🛑بخش اول از
مصاحبه نشریە #اکتبر با رفیق #ابراهیم_علیزاده دبیر اول
کومه له- سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
در مورد رخدادهای 28مرداد سال 58 در کردستان.
@peshrawcpiran
اکتبر: به سالگرد ۲۸ مرداد سال ۵۸ روز حمله وحشیانه رژیم اسلامی به کردستان نزدیک می شویم. این حمله چگونه تدارک دیده شد، هدف جمهوری اسلامی از حمله به کردستان چه بود؟چه دستاوردهایی در جامعه کردستان با این حمله وحشیانه مورد تعرض قرار گرفت؟
ابراهیم علیزاده:
حمله به کردستان در ۲۸ مرداد سال ۱۳۵۸ یک رویداد ابتدا به ساکن نبود. در واقع بخشی از پروسه سرکوب انقلاب ایران بود. این سیاست نه از ۲۸ مرداد، بلکه از همان فردای به قدرت رسیدن جریان اسلامی، در دستور کارشان قرار گرفت. اواخر اسفند ۱۳۵۷ و اوایل فروردین ۱۳۵۸، در شهرهای مهاباد و سنندج، به دستور فرماندهان پادگانها ی تحت امر رژیم جدید بر روی مردم آتش گشوده شد. در مهاباد ۲۰ نفر با تیراندازی مستقیم و در سنندج نزدیک به ۲۰۰ نفر در نتیجه توپ باران جان باختند. بعلاوه در همین مرحله رژیم تازه به قدرت رسیده توانست بخشی از ارتجاع محلی را نیز با خود همراه کند. مسلح کردن فئودال ها و عشایر و سازمان دادن آنها در یک تشکیلات ارتجاعی بنام "شورای عشایر کردستان"، تقویت جریان اسلامی تحت رهبری احمدی مفتی زاده در سنندج، از جمله این اقدامات بود.
در تاریخ ۳۱ فروردین سال ۱۳۵۸ جنگ بین مردم ترک و کرد را در شهر نقده به راه انداختند و پاسداران تحت فرمان ملا حسنی مرتجع را برای کشتار و غارت اموال مردم گسیل داشتند. بعلاوه پاسداران جمهوری اسلامی روز ۲۳ تیر ماه در شهر مریوان بروی مردم آتش گشودند که طی آن۲۴تن جان خود را از دست دادند و ۴۰ نفر نیز زخمی گردیدند. در شهر سنندج نیز در نتیجه تیراندازی پاسداران مستقر در شهر چند تن جان باختند.
عکس العمل کومه له و مردم کردستان نیز در مقابل این اقدامات قاطع، انقلابی و توده گیر بود. مردم کردستان رفراندوم ۱۲ فروردین برای تاسیس حکومت اسلامی در ایران را بایکوت کردند. رویدادهائی چون اعتصاب یک ماهه در شهر سنندج برای اخراج پاسداران از شهر، کوچ تاریخی مردم مریوان با همین هدف، راهپیمائی طولانی از سنندج و دیگر شهرهای کردستان به سمت مریوان و بسیاری اقدامات دیگر از این نوع در همین فاصله اتفاق افتادند. کومه له که تهاجم گسترده تر رژیم را محتوم می دانست، در تلاش بود که مردم کردستان را برای مقاومتی طولانی مدت و سرنوشت ساز تر آماده سازد.
جریان اسلامی که برای چند صد سال به مثابه دولتی در دولت عمل کرده بود، در این دوره هم از منابع مالی سرشار، از شبکه مساجد و آخوندهای مستقر در سراسر کشور، که به مثابه یک تشکیلات سراسر عمل می کردند، و هم از رهبری منسجم برخوردار بود، با سقوط رژیم شاه خود را برای سرکوب انقلاب ایران آماده کرد. با توجه به اعلام بی طرفی ارتش، همه نهادها و ارگانهای قدرت شاه را در دست گرفت و همه آنچه را هم که در نتیجه انقلاب درهم شکسته شده بود، به سرعت باز سازی نمود. نه لیبرالهای طرفدار غرب که در سازمانهای وابسته به جبهه ملی متشکل بودند، توانستند اعتماد دولتهای غربی را برای مقابله با خطر نفوذ اتحاد شوروی به دست آورند و نه و نیروهای چپ و کمونیست، به دلایل مختلف فرصت جمع و جور کردن نیروها و توان اجتماعی خود را یافتند. تنها در کردستان بود که این روند مطابق نقشه جریان اسلامی پیش نرفت و کردستان سرنوشت جداگانه ای پیدا کرد.
قبل از حمله ۲۸ مرداد ۵۸ به کردستان ،دانشجویان در دانشگاه سرکوب شدند. جنبش ترکمن صحرا به خون کشیده شد. اعتراضات خوزستان در نطفه خفه گردید. کارگران در بندر انزلی و در اصفهان به رگبار بسته شدند. اما جمهوری اسلامی برای سرکوب در کردستان به تدارک بیشتری نیاز داشت. از این رو حمله به کردستان در مقایسه با حمله به دستاوردهای بخش های دیگری از مردم ایران، قدری به تخیر افتاد. یورش 28 مرداد 58 در حالی صورت گرفت که رژیم جمهوری اسلامی احساس می کرد توانایی لازم را برای سرکوب دستاوردهای مردم کردستان هم به دست آورده است. نیروهای رژیم حمله را از دو محور ارومیه و کامیاران آغاز کردند. در هر دو محور با مقاومت جانانه ی نیروهای پیشمرگ روبرو شدند. در این مرحله رژیم توانست با برتری نیروی هوایی و توپخانه کردستان را به اشغال خود در آورد. در آن هنگام کومه له با انتشار بیانیه تحت عنوان: "خلق کرد در بوته آزمایش"، مردم کردستان را به مقاومتی همه جانبه دعوت نمود. در پاسخ به این فراخوان شعله های مبارزه و مقاومت از هر سوی کردستان زبانه کشید. طولی نکشید که حملات غافلگیرانه و وسیع نیروهای پیشمرگ از سوئی و اعتراضات روزمره خیابانی توده های مردم از سوی دیگر، پس از سه ماه ، توازن قوا را به نفع مردم تغییر داد و رژیم را وادار به عقب نشینی و پذیرش آتش بس و آمدن به پای میز مذاکره نمود.

💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

🛑بخش دوم از مصاحبە نشریە #اکتبر با رفیق #ابراهیم_علیزادە

"درمورد رخدادهای 28 مرداد 58 در کردستان"

⬇️بازگشت دوبارە نیروی پیشمرگ سازمان های سیاسی بە شهرها و استقبال شکوهمند مردم از انان بە رونق گیری فعالیت های سیاسی و شکل گیری شوراها و تشکل های گوناگون و ارگانهای حاکمیت مردم بر سرنوشت خود، عملاً شکست یورش 28 مرداد سال 58 رژیم را اعلام کرد و جنبش انقلابی کردستان را به فاز دیگری از مقاومت و مبارزه وارد نمود. مردم و بویژه جوانان مبتکرانه ترین شیوه های سازمان دهی اداره امور اجتماعی به کار بستند و در بسیاری از نقاط کردستان جامعه را به شیوۀ سالم و دمکراتیک اداره کردند.آنان امنیت محلات را با دخالت دادن توده ها تأمین کردند.توزیع مواد غذایی و دیگر مواد مورد نیاز را سازمان دادند.خدمات پزشکی و درمانی از سر گرفته شدند. مدارس و ادارات باز نگه داشته شدند و به معضلات و مشکلات مردم رسیدگی کردند و اخلاق و رفتار انقلابی و انسانی رواج دادند.در همین دوره هیات نمایندگی خلق کرد تشکیل گردید و این نهاد در یک آرایش نیمه جبهه ای، اداره امور کردستان را به دست گرفت.
طی مدت کمتر از 6 ماه که جمهوری اسلامی سرگرم آماده ساختن خود برای حمله دیگری بود، کومەلە علیرغم کارشکنی های که در داخل کردستان صورت می گرفت، در تدارک آماده ساختن افکار عمومی برای روبرو شدن با تهاجم محتوم رژیم بود.جمهوری اسلامی از یک مذاکره واقعی با هیات نمایندگی مردم کردستان طفره می رفت و با مانورهای فریب کارانه برای خود فرصت می خرید. سرانجام وقتی تدارک خود را کامل کرد باردیگر در فروردین ۱۳۵۹ حمله مجدد خود را به کردستان ، این بار از محور کامیاران سنندج آغاز کرد.
رژیم جمهوری اسلامی نتوانست هیچ سنگری را بدون عبور از مقاومتی قهرمانانه فتح کند، مقاومتی که برای سالها دوام یافت و رژيم را در کردستان زمین گیر کرد.اگر چه رژیم سرانجام توانست تفوق نظامی بدست بیاورد، اما هرگز نتوانست مردم کردستان رابه تمکین و تسلیم وا دارد.

اکتبر:در مقابل هجوم نظامی جمهوری اسلامی به کردستان مقاومت توده ای و نظامی گسترده ای شکل گرفت. کمونیستها و کومەلە در ان مقطع نقش محوری در سازماندهی این مقاومت ایفا کرد . در یک نگاه تاریخی چه دستاوردهای از آن مقاومت مهم بود و چه کمبودهایی وجود داشت؟ درسهای این مقاومت برای امروز مبارزه آزادیخواهانه در کردستان چیست؟
ابرهیم علیزاده:به طور واقعی در عین اینکه مقاومت در برابر رژیم جمهوری اسلامی، گسترده و سراسری بود، اما توازن قوای داخلی برای پیشبرد برنامه کومه له برای تامین حاکمیت مردم در کردستان ،در همه جا یکسان نبود. علیرغم تفاوتهائی که در این جا و آنجا وجود داشت، علیرغم محدودیت زمانی آن، مردم کردستان برای اولین بار حاکمیت از پائین، حاکمیت شورائی را تجربه کردند. آزادیهای بدون قید و شرط سیاسی را تجربه کردند. پس مانده های نظامی فئودالی را روبیدندو زمین از آن کسی شد که روی آن کار می کرد. زنان در مقیاس وسیع به میدان فعالیتهای اجتماعی وارد شدند. نطفه های یک آموزش و پرورش مترقی بسته شد. برای نخستین بار مردم دیگر خود را زیر با ستم و تبعیض ملی نمی دیدند. مقاومتی که بعدا در برابر تهاجم رژیم صورت گرفت، در واقع دفاع از این دستآوردها بود.
اساسی ترین کمبود، کمبود تجربه و کمبود فرصت برای آماده ساختن کادرهای توانا برای اداره جامعه کردستان بود. مردمی که دهها سال حاکمیت ستم و سرکوب پادشاهی را از سر گذرانده بودند، تشکیلاتی که از بطن یک جامعه خفقان زده سربرآورده بود، برای رفع کمبودهای خود به زمان نیاز داشتند. خطر حمله جمهوری اسلامی و جنگی شدن فضای کردستان به ناچار مقاومت مسلحانه را در راس همه اشکال مبارزه و مقاومت قرار داد و فرصت کافی برای تعمیق و گسترش این دست آوردها بدست نیامد.
مهمترین و تعیین کننده ترین تجربه این است که در سازمان دادن شوراهای محل کار و زیست نباید تاخیر کرد. با وزیدن نخستین نسیم آزادی مردم باید قدرت خود را از پائین برقرار سازند. در این رابطه تجربه شوراهای محلات در شهر سنندج (بنکه ها) بسیار آموزنده است. این نقطه کلیدی است. باید از قبل برای پاسخ فوری به نیازهای عاجل اقتصادی مردم، برای مقابله با فلاکت اقتصادی نقشه داشت، بایستی به فکر خنثی کردن تفرقه اندازیهای ملی و مذهبی بود بایستی دلسوزانه و مسئولانه برای رفع ستم ملی تلاش نمود و برای آن برنامه معین داشت، بایستی مطابق یک نقشه راه عملی به مردم اطمینان خاطر داد که جامعه کردستان به صحنه رویاروئی گروههای مسلح تبدیل نخواهد شد رادیکالیسم در چنین عرصه هائی معنی پیدا خواهد کرد. با ایفای نقش یک حزب افراطی، که بدون شک غیر کارگری نیز خواهد بود، نمی توان این جامعه را از گذرگاههای سخت عبور داد. همه این عناصر و این تجربیات را در تاریخ ۴۰ ساله کومه له و جامعه کردستان می توان مشاهده کرد.

💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

🛑بخش سوم از مصاحبە نشریە #اکتبر با رفیق #ابراهیم_علیزادە
*در مورد رخدادهای 28مرداد58در کردستان*

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

اکتبر:در اوضاع امروز ودر پرتو تحولات سیاسی ایران از دی ماە گذشتە، تاثیر این تحولات بر اوضاع سیاسی کردستان و روند روبە رشد مبارزات کارگری و زحمتکش و زنان و مردم معترض علیە جمهوریم اسلامی چگونە است؟
برای تقویت جنبش رادیکال و سرنگونی طلبانە علیە جمهوری اسلامی در کردستان چە باید کرد؟
ابراهیم علیزاده:طی یک سال گذشته در کردستان حرکتهای از لحاظ اجتماعی و مبارزاتی پیشرو ی رویداده است که نشان می دهد جنبش انقلابی کردستان در عمق رو به گسترش است. شما به اعتصاب عمومی در چندین شهر کردستان به حمایت از کولبران نگاه کنید، به همبستگی کم نظیر مردم در جریان زلزله استان کرمانشاه نگاه کنید، به کارناوال عظیمی که برای تجلیل از یک راننده قهرمان که در جریان کمک رسانی جانباخته بود، براه افتاد نگاه کنید، به حمایت گسترده مردم از جنبش حق طلبانه روژاوا نگاه کنید، به پشتیبانی از مردم کردستان عراق در مقابل زورگوئی دولت مرکزی عراق نگاه کنید، به حرکتهای اجنماعی برای دفاع از محیط زیست، به مقاومت زنان در مقابل تحمیل حجاب اجباری، به طیف گسترده فعالین کارگری که در سطح سراسری دارای نفوذ و اعتبار هستند، نگاه کنید، همه اینها نشان می دهند که مردم زحمتکش و تحت ستم در کردستان سنت های جنبش انقلابی خود را پاس می دارند و به پیش میبرند. در چنین شرایطی بایستی با تمام توان تلاش نمود که جنبش انقلابی کردستان با کوله باری از تجارب غنی خود با این جنبش سراسری برای نان و آزادی همراه و همگام شود. نباید به دیدگاههای انزواطلبانه، محافظه کارانه و ناسیونالیستی میدان داد، که این حرکت حق طلبانه و سرتاسری را به مردم کردستان نامربوط بداند. باید تلاش نمود تمام ظرفیتهای موجود ، خفته و یا نافعال را به کار انداخت.
اکتبر:در دو ماه گذشته تاکنون دو جلسه مشترک ما بین رهبری کومه له و کمیته کردستان خزب حکمتیست در رابطه با همکاری سازمانهای چپ در کردستان صورت گرفته است. هدف از این همکاری در شرایط کنونی از نظر شما چه هست .؟ نتایج تا کنونی این نشستها ، اقدامات و روند آتی آن را چگونه می بینید.
ابراهیم علیزاده:تلاشهائی که در این زمینه صورت گرفته است و می گیرد، بخشی از جهت گیری ما در سطح سراسری برای شکل دان به یک قطب سیاسی چپ و سوسیالیست است. طبیعی است که این سیاست عمومی خود را در کردستان با در نظر گرفتن ویژگیهای محیط فعالیت خود در این منطقه نیز دنبال میکنیم. هدف ما در این رابطه فراتر از نزدیکی و همکاری دو سازمان معین است. چنین کاری در واقع در چهارچوب فعالیتهای روتین و همیشگی قرار می گیرد. اما تحرکی که این موضوع در شرایط کنونی پیدا کرده است در رابطه با اوضاع سیاسی خطیر کنونی است. خطیر بودن اوضاع، پاسخ عاجل می طلبد.
ما می دانیم که سوسیالیسم در جامعه کردستان آرمان اجتماعی معتبری است. اما در همان حال اینرا هم می دانیم که نفوذ اجتماعی سوسیالیسم، بازتاب تشکیلاتی شایسته خود را نیافته است. ما به سهم خود میخواهیم ، در داخل کردستان و در خارج کشور، در سطوح مختلف، در میان سازمانهای سیاسی که خود را چپ و سوسیالیست می نامند و در میان محافل پراکنده مختلف، با همین گرایش، روحیه وحدت طلبی و همکاری را تشویق کنیم . ما و کمیته کردستان حزب حکمتیست محور حرکت نیستیم، بلکه دو سازمان معین هستیم که بر روی یک چنین استراتژی توافق کلی داریم. تلاشهای اولیه ای برای جلب توجه نیروهای بالقوه و بالفعل صورت گرفته است. اما در این زمینه هنوز در ابتدای راه هستیم. نهایتا این تلاشها در یک نشست وسیع است که می تواند شکل نهائی به خود بگیرد.

💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

‍ #اکتبر_سرخ_می_آید"

🎙 #رفیق_جانباخته_ناصح_مردوخ"


🛑بە یاد انقلاب اکتبر 1917کارگران]


💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran