پاینده ایران

اسفندگان، روز مهر ايراني، بر همه ایرانیان خجسته باشد

اسفندگان يا روز «مهر ايراني» از جشن‌هاي کهن اين سرزمين است. با توجه به گاه‌شمار امروزين، روز اين جشن برابر است با ۲۹ بهمن‌ماه؛ گرچه در دوران صفويان، آن را در روز ۲۶ بهمن‌ماه برپا مي‌داشتند. شايد امروز هم اگر در همان تاريخ برگزار شود، از ژرفاي بيش‌تر تاريخي برخوردار خواهد بود. 
سپندارمذ (در زبان اوستايي «سپنت آرميتي» و در زبان پهلوي «سپندارمت» يا «سپندارمذ» و در زبان فارسي «سپندارمذ» يا «اسفندارمذ» يا اسفند، از دو جز تشکيل يافته است که «سپنت» به معناي « ورجـــاوند» است و «آرمــيتي» يا «ارميتي» به معناي انديشه، فداکاري، بردباري، سازگاري و فروتني است. در زبان پهلوي، معني آن، «خِرَد کامل» مي‌باشد. 
در اوستای نو سپندارمز در کنار خرداد و امرداد، از «ايزد بانوان» است. 
اين ايزد بانو، در جهان مينَوي، نماد دوست‌داري، بردباري و فروتنيِ اهورامزدا است و در جهان استومند (مادي) نگاهبان زمين، پاکي، سرسبزي و باروري آن مي‌باشد. نماد روز مهر ايراني، سيب سرخ است.  
امروزه جشن اسفندگان، نماد مهر ايراني است. يعني مهرورزي همه ايرانيان، به همه‌ي مردمان اين سرزمين که گستره‌ي گسترده‌اي از مهرورزي را، دربرمي‌گيرد.

#ایران
#اسفندگان
#سپندارمز

۲۸ بهمن ۱۴۰۳

@paniranist_party