#گزارش_برنامه صعود به قله آرارات ترکیه
شنبه ۱۰ تیر ۱۴۰۲، صعود دو تن از همنوردان باشگاه کاوه، خانم رحیمیان و خانم آلویی همراه با استاد صفیه گودرزی به قله #آرارات در کشور ترکیه
مشروح گزارش:
چهارشنبه 7 تیرماه 1402 ساعت 10صبح جهت ملحق شدن به دیگر اعضای تیم با یک دستگاه سواری به سمت تهران حرکت کردیم.
تقریبا ساعت 4:45 دقیقه به ترمینال غرب رسیدیم .در ترمینال خانم صفیه گودرزی به ما ملحق شد .منتظر بقیه اعضای تیم که قرار بود با یک دستگاه اتوبوس به سمت مرز بازرگان حرکت کنیم ماندیم .
ساعت 17 همه همسفران در ترمینال حضور داشتند.
بعد از جابه جایی بارها که بسیار سنگین هم بود در ساعت 18 به سمت مرز بازرگان حرکت کردیم.
در زنجان تور لیدرمان به ما پیوست . تعدادمان 23 نفر شد 9نفر خانم و بقیه آقا..
پنج شنبه 8 تیرماه حدود ساعت 8 صبح به مرز رسیدیم .
عبور از مرز و بازرسی ها ، خرید لیر و چنج کردن پول حدود 2 ساعت زمان برد .
بعد از عبور از مرز و وارد شدن به خاک ترکیه با ماشینهایی که قبلا لیدر تیم هماهنگ کرده بود به سمت شهر دو بایزید و هتل حرکت کردیم .هر ماشینی چهارنفر ظرفیت داشت ما سه نفر به اضافه یک همنورد ایلامی در ماشینی که اسم راننده آن جمعه بود سوار شدیم .
جمعه کوهنوردی حرفه ای قبراق و شاد و جز کردای ترکیه بود. می گفت تا به حال 30 بار دماوند را صعود کرده است!
.در تمام طول راه تا رسیدن به شهر دو بایزید، جمعه هم صدا با سیستم ماشین که آهنگهای کردی شادی هم داشت برای ما خواند و رقصید !
بعد از رسیدن به (هتل ِآقا) در لابی هتل کلید اتاقمان را که از قبل مشخص شده بود تحویل گرفتیم .اتاق ما سه نفر در طبقه 6 به شماره 505 بود .
در هتل چند ساعتی استراحت کردیم ، کوله های فردا را از کیسه بارمان که قراربود فردا با قاطر تا کمپ شماره یک برود، مجزا شد و بعد از آن برای شام بیرون رفتیم .
شهر دوبایزید شهری کوچک با یکی دوتا خیابان اصلی و مشخص بود .جای شما سبز رفتیم یک کباب ترکی خوشمزه خوردیم . راستی یادم رفت بگویم که در هتل اینترنت رایگان و بدون فیلتر داشتیم !!!
قرار بر این شده بود که جمعه 9تیر ماه ساعت 8 صبح در لابی هتل جمع شویم جهت رفتن به پای کار و شروع پیمایش .
صبحانه جمعه در رستوران هتل و از طرف تور بود ، صبحانه بصورت سلف سرویس و یک صبحانه کامل بود .
بعد از صرف صبحانه همه در لابی هتل بودیم. بارها توسط ماشینهایی که مخصوص حمل بار بودند، بار زده شد.
تیم با ماشینهای ون که از قبل هماهنگ شده بود به پای کار که دوساعتی با هتل فاصله داشت حرکت کرد .
بعد از رسیدن به پای کار در ارتفاع 2200 متر، پیمایش خودرا در هوایی دلچسب و بهاری شروع کردیم ، مسیر کمپ یک تقریبا شبیه مسیر قله یخچال همدان از پناهگاه تا قله بود که در قسمت‌هایی دارای شیب‌های نرمی بود.مسیری راحت ولی طولانی .
پس از حدود 5 ساعت به کمپ یک در ارتفاع 3200 رسیدیم .
کمپ یک بسیار زیبا درمحیطی تمیز و رودخانه ای که از آب برف جاری بود، کمپ یک دارای دوش صحرایی و سرویس بهداشتی بود همچنین یکی دوتا تانک پر آب جهت شست و شوی ظروف و پوشیده از سبزه و گلهای صحرایی .
در این کمپ کوهنوردان خارجی را دیدیم که قبل از ما رسیده بودند. تا بارها برسد باران شروع به باریدن کرد به همین خاطر ، به زیر چادرهای بزرگی که دارای میز و صندلی بود رفتیم همه دور میز نشستیم و مراسم معارفه انجام شد. همنوردانی از تهران ، خوزستان ، شیراز ، ایلام. خراسان زنجان و ما بروجردیها.
باران قطع شد بارها رسید، چادرهای خود را برپا کردیم و بعد از مستقر شدن در چادرها ،باز باران با ترانه آهنگین برخورد به سقف چادرها شروع به باریدن کرد !
بعد از خوردن مقداری تنقلات و شام زود خوابیدیم .قرار شد که فردا بعد از خوردن صبحانه و جمع کردن چادرها و تحویل دادن بار به اسبها به سمت کمپ دو حرکت کنیم .
اینکه در کمپ یک اسبها و درکمپ دو قاطر بارها را حمل می‌کرد می‌گفتند که اسبها مقاومتشان کمتر هست بارهای کمپ یک را حمل می‌کنند و قاطرها بار کمپ دو را .
بعد از بیدارشدن و خوردن صبحانه ،جمع کردن چادرهای بار زدن بارهاپیمایش خود را از کمپ یک به سمت کمپ دو شروع کردیم .
لیدرمان ساعت حرکت را بخاطر سردی هوا تغییر داده و اعلام کرد که یک گرتکس یا پلار حتما دم دستتان باشد .
از کمپ یک به دو آرام ،آرام شیبها خودشان را نشان می داد.
در بعضی قسمتها استراحت داشتیم و آبی می خوردیم .
بعد از حدود 5 تا 6ساعت پیمایش و پشت سر گذاشتن فرازو نشیبهای فراوان به ارتفاع 3800رسیدیم .در آنجا اعلام شد که کمپ دو پوشیده از یخ است و چادر زدن در انجا ممکن نیست .پس بناچار باید خودمان دراین ارتفاع کمپ درست کنیم و چادر بزنیم .
ادامه دارد...
شنبه ۱۰ تیر ۱۴۰۲، صعود دو تن از همنوردان باشگاه کاوه، خانم رحیمیان و خانم آلویی همراه با استاد صفیه گودرزی به قله #آرارات در کشور ترکیه
مشروح گزارش:
چهارشنبه 7 تیرماه 1402 ساعت 10صبح جهت ملحق شدن به دیگر اعضای تیم با یک دستگاه سواری به سمت تهران حرکت کردیم.
تقریبا ساعت 4:45 دقیقه به ترمینال غرب رسیدیم .در ترمینال خانم صفیه گودرزی به ما ملحق شد .منتظر بقیه اعضای تیم که قرار بود با یک دستگاه اتوبوس به سمت مرز بازرگان حرکت کنیم ماندیم .
ساعت 17 همه همسفران در ترمینال حضور داشتند.
بعد از جابه جایی بارها که بسیار سنگین هم بود در ساعت 18 به سمت مرز بازرگان حرکت کردیم.
در زنجان تور لیدرمان به ما پیوست . تعدادمان 23 نفر شد 9نفر خانم و بقیه آقا..
پنج شنبه 8 تیرماه حدود ساعت 8 صبح به مرز رسیدیم .
عبور از مرز و بازرسی ها ، خرید لیر و چنج کردن پول حدود 2 ساعت زمان برد .
بعد از عبور از مرز و وارد شدن به خاک ترکیه با ماشینهایی که قبلا لیدر تیم هماهنگ کرده بود به سمت شهر دو بایزید و هتل حرکت کردیم .هر ماشینی چهارنفر ظرفیت داشت ما سه نفر به اضافه یک همنورد ایلامی در ماشینی که اسم راننده آن جمعه بود سوار شدیم .
جمعه کوهنوردی حرفه ای قبراق و شاد و جز کردای ترکیه بود. می گفت تا به حال 30 بار دماوند را صعود کرده است!
.در تمام طول راه تا رسیدن به شهر دو بایزید، جمعه هم صدا با سیستم ماشین که آهنگهای کردی شادی هم داشت برای ما خواند و رقصید !
بعد از رسیدن به (هتل ِآقا) در لابی هتل کلید اتاقمان را که از قبل مشخص شده بود تحویل گرفتیم .اتاق ما سه نفر در طبقه 6 به شماره 505 بود .
در هتل چند ساعتی استراحت کردیم ، کوله های فردا را از کیسه بارمان که قراربود فردا با قاطر تا کمپ شماره یک برود، مجزا شد و بعد از آن برای شام بیرون رفتیم .
شهر دوبایزید شهری کوچک با یکی دوتا خیابان اصلی و مشخص بود .جای شما سبز رفتیم یک کباب ترکی خوشمزه خوردیم . راستی یادم رفت بگویم که در هتل اینترنت رایگان و بدون فیلتر داشتیم !!!
قرار بر این شده بود که جمعه 9تیر ماه ساعت 8 صبح در لابی هتل جمع شویم جهت رفتن به پای کار و شروع پیمایش .
صبحانه جمعه در رستوران هتل و از طرف تور بود ، صبحانه بصورت سلف سرویس و یک صبحانه کامل بود .
بعد از صرف صبحانه همه در لابی هتل بودیم. بارها توسط ماشینهایی که مخصوص حمل بار بودند، بار زده شد.
تیم با ماشینهای ون که از قبل هماهنگ شده بود به پای کار که دوساعتی با هتل فاصله داشت حرکت کرد .
بعد از رسیدن به پای کار در ارتفاع 2200 متر، پیمایش خودرا در هوایی دلچسب و بهاری شروع کردیم ، مسیر کمپ یک تقریبا شبیه مسیر قله یخچال همدان از پناهگاه تا قله بود که در قسمت‌هایی دارای شیب‌های نرمی بود.مسیری راحت ولی طولانی .
پس از حدود 5 ساعت به کمپ یک در ارتفاع 3200 رسیدیم .
کمپ یک بسیار زیبا درمحیطی تمیز و رودخانه ای که از آب برف جاری بود، کمپ یک دارای دوش صحرایی و سرویس بهداشتی بود همچنین یکی دوتا تانک پر آب جهت شست و شوی ظروف و پوشیده از سبزه و گلهای صحرایی .
در این کمپ کوهنوردان خارجی را دیدیم که قبل از ما رسیده بودند. تا بارها برسد باران شروع به باریدن کرد به همین خاطر ، به زیر چادرهای بزرگی که دارای میز و صندلی بود رفتیم همه دور میز نشستیم و مراسم معارفه انجام شد. همنوردانی از تهران ، خوزستان ، شیراز ، ایلام. خراسان زنجان و ما بروجردیها.
باران قطع شد بارها رسید، چادرهای خود را برپا کردیم و بعد از مستقر شدن در چادرها ،باز باران با ترانه آهنگین برخورد به سقف چادرها شروع به باریدن کرد !
بعد از خوردن مقداری تنقلات و شام زود خوابیدیم .قرار شد که فردا بعد از خوردن صبحانه و جمع کردن چادرها و تحویل دادن بار به اسبها به سمت کمپ دو حرکت کنیم .
اینکه در کمپ یک اسبها و درکمپ دو قاطر بارها را حمل می‌کرد می‌گفتند که اسبها مقاومتشان کمتر هست بارهای کمپ یک را حمل می‌کنند و قاطرها بار کمپ دو را .
بعد از بیدارشدن و خوردن صبحانه ،جمع کردن چادرهای بار زدن بارهاپیمایش خود را از کمپ یک به سمت کمپ دو شروع کردیم .
لیدرمان ساعت حرکت را بخاطر سردی هوا تغییر داده و اعلام کرد که یک گرتکس یا پلار حتما دم دستتان باشد .
از کمپ یک به دو آرام ،آرام شیبها خودشان را نشان می داد.
در بعضی قسمتها استراحت داشتیم و آبی می خوردیم .
بعد از حدود 5 تا 6ساعت پیمایش و پشت سر گذاشتن فرازو نشیبهای فراوان به ارتفاع 3800رسیدیم .در آنجا اعلام شد که کمپ دو پوشیده از یخ است و چادر زدن در انجا ممکن نیست .پس بناچار باید خودمان دراین ارتفاع کمپ درست کنیم و چادر بزنیم .
ادامه دارد...
Forwarded from باشگاه کوهنوردی کاوه بروجرد (Reza Piryaee)
#گزارش_برنامه صعود به قله آرارات
چهارشنبه ۸ شهریور ۱۴۰۲، صعود همنورد باشگاه کاوه آقای مسعود جهانی به قله #آرارات ترکیه
مشروح گزارش:
ساعت حرکت از تهران ۱۵.۳۰ دقیقه ۵ شهریور ۱۴۰۲
رسیدن به مرز بازرگان ۴ بامداد ۶ شهریور ۱۴۰۲
بعد از انجام کار های گمرکی ساعت ۵ سوار ون شدیم
ساعت ۵.۴۵جلوی هتل نرسیده به دوبایزید صبحانه رو صرف کردیم .
بعد از ان کوله های سنگین تحویل تراکتور که از قبل اماده بود دادیم و همه سوار ون ها شدیم و حدود ۴۵ دقیقه در مسیر خاکی به پای کار رسیدیم و بلافاصله پیمایش را در ساعت ۸ صبح استارت زدیم .
حدود ۴.۳۰ ساعت پیمایش نسبتا شیب ملایم به کمپ اول رسیدیم . چندین کمپ در ارتفاع حدود ۳۴۰۰ متری دیده میشد.که کوهنوردانی از کشورهای مختلف آنها را اجاره کرده بودند ،شرکت هایی که این کمپ ها را احداث کرده بودند با توجه به قرارداد طرفین ،خدمات رفاهی به تیم ها و گروه های کوهنوردی ارائه می دادند.امکانات این کمپ ها خیلی جالب بود هم حمام و سرویس بهداشتی خیلی تمیز که دارای آب لوله کشی شده و چادر های خیلی بزرگ که تخت خواب داشت،البته این امکانات شامل گروه ما نمی شد،چون هزینه ی بیشتری را می طلبید.
بعد از صرف شام، ساعت۲۲:۳۰ به وقت ترکیه وبه وقت ایران ۲۲ خاموشی زدیم.
روز دوم :
در تاریخ ۶ شهریور ساعت ۶.۳۰ بیدار شدیم و نیم ساعت صبحانه وجمع کردن چادر و همه وسایل را تحویل قاطرچی که در حقیقت همه اسب بودند دادیم و ساعت ۸ پیمایش بطرف کمپ دوم استارت را زدیم .پس ازحدود ۳.۳۰ پیمایش به کمپ ۲ رسیدیم که همزمان بارش تگرگ و باران شروع شدکه با هماهنگی مسول چادر ها ،همه بچه ها داخل یه چادر رفتیم و منتطر قطع بارش شدیم.
چون همه میخواستند داخل چادر بخوابند، جا نبود من تصمیم گرفتم بیرون کمپ بزنم ودر یه فرصت که باران قطع شد یک جای مناسب چادر خود را مستقر کرده و نهار خوردم وچون بارندگی ادامه داشت برای صعود فردا استراحت کردم.
شب ساعت ۳۰دقیقه بامداد بیدار باش بود که من یک ساعت زودتر آماده بودم یه صبحانه مختصری خوردم و ساعت ۲ بامداد که مصادف۸ شهریور بود، پیمایش را استارت زدیم
از همان لحظه اول مسیر با یک شیب تند شروع میشد و هر چه به طرف قله نزدیک میشدیم شیب تندتر میشد .
شب هنگام، لحظه ای زیر نور ماه و لحظه ای همراه با اسمان ابری طی شد. هنگام طلوع افتاب ما زیر قله رسیدیم و باید کرمپون می بستیم که با همکاری هم، همه تیم کرامپون بستند و مسیر یخ زده زیر قله را طی کرده، به قله رسیدیم .
کوهنوردان زیادی که از کشورهای مختلفی روی قله بودند و مانند قله دماوند خودمان جمعیت زیادی صعود کرده بودند که زمان فتح قله آرارات۸شهریور ۱۴۰۲ در ساعت ۸ صبح رقم خورد بعد از تبریک این صعود به همدیگر و گرفتن عکس که حدود یک ساعت زمان برد،
ساعت ۹ همه تیم در یک هوای مه الود قله را به طرف کمپ دوم ترک کردیم.
ساعت ۱۴ به کمپ دوم رسیدیم که بعد از استراحتی کوتاه و خوردن نهار چادر و همه وسایل خود را جمع کرده و تحویل قاطر چی داديم. ساعت ۱۵ بطرف کمپ اول حرکت کردیم.همراه دیگر هم تیمی ها حدود ۱.۳۰ دقیقه بعد به کمپ اول رسیدم . وقتی همه ی اعضا رسیدند با تصمیم لیدر و سرپرست در کمپ اول چادر نزده ونتیجه این شد که شب در هتل استراحت کنیم وبرای همین همه کوله های تیم که بار اسب ها بود مستقیما داخل کامیونت که از قبل به کمپ اول امده بود قرار داده و به همراه تیم سوارشده
و به طرف شهر دوبایزید حرکت کردیم .
بعد از یک ساعت و نیم جاده خاکی به جاده اصلی رسیدیم که سه تا ون منتظر ما بودند بعد از جابه جایی وسایل ساعت ۷.۳۰ به هتل کنعان رسیدیم .
بعد از تحویل پاسپورت و گرفتن کلید اطاق تمام وسایل خود را به اطاق ۳۰۹ در طبقه ی سوم یک هتل قدیمی که اسانسور نداشت با زحمت زیاد انتقال دادم . دوش آب گرم و استراحت خستگی رو از تنمان بیرون کرد.
بعد از دوشب اقامت در هتل صبح روز جمعه ۱۰ شهریور هتل رو بطرف مرز بازرگان ترک کردیم. بعد از انجام مراحل خروج و ورود از گیت ها که حدود یک ساعت زمان برد ساعت۱۳ وارد خاک میهن شدیم
اتوبوس ما بعد از ۵ ساعت انتظار ساعت ۶ به پایانه مرزی بازرگان رسید و بلافاصله همه کوله ها وبارها رو درون صندوق ان قرار داده وبطرف تهران حرکت کردیم
ساعت ۷ صبح روز ۱۱ شهریور ۱۴۰۲ به ترمینال غرب رسیدیم و بعد از خداحافظی از همه ی بچه های گروه پرسه،سفر من هم به پایان رسید.
با تشکر از مدیر باشگاه جناب اقای استاد رضا پیریایی و دیگر همنوردان باشگاه کاوه که با پیام و تماس تلفنی در این صعود جویای احوال من بودند، خاک پای شما مسعود جهانی.
روابط عمومی #باشگاه_کاوه
⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️
▪️کانال تلگرام :
t.me/bashgahkave
▪️صفحه اینستاگرام :
https://www.instagram.com/kaveclimbing
▪️ وب سایت :
https://www.kaveclimbing.ir
⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️
چهارشنبه ۸ شهریور ۱۴۰۲، صعود همنورد باشگاه کاوه آقای مسعود جهانی به قله #آرارات ترکیه
مشروح گزارش:
ساعت حرکت از تهران ۱۵.۳۰ دقیقه ۵ شهریور ۱۴۰۲
رسیدن به مرز بازرگان ۴ بامداد ۶ شهریور ۱۴۰۲
بعد از انجام کار های گمرکی ساعت ۵ سوار ون شدیم
ساعت ۵.۴۵جلوی هتل نرسیده به دوبایزید صبحانه رو صرف کردیم .
بعد از ان کوله های سنگین تحویل تراکتور که از قبل اماده بود دادیم و همه سوار ون ها شدیم و حدود ۴۵ دقیقه در مسیر خاکی به پای کار رسیدیم و بلافاصله پیمایش را در ساعت ۸ صبح استارت زدیم .
حدود ۴.۳۰ ساعت پیمایش نسبتا شیب ملایم به کمپ اول رسیدیم . چندین کمپ در ارتفاع حدود ۳۴۰۰ متری دیده میشد.که کوهنوردانی از کشورهای مختلف آنها را اجاره کرده بودند ،شرکت هایی که این کمپ ها را احداث کرده بودند با توجه به قرارداد طرفین ،خدمات رفاهی به تیم ها و گروه های کوهنوردی ارائه می دادند.امکانات این کمپ ها خیلی جالب بود هم حمام و سرویس بهداشتی خیلی تمیز که دارای آب لوله کشی شده و چادر های خیلی بزرگ که تخت خواب داشت،البته این امکانات شامل گروه ما نمی شد،چون هزینه ی بیشتری را می طلبید.
بعد از صرف شام، ساعت۲۲:۳۰ به وقت ترکیه وبه وقت ایران ۲۲ خاموشی زدیم.
روز دوم :
در تاریخ ۶ شهریور ساعت ۶.۳۰ بیدار شدیم و نیم ساعت صبحانه وجمع کردن چادر و همه وسایل را تحویل قاطرچی که در حقیقت همه اسب بودند دادیم و ساعت ۸ پیمایش بطرف کمپ دوم استارت را زدیم .پس ازحدود ۳.۳۰ پیمایش به کمپ ۲ رسیدیم که همزمان بارش تگرگ و باران شروع شدکه با هماهنگی مسول چادر ها ،همه بچه ها داخل یه چادر رفتیم و منتطر قطع بارش شدیم.
چون همه میخواستند داخل چادر بخوابند، جا نبود من تصمیم گرفتم بیرون کمپ بزنم ودر یه فرصت که باران قطع شد یک جای مناسب چادر خود را مستقر کرده و نهار خوردم وچون بارندگی ادامه داشت برای صعود فردا استراحت کردم.
شب ساعت ۳۰دقیقه بامداد بیدار باش بود که من یک ساعت زودتر آماده بودم یه صبحانه مختصری خوردم و ساعت ۲ بامداد که مصادف۸ شهریور بود، پیمایش را استارت زدیم
از همان لحظه اول مسیر با یک شیب تند شروع میشد و هر چه به طرف قله نزدیک میشدیم شیب تندتر میشد .
شب هنگام، لحظه ای زیر نور ماه و لحظه ای همراه با اسمان ابری طی شد. هنگام طلوع افتاب ما زیر قله رسیدیم و باید کرمپون می بستیم که با همکاری هم، همه تیم کرامپون بستند و مسیر یخ زده زیر قله را طی کرده، به قله رسیدیم .
کوهنوردان زیادی که از کشورهای مختلفی روی قله بودند و مانند قله دماوند خودمان جمعیت زیادی صعود کرده بودند که زمان فتح قله آرارات۸شهریور ۱۴۰۲ در ساعت ۸ صبح رقم خورد بعد از تبریک این صعود به همدیگر و گرفتن عکس که حدود یک ساعت زمان برد،
ساعت ۹ همه تیم در یک هوای مه الود قله را به طرف کمپ دوم ترک کردیم.
ساعت ۱۴ به کمپ دوم رسیدیم که بعد از استراحتی کوتاه و خوردن نهار چادر و همه وسایل خود را جمع کرده و تحویل قاطر چی داديم. ساعت ۱۵ بطرف کمپ اول حرکت کردیم.همراه دیگر هم تیمی ها حدود ۱.۳۰ دقیقه بعد به کمپ اول رسیدم . وقتی همه ی اعضا رسیدند با تصمیم لیدر و سرپرست در کمپ اول چادر نزده ونتیجه این شد که شب در هتل استراحت کنیم وبرای همین همه کوله های تیم که بار اسب ها بود مستقیما داخل کامیونت که از قبل به کمپ اول امده بود قرار داده و به همراه تیم سوارشده
و به طرف شهر دوبایزید حرکت کردیم .
بعد از یک ساعت و نیم جاده خاکی به جاده اصلی رسیدیم که سه تا ون منتظر ما بودند بعد از جابه جایی وسایل ساعت ۷.۳۰ به هتل کنعان رسیدیم .
بعد از تحویل پاسپورت و گرفتن کلید اطاق تمام وسایل خود را به اطاق ۳۰۹ در طبقه ی سوم یک هتل قدیمی که اسانسور نداشت با زحمت زیاد انتقال دادم . دوش آب گرم و استراحت خستگی رو از تنمان بیرون کرد.
بعد از دوشب اقامت در هتل صبح روز جمعه ۱۰ شهریور هتل رو بطرف مرز بازرگان ترک کردیم. بعد از انجام مراحل خروج و ورود از گیت ها که حدود یک ساعت زمان برد ساعت۱۳ وارد خاک میهن شدیم
اتوبوس ما بعد از ۵ ساعت انتظار ساعت ۶ به پایانه مرزی بازرگان رسید و بلافاصله همه کوله ها وبارها رو درون صندوق ان قرار داده وبطرف تهران حرکت کردیم
ساعت ۷ صبح روز ۱۱ شهریور ۱۴۰۲ به ترمینال غرب رسیدیم و بعد از خداحافظی از همه ی بچه های گروه پرسه،سفر من هم به پایان رسید.
با تشکر از مدیر باشگاه جناب اقای استاد رضا پیریایی و دیگر همنوردان باشگاه کاوه که با پیام و تماس تلفنی در این صعود جویای احوال من بودند، خاک پای شما مسعود جهانی.
روابط عمومی #باشگاه_کاوه
⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️
▪️کانال تلگرام :
t.me/bashgahkave
▪️صفحه اینستاگرام :
https://www.instagram.com/kaveclimbing
▪️ وب سایت :
https://www.kaveclimbing.ir
⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️