شعر: سید علی صالحی
دکلمه: زنده یاد خسرو شکیبایی

سلام!
حال همه‌ی ما خوب است
ملالی نيست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خيالی دور،
که مردم به آن شادمانیِ بی‌سبب می‌گويند
با اين همه عمری اگر باقی بود
طوری از کنارِ زندگی می‌گذرم
که نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و
نه اين دلِ ناماندگارِ بی‌درمان!

تا يادم نرفته است بنويسم
حوالیِ خوابهای ما سالِ پربارانی بود
می‌دانم هميشه حياط آنجا پر از هوای تازه‌ی باز نيامدن است
اما تو لااقل، حتی هر وهله، گاهی، هر از گاهی
ببين انعکاس تبسم رويا
شبيه شمايل شقايق نيست!
راستی خبرت بدهم
خواب ديده‌ام خانه‌ئی خريده‌ام
بی‌پرده، بی‌پنجره، بی‌در، بی‌ديوار ... هی بخند!
بی‌پرده بگويمت
چيزی نمانده است، من چهل ساله خواهم شد
فردا را به فال نيک خواهم گرفت
دارد همين لحظه
يک فوج کبوتر سپيد
از فرازِ کوچه‌ی ما می‌گذرد
باد بوی نامهای کسان من می‌دهد
يادت می‌آيد رفته بودی
خبر از آرامش آسمان بياوری!؟
نه ری‌را جان
نامه‌ام بايد کوتاه باشد
ساده باشد
بی حرفی از ابهام و آينه،
از نو برايت می‌نويسم
حال همه‌ی ما خوب است
اما تو باور نکن

من مانده ام ز پا
ولی آن دورها هنوز
نوری ست شعله ای ست
خورشید روشنی ست
که می خواندم مدام
اینجا درون سینه من زخم کهنه ای ست
که می کاهدم مدام

#حمید_مصدق

نحن ندفن في قلوبنا
كل يوم أشياء لم نُخبر أحداً عنها
محمود درویش

ترجمه:
ما هر روز چیزهایی را در قلب خود دفن می کنیم
که درباره ی آن ها به کسی چیزی نگفته ایم

«سلاما علی الذین أذأ ما رأوك منطفئا لم يرحلوا عنك الأ بعد أن يعيدوا لك نورك»

+سلام بر آن‌هایی که وقتی تو را خاموش یافتند، رهایت نکردند مگر بعد از آن‌که نور و روشنایی را به تو بازگرداندند...

کوری که زمین خورد و منش دست گرفتم
در فکر چراغی است که از من بِرُباید...

دلم به بوي تو آغشته است
سپيده دمان
كلمات سرگردان بر ميخيرند و خوابالوده دهان مرا ميجويند
تا از تو سخن بگويم
كجاي جهان رفتهئي
نشان قدم هايت
چون دان پرندگان
همه سوئي ريخته است
باز نميگردي، ميدانم
و شعر
چون گنجشك بخار آلودي
بر بام زمستاني
به پاره يخي بدل خواهد شد.

شمس لنگرودی

جهان ز جنسِ اثرهای این و آن خالی‌ست
به هرزه وهم مچینید، کاین دکان خالی‌ست

گرفته است حوادث، جهاتِ امکان را
ز عافیت چه زمین و چه آسمان خالی‌ست

به رنگِ چنبرِ دف در طلسمِ پیکر ما
به هرچه دست زنی منزلِ فغان خالی‌ست

ز شُکرِ تیغِ تو، یارب چه‌سان برون آید
دهانِ زخمِ اسیری‌ که از زبان خالی‌ست

اگرچه شوقِ تو لبریزِ حیرتم دارد
چو چشمِ آینه، آغوشِ من همان خالی‌ست

#بیدل_دهلوی

بوسیدمت تورا، از پشت قاب عکس

شیشه نمیگذاشت، نزدیک تر شوم..

مهدي کمانگر

فواره شرح معنی این یک عبارت است:
دنیا حضیض عزت و اوج حقارت است

بیرون هر قفس قفسی دیگر است باز
در اصل نام دیگر دنیا اسارت است

چون عمر رفته را نتوان باز پس‌گرفت
هر منفعت که می‌کند انسان خسارت است

زاهد در انتظار بهشت است و عیب نیست
این عاقلان عبادتشان هم تجارت است

در معنی «وجود» همین بس که پیش دوست
اظهار «هیچ» بودن ما هم جسارت است

عاشق به گریه آمد و بوسید یار را
عاقل هنوز منتظر یک اشارت است

#فاضل_نظری
#نیست
#نام_دیگر_دنیا

تن من قایق لنگر زده در طوفان است؛
خودم اینجا...
دل من پیش تو سرگردان است....

#فاضل_نظری

به نظر می‌رسد که زندگی روند جایگزینی یک اضطراب با اضطرابی دیگر و یک خواسته با خواسته‌ای دیگر است. این به این معنی نیست که نباید تلاش کنیم تا بر اضطراب‌هایمان چیره شویم یا خواسته‌هایمان را برآورده سازیم، بلکه به این معنی است که شاید بهتر باشد تلاش‌هایمان را با آگاهی از این مسئله پیش ببریم که اهدافمان نمی‌توانند مو‌به‌مو عملی شوند.

📚اضطراب موقعیت
#آلن_دوباتن

گر چه ممکن نیست با تکرار آسانش کنند
حیف باشد غم که مشقِ تازه‌کارانش کنند

تازه راضی کرده‌ام دل را به دین داری ولی
بیم از آن دارم که دینداران پشیمانش کنند

ساختن با خانۀ فرسودۀ دل بهتر است
گر بنا باشد که با تعمیر ویرانش کنند

گر چه این گنجشک دیگر با قفس خو کرده است
می‌زند بر میله سر وقتی هراسانش کنند

عشق را آموزگار زهد منکر شد، چه شد؟
برملاتر می‌شود رازی که کتمانش کنند

بستن میخانه از هر خانه‌‌ای میخانه ساخت
می‌تراود نور چون در شیشه پنهانش کنند

بادها هرگز نمی‌فهمند، گیسوی رها
دلرباتر می‌شود وقتی پریشانش کنند

می‌کشم رنجی که هرگز مستحقش نیستم
در حساب روز محشر کاش جبرانش کنند

#فاضل_نظری
#نیست

حامد عسکری: الحق و الانصاف جایتان بسیار خالیست، ای کاش بودید و سحر ها و افطارها کنارتان بودم چای میریختیم، بندگی می کردیم، عاشقی می کردیم ...

با اینکه فکر می‌کنم انسان مخیّر است
راضی شدن به بازی تقدیر بهتر است

حتی نشد به حیله به دست آورم تو را
باید قبول کرد که روزی مقدر است

ما را توان ترجمۀ اشک و آه نیست
این شرح حال دل به زبان‌های دیگر است

زیبایی تو با غزلم جاودانه شد
وصف تو شعر نیست کتابی مصورّ است

با آن که پا گذاشته بر تربتم بگو
این خاک یادنامۀ گل‌های پرپر است

#فاضل_نظری
#اکنون
#یادنامه

۸ مارس ، روزجهانی زن است. نه روز جهانی مادر است، نه روز جهانی خواهر است و نه روز جهانی همسر و پارتنر و ...!
شاید بپرسید که چه فرقی می‌کند و مادر و خواهر و همسر یک مرد نیز زن هستند. اما فرق دارد. برای مردی که به مادر و یا همسر خودش تبریک می‌گوید در واقعا به نسبتی که آن زن با خودش دارد تبریک می‌گوید.

زن، ورای مادربودن و خواهربودن و همسر بودن یک «زن» است. وقتی شما می‌گویید "مادرم روز زن مبارک"، شما به نقش مادری تبریک می‌گویید که از قضا عظیم و برجسته کردنش از سوی مردان دقیقا همان تبعیض است که باید در روز جهانی زن به آن توجه داشت. اندیشه‌های ضد زن با برجسته‌کردن و اغراق در نقش مادری همواره تلاش کردند که زنان را در خانه نگه بدارند تا برای‌شان شیران نر بزایند که به قول شاعر:
زنان را همان بس به دنیا هنر
نشینند و زایند شیران نر!

یا آن‌که:
زن خوب و فرمان‌بر پارسا
کند مرد درویش را پادشاه

گویا زن آن است که بزاید و مادری کند و یا همسری کند تا مرد خانه پادشاه بشود. دفاع از زن دفاع از مادری و همسری و خواهری نیست. دفاع از حق زن دفاع از زن است بدون نقش‌هایی که محیط و جامعه می‌خواهد بر دوش او بگذارد.

برجسته‌شدن زن بدون توجه به این نقش‌ها به همان نقش‌ها نیز توان می‌بخشد اما از آن طرف نمی‌توان به این سمت آمد. یعنی برجسته‌کردن مادری و همسری لزوما به ایفای حقوق «زن» منجر نمی‌شود. در همه‌ی فرهنگهای مردسالارانه از مادر و مادری تمجید شده است اما زن همواره و همواره درون این فرهنگ مردسالارانه آسیب دیده است.
«روز زن فقط و فقط روز زن است.»

۸ مارس

سلامٌ عليك
افتقدتك كثيرا...!

چند سال از امشب بگذره؟
تا من فراموشت کنم
تا با یه دریا تو خودم
خاموشِ خاموشت کنم

روزبه بمانی