بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی : ۱۸ تیر، تاریخی از سرکوب و مقاومت
از روزهای خونین ۱۸ تا ۲۳ تیر ۷۸، تصاویر زیادی بهجای مانده است. روزهایی که ساحت دانشگاه و دانشجویان پس از قریب به دو دهه از انقلاب (انهدام) فرهنگی باز هم به خون کشیده شد. در کنار صدها تن از بازداشتشدگان و مجروحان، هویت دو تن از کشتهشدگان از مجموع ۷ کشته احراز هویت شده است: «فرشته علیزاده» و «عزتالله ابراهیمنژاد». در این بین کسی چون «اکرم نقابی»، ۲۲ سال است که در جستجوی یافتن یک نشانی از قبر و یا تحویل وسایل شخصی فرزند خود، «سعید زینالی» است. بهراستی #سعید_زینالی_کجاست ؟
۱۰ سال پس از ۱۸ تیر ۷۸، در کنار زندان و بازداشتگاههای امنیتی، شکنجهگاهی چون «کهریزک» و «خانههای امن اطلاعات» نیز معنای دیگری پیدا کرد. محسن روحالامینی، امیر جوادیفر، محمد کامرانی، رامین قهرمانی و احمد نجاتی کارگر همگی در پی شکنجههای اعمال شده در «قفسهای کهریزک» کشته شدند. در این میان دو پزشک شریف کهریزک بهدلیل ایستادگی علیه تکذیب انواع شکنجه، شکستگی جمجمه، کشیدن ناخن، خرد شدن ستون فقرات و تجاوز به بازداشتشدگان حاضر در کهریزک، پس از ماهها تهدید به قتل، کشته شدند. «دکتر رامین پور اندرجانی» در ۱۹ آبان ۸۸ با مسمویت دارویی و «دکتر علیرضا سودبخش» در ۳۰ شهریور ۸۹ با ضرب گلولهی افراد ناشناس، مقابل مطلب خود کشته شد.
▪️«عالیه مطلبزاده»، عکاس و فعال حقوق زنان، مجموعه عکسی از فردای ۱۸ تیر ۷۸ و تخریب تمامقد کوی دانشگاه بهثبت رسانده است. دیوار نوشتههای دانشجویان و خون بهجای مانده بر دیوار اتاقها، گویی تاریخ بصری مقاومتی است که به موازات سرکوبها و کشتارها، در موقعیتی بیزمان، تکثیر میشود.
عالیه مطلبزاده هماکنون در بند زنان اوین است. وی پیشتر در سال ۹۶ توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۲ سال حبس تعزیری برای وی اجرایی شده است.
@bidarzani
از روزهای خونین ۱۸ تا ۲۳ تیر ۷۸، تصاویر زیادی بهجای مانده است. روزهایی که ساحت دانشگاه و دانشجویان پس از قریب به دو دهه از انقلاب (انهدام) فرهنگی باز هم به خون کشیده شد. در کنار صدها تن از بازداشتشدگان و مجروحان، هویت دو تن از کشتهشدگان از مجموع ۷ کشته احراز هویت شده است: «فرشته علیزاده» و «عزتالله ابراهیمنژاد». در این بین کسی چون «اکرم نقابی»، ۲۲ سال است که در جستجوی یافتن یک نشانی از قبر و یا تحویل وسایل شخصی فرزند خود، «سعید زینالی» است. بهراستی #سعید_زینالی_کجاست ؟
۱۰ سال پس از ۱۸ تیر ۷۸، در کنار زندان و بازداشتگاههای امنیتی، شکنجهگاهی چون «کهریزک» و «خانههای امن اطلاعات» نیز معنای دیگری پیدا کرد. محسن روحالامینی، امیر جوادیفر، محمد کامرانی، رامین قهرمانی و احمد نجاتی کارگر همگی در پی شکنجههای اعمال شده در «قفسهای کهریزک» کشته شدند. در این میان دو پزشک شریف کهریزک بهدلیل ایستادگی علیه تکذیب انواع شکنجه، شکستگی جمجمه، کشیدن ناخن، خرد شدن ستون فقرات و تجاوز به بازداشتشدگان حاضر در کهریزک، پس از ماهها تهدید به قتل، کشته شدند. «دکتر رامین پور اندرجانی» در ۱۹ آبان ۸۸ با مسمویت دارویی و «دکتر علیرضا سودبخش» در ۳۰ شهریور ۸۹ با ضرب گلولهی افراد ناشناس، مقابل مطلب خود کشته شد.
▪️«عالیه مطلبزاده»، عکاس و فعال حقوق زنان، مجموعه عکسی از فردای ۱۸ تیر ۷۸ و تخریب تمامقد کوی دانشگاه بهثبت رسانده است. دیوار نوشتههای دانشجویان و خون بهجای مانده بر دیوار اتاقها، گویی تاریخ بصری مقاومتی است که به موازات سرکوبها و کشتارها، در موقعیتی بیزمان، تکثیر میشود.
عالیه مطلبزاده هماکنون در بند زنان اوین است. وی پیشتر در سال ۹۶ توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۲ سال حبس تعزیری برای وی اجرایی شده است.
@bidarzani
Forwarded from بيدارزنى
بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی : ۱۸ تیر، تاریخی از سرکوب و مقاومت
از روزهای خونین ۱۸ تا ۲۳ تیر ۷۸، تصاویر زیادی بهجای مانده است. روزهایی که ساحت دانشگاه و دانشجویان پس از قریب به دو دهه از انقلاب (انهدام) فرهنگی باز هم به خون کشیده شد. در کنار صدها تن از بازداشتشدگان و مجروحان، هویت دو تن از کشتهشدگان از مجموع ۷ کشته احراز هویت شده است: «فرشته علیزاده» و «عزتالله ابراهیمنژاد». در این بین کسی چون «اکرم نقابی»، ۲۲ سال است که در جستجوی یافتن یک نشانی از قبر و یا تحویل وسایل شخصی فرزند خود، «سعید زینالی» است. بهراستی #سعید_زینالی_کجاست ؟
۱۰ سال پس از ۱۸ تیر ۷۸، در کنار زندان و بازداشتگاههای امنیتی، شکنجهگاهی چون «کهریزک» و «خانههای امن اطلاعات» نیز معنای دیگری پیدا کرد. محسن روحالامینی، امیر جوادیفر، محمد کامرانی، رامین قهرمانی و احمد نجاتی کارگر همگی در پی شکنجههای اعمال شده در «قفسهای کهریزک» کشته شدند. در این میان دو پزشک شریف کهریزک بهدلیل ایستادگی علیه تکذیب انواع شکنجه، شکستگی جمجمه، کشیدن ناخن، خرد شدن ستون فقرات و تجاوز به بازداشتشدگان حاضر در کهریزک، پس از ماهها تهدید به قتل، کشته شدند. «دکتر رامین پور اندرجانی» در ۱۹ آبان ۸۸ با مسمویت دارویی و «دکتر علیرضا سودبخش» در ۳۰ شهریور ۸۹ با ضرب گلولهی افراد ناشناس، مقابل مطلب خود کشته شد.
▪️«عالیه مطلبزاده»، عکاس و فعال حقوق زنان، مجموعه عکسی از فردای ۱۸ تیر ۷۸ و تخریب تمامقد کوی دانشگاه بهثبت رسانده است. دیوار نوشتههای دانشجویان و خون بهجای مانده بر دیوار اتاقها، گویی تاریخ بصری مقاومتی است که به موازات سرکوبها و کشتارها، در موقعیتی بیزمان، تکثیر میشود.
عالیه مطلبزاده هماکنون در بند زنان اوین است. وی پیشتر در سال ۹۶ توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۲ سال حبس تعزیری برای وی اجرایی شده است.
@bidarzani
از روزهای خونین ۱۸ تا ۲۳ تیر ۷۸، تصاویر زیادی بهجای مانده است. روزهایی که ساحت دانشگاه و دانشجویان پس از قریب به دو دهه از انقلاب (انهدام) فرهنگی باز هم به خون کشیده شد. در کنار صدها تن از بازداشتشدگان و مجروحان، هویت دو تن از کشتهشدگان از مجموع ۷ کشته احراز هویت شده است: «فرشته علیزاده» و «عزتالله ابراهیمنژاد». در این بین کسی چون «اکرم نقابی»، ۲۲ سال است که در جستجوی یافتن یک نشانی از قبر و یا تحویل وسایل شخصی فرزند خود، «سعید زینالی» است. بهراستی #سعید_زینالی_کجاست ؟
۱۰ سال پس از ۱۸ تیر ۷۸، در کنار زندان و بازداشتگاههای امنیتی، شکنجهگاهی چون «کهریزک» و «خانههای امن اطلاعات» نیز معنای دیگری پیدا کرد. محسن روحالامینی، امیر جوادیفر، محمد کامرانی، رامین قهرمانی و احمد نجاتی کارگر همگی در پی شکنجههای اعمال شده در «قفسهای کهریزک» کشته شدند. در این میان دو پزشک شریف کهریزک بهدلیل ایستادگی علیه تکذیب انواع شکنجه، شکستگی جمجمه، کشیدن ناخن، خرد شدن ستون فقرات و تجاوز به بازداشتشدگان حاضر در کهریزک، پس از ماهها تهدید به قتل، کشته شدند. «دکتر رامین پور اندرجانی» در ۱۹ آبان ۸۸ با مسمویت دارویی و «دکتر علیرضا سودبخش» در ۳۰ شهریور ۸۹ با ضرب گلولهی افراد ناشناس، مقابل مطلب خود کشته شد.
▪️«عالیه مطلبزاده»، عکاس و فعال حقوق زنان، مجموعه عکسی از فردای ۱۸ تیر ۷۸ و تخریب تمامقد کوی دانشگاه بهثبت رسانده است. دیوار نوشتههای دانشجویان و خون بهجای مانده بر دیوار اتاقها، گویی تاریخ بصری مقاومتی است که به موازات سرکوبها و کشتارها، در موقعیتی بیزمان، تکثیر میشود.
عالیه مطلبزاده هماکنون در بند زنان اوین است. وی پیشتر در سال ۹۶ توسط دادگاه انقلاب تهران به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات اشد یعنی ۲ سال حبس تعزیری برای وی اجرایی شده است.
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی: ۲۳ سال است که «اکرم نقابی» میپرسد: «سعید من کجاست؟»
سعید زینالی، یکی از «ناپدیدشدگان قهری» است. کسانی که توسط حکومتها بازداشت شدند، اما از سرنوشت آنان خبری در دست نیست، کسانی که توسط حکومتهای دیکتاتوری کشته شدند، اما خانوادههای آنان را از تحویل جسد و محل دفن عزیزانشان هم محروم کردند، کسانی که در جنگها و شورشهای سیاسی و یا مسیر مهاجرت، برای همیشه ناپدید شدند، آنها همگی جزو ناپدیدشدگان قهری هستند.
«سعید زینالی»ها، «رامینحسینپناهی»ها، «#شیرین_علمهولی»ها، «فرزاد کمانگر»ها و بسیار جانباخته و معترض دیگری که مادران و خانوادههای آنها از سرنوشت و یا از مزار و محل دفنشان نیز بیخبرند، در این رده قرار میگیرند.
#سعید_زینالی_کجاست؟
@bidarzani
سعید زینالی، یکی از «ناپدیدشدگان قهری» است. کسانی که توسط حکومتها بازداشت شدند، اما از سرنوشت آنان خبری در دست نیست، کسانی که توسط حکومتهای دیکتاتوری کشته شدند، اما خانوادههای آنان را از تحویل جسد و محل دفن عزیزانشان هم محروم کردند، کسانی که در جنگها و شورشهای سیاسی و یا مسیر مهاجرت، برای همیشه ناپدید شدند، آنها همگی جزو ناپدیدشدگان قهری هستند.
«سعید زینالی»ها، «رامینحسینپناهی»ها، «#شیرین_علمهولی»ها، «فرزاد کمانگر»ها و بسیار جانباخته و معترض دیگری که مادران و خانوادههای آنها از سرنوشت و یا از مزار و محل دفنشان نیز بیخبرند، در این رده قرار میگیرند.
#سعید_زینالی_کجاست؟
@bidarzani