#گزارش_سفر
با این کلیپ همراه ما باشید در سفر به ییلاق و دره زیبا و تاریخی سربرج.
بازدید از قلعه دفاعی، بافت سنتی، حمام قدیمی...
#باشگاه_چکاد
سرپرست گروه، تهیه و تدوین:
#حجت_فرهنگدوست

#گزارش_سفر
#باشگاه_کوهنوردی_چکاد
#دره_سربرج
#کارگاه_عکاسی

اتفاق براین قرار گرفت که به همراه جمعی از دوستان همدل و رفقای طبیعت و طبیعت گردی در پیمایش دره زیبای سربرج همسفر باشم.
جمعه ششم مهر ماه حوالی ساعت هفت صبح به سمت کوه خلج و روستای سربرج به اتفاق همه عزیزان سفر را آغاز کرده و پس خرید نان و سایر اقلام مورد نیاز، کوهها خلج و هفت حوض را تا دو راهی اردمه طی کرده و در ابتدای جاده خاکی از مینی بوس پیاده شدیم.
پس از معارفه و آشنایی مجدد به همسفران، ضمن تبریک روز جهانگردی از دوستان خواهش کردم که در طرح پاکسازی طبیعت دره سربرج همکاری نموده تا سهمی کوچکی در این عمل خیر داشته باشیم.
ساعت هشت پس از معرفی خانم شهناز علی نژاد به عنوان سرقدم و آقای معین مومنی به عنوان عقب دار، در یک ردیف منظم پیمایش دره زیبای سربرج آغاز شد.
حین پیمایش با توجه به یکی از اهداف گروه که آموزش نکته های عکاسی بود، سعی نمودم تا در خصوص عکاسی بهتر با موبایل، کادر و نقاط طلایی آموزش های نظری و عملی به دوستان بدهم.
در همین راستا و با کمک دوستان حرفه ای تلاش نمودیم تا از نقاط زیبا عکس های یادگاری و مستند تهیه کنیم.
در ساعت ۸:۴۵ ضمن پاکسازی محیط یک مکان در حاشیه بستر رود انتخاب و صبحانه صرف گردید.
پیمایش مسیر سربرج را تا بازدید از قلعه دفاعی سربرج ادامه داده و قبل از بازدید، درباره فرقه اسماعیلیه، اهداف و نیات
آنها، سلسله فاطمیون مصر و نقش سامانیان و حسن صباح در این فرقه توضیح کاملی به دوستان دادم.
بازدید و عکاسی از این قلعه حدود ۲۰دقیقه طول کشیده و مسیر را دوباره از بستر رودخانه سربرج ادامه دادیم.
از ادامه مسیر به دعوت یکی از عزیزان و اهالی سربرج که در حاشیه رود باغ داشتند، جهت استراحت و صرف چای به باغ ایشان رفتیم.
استقبال گرم و مهمان نوازی آقای مظلومی و خانواده گرامی ایشان با چای آتشی، و انواع محصولات باغی نشان داد که محبت و صمیمیت در کشور ما هنوز جاریست...
با صرف چای و پر کردن مجدد فلاکس ها از آبجوش با یک عکس یادگاری با میزبان خداحافظی و مسیر را ادامه دادیم.
مدت زمان مانده تا برگشت گروه را مجدد بررسی کرده و دو کیلومتر آخر را به صورت سریع و با گام های بلندتر پیموده و در حدود ساعت ۱۴ به ابتدای روستای سربرج رسیدیم.
با توجه به خشکسالی و خشک‌شدن بستر رودخانه، با هماهنگی ها که انجام شد، نهار را در باغ زیبایی یکی از اهالی و کنار یک جوی روان صرف نموده و پس از تجدید قوا مسیر پیمایش را برای بازدید از روستا عوض کرده و به صورت منظم از محیط روستا عبور کرده و به بخش قدیمی روستای سربرج رسیدیم.
این بخش شامل منازل پلکانی، خانه مخروبه اربابی، حمام و مسجد قدیمی بود که به تفضیل در باره هر بخش به دوستان اطلاعات داده شده و عکسی به یادگار از بلندترین درخت بید با قدمتی حدود ۷۰۰سال گرفتیم.
حمام قدیمی سربرج شامل دو قسمت سربنه و بخش داخلی است، آب حمام از مسیر قنات قدیمی تامین شده و از یک دریچه وارد شده و اضافه آب از خرینه
وارد یک حوضچه دیگر می شد.
کنار حمام قدیمی با فاصله یک متر مسجد ساده و صمیمی است که ادامه مسیر قنات از داخل مسجد بوده و مومنان می توانستند در همان فضا پایی شسته و دست نمازی به تجدیدی ادا کنند، روایت هذا حمام و هذا مسجد.
آخرین مرحله این پیمایش درست کردن چای با آتش و عکس یادگاری بود.
گروه ساعت ۱۶:۳۰ دوباره از مسیر قدیمی روستا با صفی منظم به سمت مینی بوس که اول روستا پارک شده بود پیمایش را ادامه داده و آخرین عکس را با نمای دره و رود سربرج گرفتند.
ساعت ۵:۳۰ وارد مشهد شدیم و با توجه به خستگی دوستان تشخیص تلاوت صرف بستنی داده شد.
در ساعت ۱۸ به مبدا اولیه حرکت بازگشت و تا دیداری مجدد با دوستان بدرود گفتیم....
سرقدم گروه:خانم شهناز علی نژاد
عقبدار گروه:آقای معین مومنی
عکاسان:آقایان معین مومنی و هادی فرهنگ دوست
با تشکر از خانواده گرامی آقای مظلومی، و مردم مهمان نواز سربرج و سپاس از همکاری تمام همسفرهای عزیز، ممنونم از زحمات آقای مهندس افضل نیا و سرکار خانم حسن نژاد مدیریت باشگاه چکاد.

سرپرست گروه:
#حجت_فرهنگدوست
۶مهرماه ۹۷

#بخش۱
#گزارش_سفر
#چکاد
#امرودک
#پیمایش_رودخانه
#هزارمسجد
#طبیعت_گردی
#آبشار


بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
سپاس ایزد را که در یکی از دل انگیز ترین بهاران پر از شکوفه و باران، قدم های ما را به سوی سرزمین دل انگیز هزاران چشمه کشاند، هزار مسجد زیبا و عبور از میان رودی بس زیبا و گشتی میان خاطرات این خاک پر از هیاهوی شاهین و پرواز پروانه ها
مسافر این سرزمین ها می داند که این خط شاهد چه مصاف ها که نبوده، سینه هزار مسجد آکنده از زخم‌ ها و شادی هاست، همجواری با «پاژ» و سرزمین مادری فردوسی بزرگ، گذرگاه جاده ابریشم و از سر باز کردن حمله های مغولان و سلطان محمود غزنوی!

سرزمین کرمانج ها، امرودک زیبا بار دیگر ما را به خود دعوت نمود تا ما ضمن گذر از میان برکت زلال آب رودخانه تا رسیدن به آبشار، چشمی بر آسمان بگردانیم، آنجا که فراخی آبی بیکران، عظمت دیوارههای هزار مسجد را به رخ می کشاند!
دیدن پرواز شاهین ها در بی قیدی آسمان و رویش درختان ارس بر ستیغ کوهها، دیدن لایه به لایه صخره ها هزار مسجد که چون رج های زیبای قالی، مناظره طبیعت و انسان را در محضر کردگار به یاد می آورد که چه سخت است توصیف صحنه های که توصیفش نگنجد در کوتاهی اندیشه و بیان ناقص قلم!

رها شده پای از اسارت خستگی‌ شهر
دمی به باغهای سبز بهاران
به میان ریه های تمیز کوه
باز هم به سفری دیگر رفتم
و نبودی!
نبودی ببینی چگونه آسمان آبی
بادها میان خاک گندمزاران در رقص
قامت سپید ابرها در فراز
چشمه هایی دیدم‌،
پر از زلال زندگی
نبودی ببینی چگونه پونه ها کنار «جوی زندگی» در رقص بودند...

#حجت_فرهنگدوست

#گزارش_سفر
#صعود

همین نزدیکی های روز بزرگداشت مرد سفر و گل و گلاب، همین یک روز مانده به روز مرد سخن، استاد وعظ و حکایت، شاعر شام و دمشق دیده، استاد دل و جان، سعدی جان شیرازی، دست تقدیر ما را به سوی شکوفه های «گل و مکان» سرزمین همیشه گلستان، «گلمکان» زیبا کشاند.
در روزی که بهار دستی بر فرش سبز زمین و سپیدی ابرهای آسمان کشیده، در هوایی به تمام بهاری صعود به قله «شنیدر» را انجام دادیم، آن هم در کنار چه دوستانی!
همنوردانی که مهربانی و صبوری را پشت کوله های رفاقت حمل کرده و عاشقانه از آن بالاها، به نظاره سبزی «چشمه سبز» زیبا بودند، ما همه در دل و حال با هم و هم صعود هم بودیم و در کنار هم به فهم زبان طبیعت گوش داده و این است فهم زیبای مهربانی...


باهم بخش اول این صعود بهاری را ببینیم...

#چکاد
#حجت_فرهنگدوست

#گزارش_سفر
#صعود

خاکِ من زنده به تاثیر هوای لبِ توست
سازگاری نکند آب و هوای دِگرم!

امروز که ۱،۲،۳ یا همان اول اردیبهشت ۱۴۰۳ مصادف با بزرگداشت سعدی عزیز جان است، چه بهتر بود که نماهنگ صعود را با غزلی از سعدی عزیز با صدای استاد سایه شروع کنم، چرا که همه ما پارسی زبان ها، این شیرین زبان پارسی را مدیون زحمات این بزرگان ادب هستیم، اما نقش سعدی، نقش به اشتراک گذاری تجربیات است، همه آنچه که در دورانسخت زندگی خود دیده، به زبانی گویا، گاه به دلبری های غزل برایمان نوشته که هرگاه خسته می شویم از این دنیا، چه خوب که سر به آثار سعدی جان بزنیم و از با نمونه:
سعدی در باب هشتم (در آداب صحبت) به حفظ دوستی ها و رفاقت ها نگاهی دارد و می فرماید:
دوستی را که به عمری فراچنگ آرند، نشايد که به يک دم بيازارند!

طبیعت دوستی است که ما باید سالها قدردانش باشیم، به عشق و مهر، که او همیشه نگهدار ما بوده و خواهد بود.
در این دنیای جنگ ها، دنیای سعدی و پندهایش برای ما آرام بخش است که او گفته است که این دنیا را محلی از ماندن نیست، که ظالمان بسیار دیده که رفته اند.

تنم فرسود
عقلم رفت
و عشقم همچنان باقی...

#چکاد
#حجت_فرهنگدوست
#شنیدر