☆ #اختلال_شخصیت_دوری_گزین یا #اجتنابی ( #خجالتی )
عزت‌نفس این افراد بسیار پایین است. خود را بی‌عرضه می‌دانند، نسبت به انتقاد بسیار حساس‌اند. بسیار محافظه‌کار هستند و نمی‌توانند بسادگی اعتماد کنند.
بعضی افراد خجالتی و آرام هستند، اما ممکن است میزان کم‌رویی و خجالتی بودن مرز هنجار را رد کند و به اختلالی به نام اختلال شخصیت دوری گزین یا اجتنابی منجر شود.
☆خصوصیات عمده این اختلال شخصیت عبارت است :از حساسیت زیاد به طرد شدن توسط دیگران، تحقیر شدن یا شرمنده بودن. این افراد میل شدیدی به پذیرفته شدن از طرف دیگران دارند، اما در عین حال احساس خود کم‌بینی شدید می‌کنند که این مساله باعث ترس از برقراری رابطه عاطفی و اجتماعی آنها با دیگران می‌شود.
☆آنها زمانی می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند که به این نتیجه رسیده باشند که بدون قید و شرط مورد قبول و پذیرش قرار می‌گیرند.
☆عزت‌نفس این افراد بسیار پایین است. خود را بی‌عرضه می‌دانند، نسبت به انتقاد بسیار حساس‌اند. بسیار محافظه‌کار هستند و نمی‌توانند بسادگی اعتماد کنند.
☆می‌ترسند و سعی می‌کنند که از هر موضوع مشکوکی فاصله بگیرند. در زندگی خود حاضر به ریسک کردن نیستند.
☆آنها حتی پیشنهادهای مربوط به ترفیع شغلی را نیز نمی‌پذیرند، مگر این‌که مطمئن شوند همه افراد با ترفیع او موافق هستند. فرد مبتلا در شرایط دشواری است، زیرا از یکسو خواهان مراوده با دیگران است و از سوی دیگر نمی‌تواند براحتی با مردم ارتباط برقرار کند.
☆اگر چهار مورد یا بیشتر از این علائم در فردی وجود داشته باشد می‌توان گفت که دچار این اختلال است.
☆از فعالیت‌های شغلی که مستلزم ارتباط میان فردی است، به علت ترس از انتقاد، تائید نشدن یا طرد، اجتناب‌می‌کند. مایل نیست با دیگران در ارتباط باشد، مگر مطمئن شود که مورد محبت قرار می‌گیرد. در روابط صمیمانه به علت ترس از شرمساری یا مسخره شدن محدودیت نشان می‌دهد.
☆به علت احساس بی‌کفایتی، در موقعیت‌های بین فردی جدید، کمرو است. از لحاظ اجتماعی خود را نالایق و از لحاظ شخصی خود را فاقد جاذبه می‌پندارد.
☆به طور غیرعادی نسبت به خطر کردن‌های شخصی یا درگیر شدن در فعالیت‌های جدید بی‌میل است، زیرا ممکن است موجب دستپاچگی او شود. نسبت به مورد انتقاد قرار گرفتن یا طرد شدن در موقعیت‌های اجتماعی، اشتغال ذهنی دارد. برای درمان این اختلال لازم است ابتدا مشخص شود که فرد خجالتی و کمرو است یا دچار اختلال شخصیت اجتنابی است.
☆بارزترین عامل برای شناسایی بررسی میزان آسیب‌های بین فردی ناشی از ارتباط نداشتن با دیگران است. راه کنار آمدن با این افراد در گام اول به رسمیت شناختن حقیقت اضطراب و حساسیت این افراد نسبت به انتقاد است. برای درمان از روان‌درمانی و دارودرمانی به صورت توام باید استفاده شود.
☆در روان‌درمانی ابتدا باید همدلی و ائتلاف با مراجع صورت گیرد زیرا فرد مبتلا نمی‌تواند حتی به درمانگر خود اعتماد کند بنابراین شناسایی ترس‌های مراجع و بررسی ریشه آنها گام دوم درمان است سپس لازم است با الگوهای گام به گام مهارت‌های اجتماعی به فرد آموزش داده شود و تمریناتی را خارج از جلسه درمان انجام دهد. استفاده از تکنیک‌های جرات‌ورزی و تقویت مهارت سخنوری نیز بسیار کمک خواهد کرد.
https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw
عزت‌نفس این افراد بسیار پایین است. خود را بی‌عرضه می‌دانند، نسبت به انتقاد بسیار حساس‌اند. بسیار محافظه‌کار هستند و نمی‌توانند بسادگی اعتماد کنند.
بعضی افراد خجالتی و آرام هستند، اما ممکن است میزان کم‌رویی و خجالتی بودن مرز هنجار را رد کند و به اختلالی به نام اختلال شخصیت دوری گزین یا اجتنابی منجر شود.
☆خصوصیات عمده این اختلال شخصیت عبارت است :از حساسیت زیاد به طرد شدن توسط دیگران، تحقیر شدن یا شرمنده بودن. این افراد میل شدیدی به پذیرفته شدن از طرف دیگران دارند، اما در عین حال احساس خود کم‌بینی شدید می‌کنند که این مساله باعث ترس از برقراری رابطه عاطفی و اجتماعی آنها با دیگران می‌شود.
☆آنها زمانی می‌توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند که به این نتیجه رسیده باشند که بدون قید و شرط مورد قبول و پذیرش قرار می‌گیرند.
☆عزت‌نفس این افراد بسیار پایین است. خود را بی‌عرضه می‌دانند، نسبت به انتقاد بسیار حساس‌اند. بسیار محافظه‌کار هستند و نمی‌توانند بسادگی اعتماد کنند.
☆می‌ترسند و سعی می‌کنند که از هر موضوع مشکوکی فاصله بگیرند. در زندگی خود حاضر به ریسک کردن نیستند.
☆آنها حتی پیشنهادهای مربوط به ترفیع شغلی را نیز نمی‌پذیرند، مگر این‌که مطمئن شوند همه افراد با ترفیع او موافق هستند. فرد مبتلا در شرایط دشواری است، زیرا از یکسو خواهان مراوده با دیگران است و از سوی دیگر نمی‌تواند براحتی با مردم ارتباط برقرار کند.
☆اگر چهار مورد یا بیشتر از این علائم در فردی وجود داشته باشد می‌توان گفت که دچار این اختلال است.
☆از فعالیت‌های شغلی که مستلزم ارتباط میان فردی است، به علت ترس از انتقاد، تائید نشدن یا طرد، اجتناب‌می‌کند. مایل نیست با دیگران در ارتباط باشد، مگر مطمئن شود که مورد محبت قرار می‌گیرد. در روابط صمیمانه به علت ترس از شرمساری یا مسخره شدن محدودیت نشان می‌دهد.
☆به علت احساس بی‌کفایتی، در موقعیت‌های بین فردی جدید، کمرو است. از لحاظ اجتماعی خود را نالایق و از لحاظ شخصی خود را فاقد جاذبه می‌پندارد.
☆به طور غیرعادی نسبت به خطر کردن‌های شخصی یا درگیر شدن در فعالیت‌های جدید بی‌میل است، زیرا ممکن است موجب دستپاچگی او شود. نسبت به مورد انتقاد قرار گرفتن یا طرد شدن در موقعیت‌های اجتماعی، اشتغال ذهنی دارد. برای درمان این اختلال لازم است ابتدا مشخص شود که فرد خجالتی و کمرو است یا دچار اختلال شخصیت اجتنابی است.
☆بارزترین عامل برای شناسایی بررسی میزان آسیب‌های بین فردی ناشی از ارتباط نداشتن با دیگران است. راه کنار آمدن با این افراد در گام اول به رسمیت شناختن حقیقت اضطراب و حساسیت این افراد نسبت به انتقاد است. برای درمان از روان‌درمانی و دارودرمانی به صورت توام باید استفاده شود.
☆در روان‌درمانی ابتدا باید همدلی و ائتلاف با مراجع صورت گیرد زیرا فرد مبتلا نمی‌تواند حتی به درمانگر خود اعتماد کند بنابراین شناسایی ترس‌های مراجع و بررسی ریشه آنها گام دوم درمان است سپس لازم است با الگوهای گام به گام مهارت‌های اجتماعی به فرد آموزش داده شود و تمریناتی را خارج از جلسه درمان انجام دهد. استفاده از تکنیک‌های جرات‌ورزی و تقویت مهارت سخنوری نیز بسیار کمک خواهد کرد.
https://t.me/joinchat/AAAAAEQD0Idqo9XAH092Zw
ور شایع دچار ناامیدی می‌شوند.
گروه C: افراد #مضطرب و #هراسان
#اختلال_شخصیت_دوری_گزین: اختلال شخصیت #اجتنابی (به انگلیسی:Avoidant personality disorder). افراد مبتلا به این اختلال الگویی از پرهیز اجتماعی، #احساسات #بی_لیاقتی، #حساسیت شدید به ارزیابی منفی و اجتناب از #تعامل_اجتماعی، با وجود میل شدید به نزدیکی به دیگران از خود نمایش می‌دهند. این افراد تمایل دارند که خود را #پریشان، مضطرب، #تنها، ناخواسته و مجزا از دیگران توصیف کنند. این رفتار به‌طور معمول در اوایل بزرگسالی آغاز می‌شود و در موقعیت‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند.
#اختلال_شخصیت_وابسته: نوعی اختلال شخصیت است که فرد #وابستگی فراگیر #روانی به افراد دیگر دارد. به طوری که برای انجام هرگونه تصمیم گیری جزئی نیز دست به دامان دیگران می شوند. به عبارتی تعریف مناسبی از #شخصیت_مستقل برای خود ندارند. این اختلال شخصیت یک وضعیت بلند مدت (مزمن) است که در آن بیمار برای نیازهای عاطفی و جسمی خود به دیگران وابسته است و تنها یک حداقل دستیابی به سطح طبیعی استقلال دارد.
#اختلال_شخصیت_وسواسی: (به انگلیسی: (Obsessive–compulsive personality disorder (OCPD)، افراد مبتلا به این اختلال #کمالگرا بوده و به گونه‌ای زیاده از حد و #انعطاف_ناپذیر، نگران کنترل کردن تمامی جزئیات مربوط به مسائل هستند و همچنین معتقدند باید تمامی جزئیات، دقیقاً بر سر جای خود باشند. تفویض اختیار به دیگران، از سوی آنان ناممکن است، زیرا این افراد هیچ‌گاه به دیگران #اعتماد ندارند و آنها را از دقت کافی برخوردار نمی‌دانند. زندگی آنان، توسط مقرّرات، برنامه‌ها و روال‌های انعطاف‌ناپذیر #کنترل می‌شود. توجّه بیش از حدّ آنها به کار، مانع از #خودانگیختگی، #آرمیدگی و برقراری روابط عمیق می‌شود. آنان در زمینهٔ مسائل مالی، هیجان‌ها و #عواطف، افرادی تنگ‌نظر بوده و همواره اظهار می‌دارند که همیشه باید «حرف، حرف ما باشد».
سایر اختلالات شخصیت که در دسته بندی سه گانه قرار نمی گیرند:
#اختلال_شخصیت_افسرده: (انگلیسی:
Depressive personality disorder) نوعی اختلال شخصیت است که تشخیص و تفکیک آن با #افسردگی مورد اختلاف است. افراد مبتلا به این نوع اختلال شخصیت این ویژگی‌ها را ممکن است داشته باشند: #غمگین، #دلسرد، #بدبین، #بی_اراده، شناختن خود به عنوان فردی #آسیب_پذیر، رها و #ناتوان؛ احساس #بی_ارزشی، گناه و ناتوانی، #قضاوت از خود به عنوان تنها لایق #انتقاد و #تحقیر؛ #ناامید، بی قرار. این ویژگی ها می‌تواند به اعمال #پرخاشگرانه، #توهم و #خودکشی منجر شود.
#اختلال_شخصیت_منفعل_مهاجم: #پرخاشگری_منفعلانه (Passive-aggressive behavior) نوعی بیان غیرمستقیم #خصومت است. مثلاً به شکل #فردا_فکنی ( #تعلل)، #طعنه، #یکدندگی، #ترشرویی، یا انجام ندادن عمدی و چندبارهٔ وظایفی که به شخص محول شده‌است. اختلال شخصیت پرخاشگر منفعل این چنین توصیف می‌شود: «الگوی فراگیر حالت‌های منفی‌گرایانه و #مقاومت #منفعلانه نسبت به درخواست‌ها برای عملکرد کافی و مناسب در موقعیت‌های اجتماعی و شغلی».
در پایان لازم است به این نکته ها اشاره گردد:
۱- اختلالات شخصیت به مجموعه ای از اختلال‌های روان شناختی گویند که ویژگی اصلی آنها رفتارهای خشک و غیرقابل انعطاف است. این رفتار کاملا خودهمخوان است. به عبارتی فرد نسبت به انجام آنها کاملا حالت تدافعی داشته و اجرای آن را صحیح می پندارد. همچنین شروع این اختلال بسیار دیرپا و حتا از #دوران_کودکی بوده و در اکثر موارد نامشخص است.
۲- علائم نامبرده شده در تمامی موارد اختلالات شخصیت، به میزان کمی در اکثر افراد وجود داشته و نشانگر #تیپ_شخصیتی است و نه اختلال شخصیت. بنابراین زمانی این پیوستار (از تیپ شخصیت تا اختلال شخصیت) نیازمند درمان و مداخلات روان شناختی است که اختلال عملکردی واضح در زندگی روزمره فرد و یا اطرافیان وی داشته باشد.
t.me/dr_hamedvahedi
http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist
گروه C: افراد #مضطرب و #هراسان
#اختلال_شخصیت_دوری_گزین: اختلال شخصیت #اجتنابی (به انگلیسی:Avoidant personality disorder). افراد مبتلا به این اختلال الگویی از پرهیز اجتماعی، #احساسات #بی_لیاقتی، #حساسیت شدید به ارزیابی منفی و اجتناب از #تعامل_اجتماعی، با وجود میل شدید به نزدیکی به دیگران از خود نمایش می‌دهند. این افراد تمایل دارند که خود را #پریشان، مضطرب، #تنها، ناخواسته و مجزا از دیگران توصیف کنند. این رفتار به‌طور معمول در اوایل بزرگسالی آغاز می‌شود و در موقعیت‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند.
#اختلال_شخصیت_وابسته: نوعی اختلال شخصیت است که فرد #وابستگی فراگیر #روانی به افراد دیگر دارد. به طوری که برای انجام هرگونه تصمیم گیری جزئی نیز دست به دامان دیگران می شوند. به عبارتی تعریف مناسبی از #شخصیت_مستقل برای خود ندارند. این اختلال شخصیت یک وضعیت بلند مدت (مزمن) است که در آن بیمار برای نیازهای عاطفی و جسمی خود به دیگران وابسته است و تنها یک حداقل دستیابی به سطح طبیعی استقلال دارد.
#اختلال_شخصیت_وسواسی: (به انگلیسی: (Obsessive–compulsive personality disorder (OCPD)، افراد مبتلا به این اختلال #کمالگرا بوده و به گونه‌ای زیاده از حد و #انعطاف_ناپذیر، نگران کنترل کردن تمامی جزئیات مربوط به مسائل هستند و همچنین معتقدند باید تمامی جزئیات، دقیقاً بر سر جای خود باشند. تفویض اختیار به دیگران، از سوی آنان ناممکن است، زیرا این افراد هیچ‌گاه به دیگران #اعتماد ندارند و آنها را از دقت کافی برخوردار نمی‌دانند. زندگی آنان، توسط مقرّرات، برنامه‌ها و روال‌های انعطاف‌ناپذیر #کنترل می‌شود. توجّه بیش از حدّ آنها به کار، مانع از #خودانگیختگی، #آرمیدگی و برقراری روابط عمیق می‌شود. آنان در زمینهٔ مسائل مالی، هیجان‌ها و #عواطف، افرادی تنگ‌نظر بوده و همواره اظهار می‌دارند که همیشه باید «حرف، حرف ما باشد».
سایر اختلالات شخصیت که در دسته بندی سه گانه قرار نمی گیرند:
#اختلال_شخصیت_افسرده: (انگلیسی:
Depressive personality disorder) نوعی اختلال شخصیت است که تشخیص و تفکیک آن با #افسردگی مورد اختلاف است. افراد مبتلا به این نوع اختلال شخصیت این ویژگی‌ها را ممکن است داشته باشند: #غمگین، #دلسرد، #بدبین، #بی_اراده، شناختن خود به عنوان فردی #آسیب_پذیر، رها و #ناتوان؛ احساس #بی_ارزشی، گناه و ناتوانی، #قضاوت از خود به عنوان تنها لایق #انتقاد و #تحقیر؛ #ناامید، بی قرار. این ویژگی ها می‌تواند به اعمال #پرخاشگرانه، #توهم و #خودکشی منجر شود.
#اختلال_شخصیت_منفعل_مهاجم: #پرخاشگری_منفعلانه (Passive-aggressive behavior) نوعی بیان غیرمستقیم #خصومت است. مثلاً به شکل #فردا_فکنی ( #تعلل)، #طعنه، #یکدندگی، #ترشرویی، یا انجام ندادن عمدی و چندبارهٔ وظایفی که به شخص محول شده‌است. اختلال شخصیت پرخاشگر منفعل این چنین توصیف می‌شود: «الگوی فراگیر حالت‌های منفی‌گرایانه و #مقاومت #منفعلانه نسبت به درخواست‌ها برای عملکرد کافی و مناسب در موقعیت‌های اجتماعی و شغلی».
در پایان لازم است به این نکته ها اشاره گردد:
۱- اختلالات شخصیت به مجموعه ای از اختلال‌های روان شناختی گویند که ویژگی اصلی آنها رفتارهای خشک و غیرقابل انعطاف است. این رفتار کاملا خودهمخوان است. به عبارتی فرد نسبت به انجام آنها کاملا حالت تدافعی داشته و اجرای آن را صحیح می پندارد. همچنین شروع این اختلال بسیار دیرپا و حتا از #دوران_کودکی بوده و در اکثر موارد نامشخص است.
۲- علائم نامبرده شده در تمامی موارد اختلالات شخصیت، به میزان کمی در اکثر افراد وجود داشته و نشانگر #تیپ_شخصیتی است و نه اختلال شخصیت. بنابراین زمانی این پیوستار (از تیپ شخصیت تا اختلال شخصیت) نیازمند درمان و مداخلات روان شناختی است که اختلال عملکردی واضح در زندگی روزمره فرد و یا اطرافیان وی داشته باشد.
t.me/dr_hamedvahedi
http://www.instagram.com/dr.vahedi_healthpsychologist