مرور #کتاب «مالکان ذهن»
نوشته ساندرا ماتز
(پیش‌بینی و تغییر رفتار انسان با دانش داده‌های بزرگ)

کانال تلگرامی ایمان فانی رو به همه کسانی که اهل بیزینس هستند، پیشنهاد می‌کنم.

@SajadsoleimaniCom

ناوال راویکانت:

If you want to learn, Do

جمله خیلی ساده است، اما یه دنیا معنا و منظور پشتش داره:

اگر میخواهی یاد بگیری، انجام بده

این جمله‌ی ناوال بر مبنای این باور است که یادگیری واقعی از طریق «عمل» اتفاق می‌افتد، نه صرفاً با «مطالعه یا فکر کردن».
در مدل ذهنی ناوال، دانستن بدون تجربه کردن، سطحی و ناکارآمد است. انجام دادن باعث درگیر شدن ذهن، بدن و احساسات با موضوع میشه و همین درگیری عمیق‌ترین شکل یادگیری رو ایجاد می‌کنه. به جای مصرف بی‌پایان محتوا، باید وارد میدان شد و با تجربه مستقیم، مسیر رشد را ساخت.

مثلاً در دنیای کسب‌وکار:
اگر می‌خواهی مذاکره یاد بگیری، به جای فقط خواندن کتاب، با چند فروشنده تماس بگیر و سعی کن چیزی بفروشی یا بخری — تجربه‌ی واقعی، سریع‌تر و عمیق‌تر از هر آموزشی تو را رشد می‌دهد.

سایر جملات ناوال راویکانت در کانال
#ناوال@sajadsoleimanicom
و آرشیو جملات مهم دیگه:
#تلنگر@sajadsoleimanicom

در قلمرو های فتح شده به دست خلافت، کشتزار ها همچنان در مالکیت صاحبانشان باقی می ماند و به حق آنها تجاوزی نمیشد به شرط اینکه مالیاتی بپردازند که [خراج] نام گرفت.
عمر بن خطاب (ر.ض) برای اینکه تعیین کند چه مقدار زمین مشمول مالیات می‌شود باید ممیزی می‌کرد. لذا برای این هدف اداره ثبت اسناد زمین را ایجاد کرد و تصمیم گرفت افرادی از میان پارسیان، یونیان و‌.. برگزیند که به زبان های مادری خودشان اسناد را ثبت کنند.

بندیکت کهلر، صدراسلام و زایش سرمایه داری

اسلام هرگز تجمل را ممنوع نکرده و کالا های تجملی چون طلا، نقره و ابریشم در دوران خود محمد[ص] هم در دسترس بود. بر قبضه شمشیر محمد[ص] قبة ای از سیمین قرار داشت و ته غلاف آن پوشیده از نقره بود؛ همچنین او در دوران سکونت خود در مکه عمدتا لباس های ابریشمی می پوشید اما هرگز این‌کار را در دوران حکومت خود در مدینه انجام نداد.

بندیکت کهلر، صدراسلام و زایش سرمایه داری

این تعاریف و تفاسیر و کتاب‌ها 👆 از اسلام، در دوران جمهوری اسلامی ارایه نمیشه و فقط قرائت انقلابی/کمونیستی ترویج میشه.

امیدوارم اهل فکر، برای خود و آینده خانواده‌شان، به سایر تفاسیر و تعالیم اسلامی از نقاط مختلف جهان هم توجه کنند، به حق پنج تن، ایششششالا

بازار آزاد درباره راحتی‌های زنگی روزمره است!
✏️مقاله اخیرم برای Centre for Policy Studies (Capx)

وقتی بسیاری از بازار آزاد دفاع می‌کنند، اغلب به رشد تولید ناخالص داخلی، عملکرد شاخص سهام یا مقایسه‌های دوران جنگ سرد مانند آمریکا در برابر اتحاد جماهیر شوروی اشاره می‌کنند. اما این موارد‌ انسانی ترین دلیل برای دفاع بازار آزاد را نادیده می‌گیرند: بازار آزاد زندگی روزمره را آسان‌تر می‌کند.

آلن گرینسپن در کتاب سرمایه‌داری در آمریکا به‌خوبی این موضوع را بیان کرده است: «مهم‌ترین بهبودها را باید در سهولت زندگی روزمره جست، نه در بخش‌های مجزای اقتصادی مانند صنعت یا کشاورزی.» ثمرات واقعی سرمایه‌داری در خانه‌ها احساس شد، نه کارخانه‌ها؛ جایی که نوآوری، کارهای منزل را از ۵۸ ساعت در هفته در سال ۱۹۰۰ به ۱۸ ساعت تا سال ۱۹۷۵ کاهش دادند.

مثال دیگر برق است که به انسان‌های عادی، امکاناتی را داد که پادشاهان و امپراتوران هزاران سال از آن بی‌بهره بودند. هردوت، مورخ یونانی، از پادشاهی مصری می‌نویسد که تنها شش سال از عمرش باقی مانده بود. «او که سرنوشت خود را قطعی می‌دید، هر شب چراغ‌ها را روشن می‌کرد و شب را چون روز می‌زیست تا در واقع دوازده سال زندگی کند در شش سال.» گسترش برق پس از سال ۱۹۰۰ نیز تأثیری دگرگون‌کننده بر کل جمعیت آمریکا داشت.
اما سیاست مداران با این توهم زندگی میکنند که انگار چیزی ارزشمندتر از راحتی های زنگی روزمره پیدا کرده‌اند که ما باید برای آن هدف جمع گرایانه، راحتی‌های زندگی روزمره را فدا کنیم.


مقاله کامل:

https://capx.co/too-hot-this-summer-the-state-is-to-blame

بیش از حد مودّب بودن،

اصلاً نشانه خوبی نیست، یه جای کار می‌لنگه

#تلنگر@SajadSoleimanicom

نوشتن، بهترین روش فکر کردنه که میتونه ساختاریافته و منسجم باشه (بشرطی که واقعا تمرینش کنیم).
از دور ریختن هزاران صفحه کاغذ یا پاک کردن سند تایپ شده هم نباید ترسید یا حس باختن داشت، اینها نردبان رسیدن به «ذهن شفاف» هستند

چند سال قبل درباره فایده #نوشتن چیزهایی رو در سایتم منتشر کرده بودم، توی تعطیلات اگر فرصت می‌کنید، بخونید:

مزیت و فایده نوشتن (و نویسندگی)

امیدوارم حداقل یک کانال تلگرامی داشته باشید و روزانه‌نویسی رو تمرین کنید
@SajadSoleimaniCom

این جمله دکتر هلاکویی فوق‌العاده است، برای کسی که میخواد زندگی خوبی داشته باشه و فهم درستی از درون خودش و دنیای اطرافش داشته باشه، سرنخ بسیار مهمی هست:

تمام هنر زندگی این است که من بدانم
در من چه می‌گذرد
وقتی جهان در گذر است

‌
#هلاکویی@sajadsoleimanicom

برای فهم عمیق‌تر این جمله دکتر هلاکویی، فکر میکنم باید در موردش صحبت کنیم

جمله‌ای که اگر کسی آن را نه فقط بشنود، بلکه درونی کند، تحولی عمیق در زندگی‌اش آغاز خواهد شد.
---
فهم درونی:

این جمله به ظرافت تمام به ما یادآوری می‌کند که زندگیِ خوب نه در کنترل جهان بیرون، بلکه در شناخت و تنظیم دنیای درون ماست.
وقتی جهان در حال گذر است – با تمام تغییرات، اتفاقات خوب یا بد، بحران‌ها، شادی‌ها یا بی‌عدالتی‌ها – مهم این است که ما نسبت به واکنش‌های خودمان آگاه باشیم.
بدانیم چه احساسی داریم، چرا آن احساس را تجربه می‌کنیم، چه افکاری در سرمان شکل می‌گیرد و این افکار از کجا ریشه می‌گیرند. این آگاهی، اولین قدم برای بلوغ فکری و آرامش پایدار است.

هنر خودآگاهی در جهانی بی‌ثبات:

در دنیایی که دائم در حال تغییر و بی‌ثباتی است، کسی می‌تواند تعادل و رشد را حفظ کند که به جای جنگ با جهان، توانایی دیدن و فهمیدن خودش را در میانهٔ تغییرات بیرونی داشته باشد.
کسی که می‌داند وقتی کسی او را نادیده می‌گیرد، درونش چه می‌گذرد؛ وقتی خبری ناگوار می‌شنود، چه افکاری در ذهنش می‌چرخد؛ وقتی موفق می‌شود، چرا حس پوچی یا اضطراب دارد.
این فرد می‌تواند مسیر رشد، تغییر و تصمیم‌گیری درستی را برای خود انتخاب کند، چون منبع همه چیز را شناخته: خودش را.
---
یک) مثالی برای محیط کاری:
وقتی در جلسه‌ای، رئیس تو را نادیده می‌گیرد یا ایده‌ات را رد می‌کند، هنر زندگی این نیست که بلافاصله ناراحت شوی یا مقابله کنی؛ بلکه این است که متوجه شوی چه احساسی در تو شکل گرفته (مثلاً احساس بی‌ارزشی یا خشم)، و آن احساس از کجا آمده. شاید ریشه در کودکی‌ات باشد، یا شاید به خاطر عدم اعتماد به نفس. این فهم، قدرت تصمیم‌گیری منطقی به تو می‌دهد. (بعد که متوجهش شدی، حالا میتونی برخورد مناسب با رئیس رو انتخاب کنی)


دو) در روابط عاطفی:
وقتی شریک عاطفی‌ات پیام دیر پاسخ می‌دهد و تو بلافاصله دلخور یا مضطرب می‌شوی، می‌توانی لحظه‌ای درنگ کنی و از خود بپرسی:

در من چه می‌گذرد؟ چرا اینقدر نگران شده‌ام؟

‌
این شناخت باعث می‌شود به‌جای سرزنش یا سوء‌تفاهم، گفت‌وگوی سازنده‌ای شکل بگیرد.


سه) در مسیر رشد شخصی:
فرض کن برنامه‌ریزی کردی هر روز کتاب بخوانی، اما چند روز پشت سر هم این کار را انجام ندادی و احساس بی‌کفایتی یا سرزنش نسبت به خودت پیدا کردی.
اینجا فرصت درخشان آگاهی است:

چه چیزی در درون من فعال شده؟ ترس؟ کمال‌گرایی؟ تنبلی؟

فهم این موضوع کمک می‌کند رفتار درست را انتخاب کنی، نه فقط احساس بدی را تجربه کنی.


چهار) در مواجهه با اخبار و بحران‌های اجتماعی:
وقتی خبری از جنگ یا بحران اقتصادی می‌شنوی و دچار ترس یا خشم می‌شوی، مهم است که به جای غرق‌شدن در احساسات، از خود بپرسی:

من الان دقیقاً چه احساسی دارم؟ چرا این‌قدر مضطرب شدم؟ آیا واقعاً در خطرم؟ یا این واکنش من به تجربه‌های گذشته‌ام است؟

‌
پنج) در مسیر موفقیت:
وقتی به یک موفقیت مهم می‌رسی ولی حس رضایت عمیق نداری، این یک نشانه مهم از درون توست.
شاید تعریف تو از موفقیت واقعی نبوده، یا نیازهای عاطفی‌ات نادیده گرفته شده. اینکه در آن لحظه بفهمی «در من چه می‌گذرد»، سرنخی است برای ساختن زندگی‌ای که واقعا برای تو معنادار است.
ـــــــــــــ
حالا جمله اصلی رو یکبار دیگه بخونیم:

تمام هنر زندگی این است که من بدانم
در من چه می‌گذرد
وقتی جهان در گذر است

‌
#تلنگر@sajadsoleimanicom

انسان ِ کارمندمسلک، هرگز رفتارها، منش، انتخاب‌ها و گفتار یک آدم کارآفرین رو درک نمی‌کنه،

برعکسش هم همینه، کارآفرین هم درکی از دنیای کارمندمسک‌ها ندارند.

‌
قال: السجاد السلیمانی

#تلنگر@sajadsoleimanicom

در شرایط بحرانی جامعه،

مراقب باشید به «هیزم ِ آتش» تبدیل نشید،

یعنی با جان و عمر و زندگی شما، عده‌ای حمله نکنند و عده‌ای از خودشون دفاع نکنند.

سوختن خانه، خانواده و زندگی شما،
صرف ِ گرمای خانه و خانواده دیگران میشه...

@SajadSoleimaniCom