اصلی رئیس و مدیر عبارتند از:

1- رئیس، افراد را وادار به کار می کند. مدیر، به افراد در کار الهام می بخشد.

2- رئیس، وابسته به قدرت است. مدیر، به حسن نیت تکیه دارد.

3- رئیس، ترس را اشاعه می دهد. مدیر، حس اعتماد راترویج می کند.

4- رئیس، می گوید : (من ) . مدیر، می گوید : (( ما )).

5- رئیس، خطا کار را نشان می دهد. مدیر، اشتباه را نشان می دهد.

6- رئیس، می گوید کار باید انجام شود. مدیر، می داند کار چگونه باید انجام شود.

7- رئیس، توقع احترام دارد. مدیر، احترام را بر می انگیزد.

اکنون وقتِ آن است که عملکرد خود را بررسی کنیم، ما مدیر هستیم یا رییس ؟

@shirazimedia

⁠⁣دوستان و همراهان عزیز
از فردا بصورت روزانه یک سلسله #پادکست در خصوص ⁣#بازاریابی خرده فروشی ، زیر رده ها و انواع روش های مختلف آن در این کانال منتشر میشه. ممنون میشم اگر در انتشار پادکست ها همراهی کنید.

⁣https://t.me/shirazimedia
http://playhard.ir
🔸مطالعه مقالات دیگر من🔸

88. فیلم :
این فروشگاه هوشمند متحرک خودش به سراغ مشتری می رود. این طرح می تواند برای مجتمع های بزرگ آپارتمانی، دانشگاه های بزرگ و شهرک ها بسیار کاربردی باشد.
#تکنولوژی
@Protail.ir

If you get tired learn to rest, not to quit

خسته كه ميشى، ياد بگير استراحت كنى، نه اينكه جا بزنى .

@shirazimedia

جديدترين كتاب اتاق تهران رونمايي شد/ براي كسب اطلاع از چگونگي دريافت كتاب به سايت اتاق تهران مراجعه كنيد.
http://tccim.ir/News/FullStory.aspx?nid=52969

▪️"نخل‌های هوشمند"

▫️دستگاه‌هایی با طراحی شبیه به نخل که علاوه بر ارائه اینترنت رایگان، موبایل‌ها را نیز شارژ می‌کنند. تاکنون بیش از۵۰نخل هوشمند در سواحل و اماکن عمومی دبی نصب شده است. دیجیاتو
@nazar

⭕️➕ #نکات_مدیریتی

فردی به نام مقصر اصلی

بسیار دیده شده است که زمان بروز مشکل و یا اتخاذ تصميمات ناكارآمد و اشتباه که منجر به یک مشكل شده است و یا حتی هنگام بروز خطاهاي معمول در سازمان، همه با هم همت می کنند و به دنبال فردي به نام ”مقصر اصلي“ می گردند و البته در این بین يكديگر را نیز متهم ميكنند.
اين پديده موجب مي شود كه بسياري از مديران و كاركنان به جای آنكه در پي دستيابي به نتايج، رفع مشکل و ایجاد راهکار جلوگیری از تکرار باشند، به دنبال سرزنش ديگران باشند.
ارائه بازخورد به شيوه کارآمد و مثبت مي تواند به عنوان نيرويی سازنده و مؤثر، کارکنان را به حداكثر قابليتهایشان نزديك كند.

منبع : لینکدین آقای مهندس زبردست

@shirazimedia

👇🏻 چند توصیه مهم به #کارآفرینان جوان

1-به کارشناسان و نخبگان سیستم خود هیچگاه فشار وارد نکنید آنها می توانند کاری کنند که سیستم شما دچار بیماری هموفیلی شود و با کوچکترین زخمی خونریزی مداوم نماید .
2-وجه طلبکارانه داشتن و ندیدن نقاط مثبت کارکنان یک ضعف اساسی است که نوآوری و خلاقیت را می میراند.
3-از ترس اینکه پرسنلتان جایگاه شما را بگیرند اقدام به استخدام افراد ضعیف و غیر حرفه ای ننمایید قطعا کارکردن با حرفه ای ها مشکلات خاصی دارد ولی به پیشرفت سیستم و پیشرفت شما کمک می کند .
4-به جای ایجاد تفرقه بین کارکنان و ایجاد سیستم های جاسوسی به فکر ایجاد اتحاد ونظم بین کارکنان باشید .
5- در موردی مسایلی که نمی دانید تظاهر به دانایی نکنید .گاهی با پرسیدن یک سوال مناسب می توانید میزان هوش وسطح فکرتان را به دیگران اثبات کنید .
6-از کوچکترین افراد مجموعه هم می شود چیزهایی یاد گرفت از فرصت های یادگیری استفاده کنید .
7-به پرسنلتان فرصت مناسب برای تفریح بدهید .
8-استفاده نامناسب از ابزار اخراج باعث ایجاد ناامنی در محیط کار و و بالطبع تنزل کیفیت می شود .

@shirazimedia

💡برآورد ها نشان میدهد که #خریدآنلاین ایرانی ها🇮🇷 از فروشگاه های #اینترنتی سالانه به طور متوسط ۶۰ درصد افزایش می یابد

@shirazimedia

آمار به نقل از شاپرک نشان می‌دهد #تهران همچنان پرچم‌دار ارائه خدمات آنلاین بوده و این در حالی است که بیشتر خرید آنلاین توسط شهروندان تهرانی انجام می‌گیرد.
@shirazimedia

💯حتما بخوانید...

چرا کپی‌کاری عاقلانه‌تر است!

امیر ناظمی (هیات علمی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور)

دایره تجارت داخلی وزارت فلاحت و تجارت (سال ۱۳۰۸):
«ورود دستگاه تلگراف و تلفن، بیسیم گیرنده و یا مخابره‌کننده، مطالب و آلات و اسباب آن جز برای اداره تلگراف بیسیم دولت وقت، به طور کلی ممنوع است.»
این پاسخ استعلامی است به تاجری که در فکر تاسیس دستگاه رادیو بوده است.
پس از ۱۱ سال، از ۱۳۱۹ که رادیوی ملی ایران آغاز به‌کار می‌کند، حتی برای خرید دستگاه گیرنده رادیو نیاز به اخذ مجوز از دولت بوده است!

مواجهه‌ی ما ایرانیان با نوآوری و فناوری همواره با ترس همراه بوده است. چه این ترس از طرف دولت باشد، چه از سویِ مردم و دیگر ذی‌نفعان. آبراهامیان در کتاب «ایران بین دو انقلاب» می‌گوید: «هنگامی که ناصرالدین‌شاه برای احداث خط آهن تهران به حضرت عبدالعظیم، با یک شرکت بلژیکی قرارداد بست، گاریچی‌ها به دلیل ترس از پدید آمدن رقیبی ارزان‌قیمت، روحانیون به دلیل مخالفت با نفوذ اجنبی و زائران نیز به دلیل هراس ناشی از مرگ یکی از زائران در زیر موتوربخار، دست به دست هم دادند تا خط آهن را ویران کنند».
«براون» در خصوص مواجهه ایرانیان با خط آهن شهری می‌نویسد: «همه‌ی این نوآوری‌ها منبع ثروت هستند، ولی نه برای مردم ایران؛ بلکه از یک سو برای شاه و وزرایش و از سوی دیگر برای مجریان و سهامداران اروپایی این طرح‌ها».

تاریخ بارها در ایران تکرار شده است. وقتی صحبت از سیاست نوآوری می‌شود؛ نمی‌شود زمینه‌های پذیرش نوآوری در جامعه را نادیده گرفت. هر سیاست نوآوری، در واقع یک سیاست‌گذاری اجتماعی هم هست، چرا که استقبال جامعه از نوآوری است که سرنوشت موفقیت یا شکست نوآوری را رقم میزند.

فناوری‌هراسی (Technophobia)
ما به کپی‌کاری از آن جهت تمایل داریم که توان تحمل ریسک‌های نوآوری بیش از طاقت شانه‌های نوآوران است. ریسک اجتماعی نوآوری تنها متعلق به ایران نیست؛ اما شدت و هزینه‌ی این ریسک در ایران قابل مقایسه با سایر جوامع نیست. یادمان نرفته است که شبکه‌های اجتماعی گسترده، در دو دهه‌ی گذشته یک نوآوری جهانی بوده است و شکل‌گیری شبکه‌های محلی و جهانی برای تمامی کشورها همراه با ریسک بوده است؛ اما نه تنها این شبکه‌های جهانی اغلب در ایران موفق نشدند؛ بلکه شبکه‌های اجتماعی ایرانی نیز با موانعی بیش از سایر جوامع روبه‌رو شدند.
نوآوران استارت‌آپی باید به عنوان یک واقعیت اجتماعی بپذیرند که در جامعه‌ی ایران هراس از نوآوری و فناوری بیش از حد متداول است. نمونه‌های تاریخی متعدد در ایران نشان می‌دهد، این واقعیت وابسته به دولت‌ها و حاکمیت‌ها نیست، بلکه یک ویژگی فرهنگی و اجتماعی است. به این ترتیب است که کپی‌کاری در مقابل نوآوری قدرت می‌یابد.

نوآوری و تردیدها
تمسخر نوآوری توسط جامعه، یک واقعیت زنده است. واقعیتی که نمی‌توان حتی آسیب‌شناسی فرهنگی دانست، چرا که شاید همین محافظه‌کاری و تردید، عامل بقاء در تاریخ این کشور بوده است. شاید ایرانی که همواره در معرض تاراج و حمله بوده است، جز از همین تشکیک به نوآمده‌ها، دوام نمی‌یافته است.
به هرحال نوآوری در ایران نمی‌تواند موفق شود؛ مگر آنکه ۳ پاسخ اصلی را داشته باشد:
۱-حذف رقباء: هر نوآوری بخشی از فعالان و بازیگران سنتی را از صحنه حذف می‌کند. نوآوریِ خط آهن نمی‌تواند گاریچی‌هایی که حذف می‌شوند را نادیده بگیرد!
۲-ترس از نفوذ: هر نوآوری به همراه خود حاملان و دارندگان آن نوآوری را نیز قدرت می‌بخشد؛ قدرتی که همراه با نفوذ خواهد بود. قطارشهری که توسعه یابد؛ یعنی بلژیکی‌هایی که محترم‌تر می‌شوند و دل‌دادگان به غربی که بیشتر می‌شوند؛ درست همان‌طور که رادیو می‌توانست صداهایی را حذف کند و صداهایی را تقویت کند.
۳-منفعت عمومی توزیع‌یافته: نوآوری باید قابلیت توسعه و اشاعه‌ی عمومی داشته باشد. اگر مخاطب نوآوری محدود به یک گروه اجتماعی بماند، نوآوری نمی‌تواند حامیان احتماعی بیابد. حتی یک قربانی (در زیر موتور بخار) هم برای نوآوری زیاد است!

سیاست تشویق نوآوری یعنی سیاستی که بتواند برای این سه موضوع تسهیل‌گری‌ها و تضمین‌هایی ایجاد کند. نوآوری در ایران بیش از پول به زیرساخت‌هایی نیاز دارد که بتواند از نوآوری محافظت کند. بتواند رقباء را تبدیل به بخشی از مدل اقتصادی خود کند؛ دغدغه‌ی نفوذ را پاسخ دهد و نهایتا منافع نوآوری را در جامعه توزیع کند. سیاست نوآوری یعنی تضمینی دوسویه برای جامعه‌ای که به دور از تردیدها به استقبال نوآوری می‌رود و نوآوری که سرمایه‌گذاری‌اش بیمه می‌شود!
تا زمانی که سیاست نوآوری این واقعیت‌های اجتماعی را نادیده می‌گیرد؛ کپی‌کاری عاقلانه‌تر از نوآوری خواهد بود!

@shirazimedia

چرا کسب و کارها شکست می خورند؟
منبع : مشاوران بازار

@shirazimedia

اثرات مخرب MultiTasking یا انجام دادن چند کار چقدر است؟

وقتی 5 کار را همزمان انجام می‌دهیم 75% ظرفیت مفید،هدر می‌رود.

منبع:Quality Software Management: Vol 1

@shirazimedia

شرکت تاکسی اینترنتی روسی با شعار «وقت رفتن است» به ایران رسید
▪️از شرکت روسی تاکسی ماکسیم چه می دانید؟

🔺این شرکت در بیش از ۲۰۰ شهر روسیه و کشورهایی مانند بلاروس، گرجستان، قزاقستان، تاجیکستان، اوکراین و بلغارستان فعالیت می کند

🔺شرکت ماکسیم یا یک دفتر تاکسیرانی نه چندان بزرگ در یک شهر کوچک در اورال به نام شادرینسک روسیه آغاز به کار کرد. در ابتدا خود موسسان همراه با چند راننده و با خودروی شخصی به عنوان راننده تاکسی این شرکت را اداره و مسافران را جا به جا می کردند و به مرور زمان و استفاده از خلاقیت و تکنولوژی های نوین اقدام به اتوماتیزه کردن سفارشات و سرویس تاکسیرانی کردند و این گونه بود که پا به عرصه های جدید گذاشتند و کم کم، کارشان را در شهرهای مختلف روسیه و کشورهای اطراف روسیه گسترش دادند و حالا همچون شعارشان؛ « وقت رفتن است» به ایران رسیده اند و باید دید در کنار شرکت های تاکسی اینترنتی مانند اسنپ، تپسی و کارپینو که مشتریان بسیاری را جذب کرده اند، شانسی برای قدرت نمایی و حضور فعال دارند؟

@shirazimedia

🔧 قانون اهرم

"من ترجیح می دهم به جای استفاده از 100% توان و استعداد خودم از 1% توان و استعداد 100 نفر استفاده کنم"

🔻در توضیح نظریه فوق می توان از مثال زیر استفاده کرد:

🔸در موسسه کرایه اتومبیل با 50 راننده اگر سهم مالک از هر جابجایی مسافر را 20% و سهم راننده 80% در نظر بگیریم آنگاه خواهیم دید که سهم راننده ها هر کدام همان 80% خواهد بود اما سهم مالک 1000% یعنی : مالک با تلاش کمتر و زمان کمتری که صرف میکند درآمد بسیار بیشتری نسبت به راننده ها دارد و هرچه تعداد راننده ها بیشتر باشد درآمد مالک هم به نسبت افزایش خواهد یافت چون در واقع مالک از اهرم سازمان استفاده می کند.

🔹هنگامی که شما سازمانی را تشکیل می دهید از اهرم تیم و سازمان خود بهره میبرید. بعنوان مثال اگر شما یک سازمان 100 نفری داشته باشید وقتی هر کدام از اعضای سازمان شما مثلا روزی فقط 2 ساعت فعالیت مفید داشته باشند درست مانند این است که شما معادل 200=2*100 ساعت کار مفید در یک روز انجام داده باشید. در حالیکه در مشاغل سنتی ساعات کار شما محدود به 24 ساعت شبانه روز خواهد بود و هرگز نمیتواند از آن بیشتر باشد. اما رویکرد اهرم باعث می شود که سرعت و شتاب شما در رسیدن به موفقیت بسیار بیشتر از مشاغل سنتی بوده و شما از چنین مزیتی برخوردار باشید.

@shirazimedia