#گزارش_سفر
#صعود

خاکِ من زنده به تاثیر هوای لبِ توست
سازگاری نکند آب و هوای دِگرم!

امروز که ۱،۲،۳ یا همان اول اردیبهشت ۱۴۰۳ مصادف با بزرگداشت سعدی عزیز جان است، چه بهتر بود که نماهنگ صعود را با غزلی از سعدی عزیز با صدای استاد سایه شروع کنم، چرا که همه ما پارسی زبان ها، این شیرین زبان پارسی را مدیون زحمات این بزرگان ادب هستیم، اما نقش سعدی، نقش به اشتراک گذاری تجربیات است، همه آنچه که در دورانسخت زندگی خود دیده، به زبانی گویا، گاه به دلبری های غزل برایمان نوشته که هرگاه خسته می شویم از این دنیا، چه خوب که سر به آثار سعدی جان بزنیم و از با نمونه:
سعدی در باب هشتم (در آداب صحبت) به حفظ دوستی ها و رفاقت ها نگاهی دارد و می فرماید:
دوستی را که به عمری فراچنگ آرند، نشايد که به يک دم بيازارند!

طبیعت دوستی است که ما باید سالها قدردانش باشیم، به عشق و مهر، که او همیشه نگهدار ما بوده و خواهد بود.
در این دنیای جنگ ها، دنیای سعدی و پندهایش برای ما آرام بخش است که او گفته است که این دنیا را محلی از ماندن نیست، که ظالمان بسیار دیده که رفته اند.

تنم فرسود
عقلم رفت
و عشقم همچنان باقی...

#چکاد
#حجت_فرهنگدوست
#شنیدر