#معرفی_کتاب
#وحدت_عارفانه
#مسيحا_برزگر(مولف)
#شرحي_بر_كتاب_حديقة_الحقيقة_حكيم_سنايي
#خانه_معنا(ناشر)

مجدود بن آدم سنایی،مردی است با خبر که رؤیتش بر روایتش مقدم است.او آن چیزی را روایت می کند که پیشاپیش آن را دیده است.کسی که آیینه جانش را صیقل داده تا خداوند سینه او را مفتاح خزینه حکمت کند..وحدتِ عارفانه،وحدتی ذهنی نیست،بلکه وحدتی واقعی و وجودی ا‌ست.خداوند اشیا را خلق کرده است،اما خود از اشیا جدا نیست.این حقیقتی‌است بسیار ساده و بدیهی،او نمی‌تواند از اشیا جدا باشد،زیرا مرزی که او را از اشیا و اشیا را از او جدا می‌سازد،او را محدود می‌کند.درحالی که خداوند حدودی ندارد.
در وحدتِ عارفانه،نگاهِ یکی‌بینِ عارف،به یگانگی با هستی می‌رسد و بدین‌سان،شاهد و مشهود یکی می‌شوند.تنها شهود می‌ماند و بس.در چنین یگانگی و وحدت است که اگر گردبادی نیز پیرامونِ تو بوزد،تو انسجامِ خویش را از دست نخواهی داد.مرکزِ این گردباد خواهی شد. آنگاه در دنیا خواهی بود، اما از دنیا نخواهی بود.
@pedrambook
www.pedrambook.com