همین که هستی و این لحظه‌های زیبا هست
همین که هستم و طومار آرزوها هست

همین که صحبت دیشب کشید تا امشب
همین که امشب‌مان را پلی به فردا هست

همین که هستی و در هستی تو من هستم
همین که هست‌، مرا نیست، نیست، اما هست

همین که تشنه‌ی ِ یک جرعه‌ایم و خوشحالیم
که در حوالی‌مان رود هست دریا هست

همین که هیچ نیازی به حبِ خوابی نیست
که شاعریم و اگر خواب نیست، رویا هست

همین که در منی و مرز و دیده‌بانی نیست
قبول کرده‌ام -آری- هنوز دنیا هست

#محمدعلی_بهمنی

تنظیم #محمدشمس
شعر #محمدعلی بهمنی

تصنیف ماهور "به گردش فروردین"
خواننده: #بهرام_باجلان
شعر و آهنگ #محمدعلی_امیرجاهد
آلبوم «سروش بهار»
نوازنده سنتور #فرامرز_پایور
نوازنده تار #هوشنگ_ظریف
نوازنده تنبک #محمد_اسماعیلی
نوازنده ویلن #حسین_فرهادپور
نوازنده کمانچه #کوروش_بابایی
نوازنده بم تار #مهرداد_دلنوازی
نوازنده سنتور #سعید_ثابت
نوازنده نی #داود_ورزیده

27فروردین #زادروز
استاد #محمدعلی_بهمنی
(زادهٔ ۲۷ فروردین ۱۳۲۱ در اندیمشک)،
شاعر مهربانی ها و غزل‌سرای ایرانی

باداباد
#اشکان_کمانگری
موسیقی #میدیا_فرج_نژاد
شعر #محمدعلی_بهمنی

غزل در نزد من هر چند جان شعر ایرانی ست
تغزل در چنین ایام اما راوی ما نیست
تغزل لهجه ی عشق است و با هر گویشی زیباست
بدا ، در باورم ، اینک ، صدای عشق زیبا نیست
ندیدی ، یا نه ؟ بر تصویر ها دیدی ، مباد اما –
ببینی او که روزی هم خروش ات بود حالا نیست
ببینی رو برویت ایستاده با نگاهی گنگ
و در پشت نقابش هیچ ازآن ایام پیدا نیست
وَ تو شک کرده ای بر دیده ات در خویش می گویی
زبانم لال ، آیا اوست ؟ آیا هست ؟ آیا نیست ؟
و شاید او هم از خود پرسش بی پاسخی دارد
برایش فرصت تحلیل این ناگفتنی ها نیست
مبادا ، یا نه – هر چه بادا باد ، فرقش چیست ؟
زمان شرمساری ، چشم ها وقتی که بینا نیست
غزل می ماند و وقت تغزل می رسد ، حیفا
نگاهی که برایش فرصت دیدار فردا نیست

« ابر و آفتاب »
مربع چهار صداست :
#پرویز_پرستویی
#ناصر_عبدالهی
#امیر_کریمی
و... صدای شعر: #محمدعلی_بهمنی

حیف از امروز که بی عشق شب بود ای عشق
قطره قطره اگر چه آب شدیم ابر بودیم و آفتاب شدیم
ساخت ما را همو که میپنداشت به یکی جرعه اش خراب شدیم
ای مترسک کلاه را بردار ما کلاغان دگر عقاب شدیم
ما از آسودن و نیاسودن سنگ زیرین آسیاب شدیم
ای مترسک کلاه را بردار ما کلاغان دگر عقاب شدیم
ما از آسودن و نیاسودن سنگ زیرین آسیاب شدیم
قطره قطره اگر چه آب شدیم ابر بودیم و آفتاب شدیم
ساخت ما را همو که میپنداشت به یکی جرعه اش خراب شدیم
گوش کن ما خروش و خشم تو را همچنان کوه بازتاب شدیم
اینک این تو که چهره میپوشی اینک این ما که بی نقاب شدیم
ما که ای زندگی به خاموشیم هر سوال تو را جواب شدیم
دیگر از جان ما چه میخواهی ما که با مرگ بی حساب شدیم
ما که با مرگ بی حساب شدیم قطره قطره اگر چه آب شدیم
ابر بودیم و آفتاب شدیم ساخت ما را همو که میپنداشت
به یکی جرعه اش خراب شدیم به یکی جرعه اش خراب شدیم
حیف از امروز که بی عشق شب بود ای عشق
قطره قطره اگر چه آب شدیم ابر بودیم و آفتاب شدیم

‍ انسان ارزنده، انسان شرافتمند...
این روزها حرف #فردوسی زیاد به‌ میان می‌آید، ولی اگر ما ارادتی به این مرد داریم، نخستین نشانۀ ابرازش آن است که خود را تا حد ادراک زبان او بالا ببریم. منظور از ادراک زبان آن نیست که لغت‌های شاهنامه را معنی کنیم، یا نکته‌های مشکل شعرهایش را بگشاییم، ( که اینها جای خود دارند ) منظور آن است که با دنیای #شاهنامه و #فردوسی یک حداقل تفاهم برقرار سازیم. حقیقت این است که رابطۀ ما با شاهکارهای فکری گذشته‌مان و از جمله شاهنامه، گسیخته است، از عطار و سهروردی و ناصرخسرو حرف می‌زنیم ولی اگر عطارها و سهروردی‌ها و ناصرها در میان ما بودند، نمی دانم که چه به روزشان می‌آوردیم.

... #شاهنامه کتاب ضد غوغا و ضد تفاخر است، نمایانگر نبوغ نجیب قومی است که نودولتی را پشت سر نهاده و به پختگی و بزرگ‌منشی رسیده.

.....عدّه‌ای از کسانی که نان ادب فارسی را می‌خورند، به گواهی شیوۀ زندگی‌ای که دارند، #شاهنامه بیشتر از دیگران برای آنها دنیای غرائب است و هرگز به اندازۀ اکنون "افسانه" نبوده است‌. و باز هم اگر راهی میان #فردوسی و مردم امروز باشد، باید آن را در نزد خوانندگان ناشناختۀ بی‌تظاهرش جست.
اینکه در وصف #فردوسی برشمرده شود که جان‌دهندۀ زبان فارسی است، گذشتۀ ایران و قومیّت ایرانی را زنده کرده، برانگیزانندۀ عرق ملّی و پاسدار استقلال ایران بوده، سخنان حکمت آمیز بر زبان آورده، بزرگترین حماسۀ دنیا را آفریده، و از این قبیل حرفها... همۀ اینها کم و بیش درست، امّا آنچه از همه مهم‌تر است آن است که #فردوسی در کتاب خود حماسۀ #انسان_ارزنده را سروده است، #انسان_شرافتمند.

📗  نقل از مقدمۀ «زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه»
✍دکتر #محمدعلی_اسلامی_ندوشن


#شاهنامه
#فردوسی
#محمدعلی_اسلامی_ندوشن