💢حضور رفیق #ابراهیم_علیزاده و رفیق #سروه_ناصری در مراسم اول ماه مه ی روزجهانی کارگر در کلن آلمان
#1May 2018
@Peshrawcpiran
#پیشرو

💢حضور رفیق #ابراهیم_علیزاده و رفیق #سروه_ناصری در مارش خیابانی اول ماه #مه روز همبستگی جهانی طبقه کارگر شهر #کلن
✌️✌️✌️✌️✌️✌️✌️✌️
#1May 2018
@Peshrawcpiran
#پیشرو

‍ ‍ ‍ ✍از چاله به چاه نیفتادن یک نگرانی واقعی است. پروسه مبارزه آگاهانه برای سرنگونی یک رژیم، درعین حال پروسه شکل دادن گام به گام به بدیل جایگزین آن نیز هست. دراین تردیدی نیست که امروز در ایران هر گونه تحول سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بدون به زیر کشیدن رژیم اسلامی از قدرت ممکن نیست. اما مبارزه انقلابی به منظور سرنگونی این رژیم برای ما کمونیست ها بخشی از یک استراتژی طبقاتی است.

‍ 🛑ارزیابی از انقلاب 1357 ایران گفتگوی نشریه آرش با #ابراهیم_علیزاده



💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

#ابراهیم_علیزاده


✍اینکه در مقابل این و ضعیت چکار باید کرد، آن چیزی که مهم است بنظر من کمبود اعتراضات مردمی و کارگری در ایران نیست، البته میتواند بسیار وسیع تر و گسترده تر باشد. جامعه ایران،جامعه ی زنده ای است و برای زندگی بهتر در حال تلاش و مبارزه است اما مشکل این است که: اولآ، مبارزات پراکنده هستند. ثانیا رهبری سراسری ندارند، و ثالثا مردم را از انقلاب ترسانده اند.

مردم این وضعیتی که الآن در خاور میانه هست را میبینند، عراق، یمن و سوریه را میبینند و جمهوری اسلامی حیله گرانه این وضعیت را تبلیغ میکند و سعی میکند به مردم بقبولاند که اگر تکان بخورید از چاله به چاه می افتید و وضع از این هم بدتر خواهد شد. این موضوع در روانشناسی مردم خیلی تأثیر گذار بوده است. گذار از این موقعیت تا آنجا به ما به عنوان یک جریان سوسیالیست و کمونیست مربوط میشود، بستگی دارد به اینکه ما چقدر میتوانیم در متن این اعتراضاتی که وجود دارد، در متن مبارزات جاری که هست به جریان سوسیالیستی یک مقبولیت اجتماعی ببخشیم. اما مقبولیت اجتماعی بخشیدن به جریان سوسیالیست از چه راهی ممکن است؟ سه رکن اصلی کسب چنین موقعیتی عبارت هستند از: اول ، سیاست درست و رهبری سیاسی، دوم، وجود شمار قابل توجهی از چهره ها و شخصیتهای خوشنام توده ای که گرایش سوسیالیستی داشته باشند و سوم وجود یک تشکیلات منسجم حزبی.

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

هرکدام از این سه عامل به تنهائی و در حرکت با همدیگر میتوانند منشاء رویدادهای تحول بخشی باشند. حتا بعضی مواقع از تشکیلات هم نباشد، تشکیلات حزبی آنقدر فرصت توسعه نیافته باشد، یک سیاست راه گشا، بویژه در دوره های بحران سیاسی و انقلابی راه گشا خواهد بود و به جریان سوسیالیستی مقبولیت اجتماعی می بخشد. در مقیاسی ماکرو بخشهای وسیعی از جامعه را پشت سر حزب می آورد.

نهایتآ من میگویم که جذب آدم های سرشناس و معتبر، سازمان دادن حوزه های حزبی و در پیش گرفتن سیاست های روشن همه اینها در جریان مبارزه امکان پذیر است. اینها رویداد هائی نیستند در خلأ صورت بگیرند. بنابر این بایستی در همین تحرک جاری که در جامعه وجود دارد، مشارکت فعال داشت.

بنظر من یکی از اهرم های خیلی مهمی که میتواند کمک کند به اینکه جریان ما این مقبولیت را پیدا کند این است که، این جریان تصویر وحدت بخشی از خود به جامعه بدهد. مردم بدانند که در نتیجه فعالیت این جریان هیچ ظرفیت و هیچ توانی بدون مصرف نخواهد ماند.

باید بتوانیم بر سکتاریسم سنتی چپ فائق شویم. در راس حرکت های عادلانه آزادیخواهنه و پیشرو ، مستقل از ارزیابی ایدئولوژیک آنها قرار بگیرند و به جامعه اطمینان بدهند که روزگاری بهتر در راه خواهد بود.

برای اینکه این ترس و وحشتی که از تکرار سناریو های سیاه عراق، سوریه و غیره وجود دارد از بین ببرند، رهبران خوشنام و سرشناس مردمی نقش مهمی دارند. آنها در نزد مردم چهره های قدرت دولتی فردا هستند و می توانند به مردم اطمینان بدهند که در مواقع بحرانی میتوانند جامعه را از خطراتی که در سر راهش هست حفظ کنند.

در صورتی که سازمان حزبی مان سر جای خودش باشد، در صورتی که چهره های سرشناس ما این موقعیت اجتماعی را پیدا کرده باشند، در صورتی که سیاست های ما راه گشا بوده باشد، در این صورت میتوانیم جامعه را با کمترین خسارت از مراحل بحرانی و پیش بینی نشده ای که در کمین هستند، عبور دهیم و به مردم اطمینان بدهیم که سناریوهای فاجعه بار منطقه در ایران تکرار نخواهد شد. این افق ما است.

🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

🛑بخش اول از
مصاحبه نشریە #اکتبر با رفیق #ابراهیم_علیزاده دبیر اول
کومه له- سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
در مورد رخدادهای 28مرداد سال 58 در کردستان.
@peshrawcpiran
اکتبر: به سالگرد ۲۸ مرداد سال ۵۸ روز حمله وحشیانه رژیم اسلامی به کردستان نزدیک می شویم. این حمله چگونه تدارک دیده شد، هدف جمهوری اسلامی از حمله به کردستان چه بود؟چه دستاوردهایی در جامعه کردستان با این حمله وحشیانه مورد تعرض قرار گرفت؟
ابراهیم علیزاده:
حمله به کردستان در ۲۸ مرداد سال ۱۳۵۸ یک رویداد ابتدا به ساکن نبود. در واقع بخشی از پروسه سرکوب انقلاب ایران بود. این سیاست نه از ۲۸ مرداد، بلکه از همان فردای به قدرت رسیدن جریان اسلامی، در دستور کارشان قرار گرفت. اواخر اسفند ۱۳۵۷ و اوایل فروردین ۱۳۵۸، در شهرهای مهاباد و سنندج، به دستور فرماندهان پادگانها ی تحت امر رژیم جدید بر روی مردم آتش گشوده شد. در مهاباد ۲۰ نفر با تیراندازی مستقیم و در سنندج نزدیک به ۲۰۰ نفر در نتیجه توپ باران جان باختند. بعلاوه در همین مرحله رژیم تازه به قدرت رسیده توانست بخشی از ارتجاع محلی را نیز با خود همراه کند. مسلح کردن فئودال ها و عشایر و سازمان دادن آنها در یک تشکیلات ارتجاعی بنام "شورای عشایر کردستان"، تقویت جریان اسلامی تحت رهبری احمدی مفتی زاده در سنندج، از جمله این اقدامات بود.
در تاریخ ۳۱ فروردین سال ۱۳۵۸ جنگ بین مردم ترک و کرد را در شهر نقده به راه انداختند و پاسداران تحت فرمان ملا حسنی مرتجع را برای کشتار و غارت اموال مردم گسیل داشتند. بعلاوه پاسداران جمهوری اسلامی روز ۲۳ تیر ماه در شهر مریوان بروی مردم آتش گشودند که طی آن۲۴تن جان خود را از دست دادند و ۴۰ نفر نیز زخمی گردیدند. در شهر سنندج نیز در نتیجه تیراندازی پاسداران مستقر در شهر چند تن جان باختند.
عکس العمل کومه له و مردم کردستان نیز در مقابل این اقدامات قاطع، انقلابی و توده گیر بود. مردم کردستان رفراندوم ۱۲ فروردین برای تاسیس حکومت اسلامی در ایران را بایکوت کردند. رویدادهائی چون اعتصاب یک ماهه در شهر سنندج برای اخراج پاسداران از شهر، کوچ تاریخی مردم مریوان با همین هدف، راهپیمائی طولانی از سنندج و دیگر شهرهای کردستان به سمت مریوان و بسیاری اقدامات دیگر از این نوع در همین فاصله اتفاق افتادند. کومه له که تهاجم گسترده تر رژیم را محتوم می دانست، در تلاش بود که مردم کردستان را برای مقاومتی طولانی مدت و سرنوشت ساز تر آماده سازد.
جریان اسلامی که برای چند صد سال به مثابه دولتی در دولت عمل کرده بود، در این دوره هم از منابع مالی سرشار، از شبکه مساجد و آخوندهای مستقر در سراسر کشور، که به مثابه یک تشکیلات سراسر عمل می کردند، و هم از رهبری منسجم برخوردار بود، با سقوط رژیم شاه خود را برای سرکوب انقلاب ایران آماده کرد. با توجه به اعلام بی طرفی ارتش، همه نهادها و ارگانهای قدرت شاه را در دست گرفت و همه آنچه را هم که در نتیجه انقلاب درهم شکسته شده بود، به سرعت باز سازی نمود. نه لیبرالهای طرفدار غرب که در سازمانهای وابسته به جبهه ملی متشکل بودند، توانستند اعتماد دولتهای غربی را برای مقابله با خطر نفوذ اتحاد شوروی به دست آورند و نه و نیروهای چپ و کمونیست، به دلایل مختلف فرصت جمع و جور کردن نیروها و توان اجتماعی خود را یافتند. تنها در کردستان بود که این روند مطابق نقشه جریان اسلامی پیش نرفت و کردستان سرنوشت جداگانه ای پیدا کرد.
قبل از حمله ۲۸ مرداد ۵۸ به کردستان ،دانشجویان در دانشگاه سرکوب شدند. جنبش ترکمن صحرا به خون کشیده شد. اعتراضات خوزستان در نطفه خفه گردید. کارگران در بندر انزلی و در اصفهان به رگبار بسته شدند. اما جمهوری اسلامی برای سرکوب در کردستان به تدارک بیشتری نیاز داشت. از این رو حمله به کردستان در مقایسه با حمله به دستاوردهای بخش های دیگری از مردم ایران، قدری به تخیر افتاد. یورش 28 مرداد 58 در حالی صورت گرفت که رژیم جمهوری اسلامی احساس می کرد توانایی لازم را برای سرکوب دستاوردهای مردم کردستان هم به دست آورده است. نیروهای رژیم حمله را از دو محور ارومیه و کامیاران آغاز کردند. در هر دو محور با مقاومت جانانه ی نیروهای پیشمرگ روبرو شدند. در این مرحله رژیم توانست با برتری نیروی هوایی و توپخانه کردستان را به اشغال خود در آورد. در آن هنگام کومه له با انتشار بیانیه تحت عنوان: "خلق کرد در بوته آزمایش"، مردم کردستان را به مقاومتی همه جانبه دعوت نمود. در پاسخ به این فراخوان شعله های مبارزه و مقاومت از هر سوی کردستان زبانه کشید. طولی نکشید که حملات غافلگیرانه و وسیع نیروهای پیشمرگ از سوئی و اعتراضات روزمره خیابانی توده های مردم از سوی دیگر، پس از سه ماه ، توازن قوا را به نفع مردم تغییر داد و رژیم را وادار به عقب نشینی و پذیرش آتش بس و آمدن به پای میز مذاکره نمود.

💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

وته کانی

#ابراهیم_علیزاده

#مانگرتنی_گشتی_21_خه رمانان

💎کاناڵی فەرمی حێزبی کۆمونیستی ئێران[ #کۆمەڵە]
@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

‍ ‍ ‍ ‍✍ #ابراهیم_علیزاده

🚩از چاله به چاه نیفتادن یک نگرانی واقعی است. پروسه مبارزه آگاهانه برای سرنگونی یک رژیم، درعین حال پروسه شکل دادن گام به گام به بدیل جایگزین آن نیز هست. دراین تردیدی نیست که امروز در ایران هر گونه تحول سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بدون به زیر کشیدن رژیم اسلامی از قدرت ممکن نیست. اما مبارزه انقلابی به منظور سرنگونی این رژیم برای ما کمونیست ها بخشی از یک استراتژی طبقاتی است.
‍
💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

مبارزه طبقاتي موتور تاريخ است. اين مبارزه در هر مقطع توازن قوايي را ايجاد مي کند که ماحصل آن مي تواند تحميل عقب نشيني (اصلاحات) به طبقه بالادست باشد. مبارزه طبقاتي يک رکن جدايي ناپذير از سطح رشد اقتصادي نيروهاي مولده مي باشد و برآيند اين دو نيرو است که سمت و سوي تکامل جامعه بشري راتعيين مي کند. اين تنها تغييرات تدريجي و گريزناپذير اقتصادي نيستند که سرنوشت جامعه بشري را رقم مي زنند، بلکه نيروي فعاله انسان ها در متن مبارزه طبقاتي مؤلفه ديگر تعيين سرنوشت يک جامعه است. تمام تاريخ انقلاب ها، شورش ها، اعتصاب ها و اعتراض هاي گسترده در قرن نوزدهم و بيستم نشان مي دهند که نظام سرمايه داري در عين اينکه مسير طبيعي و روبه رشد اقتصادي خود را پيموده در همان حال تحت فشار جنبش هاي اجتماعي تن به عقب نشيني هاي مشخصي داده است که اين فشارها به نوبه خود بخشي از پروسه تغييرات اجتماعي بوده اند؛ از حقوق و مطالبات کارگري گرفته تا حق رأي زنان، تا تصويب قوانيني در زمينه حفظ محيط زيست و غيره، کمتر عقب نشيني و رفرمي را در اين سيستم مي توان مشاهده کرد که به يک مبارزه اجتماعي مربوط نبوده باشد.

✍#ابراهیم_علیزاده

💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

🚩مبارزه طبقه کارگر، امر رهايي همه اقشار تحت فشار در جامعه سرمايه داري را دنبال مي کند. دعوت از آنها براي پيوستن به مبارزه طبقه کارگر، با هدف استفاده از نيروي آنها به عنوان نردبان قدرت نيست، بلکه منظور نشان دادن سهل ترين راه رهايي به همگان است. درهمه رنج هايي که آنها متحمل مي شوند، طبقه کارگر سهيم است. فقدان آزادي در جامعه، ستم بر زنان، ستم ملي، ستم مذهبي، به اسارت کشاندن نيروي خالقه جوانان در قيد و بند سنت هاي ارتجاعي، آسيب هاي اجتماعي، آوارگي و بي خانماني، کودکان خياباني، تن فروشي، دختران فراري، اعتياد؛ همگي معضالتي هستند که يک استراتژي سوسياليستي براي آنها بايد راه حل داشته باشد که البته دارد.
کار امروز ما در اين مسير، همانا اين است که مردم کارگر و زحمتکش را به سمت همبستگي بر اساس منافع مشترک سوق بدهيم. کار و تلاش سازمان يافته و آگاهانه حول اين منافع مشترک، همراه با فعاليت هاي آگاهي بخش پيشروان سوسياليست طبقه، به آگاهي پايدارتر براساس منافع دراز مدت منجر مي گردد.

✍#ابراهیم_علیزاده

💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

🛑ما کمونيست ها مي خواهيم درعين حال بورژوازي را همراه با رژيم اسلامي حامي آن، به عنوان طبقه حاکم از قدرت به زير بکشيم و طبقه کارگر درهمه سطوح جامعه به قدرت دست يابد تا از اين طريق تمام موانع سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي موجود در مسير تحقق يک جامعه سوسياليستي را برطرف سازد. بنابراين فراخوان سرنگوني رژيم به منزله ورود به يک مرحله تاکتيکي، از نظر ما به درجه آمادگي طبقه کارگر براي دست زدن به چنين عملي بستگي دارد. فراخوان سرنگوني در اين استراتژي تنها يک اعلام موضع راديکال نيست، بلکه به توازن قواي سياسي و طبقاتي در جامعه بستگي خواهد داشت.

✍#ابراهیم_علیزاده


💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

اگرسوسياليسم امر طبقه کارگر است، در اين صورت به نيروي خود اين طبقه قابل تحقق است. طبقه کارگر متشکل شده در حزب و سازمان هاي کارگري قادر خواهد بود يک برنامه سوسياليستي را به اجرا در آورد. تصور اينکه يک حزب کمونيست با بافت غير کارگري، در فرداي به قدرت رسيدن احتمالي خود راه قدرت گيري طبقه کارگر را هموار مي کند، در بهترين حالت يک خوش خيالي غير علمي و غير مارکسيستي است.
کارگران ايران به مثابه يک طبقه به همراه حزب و جريان سياسي پيشتاز خود، يا قادر خواهند بود در رأس يک انقالب اجتماعي توده اي قرار بگيرند، که در اين صورت برنامه حکومت کارگري را بنا به طبيعت خود به موقع اجرا خواهند گذاشت، يا درغير اين صورت، موضوع بدين معناست که هنوز آمادگي سياسي و سازماني الزم را براي کسب قدرت سياسي به دست نياورده اند. با اين وجود يک ارزيابي واقع بينانه از موقعيت اقتصادي و اجتماعي طبقه کارگر در ايران نشان مي دهد، چنانچه جامعه ايران به مرحله انقالبي قدم بگذارد، اين طبقه به سرعت نقاط ضعف خود را جبران و به طبقه پيشرو انقالب تبديل خواهد شد.
#ابراهیم_علیزاده

💎 کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

✍ #ابراهیم_علیزاده

🔻گرایش سوسیالیستی در کردستان، در هیات کومه له یک موقعیت استثنائی پیدا کرده است. این موقعیت را بایستی مانند مردمک چشم حفظ کرد. اینکه این موقعیت چگونه حاصل شده است در عین حال به ما نشان می دهد که چگونه می توان آنرا حفظ کرد، تقویت کرد و ارتقاء داد. کومه له در جایگاه یک جریان کمونیستی نیروی محرکه جنبش مقاومت در برابر تهاجم نظامی دولت مرکزی بوده است. در این راه از جان مایه گذاشته است. کومه له در مقابل ستم ملی بر مردم کردستان شانه بالا نیانداخته است و برای رفع این ستم برنامه ریخته است و در همه لحظات مبارزه مردم بر علیه این ستمگری شرکت فعالانه داشته است. هیچ عرصه ای از مبارزات اجتماعی و مترقی در کردستان از جانب این جریان رها نشده است. طبقه کارگر در کردستان از قبل فعالیت و کار این جریان اعتماد به نفس و حرمت اجتماعی بالایی پیدا کرده است، بهبود شرایط زندگی مردم، تلاش برای پیشبرد امر مردم از کم تلفات ترین راه ها، حفظ وحدت مردم کردستان در مقابل جمهوری اسلامی و خنثی کردن توطئه هایش در این زمینه، مشغله و دغدغه دائمی این جریان بوده است و تلاش کرده است مسئولانه به آن پاسخ بدهد. نظریات وتئوری هایش محک اجتماعی خورده اند و از این طریق حقانیت خود را اثبات کرده اند. بدون شک کومه له تغییر کرده است، با دید انتقادی به گذشته خود نگریسته است، دیدگاه هایش روشن تر و شفاف تر شده اند، اما تغییر ریل نداده است و پیوستگی سیاسی و ایدئولوژیک خود را حفظ کرده است.

💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

✍ #ابراهیم_علیزاده

🔻اگر به سیمای احزاب سیاسی چپ رادیکال و موقعیت سیاسی و سازمانی آنها نگاه کنیم و بخواهیم از این دریچه ببینیم که به قول شما «چپ کجا ایستاده است»، تصویر نا امیدکننده ای از موقعیت چپ می گیریم. این تصویر البته بر واقعیت عینی منطبق نیست. چپ در مقیاس اجتماعی در بسیاری از جوامع دنیا از موقعیت واقعی نیرومندی برخوردار است که به هیچ وجه در سازمان و رهبری و حتی فعالیت عملی احزاب سیاسی که تلاش می کنند آنرا نمایندگی کنند، منعکس نیست.

در زمینه نظری، آیا کسی می تواند ادعا کند جهان وارونه ای که اشاره کردید، مطلوب اکثریت قاطع ساکنین جوامع جهان است؟ اگر نیست، بدیل اقتصادی و سیاسی و اجتماعی برای برون رفت از این وضعیت کدام است؟ دولت ها و احزاب سیاسی بورژوایی بدون دور نما و افق روشنی از امروز به فردا سیاست های خود را در حاکمیت تعیین می کنند و یا در اپوزیسیون به حیات سیاسی خود ادامه می دهند. ایدئولوگ هایشان در توضیح و تبیین پدیده ها در گل مانده اند. سوسیالیسم از لحاظ علمی و نظری معتبرترین و علمی ترین آلترناتیو برای تغییر سیمای این "جهان وارونه" است.

اما در عرصه عملی نیز واقعیت های انکار ناپذیری را شاهد هستیم. کم نیستند احزاب سیاسی بورژوائی که بورژوائی نامیدن خود را یک دشنام سیاسی تلقی می کنند. کم نیستند احزاب سیاسی مهم و جا افتاده بورژوائی که می گویند سوسیالیسم خوب است اما هنوز زمانش نرسیده است. کم نیستند احزاب سیاسی از این دست که برای کسب اعتبار علیرغم اینکه هیچ مطالبه ای بر علیه نظام مالکانه موجود ندارند، اما برای کسب نفوذ و اعتبار، واژه سوسیالیسم را به نام های خود الصاق می کنند. از پودوموس و سیریزا در اروپا تا سندرز در آمریکا، تا ده ها و صدها حزب در گوشه و کنار جهان تا جنبش های متعدد اجتماعی سال های اخیر، توده گیر بودن و اعتبار خود را مدیون وعده سوسیالیسم به جامعه بوده اند. سئوال این است که این اعتبار از کجا ناشی شده است؟ از تجربه اتحاد شوروی؟ که هر روز باید آثار مخربی را که به اعتبار سوسیالیسم وارد کرد خنثی نمود؟ از تجربه چین که خود را کارگری و چپ می داند اما حاضر نیست به اندازه یک دهم هزینه ای را که برای نمایشگاه جهانی و یا المپیک خرج نمود برای نوسازی معادن این کشور صرف کند که بیش از این هر روزه قتل گاه کارگران نباشد؟

واقعیت این است که سوسیالیسم به یک نیاز واقعی جهانی امروز تبدیل شده است. تجارب شکست خورده و مشکلاتی که در راه است، نمی تواند این نیاز اجتماعی را پنهان کند. این نیاز دیر و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد. زیر پای چپی که هم انقلابی باشد و هم به سوسیالیسم به مثابه یک علم رو به تکامل بنگرد، سفت است. چپ رادیکال موجود باید از به خود مشغولی های حقیر درونی و خود خوری و مبارزات ایدئولوژیک نامربوط بپرهیزد، به این نیروی اجتماعی عظیمی که در درون جوامع می جوشد بیاندیشد و از آن روحیه، نیرو و انرژی بگیرد.


💎کانال رسمی حزب کمونیست ایران

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

🔴سخنرانی ابراهیم علیزاده در رابطه با
اوضاع سیاسی اخیر ایران

#ابراهیم_علیزاده
تاریخ این مصاحبه؛

2018-02-04 | ۱۳۹۶-۱۱-۱۵


🆔 @peshrawcpiran
🆔 @peshrawcpiran

#ابراهیم_علیزاده


✍اینکه در مقابل این و ضعیت چکار باید کرد، آن چیزی که مهم است بنظر من کمبود اعتراضات مردمی و کارگری در ایران نیست، البته میتواند بسیار وسیع تر و گسترده تر باشد. جامعه ایران،جامعه ی زنده ای است و برای زندگی بهتر در حال تلاش و مبارزه است اما مشکل این است که: اولآ، مبارزات پراکنده هستند. ثانیا رهبری سراسری ندارند، و ثالثا مردم را از انقلاب ترسانده اند.

مردم این وضعیتی که الآن در خاور میانه هست را میبینند، عراق، یمن و سوریه را میبینند و جمهوری اسلامی حیله گرانه این وضعیت را تبلیغ میکند و سعی میکند به مردم بقبولاند که اگر تکان بخورید از چاله به چاه می افتید و وضع از این هم بدتر خواهد شد. این موضوع در روانشناسی مردم خیلی تأثیر گذار بوده است. گذار از این موقعیت تا آنجا به ما به عنوان یک جریان سوسیالیست و کمونیست مربوط میشود، بستگی دارد به اینکه ما چقدر میتوانیم در متن این اعتراضاتی که وجود دارد، در متن مبارزات جاری که هست به جریان سوسیالیستی یک مقبولیت اجتماعی ببخشیم. اما مقبولیت اجتماعی بخشیدن به جریان سوسیالیست از چه راهی ممکن است؟ سه رکن اصلی کسب چنین موقعیتی عبارت هستند از: اول ، سیاست درست و رهبری سیاسی، دوم، وجود شمار قابل توجهی از چهره ها و شخصیتهای خوشنام توده ای که گرایش سوسیالیستی داشته باشند و سوم وجود یک تشکیلات منسجم حزبی.

@peshrawcpiran
@peshrawcpiran

هرکدام از این سه عامل به تنهائی و در حرکت با همدیگر میتوانند منشاء رویدادهای تحول بخشی باشند. حتا بعضی مواقع از تشکیلات هم نباشد، تشکیلات حزبی آنقدر فرصت توسعه نیافته باشد، یک سیاست راه گشا، بویژه در دوره های بحران سیاسی و انقلابی راه گشا خواهد بود و به جریان سوسیالیستی مقبولیت اجتماعی می بخشد. در مقیاسی ماکرو بخشهای وسیعی از جامعه را پشت سر حزب می آورد.

نهایتآ من میگویم که جذب آدم های سرشناس و معتبر، سازمان دادن حوزه های حزبی و در پیش گرفتن سیاست های روشن همه اینها در جریان مبارزه امکان پذیر است. اینها رویداد هائی نیستند در خلأ صورت بگیرند. بنابر این بایستی در همین تحرک جاری که در جامعه وجود دارد، مشارکت فعال داشت.

بنظر من یکی از اهرم های خیلی مهمی که میتواند کمک کند به اینکه جریان ما این مقبولیت را پیدا کند این است که، این جریان تصویر وحدت بخشی از خود به جامعه بدهد. مردم بدانند که در نتیجه فعالیت این جریان هیچ ظرفیت و هیچ توانی بدون مصرف نخواهد ماند.

باید بتوانیم بر سکتاریسم سنتی چپ فائق شویم. در راس حرکت های عادلانه آزادیخواهنه و پیشرو ، مستقل از ارزیابی ایدئولوژیک آنها قرار بگیرند و به جامعه اطمینان بدهند که روزگاری بهتر در راه خواهد بود.

برای اینکه این ترس و وحشتی که از تکرار سناریو های سیاه عراق، سوریه و غیره وجود دارد از بین ببرند، رهبران خوشنام و سرشناس مردمی نقش مهمی دارند. آنها در نزد مردم چهره های قدرت دولتی فردا هستند و می توانند به مردم اطمینان بدهند که در مواقع بحرانی میتوانند جامعه را از خطراتی که در سر راهش هست حفظ کنند.

در صورتی که سازمان حزبی مان سر جای خودش باشد، در صورتی که چهره های سرشناس ما این موقعیت اجتماعی را پیدا کرده باشند، در صورتی که سیاست های ما راه گشا بوده باشد، در این صورت میتوانیم جامعه را با کمترین خسارت از مراحل بحرانی و پیش بینی نشده ای که در کمین هستند، عبور دهیم و به مردم اطمینان بدهیم که سناریوهای فاجعه بار منطقه در ایران تکرار نخواهد شد. این افق ما است.

🚩🚩🚩🚩



🆔️ @peshrawcpiran

#ابراهیم_علیزاده

🆔️ @peshrawcpiran