جمعه‌های ادبیات

🟢 عبور

،، برای وجدان‌های بیدارِ آزادمردمانی که در حصرند

✍️ سعید رضادوست

بانگ برخاست و آغاز شد انسان با تو
از همان لحظه فروریخته باران با تو

شورِ آزادی از امواجِ تنت می‌خیزد
مولوی می‌شود افسانه‌یِ یونان با تو

چشم در وسعتِ سبزِ قدمت دوخته‌ایم
چه شکوهی‌ است نفس‌هایِ خیابان با تو

می‌شود صبحِ رهایی و دمِ آزادی
شبِ دربند و جفاکاریِ تهران با تو

ادب‌آموزِ زبانِ تن و لب‌خوانی شد
هرچه از مرد و زن و طفلِ دبستان با تو

ای که خردادِ رهایی‌است نهان در چشمت
شوقِ آزادیِ از هرچه که زندان با تو

من یقین دارم و آماده‌ام ای صبحِ امید
که شبی بگذرم از فصلِ زمستان با تو

بی‌شک آن روز سماع است و من و شورِ دوتار
می‌شود مغربِ تبریز، خراسان با تو

*از مجموعه‌ی غزل «شبِ دربند، صبحِ آزادی» | سعید رضادوست | نشر نگاه معاصر | چاپ دوم: ۱۳۹۹
📎عکس: حصر - کوچه اختر | اینستاگرام زهرا موسوی

#جمعه‌های_ادبیات
@kaleme

جمعه‌های ادبیات

🔴 روح ناآرام | آدام هاکس چایلد
سودابه قیصری | نشر کتاب پارسه

🔺در جامعه‌ای که خواستار محکوم کردن گروهی بود، بسیاری پیش از آنکه از ایشان خواسته شود، برای محکوم کردن می‌شتافتند. تاتیانا تولستايا رمان نویس، در مورد "استالین درون ما" نوشت:
بدون حمایت مردمی، استالین مدت زیادی دوام نمی‌آورد. نبوغ جلاد، خود را در توانایی‌اش برای آگاهی از نیروهای شیطانی خفته در مردم و هدایت آنها نشان داد؛ او با زبردستی انتخاب پرس‌های غذا را دستکاری می‌کرد، می‌دانست چه کسی باید پیش غذا باشد، چه کسی غذای اصلی و چه کسی باید برای دسر کنار گذاشته شود؛ او می‌دانست نوشیدن را به افتخار چه کسی اعلام کند و چه کوکتل‌های ایدئولوژیکِ سکرآوری را پیشنهاد دهد.

🔺چه با اتریشی‌های زمان اشغال نازی صحبت کنید، چه با مردم تحت حاکمیت ژنرال‌ها در آرژانتین یا مردم تحت سلطه کمونیسم در چکسلواکی، امروزه، تقریبا همه خود را قربانی توصیف می‌کنند. نقش قربانی همیشه تسلی‌بخش است. اما بیشتر رژیم‌های استبدادی که مدتی طولانی در قدرت می‌مانند، فقط با همدستی شهروندانشان به این کار موفق می‌شوند...

#جمعه‌های_ادبیات
#کتابخانه_کلمه
@kaleme