🇮🇷مـدارک دانشگاهی شهــــدا🇮🇷
🌷🌷🌷 مدرک های دانشـگاهیشان را نادیدہ گرفتند، رفتند تا مـن و تــو مـدرک دانشــگاهیمان را با نشــان وطـن تحویل بگیریم ...
🔻 #شهید_مصطفی_چمران
(دکترای فیزیک و پلاسما از دانشگاہ کالیفرنیا)
🔻 #شهید_حسن_باقری
(رتبه ۱۰۶ علوم انسانی حقوق قضایی دانشگاہ تهران)
🔻 #شهید_مهدی_زین_الدین
(رتبه ۴ دانشگاہ شیراز تجربی)
🔻 #شهید_محسن_وزوایی
(رتبه ۱ شیمی دانشگاہ صنعتی شریف)
🔻 #شهید_احمد_رضا_احدی
(رتبه اول کنکور پزشکی سال۶۴) ️
یادمان باشد !
چہ کســانی را از دست دادیــم ...
تا چہ چـیزهـایی به دست بیاوریـم ...🌷🌷
👇👇👇
🆔 @masjedqaem_aj
👇👇👇👇👇👇👇👇
🌷🌷🌷 مدرک های دانشـگاهیشان را نادیدہ گرفتند، رفتند تا مـن و تــو مـدرک دانشــگاهیمان را با نشــان وطـن تحویل بگیریم ...
🔻 #شهید_مصطفی_چمران
(دکترای فیزیک و پلاسما از دانشگاہ کالیفرنیا)
🔻 #شهید_حسن_باقری
(رتبه ۱۰۶ علوم انسانی حقوق قضایی دانشگاہ تهران)
🔻 #شهید_مهدی_زین_الدین
(رتبه ۴ دانشگاہ شیراز تجربی)
🔻 #شهید_محسن_وزوایی
(رتبه ۱ شیمی دانشگاہ صنعتی شریف)
🔻 #شهید_احمد_رضا_احدی
(رتبه اول کنکور پزشکی سال۶۴) ️
یادمان باشد !
چہ کســانی را از دست دادیــم ...
تا چہ چـیزهـایی به دست بیاوریـم ...🌷🌷
👇👇👇
🆔 @masjedqaem_aj
👇👇👇👇👇👇👇👇
#یادی_از_شهدا
رتبه یک رشته تجربی کنکور ۶۴
🌷🌷🌷مادرش میگوید: یکی از دوستان احمدرضا از شمال با منزل همسایه مان تماس گرفت، احمدرضا رفت و بعد از چند دقیقه برگشت.
پرسیدم احمدرضا که بود؟!
گفت: یکی از دوستانم بود.
پرسیدم: چکار داشت؟!
گفت: هیچی، خبر قبول شدنم را در دانشگاه داد!
گفتم: چی؟
گفت: می گوید دانشگاه رتبه اول راکسب کرده ای..
باخوشحالی من و پدرش گفتیم: رتبه اول؟؟ پس چرا خوشحال نیستی؟؟!!.
احمدرضا گفت: اتفاق خاصی نیفتاده است که بخواهم خوشحال شوم!
در همان حال آستین ها را بالا زد وضو گرفت و رفت مسجد !!!.
یادم هست با اینکه دانشگاه قبول شده بود، همراه عمو بزرگش می رفت بنّایی، می گفتم احمدرضا تو الان پزشکی قبول شده ای، چه احتیاجی هست که به بنّایی بروی؟!
می گفت: می خواهم ببینم کارگرها چقدر زحمت می کشند!
می خواهم سختی کارشان را لمس کنم!...🌷🌷🌷
💠 شهید احمدرضا احدی آخرین وصیت خود را در چند جمله کوتاه خطاب به همه مردم و مسئولین اینگونه خلاصه کرده است:
«بسم الله الرحمن الرحیم فقط نگذارید حرف امام (ولی فقیه) روی زمین بماند! همین»
💠 قسمتی از آخرین دست نوشته این شهیدبزرگوار قبل از شهادت:
«چه کسي مي تواند اين معادله را حل کند؟
هواپيمايي با يک و نيم برابر سرعت صوت از ارتفاع ده متري سطح زمين، ماشين لندکروزي را که با سرعت درجاده مهران – دهلران حرکت مي نمايد، مورد اصابت موشک قرار مي دهد؛
اگراز مقاومت هوا صرف نظر شود، معلوم کنيد کدام تن مي سوزد؟
کدام سر مي پرد؟
چگونه بايد اجساد را از درون اين آهن پاره له شده بيرون کشيد؟
چگونه بايد آنها را غسل داد؟
چگونه بخنديم و نگاه آن عزيزان را فراموش کنيم؟
چگونه مى توانيم در شهرمان بمانيم و فقط درس بخوانيم؟
چگونه مى توانيم درها را به روى خود ببنديم و چون موش در انبار کلماتِ کهنهٔ کتاب لانه بگيريم؟!
کدام مسئله را حل مى کنى؟ براي کدام امتحان درس مى خوانى؟!
به چه اميد نفس مى کشى؟ کيف و کلاسورت را از چه پر مى کنى؟
از خيال؟ از کتاب؟ از لقب شامخ دکتر يا از آدامسى که هر روز مادرت درکيفت مى گذارد؟؟
کدام اضطراب جانت را مى خورد؟
دير رسيدن به اتوبوس، دير رسيدن سر کلاس، نمره گرفتن؟
دلت را به چه چيز بسته اى؟ به مدرک؟ به ماشين؟ به قبول شدن در حوزه فوق دکترا؟؟"
#شهید_احمد_رضا_احدی
دانشجوی نمونهٔ رشته پزشکی دانشگاه شهید بهشتی تهران
👇👇👇
🆔 @masjedqaem_aj
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
رتبه یک رشته تجربی کنکور ۶۴
🌷🌷🌷مادرش میگوید: یکی از دوستان احمدرضا از شمال با منزل همسایه مان تماس گرفت، احمدرضا رفت و بعد از چند دقیقه برگشت.
پرسیدم احمدرضا که بود؟!
گفت: یکی از دوستانم بود.
پرسیدم: چکار داشت؟!
گفت: هیچی، خبر قبول شدنم را در دانشگاه داد!
گفتم: چی؟
گفت: می گوید دانشگاه رتبه اول راکسب کرده ای..
باخوشحالی من و پدرش گفتیم: رتبه اول؟؟ پس چرا خوشحال نیستی؟؟!!.
احمدرضا گفت: اتفاق خاصی نیفتاده است که بخواهم خوشحال شوم!
در همان حال آستین ها را بالا زد وضو گرفت و رفت مسجد !!!.
یادم هست با اینکه دانشگاه قبول شده بود، همراه عمو بزرگش می رفت بنّایی، می گفتم احمدرضا تو الان پزشکی قبول شده ای، چه احتیاجی هست که به بنّایی بروی؟!
می گفت: می خواهم ببینم کارگرها چقدر زحمت می کشند!
می خواهم سختی کارشان را لمس کنم!...🌷🌷🌷
💠 شهید احمدرضا احدی آخرین وصیت خود را در چند جمله کوتاه خطاب به همه مردم و مسئولین اینگونه خلاصه کرده است:
«بسم الله الرحمن الرحیم فقط نگذارید حرف امام (ولی فقیه) روی زمین بماند! همین»
💠 قسمتی از آخرین دست نوشته این شهیدبزرگوار قبل از شهادت:
«چه کسي مي تواند اين معادله را حل کند؟
هواپيمايي با يک و نيم برابر سرعت صوت از ارتفاع ده متري سطح زمين، ماشين لندکروزي را که با سرعت درجاده مهران – دهلران حرکت مي نمايد، مورد اصابت موشک قرار مي دهد؛
اگراز مقاومت هوا صرف نظر شود، معلوم کنيد کدام تن مي سوزد؟
کدام سر مي پرد؟
چگونه بايد اجساد را از درون اين آهن پاره له شده بيرون کشيد؟
چگونه بايد آنها را غسل داد؟
چگونه بخنديم و نگاه آن عزيزان را فراموش کنيم؟
چگونه مى توانيم در شهرمان بمانيم و فقط درس بخوانيم؟
چگونه مى توانيم درها را به روى خود ببنديم و چون موش در انبار کلماتِ کهنهٔ کتاب لانه بگيريم؟!
کدام مسئله را حل مى کنى؟ براي کدام امتحان درس مى خوانى؟!
به چه اميد نفس مى کشى؟ کيف و کلاسورت را از چه پر مى کنى؟
از خيال؟ از کتاب؟ از لقب شامخ دکتر يا از آدامسى که هر روز مادرت درکيفت مى گذارد؟؟
کدام اضطراب جانت را مى خورد؟
دير رسيدن به اتوبوس، دير رسيدن سر کلاس، نمره گرفتن؟
دلت را به چه چيز بسته اى؟ به مدرک؟ به ماشين؟ به قبول شدن در حوزه فوق دکترا؟؟"
#شهید_احمد_رضا_احدی
دانشجوی نمونهٔ رشته پزشکی دانشگاه شهید بهشتی تهران
👇👇👇
🆔 @masjedqaem_aj
👇👇👇👇👇👇👇👇👇