همه کار ایام درس است و پند
دریغا که شاگرد هشیار نیست

#پروین_اعتصامی

زیبا باش و لبخند بزن. به خودت بی‌توجه نباش. دلم می‌خواهد خوشحال باشی. تو هرگز زیباتر از آن شبی نبودی که گفتی خوشحالی.


#آلبر_کامو

نامه‌های عاشقانه آلبر کامو به ماریا کاسارس (کتاب خطاب به عشق)

دنیا پر از رنج است،
با این حال
درختان گیلاس شکوفه می‌دهند.

لا شيء يضاهي رائحة من نُحب
ولو إعتصرت فرنسا
بأكملها في قنينة عطر

محمود درویش

کنسرت
طاهر قریشی ❤️


شبانگاهان؛ تا حریمِ فلک، چون زبانه کشد سوزِ آوازم
شرر ریزد بی امان به دلِ ساکنان فلک؛ ناله ی سازم
دلِ شیدا حلقه را شکند؛ تا برآید و راهِ سفر گیرد
مگر یک دم گرم و شعله فشان؛ تا به بامِ جهان بال و پر گیرد

و در نهایت قلب گفته‌های مغز را میپذیرد و بازی برای همیشه به پایان میرسد.

بی‌ثمر هر ساله در فکر بهارانم ولی
چون بهاران می‌رسد با من خزانی می‌کند
«شهریار»

امروز را با خورشید طلوع کن
و برای هدف‌هایت به جدال با
سرنوشت برو
کمی خودت را سوا کن از روزمرگی‌ها،
و با هدف‌هایت رشد کن

صبحتون بخیر ☀️

تراب خان همه‌ی کوچه پس کوچه‌های بهشت را می‌شناسد ولی توی محله‌ی خودمان اگر تنهاش بگذارم گم می‌شود.


#محمود_مسعودی

دیالوگ‌هایی از:
ابتهاج، شاملو، طاهر قریشی و محسن چاووشی . . .

منى که هر اردیبهشت
یک سال جوان تر
و هر بهار
کمى بیشتر عاشق مى شوم

👤✍ اورهان ولى

گیرم ای دوست قمار از همه عالم بردی

دست آخر همه را باخته می‌باید رفت



#صائب_تبریزی

دلتنگی اگه موسیقی بود میشد
این #بیکلام

گاهی یه موسیقی تو رو می بره به عمق خاطراتت به جایی که خیلی وقته بهش دست نزده بودی…

در چشم من آن دلهره را دید ولی #رفت
از حاصل این واقعه ترسید ولی رفت

با هر نفسم بس که بر آمد ز دلم آه
از درد دلِ غم زده پرسید ولی رفت

رفته، هنوز هم نفسم جا نیامده است
عشق کنار وصل به ماها نیامده است
معشوق آنچنان که تویی دیده روزگار
عاشق چو من هنوز به دنیا نیامده است
یک عمر سوختم به تمنای وصل او
یکبار هم برای تماشا نیامده است
دل‌خوش به آنم از سر خاک گذر کند
گیرم برای فاتحه ما نیامده است

حامد عسکری

جسدي هُنا وروحي حیثُ تتنفس هي!
-----------------
تنم اینجاست وُ جانم جایی‌ست، که در آن نفس می‌کشد او!

گر عقل پشت حرف دل، اما نمی‌گذاشت
تردید پا به خلوت دنیا نمی‌گذاشت

از خیر هست و نیست دنیا به شوق دوست
می‌شد گذشت... وسوسه اما نمی‌گذاشت

این قدر اگر معطل پرسش نمی‌شدم
شاید قطار عشق مرا جا نمی‌گذاشت

دنیا مرا فروخت ولی کاش دست‌ کم
چون بردگان مرا به تماشا نمی‌گذاشت

شاید اگر تو نیز به دریا نمی‌زدی
هرگز به این جزیره کسی پا نمی‌گذاشت

گر عقل در جدال جنون، مَرد جنگ بود
ما را در این مبارزه تنها نمی‌گذاشت

ای دل بگو به عقل که دشمن هم این‌چنین
در خون مرا به حال خودم وا نمی‌گذاشت

ما داغدار بوسه‌ی وصلیم چون دو شمع
ای کاش عشق سر به سر ما نمی‌گذاشت

"فاضل نظری"

با شکیبایی نمی شد این گره را وا کنم
باید از خود بگذرم تا عشق را معنا کنم

از شکایتها دلی پر دارم اما چون صدف
گوهرم از دست خواهد رفت اگر لب وا کنم

تا به دستت آورم مجبورم ای دنیای من دست خالی تن به تن پیکار با دنیا کنم

بازگو ای عقل دوراندیش تنهایی طلب
من یکی مانند او را از کجا پیدا کنم؟

عاقبت فهمید رازم را و تنهایم گذاشت
کاش میشد عشق را هم مثل غم حاشا کنم...

امروز با دلتنگی شروع شد...
اینکه شب چگونه است را
باید دید...