Forwarded from ایرانِ بزرگِ فرهنگی
افسانۀ فدرالیسم
عموما قاعده بر این است که مخالفان، رفرمیست‌ها، براندازها، اصلاح‌طلب‌ها، کودتاچی‌ها، انقلابیون یا هر گروه سیاسی دیگر، هنگام تصمیم گیری و طرح‌ریزی برای فردای یک مملکت، از این صحبت می‌کنند که به دنبال دموکراسی یا سوسیالیسم یا لیبرالیسم یا حکومت دینی و یا ملغمه‌ای از اینها هستند. طرح «فدرالیسم» در این میان موضوعیتی ندارد.
هر چه فکر می‌کنم نمی‌فهمم #فدرالیسم را بر چه اساس می‌توان برای این کشور تجویز کرد. فدرالیسم با آزادی بیان و حجاب اجباری چه نسبتی دارد؟ مثلا اگر درمان مرکزگرایی است، فدرالیسم چه دردی از قیامدشت و قلعه‌حسن‌خان و پاکدشت و ... دوا خواهد کرد که چسبیده‌اند به تهران؟
اگر قصۀ اختلافات فرهنگی است، آیا ما انقدر اختلافات فرهنگی میان نقاط مختلف این کشور داریم که نتوانیم سر یک سفره بنشینیم؟
آیا در همین واحدهای کوچکتر استانی و شهری اکنون ایران، ترک و کرد و ارمنی و آشوری در ارومیه، تات و ترک و کرد در خلخال، تالش و ترک در هشتپر، سیستانی و بلوچ و ترکمن و .. در گرگان، عرب و لر در اهواز و ...، و همه و همه در تهران در کنار هم زندگی نمی‌کنند(جز آنجا که پای همین فدرالیست‌ها در میان است)؟
القای نیاز به فدرالیسم بر مبنای واحدهای قومی (که طبعا باز به نفع اکثریت‌های کوچکتر عمل خواهد کرد)، آن‌هم در مرزهایی مبهم با تنوع بالای زبانی و قومی و مذهبی، بر مبنای دشمن پنداشتن گروه‌هایی از مردم با یکدیگر صورت می‌گیرد.
گذشته از مبنای ارتجاعی چنین تقسیماتی که خویشی قومی و همزبانی را به جای مفهوم مترقی شهروندی می‌گیرد، دیگری‌ستیز‌ی و دیگری‌سازی حامیان ایدئولوژیک فدرالیسم، زنگ خطر نسل‌کشی‌ها و جوی‌های خون و جنگ داخلی را به صدا در می‌آورد.
اگرچه به باور نگارنده اکثریت مردم ایران باور به برادری و هم‌میهنی با گروه‌های دیگر قومی و زبانی داخل مرزهای کشور دارند، اما افتادن رشته کارها به دست گروه‌های ایدئولوژیک، خطر را عینی می‌کند. نه همۀ ارمنی‌ها در کشتار «خوجالی» دست داشتند، نه همۀ صرب‌ها در گروهان‌های کشتار «سربرنیتسا» بودند، نه همۀ پشتون‌ها عضو طالبان و نه همۀ اهل سنت داعشی بودند. قدرت‌گرفتن گروه‌های ایدئولوژیک با تعداد اعضای بسیار اندک در قیاس با جمعیتی که ادعای نمایندگیش را دارند، بزرگترین فجایع صدسال اخیر را رقم زده است.
البته عنصر همیشگی «تفرقه بیانداز و حکومت کن» را هم نباید از نظر دور کرد، بلکه در مواردی، آن را باید بازیگر اصلی این میدان دانست.
حرکت به سمت ایران فردا، با خط‌کش و قیچی به دست گرفتن صورت نخواهد گرفت. احتمالا چاره راه در روشن کردن نسبت ما با «دموکراسی» و پی بردن به مفهوم «شهروندی» است. طرح موضوعات فرعی از سوی گرو‌های ایدئولوژیک و ذات‌باور سعی برای ماهی گرفتن از آب گل‌آلود است و قطعا #فدرالیسم_سرآغاز_تجزیه خواهد بود.
مهدی اکبری‌فر
@IrBozorg
عموما قاعده بر این است که مخالفان، رفرمیست‌ها، براندازها، اصلاح‌طلب‌ها، کودتاچی‌ها، انقلابیون یا هر گروه سیاسی دیگر، هنگام تصمیم گیری و طرح‌ریزی برای فردای یک مملکت، از این صحبت می‌کنند که به دنبال دموکراسی یا سوسیالیسم یا لیبرالیسم یا حکومت دینی و یا ملغمه‌ای از اینها هستند. طرح «فدرالیسم» در این میان موضوعیتی ندارد.
هر چه فکر می‌کنم نمی‌فهمم #فدرالیسم را بر چه اساس می‌توان برای این کشور تجویز کرد. فدرالیسم با آزادی بیان و حجاب اجباری چه نسبتی دارد؟ مثلا اگر درمان مرکزگرایی است، فدرالیسم چه دردی از قیامدشت و قلعه‌حسن‌خان و پاکدشت و ... دوا خواهد کرد که چسبیده‌اند به تهران؟
اگر قصۀ اختلافات فرهنگی است، آیا ما انقدر اختلافات فرهنگی میان نقاط مختلف این کشور داریم که نتوانیم سر یک سفره بنشینیم؟
آیا در همین واحدهای کوچکتر استانی و شهری اکنون ایران، ترک و کرد و ارمنی و آشوری در ارومیه، تات و ترک و کرد در خلخال، تالش و ترک در هشتپر، سیستانی و بلوچ و ترکمن و .. در گرگان، عرب و لر در اهواز و ...، و همه و همه در تهران در کنار هم زندگی نمی‌کنند(جز آنجا که پای همین فدرالیست‌ها در میان است)؟
القای نیاز به فدرالیسم بر مبنای واحدهای قومی (که طبعا باز به نفع اکثریت‌های کوچکتر عمل خواهد کرد)، آن‌هم در مرزهایی مبهم با تنوع بالای زبانی و قومی و مذهبی، بر مبنای دشمن پنداشتن گروه‌هایی از مردم با یکدیگر صورت می‌گیرد.
گذشته از مبنای ارتجاعی چنین تقسیماتی که خویشی قومی و همزبانی را به جای مفهوم مترقی شهروندی می‌گیرد، دیگری‌ستیز‌ی و دیگری‌سازی حامیان ایدئولوژیک فدرالیسم، زنگ خطر نسل‌کشی‌ها و جوی‌های خون و جنگ داخلی را به صدا در می‌آورد.
اگرچه به باور نگارنده اکثریت مردم ایران باور به برادری و هم‌میهنی با گروه‌های دیگر قومی و زبانی داخل مرزهای کشور دارند، اما افتادن رشته کارها به دست گروه‌های ایدئولوژیک، خطر را عینی می‌کند. نه همۀ ارمنی‌ها در کشتار «خوجالی» دست داشتند، نه همۀ صرب‌ها در گروهان‌های کشتار «سربرنیتسا» بودند، نه همۀ پشتون‌ها عضو طالبان و نه همۀ اهل سنت داعشی بودند. قدرت‌گرفتن گروه‌های ایدئولوژیک با تعداد اعضای بسیار اندک در قیاس با جمعیتی که ادعای نمایندگیش را دارند، بزرگترین فجایع صدسال اخیر را رقم زده است.
البته عنصر همیشگی «تفرقه بیانداز و حکومت کن» را هم نباید از نظر دور کرد، بلکه در مواردی، آن را باید بازیگر اصلی این میدان دانست.
حرکت به سمت ایران فردا، با خط‌کش و قیچی به دست گرفتن صورت نخواهد گرفت. احتمالا چاره راه در روشن کردن نسبت ما با «دموکراسی» و پی بردن به مفهوم «شهروندی» است. طرح موضوعات فرعی از سوی گرو‌های ایدئولوژیک و ذات‌باور سعی برای ماهی گرفتن از آب گل‌آلود است و قطعا #فدرالیسم_سرآغاز_تجزیه خواهد بود.
مهدی اکبری‌فر
@IrBozorg
پاینده ایران
دولت تجزیه‌طلب!
امروز معاون اول گفت تصمیمات استان باید در «پارلمان استانی» اتخاذ شود! ایشان افزود «استاندار، رئیس جمهور استان می‌شود.»!
بذری که رئیس دولت اصلاحات در باره #فدرالیسم کاشت اکنون در دولت فرقه‌گرای پزشکیان به بار می‌نشیند.
مجلس شورای اسلامی که به تباهی رفته است، مجلس محلی چه ساختاری خواهد بود که به درد استان بخورد؟!
استانداری که مخالف تحصیل زنان است و نقش زن در جامعه را آوردن بچه‌های زیاد می‌داند طوری که سواد وی تنها در حدی باشد که بتواند تعداد بچه‌ها را بشمارد، صلاحیت اداره استان را هم ندارد چه رسد به این که نقش رئیس جمهور را هم بازی کند؟!
نفرت از ایران و تمامیت ارضی آن از همان آغاز ۵۷ در ساختار این نظام وجود داشته است.
ایرانیان با همه توانمندی خود برابر داعیه‌های فرقه‌گرایی و تجزیه‌طلبی دولت خواهند ایستاد و دیری نخواهد گذشت که دولت ملی مستقر کنند.
#ایران
#حاکمیت_ملی
#تمامیت_ارضی
#حاکم_خائن
۵ دی ۱۴۰۳
@paniranist_party
دولت تجزیه‌طلب!
امروز معاون اول گفت تصمیمات استان باید در «پارلمان استانی» اتخاذ شود! ایشان افزود «استاندار، رئیس جمهور استان می‌شود.»!
بذری که رئیس دولت اصلاحات در باره #فدرالیسم کاشت اکنون در دولت فرقه‌گرای پزشکیان به بار می‌نشیند.
مجلس شورای اسلامی که به تباهی رفته است، مجلس محلی چه ساختاری خواهد بود که به درد استان بخورد؟!
استانداری که مخالف تحصیل زنان است و نقش زن در جامعه را آوردن بچه‌های زیاد می‌داند طوری که سواد وی تنها در حدی باشد که بتواند تعداد بچه‌ها را بشمارد، صلاحیت اداره استان را هم ندارد چه رسد به این که نقش رئیس جمهور را هم بازی کند؟!
نفرت از ایران و تمامیت ارضی آن از همان آغاز ۵۷ در ساختار این نظام وجود داشته است.
ایرانیان با همه توانمندی خود برابر داعیه‌های فرقه‌گرایی و تجزیه‌طلبی دولت خواهند ایستاد و دیری نخواهد گذشت که دولت ملی مستقر کنند.
#ایران
#حاکمیت_ملی
#تمامیت_ارضی
#حاکم_خائن
۵ دی ۱۴۰۳
@paniranist_party