ببر به نام خداوندت
که لطف خنجر ابراهیم
به تیز بودن احکام است

نبخش مرتکبانت را
تو حکم واجب الاجرایی
و عشق جوخه ی اعدام است

به دست آه بسوزانم
که شعله ور شدنم دود است
کفن به سرفه بپوشانم
که سر به سر بدنم دود است
و نخ به نخ دهنم دود است
غمت غلیظترین کام است

سرنگ ها همگان قرمز
و رنگ ها همگان قرمز
سماع مولویان قرمز
جهان کران به کران قرمز
که نقشی از رژ گلگونت
هنوز بر لب این جام است

بگو ستاره ی دردانه!
در انزوای رصدخانه
کدام کوزه شکست آن روز
که با گذشتن نهصد سال
هنوز حلقه ی دستانش
به دور گردن خیام است؟

ببین چقدر اسیرم من!
چنان بکش که پس از مردن
هزار بار بمیرم من

دسیسه های تو!میبینی؟
ورید پاک امیرم من
که در تدارک حمام است

چه حکمتی ست در این مردن
-درعاشقانه ترین مردن-
و مغز را به فضا بردن
و گریه را به خلا بردن؟

چه حکمتی ست که در آغاز
نگاه من به سرانجام است؟

#حسین_صفا
#محسن_چاوشی
#ابراهیم
#بزودی
@roozgoftar