حال اگرچه هیچ نذری عهده دار وصل نیست!
یک زمان پیشامدی بودم ک امکان داشتم.......


#کاظم_بهمنی

سیاره‌ام کجاست؟ زمین، مال من نبود !
جز رنج، سهمی از شب و روزش نداشتم
من اهل ماه یا که عطارد؟ کجایی‌ام ؟
پا را چرا به جای غریبی گذاشتم ؟

#نرگس_صرافیان_طوفان

اگر کسی باهات طوری رفتار می‌کنه که انگار تو فقط یکی از گزینه‌هاش هستی، با حذف کردن خودت از این معادله کمکش کن تا انتخاب راحت‌تری داشته باشه.
بعضی وقتا باید سعی کنی اهمیت ندی حتی اگر برات خیلی مهمه چون یه وقتایی ممکنه تقریبا هیچ اهمیتی برای کسی که خیلی برات اهمیت داره نداشته باشی.
این غرور نیست بلکه احترام گذاشتن به خودت و نور درونته.
به آدمای نصفه و نیمه‌ی زندگیت جایگاه کامل رو نده. ارزش خودت و چیزهایی که می‌تونی به دیگران ارائه بدی رو بدون و هرگز به کمتر از اونی که لایقشی راضی نشو

بنظرم هر چی انسان بیشتر درد کشیده باشه، شوخ طبع تر میشه.

چه خوش گفت شهریارا :

عاشقی درد است و درمان نیز هم
مشكل است این عشق و آسان نیز هم

جان فَدا باید به این دلدادگی
دل كه دادی می‌رود جان نیز هم !

‏ما تو دوره خیلی وقیحی زندگی میکنیم...
دوره تظاهر، خودنمایی، فضل فروشی...
پنج دقیقه یک جا میشینی، به خودت میگی وای با چه بزرگانی سر و کار داریم. بعد ته و توش در میاد که هیچی نیستن!

کیومرث پوراحمد در ۷۴ سالگی به علت خودکشی درگذشت 🖤

همین قدر سهمگین و باورنکردنی
وحشتناک و تکان‌دهنده
از سر افسردگی و ناامیدی‌...

و منی که
در میانِ دردهایم
تو را
درمان دیدم... ♡

صادق هدایت خیلی قشنگ عشقِ یه آدمِ درونگرا رو توصیف میکنه :

نه تنها او را می‌خواستم، بلکه تمام ذرات تنم ذرات تن او را لازم داشت، فریاد می‌کشید که لازم دارد. و آرزوی شدیدی میکردم که با او در یک جزیره گمشده‌ای باشم که آدمیزاد در آنجا وجود نداشته باشد، آرزو می‌کردم که یک زمین لرزه یا طوفان و یا صاعقهٔ آسمانی همه این رجاله‌ها که پشت دیوار اتاقم نفس می‌کشیدند، دوندگی می‌کردند، کیف می‌کردند همه را می‌ترکاند و فقط من و او می‌ماندیم.
آرزو می‌کردم که یک شب را با او بگذرانم و با هم در آغوش هم می‌مردیم...

ديدى بعضيا وقتی مشکلی پیش میاد
از تهِ دلشون و با لبخند بهت کمک می‌کنن؟
اونا یه روزی یه جایی بد باختن و هیچکس
کنارشون نبوده...

گفتی چرا به دشمن خود می‌سپارمت؟!
ای دل مرا ببخش! جوابی ندارمت

ای دوست هرچه هست تویی، هرچه نیست من
مغرور، من! که هستی خود می‌شمارمت

بی«رنج» عشق، گنج تو ای چرخ روزگار
چندان بها نداشت که طاقت بیارمت

گر قلب من دمی بتپد جز به یاد دوست
ای بار زندگی! به زمین می‌گذارمت

اکنون که از بیان غم عشق عاجزم
می‌بوسمت به اشک و به بر می‌فشارمت

پروانه‌ها به پیلۀ خود خو نمی‌کنند
باشد تو هم برو به خدا می‌سپارمت

#فاضل_نظری
#وجود

در این دنیا یک روز بیشتر نیست،
همین یک روز است که همیشه تکرار می‌شود...
صبح آن را به ما می‌دهند
و شب از ما پس می‌گیرند.

#صبحتون_بخیر ☀️

فخر است برایش که بخوانند فقیرش
شاهی که به درگاه تو افتاد مسیرش

پیش تو که بر خاک و بر افلاک امیری
خاکش به سر آن‌کس که بخوانند امیرش

هرکس که به انکار تو و قدر تو پرداخت
سلطان هم اگر بود کشیدند به زیرش

بی‌مهر تو این گمشده سیارە‌ی تاریک
آبستن رنج است چه دریا چه کویرش

دل سوی تو آورده پناه از غم دنیا
این طفل، یتیم است در آغوش بگیرش

پیش تو مرا پیشکشی نیست جز این شعر
منت به سر من بگذار و بپذیرش

#فاضل_نظرى

احمد‌شاملو می‌گفت:

قدرت تحمل هر کس را
از میزان سکوتش بسنجید...
آنان که هیاهو می‌کنند؛
بار هیچ چیزی را
به روی شانه‌های خود
تحمل ‌نمی‌کنند..!

‍ جملاتی که در ابتدای آهنگ می‌شنوید، مربوط به آخرین لحظات زندگی هفت فضانورد فضاپیمای آمریکایی «شاتل فضایی کلمبیا» و مکالمهٔ آن‌ها با ایستگاه کنترل مأموریت است. این هفت فضانورد که از کشورهای آمریکا، اسرائیل و هند بودند، پس از اتمام ماموریت STS 107 در فضا و در حال بازگشت به جو زمین، در روز یکم فوریه 2003 به دلیل انفجار فضاپیما، جان خود را از دست دادند.

نام قطعه (تایجین کیوفوشو/Taijin Kyofusho) نام ژاپنی یک اختلال روانی است؛ افراد مبتلا به این اختلال، ترس شدیدی از این دارند که موجب آسیب یا آزار دیگران شوند و به همین دلیل ترجیح می‌دهند روابط اجتماعی خود را به حداقل برسانند تا احتمال چنین وقایعی به حداقل برسد.

اما ارتباط تایجین کیوفوشو و سانحهٔ فضایی کلمبیا چیست؟

هنگام پرتاب شاتل به فضا، قطعه‌ای از مخزن خارجی شاتل جدا می‌شود و به بال چپ اصابت می‌کند. در اثر این برخورد، شکافی در بال ایجاد می‌شود اما مانع پرواز و انجام مامویت نمی‌شود. مهندسین ناسا پس از تحلیل آسیب، متوجه احتمال وقوع حادثه حین بازگشت به جو زمین شدند. با توجه به اینکه شاتل کلمبیا امکان تعمیر فضایی را نداشت و محدودیت اکسیژن، شانس رسیدن فضاپیمایی دیگر برای نجات هم بسیار پایین به نظر می‌رسید. پیش‌بینی می‌شد که در صورت آگاهی فضانوردان از این وضعیت، از بازگشت به زمین خودداری کنند و در اثر اتمام اکسیژن، جان خود را از دست دهند؛ بنابراین، ناسا تصمیم می‌گیرد این موضوع را از فضانوردان پنهان کند. از نگاه من، این قطعه، به گونه‌ای شنونده را به فضانوردان سرنشین شاتل نزدیک می‌کند که گویا آن‌ها را می‌شناخته‌ایم. اما مهم‌تر از آن، حال انسانی را روایت می‌کند که ناچار است برای دیگری تصمیم بگیرد و ناخواسته موجب آزار یا آسیب او می‌شود.


#موسیقی

چه خوب گفت احمد شاملو :

من چنان آینه‌وار
در نظرگاهِ تو اِستادم پاک،
که چو رفتی ز برم
چیزی از ماحصلِ عشقِ تو بر جای نماند
در خیال و نظرم
غیرِ اندوهی در دل، غیرِ نامی به زبان،
جز خطوطِ گُم و ناپیدایی
در رسوبِ غمِ روزان و شبان.

با چشم ها دروغ بگوید
دیوار حق نداشته باشد
بی پنجره بروید
آن روز
دیوار باغ و مدرسه کوتاه است
تنها
پرچینی از خیال
در دوردست حاشیه ی باغ می کشند
که می توان به سادگی از روی آن پرید
روز طلوع خورشید
از جیب کودکان دبستانی
روزی که باغ سبز الفبا
روزی که مشق آب، عمومی است
دریا و آفتاب
در انحصار چشم کسی نیست
روزی که آسمان
در حسرت ستاره نباشد
روزی که آرزوی چنین روزی
محتاج استعاره نباشد
ای روزهای خوب که در راهید!
ای جاده های گمشده در مه!
ای روزهای سخت ادامه!
از پشت لحظه ها به در آیید!
ای روز آفتابی
ای مثل چشم های خدا آبی!
ای روز آمدن!
ای مثل روز، آمدنت روشن!
این روزها که می گذرد، هر روز
در انتظار آمدنت هستم!
اما
با من بگو که آیا، من نیز
در روزگار آمدنت هستم؟


زنده یاد قیصر امین پور

🎼 رهایم کن
👤✍ امید روزبه
🎤 محسن چاووشی


📝 تو اون شب بن بست که بغض کرد و شکست
شبی که ساکشو بست نگاه کردی فقط


#موسیقی

چنین که یافته‌ام دشمن حقیقی خود را
دلم به غیر خود از هیچ‌کس گلایه ندارد

#فاضل_نظری