پاینده ایران
یادی از شهید بایندر
«سال ۱۳۱۴، فرهنگستان ایران با همکاری وزارت جنگ، برای بخشی از اصطلاحاتی که از زبان‌های بیگانه (فرانسه یا معادل عربی آن‌ها) در نیروی دریایی رایج بود، برابرهایی برگزید. برخی از این واژه‌ها را بخوانیم:
بحریه – قوای بحری: نیروی دریایی
ملاح: ملوان
کشتی جنگی: ناو
کشتی کوچک جنگی: ناوچه
تورپیل: اژدر
تورپیل‌انداز: اژدرافکن
تحت‌البحری: زیردریایی
تابین: ناوی
امیرالبحر (Amiral): دریاسالار
معین‌البحر: دریادار
Contre-Torpilleur: ناوشکن
Vice-Amiral: دریابان
Navigateur: دریانورد
Flotte: ناوگان
Escadrill Flottille: ناوگروه
در روند بازنگری واژه‌های نیروی دریایی، #سرهنگ_بایندر، فرمانده وقت #نیروی_دریایی_جنوب، به عنوان نمایندۀ وزارت جنگ با فرهنگستان همکاری داشت.
دریابان غلامعلی بایندر (زادۀ ۳ آذر ۱۲۷۷) فرمانده نیروی دریایی جنوب، از افسران دانشور، آگاه و میهن‌دوست ایران، روز سوم شهریور ۱۳۲۰، پس‌از ورود نیروهای انگلیسی به ایران در نبرد با این متجاوزان، در نزدیکی خرمشهر به شهادت رسید.»
(برگرفته از کانال تلگرامی #فرهنگستان_زبان_و_ادب_فارسی)
#ایران
#شهید_بایندر
۷ آذر ۱۴۰۳
@paniranist_party
یادی از شهید بایندر
«سال ۱۳۱۴، فرهنگستان ایران با همکاری وزارت جنگ، برای بخشی از اصطلاحاتی که از زبان‌های بیگانه (فرانسه یا معادل عربی آن‌ها) در نیروی دریایی رایج بود، برابرهایی برگزید. برخی از این واژه‌ها را بخوانیم:
بحریه – قوای بحری: نیروی دریایی
ملاح: ملوان
کشتی جنگی: ناو
کشتی کوچک جنگی: ناوچه
تورپیل: اژدر
تورپیل‌انداز: اژدرافکن
تحت‌البحری: زیردریایی
تابین: ناوی
امیرالبحر (Amiral): دریاسالار
معین‌البحر: دریادار
Contre-Torpilleur: ناوشکن
Vice-Amiral: دریابان
Navigateur: دریانورد
Flotte: ناوگان
Escadrill Flottille: ناوگروه
در روند بازنگری واژه‌های نیروی دریایی، #سرهنگ_بایندر، فرمانده وقت #نیروی_دریایی_جنوب، به عنوان نمایندۀ وزارت جنگ با فرهنگستان همکاری داشت.
دریابان غلامعلی بایندر (زادۀ ۳ آذر ۱۲۷۷) فرمانده نیروی دریایی جنوب، از افسران دانشور، آگاه و میهن‌دوست ایران، روز سوم شهریور ۱۳۲۰، پس‌از ورود نیروهای انگلیسی به ایران در نبرد با این متجاوزان، در نزدیکی خرمشهر به شهادت رسید.»
(برگرفته از کانال تلگرامی #فرهنگستان_زبان_و_ادب_فارسی)
#ایران
#شهید_بایندر
۷ آذر ۱۴۰۳
@paniranist_party
پاینده ایران
چنگیز مولایی، زادۀ مشگین‌شهر استان اردبیل و استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تبریز، عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی
گفتگوی روابط عمومی دانشگاه تبریز با چنگیز مولایی، استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تبریز
برش‌هایی از گفتگو:
– فرهنگستان زبان و ادب فارسی یک نهاد علمی است که کار اصلی آن حفظ، مراقبت و پاسداری از زبانِ ملّی کشور و انجام برخی تحقیقات علمی و ادبی در حوزۀ زبان و ادبیات فارسی است و در واقع فرهنگستان زبان و ادب فارسی جزو لایتجزاء هویّت ایرانی محسوب می‌شود.
– زبان فارسی تاریخ پیچیده‌ای دارد و این زبان به شکل و شمایل فعلی، به هیچ عنوان زبانِ "قوم فارس" نیست. در واقع عنوان زبان فارسی در اصل از استانِ فارس اقتباس شده و در دورۀ معینی از تاریخ از جملۀ هخامنشی، زبانِ ایالتِ فارس بود اما بعد از روی کار آمدن اولین امپراطوری داریوش، زبان فارسی، به‌عنوان زبان ملّی کشور مطرح و تمامی گویش‌ها و لهجه‌های ایرانی وارد این زبان شدند و در نتیجه اکثر اقوام ایرانی از جمله آذری‌ها، کُردها، لرها و... در شکل‌گیری زبان فارسی و صیانت از وحدتِ ملّی نقش دارند.
– رسالتِ اصلی زبان ایجاد ارتباط بین انسان‌ها است. بنابراین هیچ زبانی بر زبان دیگری برتری ندارد و هر زبان در جایگاه خود، یک زبان کامل و گویا است و وقتی که یک زبان می‌تواند به نحو احسن بین افراد ارتباط برقرار کند، پس آن زبان در جایگاه خود یک زبان کامل است. اما اگر قرار باشد، برتری یک زبان نسبت به زبان دیگر را بررسی کنیم، در واقع به جنبۀ ثانوی زبان که عبارت است از جنبۀ زیبایی آفرینی و ادبی زبان، توجه می‌کنیم. اگر از این منظر نگاه کنیم، می‌توان گفت که زبان انگلیسی به لحاظ ادبی غنی‌تر از زبان اسپانیایی است. زبان فرانسوی غنی‌تر از زبان آلمانی است و زبان آلمانی به لحاظ علمی و فلسفی قوی‌تر از تمامی زبان‌های رایج در قارۀ اروپا است و اگر زبان فارسی و تُرکی را نیز از این منظر با یکدیگر مقایسه کنیم، طبیعتاً غنای ادبی زبان فارسی به مراتب بیشتر از زبانِ تُرکی است اما فی‌نفسه هیچ زبانی برتر از زبانِ دیگری نیست اما به لحاظ کارکرد علمی و ادبی می‌توان گفت کفۀ ترازوی کدام زبان سنگین‌تر است.»
(از کانال تلگرامی ایران دل)
#زبان_فارسی
#فرهنگستان_زبان_و_ادب_فارسی
۲۰ دی ۱۴۰۳
@paniranist_party
چنگیز مولایی، زادۀ مشگین‌شهر استان اردبیل و استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تبریز، عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی
گفتگوی روابط عمومی دانشگاه تبریز با چنگیز مولایی، استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تبریز
برش‌هایی از گفتگو:
– فرهنگستان زبان و ادب فارسی یک نهاد علمی است که کار اصلی آن حفظ، مراقبت و پاسداری از زبانِ ملّی کشور و انجام برخی تحقیقات علمی و ادبی در حوزۀ زبان و ادبیات فارسی است و در واقع فرهنگستان زبان و ادب فارسی جزو لایتجزاء هویّت ایرانی محسوب می‌شود.
– زبان فارسی تاریخ پیچیده‌ای دارد و این زبان به شکل و شمایل فعلی، به هیچ عنوان زبانِ "قوم فارس" نیست. در واقع عنوان زبان فارسی در اصل از استانِ فارس اقتباس شده و در دورۀ معینی از تاریخ از جملۀ هخامنشی، زبانِ ایالتِ فارس بود اما بعد از روی کار آمدن اولین امپراطوری داریوش، زبان فارسی، به‌عنوان زبان ملّی کشور مطرح و تمامی گویش‌ها و لهجه‌های ایرانی وارد این زبان شدند و در نتیجه اکثر اقوام ایرانی از جمله آذری‌ها، کُردها، لرها و... در شکل‌گیری زبان فارسی و صیانت از وحدتِ ملّی نقش دارند.
– رسالتِ اصلی زبان ایجاد ارتباط بین انسان‌ها است. بنابراین هیچ زبانی بر زبان دیگری برتری ندارد و هر زبان در جایگاه خود، یک زبان کامل و گویا است و وقتی که یک زبان می‌تواند به نحو احسن بین افراد ارتباط برقرار کند، پس آن زبان در جایگاه خود یک زبان کامل است. اما اگر قرار باشد، برتری یک زبان نسبت به زبان دیگر را بررسی کنیم، در واقع به جنبۀ ثانوی زبان که عبارت است از جنبۀ زیبایی آفرینی و ادبی زبان، توجه می‌کنیم. اگر از این منظر نگاه کنیم، می‌توان گفت که زبان انگلیسی به لحاظ ادبی غنی‌تر از زبان اسپانیایی است. زبان فرانسوی غنی‌تر از زبان آلمانی است و زبان آلمانی به لحاظ علمی و فلسفی قوی‌تر از تمامی زبان‌های رایج در قارۀ اروپا است و اگر زبان فارسی و تُرکی را نیز از این منظر با یکدیگر مقایسه کنیم، طبیعتاً غنای ادبی زبان فارسی به مراتب بیشتر از زبانِ تُرکی است اما فی‌نفسه هیچ زبانی برتر از زبانِ دیگری نیست اما به لحاظ کارکرد علمی و ادبی می‌توان گفت کفۀ ترازوی کدام زبان سنگین‌تر است.»
(از کانال تلگرامی ایران دل)
#زبان_فارسی
#فرهنگستان_زبان_و_ادب_فارسی
۲۰ دی ۱۴۰۳
@paniranist_party